The little risks you can take to increase your luck | Tina Seelig

Translator: Javid Naseri Reviewer: Leila Ataei

I've spent nearly two decades

من تقریبا دو دهه را سپری کرده‌ام

observing what makes people luckier than others

که بینیم چه چیزی افراد را از دیگران خوش شانس‌تر می‌کند

and trying to help people increase their luck.

و تلاش می کنم به مردم کمک کنم تا شانس خود را افزایش دهند.

You see, I teach entrepreneurship,

می‌بینید، من کارآفرینی را آموزش می‌دهم،

and we all know that most new ventures fail,

و همه ما می‌دانیم که بسیاری از سرمایه گذاری‌های جدید ناکام می‌مانند

and innovators and entrepreneurs need all the luck they can get.

و نوآوران و کارآفرینان به شانس هرچه بیشتر نیاز دارند.

So what is luck?

پس شانس چیست؟

Luck is defined as success or failure apparently caused by chance.

اقبال به عنوان موفقیت یا شکست تعریف شده که ظاهرا به وسیله شانس به دست آمده است.

Apparently.

ظاهرا.

That's the operative word.

تعریف موثری است

It looks like it's chance

به نظر می‌رسد این شانس است

because we rarely see all the levers that come into play to make people lucky.

زیرا به ندرت همه اهرم‌هایی را می‌بینیم که به بازی می‌آیند تا افراد را خوش‎شانس کنند

But I've realized, by watching so long,

اما من، با تماشای خیلی طولانی،

that luck is rarely a lightning strike,

متوجه شدم که شانس به ندرت شبیه برخورد صاعقه،

isolated and dramatic.

مستقل از اطراف و دراماتیک است.

It's much more like the wind,

بیشتر شبیه باد است،

blowing constantly.

که به طور مداوم می‌‌وزد.

Sometimes it's calm,

گاهی آرام است

and sometimes it blows in gusts,

و گاهی به صورت تندباد می‌وزد

and sometimes it comes from directions that you didn't even imagine.

و گاهی از جهاتی می‌وزد که حتی تصور نمی‌کردید

So how do you catch the winds of luck?

پس چگونه بادهای شانس را می‌گیرید؟

It's easy, but it's not obvious.

آسان است‎، اما واضح نیست.

So I'm going to share three things with you

بنابراین من قصد دارم سه چیز را با شما به اشتراک بگذارم

that you can do to build a sail to capture the winds of luck.

که بتوانید برای ساخت یک بادبان انجام دهید و بادهای شانس را بگیرید

The first thing you want to do

اولین کاری که انجام می‌دهید

is to change your relationship with yourself.

این است که رابطه خود را با خودتان تغییر دهید.

Be willing to take small risks that get you out of your comfort zone.

مایل باشید خطرات کوچکی را که شما را از منطقه راحتی‎تان خارج می‌کند، بپذیرید.

Now, when we're children, we do this all the time.

حالا، زمانی که بچه هستیم، همه این کار‌ها را انجام می‌دهیم.

We have to do this if we're going to learn how to walk or talk

باید این کار را کنیم اگرداریم می‌آموزیم چگونه راه برویم یا حرف بزنیم

or ride a bike

یا دوچرخه سواری کنیم

or even quantum mechanics. Right?

یا حتی مکانیک کوانتومی. درست است؟

We need to go from someone one week who doesn't ride a bike

باید از کسی که این هفته دوچرخه سواری نمی‌کند، هفته بعد

to, next week, someone who does.

به کسی که دوچرخه می‌راند تبدیل شویم.

And this requires us to get out of our comfort zone

و این نیازمند آن است که از منطقه راحتی خود خارج شویم

and take some risks.

و مقداری خطر کنیم.

The problem is, as we get older,

مشکل این است که، وقتی بزرگتر می‌شویم،

we rarely do this.

به ندرت این کار را انجام می‌دهیم.

We sort of lock down the sense of who we are

ما به نوعی اسیر ''حس چه کسی هستیم'' می‌شویم

and don't stretch anymore.

و دیگر به جایی نمی‌رسیم.

