Where do your online returns go? | Aparna Mehta

Translator: Mobina Simakani Reviewer: Masoud Motamedifar

Hi. My name is Aparna.

سلام. اسم من آپارنا هست.

I am a shopaholic --

من معتاد به خرید و فروشگاه گردی هستم --

(Laughter)

(خنده)

and I'm addicted to online returns.

و معتاد به مرجوعات آنلاین.

(Laughter)

(خنده)

Well, at least I was.

خب، حداقل بودم.

At one time, I had two or three packages of clothing delivered to me

هم‌زمان دو یا سه بسته لباس به دستم می‌رسید

every other day.

یک روز در میان.

I would intentionally buy the same item

عمدا یک جنس را در چند اندازه

in a couple different sizes and many colors,

و رنگ‌های مختلف خریداری می‌کردم،

because I did not know what I really wanted.

چون نمی‌دانستم واقعاً چه چیزی می‌خواهم.

So I overordered, I tried things on, and then I sent what didn't work back.

زیاد سفارش می‌دادم، امتحانشان می‌کردم، و آنهایی که مناسب نبود را پس می‌فرستادم.

Once my daughter was watching me return some of those packages back,

یک بار دخترم مرا در حال پس فرستادن بعضی از آن بسته‌ها دید،

and she said, "Mom, I think you have a problem."

و گفت: «مامان، من فکر می‌کنم تو یک مشکلی داری.»

(Laughter)

(خنده)

I didn't think so.

من اینطور فکر نمی‌کردم.

I mean, it's free shipping and free returns, right?

ارسال و پس دادن رایگان است، نه؟

(Laughter)

(خنده)

I didn't even think twice about it,

کوچکترین شکی در موردش نداشتم،

until I heard a statistic at work that shocked me.

تا اینکه سر کار آماری را شنیدم که مرا شوکه کرد.

You see, I'm a global solutions director for top-tier retail,

می‌دانید، من مدیر بخش راه‌حل‌های جهانی برای خرده فروشی‌های برتر هستم،

and we were in a meeting with one of my largest customers,

و با یکی از بزرگترین مشتری‌هایم جلسه داشتم،

discussing how to streamline costs.

در مورد چگونگی کاهش هزینه.

One of their biggest concerns was managing returns.

یکی از بزرگترین نگرانی‌هایشان اقلام برگشتی بود.

Just this past holiday season alone,

تنها درفصل تعطیلات گذشته،

they had 7.5 million pieces of clothing returned to them.

آنها هفت و نیم میلیون لباس مرجوعی داشتند.

I could not stop thinking about it.

نمی‌توانستم به این موضوع فکر نکنم.

What happens to all these returned clothes?

چه اتفاقی برای این همه جنس مرجوعی می‌افتد؟

So I came home and researched.

پس به خانه آمدم و تحقیق کردم.

And I learned that every year,

و فهمیدم که هر سال،

four billion pounds of returned clothing ends up in the landfill.

چهار میلیارد پوند از لباس‌های مرجوعی در نهایت به محل دفن زباله‌ها برده می‌شوند.

That's like every resident in the US did a load of laundry last night

مثل این می‌ماند که هر شهروند آمریکا شب گذشته یک سبد لباس داخل ماشین انداخته،

and decided to throw it in the trash today.

و امروز تصمیم گرفته آن‌ها را داخل سطل آشغال بیندازد.

I was horrified.

من وحشت زده بودم.

I'm like, "Of all people,

فکر می‌کردم از بین همهٔ مردم،

I should be able to help prevent this."

من باید به جلوگیری از این اتفاق کمک کنم.

(Laughter)

(خنده)

My job is to find solutions to logistical issues like these --

شغل من پیدا کردن راه حل‌هایی برای این مسائل لجستیکی است --

not create them.

نه ایجاد کردن آنها.

So this issue became very personal to me.

پس این موضوع برای من خیلی شخصی شد.

I said, "You know what? We have to solve this."

با خودم گفتم، «تو باید این مشکل را حلش کنی.»

And we can, with some of the existing systems we already have in place.

و ما با کمک بعضی از سیستم‌های موجود در محل کار می‌توانیم انجامش بدهیم.

And then I started to wonder: How did we get here?

و بعد من واقعاً متعجب شدم: چطور به اینجا رسیدیم؟

I mean, it was only like six years ago when a study recommended

منظورم این است که انگار همین شش سال پیش بود که تحقیقی نشان داد

that offering free online returns would drive customers to spend more.

