Talithia Williams: Own your body's data

تالیتیا ویلیامز: مالک اطلاعات بدن خود باشید

Translator: Parissa Kalaee Reviewer: soheila Jafari

As a kid I always loved information

در کودکی، همیشه عاشق اطلاعاتی بودم

that I could get from data

که می تونستم از داده ها به دست بیارم

and the stories that could be told with numbers.

و داستانهایی که میشه با اعداد گفت.

I remember, growing up, I'd be frustrated at

یادم میاد که در سن رشد، همیشه عصبانی می شدم که

how my own parents would lie to me using numbers.

پدر و مادرم چطوری به کمک اعداد به من دروغ میگن.

"Talithia, if I've told you once I've told you a thousand times."

"تالیتیا، یک حرف رو که نباید صد دفعه بهت بگم."

No dad, you've only told me 17 times

نه پدر، شما فقط ۱۷ بار اون حرف رو به من زدید

and twice it wasn't my fault. (Laughter)

و دوباره بگم که اون خطای من نبوده. (خنده حضار)

I think that is one of the reasons I got a Ph.D. in statistics.

فکر کنم یکی از دلایلی که دکترای آمار گرفتم، همین بوده.

I always wanted to know,

من همیشه می خواستم بدونم،

what are people trying to hide with numbers?

مردم سعی دارن چی رو پشت اعداد قایم کنن؟

As a statistician,

به عنوان یک آماردان،

I want people to show me the data

از مردم می خوام که به من داده ها رو نشون بدن

so I can decide for myself.

تا بتونم خودم تصمیم بگیرم.

Donald and I were pregnant with our third child

من و دونالد بچه سوممون را باردار بودیم

and we were at about 41 and a half weeks,

و در هفته ۴۱ و نیم به سر می بردیم،

what some of you may refer to as being overdue.

چیزی که بعضی از شما به عنوان تاخیر در زایمان ازش یاد می کنید.

Statisticians, we call that

ما آماردان ها، بهش میگیم

being within the 95 percent confidence interval.

بودن در بازه ۹۵ درصدی اطمینان.

(Laughter)

(خنده حضار)

And at this point in the process

و در این نقطه از فرآیند

we had to come in every couple of days

ما باید هر چند روز یکبار

to do a stress test on the baby,

برای انجام تست تنش روی بچه می اومدیم،

and this is just routine,

و این فقط معمول است،

it tests whether or not the baby is feeling any type of undue stress.

که تست می کنه آیا بچه هیچ نوع از تنش ناشی از ماندن در رحم مادر را حس می کنه یا نه.

And you are rarely, if ever, seen by your actual doctor,

و به ندرت، حتی اگه نگیم هیچ وقت، توسط دکتر خودت معاینه میشی،

just whoever happens to be working at the hospital that day.

معمولاً توسط هر کسی که اون روز شیفت کارش در بیمارستان باشه.

So we go in for a stress test and after 20 minutes

برای همین ما تست را انجام دادیم و بعد از ۲۰ دقیقه

the doctor comes out and he says,

دکتر بیرون آمد و گفت،

"Your baby is under stress, we need to induce you."

"بچه شما تحت تنش است، نیاز داریم که روش القا دردهای زایمان را برای شما انجام بدهیم"

Now, as a statistician, what's my response?

حالا، به عنوان یک آماردان، جواب من چیه؟

Show me the data!

داده ها رو به من نشان بده!

So then he proceeds to tell us

بنابراین او پیش اومد تا بگه

the baby's heart rate trace went from 18 minutes,

که ضربان قلب بچه از دقیقه ۱۸ از نظم خارج شده،

the baby's heart rate was in the normal zone

ضربان قلب بچه تا اون موقع تو گستره نرمال بود

and for two minutes it was in what appeared to be

و برای دو دقیقه در گستره ای بود که انگار

my heart rate zone and I said,

گستره ضربان قلب من باشه و من گفتم،

"Is it possible that maybe this was my heart rate?

"آیا امکان داره که اون ضربان قلب من باشه؟

I was moving around a little bit,

من کمی تکان خوردم،

it's hard to lay still on your back,

خیلی سخته که روی کمرت ثابت بمونی،

41 weeks pregnant for 20 minutes.

برای ۲۰ دقیقه، وقتی ۴۱ هفته حامله ای.

Maybe it was shifting around."

شاید کمی شیفت پیدا کرده باشه."

He said, "Well, we don't want to take any chances."

او گفت، "خب، ما نمی خواهیم ریسک کنیم."

