A free world needs satire | Patrick Chappatte

Μετάφραση: Despoina ZAGKLAVARA Επιμέλεια: Lucas Kaimaras

I've been a political cartoonist on the global stage for the last 20 years.

Είμαι πολιτικός σκιτσογράφος στην παγκόσμια σκηνή την τελευταία εικοσαετία.

Hey, we have seen a lot of things happen in those 20 years.

Και έχουμε δει τόσα και τόσα να συμβαίνουν αυτή την εικοσαετία.

We saw three different Catholic popes,

Είδαμε τρεις διαφορετικούς Πάπες της ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας,

and we witnessed that unique moment:

και γίναμε μάρτυρες μοναδικών στιγμών:

the election of a pope on St. Peter's Square --

της ανάδειξη του Πάπα στην πλατεία του Αγίου Πέτρου --

you know, the little white smoke

ξέρετε, με αυτό τον λεπτό άσπρο καπνό

and the official announcement.

και της επίσημης ανακοίνωσης.

[It's a boy!]

[Είναι αγόρι!]

(Laughter)

(Γέλια)

(Applause)

(Χειροκρότημα)

We saw four American presidents.

Είδαμε τέσσερις Αμερικανούς Προέδρους.

Obama, of course.

Τον Ομπάμα, φυσικά.

Oh, Europeans liked him a lot.

Οι Ευρωπαίοι τον συμπαθούσαν αρκετά.

He was a multilateralist.

Ήταν υπέρ της συνεργασίας των κρατών.

He favored diplomacy.

Ήταν οπαδός της διπλωματίας.

He wanted to be friends with Iran.

Ήθελε να τα πηγαίνει καλά με το Ιράν.

(Laughter)

(Γέλια)

And then ...

Και μετά...

reality imitated caricature

η πραγματικότητα μιμήθηκε την καρικατούρα

the day Donald Trump became the President of the United States of America.

τη μέρα που ο Ντόναλντ Τραμπ έγινε Πρόεδρος των ΗΠΑ.

(Laughter)

(Γέλια)

(Applause)

(Χειροκρότημα)

You know, people come to us and they say,

Ξέρετε, ο κόσμος έρχεται σε μας και λέει,

"It's too easy for you cartoonists. I mean -- with people like Trump?"

«Εσείς οι γελοιογράφοι έχετε πολύ εύκολο έργο. Εννοώ -- με άτομα όπως ο Τραμπ;»

Well, no, it's not easy

Ε λοιπόν όχι, δεν είναι εύκολο

to caricature a man who is himself a caricature.

να κάνεις τη γελοιογραφία κάποιου που είναι από μόνος του καρικατούρα.

(Laughter)

(Γέλια)

No.

Όχι.

(Applause)

(Χειροκρότημα)

Populists are no easy target for satire

Οι λαϊκιστές δεν είναι εύκολος στόχος για σάτιρα

because you try to nail them down one day,

γιατί τη μια μέρα προσπαθείς να στηλιτεύσεις την αστεία τους πλευρά,

and the next day, they outdo you.

και την επόμενη, σε έχουν ξεπεράσει.

For example, as soon as he was elected,

Για παράδειγμα, μόλις εκλέχθηκε,

I tried to imagine the tweet that Trump would send on Christmas Eve.

προσπάθησα να φανταστώ ποιο θα ήταν το tweet του Τραμπ για τα Χριστούγεννα.

So I did this, OK?

Οπότε δημιούργησα αυτό, ΟΚ;

[Merry Christmas to all! Except all those pathetic losers. So sad.]

[Καλά Χριστούγεννα σε όλους! Εκτός από τους χαμένους. Είναι θλιβεροί.]

(Laughter)

(Γέλια)

And basically, the next day, Trump tweeted this:

Και την επόμενη μέρα, ο Τραμπ ανέβασε το εξής tweet:

[Happy New Year to all, including to my many enemies

[Καλή Χρονιά σε όλους, και στους πολλούς εχθρούς μου

and those who have fought me and lost so badly

και όσους με πολέμησαν και έχασαν τόσο συντριπτικά

they just don't know what to do. Love!]

