Grégoire Courtine: The paralyzed rat that walked

گرگوری کورتین: موش فلجی که راه رفت

Translator: Amirpouya Ghaemian Reviewer: narsis sh

I am a neuroscientist

من یک عصب شناس هستم

with a mixed background in physics and medicine.

که پیش زمینه هایی ترکیبی در فیزیک و داروشناسی دارم.

My lab at the Swiss Federal Institute of Technology

آزمایشگاه من در مؤسسه ی تکنولوژی سوئیس فدرال،

focuses on spinal cord injury,

بر روی آسیب های نخاعی تمرکز کرده است،

which affects more than 50,000 people

که سالانه بیش از ۵۰٫۰۰۰ نفر

around the world every year,

در سراسر جهان به آن دچار می شوند،

with dramatic consequences for affected individuals,

که عواقب دردناکی را برای آنان در پی دارد،

whose life literally shatters

و زندگیشان را در عرض چند ثانیه

in a matter of a handful of seconds.

نابود می کند.

And for me, the Man of Steel,

و برای من، مرد فولادی،

Christopher Reeve,

کریستوفر ریو،

has best raised the awareness

بیشترین آشنایی را با دردی که

on the distress of spinal cord injured people.

کسانی که دچار آسیب نخاعی شده اند تحمل می کنند، دارد.

And this is how I started my own personal journey

و من این طور تجربه ی شخصیم را

in this field of research,

در این زمینه ی تحقیقاتی،

working with the Christopher and Dana Reeve Foundation.

با کار در مؤسسه ی کریستوفر و دانا ریو شروع کردم.

I still remember this decisive moment.

من هنوز آن لحظه ی سرنوشت ساز را به یاد می آورم.

It was just at the end of a regular day of work

یادم می آید تنها پایان یک روز کاری معمولی در مؤسسه بود.

with the foundation.

یادم می آید تنها پایان یک روز کاری معمولی در مؤسسه بود.

Chris addressed us, the scientists and experts,

کریس به ما، دانشمندان و متخصصان گفت،

"You have to be more pragmatic.

"شما باید عملی تر رفتار کنید.

When leaving your laboratory tomorrow,

وقتی که فردا آزمایشگاهتان را ترک می کنید،

I want you to stop by the rehabilitation center

می خواهم کنار مرکز توانبخشی توقف کنید

to watch injured people

و افراد آسیب دیده ای را که

fighting to take a step,

برای برداشتن یک قدم می جنگند

struggling to maintain their trunk.

و می خواهند بدنشان را ترمیم کنند، ببینید.

And when you go home,

و وقتی به خانه می روید،

think of what you are going to change in your research

به این فکر کنید که از فردا چه تغییری در تحقیقاتتان ایجاد خواهید کرد

on the following day to make their lives better."

تا زندگی آن ها را بهتر کنید."

These words, they stuck with me.

این کلمات، در ذهن من ثبت شدند.

This was more than 10 years ago,

این حرف بیشتر از ۱۰ سال پیش به من گفته شد،

but ever since, my laboratory has followed

اما تا به امروز، آزمایشگاه من

the pragmatic approach to recovery

روشی عملی را

after spinal cord injury.

برای توانبخشی بیماران پس از دیدن آسیب نخاعی دنبال می کند.

And my first step in this direction

و اولین قدم من در این مسیر

was to develop a new model of spinal cord injury

تعریف مدل جدیدی از آسیب نخاعی بود

that would more closely mimic some of the key features of human injury

که برخی از ویژگی های کلیدی آسیب نخاعی انسان را بهتر تقلید کند

while offering well-controlled experimental conditions.

و در ضمن، شرایط عملی قابل کنترلی را پیشنهاد کند.

And for this purpose, we placed two hemisections

و برای این هدف، ما از دو جهت عکس هم

on opposite sides of the body.

نخاع را تا نیمه دچار آسیب کردیم.