I said okay.

من گفتم باشه.

I said, "What if I was at 36 weeks

گفتم: "اگه من تو هفته ۳۶م بودم

with this same data?

با همین داده ها، چی؟

Would your decision be to induce?"

آیا تصمیمتون این بود که از القا دردهای زایمانی استفاده بشه؟"

"Well, no, I would wait until you were at least

"خب، نه، من منتظر می موندم تا حداقل

38 weeks, but you are almost 42,

۳۸ هفته ات بشه،ولی تو الان تقریباً در هفته ۴۲ هستی،

there is no reason to leave that baby inside,

دلیلی نداره که بذاریم بچه اون تو بمونه،

let's get you a room."

اجازه بدین بهتون اتاق بدیم."

I said, "Well, why don't we just do it again?

من گفتم، "خب، چرا یکبار دیگه اون تست رو انجام ندیم؟

We can collect more data.

ما می تونیم داده های بیشتری به دست بیاریم.

I can try to be really still for 20 minutes.

من سعی می کنم که واقعاً برای ۲۰ دقیقه ثابت بمونم.

We can average the two and see

می تونیم از اون دوتا میانگین بگیریم و ببینیم

what that means. (Laughter)

چه معنایی میده. (خنده حضار)

And he goes,

و اون گفت،

"Ma'am, I just don't want you to have a miscarriage."

"خانوم، من فقط نمی خواهم که شما دچار سقط جنین بشین."

That makes three of us.

حالا سه تا شده بودیم.

And then he says,

و بعدش گفت،

"Your chances of having a miscarriage double

"احتمال سقط جنین برای شما وقتی که

when you go past your due date. Let's get you a room."

از تاریخ زایمانتان می گذره، دو برابر میشه. اجازه بدین بهتون یک اتاق بدیم."

Wow. So now as a statistician, what's my response?

وای، حالا به عنوان یک آماردان، جواب من چیه؟

Show me the data!

داده ها رو به من نشون بده!

Dude, you're talking chances,

رفیق! تو داری درباره احتمال حرف می زنی،

I do chances all day long, tell me all about chances.

من همه ی روز احتمال حساب می کنم، همه چیز رو راجع به احتمالات بهم بگو.

Let's talk chances. (Laughter)

بیا راجع به احتمال حرف بزنیم. (خنده حضار)

Let's talk chances.

بیا راجع به احتمال حرف بزنیم.

So I say, "Okay, great.

بنابراین من گفتم، "خب، عالیه.

Do I go from a 30-percent chance to a 60-percent chance?

آیا من از محدوده احتمال ۳۰ درصد به احتمال ۶۰ درصد می رسم؟

Where are we here with this miscarriage thing?

الان ما کجای این محدوده سقط جنین قرار داریم؟

And he goes, "Not quite, but it doubles,

و اون گفت، "نه دقیقاً، ولی دو برابر میشه،

and we really just want what's best for the baby."

و ما واقعاً می خواهیم چیزی که برای بچه بهتره انجام بشه."

Undaunted, I try a different angle.

من ناامید نشده، یک زاویه دیگه را امتحان می کنم.

I said, "Okay, out of 1,000 full-term pregnant women,

گفتم، "خب، از بین ۱٫۰۰۰ خانم حامله که در پایان دوران حاملگی به سر می برند،

how many of them are going to miscarry

چند نفر اونها دچار سقط جنین میشن

just before their due date?

درست قبل از تاریخ زایمانشان؟

And then he looks at me and looks at Donald,

و اون یه نگاهی به من انداخت و یه نگاهی به دونالد،

and he goes, about one in 1,000.

و گفت، حدوداً یک نفر در هر ۱٫۰۰۰ تا.

I said, "Okay, so of those 1,000 women, how many

من گفتم، "باشه، پس بین اون ۱٫۰۰۰ خانم، چند نفر

are going to miscarry just after their due date?"

درست بعد از تاریخ زایمان پیش بینی شده، دچار سقط جنین میشن؟"

"About two." (Laughter)

"حدوداً دو نفر." (خنده حضار)

I said, "Okay, so you are telling me that my chances

گفتم،"خب پس شما دارین به من میگین که احتمال سقط در من

go from a 0.1-percent chance

از حدود یک دهم درصد

to a 0.2-percent chance."

به به دو دهم درصد رسیده است."

