Maps that show us who we are (not just where we are) | Danny Dorling

Translator: Maral Sheikhzadeh Reviewer: Leila Ataei

I'd like you to imagine the world anew.

از شما می‌خواهم که دنیا را یکبار از نو تصور کنید

I'd like to show you some maps,

می‌خواهم به شما چند نقشه نشان دهم،

which have been drawn by Ben Hennig,

که توسط بن هنینگ از سیاره ما کشیده شده

of the planet in a way

به نحوی که

that most of you will never have seen the planet depicted before.

اکثر شما نمی‌توانستید آن را به این شکل متصور شوید.

Here's an image that you're very familiar with.

این تصویری است که شما با آن خیلی آشنایید.

I'm old enough that I was actually born before we saw this image.

من سنم بیش از قدمت این تصویر است.

Apparently some of my first words were "moona, moona,"

ظاهرا یکی از اولین کلماتی که گفتم «مونا، مونا» بوده،

but I think that's my mom having a particular fantasy

اما فکر می‌کنم این حاصل خیالپردازی مادرم است

about what her baby boy could see

درباره آنچه پسرش روی تلویزیون سیاه و سفید

on the flickering black and white TV screen.

می‌توانست ببیند.

It's only been a few centuries

فقط چندین قرن است که ما، بیشتر ما

since we've actually, most of us, thought of our planet as spherical.

توانسته‌ایم سیاره‌مان را کُره‌ای در نظر بگیریم.

When we first saw these images in the 1960s,

زمانی که در دهه ۶۰ میلادی برای اولین بار این تصاویر را دیدیم

the world was changing at an incredible rate.

دنیا با سرعتی غیرقابل باور در حال تغییر بود.

In my own little discipline of human geography,

در رشته جغرافیای انسانی،

a cartographer called Waldo Tobler

یک نقشه بردار به نام والدو توبلر

was drawing new maps of the planet,

داشت نقشه‌های جدیدی از کره زمین می‌کشید،

and these maps have now spread,

و این نقشه‌ها حالا گسترده شدند

and I'm going to show you one of them now.

و من می‌خوام یکی از آنها را به شما نشان دهم

This map is a map of the world,

این نقشه جهان است

but it's a map which looks to you

اما این نقشه‌ایست که کمی عجیب

a little bit strange.

به نظرتان خواهد آمد.

It's a map in which we stretched places,

این نقشه‌ایست که در آن مکان‌هایی که

so that those areas which contain many people are drawn larger,

جمعیت بیشتری دارند، بزرگتر کشیده شده‌اند،

and those areas, like the Sahara and the Himalayas,

و آن مناطقی که جمعیت کمی دارند مثل صحرا و هیمالیا

in which there are few people, have been shrunk away.

کوچکتر کشیده شده‌اند.

Everybody on the planet is given an equal amount of space.

به هر فرد برروی کره زمین فضای مساویی اختصاص داده شده.

The cities are shown shining bright.

شهرهای بزرگ نورانی نشان داده شده

The lines are showing you submarine cables and trade routes.

خطوط نقشه نشانه کابل‌های زیردریایی و مسیرهای تجاری است.

And there's one particular line that goes from the Chinese port of Dalian

و یک خط به خصوص از بندر دالیان چین

through past Singapore,

به سنگاپور

through the Suez Canal,

به کانال سوئز

through the Mediterranean and round to Rotterdam.

به مدیترانه و از آنجا به روتردام میرود.

And it's showing you the route

و این مسیر بزرگترین کشتی جهان

of what was the world's largest ship just a year ago,

در سال پیش است

a ship which was taking so many containers of goods

کشتی‌ای که حاوی کانتینرهای کالا بسیاری بود،

that when they were unloaded,

که وقتی بارش خالی شد،

if the lorries had all gone in convoy, they would have been 100 kilometers long.

کامیونهای حامل بار اگر پشت هم صف می‌شدند طولشان به ۱۰۰ کیلومتر می‌رسید.

This is how our world is now connected.

دنیای ما امروز اینگونه به هم متصل است.

This is the quantity of stuff we are now moving around the world,

این حجم و کمیت کالاهایی است که امروزه در سراسر جهان در حال جابه‌جایی است،

just on one ship, on one voyage,

تنها در یک کشتی در یک سفرش،

in five weeks.

در پنج هفته.

We've lived in cities for a very long time,

ما مدت طولانی است که در شهرها زندگی می کنیم،

but most of us didn't live in cities.

اما اکثر انسانها در شهرها زندگی نکرده‌اند.

This is Çatalhöyük, one of the world's first cities.

