Stephen Lawler: Look! Up in the sky! It's Virtual Earth!

استفن لاولر: گشتی در «زمین مجازی مایکروسافت»

Translator: Leila Ataei Reviewer: Shahram Eatezadi

What I want to talk to you about today is

امروز میخوام با شما در مورد جهان‌‌های مجازی،

virtual worlds, digital globes, the 3-D Web, the Metaverse.

دنیاهای دیجیتال، اینترنت سه‌بعدی و متاورس (Metaverse) صحبت کنم.

What does this all mean for us?

ولی این کلمات واقعا چه مفهومی برای ما دارند؟

What it means is the Web is going to become an exciting place again.

معنایی که میدهند این است که وب دوباره به یک محیط جذاب تبدیل خواهد شد.

It's going to become super exciting as we transform

در همان حین که ما خودمان را با این جهان تعاملی و شدیداً همه‌جانبه

to this highly immersive and interactive world.

تطبیق می‌دهيم، به یک محیط بسیار مهیج تبدیل خواهد شد.

With graphics, computing power, low latencies,

با گرافیک‌ها، قدرت پردازش، تاخیرهای کم،

these types of applications and possibilities

این گونه برنامه‌های کاربردی و امکانات

are going to stream rich data into your lives.

موجب جارى شدن اطلاعات فراوانى به درون زندگی شما مى‌‌شوند.

So the Virtual Earth initiative, and other types of these initiatives,

بنابراین ابتکار زمین مجازی و انواع دیگری از این ابداعات،

are all about extending our current search metaphor.

همگی در رابطه با گسترش قابلیت فعلی جستجوی ما مى‌‌باشد.

When you think about it, we're so constrained by browsing the Web,

وقتی در موردش فکر می‌کنید، ما بواسطه مرور كردن وب،

remembering URLs, saving favorites.

به یاد داشتن URLها، ذخیره کردن علاقه‌مندی‌ها خيلى محدود شده‌ایم.

As we move to search, we rely on the relevance rankings,

وقتی به سراغ جستجو می‌رویم، به رتبه‌بندی بر اساس مرتبط بودن،

the Web matching, the index crawling.

تطبیق وب و گشتن در میان شاخص‌ها تکیه می‌کنیم.

But we want to use our brain!

اما ما می‌خواهیم که از مغزمان استفاده کنیم!

We want to navigate, explore, discover information.

ما می‌خواهيم اطلاعات را پیمایش، کاوش و کشف کنیم.

In order to do that, we have to put you as a user back in the driver's seat.

برای این کار، باید شما را به عنوان یه کاربر توی صندلی راننده قرار دهيم.

We need cooperation between you and the computing network and the computer.

ما نیاز به همکاری در بین شما، شبکه پردازش و پردازش‌گر داریم.

So what better way to put you back in the driver's seat

پس چه راهی بهتر از این که شما را توی جای راننده قرار دهيم.

than to put you in the real world that you interact in every day?

به جای این که در دنیای واقعی‌ای که هر روز باآن تعامل دارید قرارتان دهیم؟

Why not leverage the learnings that you've been learning your entire life?

چرا اطلاعاتی را که در تمام طول عمرتان یاد می‌گرفتید را به کار نبریم؟

So Virtual Earth is about starting off

پس «زمین مجازی» در حال پایه‌گذاری

creating the first digital representation, comprehensive, of the entire world.

ساخت اولین نمایش دیجیتال و جامع از کل جهان است.

What we want to do is mix in all types of data.

کاری که می‌خواهیم کنیم این است که همه‌ی انواع داده‌‌ها را ترکیب کنیم.

Tag it. Attribute it. Metadata. Get the community to add local depth,

تگ بزنیمش. ویژگی‌هایی را به آن نسبت بدیم. فراداده. از جامعه برای افزودن به عمق محلی،

global perspective, local knowledge.

دید جهانی و دانش محلی استفاده کنیم.

So when you think about this problem,

پس وقتی به این مساله فکر می‌کنید،

what an enormous undertaking. Where do you begin?

عجب مسئولیت عظیمی. از کجا باید شروع کرد؟

Well, we collect data from satellites, from airplanes,

خوب، ما داده‌ها را از ماهواره ها، هواپیماها،

from ground vehicles, from people.

وسایط نقلیه‌ی زمینی و از مردم جمع‌آوری می‌کنیم.

This process is an engineering problem,

این فرآیند یك مسئله‌ی مهندسی،

a mechanical problem, a logistical problem, an operational problem.

یك مسئله‌ی مکانیکی، یك مسئله لجستیکی و یك مسئله‌ی عملیاتی است.

Here is an example of our aerial camera.

این یک نمونه از دوربین‌های هوایى ماست.

This is panchromatic. It's actually four color cones.

این دوربین نسبت به همه رنگ‌ها حساس است. در واقع دارای چهار مخروط رنگی هست.