Okay, so at this point the data is not convincing us

باشه، پس دراین نقطه، داده ها اون قدر قانع کننده نیست

that we need to be induced,

که ما نیاز داریم که ازروش القای دردهای زایمانی استفاده بشه،

and so then we proceed to have a conversation

و بنابراین ما پیش رفتیم تا یک بحثی داشته باشیم

about how inductions lead to a higher rate

راجع به این که القا دردهای زایمانی چقدر به نرخ بالاتر

of Cesarean sections, and if at all possible we'd like to avoid that.

عمل سزارین منجر میشه، و اگه اصلاً ممکن باشه ما دوست داریم که اون کار رو نکنیم.

And then I said,

و بعدش من گفتم،

"And I really don't think my due date is accurate."

"و من واقعاً فکر نمی کنم که تاریخ زایمانم دقیق باشه."

(Laughter)

(خنده حضار)

And so this really stunned him

و این واقعاً اون رو شوکه کرد

and he looked sort of puzzled

و یک جورایی گیج شده به من نگاه کرد

and I said, "You may not know this,

و من گفتم، "شاید شما این رو ندونید،

but pregnancy due dates are calculated

ولی تاریخ زایمان در حاملگی ها این طور محاسبه می شوند

assuming that you have a standard 28-day cycle,

که فرض شود قاعدگی شما ۲۸ روزه است،

and my cycle ranges —

و دوره من متفاوت است--

sometimes it's 27, sometimes it's up to 38 —

بعضی وقتا ۲۷ روزه است و بعضی وقتا تا ۳۸ روز طول میکشه--

and I have been collecting the data to prove it.

و من داده جمع آوری می کردم که بتونم این را ثابت کنم.

(Laughter)

(خنده حضار)

And so we ended up leaving the hospital that day without being induced.

و کارمون به اینجا ختم شد که اون روز بیمارستان رو ترک کردیم بدون استفاده از القا دردهای زایمانی.

We actually had to sign a waiver to walk out of the hospital.

در واقع مجبور شدیم یک تعهد نامه رو امضا کنیم که اجازه بدن از بیمارستان خارج بشیم.

And I'm not advocating that you not listen to your doctors,

و من توصیه نمی کنم که به حرف دکترتان گوش ندهید،

because even with our first child,

چون حتی در مورد بچه اولمون،

we were induced at 38 weeks; cervical fluid was low.

که ما در هفته ۳۸م از القا دردهای زایمانی استفاده کردیم؛ ترشحات دهانه رحم کم بود.

I'm not anti-medical intervention.

من یک مداخله گر ضد پزشکی نیستم.

But why were confident to leave that day?

ولی چرا ما مطمئن بودیم که اون روز باید بیمارستان رو ترک کنیم؟

Well, we had data that told a different story.

خب، ما داده هایی داشتیم که داستان متفاوتی رو تعریف می کرد.

We had been collecting data for six years.

ما برای ۶ سال داده جمع آوری کرده بودیم.

I had this temperature data,

من این داده های حرارتی را دارم،

and it told a different story.

واونا قضیه متفاوتی رو میگن.

In fact, we could probably pretty accurately estimate conception.

در واقع، ما احتمالاً می تونیم تاریخ لقاح رو بسیار دقیق تشخیص بدهیم.

Yeah, that's a story you want to tell

بله، این داستانیه که تو می خواهی

at your kid's wedding reception. (Laughter)

در جشن ازدواج بچه هایت بگی. (خنده حضار)

I remember like it was yesterday.

طوری یادم می آید انگار که همین دیروز بود.

My temperature was a sizzling 97.8 degrees

دمای بدن من نزدیک ۳۶/۵ درجه بود

as I stared into your father's eyes. (Laughter)

و من به چشمان پدر تو خیره شده بودم. (خنده حضار)

Oh, yeah. Twenty-two more years, we're telling that story.

اوه، بله. بیست و دو سال دیگه، ما این داستان رو تعریف می کنیم.

But we were confident to leave because we had been collecting data.

ولی ما مطمئن بودیم که باید بیمارستان را ترک کنیم چون ما داده ها را جمع آوری می کنیم.

Now, what does that data look like?

حالا، اون داده ها چطوری به نظر می رسن؟

Here's a standard chart

اینجا یک نمودار استاندارد است

of a woman's waking body temperature

از دمای بدن خانم ها هنگامی که صبح از خواب بیدار میشن

during the course of a cycle.

در طی یک دوره قاعدگی.

So from the beginning of the menstrual cycle

بنابراین از ابتدای یک دوره قاعدگی

till the beginning of the next.

تا ابتدای دوره بعدی.

