How climate change could make our food less nutritious | Kristie Ebi

Translator: Mahmood Haeri Reviewer: Masoud Motamedifar

Yogi Berra, a US baseball player and philosopher, said,

یوگی برا، بازیکن بیسبال آمریکا و اندیشمند، می گوید،

"If we don't know where we're going, we might not get there."

«اگر ندانیم به کجا می رویم، ممکن است به آنجا نرسیم».

Accumulating scientific knowledge is giving us greater insights,

گردآوری اطلاعات علمی دید وسیعتری به ما می دهد،

greater clarity, into what our future might look like in a changing climate

نگاهی روشنتر در مورد آینده با توجه به تغییرات اقلیمی

and what that could mean for our health.

و اینکه مفهوم آن در مورد سلامت ما چیست.

I'm here to talk about a related aspect,

من در این جا در مورد یکی از وجوه آن صحبت خواهم کرد،

on how our emissions of greenhouse gases from burning of fossil fuels

اینکه چگونه انتشار گازهای گلخانه ای ناشی از مصرف سوخت های فسیلی،

is reducing the nutritional quality of our food.

ارزش کیفی مواد غذائی ما را کاهش می دهد.

We'll start with the food pyramid.

با هرم مواد غذائی شروع می کنیم.

You all know the food pyramid.

با هرم مواد غذائی آشنا هستید.

We all need to eat a balanced diet.

همه ما لازم است یک رژیم غذائی متعادل داشته باشیم.

We need to get proteins,

نیاز به پروتئین داریم،

we need to get micronutrients,

نیاز به عناصر شیمیائی مغذی داریم،

we need to get vitamins.

نیاز به ویتامین داریم.

And so, this is a way for us to think about

و لذا این چیزی است که باید در مورد آن فکر کنیم

how to make sure we get what we need every day

که چگونه مطمئن باشیم همه عناصری را که روزانه نیاز داریم بگیریم

so we can grow and thrive.

تا رشد کنیم و شکوفا شویم.

But we eat not just because we need to,

اما خوردن ما فقط به خاطر نیاز نیست.

we also eat for enjoyment.

ما از خوردن لذت هم می بریم.

Bread, pasta, pizza --

نان، پاستا، پیتزا---

there's a whole range of foods that are culturally important.

طیف وسیعی از غذاها اهمیت فرهنگی دارند.

We enjoy eating these.

از خوردن ان لذت می بریم.

And so they're important for our diet,

پس آنها در رژیم غذایی ما مهم هستند،

but they're also important for our cultures.

بلکه برای فرهنگ ما هم مهم هستند.

Carbon dioxide has been increasing since the start of the Industrial Revolution,

دی اکسید کربن بعد از انقلاب صنعتی رو به افزایش گذاشت،

increasing from about 280 parts per million to over 410 today,

افرایش از حدود ۲۸۰ واحد در میلیون به بیش از ۴۱۰ در عصر حاضر،

and it continues to increase.

و این افزایش کماکان ادامه دارد.

The carbon that plants need to grow comes from this carbon dioxide.

کربن مورد نیاز گیاهان برای رشد از این دی اکسید کربن می آید.

They bring it into the plant,

آنها جذب گیاه می شوند،

they break it apart into the carbon itself,

گیاهان آن را شکسته و به خود کربن تجزیه می کنند،

and they use that to grow.

و از آن برای رشد استفاده می کنند.

They also need nutrients from the soil.

گیاهان همچنین به مواد غذائی از خاک نیز نیاز دارند.

And so yes, carbon dioxide is plant food.

و بله، دی اکسید کربن خوراک گیاهان است.

And this should be good news, of rising carbon dioxide concentrations,

و افزایش غلظت دی اکسید کربن را، بایستی به عنوان خبری خوب،

for food security around the world,

برای امنیت غذایی سراسر دنیا تلقی کرد،

making sure that people get enough to eat every day.

که تضمین می کند مردم روزانه غذای کافی در دسترس دارند.

About 820 million people in the world don't get enough to eat every day.

روزانه حدود ۸۲۰ میلیون نفر در دنیا غذای کافی برای خوردن ندارند.

