What if we replaced politicians with randomly selected people? | Brett Hennig

Μετάφραση: Eleni Tziafa Επιμέλεια: Chryssa R. Takahashi

I want to talk about one of the big questions,

Θα ήθελα να μιλήσω για ένα από τα μεγάλα ερωτήματα,

perhaps the biggest question:

ίσως το πιο μεγάλο ερώτημα:

How should we live together?

Πώς θα έπρεπε να ζούμε μαζί;

How should a group of people, who perhaps live in a city

Πώς θα έπρεπε μια ομάδα ανθρώπων, που ίσως ζουν σε μια πόλη

or in the continent

ή σε μια ήπειρο ή ακόμη σε όλη την οικουμένη

or even the whole globe,

share and manage common resources?

να μοιράζονται και να διαχειρίζονται κοινούς πόρους;

How should we make the rules that govern us?

Πώς θα έπρεπε να ορίζουμε τους νόμους που μας κυβερνούν;

This has always been an important question.

Αυτό ήταν πάντοτε ένα σημαντικό ερώτημα.

And today, I think it's even more important than ever

Και σήμερα, νομίζω ότι είναι πιο σημαντικό από ποτέ,

if we want to address rising inequality, climate change, the refugee crisis,

αν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε την αυξανόμενη ανισότητα,

την κλιματική αλλαγή, την προσφυγική κρίση,

just to name a few major issues.

που είναι λίγα μόνο από τα πιο σημαντικά ζητήματα.

It's also a very old question.

Είναι επίσης ένα πολύ αρχαίο ερώτημα.

Humans have been asking themselves this question

Οι άνθρωποι έθεταν στον εαυτό τους αυτό το ερώτημα

ever since we lived in organized societies.

από τότε που ξεκινήσαμε να ζούμε σε οργανωμένες κοινωνίες.

Like this guy, Plato.

Όπως αυτός εδώ ο τύπος, ο Πλάτωνας.

He thought we needed benevolent guardians

Πίστευε ότι χρειαζόμασταν καλοπροαίρετους φύλακες

who could make decisions for the greater good of everyone.

που θα έπαιρναν αποφάσεις για το ευρύτερο καλό όλων.

Kings and queens thought they could be those guardians,

Βασιλείς και βασίλισσες πίστεψαν ότι θα μπορούσαν να είναι οι φύλακες,

but during various revolutions, they tended to lose their heads.

αλλά κατά τη διάρκεια επαναστάσεων τύχαινε να χάνουν τα κεφάλια τους.

And this guy, you probably know.

Και αυτό τον τύπο, πιθανόν τον γνωρίζετε.

Here in Hungary, you lived for many years

Εδώ στην Ουγγαρία, ζήσατε για πολλά χρόνια

under one attempt to implement his answer of how to live together.

προσπαθώντας να εφαρμόσετε τη δική του απάντηση στο πώς ζούμε μαζί.

His answer was brutal, cruel and inhumane.

Η απάντησή του ήταν βάναυση, σκληρή και απάνθρωπη.

But a different answer, a different kind of answer,

Αλλά μια διαφορετική απάντηση, ένα διαφορετικό είδος απάντησης,

which went more or less into hibernation for 2,000 years,

που βρισκόταν πάνω-κάτω σε νάρκη για 2.000 χρόνια,

has had profound recent success.

γνώρισε προσφάτως μεγάλη επιτυχία.

That answer is, of course, democracy.

Η απάντηση είναι, φυσικά, η δημοκρατία.

If we take a quick look at the modern history of democracy,

Αν ρίξουμε μια γρήγορα ματιά στη σύγχρονη ιστορία της δημοκρατίας,

θα δούμε ότι εξελίσσεται κάπως έτσι.

it goes something like this.

Along here, we're going to put the last 200 years.

Εδώ, θα τοποθετήσουμε τα τελευταία 200 χρόνια.

Up here, we're going to put the number of democracies.

Εδώ πάνω, θα τοποθετήσουμε τον αριθμό των δημοκρατιών.

And the graph does this,

Και το γράφημα κάνει αυτό,

the important point of which,

το σημαντικότερο σημείο του οποίου

is this extraordinary increase over time,

είναι η εκπληκτική αύξησή του μέσα στον χρόνο,

which is why the 20th century

και αυτός είναι ο λόγος που ο 20ός αιώνας

has been called the century of democracy's triumph,

ονομάστηκε αιώνας του θριάμβου της δημοκρατίας,

and why, as Francis Fukuyama said in 1989,

και ο λόγος για τον οποίο, όπως είπε ο Φράνσις Φουκουγιάμα το 1989,

some believe that we have reached the end of history,

ορισμένοι πιστεύουν ότι φτάσαμε στο τέλος της ιστορίας,

that the question of how to live together has been answered,

ότι το ερώτημα πώς ζούμε μαζί έχει απαντηθεί,

and that answer is liberal democracy.