You'll see that the temperature is not random.

مشاهده می کنید که دمای بدن تصادفی نیست.

Clearly there is a low pattern

به طور آشکاری یک الگوی دمای پایین وجود داره

at the beginning of her cycle

در ابتدای دوره اش

and then you see this jump and then a higher

و بعد شما این پرش را مشاهده می کنید و بعد یک سری

set of temperatures at the end of her cycle.

دماهای بالاتر در انتهای دوره اش.

So what's happening here?

خب اینجا داره چه اتفاقی می افته؟

What is that data telling you?

اون داده ها به شما چی میگن؟

Well, ladies, at the beginning of our cycle,

خب، خانوما، در ابتدای دوره قاعدگی ما،

the hormone estrogen is dominant and that estrogen

هورمون استروژن غالب است و اون استروژنه که

causes a suppression of your body temperature.

باعث میشه دمای بدن پایین بمونه.

And at ovulation, your body releases an egg

و در تخمگ گذاری،بدن شما یک تخمک آزاد می کنه

and progesterone takes over, pro-gestation.

و بعد هورمون پروژسترون غالب میشه، هورمون قبل از بارداری.

And so your body heats up in anticipation

و بنابراین بدن شما گرم میشه در انتظار

of housing this new little fertilized egg.

لانه گزینی این تخمک کوچک بارور شده.

So why this temperature jump?

و چرا دمای بدن می پرد بالا؟

Well, think about when a bird sits on her eggs.

خب، به پرنده ای فکر کنید که روی تخم هایش می نشیند.

Why is she sitting on them?

چرا روی اونها می نشیند؟

She wants to keep them warm,

اون می خواهد که تخم ها رو گرم نگه داره،

protect them and keep them warm.

از اونها محافظت کنه و گرم نگهشون داره.

Ladies, this is exactly what our bodies do every month,

خانوما، این دقیقاً چیزیه که هر ماه بدن ما انجام میده،

they heat up in anticipation

دمای بدن ما در انتظار گرم نگه داشتن

of keeping a new little life warm.

یک زندگی کوچک جدید، میره بالا.

And if nothing happens, if you are not pregnant,

و اگر این اتفاق نیفته، شما حامله نیستید،

then estrogen takes back over and that cycle starts all over again.

هورمون استروژن دوباره غالب میشه و دوباره دوره از اول شروع میشه.

But if you do get pregnant, sometimes you

ولی اگه شما حامله باشید، بعضی وقتا

actually see another shift in your temperatures

شما واقعاً یک شیفت دیگه در دمای بدنتان می بینید

and it stays elevated for those whole nine months.

و برای نه ماه آینده دمای بدنتان بالا می ماند.

That's why you see those pregnant women just sweating and hot,

به خاطر همینه که شما خانوم های باردار را می بینید که عرق می کنند و گرمشان است،

because their temperatures are high.

چون دمای بدنشان رفته بالا.

Here's a chart that we had about three or four years ago.

این نموداریه که ما سه یا چهار سال قبل داشتیم.

We were really very excited about this chart.

ما خیلی درباره این نمودار هیجان زده بودیم.

You'll see the low temperature level

شما دمای پایین بدن را مشاهده می کنید

and then a shift and for about five days,

و بعد یک شیفت برای حدود پنج روز،

that's about the time it takes for the egg to travel

که زمانی هست که طول میکشه تا تخمک طی کنه

down the fallopian tube and implant,

و از لوله فالوپ بیاد پایین و لانه گزینی کنه،

and then you see those temperatures start to go up a little bit.

و بعد شما مشاهده می کنید که دما کمی بالا میره.

And in fact, we had a second temperature shift,

و در واقع، ما اون شیفت دوم دمایی رو داشتیم،

confirmed with a pregnancy test that were indeed pregnant

که با تست بارداری تایید شد و ما واقعاً باردار بودیم

with our first child, very exciting.

با اولین فرزندمون، خیلی هیجان انگیز بود.

Until a couple of days later

تا چند روز بعد

I saw some spotting and then I noticed heavy blood flow,

که من لکه بینی داشتم و بعد متوجه یک خونریزی شدید شدم،

and we had in fact had an early stage miscarriage.

و در واقع ما یک سقط جنین در مراحل اولیه داشتیم.