Now, with my students,

در حال حاضر، با دانشجویانم،

I spend a lot of time giving them encouragement

زمان زیادی را صرف تشویق آنها می‌کنم

to get out of their comfort zone and take some risks.

که از منطقه راحتی خود خارج شوند و کمی خطر کنند.

How do I do this?

چطور این کار را می‌کنم؟

Well, I start out by having them fill out a risk-o-meter.

خب، با دادن یک خطرسنج به آنها شروع می‌کنم

Now, it's basically a fun thing we developed in our class

حالا، اساسا یک سرگرمی است که در کلاس خود توسعه دادیم

where they map out what risks they're willing to take.

جایی که چه خطرهایی را مایلند ب‍پذیرند، ترسیم می‌کنند.

And it becomes clear very quickly to them

و به سرعت برای آنها آشکار می‌شود

that risk-taking is not binary.

که خطر پذیری به صورت دودویی نیست.

There are intellectual risks and physical risks and financial risks

ریسک‌های فکری، فیزیکی و ریسک‌های مالی

and emotional risks and social risks and ethical risks and political risks.

و ریسک‌های احساسی، اجتماعی، اخلاقی و ریسک‌های سیاسی وجود دارد

And once they do this, they compare their risk profiles with others,

و وقتی‌که این کار را می‌کنند، نمایه‌های ریسک‌شان را با دیگران مقایسه می‌کنند

and they quickly realize that they're all really different.

و به سرعت متوجه می‌شوند که همه آنها واقعا متفاوت هستند.

I then encourage them to stretch,

سپس آنها را تشویق می‌کنم تا کشش پیدا کنند،

to take some risks that get them out of their comfort zone.

که برخی از خطرات را بپذیرند تا از منطقه امن خارج‌شان کند.

For example, I might ask them to do an intellectual risk

به عنوان مثال، ممکن است از آن‌ها بخواهم که یک ریسک فکری را انجام دهند

and try to tackle a problem they haven't tried before;

و سعی کنند با مشکلی که قبلا با آن روبرو نشده‌اند، مقابله کنند.

or a social risk, talking to someone sitting next to them on the train;

یا ریسکی اجتماعی، صحبت کردن با کسی که در قطار کنار آن‌ها نشسته است؛

or an emotional risk,

یا یک ریسک احساسی،

maybe telling someone they really care about how they feel.

شاید به فرد مهمی بگوید، که احساسش چیست

I do this myself all the time.

من، خودم همیشه این‌ کار را می‌کنم.

About a dozen years ago, I was on an airplane,

حدود دوازده سال پیش، صبح خیلی زود

early, early morning flight on my way to Ecuador.

در هواپیمایی به مقصد اکوادور بودم

And normally, I would just put on my headphones

و معمولا، فقط هدفون می‌گذارم

and go to sleep, wake up, do some work,

و می‌خوابم، بیدار می‌شوم، کارهایی می‌کنم،

but I decided to take a little risk,

اما تصمیم گرفتم کمی خطر کنم،

and I started a conversation with the man sitting next to me.

و با مردی که کنار من نشسته بود، صحبتی را شروع کردم.

I introduced myself, and I learned that he was a publisher.

خودم را معرفی کردم و متوجه شدم که او ناشر بود.

Interesting.

جالب است.

We ended up having a fascinating conversation.

و در آخر یک مکالمه خیلی جالب داشتیم.

I learned all about the future of the publishing industry.

من همه چیز در مورد آینده صنعت چاپ و نشر آموختم.

So about three quarters of the way through the flight,

پس درباره سه چهارم از مسیر پرواز،

I decided to take another risk,

تصمیم گرفتم یک ریسک دیگر بکنم

and I opened up my laptop and I shared with him a book proposal

و لپ تاپم را باز کردم و طرح پیشنهادی کتابی را با او درمیان گذاشتم

I put together for something I was doing in my class.

که برای کارهایی بود که در کلاس انجام می‌دادم،

And he was very polite, he read it,

و او بسیار مودب بود، آن را خواند،

and he said, "You know what, Tina, this isn't right for us,

و گفت: «می‌دونی، تینا، این مناسب ما نیست،

but thank you so much for sharing."