και αυτή η απάντηση είναι η φιλελεύθερη δημοκρατία.

Let's explore that assertion, though.

Ας διερευνήσουμε αυτό το αξίωμα όμως.

I want to find out what you think.

Θα ήθελα να μάθω τι πιστεύετε.

So I'm going to ask you two questions,

Γι' αυτό θα σας θέσω δύο ερωτήματα

and I want you to put your hands up

και θέλω να σηκώσετε τα χέρια αν συμφωνείτε.

if you agree.

The first question is: Who thinks living in a democracy is a good thing?

Η πρώτη ερώτηση είναι:

Ποιος νομίζει ότι είναι καλό να ζει κανείς σε μια δημοκρατία;

Σε ποιον αρέσει η δημοκρατία;

Who likes democracy?

If you can think of a better system, keep your hands down.

Αν μπορείτε να σκεφτείτε κάτι καλύτερο, κρατήστε τα χέρια σας κάτω.

Don't worry about those who didn't raise their hands,

Μην ανησυχείτε για όσους δεν σήκωσαν το χέρι,

είμαι σίγουρος ότι έχουν καλές προθέσεις.

I'm sure they mean very well.

The second question is:

Η δεύτερη ερώτηση είναι:

Who thinks our democracies are functioning well?

Ποιος νομίζει ότι οι δημοκρατίες μας λειτουργούν σωστά;

Come on, there must be one politician in the audience somewhere.

Ελάτε τώρα, όλο και κάποιος πολιτικός θα βρίσκεται ανάμεσα στο ακροατήριο.

(Laughter)

(Γέλια)

No.

Όχι.

But my point is, if liberal democracy is the end of history,

Λέω ότι αν η φιλελεύθερη δημοκρατία είναι το τέλος της ιστορίας,

then there's a massive paradox or contradiction here.

τότε υπάρχει ένα μεγάλο παράδοξο ή μια τεράστια αντίφαση εδώ.

Why is that?

Γιατί αυτό;

Well, the first question is about the ideal of democracy,

Το πρώτο ερώτημα αφορά το ιδανικό της δημοκρατίας

and all these qualities are very appealing.

και όλα αυτά τα πλεονεκτήματα είναι πολύ δελεαστικά.

But in practice, it's not working.

Αλλά στην πράξη, δεν λειτουργεί.

And that's the second question.

Και αυτό είναι το δεύτερο ερώτημα.

Our politics is broken, our politicians aren't trusted,

Η πολιτική μας είναι προβληματική, δεν εμπιστευόμαστε τους πολιτικούς μας

and the political system is distorted by powerful vested interests.

και το πολιτικό σύστημα έχει στρεβλωθεί από ισχυρά προσωπικά συμφέροντα.

I think there's two ways to resolve this paradox.

Νομίζω ότι υπάρχουν δύο τρόποι να επιλυθεί αυτό το παράδοξο.

One is to give up on democracy; it doesn't work.

Ένας είναι να παρατήσουμε τη δημοκρατία: δεν λειτουργεί.

Let's elect a populist demagogue who will ignore democratic norms,

Ας εκλέξουμε έναν λαϊκιστή δημαγωγό που θα αγνοεί κάθε δημοκρατικό κανόνα,

trample on liberal freedoms

θα ποδοπατά κάθε ελευθερία

and just get things done.

και απλώς θα διεκπεραιώνει τα πάντα.

The other option, I think, is to fix this broken system,

Η άλλη επιλογή, νομίζω, είναι να φτιάξουμε αυτό το προβληματικό σύστημα,

to bring the practice closer to the ideal

να φέρουμε την πράξη πιο κοντά στο ιδανικό

and put the diverse voices of society in our parliaments

και να βάλουμε τις διαφορετικές φωνές της κοινωνίας μέσα στα κοινοβούλιά μας

and get them to make considered, evidence-based laws

και να τους κάνουμε να φτιάξουν μελετημένους και στέρεους νόμους

for the long-term good of everyone.

για το μακροπρόθεσμο καλό όλων.