Had I not been taking my temperature

اگر من دمای بدنم رو اندازه گیری نکرده بودم

I really would have just thought my period was late that month,

من در واقع فکر می کردم که دوره قاعدگی ام اون ماه عقب افتاده بوده،

but we actually had data to show

ولی ما واقعاً داده هایی داشتیم که نشون می داد

that we had miscarried this baby,

که ما اون بچه رو از دست دادیم،

and even though this data revealed a really

و اگر چه اون داده نشان دهنده یک

unfortunate event in our lives,

اتفاق ناخوشایند در زندگی ما بود،

it was information that we could then take to our doctor.

داده ای بود که ما تونستیم به دکترمون نشون بدیم.

So if there was a fertility issue or some problem,

که اگر مشکل باروری بود یا یه چنین مسئله ای،

I had data to show:

من داده ای داشتم که نشون می داد:

Look, we got pregnant, our temperature shifted,

نگاه کنید، ما حامله شدیم، دمای من بالا رفت،

we somehow lost this baby.

ما یه جورایی این بچه رو از دست دادیم.

What is it that we can do to help prevent this problem?

چی کار می تونیم بکنیم که جلوی این مسئله رو بگیریم؟

And it's not just about temperatures

و این فقط در مورد دمای بدن نیست

and it's not just about fertility;

و فقط درباره باروری نیست،

we can use data about our bodies to tell us a lot of things.

ما از داده های بدن استفاده می کنیم که خیلی چیزها رو به ما میگن.

For instance, did you know that taking your temperature can tell you a lot

به عنوان مثال، می دونستین که اندازه گیری دمای بدن، می تونه خیلی چیزا

about the condition of your thyroid?

رو درباره شرایط تیروئید بهتون بگه؟

So, your thyroid works a lot like the thermostat in your house.

خب، تیروئید خیلی شبیه ترموستات خونه تون کار می کنه.

There is an optimal temperature that you want in your house;

یک دمای دلخواه وجود داره که شما در خونه تون می خواهید داشته باشید؛

you set your thermostat.

پس ترموستات رو تنظیم می کنید.

When it gets too cold in the house, your thermostat kicks in

وقتی که دمای خونه خیلی سرد است، ترموستات خونه تحریک میشه

and says, "Hey, we need to blow some heat around."

و میگه،"هی! ما نیاز داریم که کمی این اطراف رو گرم کنیم"

Or if it gets too hot, your thermostat

یا اگه هوا خیلی گرم بشه، ترموستات شما

registers, "Turn the A.C. on. Cool us off."

اعلام می کنه،"تهویه هوا رو روشن کن. ما را خنک کن."

That's exactly how your thyroid works in your body.

این دقیقاً نحوه عملکرد تیروئید در بدن شماست.

Your thyroid tries to keep an optimal temperature

تیروئید شما سعی می کنه که یک دمای مطلوبی را

for your body.

برای بدن شما حفظ کند.

If it gets too cold, your thyroid says, "Hey, we need to heat up."

اگه خیلی سرد بشه، تیروئید شما میگه،"هی، ما نیاز داریم که گرم بشیم."

If it gets too hot, your thyroid cools you down.

اگر خیلی گرم بشه، تیرویید شما را خنک می کنه.

But what happens when your thyroid is not functioning well?

ولی اگه تیروئید درست کار نکنه، چه اتفاقی می افته؟

When it doesn't function, then it shows up

وقتی که درست کار نکنه، اون وقت خودش رو

in your body temperatures,

در دمای بدنتان نشون میده،

they tend to be lower than normal or very erratic.

دمای بدن خیلی کمتر از نرمال میشه یا خیلی بیشتر.

And so by collecting this data

و بنابراین با جمع آوری این داده ها

you can find out information about your thyroid.

شما می تونید اطلاعاتی درباره تیروئیدتون به دست بیارین.

Now, what is it, if you had a thyroid problem and you went to the doctor,

حالا، چی میشه، اگه شما مشکل تیروئید داشته باشید و بروید پیش دکتر،

your doctor would actually test the amount of

دکتر شما حتماً مقدار

thyroid stimulating hormone in your blood.

هورمون محرک تیروئید را در خونتان آزمایش می کنه.

Fine. But the problem with that test is

خب، ولی مشکل اون آزمایش اینه که

it doesn't tell you how active the hormone is in your body.

به شما نمیگه که اون هورمون چقدر در بدن شما فعال است.

So you might have a lot of hormone present,

بنابراین ممکنه که شما یک عالمه هورمون موجود داشته باشید،

but it might not be actively working to regulate

ولی فعالانه کار نکنند تا دمای بدن شما

your body temperature.

را تنظیم کنند.