این شهر کاتالهویوک هست، یکی از اولین شهرهای جهان.

At its peak 9,000 years ago,

در اوج خودش در ۹ هزار سال پیش،

people had to walk over the roofs of others' houses to get to their home.

مردم باید روی سقف دیگران راه می رفتند تا به خانه‌هایشان می رسیدند.

If you look carefully at the map of the city,

اگر با دقت به نقشه شهر نگاه کنید،

you'll see it has no streets,

متوجه می‌شوید که اینجا هیچ خیابانی نداشت

because streets are something we invented.

زیرا خیابان بعدا اختراع شد.

The world changes.

دنیا در حال تغییر است.

It changes by trial and error.

و بواسطه آزمون و خطای ما تغییر می‌کند.

We work out slowly and gradually

ما آهسته و به تدریج در می‌یابیم

how to live in better ways.

که چطور به شکلی بهتر زندگی کنیم.

And the world has changed incredibly quickly most recently.

و دنیا با سرعت فوق‌العاده زیادی این اواخر در حال تغییر است.

It's only within the last six, seven, or eight generations

تنها در شش، هفت یا هشت نسل اخیر است که

that we have actually realized that we are a species.

ما متوجه شدیم که یک گونه زیستی هستیم.

It's only within the last few decades

تنها در چند دهه اخیر

that a map like this could be drawn.

توانسته ایم نقشه‌ای مثل این را ترسیم کنیم.

Again, the underlying map is the map of world population,

تکرار می‌کنم، مبنای این نقشه، نقشه جمیت جهان است،

but over it, you're seeing arrows showing how we spread out of Africa

اما روی آن ما فلش‌هایی می‌بینیم که نشان می‌دهد ما چگونه از آفریقا پراکنده شدیم

with dates showing you where we think we arrived

با تاریخهایی که نشان می دهد در چه زمانهایی

at particular times.

به جایی که فکر می‌کنیم، رسیدیم.

I have to redraw this map every few months,

لازم است من این نقشه را هر چندماه یکبار از نو بکشم،

because somebody makes a discovery that a particular date was wrong.

زیرا یک نفر کشف می‌کند که یک تاریخ در آن اشتباه بوده است.

We are learning about ourselves at an incredible speed.

ما با سرعتی باور نکردنی داریم درباره خودمان یاد می‌گیریم.

And we're changing.

و ما در حال تغییر کردنیم.

A lot of change is gradual.

بسیاری از تغییرات تدریجی هستند.

It's accretion.

این درحال افزایش است.

We don't notice the change

ما تغییر را حس نمی‌کنیم

because we only have short lives,

چون عمر ما کوتاه است،

70, 80, if you're lucky 90 years.

۷۰،۸۰ و اگر خوش شانس باشیم ۹۰ ساله می‌شویم

This graph is showing you

این نمودار به شما نرخ سالیانه رشد جمعیت

the annual rate of population growth in the world.

جهان را نشان می دهد.

It was very low until around about 1850,

این نرخ تا حدود ۱۸۵۰ بسیار پایین است،

and then the rate of population growth

و سپس نرخ رشد جمعیت

began to rise

شروع به رشد می کند

so that around the time I was born,

تا اینکه نزدیک به زمان تولد من،

when we first saw those images from the moon of our planet,

زمانی که ما اولین بار تصاویر قمر سیاره‌مان را دیدیم،

our global population was growing at two percent a year.

جمعیت جهان هر سال ۲ درصد افزوده می‌شد.

If it had carried on growing at two percent a year

اگر این رشد با همین ۲ درصد برای دو قرن

for just another couple of centuries,

ادامه پیدا می‌کرد،

the entire planet would be covered

کل سیاره زمین پوشیده از

with a seething mass of human bodies

انسانهایی میشد که فاصله ای میانشان نبود

all touching each other.

و همه با یکدیگر تماس داشتند.

And people were scared.

و مردم ترسیده بودند.

They were scared of population growth

آنها از رشد جمعیت ترسیده بودند

and what they called "the population bomb" in 1968.

چیزی که آنها در ۱۹۶۸ «بمب جمعیت» نامیده بودند.

But then, if you look at the end of the graph,

اما بعد، زمانی که به انتهای این نمودار

the growth began to slow.

نگاه می‌کنیم، سرعت رشد کم می‌شود.

The decade --

ده‌های --

the '70s, the '80s, the '90s, the noughties,

۷۰، ۸۰، و ۹۰، و دهه اول هزاره سوم،

and in this decade, even faster --

و در این دهه اخیر، حتی سریعتر،

our population growth is slowing.

سرعت رشد جمعیت در حال کاهش است.