So there's a fair amount written about how higher CO2

مطالب زیادی نوشته شده در مورد اینکه چگونه بالا بودن دی اکسید کربن

is going to help with our food security problem.

به مشکل امنیت غذائی ما کمک می کند.

We need to accelerate our progress in agricultural productivity

ما بایستی پیشرفت خود را درمیزان بهره وری کشاورزی سرعت ببخشیم

to feed the nine to 10 billion people who will be alive in 2050

برای تغذیه ۹ تا ۱۰ میلیارد جمعیت دنیا در سال ۲۰۵۰

and to achieve the Sustainable Development Goals,

و به اهداف توسعه پایدار برسیم،

particularly the Goal Number 2,

به ویژه هدف شماره ۲،

that is on reducing food insecurity,

که کاهش عدم امنیت غذایی است،

increasing nutrition,

وافزایش مواد غذایی،

increasing access to the foods that we need for everyone.

وافزایش دسترسی همه انسانها به مواد غذایی مورد نیاز.

We know that climate change is affecting agricultural productivity.

ما می دانیم که تغییرات اقلیمی بهره وری کشاورزی راتحت تاثیر قرار می دهد.

The earth has warmed about one degree centigrade

کره زمین حدود یک درجه سانتیگراد گرمتر شده است

since preindustrial times.

در مقایسه با دوره ماقبل صنعتی.

That is changing local temperature and precipitation patterns,

این امر درجه حرارت منطقه ای و الگوهای بارش را تغییر می دهد،

and that has consequences for the agricultural productivity

و پیامدهایی روی بهره وری کشاورزی

in many parts of the world.

بسیاری از نقاط دنیا دارد.

And it's not just local changes in temperature and precipitation,

و این فقط تغییرات منطقه ای در درجه حرارت و میزان بارش نیست،

it's the extremes.

خیلی بیش از اینهاست.

Extremes in terms of heat waves, floods and droughts

بالاترین حد درزمینه طولانی شدن دوره گرما، سیلابها و خشکسالیها

are significantly affecting productivity.

که به شکل قابل توجهی روی بازدهی اثر می گذارند.

And that carbon dioxide,

و دی اکسید کربن،

besides making plants grow,

جز این که باعث رشد گیاهان میگردد،

has other consequences as well,

تبعات دیگری هم دارد،

that plants, when they have higher carbon dioxide,

گیاهان زمانی که بیش از میزان لازم دی اکسید کرین جذب می کنند،

increase the synthesis of carbohydrates, sugars and starches,

سنتز در هیدروکربناتها، قندها و مواد نشاسته ای افزایش می یابد،

and they decrease the concentrations of protein and critical nutrients.

و آنها غلظت پروتئین و مواد مغذی حیاتی را کاهش می دهند.

And this is very important for how we think about food security going forward.

و این بسیار مهم است که ما چگونه درمورد آینده امنیت مواد غذایی فکر می کنیم.

A couple of nights ago in the table talks on climate change,

چند شب پیش در میز گردی در مورد تغییرات اقلیمی،

someone said that they're a five-sevenths optimist:

شخصی اشاره کرد که آنها خوشبین پنج-هفتمی هستند:

that they're an optimist five days of the week,

یعنی آنها پنج روز هفته خوشبین هستند،

and this is a topic for the other two days.

و این موضوع بحث دو روز دیگر هفته می باشد.

When we think about micronutrients,

وقتی درباره ریزمغذی ها فکر می کنیم،

almost all of them are affected by higher CO2 concentrations.

تقریبا همه آنها تحت تاثیر غلظت بالای دی اکسیدکربن قرار دارند.

Two in particular are iron and zinc.

به ویژه دو عنصر آهن و روی.

When you don't have enough iron, you can develop iron deficiency anemia.

زمانی که آهن کافی به بدن شما نرسد شما دچار کم خونی ناشی از فقر آهن می شوید.

It's associated with fatigue, shortness of breath

که خستگی و تنگی نفس را به همراه دارد

and some fairly serious consequences as well.

و هم چنین پاره ای عواقب جدی دیگر.