Which brings me to my epiphany,

Πράγμα που με οδηγεί στην ιδέα μου,

my moment of enlightenment.

τη στιγμή της επιφοίτησής μου.

And I want you to get critical.

Θέλω να ασκήσετε κριτική.

I want you to ask yourselves, "Why wouldn't this work?"

Θέλω να αναρωτηθείτε: «Γιατί δεν θα λειτουργούσε αυτό;»

And then come and talk to me afterwards about it.

Και μετά ελάτε και μιλήστε μαζί μου.

Its technical name is "sortition."

Ο όρος είναι «κλήρωση».

But its common name is "random selection."

Αλλά συνήθως αναφέρεται ως «τυχαία επιλογή».

And the idea is actually very simple:

Και η βασική ιδέα είναι πολύ απλή:

we randomly select people and put them in parliament.

Επιλέγουμε ανθρώπους στην τύχη και τους βάζουμε στη βουλή.

(Laughter)

(Γέλια)

Let's think about that for a few more minutes, shall we?

Ας το σκεφτούμε λίγα λεπτά ακόμη, εντάξει;

Imagine we chose you and you and you and you and you down there

Φανταστείτε ότι σας διαλέξαμε εσάς κι εσάς κι εσάς κι εσάς εκεί πίσω

and a bunch of other random people,

και ένα σωρό ακόμη τυχαίους ανθρώπους,

and we put you in our parliament for the next couple of years.

και σας βάλαμε στη βουλή για τα επόμενα δύο χρόνια.

Of course, we could stratify the selection to make sure that it matched

Φυσικά, θα οργανώναμε την επιλογή ώστε να διασφαλίσουμε ότι αντιστοιχεί

the socioeconomic and demographic profile of the country

στο κοινωνικοοικονομικό και δημογραφικό προφίλ της χώρας

and was a truly representative sample of people.

και ότι είναι ένα αληθινά αντιπροσωπευτικό δείγμα ανθρώπων.

Fifty percent of them would be women.

Πενήντα τοις εκατό θα ήταν γυναίκες.

Many of them would be young, some would be old,

Πολλοί θα ήταν νέοι, αρκετοί θα ήταν γέροι,

a few would be rich,

λίγοι θα ήταν πλούσιοι,

but most of them would be ordinary people like you and me.

αλλά οι περισσότεροι θα ήταν συνηθισμένοι άνθρωποι σαν εσάς κι εμένα.

This would be a microcosm of society.

Θα ήταν ένας μικρόκοσμος της κοινωνίας.

And this microcosm would simulate how we would all think,

Και αυτός ο μικρόκοσμος θα προσομοίωνε πώς θα σκεφτόμασταν όλοι

if we had the time, the information

αν είχαμε τον χρόνο, τις πληροφορίες

and a good process to come to the moral crux of political decisions.

και μια σωστή διαδικασία για να φτάσουμε στην ηθική ουσία των πολιτικών αποφάσεων.

Και παρόλο που μπορεί να μην βρίσκεστε σε αυτή την ομάδα,

And although you may not be in that group,

someone of your age, someone of your gender,

κάποιος της ίδιας ηλικίας, του ίδιου φύλου,

someone from your location and someone with your background

κάποιος από τα μέρη σας και κάποιος με το ίδιο υπόβαθρο

would be in that room.

θα βρισκόταν σ' εκείνον τον χώρο.

The decisions made by these people would build on the wisdom of crowds.

Οι αποφάσεις που θα ληφθούν από αυτούς θα στηρίζονται στη σοφία του πλήθους.

They would become more than the sum of their parts.

Θα αποτελέσουν κάτι μεγαλύτερο από το άθροισμα των μερών.

They would become critical thinkers

Θα εξασκήσουν την κριτική τους σκέψη

with access to experts,

έχοντας πρόσβαση σε εμπειρογνώμονες,

who would be on tap but not on top.

που θα ήταν διαθέσιμοι αλλά χωρίς να έχουν εξουσία.

And they could prove that diversity can trump ability

Και θα μπορούσαν να αποδείξουν ότι η διαφορετικότητα οδηγεί σε ικανότητα

when confronting the wide array of societal questions and problems.

όταν αντιμετωπίζουμε το ευρύ φάσμα κοινωνικών ζητημάτων και προβλημάτων.

It would not be government by public opinion poll.

Δεν θα ήταν κυβέρνηση με δημοσκοπήσεις.

It would not be government by referendum.

Δεν θα ήταν κυβέρνηση με δημοψήφισμα.