In addition, it's multi-spectral.

به علاوه، چند طیفی هم هست.

We collect four gigabits per second of data,

ما چهار گیگابیت در ثانیه داده جمع‌آوری می‌کنیم،

if you can imagine that kind of data stream coming down.

اگر بتونید چنان جریان داده‌ای را تصور کنید که در حال مخابره شدن است.

That's equivalent to a constellation of 12 satellites at highest res capacity.

این حجم معادل مجموع اطلاعات 12 ماهواره با بالاترین وضوح میباشد.

We fly these airplanes at 5,000 feet in the air.

ما این هواپیماها را در ارتفاع 5000 فوتی به پرواز در میاوریم.

You can see the camera on the front. We collect multiple viewpoints,

می‌توانید دوربین را در جلو ببینید. از زوایای دید مختلف، داده میگیریم،

vantage points, angles, textures. We bring all that data back in.

نقاط مزیت، زوایا، بافت‌ها. ما همه‌ی آن داده‌ها رو یك جا جمع می‌کنیم.

We sit here -- you know, think about the ground vehicles, the human scale --

به وسایط نقلیه زمینی فکر کنید و مقیاس انسانی.

what do you see in person? We need to capture that up close

به شخصه چه چیزی را می‌بینید؟ ما می‌خواهیم همان را از نزدیک بگیریم

to establish that what it's like-type experience.

تا همان تجربه را برای افراد دیگر فراهم کنیم.

I bet many of you have seen the Apple commercials,

حتما خیلی‌هايتان تبلیغات Apple رو دیده‌اید،

kind of poking at the PC for their brilliance and simplicity.

یك جوراهايى طعنه زدن به كامپيوتر شخصى به خاطر ممتاز بودن و سادگی آنهاست.

So a little unknown secret is --

خب، یك راز کوچیک ناشناخته است،

did you see the one with the guy, he's got the Web cam?

آن شخص رو با آن يارو دیدید، او يك وب‌کم دارد؟

The poor PC guy. They're duct taping his head. They're just wrapping it on him.

بیچاره شخص صاحب رايانه شخصى. آنها به كله‌‌اش نوار چسب داكت چسبانده‌‌اند. در واقع فقط آن را به سرش بسته‌‌اند.

Well, a little unknown secret is his brother actually works on the Virtual Earth team.

خب، راز کوچک ناشناخته این است كه برادرش در واقع در تیم «زمین مجازی» کار می‌کند.

(Laughter). So they've got a little bit of a sibling rivalry thing going on here.

(خنده حضار).خب در واقع در اينجا كمى از رقابت بردارانه را داريم.

But let me tell you -- it doesn't affect his day job.

ولی اجازه دهيدبرايتان بگويم ب -- این تاثیری روی کار روزانه‌ش ندارد.

We think a lot of good can come from this technology.

ما خیلی به چیزهای خوبی که می‌توانند از این فناوری حاصل شوند فکر می‌کنیم.

This was after Katrina. We were the first commercial fleet of airplanes

این بعد از طوفان کاترینا بود. ما اولین ناوگان تجاری از هواپیماها بودیم

to be cleared into the disaster impact zone.

برای این که در منطقه اثر بحران شفاف شود.

We flew the area. We imaged it. We sent in people. We took pictures of interiors,

ما بر فراز منطقه پرواز کردیم. از آن تصویربرداری کردیم. افراد رو به داخل فرستادیم. تصاویری از فضای داخلی منطقه‌ی بحران

disaster areas. We helped with the first responders, the search and rescue.

گرفتیم. به اولین امدادگران برای جستجو و نجات کمک کردیم.

Often the first time anyone saw what happened to their house was on Virtual Earth.

غالبا اولین باری که افراد می‌دیدند چه بلایی سر خانه‌شان آمده از «زمین مجازی» بود.

We made it all freely available on the Web, just to --

ما آن راکاملا رایگان روی وب در دسترس قرار دادیم،

it was obviously our chance of helping out with the cause.

این قطعا فرصت ما برای کمک کردن در حادثه بود.

When we think about how all this comes together,

وقتی فکر می‌کنیم چطور همه‌ی این‌ها کنار هم جمع شد،

it's all about software, algorithms and math.

همه‌ش تو نرم‌افزار، الگوریتم‌ها و ریاضیات خلاصه می‌شود.

You know, we capture this imagery but to build the 3-D models

می‌دانید، ما این تصاویر را گرفتیم، ولی برای ساخت مدل سه‌بعدی

we need to do geo-positioning. We need to do geo-registering of the images.

باید مکان‌یابی جغرافیایی انجام دهیم. باید ثبت جغرافیایی عکس‌ها را انجام دهيم.

We have to bundle adjust them. Find tie points.

باید آنها را در دسته‌‌هایی با هم تطبیق دهيم. نقاط تا خوردگی را پیدا کنیم.