So just by collecting your temperature every day,

پس با جمع آوری دمای بدنتان در هر روز،

you get information about the condition of your thyroid.

شما اطلاعاتی درباره شرایط تیروئیدتون کسب می کنید.

So, what if you don't want to take your temperature every day?

پس، چی میشه اگر شما نخواهید دمای بدنتان را هر روز اندازه بگیرید؟

I advocate that you do,

من بهتون توصیه می کنم که این کار رو بکنید،

but there are tons of other things you could take.

ولی یک عالمه چیز دیگه هست که میشه اندازه گرفت.

You could take your blood pressure, you could take your weight —

شما می تونید فشار خونتون رو اندازه بگیرید، می تونید وزنتان را اندازه بگیرید ---

yeah, who's excited about

آره، کیه که بخواهد

taking their weight every day? (Laughter)

هر روز وزنش را اندازه بگیره؟ (خنده حضار)

Early on in our marriage, Donald had a stuffy nose

اوایل ازدواجمون، دونالد آبریزش بینی داشت

and he had been taking a slew of medications

و حجم زیادی دارو مصرف کرده بود

to try to relieve his stuffy nose, to no avail.

تا از دست آبریزش بینی اش خلاص بشه، ولی بی فایده.

And so, that night he comes and he wakes me up and he says,

و بالاخره، یه شبی اومد و منو بیدار کرد و گفت،

"Honey, I can't breath out of my nose."

"عسلم، من نمی تونم از دماغم نفس بکشم."

And I roll over and I look, and I said, "Well, can you breath out of your mouth?"

و من برگشم، نگاهش کردم و گفتم، "خب، می تونی از دهنت نفس بکشی؟"

(Laughter)

(خنده حضار)

And he goes, "Yes, but I can't breath out of my nose!"

اون گفت: "بله، ولی نمی تونم از دماغم نفس بکشم!"

And so like any good wife, I rush him

بعد مثل یک زن خوب، من او را

to the emergency room

به یک مرکز اورژانس رساندم

at 2 o'clock in the morning.

ساعت ۲ صبح.

And the whole time I'm driving and I'm thinking,

و در تمام مدتی که رانندگی می کردم به این فکر می کردم که،

you can't die on me now.

تو الان نمی تونی این طوری بمیری.

We just got married,

ما تازه ازدواج کردیم،

people will think I killed you! (Laughter)

مردم فکر می کنند که من تو رو کشتم! (خنده حضار)

And so, we get to the emergency room, and the nurse sees us,

و بعد، ما به اورژانس رسیدیم، و پرستار ما را معاینه کرد،

and he can't breath out of his nose, and so

و اون نمی تونست از دماغش نفس بکشه و

she brings us to the back and the doctor says,

پرستار ما را برد اون پشت و دکتر گفت:

"What seems to be the problem?" and he goes, "I can't breath out of my nose."

"مشکل چیه؟" و دونالد گفت: "نمی تونم از دماغم نفس بکشم."

And he said, "You can't breath out of your nose?

و دکتر پرسید،"نمی تونی از دماغت نفس بکشی؟"

No, but he can breath out of his mouth. (Laughter)

نه، ولی اون می تونه از دهنش نفس بکشه. (خنده حضار)

He takes a step back and he looks at both of us

او یک قدم به عقب برداشت و به دوتای ما نگاهی انداخت

and he says "Sir, I think I know the problem.

و گفت: "آقا، من فکر کنم که می دونم مشکل چیه.

You're having a heart attack.

شما دارید دچار حمله قلبی می شوید.

I'm going to order an EKG and a CAT scan

من میرم بگم که یک EKG و CAT اسکن

for you immediately."

خیلی فوری برای شما انجام بشه."

And we are thinking,

و ما فکر می کردیم،

no, no, no. It's not a heart attack. He can breathe,

نه، نه، نه. این یه حمله قلبی نیست، اون می تونه نفس بکشه،

just out of his mouth. No, no, no, no, no.

فقط از دهنش البته. نه، نه، نه، نه، نه.

And so we go back and forth with this doctor

و ما با این دکتر عقب و جلو شدیم

because we think this is the incorrect diagnosis,

چون ما فکر می کردیم که تشخیص اشتباه است،

and he's like, "No really, it'll be fine, just calm down."

و اون این شکلی بود،"نه واقعاً، همه چیز خوبه، آرامشتون رو حفظ کنید."

And I'm thinking, how do you calm down? But I don't think he's having a heart attack.

