The imaginary king who changed the real world - Matteo Salvadore

Translator: Danai Chatyingyongkun Reviewer: Sakunphat Jirawuthitanant

In 1165, copies of a strange letter began to circulate throughout Western Europe.

ในปีค.ศ. 1165 จดหมายแปลกๆ ฉบับหนึ่ง ได้ถูกคัดลอกและเผยแพร่ทั่วยุโรปตะวันออก

It spoke of a fantastical realm,

จดหมายเล่าถึงดินแดนอัศจรรย์

containing the Tower of Babel and the Fountain of Youth—

ที่ตั้งของหอคอยบาเบล และน้ำพุแห่งความเยาว์วัย

all ruled over by the letter’s mysterious author: Prester John.

ปกครองโดยเจ้าของจดหมายลึกลับ ฉบับนี้นาม เพรสเตอร์ จอห์น

Today, we know that this extraordinary king never existed.

ปัจจุบัน เราทราบแล้วว่า ราชาผู้มากความสามารถนี้ไม่มีตัวตนอยู่จริง

But the legend of this mythical kingdom and its powerful ruler

แต่เรื่องราวของอาณาจักรในตำนาน และผู้ปกครองอันแกร่งกล้านี้

would impact the decisions of European leaders for the next 400 years.

จะส่งผลต่อการตัดสินใจของผู้นำ อาณาจักรในยุโรปยาวนานถึง 400 ปี

Prester John’s myth would propel the age of exploration,

เรื่องราวของเพรสตัน จอห์น ขับเคลื่อนยุคแห่งการสำรวจ

inspire intercontinental diplomacy, and indirectly begin a civil war.

ริเริ่มการทูตระหว่างทวีป และเกี่ยวโยงถึงการเกิดสงครามกลางเมือง

When Prester John’s letter appeared, Europe was embroiled in the Crusades.

จดหมายของเพรสตัน จอห์น ปรากฏขึ้น ช่วงสมัยสงครามครูเสดกำลังปะทุในแถบยุโรป

In this series of religious wars,

ในสงครามศาสนานี้

Europeans campaigned to seize what they regarded as the Christian Holy Land.

ชาวยุโรปยกทัพหมายยึดครองดินแดนอันกล่าว ว่าเป็นแดนศักดิ์สิทธิ์ของคริสต์ศาสนิกชน

The Church vilified any faith outside of Christianity,

ศาสนจักรครหาความเชื่ออื่น นอกเหนือจากคริสต์ศาสนา

including that of the Jewish and Muslim communities populating the region.

รวมถึงศาสนาของชาวยิวและชาวมุสลิม ที่ตั้งถิ่นฐานทั่วดินแดนเป้าหมาย

Crusaders were eager to find Christian kingdoms to serve as allies in their war.

กองทัพครูเสดกำลังหาอาณาจักรคริสเตียน เพื่อผูกสัมพันธ์เป็นพันธมิตรทางการทหาร

And they were particularly interested in rumors of a powerful Christian king

และกองทัพก็กำลังหันความสนใจเข้าหา เรื่องราวของมหากษัตริย์ชาวคริสต์

who had defeated an enormous Muslim army in the Far East.

ผู้เอาชนะกองทัพมุสลิมขนาดใหญ่ ในตะวันออกไกล

In fact, it was a Mongol horde including converted Christian tribes

แท้จริงแล้ว ผู้เอาชนะกองทัพที่ว่าได้นั้น

คือชนเผ่ามองโกลซึ่ง ส่วนหนึ่งเป็นเผ่าเข้ารีต

that had routed the army.

But news of this victory traveled unreliably.

แต่ข่าวเรื่องชัยชนะนี้เดินทาง ข้ามไปมาอย่างเชื่อถือไม่ได้

Merchants and emissaries filled gaps in the story

พ่อค้าวาณิชและทูตานุทูต เติมช่องว่างในข่าวลือ

with epic poems and Biblical fragments.

ด้วยมหากาพย์และนิทานจากคัมภีร์ไบเบิล

By the time the story reached Europe,

เมื่อข่าวถึงยุโรป

the Mongol horde had been replaced with a great Christian army,

ชนเผ่ามองโกลถูกแทนที่ ด้วยกองทัพคริสเตียนอันยิ่งใหญ่

commanded by a king who shared the Crusader’s vision

นำทัพโดยราชาผู้มีความคิด จะยกทัพบุกเยรูซาเลม

of marching on Jerusalem.

