The infamous overpopulation bet: Simon vs. Ehrlich - Soraya Field Fiorio

Μετάφραση: maria c Επιμέλεια: Thanasis Zantrimas

In 1980, two American professors bet $1,000

Το 1980 δύο Αμερικανοί καθηγητές έβαλαν στοίχημα 1.000 δολάρια

on a question with stakes that couldn’t be higher:

σε μια ερώτηση με το διακύβευμα να είναι υψηλό:

would the earth run out of resources to sustain a growing human population?

θα ξέμενε η γη από πόρους για να συντηρήσει

τον αυξανόμενο ανθρώπινο πληθυσμό;

One of them was Stanford biologist Paul Ehrlich,

Ένας από αυτούς ήταν ο βιολόγος του Στάντφορντ Πολ Έλρικ,

who wrote the bestselling 1968 book, “The Population Bomb.”

που έγραψε το ευπώλητο βιβλίο του 1968 «Η Πληθυσμιακή Βόμβα».

The global population had grown rapidly since World War II,

Ο παγκόσμιος πληθυσμός είχε αυξηθεί ραγδαία από τον Β′ Παγκόσμιο Πόλεμο

and Ehrlich predicted that millions would starve to death

και ο Έρλικ προέβλεψε ότι εκατομμύρια θα πέθαιναν από λιμό

as the population increased faster than the food supply.

όσο ο πληθυσμός αυξάνονταν πιο γρήγορα από τη προμήθεια τροφίμων.

He drew from the ideas of 18th century economist Thomas Malthus

Άντλησε ιδέες από τον οικονομολόγο Τόμας Μάλθους του 18ου αιώνα

and related work from the 20th century.

και σχετική εργασία από τον 20ό αιώνα.

Malthus had posited that population growth,

Ο Μάλθους υποστήριξε ότι η αύξηση του πληθυσμού,

if unchecked over time, would always outpace food supply.

αν δεν ελεγχόταν στον χρόνο,

πάντα θα ξεπερνούσε τη διατροφική επάρκεια.

Through the 1970s, it seemed like Ehrlich was right:

Καθόλη τη δεκαετία του ’70 φαινόταν ότι ο Έρλικ είχε δίκιο:

famines, pollution, and political unrest

οι λιμοί, η μόλυνση κι η πολιτική αναταραχή

had many concerned that humanity was on the brink of such a crisis,

ανησυχούσαν πολλά άτομα ότι η ανθρωπότητα ήταν στο όριο μιας τέτοιας κρίσης,

and some governments considered and even implemented

και κάποιες κυβερνήσεις εξέταζαν, και ακόμα επέβαλαν,

policies to limit population growth.

πολιτικές για να μειώσουν την αύξηση του πληθυσμού.

Betting against Ehrlich was Julian Simon, a professor of business and economics.

Κόντρα στον Έλρικ στοιχημάτισε ο Τζούλιαν Σάιμον,

καθηγητής οικονομικών και διοίκησης επιχειρήσεων.

He analyzed historic data from around the world,

Ανέλυσε τα ιστορικά δεδομένα από όλο το κόσμο

and found no correlation between a growing population

και βρήκε ότι δεν υπάρχει σύνδεση μεταξύ της δημογραφικής αύξησης

and a decrease in standards of living—

και της μείωσης στο προσδόκιμο ζωής.

in fact, he found the opposite.

Μάλιστα, διαπίστωσε το αντίθετο.

He argued that Ehrlich’s work, and that of Malthus before him,

Υποστήριζε ότι η δουλειά του Έρλικ, και αυτή του Μάλθους πριν,

was based on theoretical calculations,

βασιζόταν σε θεωρητικούς υπολογισμούς,

while the real-world data told a different story.

ενώ τα πραγματικά δεδομένα λένε μία διαφορετική ιστορία.

But then, he departed from the data himself,

Αλλά τότε, παρέκκλινε ο ίδιος από τα δεδομένα

claiming human ingenuity would always find alternatives

ισχυριζόμενος ότι η ανθρώπινη εφευρετικότητα πάντα θα έβρισκε λύσεις

to compensate for diminishing resources.

για να αναπληρώσει για τους φθίνοντες πόρους.

If that seems overly optimistic to you, well, you're not alone.

Αν αυτό σας φαίνεται υπερβολικά αισιόδοξο, λοιπόν, δεν είστε οι μόνοι.

Ehrlich and other experts found Simon’s claims preposterous.

Ο Έρλικ και άλλοι ειδικοί βρήκαν παράλογους τους ισχυρισμούς του Σάιμον.

In June 1980, Simon wrote a scathing article for Science Magazine

Τον Ιούνιο 1980 ο Σάιμον έγραψε ένα δηκτικό άρθρο στο Περιοδικό Science

that incited a heated debate of published articles between the two men.

που προκάλεσε έναν έντονο διάλογο από δημοσιευμένα άρθρα μεταξύ των δύο ανδρών.

Simon said he should have placed a wager against Ehrlich years before,

Ο Σάιμον είπε ότι θα έπρεπε να είχε βάλει στοίχημα κατά του Έρλικ χρόνια πριν

when Ehrlich ventured that,

όταν ο Έρλικ τόλμησε να πει ότι,

“England would not exist in the year 2000.”

«Η Αγγλία δεν θα υπάρχει το έτος 2000».

Later that year, Simon called Ehrlich a false prophet

Την ίδια χρονιά ο Σάιμον αποκάλεσε τον Έρλικ ψευδοπροφήτη

and challenged him to a bet.