اما متشکرم که به من گفتی.»

It's OK. That risk didn't work out.

اشکالی ندارد. این ریسک نگرفت.

I shut my laptop.

لپ‌تاپم را بستم.

At the end of the flight, we exchanged contact information.

در پایان پرواز اطلاعات تماسمان را به یکدیگر دادیم.

A couple of months later, I reached out to him,

چند ماه بعد، با او تماس گرفتم

and I said, "Mark, would you like to come to my class?

و گفتم: «مارک، دوست داری به کلاس من بیایی؟

I'm doing a project on reinventing the book,

من یک پروژه در زمینه بازآرایی کتاب،

the future of publishing."

آینده چاپ و نشر دارم.»

And he said, "Great. I'd love to come."

و او گفت: «عالیه، دوست دارم بیایم.»

So he came to my class. We had a great experience.

او به کلاس من آمد. تجربه عالی‌ داشتیم.

A few months later, I wrote to him again.

چند ماه بعد دوباره به او پیام دادم.

This time, I sent him a bunch of video clips

این بار، برای او یک سری از کلیپ‌های ویدئویی از پروژه

from another project my students had done.

دیگری که دانشجویانم انجام داده بودند فرستادم.

He was so intrigued

او جذب یکی از پروژ‌ه‌های انجام شده

by one of the projects the students had done,

توسط دانشجویانم شد

he thought there might be a book in it,

و فکر کرد، می‌شود کتابی درباره آن چاپ شود

and he wanted to meet those students.

و خواست که با آن دانشجویان ملاقات کند.

I have to tell you, I was a little bit hurt.

من باید به شما بگویم، کمی به من برخورد.

(Laughter)

(خنده حاضرین)

I mean, he wanted to do a book with my students and not with me,

منظوراین که می‌خواست کتابی را با دانشجویانم چاپ کند و نه با من

but OK, it's all right.

اما باشد، اشکالی ندارد.

So I invited him to come down, and he and his colleagues came to Stanford

پس از او دعوت کردم از او و همکارانش که به استنفورد بیایند

and met with the students, and afterwards, we had lunch together.

و با دانشجویان ملاقات کنند، و بعد، باهم ناهار بخوریم.

And one of his editors said to me,

و یکی از ویراستارانش به من گفت

"Hey, have you ever considered writing a book?"

«هی، آیا تا به حال به فکر نوشتن کتاب افتادی؟»

I said, "Funny you should ask."

گفتم: «جالبه من باید از شما بپرسم.»

And I pulled out the exact same proposal

و من همان طرح پیشنهادی را

that I had showed his boss a year earlier.

که سال قبل به رئیسش نشان دادم، بیرون آوردم.

Within two weeks, I had a contract,

در عرض دو هفته من یک قرارداد داشتم

and within two years, the book had sold over a million copies around the world.

و طی دو سال این کتاب بیش از یک میلیون نسخه در سراسر جهان فروخت.

(Applause)

(تشویق حاضرین)

Now, you might say,

حالا، ممکن است بگویید

"Oh, you're so lucky."

« اوه، تو خیلی خوش شانسی.»

But of course I was lucky,

البته که خوش شانس بودم،

but that luck resulted from a series of small risks I took,

اما آن شانس، نتیجه یک سری ریسک‌های کوچک بود که کردم،

starting with saying hello.

با سلام کردن شروع شد.

And anyone can do this,

و هرکسی می‌تواند این‌ کار را انجام دهد،

no matter where you are in your life,

اهمیتی ندارد که کجای زندگی‌تان هستید،

no matter where you are in the world --

اهمیتی ندارد که کجای جهان هستید،

even if you think you're the most unlucky person,

حتی اگر فکر کنید که شما بدشانس‌ترین آدم هستید،

you can do this by taking little risks that get you out of your comfort zone.

می توانید این کار را با کمی خطرکردن کنید که شما را از منطقه راحتی‌تان خارج کند.

You start building a sail to capture luck.

شما شروع به ساخت بادبان برای گرفتن شانس می‌کنید.