These informed, deliberating people would move beyond public opinion

Αυτοί οι πληροφορημένοι, ενσυνείδητοι άνθρωποι θα ήταν πέρα από την κοινή γνώμη

to the making of public judgments.

κατά τη λήψη δημόσιων αποφάσεων.

However, there would be one major side effect:

Ωστόσο, θα υπήρχε μια σοβαρή παρενέργεια:

if we replaced elections with sortition

αν αντικαθιστούσαμε τις εκλογές με κλήρωση

and made our parliament truly representative of society,

και κάναμε τη βουλή μας αληθινά αντιπροσωπευτική της κοινωνίας,

it would mean the end of politicians.

αυτό θα σήμαινε το τέλος για τους πολιτικούς.

And I'm sure we'd all be pretty sad to see that.

Και είμαι σίγουρος ότι όλοι πολύ θα λυπόμασταν γι' αυτό.

(Laughter)

(Γέλια)

Very interestingly,

Είναι πολύ ενδιαφέρον

random selection was a key part of how democracy was done

ότι η τυχαία επιλογή ήταν βασικό στοιχείο κατά την εφαρμογή της δημοκρατίας

in ancient Athens.

στην αρχαία Αθήνα.

This machine, this device, is called a kleroteria.

Αυτός ο μηχανισμός ονομάζεται κληρωτίδα.

It's an ancient Athenian random-selection device.

Είναι ένας αρχαίος αθηναϊκός μηχανισμός τυχαίας επιλογής.

The ancient Athenians randomly selected citizens

Οι αρχαίοι Αθηναίοι επέλεγαν πολίτες στην τύχη

to fill the vast majority of their political posts.

για να καλύψουν την πλειονότητα των πολιτικών τους θέσεων.

They knew that elections were aristocratic devices.

Γνώριζαν ότι οι εκλογές ήταν αριστοκρατικοί μηχανισμοί.

They knew that career politicians were a thing to be avoided.

Γνώριζαν ότι οι επαγγελματίες πολιτικοί ήταν κάτι προς αποφυγή.

And I think we know these things as well.

Νομίζω ότι κι εμείς τα γνωρίζουμε αυτά.

But more interesting than the ancient use of random selection

Αλλά ακόμη πιο ενδιαφέρουσα από την αρχαία χρήση της τυχαίας επιλογής

is its modern resurgence.

είναι η σύγχρονη αναβίωσή της.

The rediscovery of the legitimacy of random selection in politics

Η εκ νέου ανακάλυψη της ορθότητας της τυχαίας επιλογής στην πολιτική

has become so common lately,

έχει γίνει τόσο συνήθης τελευταία,

that there's simply too many examples to talk about.

ώστε υπάρχουν πολλά παραδείγματα για να μιλήσει κανείς γι' αυτά.

Of course, I'm very aware that it's going to be difficult

Φυσικά, έχω επίγνωση ότι θα είναι δύσκολο

to institute this in our parliaments.

να το θεσπίσουμε αυτό στα κοινοβούλιά μας.

Try this -- say to your friend,

Δοκιμάστε αυτό, πείτε σ' έναν φίλο σας:

"I think we should populate our parliament with randomly selected people."

«Νομίζω ότι θα έπρεπε να γεμίσουμε τη βουλή με τυχαίους ανθρώπους».

«Αστειεύεσαι;

"Are you joking?

What if my neighbor gets chosen?

Κι αν διαλέξουν τον γείτονά μου;

The fool can't even separate his recycling."

Ο ηλίθιος δεν ξέρει καν να ξεχωρίσει ό,τι πάει προς ανακύκλωση».

But the perhaps surprising but overwhelming and compelling evidence

Αλλά αυτό που προκαλεί έκπληξη και αποτελεί δεινή και δελεαστική απόδειξη

from all these modern examples

από όλα αυτά τα σύγχρονα παραδείγματα

is that it does work.

είναι ότι πράγματι λειτουργεί.

If you give people responsibility, they act responsibly.

Αν δώσεις στους ανθρώπους ευθύνες, λειτουργούν υπεύθυνα.

Don't get me wrong -- it's not a panacea.

Μη με παρεξηγείτε - δεν είναι πανάκεια.

The question is not: Would this be perfect?

Το ερώτημα δεν είναι αν αυτό θα ήταν τέλειο.

Of course not.

Φυσικά και όχι.

People are fallibly human,

Οι άνθρωποι κάνουν αναπόφευκτα λάθη

and distorting influences will continue to exist.