που δεν ξέρουν τι να κάνουν. Με αγάπη!]

(Laughter)

(Γέλια)

It's the same!

Είναι το ίδιο!

(Applause)

(Χειροκρότημα)

This is the era of strongmen.

Είναι η εποχή των ισχυρών ανδρών.

And soon, Donald Trump was able to meet his personal hero, Vladimir Putin,

Και σύντομα, ο Ντόναλντ Τραμπ συνάντησε τον ήρωά του, τον Βλάντιμιρ Πούτιν,

and this is how the first meeting went:

και να πώς εξελίχθηκε η πρώτη συνάντηση:

[I'll help you find the hackers. Give me your password.]

[Θα σε βοηθήσω να πιάσεις τους χάκερς. Δώσε μου τον κωδικό σου.]

(Laughter)

(Γέλια)

And I'm not inventing anything.

Και δεν τα βγάζω από το μυαλό μου.

He came out of that first meeting saying that the two of them had agreed

Βγήκε από εκείνο το πρώτο ραντεβού λέγοντας πως οι δυο τους συμφώνησαν

on a joint task force on cybersecurity.

σε μια κοινή ειδική ομάδα για την κυβερνοασφάλεια.

This is true, if you do remember.

Έτσι έγινε, αν το θυμάστε.

Oh, who would have imagined the things we saw over these 20 years.

Ποιος να φανταζόταν όσα είδαμε αυτά τα είκοσι χρόνια.

We saw Great Britain run towards a European Union exit.

Είδαμε τη Μεγάλη Βρετανία να οδεύει προς την έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

[Hard Brexit?]

[Σκληρό Brexit;]

(Laughter)

(Γέλια)

In the Middle East, we believed for a while

Στη Μέση Ανατολή, πιστέψαμε για κάποιον καιρό

in the democratic miracle of the Arab Spring.

στο δημοκρατικό θαύμα της Αραβικής Άνοιξης.

We saw dictators fall, we saw others hang on.

Είδαμε δικτάτορες να πέφτουν, άλλους να κρέμονται.

(Laughter)

(Γέλια)

And then there is the timeless Kim dynasty of North Korea.

Και είναι και η αέναη δυναστεία των Κιμ στη Νότιο Κορέα.

Μοιάζουν να βγαίνουν κατευθείαν μέσα από το Cartoon Network.

These guys seem to be coming straight out of Cartoon Network.

I was blessed to be able to draw two of them.

Νιώθω ευλογημένος που μπόρεσα να σκιτσάρω δυο από αυτούς.

Kim Jong-il, the father,

Κιμ Γιονγκ-ΙΙ, ο πατέρας,

when he died a few years ago, that was a very dangerous moment.

όταν πέθανε πριν μερικά χρόνια, αυτή ήταν μια επικίνδυνη στιγμή.

[That was close!]

[Παραλίγο!]

(Laughter)

(Γέλια)

That was --

Παραλίγο -

(Applause)

(Χειροκρότημα)

And then the son, Kim Jong-un,

Και μετά και ο υιός, ο Κιμ Γιονγκ-Ουν,

proved himself a worthy successor to the throne.

απέδειξε πως είναι ένας άξιος συνεχιστής του θρόνου.

He's now friends with the US president.

Τώρα είναι φίλος με τον Αμερικανό Πρόεδρο.

They meet each other all the time, and they talk like friends.

Συναντιούνται κάθε τρεις και λίγο και συζητούν σαν φίλοι.

[What kind of hair gel?]

[Τι ζελέ μαλλιών βάζεις;]

(Laughter)

(Γέλια)

Should we be surprised

Είναι έκπληξη άραγε

to be living in a world

το ότι ζούμε σε ένα κόσμο

ruled by egomaniacs?

που κυβερνάται από εγωμανείς;

What if they were just a reflection of ourselves?

Κι αν είναι απλώς μια αντανάκλαση αυτού που είμαστε εμείς;

I mean, look at us, each of us.