The second thing you want to do

دومین چیزی که باید انجام دهید

is to change your relationship with other people.

این است که رابطه خود را با افراد دیگر را تغییر دهید

You need to understand that everyone who helps you on your journey

باید درک کنید که هر کسی در سفرتان به شما کمک می‌کند،

is playing a huge role in getting you to your goals.

نقش مهمی در رسیدن شما به اهداف‌تان ایفاء می‌کند.

And if you don't show appreciation,

و اگر شما قدردانی نکنید،

not only are you not closing the loop,

نه تنها این حلقه را نمی‌بندید،

but you're missing an opportunity.

بلکه فرصتی را از دست می‌دهید.

When someone does something for you,

وقتی کسی برای شما کاری می‌کند،

they're taking that time

آن‌ها وقتی را می‌گذارند،

that they could be spending on themselves or someone else,

که می‌توانند برای خود یا شخص دیگری بگذارند،

and you need to acknowledge what they're doing.

و باید قدردان کاری باشید که آنها انجام می‌دهند.

Now, I run three fellowship programs at Stanford,

در حال حاضر، سه برنامه کمک‌رسانی در استنفورد اجرا می کنم،

and they are very competitive to get into,

و آنها بسیار رقابتی هستند تا وارد شوند،

and when I send out the letters to those students who don't get in,

و وقتی نامه هایی را برای دانشجویانی که وارد نمی‌شوند ارسال می‌کنم،

I always know there are going to be people who are disappointed.

همیشه می‌دانم افرادی هستند که ناامید می‌شوند.

Some of the people who are disappointed send me notes, complaining.

برخی از افرادی که نومید هستند به من نامه می‌فرستند و شکایت می کنند.

Some of them send notes

بعضی از آن‌ها نامه‌هایی می‌فرستند

saying what could I do to make myself more successful next time around?

می‌گویند می توانم دفعه بعدی موفق‌تر شوم؟

And every once in a while,

و هر از گاهی،

someone sends me a note thanking me for the opportunity.

کسی به من نامه می‌دهد و ازمن برای این فرصت تشکر می‌کند.

This happened about seven years ago.

این اتفاق هفت سال پیش رخ داد.

A young man named Brian sent me a beautiful note saying,

مردی جوان به نام براین یک یادداشت زیبا برایم فرستاد و گفت

"I know I've been rejected from this program twice,

«می‌دانم که دو بار از این برنامه رد شدم،

but I want to thank you for the opportunity.

اما می‌خواهم برای این فرصت از شما تشکر کنم.

I learned so much through the process of applying."

من در روند درخواست بسیار زیاد آموختم.»

I was so taken by the graciousness of his message

طوری مجذوب پیام تشکر او شده بودم

that I invited him to come and meet me.

که او را دعوت کردم تا با من ملاقات کند.

And we spent some time chatting and cooked up an idea

و زمانی را صرف صحبت و مهیا کردن یک ایده

for an independent study project together.

برای یک پروژه پژوهش مستقل با یکدیگر کردیم.

He was on the football team at Stanford,

او در تیم فوتبال در استنفورد بود

and he decided to do a project on looking at leadership in that context.

و تصمیم به انجام یک پروژه در مورد رهبری در این زمینه داشت.

We got to know each other incredibly well through that quarter,

ما باید در طول سه ماه یکدیگر را به طور فوق‌العاده‌ای می‌شناختیم،

and he took the project that he started working on

و او پروژه را گرفت و به طور مستقل

in the independent study

کار بر روی آن را شروع کرد

and turned it, ultimately, into a company called Play for Tomorrow,

و در نهایت آن را به شرکتی به نام "بازی برای فردا" تبدیل کرد،

where he teaches kids from disadvantaged backgrounds

جایی که بچه‌هایی را با پیش‌زمینه‌های نامطلوب تربیت می‌کرد که

how to, essentially, craft the lives they dream to live.

چگونه، به شکل بنیادی زندگی رویایی خود را بسازند.

Now, the important thing about this story

در حال حاضر، مهمترین چیز در مورد این داستان این است

is that we both ended up catching the winds of luck

که هر دوی ما درنهایت بادهای شانس را گرفتیم

as a result of his thank-you note.