και οι στρεβλές επιρροές θα εξακολουθήσουν να υπάρχουν.

The question is: Would it be better?

Το ερώτημα είναι: Θα ήταν καλύτερο;

And the answer to that question, to me at least, is obviously yes.

Και η απάντηση σ' αυτό το ερώτημα, για μένα τουλάχιστον, είναι προφανώς ναι.

Which gets us back to our original question:

Πράγμα που μας επιστρέφει στο αρχικό μας ερώτημα:

How should we live together?

Πώς θα έπρεπε να ζούμε μαζί;

And now we have an answer:

Και τώρα έχουμε μια απάντηση:

with a parliament that uses sortition.

με μια βουλή που σχηματίζεται με κλήρωση.

But how would we get from here to there?

Πώς όμως θα φτάσουμε από εδώ εκεί;

How could we fix our broken system

Πώς θα μπορούσαμε να διορθώσουμε το προβληματικό μας σύστημα

and remake democracy for the 21st century?

και να ξαναφτιάξουμε τη δημοκρατία του 21ου αιώνα;

Well, there are several things that we can do,

Υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορούμε να κάνουμε,

and that are, in fact, happening right now.

και που, στην πραγματικότητα, συμβαίνουν αυτή τη στιγμή.

Μπορούμε να πειραματιστούμε με την κλήρωση.

We can experiment with sortition.

We can introduce it to schools and workplaces and other institutions,

Μπορούμε να την εισάγουμε στα σχολεία, σε χώρους εργασίας και άλλους οργανισμούς,

like Democracy In Practice is doing in Bolivia.

όπως η Δημοκρατία στην Πράξη κάνει στη Βολιβία.

We can hold policy juries and citizens' assemblies,

Μπορούμε να κάνουμε επιτροπές πολιτικής και συνελεύσεις πολιτών,

like the newDemocracy Foundation is doing in Australia,

όπως το newDemocracy Foundation κάνει στην Αυστραλία,

like the Jefferson Center is doing in the US

όπως το Jefferson Center στις ΗΠΑ

and like the Irish government is doing right now.

και όπως η ιρλανδική κυβέρνηση κάνει αυτή τη στιγμή.

We could build a social movement demanding change,

Θα μπορούσαμε να δημιουργήσουμε ένα κοινωνικό κίνημα που απαιτεί αλλαγή,

which is what the Sortition Foundation is doing in the UK.

όπως το Sortition Foundation κάνει στη Μεγάλη Βρετανία.

And at some point, we should institute it.

Και κάποια στιγμή, θα έπρεπε να το θεσπίσουμε.

Perhaps the first step would be a second chamber in our parliament,

Ίσως το πρώτο βήμα θα ήταν μια δεύτερη αίθουσα συνεδριάσεων στη βουλή,

full of randomly selected people --

γεμάτη από τυχαία επιλεγμένους ανθρώπους,

a citizens' senate, if you will.

μια σύγκλητος πολιτών, αν θέλετε.

There's a campaign for a citizens' senate in France

Γίνεται μια εκστρατεία για μια σύγκλητο πολιτών στη Γαλλία

and another campaign in Scotland,

και μια ακόμη εκστρατεία στη Σκοτία

and it could, of course, be done right here in Hungary.

και, φυσικά, θα μπορούσε να γίνει κι εδώ, στην Ουγγαρία.

That would be kind of like a Trojan horse right into the heart of government.

Θα ήταν ένα είδος Δούρειου Ίππου στην καρδιά της κυβέρνησης.

And then, when it becomes impossible

Και μετά, όταν θα γίνει αδύνατον

to patch over the cracks in the current system,

να καλύψουμε τις ρωγμές στο υπάρχον σύστημα,

we must step up and replace elections with sortition.

θα πρέπει να πάμε και να αντικαταστήσουμε τις εκλογές με κλήρωση.

I have hope.

Ελπίζω.

Here in Hungary, systems have been created,

Εδώ στην Ουγγαρία, γεννήθηκαν συστήματα

and systems have been torn down and replaced

και συστήματα κατέρρευσαν και αντικαταστάθηκαν στο παρελθόν.

in the past.

Change can and does happen.

Η αλλαγή μπορεί να συμβεί και συμβαίνει.

It's just a matter of when and how.

Το ζήτημα είναι πότε και πώς.

Thank you. (Hungarian) Thank you.

Ευχαριστώ.

[Ουγγρικά] Ευχαριστώ.

(Applause)

(Χειροκρότημα)