Εννοώ, κοιτάξτε μας, τον καθένα μας.

(Laughter)

(Γέλια)

Yeah, we love our smartphones;

Ναι λοιπόν, αγαπάμε τα κινητά μας,

we love our selfies;

αγαπάμε τις σέλφι μας,

we love ourselves.

αγαπάμε τους εαυτούς μας.

And thanks to Facebook, we have a lot of friends

Και χάρη στο Facebook, έχουμε πολλούς φίλους

all over the world.

σε κάθε γωνιά της Γης.

Mark Zuckerberg is our friend.

Ο Μαρκ Ζούκερμπεργκ είναι φίλος μας.

(Laughter)

(Γέλια)

You know, he and his peers in Silicon Valley

Ξέρετε, αυτός και οι δικοί του στη Σίλικον Βάλεϊ

are the kings and the emperors

είναι οι βασιλιάδες και αυτοκράτορες

of our time.

της εποχής μας.

Showing that the emperors have no clothes,

Να λες ότι οι αυτοκράτορες δεν έχουν ρούχα,

that's the task of satire, right?

αυτό δεν είναι το καθήκον της σάτιρας;

Speaking truth to power.

Να λες την αλήθεια στην εξουσία.

This has always been the historical role of political cartooning.

Αυτός ήταν πάντα ο ιστορικός ρόλος των πολιτικών γελοιογράφων.

In the 1830s, postrevolutionary France under King Louis Philippe,

Τη δεκαετία του 1830, στη μετεπαναστατική Γαλλία του Βασιλιά Λουδοβίκου Φίλιππου,

journalists and caricaturists fought hard for the freedom of the press.

οι δημοσιογράφοι και γελοιογράφοι πάλεψαν σκληρά για την ελευθερία του τύπου.

They were jailed, they were fined, but they prevailed.

Φυλακίστηκαν, τους επιβλήθηκαν πρόστιμα, αλλά τα κατάφεραν.

And this caricature of the king by Daumier

Και αυτή η καρικατούρα του βασιλιά από τον Ντωμιέ

came to define the monarch.

αποτύπωσε τον ορισμό του μονάρχη.

It marked history.

Έγραψε ιστορία.

It became the timeless symbol of satire triumphing over autocracy.

Έγινε το διαχρονικό σύμβολο της σάτιρας που θριαμβεύει επί της απολυταρχίας.

Today, 200 years after Daumier,

Σήμερα, 200 χρόνια μετά τον Ντωμιέ,

are political cartoons at risk of disappearing?

κινδυνεύουν με εξαφάνιση οι πολιτικές γελοιογραφίες;

Take this blank space on the front page of Turkish opposition newspaper "Cumhuriyet."

Να το κενό στο πρωτοσέλιδο της Τουρκικής αντιπολιτευτικής εφημερίδας «Cumhuriyet».

This is where Musa Kart's cartoon used to appear.

Εδώ παλιότερα εμφανιζόταν το σκίτσο του Μουσά Καρτ.

In 2018, Musa Kart was sentenced to three years in jail.

Το 2018, ο Μουσά Καρτ καταδικάστηκε σε τρία χρόνια φυλάκιση.

For doing what?

Για ποιο πράγμα;

For doing political cartoons in Erdoğan's Turkey.

Για τη δημιουργία πολιτικών σκίτσων στην Τουρκία του Ερντογάν.

Cartoonists from Venezuela, Russia, Syria have been forced into exile.

Γελοιογράφοι από τη Βενεζουέλα, τη Ρωσία, τη Συρία έχουν οδηγηθεί στην εξορία.

Look at this image.

Δείτε αυτή την εικόνα.

It seems so innocent, right?

Μοιάζει τόσο αθώα, έτσι;

Yet it is so provocative.

Και όμως είναι τόσο προκλητική.

When he posted this image,

Όταν δημοσίευσε αυτή την εικόνα,

Hani Abbas knew it would change his life.