و من فکر می کردم، چطوری میشه خونسرد بود؟ ولی من فکر نمی کنم که اون حمله قلبی داشته باشه.

And so fortunately for us, this doctor was at the end of the shift.

و خوشبختانه برای ما، این دکتر در انتهای شیفت اون روزش بود.

So this new doctor comes in, he sees us clearly

پس این دکتر جدیده اومد و ما را دید که آشکارا

distraught, with a husband who can't breath

بیچاره بودیم، با یک شوهری که نمی تونه نفس بکشه

out of his nose. (Laughter)

البته از دماغش. (خنده حضار)

And he starts asking us questions.

و اون شروع می کنه از ما سئوال پرسیدن.

He says, "Well, do you two exercise?"

میگه، "خب، شما دو تا ورزش می کنید؟"

We ride our bikes, we go to the gym occasionally.

ما دوچرخه سواری می کنیم، ما می رویم باشگاه، گاهی.

(Laughter)

(خنده حضار)

We move around.

ما قدم می زنیم.

And he says, "What were you doing just before you came here?"

و اون میگه،"درست قبل از این که بیایید اینجا چی کار می کردید؟"

I'm thinking, I was sleeping, honestly.

من فکر کردم، من که خوابیده بودم، صادقانه.

But okay, what was Donald doing just before?

ولی خب، دونالد دقیقاً داشت چی کار می کرد قبلش؟

So Donald goes into this slew of medications he was taking.

خب دونالد داشت اون حجم زیاد داروهایش را می خورد.

He lists, "I took this decongestant and then I took this nasal spray,"

او لیست کرد، "من این ضد حساسیت را مصرف کردم و بعد این اسپری بینی را زدم"،

and then all of a sudden a lightbulb goes off and he says,

و یک هو یک چراغی در ذهن دکتر روشن شد و میگه،

"Oh! You should never mix this decongestant with this nasal spray.

"اوه! شما نباید هیچ وقت این دکونژستان رو با اون اسپری بینی با هم مصرف کنی.

Clogs you up every time. Here, take this one instead."

باعث میشه نتونی نفس بکشی. اینجا، این یکی رو به جایش بخور."

He gives us a prescription.

اون برای ما نسخه نوشت.

We're looking at each other, and I looked at the doctor,

ما به همدیگه نگاه کردیم و من به دکتر نگاه کردم،

and I said, "Why is it that it seems like you

و گفتم، "چرا این طور به نظر میاد که انگار شما

were able to accurately diagnose his condition,

قادر بودید که دقیقاً مشکل اون رو تشخیص بدین،

but this previous doctor wanted to order

ولی دکتر قبلی از ما خواست که یک

an EKG and a CAT scan?"

EKG و CAT اسکن انجام بدیم؟"

And he looks at us and says,

و اون نگاهی به ما می کنه و میگه،

"Well, when a 350-pound man walks in the emergency room and says he can't breath,

"خب، وقتی یک مرد ۱۶۰ کیلویی وارد بخش اورژانس میشه و میگه که نمی تونه نفس بکشه،

you assume he's having a heart attack

شما فرض می کنید که اون حمله قبلی داره، اقدام می کنید

and you ask questions later."

و سئوالاتون را بعدا می پرسید."

Now, emergency room doctors are trained to make decisions quickly,

امروزه، دکترهای بخش اورژانس تعلیم می بینند که سریع تصمیم بگیرن،

but not always accurately.

ولی نه همیشه خیلی دقیق.

And so had we had some information

و بنابراین اگر ما یک سری اطلاعات

about our heart health to share with him,

درباره سلامت قلبمان داشتیم که با اون به اشتراک بگذاریم،

maybe we would have gotten a better diagnosis the first time.

احتمالاً بار اول یک تشخیص بهتری به دست می آوردیم.

I want you to consider the following chart,

ازتون می خوام نمودار بعدی را در نظر بگیرید،

of systolic blood pressure measurements

از اندازه گیری فشار خون سیستولی (حداکثر که مقدار نرمال آن ۱۲ است)

from October 2010 to July 2012.

از اکتبر ۲۰۱۰ تا جولای ۲۰۱۲

You'll see that these measurements start

مشاهده می کنید که این اندازه گیری ها شروع میشن

in the prehypertension/hypertension zone,

در محدوده پیش از فشار خون بالا/ فشار خون بالا،

but over about the course of a year and a half

ولی با گذشت حدود یک سال و نیم

they move into the normal zone.

این اعداد به محدوده نرمال وارد شدن.

This is about the heart rate of a healthy 16-year-old.

