The nit-picking glory of The New Yorker's Comma Queen | Mary Norris

Translator: Mahshid Emami Reviewer: sadegh zabihi

I have spent the past 38 years trying to be invisible.

۳۸ سال است که در تلاشم تا دیده نشوم.

I'm a copy editor.

من یک ویراستار هستم.

I work at The New Yorker,

برای مجله نیویورکر کار می‌کنم،

and copyediting for The New Yorker is like playing shortstop

و ویراستاری برای نیویورکر مثل ایفا کردن نقش یک مدافع

for a Major League Baseball team:

برای یک تیم اسم و رسم دار بیسبال می‌ماند.

every little movement gets picked over by the critics --

هر حرکت کوچکی مورد نقد قرار می‌گیرد --

God forbid you should commit an error.

و خدا نکند که اشتباهی رخ بدهد.

فقط جهت اطلاع: ویراستارها انتخاب نمی‌کنند که چه چیزی در مجله منتشر شود.

Just to clarify: copy editors don't choose what goes into the magazine.

We work at the level of the sentence,

کار ما در سطح جمله است،

maybe the paragraph,

شاید هم پاراگراف،

the words, the punctuation.

کلمات و تأکید روی آنها.

کار ما با جزئیات است.

Our business is in the details.

We put the diaeresis, the double dot, over the "i" in "naïve."

ما دیارسیز، دونقطه را روی حرف «i» در «naïve» می‌گذاریم.

We impose house style.

ما سبک مخصوص مجله را اعمال می‌کنیم.

Every publication has a house style.

هر انتشاراتی سبک خاص خودش را دارد.

The New Yorker's is particularly distinctive.

سبک نیویورکر منحصراً متمایز است.

We sometimes get teased for our style.

گاهی اوقات دیگران سبکمان را مسخره می‌کنند.

Imagine -- we still spell "teen-ager" with a hyphen,

فکرش را بکنید، ما هنوز «teen-ager» را با خط ربط می‌نویسیم.

as if that word had just been coined.

انگار که این کلمه تازه رایج شده است.

But you see that hyphen in "teen-age"

ولی شما این خط ربط را در «teen-age» می‌بینید.

and that diaeresis over "coöperate,"

و همچنین دیارسیز روی « coöperate» را

و می‌فهمید که نیویورکر را مطالعه می‌کنید.

and you know you're reading The New Yorker.

Copyediting at The New Yorker is a mechanical process.

ویراستاری در نیویورکر یک فرآیند مکانیکی است.

There is a related role called query proofreading,

نقش مربوطی به نام اصلاح،

or page-OK'ing.

یا تأیید صفحه وجود دارد.

Whereas copyediting is mechanical,

برعکس ویراستاری که یک فرآیند مکانیکی است

query proofreading is interpretive.

فرآیند اصلاح تفسیری است.

We make suggestions to the author through the editor

ما از طریق سردبیر به نویسنده پیشنهادهای می‌دهیم.

تا تأکید یک جمله را بهتر کنیم

to improve the emphasis of a sentence

or point out unintentional repetitions

یا تکرارهای غیر لازم را گوشزد کنیم

and supply compelling alternatives.

و جایگزین‌های متقاعدکننده ‍ پیشنهاد می‌کنیم.

Our purpose is to make the author look good.

هدف ما این است که نویسنده خوب به نظر بیاید.

Note that we give our proofs not directly to the author,

به یاد داشته باشید که ما اصلاحاتمان را نه مستقیماً به نویسنده،

but to the editor.

بلکه به سردبیر می‌دهیم.

This often creates a good cop/bad cop dynamic

این معمولاً یک جو پلیس خوب/ پلیس بد ایجاد می‌کند

in which the copy editor -- I'll use that as an umbrella term --

که در آن ویراستار -- من این کلمه را به معنای عام استفاده می‌کنم --

در هر صورت پلیس بد است.

is invariably the bad cop.

اگر ما کارمان را خوب انجام دهیم، نامرئی هستیم،

If we do our job well, we're invisible,

but as soon as we make a mistake,

اما به محض اینکه اشتباهی می‌کنیم.

we copy editors become glaringly visible.