They completely interrupt the communication

آن ها به طور کلی ارتباط میان مغز و نخاع را مختل می کردند،

between the brain and the spinal cord,

آن ها به طور کلی ارتباط میان مغز و نخاع را مختل می کردند،

thus leading to complete and permanent paralysis

که منجر به فلج کامل و دائمی پاهای موش می شد.

of the leg.

که منجر به فلج کامل و دائمی پاهای موش می شد.

But, as observed, after most injuries in humans,

اما، همان طور که پیش از این مشاهده شده بود، بعد از غالب آسیب ها در انسان،

there is this intervening gap of intact neural tissue

بخش واسطه ای از بافت عصبی بنیادی تشکیل می شود،

through which recovery can occur.

که از طریق آن توانبخشی ممکن می شود. (نخاع این طور نیست)

But how to make it happen?

اما چگونه چنین چیزی ممکن می شود؟

Well, the classical approach

خب، روش معمول آن

consists of applying intervention

شامل تزریق بخش واسطه ای است

that would promote the growth of the severed fiber

که فیبر های بریده شده را برای رسیدن به هدف اصلی

to the original target.

رشد می دهد.

And while this certainly remained the key for a cure,

و وقتی به این نتیجه رسیدم که این به طور قطع روشی کلیدی برای درمان این مشکل است،

this seemed extraordinarily complicated to me.

انجام این کار به نظرم فوق العاده پیچیده آمد.

To reach clinical fruition rapidly,

برای این که به سرعت در مرحله ی کلینیکی به نتیجه برسیم،

it was obvious:

می دانستم باید چه کار کنم:

I had to think about the problem differently.

باید از دیدگاه دیگری به مشکل نگاه می کردم.

It turned out that more than 100 years of research

مشخص شد که بیش از ۱۰۰ سال تحقیق بر روی فیزیولوژی نخاع،

on spinal cord physiology,

مشخص شد که بیش از ۱۰۰ سال تحقیق بر روی فیزیولوژی نخاع،

starting with the Nobel Prize Sherrington,

که با داده شدن جایزه ی نوبل شرینگتون شروع شد،

had shown that

نشان داده بود که نخاع،

the spinal cord, below most injuries,

حتی اگر شدید ترین آسیب ها را دیده باشد،

contained all the necessary and sufficient neural networks

تمامی شبکه های عصبی لازم و کافی را

to coordinate locomotion,

برای هماهنگ کردن جابه جایی سیگنال های عصبی دارد،

but because input from the brain is interrupted,

اما چون اطلاعات فرستاده شده از مغز دچار آسیب می شوند،

they are in a nonfunctional state, like kind of dormant.

در حالت بی استفاده ای قرار می گیرند، انگار دچار نوعی خواب شده باشند.

My idea: We awaken this network.

ایده ی من این بود: ما این شبکه را بیدار خواهیم کرد.

And at the time, I was a post-doctoral fellow in Los Angeles,

و در آن زمان، من یک دانشجوی فوق دکترا در لس آنجلس بودم،

after completing my Ph.D. in France,

که تازه دوره ی دکترایم را در فرانسه به پایان رسانده بودم،

where independent thinking

جایی که روش فکر مستقل،

is not necessarily promoted.

الزاماً مورد تشویق قرار نمی گیرد.

(Laughter)

(خنده ی حاضرین)

I was afraid to talk to my new boss,

من از صحبت کردن با رئیس جدیدم می ترسیدم،

but decided to muster up my courage.

اما تصمیم گرفتم که با شجاعت تمام جلو بروم.

I knocked at the door of my wonderful advisor,

در دفتر مشاور بی نظیرم، "رگی اگرتون" را زدم،

Reggie Edgerton, to share my new idea.

تا با او درباره ی ایده ی جدیدم صحبت کنم.

He listened to me carefully,

او با دقت به من گوش کرد،

and responded with a grin.

و با لبخندی به من جواب داد.

"Why don't you try?"