ο Χανί Αμπάς ήξερε πως θα άλλαζε τη ζωή του.

It was in 2012, and the Syrians were taking to the streets.

Ήταν το 2012, και οι Σύριοι ξεχύνονταν στους δρόμους.

Of course, the little red flower is the symbol of the Syrian revolution.

Ασφαλώς, το μικρό κόκκινο λουλούδι είναι το σύμβολο της Συριακής επανάστασης.

So pretty soon, the regime was after him,

Πολύ σύντομα, λοιπόν, το καθεστώς τον κυνήγησε,

and he had to flee the country.

και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη χώρα.

A good friend of his, cartoonist Akram Raslan,

Ένας καλός του φίλος, ο γελοιογράφος Ακράμ Ρασλάν,

didn't make it out of Syria.

δεν κατάφερε να φύγει από τη Συρία.

He died under torture.

Πέθανε στα βασανιστήρια.

In the United States of America recently,

Πρόσφατα στις ΗΠΑ,

some of the very top cartoonists, like Nick Anderson and Rob Rogers --

κάποιοι από τους κορυφαίους σκιτσογράφους, όπως ο Νικ Άντερσον και ο Ρομπ Ρότζερς

this is a cartoon by Rob --

-- να ένα σκίτσο του Ρομπ --

[Memorial Day 2018. (on tombstone) Truth. Honor. Rule of Law.]

[Ημέρα Μνήμης 2018. (στην ταφόπλακα) Αλήθεια. Τιμή. Κράτος Δικαίου.]

they lost their positions

έχασαν τις δουλειές τους

γιατί οι εκδότες τους βρήκαν τα έργα τους πολύ επικριτικά κατά του Τραμπ.

because their publishers found their work too critical of Trump.

And the same happened to Canadian cartoonist Michael de Adder.

Το ίδιο συνέβη και στον Καναδό σκιτσογράφο Μάικλ ντε Αντέρ.

Hey, maybe we should start worrying.

Ίσως να πρέπει να αρχίσουμε να ανησυχούμε.

Political cartoons were born with democracy,

Οι πολιτικές γελοιογραφίες γεννήθηκαν με τη δημοκρατία,

and they are challenged when freedom is.

και τίθενται υπό αμφισβήτηση μαζί με την ελευθερία.

You know, over the years,

Ξέρετε, με τα χρόνια,

with the Cartooning for Peace Foundation and other initiatives,

με το Ίδρυμα Γελοιογραφιών για την Ειρήνη και με άλλες τέτοιες πρωτοβουλίες,

Kofi Annan -- this is not well known -- he was the honorary chair

-- αυτό δεν είναι ευρέως γνωστό --

ο Κόφι Ανάν ήταν επίτιμος πρόεδρος του ιδρύματός μας,

of our foundation,

ο αείμνηστος Κόφι Ανάν, βραβευμένος με Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης.

the late Kofi Annan, Nobel Peace Laureate.

He was a great defender of cartoons.

Ήταν μεγάλος υπέρμαχος των γελοιογραφιών.

Or, on the board of the Association of American Editorial Cartoonists,

Ή, στο συμβούλιο της Ένωσης Αμερικανών Δημοσιογραφικών Γελοιογράφων,

we have advocated on behalf of jailed, threatened, fired, exiled cartoonists.

υπερασπιζόμαστε φυλακισμένους, υπό απειλή, απολυμένους, εξόριστους γελοιογράφους.

But I never saw a case of someone losing his job

Αλλά ποτέ δεν συνάντησα περίπτωση κάποιου που απολύθηκε

over a cartoon he didn't do.

για μια γελοιογραφία που δεν έκανε.

Well, that happened to me.

Αυτό λοιπόν συνέβη σε μένα.

For the last 20 years, I have been with the "International Herald Tribune"

Τα τελευταία 20 χρόνια, συνεργαζόμουν με την «International Herald Tribune»

και τους «New York Times».

and the "New York Times."

Then something happened.

Συνέβη το εξής.