ما ویراستاران به وضوح مرئی می‌شویم.

Here is the most recent mistake that was laid at my door.

این جدید‌ترین اشتباهی است که در خانهٔ من را زد.

[Last Tuesday, Sarah Palin, the pre-Trump embodiment

[سه‌ شنبه گذشته، سارا پالین، که پیش از ترامپ نمونه‌ٔ پوپولیستی

of populist no-nothingism in the Republican Party,

نه-هیچ گرایی بود، در میهمانی جمهوری خواهان

endorsed Trump.]

از ترامپ پشتیبانی کرد.]

"Where were The New Yorker's fabled copy editors?" a reader wrote.

« ویراستاران افسانه‌ای نیویورکر کجا بودند؟» یک خواننده نوشته بود.

«منظور نویسنده هیچ-دانستن گرایی نبوده است؟»

"Didn't the writer mean 'know-nothingism'?"

Ouch.

آخ.

برای این اشتباه هیچ توجیهی وجود ندارد.

There's no excuse for this mistake.

But I like it: "no-nothingism."

اما من دوستش دارم: «نه-هیچ گرایی»

It might be American vernacular for "nihilism."

می‌تواند برگردان آمریکایی «نهیلیسم» (پوچ گرایی) باشد.

(Laughter)

(خنده حضار)

اینجا، خواننده‌ٔ دیگری عبارتی را از مجله نقل می‌کند:

Here, another reader quotes a passage from the magazine:

[روبی ۷۶ ساله بود، اما رفتار محکمش را حفظ کرده بود؛

[Ruby was seventy-six, but she retained her authoritative bearing;

only her unsteady gait belied her age.]

تنها قدمهای لرزانش بود که سنش را دروغ می‌گفت.]

He added:

اضافه می‌کند که:

"Surely, someone at The New Yorker knows the meaning of 'belied,'

« مطمئناً یک نفر در نیویورکر معنی «دروغ گفتن (beiled)» را می‌داند،

و معنایش مخالف کاربردش در این جمله است.

and that it is the opposite of how it is used in this sentence.

Come on! Get it together."

یالا دیگه! خودتون رو جمع و جور کنید.»

Belie: to give a false impression.

belie: تصور غلط دادن.

It should have been "betrayed."

باید از «فاش کردن (betrayed)» استفاده می‌شد.

E.B. White once wrote of commas in The New Yorker:

ای.بی. وایت زمانی دربارهٔ ویرگولهای نیویورکر نوشت:

"They fall with the precision of knives outlining a body."

آنها به دقت چاقوهایی که محیط یک جسد را تعریف می‌کنند، قرار می‌گیرند.

(Laughter)

(خنده حضار)

And it's true -- we get a lot of complaints about commas.

و درست است -- ما شکایت‌های بسیاری درباره ویرگول‌هایمان می‌گیریم.

« آیا واقعا دو ویرگول در بلوار مارتین لوتر کینگ جونیر وجود دارد؟»

"Are there really two commas in 'Martin Luther King, Jr., Boulevard'?"

There may not be on the sign, but yes, that is New Yorker style for "Jr."

ممکن است واضح نباشد، اما بله، این شیوهٔ نیویورکر برای نوشتن جونیر است.

One wag wrote:

یک معترض نوشته است:

["Please, could you expel, or, at least, restrain,

[لطفاً،‌ ممکن است دیوانهٔ ویرگول در تیم ویراستاری را

the comma-maniac, on your editorial staff?"]

اخراج یا، حداقل، مهار کنید؟]

(Laughter)

(خنده حضار)

آه، خب.

Ah, well.

در این مورد ویرگول‌ها به درستی استفاده شده‌اند.

In this case, those commas are well-placed,

except that there should not be one

به جز بین «دیوانه» و «در»

between "maniac" and "on."

که نباید ویرگولی باشد.

(Laughter)

(خنده حضار)

Also, if we must have commas around "at least,"

همچنین، اگر اطراف «حداقل» ویرگول می‌گذاریم.

we might change it up by using dashes around that phrase:

بهتر است با گذاشتن خط فاصله در دو طرف این عبارت تغییری ایجاد کنیم:

"... -- or, at least, restrain --"

«...-- یا ، حداقل، مهار کنید --»

Perfect.