Our planet is stabilizing.

سیاره ما در حالت تثبیت است

We are heading towards nine, 10, or 11 billion people

ما به سمت جمعیت ۹، ۱۰ یا ۱۱ میلیارد نفری در حال حرکتیم

by the end of the century.

تا آخر این قرن.

Within that change, you can see tumult.

در درون این تغییر هم آشوب نهفته است.

You can see the Second World War.

جنگ جهانی دوم را به یاد بیاورید.

You can see the pandemic in 1918 from influenza.

می‌توانید همه گیری آنفولانزای ۱۹۱۸ را در نظر بگیرید.

You can see the great Chinese famine.

یا گرسنگی عظیم در چین را.

These are the events we tend to concentrate on.

اینها حوادثی هستند که ما رویشان متمرکزیم.

We tend to concentrate on the terrible events in the news.

ما معمولا روی اخبار حوادث ناگوار تمرکز می‌کنیم.

We don't tend to concentrate on the gradual change

و نه بر روی تغییرات تدریجی

and the good news stories.

و نه اخبار خوب.

We worry about people.

ما برای انسانها نگرانیم.

We worry about how many people there are.

ما درباره جمعیت آدمها نگرانیم.

We worry about how you can get away from people.

ما نگرانیم درباره اینکه چطور از آدمها فرار کنیم.

But this is the map of the world changed again to make area large,

اما این نقشه جهان است که تغییرش داده ایم تا نقاطی را برجسته کنیم

the further away people are from each area.

که مردم از آنها دورترند.

So if you want to know where to go to get away from everybody,

پس اگر می خواهید از مردم دور شوید،

here's the best places to go.

اینها بهترین مکانها برای شما هستند.

And every year, these areas get bigger,

و هر سال این مناطق در حال بزرگتر شدن هستند.

because every year, we are coming off the land globally.

زیرا هرسال ما سرزمینهایمان را ترک می کنیم.

We are moving into the cities.

به شهرها مهاجرت می‌کنیم.

We are packing in more densely.

و به شکل متراکم تری زندگی می کنیم.

There are wolves again in Europe,

دوباره در اروپا گرگها دیده میشوند،

and the wolves are moving west across the continent.

و گرگها به سمت غرب قاره در حال حرکتند.

Our world is changing.

دنیای ما در حال تغییر است.

You have worries.

شما نگرانیهایی دارید.

This is a map showing where the water falls on our planet.

این نقشه ای است از مناطق پر آب سیاره ما.

We now know that.

ما اکنون این را می دانیم.

And you can look at where Çatalhöyük was,

و شما می توانید ببینید کاتالهویوک قبلا کجا بوده،

where three continents meet, Africa, Asia, and Europe,

در نقطه تلاقی قاره آسیا، آفریقا و اروپا

and you can see there are a large number of people living there

و می بینید که جمعیت زیادی در آنجا زندگی می کند

in areas with very little water.

در نواحیی با آب بسیار کم

And you can see areas in which there is a great deal of rainfall as well.

و شما مناطق دیگری را میبینید که بارندگی زیادی دارند.

And we can get a bit more sophisticated.

و می توانیم کمی از این پیچیده‌تر شویم.

Instead of making the map be shaped by people,

به جای نقشه ای که براساس انسانها شکل گرفته

we can shape the map by water,

می توانیم نقشه ای براساس آبها داشته باشیم،

and then we can change it every month

و بعد می توانیم هر ماه آن را تغییر دهیم

to show the amount of water

تا مقدار آبی را نشان دهیم

falling on every small part of the globe.

که در هر نقطه جهان در جریان است.

And you see the monsoons moving around the planet,

و می بینید که مانسون ها هم در روی زمین در حرکتند،

and the planet almost appears to have a heartbeat.

و به نظر میرسد که سیاره ما ضربان قلبی دارد.

And all of this only became possible

و همه اینها تنها در طول زندگی من

within my lifetime

ممکن شده است

to see this is where we are living.

اینکه ببینیم داریم کجا زندگی می کنیم.

We have enough water.

ما آب کافی داریم.

This is a map of where we grow our food in the world.

این نقشه ایست که نشان می دهد ما کجا غذایمان را تولید می کنیم.

This is the areas that we will rely on most for rice and maize and corn.

اینها مناطقی هستند که ما روی تولید برنج و غلاتشان تکیه داریم.

People worry that there won't be enough food, but we know,

آدمها نگرانند شاید غذای کافی برای همه نباشد اما ما می دانیم،

if we just ate less meat and fed less of the crops to animals,

اگر ما گوشت کمتری بخوریم و غلات کمتری را به عنوان غذای حیوانات مصرف کنیم

there is enough food for everybody

غذای کافی برای همه ما وجود خواهد داشت

as long as we think of ourselves as one group of people.

