The Japanese folktale of the selfish scholar - Iseult Gillespie

Çeviri: Nihal Aksakal Gözden geçirme: Gözde Alpçetin

In ancient Kyoto, a devout Shinto scholar lived a simple life,

Eski Kyoto'da, dindar bir Şinto alimi basit bir hayat yaşadı

but he was often distracted from his prayers by the bustling city.

fakat genelde hareketli şehirden dolayı dualarına dikkatini veremezdi.

He felt that his neighbors were polluting his soul,

Komşularının ruhunu kirlettiğini hissetti

and he sought to perform some kind of personal harae—

ve bir tür kişisel harai yapmaya çalıştı—

a purification ritual that would cleanse his body and his mind.

bedenini ve zihnini temizleyecek bir arınma ritüeli.

He decided to travel to the revered Hie Shrine.

Saygıdeğer Hie Tapınağı'na gitmeye karar verdi.

The trip was an arduous climb that took all day.

Yolculuk bütün gün süren zorlu bir tırmanıştı.

But he was glad for the solitude it afforded him,

Ama ona sağladığı yalnızlıktan memnundu

and the peace he felt upon returning home was profound.

ve eve döndüğünde hissettiği huzur derindi.

The scholar was determined to maintain this clarity for as long as possible,

Bilgin, bu berraklığı olabildiğince uzun süre korumaya kararlıydı

and resolved to make this pilgrimage another 99 times.

ve bu kutsal yolculuğu 99 kez daha yapmaya karar verdi.

He would walk the path alone, ignoring any distractions in his quest for balance,

Denge arayışındaki dikkat dağıtıcı unsurları görmezden gelerek

and never straying from his purpose.

ve amacından asla sapmadan yolu tek başına yürürdü.

The man was true to his word, and as days stretched into weeks,

Adam sözüne sadıktı ve günler haftalara uzandıkça

he walked through driving rain and searing sun.

şiddetli yağmur ve kavurucu güneş onu yıldırmadı.

Over time, his devotion revealed the invisible world of spirits

Zamanla onun bağlılığı,

bizimkilerle birlikte var olan görünmez ruhlar dünyasını ortaya çıkardı.

which exists alongside our own.

He began to sense the kami, which animated the rocks underfoot,

Ayaklar altındaki taşları hareketlendiren kamiyi, onu serinleten esintiyi

the breeze that cooled him, and the animals grazing in the fields.

ve tarlalarda otlayan hayvanları hissetmeye başladı.

Still he spoke to no one, spirit or human.

Yine de ruh ya da insan, hiç kimseyle konuşmadı

He was determined to avoid contact with those who had strayed

Yoldan sapanlar ve kegareyle kirlenenlerle temastan kaçınmakta kararlıydı.

from the path and become polluted with kegare.

This taboo of defilement hung over the sick and deceased,

Bu kirletme tabusu, hasta ve ölenlerin yanı sıra

as well as those who defiled the land or committed violent crimes.

toprağı kirleten veya şiddet içeren suçlar işleyenlerin üzerine yapışıp kaldı.

Of all of the threats to the scholar’s quest for spiritual purity,

Alimin ruhsal saflık arayışına yönelik tüm tehditler arasında,

kegare was by far the greatest.

kegare açık ara en büyüğüydü.

After paying his respects for the 80th time,

80. kez saygısını sunduktan sonra

he set out for home once more.

bir kez daha eve doğru yola çıktı.

But as darkness fell, he heard strained sobs in the night air.

Ama karanlık çökerken gece havasında gergin hıçkırıklar duydu.

The scholar tried to push forward and ignore the moans.

Alim, hıçkırıkları görmezden gelmeye ve ilerlemeye çalıştı.

But the desperate cries overwhelmed him.

Ancak çaresiz ağlama üstün geldi.

Grimacing, he left his path to follow the sound to its source.

Yüzünü ekşiterek sesi kaynağına kadar takip etmek için yolunu bıraktı.