بی نقص شد.

(Applause)

(تشویق حضار)

Then there's this:

و بعد این هست:

"Love you, love your magazine,

«عاشقتونم، عاشق مجله‌تونم،

اما میشه لطفاً از نوشتن اعداد بزرگ به صورت حروف دست بردارید؟»

but can you please stop writing massive numbers as text?"

[two and a half million ...]

[ دو و نیم میلیون ...]

No.

نه.

(Laughter)

(خنده حضار)

آخرین منتقد از یک املای گیج کننده:

One last cri de coeur from a spelling stickler:

[«آن چیزهای رشته ای بلند تارهای صوتی هستند، نه آکورد»]

["Those long stringy things are vocal cords, not chords."]

The outraged reader added,

خوانندهٔ عصبانی اضافه کرد،

"I'm sure I'm not the first to write

«مطمئنم من اولین کسی نیستم

regarding this egregious proofreading error,

که دربارهٔ این خطای ویراستاری فاحش می‌نویسم.

but I'm equally sure I won't be the last.

اما به همان اندازه مطمئنم که آخرین هم نخواهم بود.

اَههههه!»

Fie!"

(Laughter)

(خنده حضار)

I used to like getting mail.

قبلاً نامه دریافت کردن را دوست داشتم.

There is a pact between writers and editors.

عهدی بین نویسنده‌ها و سردبیرها هست.

The editor never sells out the writer,

سردبیر هرگز نویسنده را لو نمی‌دهد،

never goes public about bad jokes that had to be cut

هرگز شوخی‌های نابجایی را که باید حذف می‌شد را عمومی نمی‌کند

or stories that went on too long.

یا داستان‌هایی را که خیلی طولانی شدند.

A great editor saves a writer from her excesses.

یک سردبیر عالی یک نویسنده را از اضافه‌هایش نجات می‌دهد.

Copy editors, too, have a code;

ویراستاران هم قانونی دارند؛

we don't advertise our oversights.

ما اشتباهاتمان را بزرگ نمی‌کنیم.

I feel disloyal divulging them here,

من با فاش کردن آنها اینجا احساس می‌کنم بی‌وفایی کرده‌ام،

so let's have look at what we do right.

پس بیایید به کارهایی که درست انجام می‌دهیم، نگاه کنیم.

Somehow, I've gotten a reputation for sternness.

به نحوی، من به سخت گیری مشهور شده‌ام.

اما با نویسنده‌هایی کار می‌کنم که می‌دانند چطور حرفشان را به کرسی بنشانند.

But I work with writers who know how to have their way with me.

I've known Ian Frazier, or "Sandy," since the early 80s.

من ایان فریزر یا سندی را از دهه ۸۰ می‌شناسم.

And he's one of my favorites,

و او یکی از نویسندگان مورد علاقه‌ام است.

even though he sometimes writes a sentence

با وجود اینکه گاهی جمله‌ای می‌نویسد

که باعث توقف یک ویراستار می‌شود.

that gives a copy editor pause.

Here is one from a story about Staten Island

این یک نمونه از داستانی دربارهٔ جزیرهٔ استاتن

after Hurricane Sandy:

بعد از طوفان سندی است:

[یک اسکله که از وسط شکسته بود و نیمهٔ دیگرش

[A dock that had been broken in the middle and lost its other half

sloped down toward the water,

به طرف آب پیش رفته بود،

its support pipes and wires leaning forward

لوله‌ها و سیم‌های تکیه‌گاهش به جلو خم شده بودند.

like when you open a box of linguine and it slides out.]

مانند زمانی که جعبهٔ لینگوئینی را باز می‌کنید و بیرون می‌ریزد.]

(خنده حضار)

(Laughter)

This would never have got past the grammarian in the days of yore.

این در گذشته هرگز از چشم متخصصِ دستور زبان دور نمی‌ماند.

But what could I do?

