The infamous overpopulation bet: Simon vs. Ehrlich - Soraya Field Fiorio

Vertaald door: Renate buist Nagekeken door: Dick Stada

In 1980, two American professors bet $1,000

In 1980 wedden twee Amerikaanse professoren voor 1000 dollar

on a question with stakes that couldn’t be higher:

op een vraag met de allerhoogste inzet:

would the earth run out of resources to sustain a growing human population?

zou de de voorraad grondstoffen op aarde om de mensheid te onderhouden opraken?

One of them was Stanford biologist Paul Ehrlich,

Een van hen was een bioloog van Stanford, Paul Ehrlich,

who wrote the bestselling 1968 book, “The Population Bomb.”

schrijver van het bestverkochte boek van 1968 genaamd ‘De bevolkingsexplosie’.

The global population had grown rapidly since World War II,

De wereldbevolking was sterk gegroeid sinds de Tweede Wereldoorlog

and Ehrlich predicted that millions would starve to death

en Ehrlich voorspelde dat miljoenen zouden verhongeren,

as the population increased faster than the food supply.

aangezien de bevolking sneller toenam dan het voedselaanbod.

He drew from the ideas of 18th century economist Thomas Malthus

Hij borduurde voort op de ideeën van de 17e eeuwse econoom Thomas Malthus

and related work from the 20th century.

en op andere werken uit de 20e eeuw.

Malthus had posited that population growth,

Malthus beweerde dat de bevolkingsgroei,

if unchecked over time, would always outpace food supply.

als die zo door bleef gaan, altijd het voedselaanbod zou gaan overtreffen.

Through the 1970s, it seemed like Ehrlich was right:

In de loop van de jaren 70 leek Ehrlich gelijk te krijgen.

famines, pollution, and political unrest

Hongersnood, vervuiling en politieke onrust

had many concerned that humanity was on the brink of such a crisis,

maakte velen bezorgd dat de mensheid aan de begin van zo’n crisis stond

and some governments considered and even implemented

en sommige overheden overwogen of introduceerden zelfs een beleid

policies to limit population growth.

om bevolkingsgroei af te laten nemen.

Betting against Ehrlich was Julian Simon, a professor of business and economics.

Ehrlich wedde met Julian Simons, professor van handel en economie.

He analyzed historic data from around the world,

Hij analyseerde historische data uit de hele wereld

and found no correlation between a growing population

en vond geen verband tussen bevolkingsgroei

and a decrease in standards of living—

en een verlaging van de levensstandaard.

in fact, he found the opposite.

In feite vond hij het tegenovergestelde.

He argued that Ehrlich’s work, and that of Malthus before him,

Hij zei dat Ehrlichs werk en dat van Malthus daarvoor,

was based on theoretical calculations,

was gebaseerd op theoretische berekeningen,

while the real-world data told a different story.

terwijl de data uit de echte wereld iets anders liet zien.

But then, he departed from the data himself,

Maar toen dwaalde hij zelf af van de gegevens.

claiming human ingenuity would always find alternatives

Hij claimde dat menselijk vernuft altijd een manier zou vinden

to compensate for diminishing resources.

om de afnemende grondstoffenvoorraad te compenseren.

If that seems overly optimistic to you, well, you're not alone.

Als je dat te optimistisch lijkt, ben je niet de enige.

Ehrlich and other experts found Simon’s claims preposterous.

Ehrlich en andere experts vonden Simons claims absurd.

In June 1980, Simon wrote a scathing article for Science Magazine

In juni 1980 schreef Simon een vernietigend artikel voor Science Magazine

that incited a heated debate of published articles between the two men.

dat een verhit debat begon over artikelen die de twee publiceerden.

Simon said he should have placed a wager against Ehrlich years before,

Simon zei dat hij jaren geleden al tegen Ehrlich had moeten wedden,

when Ehrlich ventured that,

toen Ehrlich waagde te zeggen:

“England would not exist in the year 2000.”

“dat Engeland in het jaar 2000 niet meer zou bestaan”.