تا وقتی که ما خودمان را به عنوان یک جامعه واحد انسانی در نظر بگیریم.

And we also know

و ما آگاهیم

about what we do

از آنچه این روزها

so terribly badly nowadays.

به طور بدی انجام می دهیم.

You will have seen this map of the world before.

شما احتمالا قبلتر این نقشه از زمین را دیده‌اید.

This is the map

این نقشه ای است که

produced by taking satellite images,

از عکسهای ماهواره ای تهیه شده،

if you remember those satellites around the planet

اگر که این ماهواره ها را یادتان باشد،

in the very first slide I showed,

در اولین اسلایدی که نشان دادم،

and producing an image of what the Earth looks like at night.

و تصویری که از شب کره زمین نشان ما می دهند.

When you normally see that map,

زمانی که آن نقشه را می بینید،

on a normal map, the kind of map that most of you will be used to,

روی یک نقشه معمولی، از آنهایی که اکثر ما به آنها عادت داریم،

you think you are seeing a map of where people live.

شما فکر میکنید دارید نقشه ای از محل زندگی انسانها را میبینید.

Where the lights are shining up is where people live.

نقاط پرنور جاهایی هستند که انسانها زندگی می کنند.

But here, on this image of the world,

اما در اینجا، روی این تصویر جهان،

remember we've stretched the map again.

حواستان باشد ما باز نقشه را تغییر دادیم،

Everywhere has the same density of people on this map.

هر نقطه تراکم یکسانی از جمعیت دارد.

If an area doesn't have people,

اگر نقطه ای فاقد جمعیت باشد،

we've shrunk it away

ما آنقدر کوچکش کردیم

to make it disappear.

که ناپدید شده.

So we're showing everybody

پس ما همه را با یک درجه

with equal prominence.

از اهمیت نشان می دهیم.

Now, the lights no longer show you where people are,

در این نقشه دیگر نورها نیستند که نشان دهند مردم کجاها متمرکز شده اند،

because people are everywhere.

زیرا مردم همه جا هستند.

Now the lights on the map,

حالا نقاط نورانی روی نقشه

the lights in London, the lights in Cairo, the lights in Tokyo,

نورهای لندن، قاهره، توکیو،

the lights on the Eastern Seaboard of the United States,

نورهای سواحل شرقی ایالات متحده،

the lights show you where people live

این نورها نشان می دهند که مردم کجا زندگی می کنند

who are so profligate with energy

که انباشته از انرژی هستند

that they can afford

که می توانند

to spend money

آنقدر پول خرج کنند

powering lights to shine up into the sky,

تا از آسمان هم نورانی به نظر برسند،

so satellites can draw an image like this.

تا ماهواره ها تصاویر اینچنینی از آنها بگیرند.

And the areas that are dark on the map

و نقاطی از نقشه که تاریک است،

are either areas where people do not have access to that much energy,

یا نقاطی است که مردم دسترسی به آنقدر انرژی ندارند،

or areas where people do,

یا نقاطی هستند که مردم دسترسی به انرژي دارند

but they have learned to stop shining the light up into the sky.

اما یادگرفته اند که نورشان را صرف روشن کردن آسمان نکنند.

And if I could show you this map animated over time,

و اگر می‌توانستم این نقشه را به شکل متحرک و در طول زمان نشان بدهم،

you would see that Tokyo has actually become darker,

شما میدیدید که توکیو تاریکتر از قبل شده است

because ever since the tsunami in Japan,

زیرا بعد از سونامی ژاپن،

Japan has had to rely on a quarter less electricity

ژاپن به سه چهارم الکتریسیته سابقش دسترسی دارد

because it turned the nuclear power stations off.

زیرا نیروگاههای هسته‌ای اش را خاموش کرده است.

And the world didn't end.

و دنیا به آخر نرسید.

You just shone less light

شما تنها نور کمتری تولید می‌کنید

up into the sky.

و به آسمان می‌تابانید.

There are a huge number

تعداد انبوهی از

of good news stories in the world.

خبرهای خوشحال کننده در دنیا شنیده می‌شود

Infant mortality is falling

مرگ نوزادان در حال کاهش است

and has been falling at an incredible rate.

و با سرعت غیرقابل تصوری در حال کاهش است.

A few years ago,

چند سال پیش،

the number of babies dying in their first year of life in the world

تعداد نوزادانی که در سال اول زندگی شان میمردند

fell by five percent in just one year.