When you don't have enough zinc,

زمانی که با کمبود روی مواجه شوید،

you can have a loss of appetite.

دچار بی اشتهایی می شوید.

It is a significant problem around the world.

این مسئله قابل توجهی در سطح دنیاست.

There's about one billion people who are zinc deficient.

قریب یک میلیارد نفر انسان دچار فقر روی هستند.

It's very important for maternal and child health.

این مسئله مهمی برای سلامت مادر و بچه می باشد.

It affects development.

این پدیده روی رشد اثر می گذارد.

The B vitamins are critical for a whole range of reasons.

ویتامینهای گروه B به دلایل زیادی حیاتی می باشند.

They help convert our food into energy.

در تبدیل مواد غذائی به انرژی موثرند.

They're important for the functions

(این مسئله) بسیار مهمی درعملکرد

of many of the physiologic activities in our bodies.

بسیاری از فعالیت های فیزیولوژیک بدن ما.

And when you have higher carbon in a plant,

و زمانی که شما مقدار بیشتری کربن در گیاه داشته باشید،

you have less nitrogen,

نیتروژن کمتری خواهید داشت،

and you have less B vitamins.

ویتامینهای B کم تری خواهید داشت.

And it's not just us.

و این فقط ما نیستیم.

Cattle are already being affected

چهارپایان هم تحت تاثیرقرار دارند

because the quality of their forage is declining.

جون کیفیت علوفه آنها کاهش می یابد.

In fact, this affects every consumer of plants.

در واقعا این پدیده روی همه مصرف کنندگان مواد گیاهی اثر خواهد گذاشت.

And give a thought to, for example, our pet cats and dogs.

به عنوان مثال به سگ و گربه خانگی هم بایستی توجه نمود.

If you look on the label of most of the pet and dog food,

اگر شما به برچسب مواد غذایی اکثر غذاهای سگ و گربه نگاه کنید،

there's a significant amount of grain in those foods.

حاوی مقدار قابل توجهی غلات هستند.

So this affects everyone.

لذا این موضوع روی همه اثر می گذارد.

How do we know that this is a problem?

ما چگونه متوجه شدیم که این یک مشکل است؟

We know from field studies

ما از بررسی میدانی به این نتیجه رسیدیم،

and we know from experimental studies in laboratories.

و ما از مطالعات آزمایشگاهی هم همین نتیجه را گرفته ایم.

In the field studies --

در بررسی میدانی--

and I'll focus primarily on wheat and on rice --

تاکید من عمدتا بر گندم و برنج است--

there's fields, for example, of rice

به عنوان مثال مزرعه برنج

that are divided into different plots.

که به بخش های مختلف تقسیم شده است.

And the plots are all the same:

و همه قطعات مشابه هم می باشند:

the soil's the same,

خاک آنها مثل هم،

the precipitation's the same --

بارندگی مشابه--

everything's the same.

همه شرائط یکسان است.

Except carbon dioxide is blown over some of the plots.

به استثنای اینکه بر روی بخشی از آنها دی اکسید کربن می وزد.

And so you can compare

لذا شما می توانید

what it looks like under today's conditions

شرایط امروز را

and under carbon dioxide conditions later in the century.

با شرایط تحت دی اکسید کربن در ادامه این قرن مقایسه کنید.

I was part of one of the few studies that have done this.

من در یکی از بررسی های انجام شده در این زمینه حضور داشتم.

We looked at 18 rice lines in China and in Japan

ما ۱۸ خط تولید برنج درچین و ژاپن را تحت مطالعه قرار دادیم

and grew them under conditions that you would expect

و آنها را تحت شرایطی رشد دادیم که انتظار می رود

later in the century.

در آینده این قرن اتفاق بیفتد.

And when you look at the results,

و وقتی ما نتایج را بررسی کردیم،

the white bar is today's conditions,

ستون سفید مبین شرایط امروزه است،

the red bar is conditions later in the century.

و ستون قرمز شرایط آینده را در این قرن نشان می دهد.

So protein declines about 10 percent,

پروتئین حدود ۱۰ درصد کاهش نشان می دهد،

iron about eight percent, zinc about five percent.