και τον προκάλεσε σε ένα στοίχημα.

Their feud also touched on the debate

Η διαμάχη τους έθιξε τον διάλογο

about whether to prioritize environmental protections or economic growth,

για το αν θα πρέπει να ’ναι προτεραιότητα το περιβάλλον ή η οικονομική ανάπτυξη.

a key issue in the American presidential race

Ένα ζήτημα κλειδί στην αμερικανική προεδρική αναμέτρηση

between Jimmy Carter and Ronald Reagan.

μεταξύ Τζίμι Κάρτερ και Ρόναλντ Ρήγκαν.

After some debate, they set the final terms:

Μετά από κάποια συζήτηση, έβαλαν τους τελικούς όρους:

$200 on the price of each of five metals.

διακόσια δολάρια στην τιμή καθενός από τα πέντε μέταλλα.

If the price of the metal decreased or held steady over the next decade,

Αν η τιμή του μετάλλου μειωνόταν ή παρέμενε σταθερή την επόμενη δεκαετία,

Simon won.

ο Σάιμον θα νικούσε.

If the price increased, Ehrlich won.

Αν η τιμή αυξανόταν, ο Έρλικ κέρδιζε.

Wait, what?

Περίμενε, τι;

Weren’t we talking about overpopulation and famine?

Δεν μιλούσαμε για υπερπληθυσμό και λιμό;

What could the price of metals possibly have to do with that?

Τι σχέση θα μπορούσε να έχει η τιμή του μετάλλου μ′ αυτά;

Well, the reality is that the price of metals may not have been the best choice—

Λοιπόν, η πραγματικότητα είναι ότι η τιμή των μετάλλων

μπορεί να μην ήταν η καλύτερη επιλογή:

many factors impact these prices that have nothing to do with overpopulation.

πολλοί παράγοντες επηρέασαν τις τιμές που δεν είχαν σχέση με τον υπερπληθυσμό.

But their reasoning was as follows: metals are finite natural resources

Όμως, η λογική τους ήταν η εξής: τα μέταλλα είναι μετρήσιμοι φυσικοί πόροι

used in all sorts of manufacturing.

που χρησιμοποιούνται σε κάθε είδος παραγωγής.

Ehrlich believed a growing population would consume such finite resources,

Ο Έρλικ πίστευε ότι αυξανόμενος πληθυσμός θα κατανάλωνε τέτοιους μετρήσιμους πόρους,

and scarcity would drive the prices up.

και η έλλειψη θα οδηγούσε σε αύξηση τιμής.

Simon thought humanity would find substitutes for the metals,

Ο Σάιμον πίστευε ότι οι άνθρωποι θα έβρισκαν υποκατάστατα για τα μέταλλα,

and the prices would stay stable or even decrease.

και οι τιμές θα έμεναν σταθερές ή ακόμα θα μειώνονταν.

So, what happened?

Άρα τι συνέβη;

The world population continued to increase over the next 10 years,

Ο παγκόσμιος πληθυσμός συνέχισε να αυξάνεται μέσα στα επόμενα 10 χρόνια,

but the price of all five metals decreased,

αλλά η τιμή όλων των πέντε μετάλλων μειώθηκε,

making Simon the clear winner of a bet that may not have been a great proxy

κάνοντας τον Σάιμον σαφή νικητή σε ένα στοίχημα

που μπορεί να μην ήταν ο καλύτερος δείκτης που συζητούσαν.

for the question they were debating, anyway.

As for the question itself, today,

Όσο για την ερώτηση,

η εστίαση τους στον υπερπληθυσμό αναπαριστά ένα στιγμιότυπο της ιστορίας.

their focus on overpopulation represent a snapshot of history.

Our understanding of what causes starvation and famine has progressed:

Η κατανόηση μας για τα αίτια του λιμού έχει προχωρήσει:

we have the resources to support a growing human population,

έχουμε τους πόρους να υποστηρίξουμε τον αυξανόμενο πληθυσμό,

but we’re currently failing to distribute those resources equitably,

αλλά επί του παρόντος αδυνατούμε να διανείμουμε αυτές τις πηγές δίκαια,

and changing that should be our priority.

κι η αλλαγή αυτού θα πρέπει να είναι η προτεραιότητα μας.

And we no longer see population size as a primary cause

Και δεν βλέπουμε πλέον το μέγεθος του πληθυσμού ως βασική αιτία

of environmental degradation and climate change,

της υποβάθμισης στο περιβάλλον και στο κλίμα

or limiting population growth as a viable solution to these problems.

ή τον περιορισμό της αύξησης του πληθυσμού σαν βιώσιμη λύση σε αυτά τα προβλήματα.

Rather, experts largely agree that our focus should be

Αντιθέτως, οι ειδικοί συμφωνούν κυρίως ότι οφείλουμε να εστιάσουμε

on replacing unsustainable technologies and practices with sustainable ones,

στην αντικατάσταση μη βιώσιμων τεχνολογιών και πρακτικών με βιώσιμες,

and that economic growth and environmental protections

και ότι η οικονομική ανάπτυξη και προστασία του περιβάλλοντος

don’t have to be at odds.

δεν χρειάζεται να έρχονται σε αντίθεση.

In October 1990, Julian Simon received a check from Paul Ehrlich.

Τον Οκτώβριο του 1990 ο Τζούλιαν Σάιμον έλαβε μία επιταγή από τον Πολ Έρλικ.

There was no note.

Δεν υπήρχε σημείωμα.