Urbanization and the future of cities - Vance Kite

Translator: Rawee Ma

Today ,more than half of all people in the world

ทุกวันนี้มากกว่าครึ่งหนึ่งของผู้คนบนโลก

live in an urban area.

อาศัยอยู่ในพื้นที่เมือง

By mid-century, this will increase to 70%.

มันจะเพิ่มไปถึง 70% ภายในกลางศตวรรษนี้

But as recently as 100 years ago,

แต่เมื่อ 100 ปีที่แล้ว

only two out of ten people lived in a city,

มีเพียงแค่ 2 จาก 10 คน อาศัยอยู่ในเมือง

and before that, it was even less.

เมื่อก่อนหน้านั้นมันยิ่งกว่าไปกว่านั้นอีก

How have we reached

เรามาถึงจุดที่

such a high degree of urbanization,

มีเมืองอยู่มากมายได้ยังไง

and what does it mean for our future?

และในอนาคตมันหมายความว่าอย่างไร

In the earliest days of human history,

ในวันแรก ๆ ของมนุษยชาติ

humans were hunter-gatherers,

มนุษย์เป็นแค่นักล่า-นักเก็บเกี่ยว

often moving from place to place

มักจะเดินทางไปยังที่ต่าง ๆ

in search of food.

เพื่อหาอาหาร

But about 10,000 years ago,

แต่เมื่อประมาณ 10,000 ปีที่แล้ว

our ancestors began to learn the secrets

บรรพบุรุษของเราได้เรียนรู้ความลับของ

of selective breeding

การเพาะพันธุ์สัตว์

and early agricultural techniques.

และเทคนิคการเกษตรกรรมยุคแรก

For the first time,

เป็นครั้งแรกในที่

people could raise food

มนุษย์สามารถเพาะอาหารได้

rather than search for it,

แทนที่จะต้องตามหามัน

and this led to the development

และปูทางไปสู่การพัฒนาของ

of semi-permanent villages

หมู่บ้านกึ่งถาวร

for the first time in history.

เป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์

"Why only semi-permanent?" you might ask.

คุณอาจจะถามว่า "ทำไมแค่กึ่งถาวรละ"

Well, at first, the villages still had to relocate

จริง ๆ แล้ว ตอนแรกหมู่บ้านยังต้องย้ายที่

every few years

ทุก ๆ 2 - 3 ปี

as the soil became depleted.

เมื่อดินเสื่อมสภาพ

It was only with the advent of techniques

มันเป็นเพราะการกำเนิดของเทคนิคอย่าง

like irrigation and soil tilling

การชลประทานและการพรวนดิน

about 5,000 years ago

เมื่อประมาณ 5,000 ปีก่อน

that people could rely on a steady

ที่ทำให้ผู้คนสามารถพึ่งพาอาหาร

and long-term supply of food,

ที่มั่นคงในระยะยาว

making permanent settlements possible.

ทำให้การตั้งถิ่นฐานถาวรเป็นไปได้

And with the food surpluses

เพราะอาหารส่วนเกิน

that these techniques produced,

ที่เทคนิคเหล่านี้ผลิตขึ้นมา

it was no longer necessary for everyone to farm.

มันก็ไม่จำเป็นอีกต่อไปที่จะให้ทุกคนทำฟาร์ม

This allowed the development

ทำให้เกิดการพัฒนา

of other specialized trades,

ของการค้าเฉพาะรูปแบบอื่น ๆ

and, by extension, cities.

และเมืองที่ใหญ่ขึ้น

With cities now producing surplus food,

ตอนนี้เมืองก็ผลิตอาหารส่วนเกิน

as well as tools,

รวมทั้งเครื่องมือ

crafts,

งานฝีมือ

and other goods,

และสินค้าอื่น ๆ

there was now the possibility of commerce

จึงทำให้การค้าขายเกิดขึ้นได้

and interaction over longer distances.

และปฏิสัมพันธ์ข้ามระยะทางไกล

And as trade flourished,

และขณะการค้าเจริญขึ้น

so did technologies that facilitated it,

เทคโนโลยีก็ทำให้มันง่ายลงเรื่อย ๆ ด้วย

like carts,

เช่น รถเข็น

ships,

เรือ

roads,

ถนน

and ports.

และท่าเรือ

Of course, these things required even more labor

แน่นอนแหละว่าสิ่งเหล่านี้ใช้แรงงานมากขึ้น

to build and maintain,

ในการสร้างและบำรุงรักษา

so more people were drawn

ฉะนั้นคนมากขึ้นจึงถูกดึงดูด

from the countryside to the cities

จากชนบทมาในเมือง

as more jobs and opportunities

เมื่อมีงานและโอกาส

became available.

มีมากขึ้น

If you think modern cities are overcrowded,

ถ้าคุณคิดว่าเมืองสมัยใหม่นั้นแน่นเกินไป

you may be surprised to learn

คุณอาจจะแปลกใจที่

that some cities in 2000 B.C. had population densities

เมืองบางเมืองใน 2000 ปีก่อนคริสกาล มีประชากรหนาแน่น

nearly twice as high as that of Shanghai or Calcutta.