"چرا یک امتحان نمی کنی؟"

And I promise to you,

و قسم می خورم،

this was such an important moment in my career,

این یکی از مهم ترین لحظات برای من در انجام این کار بود،

when I realized that the great leader

وقتی که فهمیدم رئیس بزرگ

believed in young people and new ideas.

افراد جوان و ایده های جدید را باور دارد.

And this was the idea:

و این ایده ی من بود:

I'm going to use a simplistic metaphor

برای این که این اصل پیچیده را برای شما توضیح دهم،

to explain to you this complicated concept.

می خواهم از یک مثال ساده شده استفاده کنم.

Imagine that the locomotor system is a car.

تصور کنید که سیستم حرکتی ما یک ماشین است.

The engine is the spinal cord.

موتور آن نخاع است.

The transmission is interrupted. The engine is turned off.

و قسمت انتقال نیرو دچار مشکل شده است. موتور خاموش شده است.

How could we re-engage the engine?

چگونه می توان دوباره موتور را روشن کرد؟

First, we have to provide the fuel;

اول از همه، ما باید به اندازه ی کافی به آن سوخت برسانیم؛

second, press the accelerator pedal;

دوم، پدال گاز را فشار دهیم؛

third, steer the car.

و سوم، ماشین را هدایت کنیم.

It turned out that there are known neural pathways

ما فهمیدیم که مسیر های عصبی شناخته شده ای از طرف مغز وجود دارند که

coming from the brain that play this very function

ما فهمیدیم که مسیر های عصبی شناخته شده ای از طرف مغز وجود دارند که

during locomotion.

این نقش را در حین حرکت کردن ایفا می کنند.

My idea: Replace this missing input

ایده ی من این بود: مسیر از دست رفته را جایگزین کن

to provide the spinal cord

تا نخاع را با نوعی بخش واسطه ترمیم کنی

with the kind of intervention

تا نخاع را با نوعی بخش واسطه ترمیم کنی

that the brain would deliver naturally in order to walk.

تا مغز برای راه رفتن بتواند اطلاعات را به صورت طبیعی ارسال کند.

For this, I leveraged 20 years of past research in neuroscience,

برای این کار، من از ۲۰ سال تجربه ی پیشینم در تحقیق درباره ی عصب شناسی استفاده کردم،

first to replace the missing fuel

اول برای جایگزین کردن سوخت گمشده

with pharmacological agents

با عوامل دارویی

that prepare the neurons in the spinal cord to fire,

تا نورون های درون نخاع را برای فعال شدن آماده کنند،

and second, to mimic the accelerator pedal

و در مرحله ی دوم، تقلید از پدال گاز

with electrical stimulation.

با تحریک الکتریکی.

So here imagine an electrode

الکترودی را تصور کنید

implanted on the back of the spinal cord

که در پشت نخاع تعبیه شده باشد

to deliver painless stimulation.

تا بدون ایجاد هیچ دردی آن را به صورت الکتریکی تحریک کند.

It took many years, but eventually we developed

این کار چند سال زمان برد، اما نهایتاً ما

an electrochemical neuroprosthesis

یک مسیر عصبی مصنوعی الکتروشیمیایی درست کردیم

that transformed the neural network

تا شبکه ی عصبی درون نخاع را از قسمت از کار افتاده،

in the spinal cord from dormant to a highly functional state.

تا قسمتی که کاملاً فعال است ادامه دهد.

Immediately, the paralyzed rat can stand.

بلافاصله، موش فلج توانست بایستد.

As soon as the treadmill belt starts moving,

به محض این که تسمه ی تردمیل شروع به چرخیدن کرد،

the animal shows coordinated movement of the leg,

موش شروع به انجام حرکات هماهنگ پا هایش کرد،

but without the brain.

اما بدون استفاده از مغز.