เช่นเดียวกับกองทัพครูเสด

And when a letter allegedly written by this so-called “Prester John” appeared,

ฉะนั้นเมื่อจดหมายลงชื่อ "เพรสตัน จอห์น" ผู้เลื่องชื่อปรากฏขึ้น

European rulers were thrilled.

ผู้ปกครองชาวยุโรปก็ล้วนตื่นเต้น

While the letter’s actual author remains unknown,

แม้จะยังไม่ทราบว่า ใครคือเจ้าของจดหมายตัวจริง

its stereotypes about the East and alignment with European goals

เรื่องราวเกี่ยวกับโลกตะวันออกแบบง่ายๆ และตรงกับเป้าหมายของยุโรปพอดี

indicate it was a Western forgery.

สื่อว่าเป็นงานที่ชาวตะวันตกปลอมขึ้น

But despite the letter’s obvious origins as European propaganda,

ถึงแม้ต้นตอจดหมายจะชัดเจน ว่าชาวยุโรปแต่งขึ้นเอง

the appeal of Prester John’s myth was too great for the Crusaders to ignore.

เรื่องราวของเพรสตัน จอห์น ก็ล่อตาล่อใจ กองทัพครูเสดเกินจะมองข้ามได้

Before long,

ไม่ช้า

European mapmakers were guessing the location of his mythical kingdom.

เหล่านักทำแผนที่ชาวยุโรปต่างคาดเดา ตำแหน่งอาณาจักรในตำนานของพระองค์

In the 13th and 14th centuries, European missionaries went East,

ในคริสต์ศตวรรษที่ 13 และ 14 มิชชันนารีชาวยุโรปเดินทางสู่แดนตะวันออก

along the newly revived Silk Road.

ผ่านเส้นทางสายไหมที่เพิ่งเปิดการค้าใหม่ๆ

They weren’t searching for the letter’s author,

พวกเขาไม่ได้ตามหาเจ้าของจดหมาย

who would have been over a century old; but rather, for his descendants.

ผู้ที่หากนับแล้วก็จะมีอายุเกินร้อย แต่ตามหาลูกหลานของพระองค์

The title of Prester John was briefly identified

ช่วงหนึ่ง เพรสตัน จอห์น ถูกเข้าใจว่าเป็น

with several Central Asian rulers,

ผู้ปกครองดินแดนเอเชียกลางหลากหลายคน

but it soon became clear that the Mongols were largely non-Christian.

แต่ไม่นาน พวกเขาก็เห็นชัดว่า ชาวมองโกลส่วนมากไม่ใช่คริสเตียน

And as their Empire began to decline,

บวกกับอาณาจักรชาวมองโกล กำลังเข้าใกล้การเสื่อมถอย

Europeans began pursuing alternate routes to the Far East,

ชาวยุโรปจึงเปลี่ยนแผนตามหาเส้นทาง สู่ดินแดนตะวันออกไกลวิธีใหม่

and new clues to Prester John’s location.

รวมถึงเบาะแสของเพรสตัน จอห์น

At the same time these explorers went south,

ช่วงเวลาเดียวกันที่นักสำรวจเดินทางลงใต้

Ethiopian pilgrims began traveling north.

นักแสวงบุญชาวเอธิโอเปีย เริ่มเดินทางขึ้นเหนือ

In Rome, these visitors quickly attracted the interest

ณ กรุงโรม อาคันตุกะเหล่านี้ ได้รับความสนใจอย่างรวดเร็ว

of European scholars and cartographers.

จากนักวิชาการและนักเขียนแผนที่

Since Ethiopia had been converted to Christianity in the 4th century,

เอธิโอเปียเข้ารีตถือคริสต์ศาสนา ตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 4

the stories of their African homeland fit perfectly into Prester John’s legend.

ดินแดนบ้านเกิดของเหล่านักแสวงบุญ จึงลงล็อกกับตำนานเพรสเตอร์ จอห์น พอดี

Portuguese explorers scoured Africa for the kingdom,

นักสำรวจชาวโปรตุเกสสำรวจแอฟริกา เพื่อตามหาอาณาจักร

until a mix of confusion and diplomacy finally turned myth into reality.