ถึงเกือบ 2 เท่าของเซี่ยงไฮ้หรือคัลคัตต้า

One reason for this

เหตุผลเรื่องนี้ก็คือ

was that transportation was not widely available,

การคมนาคมตอนนี้ยังไม่ได้กระจายไปทั่ว

so everything had to be within walking distance,

ฉะนั้นทุกอย่างต้องอยู่ในช่วงการเดิน

including the few sources of clean water

รวมไปถึงแหล่งน้ำสะอาดที่มีอยู่น้อย

that existed then.

และมีอยู่ไม่มากนัก

And the land area of the city

และที่ดินของเมือง

was further restricted by the need for walls

ก็ถูกจำกัดด้วยกำแพง

to defend against attacks.

เพื่อใช้ป้องกันการโจมตี

The Roman Empire was able to develop infrastructure

จักรวรรดิโรมันสามารถพัฒนาโครงสร้างพื้นฐาน

to overcome these limitations,

ที่เอาชนะข้อจำกัดเหล่านี้ได้

but other than that,

แต่นอกเหนือจากนี้

modern cities as we know them,

เมืองสมัยใหม่เรารู้จักกัน

didn't really get their start

เริ่มต้นไม่ได้ดีนัก

until the Industrial Revolution,

จนกระทั่งการปฏิวัติอุตสาหกรรม

when new technology deployed on a mass scale

เมื่อเทคโนโลยีใหม่ ๆ ถูกใช้อย่างแพร่หลาย

allowed cities to expand and integrate further,

ทำให้เมืองสามารถขยายและควบรวมได้มากขึ้น

establishing police,

ก่อตั้งตำรวจ

fire,

หน่วยดับเพลิง

and sanitation departments,

และฝ่ายสุขาภิบาล

as well as road networks,

รวมถึงเครือข่ายถนน

and later electricity distribution.

และต่อมาการแจกจ่ายไฟฟ้า

So, what is the future of cities?

แล้วเมืองในอนาคตจะเป็นยังไงละ

Global population is currently more than 7 billion

ประชากรโลกตอนนี้มีมากกว่า 7 พันล้านคน

and is predicted to top out around 10 billion.

และคาดว่าจะไปสูงสุดถึง 1 หมื่นล้าน

Most of this growth will occur

การเติบโตส่วนมากจะเกิดขึ้น

in the urban areas of the world's poorest countries.

ในพื้นที่เมืองของประเทศที่ยากจนที่สุดในโลก

So, how will cities need to change

ฉะนั้ลแล้ว เมืองต้องปรับตัวอย่างไร

to accommodate this growth?

เพื่อรองรับการเติบโตที่ว่านี้

First, the world will need to seek ways

อย่างแรก โลกเราต้องหาทาง

to provide adequate food,

หาอาหารที่เพียงพอ

sanitation,

สุขาภิบาล

and education for all people.

และการศึกษาสำหรับคนทุกคน

Second, growth will need to happen

อย่างที่สอง การเติบโตต้องเกิดขึ้น

in a way that does not damage the land

ในทางที่ไม่ไปทำลายที่ดิน

that provides us with the goods and services

ที่เราใช้เพื่อผลิตสินค้าและบริการ

that support the human population.

ที่เราใช้โอบอุ้มประชากรมนุษย์

Food production might move

การผลิตอาหารอาจจะย้าย

to vertical farms and skyscrapers,

ไปฟาร์มแนวตั้ง ตึกระฟ้า

rooftop gardens,

สวนดาดฟ้า

or vacant lots in city centers,

และที่ดินเปล่าในใจกลางเมือง

while power will increasingly come

ในขณะที่พลังงานจะมาจาก

from multiple sources of renewable energy.

แหล่งพลังงานทดแทนหลายทางมากขึ้น

Instead of single-family homes,

แทนที่จะเป็นบ้านครอบครัวเดี่ยว

more residences will be built vertically.

ที่อยู่อาศัยจะถูกสร้างไปในแนวตั้งมากขึ้น

We may see buildings that contain everything

พวกเราอาจจะเห็นอาคารที่มีทุกอย่าง

that people need for their daily life,

สำหรับการอยู่อาศัยในชีวิตประจำวัน

as well as a smaller, self-sufficient cities

เช่นเดียวกับเมืองเล็กที่พึ่งพาตัวเองได้

focused on local and sustainable production.

ที่เน้นการผลิตท้องถิ่นและยั่งยืน

The future of cities is diverse,

อนาคตของเมืองนั้นหลากหลาย

malleable,

ดัดแปลงได้

and creative,

และสร้างสรรค์

no longer built around a single industry,

ไม่ได้สร้างเพื่ออุตสาหกรรมเดี่ยวอีกต่อไป

but reflecting an increasingly connected

แต่สะท้อนถึงโลกที่เชื่อมต่อกันมากขึ้น

and global world.

และโลกาภิวัฒน์