Here what I call "the spinal brain"

این چیزی که من به آن می گویم "مغز نخاعی"

cognitively processes sensory information

اطلاعات مربوط به احساسات دریافتی فرستاده شده از طرف پای در حال حرکت را

arising from the moving leg

به صورت ذهنی تحلیل می کند

and makes decisions as to how to activate the muscle

و در مورد نحوه ی فعال کردن ماهیچه جهت ایستادن، راه رفتن، دویدن،

in order to stand, to walk, to run,

و در مورد نحوه ی فعال کردن ماهیچه جهت ایستادن، راه رفتن، دویدن،

and even here, while sprinting,

و حتی در این جا، زمانی که موقع دویدن،

instantly stand

در صورت از کار افتادن تردمیل ناگهان می ایستد،

if the treadmill stops moving.

تصمیم می گیرد.

This was amazing.

این شگفت انگیز بود.

I was completely fascinated by this locomotion

من بسیار از این نحوه ی حرکت بدون استفاده از مغز

without the brain,

شگفت زده شده بودم،

but at the same time so frustrated.

اما هم زمان فوق العاده ناامید شدم.

This locomotion was completely involuntary.

این حرکات کاملاً غیر ارادی بودند.

The animal had virtually no control over the legs.

آن حیوان در این سیستم هیچ کنترلی بر روی پاهایش نداشت.

Clearly, the steering system was missing.

به وضوح، سیستم هدایتی وجود نداشت.

And it then became obvious from me

و بعداً این برای من مشخص شد که،

that we had to move away

ما باید مسیرمان را از الگوی کلاسیک توانبخشی،

from the classical rehabilitation paradigm,

ما باید مسیرمان را از الگوی کلاسیک توانبخشی،

stepping on a treadmill,

یعنی راه رفتن بر روی تردمیل، تغییر دهیم،

and develop conditions that would encourage

و شرایطی را فراهم کنیم که مغز را تشویق کند

the brain to begin voluntary control over the leg.

تا کنترل ارادی را بر روی پا آغاز کند.

With this in mind, we developed a completely new

با این ایده، ما سیستم روبوتیک کاملاً جدیدی را

robotic system to support the rat

برای آزاد گذاشتن موش

in any direction of space.

برای راه رفتن در تمامی جهت ها ساختیم.

Imagine, this is really cool.

تصور کنید، این واقعاً جالب است.

So imagine the little 200-gram rat

تصور کنید این روبات عظیم ۲۰۰ کیلویی،

attached at the extremity of this 200-kilo robot,

به عنوان بخشی از بدن این موش ۲۰۰ گرمی کوچک به او متصل شده است،

but the rat does not feel the robot.

اما موش نمی تواند روبات را احساس کند.

The robot is transparent,

روبات نامرئی است،

just like you would hold a young child

دقیقاً مثل این که شما بخواهید بچه ی کوچکی را

during the first insecure steps.

موقع برداشتن اولی قدم های لرزانش نگه دارید.

Let me summarize: The rat received

اجازه بدهید به طور خلاصه مرور کنم: آن موش

a paralyzing lesion of the spinal cord.

آسیبی به نخاعش وارد شد که او را فلج کرد.

The electrochemical neuroprosthesis enabled

مسیر عصبی مصنوعی الکتروشیمیایی

a highly functional state of the spinal locomotor networks.

قسمت فعال شبکه های حرکتی نخاعی را فعال کرد.

The robot provided the safe environment

و روبات محیطی امن را فراهم کرد

to allow the rat to attempt anything

تا موش بتواند به هر چیزی جذب بشود

to engage the paralyzed legs.

تا پاهای فلجش را درگیر کند.

And for motivation, we used what I think

و برای این تحریک، ما از چیزی استفاده کردیم

is the most powerful pharmacology of Switzerland:

که فکر می کنم قوی ترین محصول دارویی سوئیس باشد:

fine Swiss chocolate.

شکلات مرغوب سوئیسی.

(Laughter)

(خنده ی حاضرین)

Actually, the first results were very, very,

در واقع، نتایج اولیه خیلی خیلی خیلی ناامید کننده بودند.

very disappointing.