He soon came to a cramped cottage, with a woman crumpled outside.

Kısa süre sonra, dışında bir kadının yere çöktüğü minik bir kulübeye geldi.

Filled with pity, the scholar implored the woman to share her sorrow.

Merhametle dolu alim, kadına acısını paylaşması için yalvardı.

She explained that her mother had just died—

Annesinin yeni öldüğünü

but no one would help her with the burial.

ama kimsenin cenazeyle ilgili ona yardımcı olmadığını söyledi.

At that news, his heart sank.

Bunun duyunca kalbi acıdı.

Touching the body would defile his spirit,

Vücuda dokunmak ruhunu kirletir,

draining his life force and leaving him forsaken by the kami.

yaşam gücünü tüketir ve kami onu terk ederdi.

But as he listened to her cries, his sympathy soared.

Ama ağlamasını dinledikçe sempatisi arttı.

And so, they buried the old woman together,

Ruhlar dünyasına güvenli bir şekilde geçmesini sağlamak için

to ensure her safe passage into the spirit world.

yaşlı kadını birlikte gömdüler.

The burial was complete, but the taboo of death weighed heavily on the scholar.

Cenaze töreni tamamlanmıştı

ancak ölüm tabusu üzerinde ağır bir yüktü.

How could he have been so foolish,

En önemli kuralı yıkacak

to shirk his most important rule and corrupt his divine journey?

ve ilahi yolculuğunu bozacak kadar nasıl bu kadar aptal olabilirdi?

After a tormented night,

Eziyetli bir geceden sonra,

he resolved to go back to the shrine to cleanse himself.

kendini temizlemek için tapınağa geri dönmeye karar verdi.

To his surprise, the usually quiet temple was filled with people,

Şaşırtıcı bir şekilde, genellikle sessiz olan tapınak,

tamamı kami ile doğrudan iletişim kuran

all gathering around a medium who communicated directly with the kami.

bir medyumun etrafında toplanan insanlarla doluydu.

The man hid himself, not daring approach in case anyone glimpse his polluted soul.

Adam kendini sakladı, birinin kirli ruhunu fark etmesi ihtimaliyle cesaret edemedi.

But the medium had other ways of seeing, and called him forward from the crowd.

Ancak medyum başka şekilde görürdü ve onu kalabalığın önüne çağırdı.

Ready to be forsaken, the scholar approached the holy woman.

Terk edilmeye hazır olan alim, kutsal kadına yaklaştı.

But the medium merely smiled.

Ancak medyum sadece gülümsedi.

She took his impure hand in hers,

Kirli elini elinin arasına aldı

and whispered a blessing only he could hear—

ve sadece onun duyabileceği bir dua fısıldadı—

thanking him for his kindness.

iyiliği için ona teşekkür etti.

In that moment, the scholar discovered a great spiritual secret:

O anda, alim büyük bir manevi sırrı keşfetti:

contamination and corruption are two very different things.

Kirlenme ve yozlaşma iki farklı şeydir.

Filled with insight, the scholar set himself back on his journey.

İçi irfan ile dolan alim yolculuğuna geri döndü.

But this time, he stopped to help those he met.

Ama bu sefer tanıştığı kişilere yardım etmek için durdu.

He began to see the beauty of the spirit world everywhere he went,

Daha önce uzak durduğu şehirde bile,

even in the city he'd previously shunned.

gittiği her yerde ruh dünyasının güzelliğini görmeye başladı.

Others cautioned that he risked kegare—

Diğerleri kegareyi riske attığı konusunda uyardı

but he never told them why he so freely mingled

ama onlara neden hasta ve dezavantajlılara böyle özgürce yaklaştığını söylemedi.

with the sick and disadvantaged.

For he knew that people could only truly understand harae

Çünkü insanların haraiyi

ancak kendilerine ait bir yolculukla anlayabileceklerini biliyordu.

through a journey of their own.