اما من چکار می‌توانستم بکنم؟

Technically, the "like" should be an "as,"

از لحاظ فنی، «مانند (like)» باید «چنانکه (as)» باشد،

but it sounds ridiculous,

اما مسخره به نظر می‌رسد،

as if the author were about to embark on an extended Homeric simile --

انگار نویسنده می‌خواهد روی یک شبیه‌سازی هومری بزرگ سوار شود.

"as when you open a box of linguine."

«چنانکه شما یک جعبه لینگوئینی را باز می‌کنید.»

(Laughter)

(خنده حضار)

I decided that the hurricane conferred poetic justice on Sandy

من تصمیم گرفتم که طوفان تعادلِ شاعرانه‌ای را به سندی داده است.

and let the sentence stand.

و گذاشتم جمله باقی بماند.

(Laughter)

(خنده حضار)

Generally, if I think something is wrong,

به طور کلی، اگر فکر کنم که چیزی غلط است.

I query it three times.

سه بار اصلاحش می‌کنم.

I told Sandy that not long ago in a moment of indiscretion and he said,

من این را چندی پیش با بی‌احتیاطی به سندی گفتم و او گفت،

"Only three?"

«فقط سه بار؟»

So, he has learned to hold out.

پس او یاد گرفته است که پافشاری کند.

اخیراً داستانی برای «صحبت در شهر» نوشت،

Recently, he wrote a story for "Talk of the Town,"

that's the section at the front of the magazine

این بخش جلوی مجله است

with short pieces on subjects ranging from Ricky Jay's exhibit

با قسمت‌های کوتاهی دربارهٔ موضوعاتی از نمایشگاه ریکی جی

at the Metropolitan Museum

در موزهٔ‌ متروپولیتان گرفته

to the introduction of doggie bags in France.

تا معرفی کیف‌های داگی در فرانسه.

Sandy's story was about the return to the Bronx

داستان سندی درباره بازگشت سونیا سوتومایور

از دیوان عالی عدالت به برونکس بود.

of Supreme Court Justice Sonia Sotomayor.

There were three things in it that I had to challenge.

سه چیز بود که من باید به چالش می‌کشیدم.

First, a grammar query.

اول، یک اصلاح گرامری.

The justice was wearing black and Sandy wrote,

عدالت سیاه پوشیده بود و سندی نوشته بود،

[Her face and hands stood out like in an old, mostly dark painting.]

[صورت و دستهایش مانند یک نقاشی قدیمی غالباً تاریک خودنمایی می‌کرد.]

حالا، برعکس طوفان

Now, unlike with the hurricane,

با این «مانند (like)» نویسنده توجیهِ

with this "like," the author didn't have the excuse

of describing hurricane damage.

توصیف آسیب طوفان را نداشت.

"Like" in this sense is a preposition, and a preposition takes an object,

«مانند (like)» در این حالت حرف جر است و حرف جر متمم می‌گیرد،

which is a noun.

که اسم است.

This "like" had to be an "as."

این «مانند (like)» باید «چنانکه (as)» می‌شد.

"As in an old, mostly dark painting."

«چنانکه در یک نقاشی قدیمی غالباً تاریک.»

Second, a spelling issue.

دوم، یک اصلاح املایی.

The author was quoting someone who was assisting the justice:

نویسنده از کسی نقل قول می‌کرد که داشت به عدالت کمک می‌کرد:

["It will be just a minute.

[تنها یک دقیقه طول می‌کشد.

We are getting the justice mic'ed,"]

ما داریم عدالت را میکروفون می‌کنیم،]

Mic'ed?

میکروفون می‌کنیم؟

The music industry spells it "mic"

صنعت موسیقی میکروفون را اینگونه (mic) می‌نویسد

چون روی وسیله اینگونه نوشته شده است.

because that's how it's spelled on the equipment.

I'd never seen it used as a verb with this spelling,

من هرگز ندیده بودم که با این املا به عنوان فعل استفاده شود،

and I was distraught to think that "mic'ed"

و از این فکر که «میکروفون می‌کنیم»

would get into the magazine on my watch.

زیر نظر من وارد مجله بشود، پریشان شدم.