در واقع، نتایج اولیه خیلی خیلی خیلی ناامید کننده بودند.

Here is my best physical therapist

این بهترین پزشک کاردرمانی بود که در اختیار داشتم

completely failing to encourage the rat

او در تشویق موش در برداشتن حتی یک قدم به طور کامل شکست خورد،

to take a single step,

او در تشویق موش در برداشتن حتی یک قدم به طور کامل شکست خورد،

whereas the same rat, five minutes earlier,

در حالی که همان موش، پنج دقیقه قبل،

walked beautifully on the treadmill.

به طور زیبایی بر روی تردمیل راه می رفت.

We were so frustrated.

ما خیلی ناامید شدیم.

But you know, one of the most essential qualities

اما می دانید، یکی از الزامی ترین ویژگی های یک دانشمند

of a scientist is perseverance.

پشتکار است.

We insisted. We refined our paradigm,

ما سماجت ورزیدیم. الگوی خودمان را تصحیح کردیم،

and after several months of training,

و بعد از چند ماه آموزش،

the otherwise paralyzed rat could stand,

آن موش فلج می توانست بایستد،

and whenever she decided,

و هر وقت می خواست،

initiated full weight-bearing locomotion

با تمام بدن خود به سمت جایزه هایی که برایش گذاشته بودیم می دوید.

to sprint towards the rewards.

با تمام بدن خود به سمت جایزه هایی که برایش گذاشته بودیم می دوید.

This is the first recovery ever observed

این اولین توانبخشی انجام شده

of voluntary leg movement

پس از وارد کردن آسیب نخاعی در آزمایشگاه،

after an experimental lesion of the spinal cord

و منجر شدن آن به فلج کامل و دائمی است،

leading to complete and permanent paralysis.

که در آن پا به صورت ارادی حرکت می کند.

In fact --

در حقیقت --

(Applause)

(تشویق حاضرین)

Thank you.

متشکرم.

In fact, not only could the rat initiate

در حقیقت، نه تنها موش توانست

and sustain locomotion on the ground,

حرکت بر روی زمین را شروع کند و آن را ادامه دهد،

they could even adjust leg movement,

بلکه حتی توانستیم میزان حرکت پا را تنظیم کنیم،

for example, to resist gravity

به طور مثال، برای غلبه بر جاذبه

in order to climb a staircase.

به منظور بالا رفتن از یک راه پله.

I can promise you this was

قسم می خورم که این صحنه

such an emotional moment in my laboratory.

از هیجان انگیز ترین لحظات در آزمایشگاه من بود.

It took us 10 years of hard work

رسیدن به این هدف نتیجه ی ۱۰ سال کار سخت ما بود.

to reach this goal.

رسیدن به این هدف نتیجه ی ۱۰ سال کار سخت ما بود.

But the remaining question was, how?

اما سؤال باقیمانده این است که، چطور؟

I mean, how is it possible?

منظورم این است که، این کار چطور ممکن شد؟

And here, what we found

و در این جا، ما چیزی را فهمیدیم

was completely unexpected.

که برایمان کاملاً غیر منتظره بود.

This novel training paradigm

این الگوی آموزشی جدید ما

encouraged the brain to create new connections,

مغز را تشویق می کرد تا روابط جدیدی بسازد،

some relay circuits

چند مدار تقویت کننده

that relay information from the brain

که اطلاعات فرستاده شده از طرف مغز را

past the injury and restore cortical control

از قبل از قسمت آسیب دیده تقویت می کند و کنترل خارجی را

over the locomotor networks below the injury.

بر روی شبکه های مربوط به حرکت واقع در قسمت آسیب دیده جبران می کند.

And here, you can see one such example,

و در این جا، می توانید یک نمونه از آن را ببینید،

where we label the fibers coming from the brain in red.

که ما در آن، فیبر هایی را که از طرف مغز می آیند با رنگ قرمز نشان داده ایم.