که نتیجه نامه تشکرآمیز او بود.

But it was the winds that we didn't expect in the first place.

ما در وهله اول انتظار این بادها را نداشتیم.

Over the course of the last couple of years,

در طول چند سال گذشته،

I've come up with some tactics for my own life

برخی تاکتیک‌های زندگی خودم

to help me really foster appreciation.

برای پرورش حس قدردانی به من کمک کرد.

My favorite is that at the end of every single day,

کار مورد علاقه من این است که در پایان هر روز،

I look at my calendar and I review all the people I met with,

به تقویمم نگاه می کنم و تمام افرادی را که با آنها ملاقات کردم بازبینی می کنم،

and I send thank-you notes to every single person.

و برای تک‌تک‌شان یادداشت تشکر می‌فرستم

It only takes a few minutes,

تنها چند دقیقه طول می‌کشد،

but at the end of every day,

اما در انتهای هر روز،

I feel incredibly grateful and appreciative,

احساس فوق العاده سپاسگزاری و قدردانی می‌کنم،

and I promise you it has increased my luck.

و به شما قول می‌دهم که شانس مرا را افزایش داده است.

So first, you need to take some risks and get out of your comfort zone.

بنابراین اول، باید کمی خطر کنید و از منطقه راحتی‌ خود خارج شوید.

Second, you need to show appreciation.

دوم، شما باید قدردانی کنید.

And third, you want to change your relationship with ideas.

و سوم، رابطه خود را با ایده‌ها تغییر دهید.

Most people look at new ideas that come there way and they judge them.

اکثر مردم به ایده‌های جدیدی نگاه و آن‌ها را قضاوت می کنند

"That's a great idea" or "That's a terrible idea."

«این یک ایده عالیه» یا «این یک ایده وحشتناکه.»

But it's actually much more nuanced.

اما این در واقع خیلی خیلی جزیی‌تر است.

Ideas are neither good or bad.

ایده ها نه خوب هستند، نه بد

And in fact, the seeds of terrible ideas are often something truly remarkable.

و در واقع، دانه‌هایی از ایده‌های وحشتناک اغلب چیزهای واقعا قابل توجهی هستند.

One of my favorite exercises in my classes on creativity

یکی از تمرین های مورد علاقه من در کلاس‌هایم در مورد خلاقیت این است

is to help students foster an attitude of looking at terrible ideas

که به دانشجویان کمک کند تا طرز نگاه کردن به ایده‌های وحشتناک را

through the lens of possibilities.

از درون لنز احتمالات در خود پرورش دهند.

So I give them a challenge:

بنابراین من به آنها یک چالش می دهم:

to create an idea for a brand new restaurant.

یک ایده برای رستوران با نام تجاری جدید خلق کنند.

They have to come up with the best ideas for a new restaurant

آنها باید بهترین ایده‌هایی برای یک رستوران جدید

and the worst ideas for a new restaurant.

و بدترین ایده‌ها برای یک رستوران جدید داشته باشند.

So the best ideas are things like a restaurant on a mountaintop

بنابراین بهترین ایده‌ها چیزهایی هستند مانند رستوران در قله یک کوه

with a beautiful sunset,

با غروب خورشید زیبا

or a restaurant on a boat with a gorgeous view.

و یا یک رستوران در یک قایق با چشم‌انداز زیبا.

And the terrible ideas are things like a restaurant in a garbage dump,

و ایده‌های وحشتناک چیزهایی مانند رستوران در محل تخلیه زباله،

or a restaurant with terrible service that's really dirty,

یا رستوران با خدمات وحشتناک که واقعا کثیف است،

or a restaurant that serves cockroach sushi.

و یا یک رستوران که سوشی سوسک حمام سرو می‌کند.

(Laughter)

(خنده حاضرین)

So they hand all the ideas to me,

بنابراین همه ایده‌ها را به من می‌دهند،

I read the great ideas out loud,

من ایده‌های بزرگ را با صدای بلند می‌خوانم،

and then I rip them up and throw them away.

و سپس آنها را پاره می‌کنم و دور می‌ریزم.