آهن حدود هشت در صد، روی حدود پنج درصد.

These don't sound like really big changes,

این نمودار تغییرات بزرگی را نشان نمی دهند،

but when you start thinking about the poor in every country

اما وقتی به قشر تهیدست کشورهای مختلف فکر می کنید،

who primarily eat starch,

که نشاسته غذای اصلی آنان است،

that this will put people who are on the edge

واین تغذیه، افرادی را که روی مرز قرار گرفته اند

over the edge into frank deficiencies,

به سوی کمبود آشکار سوق می دهد،

creating all kinds of health problems.

که عامل ایجاد انواع مشکلات برای سلامتی می باشد.

The situation is more significant for the B vitamins.

وضعیت در مورد ویتامین های B چشمگیرتر است.

When you look at vitamin B1 and vitamin B2,

وقتی شما به ویتامین B1 و ویتامین B2 نگاه می کنید،

there's about a 17 percent decline.

کاهش حدود ۱۷ درصدی می بینید.

Pantothenic acid, vitamin B5, is about a 13 percent decline.

اسید پانتوتنیک یا ویتامین B5, حدود ۱۳ در صد کاهش نشان می دهد.

Folate is about a 30 percent decline.

فولات حدود ۳۰ در صد کاهش.

And these are averages over the various experiments that were done.

و اینها میانگین هایی از آزمایشهای مختلفی که انجام شده بود هستند.

Folate is critical for child development.

فولات برای رشد کودکان حیاتی است.

Pregnant women who don't get enough folate

زنان باردار که به میزان کافی فولات نگیرند،

are at much higher risk of having babies with birth defects.

ریسک بالاتری برای داشتن فرزندی با نواقص مادرزادی دارند.

So these are very serious potential consequences for our health

اینها عواقب خیلی جدی برای سلامت ما می باشند

as CO2 continues to rise.

در حالی که میزان دی اکسید کرین در حال افزایش است.

In another example,

درمثال دیگر،

this is modeling work that was done by Chris Weyant and his colleagues,

کار مدل سازی است که توسط کریس ویانت و همکارانش انجام گرفت،

taking a look at this chain from higher CO2 to lower iron and zinc --

نگاهی به این زنجیره از مقدار بالای CO2 تا مقدار کم آهن و روی--

and they only looked at iron and zinc --

و آنها فقط آهن و روی را در نظر داشتند--

to various health outcomes.

تا نتایج مختلف سلامتی.

They looked at malaria, diarrheal disease, pneumonia,

بررسی آنها در مورد مالاریا، بیماری اسهال و ذات الریه

iron deficiency anemia,

وکم خونی ناشی از فقر آهن بود،

and looked at what the consequences could be in 2050.

و اینکه چه عواقبی در ۲۰۵۰ خواهد داشت.

And the darker the color in this,

و مناطق با رنگ های تیره تر،

the larger the consequences.

عواقب شدیدتر است.

So you can see the major impacts

می توانید ببینید که بیشترین تاثیر

in Asia and in Africa,

در آسیا و آفریقا است،

but also note that in countries such as the United States

البته توجه داشته باشید که کشورهایی مثل ایالات متحده

and countries in Europe,

و کشورهای اروپایی،

the populations also could be affected.

نیز ساکنین آنها تحت تاثیر می باشند.

They estimated about 125 million people could be affected.

برآورد آنها این بود که عواقب این مسئله دامن حدود ۱۲۵ میلیون نفر را خواهد گرفت.

They also modeled what would be the most effective interventions,

آن ها حتی این که چه عاملی بیشترین تاثیر مثبت را دارد مدل سازی کردند،

and their conclusion was reducing our greenhouse gases:

و نتیجه آنها کاهش گازهای گلخانه ای بود:

getting our greenhouse gas emissions down by mid-century

با کاهش انتشار گازهای گلخانه ای تا اواسط قرن

so we don't have to worry so much about these consequences

این نگرانی از پیامدهای مطرح شده را

later in the century.

در ادامه قرن کاهش می دهد.

These experiments, these modeling studies

این آزمایشها و بررسیها روی مدل

did not take climate change itself into account.