In April 2019,

Τον Απρίλιο του 2019,

a cartoon by a famous Portuguese cartoonist,

μια γελοιογραφία ενός διάσημου Πορτογάλου γελοιογράφου,

which was first published in a newspaper "El Expresso" in Lisbon,

που δημοσιεύτηκε πρώτα στην εφημερίδα «El Expresso» στη Λισαβόνα,

επιλέχθηκε από έναν εκδότη στους «New York Times»

was picked by an editor at the "New York Times"

and reprinted in the international editions.

και επανατυπώθηκε στις διεθνείς εκδόσεις.

This thing blew up.

Η γελοιογραφία προκάλεσε πανικό.

It was denounced as anti-Semitic,

Χαρακτηρίστηκε ως αντισημιτική,

triggered widespread outrage,

προκάλεσε ευρεία κατακραυγή,

apologies

απολογίες

and a lot of damage control by the Times.

και μεγάλες αποζημιώσεις από την πλευρά των «Times».

A month after, my editor told me

Ένα μήνα μετά, ο εκδότης μου μού είπε

they were ending political cartoons altogether.

ότι έκλειναν οριστικά το τμήμα πολιτικών γελοιογραφιών.

So we could, and we should, have a discussion about that cartoon.

Μπορούσαμε, λοιπόν, και έπρεπε να κάνουμε μια συζήτηση για εκείνη τη γελοιογραφία.

Some people say it reminds them of the worst anti-Semitic propaganda.

Κάποιοι λένε ότι τους θύμιζε τη χειρότερη αντισημιτική προπαγάνδα.

Others, including in Israel,

Άλλοι, εντός αυτών και το Ισραήλ,

say no, it's just a harsh criticism of Trump,

είπαν πως όχι, είναι απλώς σκληρή κριτική κατά του Τραμπ,

who is shown as blindly following the Prime Minister of Israel.

που φαίνεται να δείχνει τυφλή υποταγή στο Πρωθυπουργό του Ισραήλ.

I have some issues with this cartoon,

Έχω κάποιες αντιρρήσεις για αυτή τη γελοιογραφία,

but that discussion did not happen at the "New York Times."

αλλά αυτή η συζήτηση δεν έγινε στους «New York Times».

Under attack, they took the easiest path:

Βρισκόμενοι υπό επίθεση, διάλεξαν τον εύκολο δρόμο:

in order to not have problems with political cartoons in the future,

για να μην έχουμε προβλήματα με πολιτικά σκίτσα στο μέλλον,

let's not have any at all.

ας μην έχουμε καθόλου τέτοια.

Hey, this is new.

Να κάτι καινούριο.

Did we just invent preventive self-censorship?

Εφηύραμε μόλις την προληπτική αυτο-λογοκρισία;

Νομίζω πως το ζήτημα είναι μεγαλύτερο από τις γελοιογραφίες.

I think this is bigger than cartoons.

This is about opinion and journalism.

Αφορά στην έκφραση γνώμης και τη δημοσιογραφία.

This, in the end, is about democracy.

Αφορά, εντέλει, στη δημοκρατία.

We now live in a world

Ζούμε σε έναν κόσμο

where moralistic mobs gather on social media

όπου όχλοι ηθικολόγων μαζεύονται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης

and rise like a storm.

και ξεσπούν σαν καταιγίδα.

The most outraged voices tend to define the conversation,

Οι πιο οργισμένες φωνές τείνουν να ορίζουν τη συζήτηση,

and the angry crowd follows in.

και το θυμωμένο πλήθος ακολουθεί.

Αυτοί οι όχλοι των μέσων κοινωνικής δικτύωσης,

These social media mobs,

sometimes fueled by interest groups,

κάποιες φορές υποκινούμενοι από ομάδες συμφερόντων,

fall upon newsrooms in an overwhelming blow.

φτάνουν στις αίθουσες σύνταξης των ΜΜΕ σαν μια σαρωτική θύελλα.

They send publishers and editors scrambling for countermeasures.

Κάνουν εκδότες και συντάκτες να ψάχνουν για αντίμετρα.