این ضربان قلب یک نوجوان سالم ۱۶ ساله است.

What story is this data telling you?

این داده ها به شما چی میگن؟

Obviously it's the data from someone

آشکارا این داده ها مال یه نفره

who's made a drastic transformation,

که تحول عظیمی ایجاد کرده،

and fortunately for us, that person happens to be here today.

و خوشبختانه برای ما،اون نفراتفاقاً امروز اینجاست.

So that 350-pound guy that walked into the emergency room with me

پس اون آقای ۱۶۰ کیلویی که با من وارد اتاق اورژانس شد

is now an even sexier and healthier

حالا خیلی جذاب تر و سالم تر است

225-pound guy, and that's his blood pressure trace.

به عنوان یک مرد ۱۰۰ کیلویی که این نمودار فشار خونش است.

So over the course of that year and a half

بنابراین با گذشت یک سال و نیم

Donald's eating changed

وضع خوراک دونالد تغییر کرد

and our exercise regimen changed,

و فرآیند ورزش کردن ما تغییر کرد،

and his heart rate responded,

و ضربان قلبش به اونا جواب داد،

his blood pressure responded to that change

فشار خونش به اون تغییر جواب داد

that he made in his body.

که اون در بدنش ایجاد کرده بود.

So what's the take-home message

بنابراین پیغام با-خودت-به-خونه-ببر امروز چیه

that I want you to leave with today?

که می خواهم شما را امروز با اون تنها بگذارم؟

By taking ownership of your data just like we've done,

با تملک پیدا کردن بر داده های بدن تان، شبیه کاری که ما کردیم،

just by taking this daily measurements about yourself,

فقط با همین اندازه گیری های روزانه درباره خودتون،

you become the expert on your body.

شما خبره ی بدنتان خواهید شد.

You become the authority.

شما فرمانده خواهید شد.

It's not hard to do.

خیلی سخت نیست انجامش.

You don't have to have a Ph.D. in statistics

نیازی نیست که دکترای آمار داشته باشید

to be an expert in yourself.

که خبره ی داده های خودتون بشین.

You don't have to have a medical degree

نیازی نیست که درجه پزشکی داشته باشید

to be your body's expert.

که خبره ی داده های خودتون بشین.

Medical doctors, they're experts on the population,

پزشکان، خبره ی همه مردم هستند،

but you are the expert on yourself.

ولی شما خبره ی خودتون هستید.

And so when two of you come together,

و بعدش وقتی دوتا از شما به هم می رسید،

when two experts come together,

وقتی دو تا حرفه ای به هم می رسن،

the two of you are able to make a better decision

شما دو تا می تونید بهتر تصمیم بگیرید

than just your doctor alone.

نسبت به وقتی که فقط دکتر تصمیم می گیره.

Now that you understand the power of information

حالا که به قدرت اطلاعاتی پی بردید

that you can get through personal data collection,

که می تونید از جمع آوری داده های شخصی به دست بیارید،

I'd like you all to stand and raise your right hand.

ازتون می خوام که بایستید و دست راستتون رو بالا ببرید.

(Laughter)

(خنده حضار)

Yes, get it up.

بله، بیاریدش بالا.

I challenge you to take ownership of your data.

من شما را به چالش تملک داده های خودتون دعوت می کنم.

And today, I hereby confer upon you

و امروز، اینجا من به شما اعطا می کنم

a TEDx associate's degree in elementary statistics

یک مدرک آمار ابتدایی TEDx

with a concentration in time-dependent data analysis

با تمرکز بر تحلیل داده های وابسته به زمان

with all the rights and privileges appertaining thereto.

با همه حقوق و امتیازات تعریف شده برای آن.

And so the next time you are in your doctor's office,

پس دفعه بعدی که در مطب دکترتون هستید،

as newly inducted statisticians,

به عنوان یک آماردان تازه کار،

what should always be your response?

پاسخ شما همیشه چی خواهد بود؟

Audience: Show me the data! Talithia Williams: I can't hear you!

حضار: داده ها رو به من نشون بده! تالیتیا ویلیامز: صداتون رو نمی شنونم!

Audience: Show me the data!

حضار: داده ها رو به من نشون بده!

TW: One more time!

تالیتیا: یه بار دیگه!

Audience: Show me the data!

حضار: داده ها رو به من نشون بده!

TW: Show me the data.

تالیتیا: داده ها رو به من نشون بده.

Thank you.

ممنونم.

(Applause)

(تشویق حضار)