Extract geometry from the images.

هندسه را از تصاویر استخراج کنیم.

This process is a very calculated process.

این فرآیند پردازشى بسیار محاسبه شده است.

In fact, it was always done manual.

در واقع، این همیشه به صورت دستی انجام می‌شد.

Hollywood would spend millions of dollars to do a small urban corridor

هالیوود میلیون‌ها دلار خرج می‌کند تا برای یك فیلم راهروی شهری کوچكى

for a movie because they'd have to do it manually.

درست کند چون باید دستی انجامش دهند.

They'd drive the streets with lasers called LIDAR.

آنها به خیابان‌ها می‌روند با لیزرهایی به اسم LIDAR.

They'd collected information with photos. They'd manually build each building.

آنهنا اطلاعات را با عکس‌ها جمع‌آوری می‌کنند هر ساختمان را باید دستی بسازند.

We do this all through software, algorithms and math --

ما همین را تماماً از طریق نرم‌افزار، الگوریتم‌ها و ریاضیات انجام می‌دهیم--

a highly automated pipeline creating these cities.

خط لوله‌ی بسیار اتوماتیک شده‌ای که این شهرها را می‌سازد.

We took a decimal point off what it cost to build these cities,

ما يك اعشار از آنچه هزينه ساخت اين شهرها مى‌‌شود را بر مى‌‌داريم.

and that's how we're going to be able to scale this out and make this reality a dream.

و به اين ترتيب است كه قادر به سنجيدن و تبديل اين واقعيت به رويا خواهيم شد.

We think about the user interface.

در در مورد رابط کاربری فکر می‌کنیم.

What does it mean to look at it from multiple perspectives?

نگاه كردن به آن از ديدگاه‌‌هاى متعدد چه معنى مى‌‌دهد؟

An ortho-view, a nadir-view. How do you keep the precision of the fidelity of the imagery

يك نگاه عمودى، نگاهى از پايين‌‌ترين نقطه. چطور دقت وفادارى شبيه سازى را

while maintaining the fluidity of the model?

حفظ كنيد در حاليكه شناورى مدل را نگه مى‌كنيد ؟

I'll wrap up by showing you the --

با نشان دادن اين به شما صحبتم را تمام مى‌‌كنم--

this is a brand-new peek I haven't really shown into the lab area of Virtual Earth.

اين نگاه زيرزيركى دستِ اولى است كه من واقعاً در حوزه آزمايشگاهى زمين مجازى نشان نداده‌ام.

What we're doing is -- people like this a lot,

كارى كه مى‌‌كنيم -- آدمها اين را خيلى دوست دارند،

this bird's eye imagery we work with. It's this high resolution data.

اين چشم پرنده خيالى كه با آن كار مى‌‌كنيم. اين داده داراى وضوح بالاست.

But what we've found is they like the fluidity of the 3-D model.

ولی چیزی که ما فهمیدیم این است که آنها شناوری مدل سه‌بعدی را دوست دارد.

A child can navigate with an Xbox controller or a game controller.

یك بچه می‌تواندبا دسته‌ی Xbox یا هر دسته‌ی بازی هدايت کند.

So here what we're trying to do is we bring the picture and project it into the 3-D model space.

بنابراين اينجا چيزى كه ما سعى داريم انجام دهيم اين است كه تصوير را بياوريم و در درون فضاى مدل سه بعدى قرار دهيم.

You can see all types of resolution. From here, I can slowly pan the image over.

مى‌‌توانيد همه انواع وضوح را ببينيد. از اينجا، مى‌‌توانم تصوير را به آرامى بكشيم.

I can get the next image. I can blend and transition.

مى‌‌توانم تصوير بعدى را بگيرم. مى‌‌توانم آن را بياميزم و تغيير دهم.

By doing this I don't lose the original detail. In fact, I might be recording history.

با انجام این کار، جزئیات اصلی را از دست نمی‌دهم. در واقع، شاید دارم تاریخ را ثبت می‌کنم.

The freshness, the capacity. I can turn this image.

تازگى، قابليت. مى‌‌توانم اين تصوير را برگردانم.

I can look at it from multiple viewpoints and angles.

مى‌‌توانم به آن از زوايا و نقطه‌‌نظرهاى چندگانه بنگرم.

What we're trying to do is build a virtual world.

چيزى كه ما تلاش در انجام آن داريم، ساختن دنيايى مجازى است.

We hope that we can make computing a user model you're familiar with,

ما اميدواريم كه بتوانيم استفاده از كامپيوتر را بعنوان يك الگوى كاربرى طورى بسازيم كه شما با آن آشناييد،

and really derive insights from you, from all different directions.

و به واقع استخراج كننده بصيرت از درون شما و از كليه جهت‌‌هاى مختلف باشد.

I thank you very much for your time.

از وقتی که گذاشتید بسیار ممنونم.

(Applause)

(تشویق حضار)