This leaves no room for meaningful discussions.

Αυτό δεν αφήνει χώρο για συζητήσεις με νόημα.

Twitter is a place for fury, not for debate.

Το Twitter είναι χώρος αγανάκτησης, όχι διαλόγου.

And you know what?

Και ξέρετε κάτι;

Someone described pretty well our human condition in this noisy age.

Κάποιος περιέγραψε πολύ εύστοχα την κατάστασή μας την εποχή του θορύβου.

You know who?

Ξέρετε ποιος;

Shakespeare, 400 years ago.

Ο Σαίξπηρ, 400 χρόνια πριν.

[(Η ζωή) είναι μύθος που λέει ένας χαζός, γεμάτος θόρυβο και θυμό, και κανένα νόημα]

["(Life is) a tale told by an idiot, full of sound and fury, signifying nothing."]

This speaks to me. Shakespeare is still very relevant, no?

Αυτό με αγγίζει. Ο Σαίξπηρ είναι ακόμα επίκαιρος, έτσι;

But the world has changed a bit.

Αλλά ο κόσμος έχει λίγο αλλάξει.

[Too long!]

[Πολύ μεγάλη πρόταση!]

(Laughter)

(Γέλια)

It's true.

Είναι αλήθεια.

(Applause)

(Χειροκρότημα)

You know, social media is both a blessing and a curse for cartoons.

Ξέρετε, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι ευχή και κατάρα για τις γελοιογραφίες.

This is the era of the image, so they get shared, they get viral,

Ζούμε στην εποχή της εικόνας, και αυτές διαδίδονται, γίνονται viral,

but that also makes them a prime target.

αλλά έτσι γίνονται και στόχος.

More than often, the real target behind the cartoon

Πολύ συχνά, ο πραγματικός στόχος πίσω από τη γελοιογραφία

is the media that published it.

είναι το μέσο που τη δημοσίευσε.

[Covering Iraq? No, Trump!]

[Καλύπτεις το Ιράκ; Όχι, τον Τραμπ!]

That relationship between traditional media and social media

Η σχέση παραδοσιακών μέσων και μέσων κοινωνικής δικτύωσης

is a funny one.

είναι αστεία.

On one hand, you have the time-consuming process

Από τη μία, έχουμε τη χρονοβόρο διαδικασία

of information, verification, curation.

της πληροφόρησης, επιβεβαίωσης, διαλογής.

On the other hand, it's an open buffet, frankly,

Από την άλλη, είναι, ειλικρινά, ένας ανοιχτός χώρος,

for rumors, opinions, emotions,

για φήμες, γνώμες, συναισθήματα,

amplified by algorithms.

ενισχυμένος με αλγόριθμους.

Even quality newspapers mimic the codes of social networks on their websites.

Ακόμη και ποιοτικές εφημερίδες αντιγράφουν κώδικες μέσων δικτύωσης στις σελίδες τους.

They highlight the 10 most read, the 10 most shared stories.

Επισημαίνουν τις 10 πιο πολυδιαβασμένες, τις 10 πιο διαδεδομένες ιστορίες.

They should put forward the 10 most important stories.

Θα έπρεπε να προωθούν τις 10 πιο σημαντικές ιστορίες.

(Applause)

(Χειροκρότημα)

The media must not be intimidated by social media,

Τα ΜΜΕ δεν πρέπει να φοβερίζονται από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης,

and editors should stop being afraid of the angry mob.

και οι εκδότες πρέπει να σταματήσουν να φοβούνται τον εξαγριωμένο όχλο.

(Applause)

(Χειροκρότημα)

We're not going to put up warnings the way we do on cigarette packs, are we?

Δεν θα βάλουμε προειδοποιήσεις όπως στα πακέτα τσιγάρων, σωστά;

[Satire can hurt your feelings]

[Η σάτιρα πληγώνει τα αισθήματά σας]

(Laughter)

(Γέλια)

Come on.

Ελάτε τώρα.