This blue neuron is connected with the locomotor center,

این نورون آبی به مرکز حرکتی متصل است،

and what this constellation

و این تصویر از مسیر عصبی،

of synaptic contacts means

که شبیه به صور فلکی است به این معناست که،

is that the brain is reconnected with the locomotor center

مغز تنها با یک نورون تقویت کننده مجدداً با قسمت حرکتی ارتباط برقرار کرده است.

with only one relay neuron.

مغز تنها با یک نورون تقویت کننده مجدداً با قسمت حرکتی ارتباط برقرار کرده است.

But the remodeling was not restricted

اما این تغییر الگو تنها به ناحیه ی آسیب دیده محدود نماند.

to the lesion area.

اما این تغییر الگو تنها به ناحیه ی آسیب دیده محدود نماند.

It occurred throughout the central nervous system,

بلکه تا سیستم مرکزی اعصاب،

including in the brain stem,

از جمله ساقه ی مغزی ادامه پیدا کرد،

where we observed up to 300-percent increase

و ما در ساقه ی مغزی شاهد افزایش ۳۰۰ درصدی

in the density of fibers coming from the brain.

حجم فیبر های خروجی از مغز را داشتیم.

We did not aim to repair the spinal cord,

ما نمی خواستیم نخاع را ترمیم کنیم،

yet we were able to promote

اما هنوز می توانستیم شاهد

one of the more extensive remodeling

یکی از گسترده ترین تغییر الگو های قسمت اکسون (قسمت خروجی سیگنال نورون)

of axonal projections ever observed

که تا به حال مشاهده شده است

in the central nervous system of adult mammal

در سیستم عصبی مرکزی یک پستاندار بالغ

after an injury.

پس از آسیب دیدن باشیم.

And there is a very important message

و پیغام بسیار مهمی

hidden behind this discovery.

در ورای این کشف قرار دارد.

They are the result of a young team

این پیغام نتیجه ی گروهی جوان

of very talented people:

از افراد بسیار نخبه است:

physical therapists, neurobiologists, neurosurgeons,

پزشک های کاردرمانی، عصب شناسان، جراحان اعصاب،

engineers of all kinds,

و تمامی مهندسینی که،

who have achieved together

برای یک هدف دور هم جمع شدند،

what would have been impossible by single individuals.

به چیزی دست یافتند که برای هر کدام از آن ها به تنهایی غیر ممکن بود.

This is truly a trans-disciplinary team.

این گروه واقعاً اصول مشخصی دارد.

They are working so close to each other

آن ها چنان نزدیک به همدیگر کار می کنند

that there is horizontal transfer of DNA.

که انگار دی اِن اِی های آن ها به هم متصل است.

We are creating the next generation

ما داریم نسل بعدی دانشمندان و مهندسان خود را

of M.D.'s and engineers

ما داریم نسل بعدی دانشمندان و مهندسان خود را

capable of translating discoveries all the way

با توانایی ترجمه ی کامل اکتشافات،

from bench to bedside.

از یک رشته به رشته ی دیگر بار می آوریم.

And me?

و من؟

I am only the maestro who orchestrated this beautiful symphony.

من تنها رهبر ارکستری هستم که این سمفونی زیبا را هماهنگ کرده است.

Now, I am sure you are all wondering, aren't you,

اما مطمئنم که همه ی شما از خود می پرسید،

will this help injured people?

آیا این اختراع به افراد آسیب دیده کمک خواهد کرد؟ این طور نیست؟

Me too, every day.

من هم همین طور، هر روز از خودم می پرسم.

The truth is that we don't know enough yet.

حقیقت این است که ما هنوز به اندازه ی کافی در این مورد نمی دانیم.

This is certainly not a cure for spinal cord injury,

مطمئناً این درمانی برای آسیب نخاعی نیست،

but I begin to believe that this may lead

اما من باور دارم که این اختراع

to an intervention to improve recovery

می تواند واسطه ای برای ارتقاء توانبخشی

and people's quality of life.