پیشنهاد برگشت دادن آنلاین، باعث می‌شود مشتریان هزینهٔ بیشتری را صرف کنند.

We started seeing companies offering free online returns

ما دیدیم که شرکت‌ها شروع به ارائه بازگشت آنلاین و رایگان اجناس کردند

to drive more sales and provide a better experience.

تا بتوانند حراج‌های بیشتری بگذارند و تجربهٔ بهتری را ارائه دهند.

What we didn't realize

چیزی که نفهمیدیم

is that this would lead to more items being returned as well.

این بود که این کار همینطور باعث برگشت داده شدن بیشتر اجناس می‌شود.

In the US, companies lost $351 billion in sales

در ایالات متحده، شرکت‌ها در حراجی ۳۵۱ میلیارد دلار از دست دادند

in 2017 alone.

تنها در سال ۲۰۱۷.

Retailers are scrambling to recover their losses.

خرده فروشان برای جبران خسارت‌هایشان تقلا می‌کردند.

They try to place that returned item online to be sold again,

آن‌ها سعی می‌کردند جنس مرجوعی را آنلاین جایگزین کنند تا دوباره فروش برود،

or they'll sell it to a discount partner

یا اینکه آن‌ها را به شریک تخفیفی می‌فروشند

or a liquidator.

یا یک از بین برنده.

Basically, if companies cannot find a place for this item

اساسا اگر شرکت‌ها نتوانند برای این اجناس جایی را پیدا کنند،

quickly and economically,

سریعا و از نظر اقتصادی،

its place becomes the trash.

سطل زبال خانهٔ آن‌ها می‌شود.

Suddenly, I felt very guilty for being that shopper,

ناگهان، به خاطر خریدهایم، احساس گناه کردم،

somebody who contributes to this.

کسی که در این کار همکاری کرده.

Who would have thought my innocent shopping behavior

کی فکرش را می‌کرد که عادات خرید سادهٔ من

would be hurting not only me,

نه تنها به من،

but our planet as well?

بلکه به سیاره‌ام هم آسیب می‌زد؟

And as I thought about what to do,

و وقتی می‌خواستم ببینم باید چیکار کنم،

I kept thinking:

مدام فکر می‌کردم:

Why does the item have to be returned to the retailer in the first place?

چرا از اول اجناس باید به خرده فروشان برگردد؟

What if there was another way,

اگر راه دیگری وجود داشته باشد

a win-win for everyone?

که همه بتوانند از آن سود ببرند چطور؟

What if when a person is trying to return something,

اگر زمانی که کسی دارد جنسی را برمی‌گرداند،

it could go to the next shopper who wants it,

بتواند آن را برای خریدار بعدی که به آن جنس نیاز دارد،

and not the retailer?

و نه خرده فروش بفرستد چه؟

What if, instead of a return,

چه می‌شود اگر به جای یک برگشت،

they could do what I call a "green turn"?

آنها بتوانند کاری را انجام دهند که من به آن «بازگشت سبز» می‌گویم؟

Consumers could use an app to take pictures of the item

مصرف کنندگان می‌توانستند از برنامه‌ای استفاده کنند که از اجناس عکس بگیرند

and verify the condition while returning it.

و سالم بودن اجناس را هنگام مرجوع کردنشان تایید کنند.

Artificial intelligence systems could then sort these clothes by condition --

آن موقع سیستم هوش مصنوعی می‌توانست این لباس‌ها را بر اساس نو

mint condition or slightly used --

تقریباً نو و استفاده شده دسته بندی کند --

and direct it to the next appropriate person.

و آن را به صاحب مناسب دیگری بفرستد.

Mint-condition clothes could automatically go to the next buyer,

لباس‌های تقریباً نو می‌توانست به صورت اتوماتیک برای خریدار بعدی برود،

while slightly used clothes could be marked down

در حالیکه استفاده شده‌ها می‌توانستند علامت زده شوند

and offered online again.

و دوباره آنلاین ارائه شوند.

The retailer can decide the business rules

و فروشندگان می‌توانستند قوانین تجارتشان را

on the number of times a particular item can be resold.

بر اساس تعداد دفعاتی که یک جنس می‌توانست دوباره به فروش رود انتخاب کنند.