Later that year, Simon called Ehrlich a false prophet

Later dat jaar noemde Simon Ehrlich een foute profeet

and challenged him to a bet.

en daagde hem uit tot een weddenschap.

Their feud also touched on the debate

Hun ruzie ging ook over het prioriteit geven aan

about whether to prioritize environmental protections or economic growth,

óf milieubescherming óf de economische groei,

a key issue in the American presidential race

een groot issue bij de Amerikaanse presidentsverkiezingen

between Jimmy Carter and Ronald Reagan.

tussen Jimmy Carter en Ronald Reagan.

After some debate, they set the final terms:

Na wat discussie kwamen ze met de voorwaarden:

$200 on the price of each of five metals.

200 dollar voor de prijs van elk van vijf soorten metaal.

If the price of the metal decreased or held steady over the next decade,

Als de prijs van het metaal na 10 jaar was gezakt of het zelfde was gebleven

Simon won.

won Simon.

If the price increased, Ehrlich won.

Als de prijs toenam, won Ehrlich.

Wait, what?

Wacht, hè?

Weren’t we talking about overpopulation and famine?

Hadden we het niet over overbevolking en hongersnood?

What could the price of metals possibly have to do with that?

Wat heeft de prijs van metalen daarmee te maken?

Well, the reality is that the price of metals may not have been the best choice—

Misschien was de prijs van metalen misschien niet de beste keuze.

many factors impact these prices that have nothing to do with overpopulation.

Veel factoren die de prijs beïnvloeden, hebben niks met overbevolking te maken.

But their reasoning was as follows: metals are finite natural resources

Maar hun redenering was dat metalen eindige grondstoffen zijn

used in all sorts of manufacturing.

en gebruikt bij allerlei soorten productie.

Ehrlich believed a growing population would consume such finite resources,

Ehrlich dacht dat een groeiende bevolking de grondstoffen zodanig verbruikte

and scarcity would drive the prices up.

dat schaarste de prijzen zou opdrijven.

Simon thought humanity would find substitutes for the metals,

Simon dacht dat men vervangers voor de metalen zou vinden,

and the prices would stay stable or even decrease.

en dat de prijzen uiteindelijk stabiliseerden of zelfs zouden dalen.

So, what happened?

Wat gebeurde er?

The world population continued to increase over the next 10 years,

De wereldbevolking bleef de volgende 10 jaar groeien,

but the price of all five metals decreased,

maar de prijs van de vijf metalen daalde.

making Simon the clear winner of a bet that may not have been a great proxy

Simon won de weddenschap die niet helemaal stond

for the question they were debating, anyway.

voor de vraag waar het debat om ging.

As for the question itself, today,

Wat betreft de vraag zelf betreft,

their focus on overpopulation represent a snapshot of history.

was hun kijk op overbevolking slechts een onderdeel van het verhaal.

Our understanding of what causes starvation and famine has progressed:

Onze kennis over de oorzaken van hongersnood is verbeterd.

we have the resources to support a growing human population,

We hebben genoeg grondstoffen voor een groeiende bevolking,

but we’re currently failing to distribute those resources equitably,

maar we slagen er niet in om die rechtvaardig te verdelen.

and changing that should be our priority.

Daar wat aan doen zou prioriteit moeten zijn.

And we no longer see population size as a primary cause

We zien bevolkingsgrootte niet langer als de grootste oorzaak

of environmental degradation and climate change,

van milieuaantasting en klimaatverandering,

or limiting population growth as a viable solution to these problems.

of afname van de bevolking als een goede oplossing voor deze problemen.

Rather, experts largely agree that our focus should be

Integendeel, experts zijn het er over eens dat onze focus moet liggen

on replacing unsustainable technologies and practices with sustainable ones,

op technologie die duurzaam is, in plaats van niet-duurzaam,

and that economic growth and environmental protections

en dat economische groei en milieubescherming

don’t have to be at odds.

niet op gespannen voet hoeven te staan.

In October 1990, Julian Simon received a check from Paul Ehrlich.

In oktober 1990 ontving Julian Simon een check van Paul Ehrlich.

There was no note.

Er stond niet bij geschreven.