و کیفیت زندگی مردم باشد.

I would like you all

من از همه ی شما می خواهم

to take a moment and dream with me.

که برای چند لحظه با من تصور کنید.

Imagine a person just suffered a spinal cord injury.

فردی را تصور کنید که از آسیب نخاعی رنج می برد.

After a few weeks of recovery,

پس از چند هفته توانبخشی،

we will implant a programmable pump

ما یک پمپ قابل برنامه ریزی را

to deliver a personalized pharmacological cocktail

برای تزریق یک محلول دارویی به محل آسیب دیده

directly to the spinal cord.

مستقیماً در نخاع او خواهیم کاشت.

At the same time, we will implant an electrode array,

و هم زمان، ما یک مجموعه الکترود را،

a sort of second skin

در قالب نوعی پوسته ی دوم

covering the area of the spinal cord controlling leg movement,

بر روی قسمتی از نخاع که حرکات پا را کنترل می کند، در بدن او خواهیم کاشت،

and this array is attached to an electrical pulse generator

و این مجموعه الکترود به یک دستگاه فرستنده ی پالس متصل می شود

that delivers stimulations that are tailored

و متناسب با نیاز های فرد،

to the person's needs.

تحریک های الکتریکی را اعمال کند.

This defines a personalized electrochemical neuroprosthesis

این کار یک مسیر عصبی مصنوعی الکتروشیمیایی اختصاصی تعریف می کند

that will enable locomotion

که در حین آموزش دیدن با سیستم نگه دارنده ای که تازه طراحی شده است

during training with a newly designed supporting system.

حرکت را ممکن می کند.

And my hope is that after several months of training,

و من امیدوارم که بعد از چند ماه آموزش،

there may be enough remodeling of residual connection

به قدر کافی در ارتباطات باقیمانده تغییر الگو داده شود،

to allow locomotion without the robot,

تا آن موش بدون کمک روبات توانایی حرکت داشته باشد،

maybe even without pharmacology or stimulation.

شاید حتی بدون استفاده از دارو یا تحریک الکتریکی.

My hope here is to be able to create

امیدوارم بتوانم

the personalized condition

شرایطی اختصاصی درست کنم

to boost the plasticity of the brain

تا انعطاف مغز و نخاع را

and the spinal cord.

ارتقاء دهم.

And this is a radically new concept

و این یک اصل جدید نوآورانه است

that may apply to other neurological disorders,

که ممکن است در مورد ناتوانی های عصبی دیگر اعمال شود،

what I termed "personalized neuroprosthetics,"

چیزی که من به آن "مسیر های عصبی اختصاصی" می گویم،

where by sensing and stimulating neural interfaces,

بسته به مورد اختلال عصبی بیمار،

I implanted throughout the nervous system,

از طریق احساس کردن و راه های تحریک سازی عصبی،

in the brain, in the spinal cord,

آن را در سیستم عصبی، مغز، نخاع،

even in peripheral nerves,

آن را در سیستم عصبی، مغز، نخاع،

based on patient-specific impairments.

و حتی در اعصاب جزئی تعبیه خواهم کرد.

But not to replace the lost function, no --

اما این کار به منظور جایگزینی ارتباط از دست رفته ی نخاعی نیست، نه --

to help the brain help itself.

بلکه برای این است که به مغز کمک کنیم، تا به خودش کمک کند.

And I hope this enticed your imagination,

و من امیدوارم که این ایده تخیل شما را برانگیخته کند،

because I can promise to you

زیرا من به شما قول می دهم

this is not a matter of whether this revolution will occur,

که بحث بر سر امکان رخ دادن چنین انقلابی نیست،

but when.

بلکه بحث بر سر زمان آن است.

And remember, we are only as great

و به خاطر بسپارید، ما به خوبی تصوراتمان هستیم،

as our imagination, as big as our dream.

و به بزرگی رؤیا هایمان.

Thank you.

متشکرم.

(Applause)

(تشویق حاضرین)