در یک سال ۵ درصد کاهش یافت.

More children are going to school

کودکان بیشتری به مدرسه می روند

and learning to read and write

و خواندن و نوشتن می آموزند

and getting connected to the Internet

و به اینترنت متصل می شوند

and going on to go to university

و به دانشگاه می روند

than ever before at an incredible rate,

و این روندی رو به افزایش است،

and the highest number of young people going to university in the world

و بیشترین تعداد جوانانی که امروزه به دانشگاه می روند

are women, not men.

زنان هستند ، نه مردان

I can give you good news story after good news story

من می توانم داستانهای خوشحال کننده بسیاری مثل این به شما بدهم

about what is getting better in the planet,

درباره اتفاقات خوبی که در سیاره ما در حال رخ دادن است

but we tend to concentrate

اما ما مستعد تمرکز بر اخبار

on the bad news that is immediate.

بد و قریب الوقوع هستیم.

Rebecca Solnit, I think, put it brilliantly,

ربکا سولنیت، به نظر این را به زیبایی بیان کرده است،

when she explained: "The accretion of incremental, imperceptible changes

زمانی که توضیح می دهد، «انباشتگی تدریجی تغییرات جزيي

which can constitute progress and which render our era

که دوران ما را به شکلی

dramatically different from the past" --

جدی نسبت به گذشته تغییر داده‌اند»--

the past was much more stable --

گذشته زمانی باثبات تر بوده --

"a contrast obscured by the undramatic nature of gradual transformation,

«نادیده گرفته می‌شود بخاطر ماهیت غیردراماتیک تغییرات تدریجی

punctuated by occasional tumult."

و تمایز آن با حوادث شدید و گاه به گاه.»

Occasionally, terrible things happen.

گاه گاه، اتفاقات ناگواری می‌افتد.

You are shown those terrible things

شما این اتفاقات را هرشب هفته

on the news every night of the week.

در اخبار می بینید.

You are not told about the population slowing down.

به شما درباره کاهش سرعت رشد جمعیت گفته نمی‌شود.

You are not told about the world becoming more connected.

به شما درباره یکپارچه شدن بیشتر جهان گفته نمی شود.

You are not told about the incredible improvements in understanding.

به شما درباره بهبود غیرقابل تصور در شناخت انسان گفته نمی شود.

You are not told about how we are learning to begin

به شما گفته نمی شود که ما در حال یاد گرفتن این هستیم که

to waste less and consume less.

کمتر آشغال تولید کنیم و کمتر مصرف کنیم.

This is my last map.

این آخرین نقشه من است.

On this map, we have taken the seas

در این نقشه، ما دریاها و

and the oceans out.

اقیانوس ها را حذف کردیم.

Now you are just looking

حالا فقط داریم به حدود ۷.۴

at about 7.4 billion people

میلیادر جمعیت انسانی نگاه می کنیم

with the map drawn in proportion to those people.

با نقشه ای که متناسب با این افراد ترسیم شده است.

You're looking at over a billion in China,

شما به یک میلیارد جمعیت در چین نگاه می کنید.

and you can see the largest city in the world in China,

و میتوانید بزرگترین شهر دنیا را در چین ببینید،

but you do not know its name.

اما اسمش را نمی دانید.

You can see that India

شما می بینید که هند

is in the center of this world.

مرکز این دنیاست.

You can see that Europe is on the edge.

و میبینید که اروپا در حاشیه قرار گرفته.

And we in Exeter today

و ما در اکستر امروز

are on the far edge of the planet.

نیز در حاشیه این سیاره قرار داریم.

We are on a tiny scrap of rock

ما روی یک خرده سنگ کوچکیم

off Europe

خارج اروپا

which contains less than one percent

که حاوی کمتر از ۱ درصد

of the world's adults,

از جمعیت بزرگسال جهان است،

and less than half a percent

و کمتر از نیم درصد

of the world's children.

از جمعیت خردسال است.

We are living in a stabilizing world, an urbanizing world,

ما در دنیایی در حال ثبات یافتن و شهری شدن زندگی می کنیم،

an aging world,

دنیای در حال پیر شدن،

a connecting world.

در حال به هم متصل شدن.

There are many, many things to be frightened about,

مواردی بیشماری وجود دارد برای اینکه از آنها بترسیم،

but there is no need for us to fear each other as much as we do,

اما لازم نیست از همدیگر انقدر بترسیم،

and we need to see that we are now living in a new world.

و لازم است که ما ببینیم که داریم در یک دنیای جدید زندگی می کنیم.

Thank you very much.

بسیار متشکرم.

(Applause)

(تشویق)