خود تغییرات اقلیمی را در نظر نگرفته اند.

They just focused on the carbon dioxide component.

آنها بررسی خود را روی فقط روی عنصر دی اکسید کربن متمرکز کردند.

So when you put the two together,

لذا وقتی هر دو را با هم در نظر بگیرید،

it's expected the impact is much larger than what I've told you.

به نظر میرسد که تاثیرش به مراتب بیشتر از آنچه که من گفتم باشد.

I'd love to be able to tell you right now

خیلی دوست داشتم همین الان می توانستم به شما بگویم

how much the food you had for breakfast, the food you're going to have for lunch,

صبحانه ای که امروز مصرف کردید و ناهاری را که خواهید داشت،

has shifted from what your grandparents ate

چقدر نسبت به صبحانه و نهار اجداد ما تفاوت پیدا کرده

in terms of its nutritional quality.

از نظر کیفیت مواد غذایی.

But I can't.

ولی نمی توانم.

We don't have the research on that.

هیچ پژوهشی دراین مورد نداریم.

I'd love to tell you how much current food insecurity

خیلی دوست داشتم که به شما بگویم عدم امنیت غذایی حاضر تا چه حد

is affected by these changes.

ناشی از این تغییرات می باشد.

But I can't.

اما نمی توانم.

We don't have the research on that, either.

حتی در مورد آن تحقیقاتی هم صورت نپذیرفته است.

There's a lot that needs to be known in this area,

در این زمینه خیلی موارد هست که باید دانسته شود،

including what the possible solutions could be.

از جمله اینکه راه حلهای احتمالی چه می تواند باشد.

We don't know exactly what those solutions are,

ما دقیقا نمی دانیم که راه حلها چیست،

but we've got a range of options.

اما به طیف گسترده ای از گزینه ها رسیده ایم.

We've got advancements in technologies.

در تکنولوژی به پیشرفتهایی نایل شده ایم.

We've got plant breeding. We've got biofortification.

به اصلاح نژاد گیاهان رسیده ایم. به تقویت بیولوژیک گیاهان رسیده ایم.

Soils could make a difference.

خاک می تواند تغییراتی به وجود آورد.

And, of course, it will be very helpful to know

و البته خیلی خوب است که بدانید،

how these changes could affect our future health

چگونه این تغییرات می تواند روی سلامت ما درآینده تاثیر بگذارد،

and the health of our children and the health of our grandchildren.

و سلامت فرزندان ما وسلامت نوه های ما.

And these investments take time.

و این سرمایه گذاری ها نیاز به زمان دارد.

It will take time to sort all of these issues out.

نیاز به زمان برای طبقه بندی همه این موارد دارد.

There is no national entity or business group

هیچ نهاد ملی و یا گروه تجاری نیست

that is funding this research.

که از این پژوهش ها حمایت مالی کنند.

We need these investments critically so that we do know where we're going.

ما به این سرمایه گذاری ها نیازحیاتی داریم چون می دانیم به کجا می رویم.

In the meantime, what we can do

در عین حال کاری که می توانیم بکنیم

is ensure that all people have access to a complete diet,

این است که اطمینان حاصل شود همه مردم به رژیم غذائی کاملی دسترسی دارند،

not just those in the wealthy parts of the world but everywhere in the world.

نه تنها کسانی که در مناطق مرفه دنیا زندگی می کنند بلکه در تمام دنیا.

We also individually and collectively need to reduce our greenhouse gas emissions

هم چنین به صورت انفرادی و گروهی بایستی انتشار گازهای گلخانه ای را کاهش دهیم

to reduce the challenges that will come later in the century.

تا چالشهای بعدی این قرن کاهش یابد.

It's been said that if you think education is expensive, try ignorance.

گفته شده اگر فکر می کنید درس خواندن گران است، جهالت را امتحان کنید.

Let's not.

این کار را نکنید.

Let's invest in ourselves,

بیایید روی خودمان سرمایه گذاری کنیم،

in our children

روی فرزندانمان،

and in our planet.

و روی سیاره مان.

Thank you.

متشکرم.

(Applause)

(تشویق حضار)