I then take the horrible ideas and redistribute them.

سپس ایده‌های وحشتناک را می‌گیرم و آنها را مجددا توزیع می‌کنم.

Each team now has an idea that another team thought was horrible,

هر تیم اکنون ایده‌ای دارد که تیم دیگری فکر می‌کرد وحشتناک است

and their challenge is to turn it into something brilliant.

و چالش آنها این است که آن را به چیزی درخشان تبدیل کنیم.

Here's what happens.

این اتفاقی است که می‌افتد

Within about 10 seconds, someone says, "This is a fabulous idea."

در حدود ۱۰ ثانیه، کسی می گوید: «این ایده شگفت‌انگیز است.»

And they have about three minutes before they pitch the idea to the class.

و آنها حدود سه دقیقه وقت دارند که این ایده را به کلاس برگردانند.

So the restaurant in the garbage dump? What does that turn into?

بنابراین رستوران در محل تخلیه زباله؟ این به چه چیزی تبدیل می‌شود؟

Well, they collect all the extra food from Michelin star restaurants

خب، آنها تمام غذاهای اضافی را از رستوران‌های "میشلین استار'' جمع‌ می‌کنند

that was going to get thrown out,

که قرار بود دور ریخته شوند،

and they have another restaurant at a much lower price,

و رستوران دیگری با قیمت بسیار کمتر، با تمام

with all the leftovers.

آن پسماندها دارد.

Pretty cool?

باحال شد؟

Or the restaurant that's dirty with terrible service?

یا رستوران کثیف با خدمات وحشتناک؟

Well, that turns into a restaurant that's a training ground

خب، این رستوران تبدیل می‌شود به یک زمین تمرینی

for future restauranteurs to figure out how to avoid all the pitfalls.

برای رستوران‌داران آینده برای درک چگونگی جلوگیری از تمام مشکلات.

And the restaurant with cockroach sushi?

و رستوران سوشی سوسک حمام؟

It turns into a sushi bar

این به یک بار سوشی تبدیل می‌شود

with all sorts of really interesting and exotic ingredients.

با انواع واقعا جالب و عجیب وغریب موادغذایی.

If you look around at the companies,

اگر به شرکت‌ها نگاه کنید،

the ventures that are really innovative around you,

سرمایه‌گذاری‌های واقعا خلاقانه‌ای اطراف شما است

the ones that we now take for granted that have changed our life,

آن سرمایه‌گذاری‌هایی که حالا زندگی ما را تغییر داده‌اند،

well, you know what?

خب، می‌دانید چیست؟

They all started out as crazy ideas.

همه آنها به عنوان ایده‌های دیوانه‌وار آغاز شده است.

They started ideas that when they pitched to other people,

ایده‌هایی را شروع کردند زمانی که به دیگران نشان دادند،

most people said, "That's crazy, it will never work."

اکثر مردم گفتند: «این دیوانگی است، هرگز کار نخواهد کرد.»

So, yes, sometimes people were born into terrible circumstances,

بنابراین، بله، گاهی اوقات مردم در شرایط وحشتناک متولد شده‌اند،

and sometimes, luck is a lightning bolt

و گاهی اوقات، شانس مانند رعد و برق است

that hits us with something wonderful or something terrible.

که به ما با چیزی فوق العاده یا وحشتناک برخورد می‌کند.

But the winds of luck are always there,

اما بادهای شانس همیشه وجود دارند،

and if you're willing to take some risks,

و اگر شما مایل به کمی خطر کردن باشید،

if you're willing to really go out and show appreciation

اگر واقعا به بیرون رفتن و نشان دادن قدردانی مایل باشید

and willing to really look at ideas, even if they're crazy,

و مایل باشید به ایده‌ها نگاه کنید، حتی اگر دیوانگی باشند،

through the lens of possibilities,

از طریق لنز احتمالات،

you can build a bigger and bigger sail to catch the winds of luck.

شما می‌توانید یک بادبان بزرگتر و بزرگتر برای گرفتن به بادهای شانس بسازید.

Thank you.

متشکرم.

(Applause)

(تشویق)