(Laughter)

(خنده حضار)

New Yorker style for "microphone" in its abbreviated form is "mike."

شیوه نیویورکر برای نوشتن مخفف میکروفون «مایک (mike)» است.

Finally, there was a sticky grammar and usage issue

در آخر، یک مسئلهٔ‌ گرامر و کاربرد ناجور بود.

که در آن باید ضمیر در دستور زبان از لحاظ تعداد

in which the pronoun has to have the same grammatical number

as its antecedent.

از مرجعش تبعیت کند.

[everyone in the vicinity held their breath]

[هرکس در نزدیکی نفسشان را نگه داشتند]

"Their" is plural and "everyone," its antecedent, is singular.

«شان» جمع و «هر کس» مرجعش، مفرد است.

You would never say, "Everyone were there."

شما هرگز نمی‌گویید، «هرکس آنجا بودند.»

Everyone was there. Everyone is here.

هر کس آنجا بود. هر کس اینجا هست.

But people say things like, "Everyone held their breath" all the time.

اما مردم چیزهایی مانند «هر کس نفسشان را نگه داشتند» را بسیار به کار می برند.

To give it legitimacy,

برای درست کردن آن

copy editors call it "the singular 'their,'"

ویراستاران بهش «شان مفرد» می‌گویند،

as if calling it singular makes it no longer plural.

انگار مفرد نامیدن آن باعث می‌شود دیگر جمع نباشد.

(Laughter)

(خنده حضار)

It is my job when I see it in print to do my best to eliminate it.

کار من است که وقتی آن را در چاپ می‌بینم نهایت تلاشم را بکنم که حذف شود.

نمی‌توانستم آن را تبدیل به «هر کس نفسش (مونث/ her) را نگه داشت» بکنم،

I couldn't make it, "Everyone held her breath,"

or "Everyone held his breath,"

یا «هر کس نفسش (مذکر/ his) را نگه داشت»

or "Everyone held his or her breath."

یا هرکس نفسش (مذکر یا مونث) را نگه داشت.

هر چیزی که پیشنهاد می‌دادم باید با جمله جور می‌شد.

Whatever I suggested had to blend in.

من از طریق سردبیر پرسیدم،

I asked, through the editor,

if the author would consider changing it

آیا ممکن است نویسنده تغییر آن

to "All in the vicinity held their breath,"

به «همه در نزدیکی نفسشان را نگه داشتند» را در نظر بگیرد،

because "all" is plural.

چون «همه» جمع است.

Nope.

نه.

دوباره سعی کردم: «همهٔ حضار نفسشان را نگه داشتند؟»

I tried again: "All those present held their breath?"

I thought this sounded vaguely judicial.

من فکر کردم این تقریباً درست به نظر می‌آید.

But the editor pointed out

اما سردبیر اشاره کرد

that we could not have "present" and "presence"

که نمی‌توان «حال (present)» و «حضور (presence)» را

in the same sentence.

در یک جمله با هم داشت.

زمانی که اصلاح نهایی بیرون آمد،

When the final proof came back,

the author had accepted "as" for "like,"

نویسنده «چنانکه (as)» را به جای «مانند (like)» پذیرفته بود.

and "miked" for "mic'ed."

و «بیان می‌کنیم (miked)» را به جای «میکروفون می‌کنیم (mic'ed)».

But on "Everyone held their breath," he stood his ground.

اما دربارهٔ «هرکس نفسشان را نگه داشتند» مقاومت کرد.

Two out of three isn't bad.

دوتا از سه تا بد نیست.

در همان شماره،

In the same issue,

in that piece on doggie bags in France,

در مقالهٔ کیفهای داگی در فرانسه

there was the gratuitous use of the f-word by a Frenchman.

یک مرد فرانسوی بیش از حد از کلمهٔ F دار استفاده کرده بود.

I wonder, when the mail comes in,

دوست دارم بدانم، وقتی نامه به دستم می‌رسد،

which will have offended the readers more.

کدامیک بیش‌تر خوانندگان را اذیت کرده است.

(Laughter)

(خنده حضار)

Thank you.

ممنونم.

(Applause)

(تشویق حضار)