[Under your burkini you could be hiding a sex bomb]

[Κάτω από το μπικίνι μπορεί να κρύβεις μια βόμβα του σεξ]

Political cartoons are meant to provoke, just like opinions.

Οι πολιτικές γελοιογραφίες έχουν στόχο να προκαλούν, όπως και οι απόψεις.

But before all, they are meant to be thought-provoking.

Αλλά πάνω απ' όλα, πρέπει να είναι τροφή για σκέψη.

You feel hurt?

Νιώθετε πληγωμένοι;

Just let it go.

Αφήστε το να περάσει.

You don't like it?

Δεν σας αρέσει;

Look the other way.

Κοιτάξτε από την άλλη.

Freedom of expression is not incompatible with dialogue

Η ελευθερία του λόγου δεν είναι ασυμβίβαστη με το διάλογο

and listening to each other.

και το να ακούμε ο ένας τον άλλο.

But it is incompatible with intolerance.

Αλλά είναι ασυμβίβαστη με την έλλειψη ανοχής.

(Applause)

(Χειροκρότημα)

Let us not become our own censors in the name of political correctness.

Ας μην είμαστε λογοκριτές του εαυτού μας στο όνομα της πολιτικής ορθότητας.

We need to stand up, we need to push back,

Πρέπει να σηκώσουμε κεφάλι, να αμυνθούμε,

because if we don't, we will wake up tomorrow

γιατί αν δεν το κάνουμε, θα ξυπνήσουμε αύριο

in a sanitized world,

σε έναν αποστειρωμένο κόσμο,

where any form of satire and political cartooning becomes impossible.

όπου θα είναι αδύνατη κάθε μορφή σάτιρας και πολιτικής γελοιογραφίας.

Because, when political pressure meets political correctness,

Γιατί όταν η πολιτική πίεση συναντά την πολιτική ορθότητα,

freedom of speech perishes.

η ελευθερία του λόγου πεθαίνει.

(Applause)

(Χειροκρότημα)

Do you remember January 2015?

Θυμάστε τον Ιανουάριο του 2015;

With the massacre of journalists and cartoonists

Με τη σφαγή δημοσιογράφων και γελοιογράφων

at "Charlie Hebdo" in Paris,

στην «Charlie Hebdo» στο Παρίσι,

we discovered the most extreme form of censorship:

ανακαλύψαμε την πιο ακραία μορφή λογοκρισίας:

murder.

τη δολοφονία.

Remember how it felt.

Θυμηθείτε πως νιώσαμε τότε.

[Without humor we are all dead]

[Χωρίς χιούμορ είμαστε όλοι νεκροί]

Whatever one thought of that satirical magazine,

Όποια γνώμη και να είχε κανείς για το σατιρικό αυτό περιοδικό,

however one felt about those particular cartoons,

όπως και να ένιωθε για εκείνα τα συγκεκριμένα σκίτσα,

we all sensed that something fundamental was at stake,

όλοι καταλάβαμε ότι κάτι θεμελιώδες βρισκόταν υπό απειλή,

that citizens of free societies -- actually, citizens of any society --

ότι οι πολίτες των ελεύθερων κοινωνιών -βασικά, οι πολίτες κάθε κοινωνίας-

need humor as much as the air we breathe.

χρειάζονται το χιούμορ όσο και τον αέρα που αναπνέουμε.

This is why the extremists,

Για αυτό και οι εξτρεμιστές,

the dictators, the autocrats and, frankly, all the ideologues of the world

οι δικτάτορες, οι αυτοκράτορες, και, βασικά, όλοι οι ιδεολόγοι του κόσμου

cannot stand humor.

δεν ανέχονται το χιούμορ.

In the insane world we live in right now,

Στον τρελό κόσμο που ζούμε,

we need political cartoons more than ever.

χρειαζόμαστε τις πολιτικές γελοιογραφίες περισσότερο από ποτέ.

And we need humor.

Χρειαζόμαστε το χιούμορ.

Thank you.

Σας ευχαριστώ.

(Applause)

(Χειροκρότημα)