กระทั่งความเข้าใจผิดผสมโรงกับการทูต เปลี่ยนตำนานให้กลายเป็นความจริงในท้ายสุด

The Ethiopians graciously received their European guests,

ชาวเอธิโอเปียต้อนรับ แขกเหรื่อชาวยุโรป

who were eager to do business with the ruler

ผู้ตั้งหน้าตั้งตาต้องการ ผูกพันธไมตรีกับกษัตริย์

they believed to be Prester John.

ซึ่งพวกเขาเชื่อว่าคือเพรสเตอร์ จอห์น

Though the Ethiopians were initially confused by the Portuguese’s

เริ่มแรก

ฝ่ายเอธิโอเปียไม่เข้าใจว่าทำไมชาวโปรตุเกส จึงเรียกพระองค์ด้วยชื่อแปลกๆ

unusual name for their Emperor,

they were savvy enough to recognize the diplomatic capital it afforded them.

แต่พวกเขาก็ทราบดีถึง ผลประโยชน์ที่จะได้จากสัมพันธไมตรี

The Ethiopian diplomats played the part of Prester John’s subjects,

ทูตฝ่ายเอธิโอเปียจึง เล่นเรื่องเพรสเตอร์ จอห์น ตามน้ำไปด้วย

and the Portuguese triumphantly announced an alliance with the fabled sovereign—

ฝ่ายโปรตุเกสจึงประกาศเป็นพันธมิตร กับอาณาจักรที่ไม่มีอยู่จริง

over 350 years after the European letter had begun the search.

กว่า 350 ปีหลังจดหมาย จุดประกายให้ชาวยุโรปออกค้นหา

But this long-awaited partnership was quickly tested.

แต่ไม่นาน ความสัมพันธ์ก็ถูกทดสอบ

A decade later, the Sultanate of Adal,

สิบปีถัดมา รัฐสุลต่านแห่งอาดัล

a regional power supported by the Ottoman Empire, invaded Ethiopia.

รัฐมหาอำนาจในภูมิภาคที่จักรวรรดิออตโตมัน ให้การสนับสนุน ได้บุกเข้าโจมตีเอธิโอเปีย

The Portuguese sent troops that helped Ethiopians win this conflict.

กองทัพโปรตุเกสได้ส่งกองกำลัง เข้าช่วยเหลือเอธิโอเปียกระทั่งชนะสงคราม

But by this time,

แต่ฝ่ายโปรตุเกสก็เห็นได้ชัดว่า

it was clear that Ethiopia was not the powerful ally Europe had hoped.

เอธิโอเปียไม่ใช่พันธมิตรมหาอำนาจ อย่างที่ยุโรปวาดหวัง

Worse still, the increasingly intolerant Roman Catholic Church

ยิ่งไปกว่านั้น คริสตจักรโรมันคาทอลิก ที่นับวันยิ่งหน่ายระอากับเอธิโอเปีย

now deemed the Ethiopian sect of Christianity heretical.

ก็มองคริสต์ศาสนานิกายเอธิโอเปีย ว่าเป็นนิกายนอกคอก

Their subsequent attempts to convert the people

ความพยายามจะเข้ารีตชาวเอธิโอเปียที่พวกเขา เคยยกย่องว่าเป็นชาวคริสเตียนในอุดมคติ

they once revered as ideal Christians

would eventually spark a civil war,

ได้ผลักดันให้เกิดสงครามกลางเมืองในที่สุด

and in the 1630s, Ethiopia cut ties with Europe.

และในปีค.ศ. 1630 เอธิโอเปียตัดความสัมพันธ์กับยุโรป

Over the next two centuries,

ตลอดสองศตวรรษถัดมา

the legend of Prester John slowly faded into oblivion—

เรื่องราวของเพรสเตอร์ จอห์น ก็ค่อยๆ จางหายไป

ending the reign of a king who made history despite having never existed.

สุดสิ้นรัชสมัยของราชาผู้สร้างประวัติศาสตร์ แม้ไม่เคยมีตัวตนอยู่จริง