All that the consumer would need to do is obtain a mobile code,

تنها چیزی که مشتری نیاز داشت انجام دهد، گرفتن یک کد موبایل،

take it to the nearest shipping place to be packed and shipped,

بردن کد به نزدیک‌ترین محل حمل و نقل برای بسته بندی و حمل کردن است،

and off it goes from one buyer to the next,

و از آنجا از یک خریدار به خریدار دیگری فرستاده می‌شود،

not the landfill.

و نه به یک زباله‌دانی.

Now you will ask,

حالا شما ممکن است بپرسید،

"Would people really go through all this trouble?"

«آیا مردم واقعا می‌روند سراغ این دردسرها؟»

I think they would if they had incentives,

من فکر می‌کنم اگر انگیزه‌اش را داشته باشند می‌روند،

like loyalty points or cash back.

مانند امتیاز وفاداری یا برگرداندن پول نقد.

Let's call it "green cash."

بیایید به آن بگوییم «پول سبز.»

There would be a whole new opportunity to make money

فرصت کاملاً جدیدی برای کسب درآمد

from this new customer base looking to buy these returns.

از خرید اجناس بازگشتی توسط مشتریان جدید به وجود خواهد آمد.

This system would make a fun thing like shopping

این سیستم چیز سرگرم کننده‌ای مثل خرید را به وجود می‌آورد

a spiritual experience

یک تجربهٔ معنوی

that helps save our planet.

که به نجات سیاره ما کمک می‌کند.

(Applause)

(تشویق)

This is doable

اینکار انجام شدنی است

and would probably take six months to weave some of our existing systems

و احتمالاً شش ماه طول می‌کشد تا بعضی از سیستم‌های موجودمان را درست کنیم

and run a pilot.

و برنامه را اجرا کنیم.

Even before any of these logistical systems are in place,

حتی پیش از آنکه این سیستم‌های لجستیکی اجرا شوند،

each of us shoppers can act now,

هر یک از ما خریداران می‌تواند همین الان شروع کند،

if every single adult in the US made a few small changes

اگر هر یک از بزرگسالان در ایالات متحده یک تغییر کوچک ایجاد کند،

to our shopping behavior.

در عادات خرید کردنش.

Take the extra time to research and think --

زمان بیشتری را برای تحقیق و فکر کردن بگذارید.

Do I really need this item?

آیا واقعاً به این لباس احتیاج دارم؟

No: Do I really want this item? --

نه: آیا واقعاً این لباس را می‌خواهم؟ --

before making a purchase.

پیش از خرید کردن.

And if every one of us adults in the US

و اگر هر یک از ما بزرگسالان در ایالات متحده

returned five less items this year,

امسال پنج دست لباس کمتر برگردانیم،

we would keep 240 million pounds of clothes out of the landfill.

از دور ریخته شدن ۱۲۰ میلیون کیلو لباس جلوگیری کردیم.

Six percent reduction, just like that.

۶ درصد کاهش، به همین راحتی.

This environmental problem that we have created

این مشکل زیست محیطی که ما ایجاد کردیم،

is not thousands of years away;

هزاران سال پیش اتفاق نیفتاده

it's happening today,

امروز در حال اتفاق افتادن است،

and must stop now to prevent growing landfills across the globe.

و باید الان متوقف شود تا از بزرگ شدن زباله دانی‌ها در سطح زمین جلوگیری کند،

I want to leave my daughter and my daughter's daughter

من می‌خواهم برای دخترم و دخترِ دخترم

a better and cleaner place than I found it,

مکانی تمیز‌تر و بهتر از چیزی که خودم پیدا کردم به جا بگذارم.

so I have not only stopped overordering,

پس نه تنها سفارش‌های بیش از حد را متوقف کردم

I recycle religiously as well.

بلکه بازیافت هم می‌کنم.

And you can, too. It's not difficult.

و شما هم می‌توانید، خیلی سخت نیست.

Before we fill our shopping carts and our landfills

قبل از پر کردن سبدهای خرید و زباله‌دانی‌ها،

with extra items that we don't want,

با چیز‌های زیادی که نمی‌خواهیم،

let's pause next time we are shopping online

بیایید دفعهٔ دیگر که خرید آنلاین می‌کنیم کمی مکث کنیم

and think twice about what we all hopefully really do want:

و در مورد چیزی که همهٔ ما امیدوارانه آن را واقعاً می‌خواهیم فکر کنیم:

a beautiful Earth to call home.

یک زمین زیبا که آن را خانهٔ خودمان صدا بزنیم.

Thank you.

متشکرم.

(Applause)

(تشویق)