Ugly History: Japanese American incarceration camps - Densho

Vertaald door: Lisette Feenstra Nagekeken door: Peter van de Ven

On December 7, 1941,

Op zeven december 1941

16 year-old Aki Kurose shared in the horror of millions of Americans

werd de zestienjarige Aki Kurose met miljoenen Amerikanen opgeschrikt

when Japanese planes attacked Pearl Harbor.

door de aanval op Pearl Harbor van Japanse vliegtuigen.

What she did not know,

Wat ze toen niet wist,

was how that shared experience

was hoe deze gedeelde ervaring

would soon leave her family and over 120,000 Japanese Americans

kort daarna haar familie en meer dan 120.000 Japanse Amerikanen

alienated from their country,

zouden vervreemden van hun land,

both socially and physically.

zowel maatschappelijk als fysiek.

As of 1941,

In 1941

Japanese American communities had been growing in the US for over 50 years.

was de Japans-Amerikaanse gemeenschap in de VS al 50 jaar groeiende.

About one-third of them were immigrants,

Ongeveer een derde bestond uit immigranten,

many of whom settled on the West Coast and had lived there for decades.

waarvan er veel al tientallen jaren aan de westkust woonden.

The rest were born as American citizens, like Aki.

Het overige deel was geboren als Amerikaans staatsburger, zoals Aki.

Born Akiko Kato in Seattle,

Geboren als Akiko Kato in Seattle,

Aki grew up in a diverse neighborhood

groeide Aki op in een gemengde buurt.

where she never thought of herself as anything but American–

Ze had zichzelf altijd als Amerikaanse beschouwd,

until the day after the attack, when a teacher told her:

tot de dag na de aanval een docent zei:

“You people bombed Pearl Harbor."

"Jullie hebben Pearl Harbor gebombardeerd."

Amid racism, paranoia, and fears of sabotage,

Omringd door racisme, paranoia en angst voor sabotage

people labelled Japanese Americans as potential traitors.

werden de Japanse Amerikanen gezien als mogelijke verraders.

FBI agents began to search homes, confiscate belongings

FBI-agenten doorzochten woningen, namen bezittingen in beslag

and detain community leaders without trial.

en leiders van de gemeenschap werden zonder proces gevangen gezet.

Aki’s family was not immediately subjected to these extreme measures,

Aki's familie werd niet meteen door deze maatregelen getroffen,

but on February 19, 1942, President Roosevelt issued Executive Order 9066.

maar op 19 februari 1942

vaardigde president Roosevelt de Executive Order 9066 uit.

The order authorized the removal of any suspected enemies–

Deze order gaf de bevoegdheid alle vermeende vijanden te verwijderen,

including anyone of even partial Japanese heritage–

ook mensen van slechts deels Japanse afkomst,

from designated ‘military areas.’

uit bepaalde 'militaire gebieden'.

At first,

Japanse Amerikanen werden gedwongen de afgeschermde gebieden te verlaten

Japanese Americans were pushed to leave restricted areas and migrate inland.

en landinwaarts te trekken.

But as the government froze their bank accounts

Maar doordat hun bankrekeningen werden bevroren

and imposed local restrictions such as curfews,

en maatregelen zoals de avondklok werden ingesteld,

many were unable to leave– Aki’s family among them.

waren velen niet in staat te vertrekken, waaronder ook Aki's familie.

In March, a proclamation forbid Japanese Americans from changing their residency,

In maart werd afgekondigd

dat Japanse Amerikanen niet meer mochten verhuizen,

trapping them in military zones.

waardoor ze vast kwamen te zitten in de militaire zones.

In May, the army moved Aki and her family,

In mei bracht het leger Aki en haar familie,

along with over 7,000 Japanese Americans living in Seattle

samen met 7.000 Japanse Amerikanen uit Seattle,

to "Camp Harmony" in Puyallup, Washington.

naar 'Camp Harmony' in Puyallup, Washington.

This was one of several makeshift detention centers

Dit was een van de interneringskampen

at former fairgrounds and racetracks,

op oude kermisterreinen en racebanen,

where entire families were packed into poorly converted stables and barracks.

waar hele families werden samengepropt in slecht verbouwde stallen en barakken.

Over the ensuing months,

In de daaropvolgende maanden

the army moved Japanese Americans into long-term camps

bracht het leger de Japanse Amerikanen over naar permanente kampen

in desolate areas of the West and South,

in verlaten gebieden in het westen en het zuiden.

moving Aki and her family to Minidoka in southern Idaho.

Hierdoor kwamen Aki en haar familie in Minidoka in zuidelijk Idaho terecht.

Guarded by armed soldiers,

Bewaakt door gewapende soldaten

many of these camps were still being constructed when incarcerees moved in.

werd aan veel kampen nog gewerkt toen de geïnterneerden arriveerden.

These hastily built prisons were overcrowded and unsanitary.

De snel opgetrokken gevangenissen waren overbevolkt en onhygiënisch.

People frequently fell ill and were unable to receive proper medical care.

Mensen werden vaak ziek en er was onvoldoende medische zorg.

The War Relocation Authority relied on incarcerees to keep the camps running.

Van de 'Oorlogs Verhuizings Autoriteit' moesten de gevangenen het kamp runnen.

Many worked in camp facilities or taught in poorly equipped classrooms,

Velen zorgden voor het reilen en zeilen in het kamp, anderen gaven les

while others raised crops and animals.

en weer anderen bewerkten het land en zorgden voor het vee.

Some Japanese Americans rebelled, organizing labor strikes and even rioting.

Sommigen kwamen in verzet en er braken stakingen en rellen uit.

But many more, like Aki’s parents, endured.

Maar de meerderheid, zoals Aki's ouders, sloeg zich erdoor heen.

They constantly sought to recreate some semblance of life outside the camps,

Ze deden hun best een normaal leven te leiden in de kampen,

but the reality of their situation was unavoidable.

maar ze konden nauwelijks aan de realiteit ontsnappen.

Like many younger incarcerees, Aki was determined to leave her camp.

Net als andere jongeren wilde Aki niets liever dan het kamp verlaten.

She finished her final year of high school at Minidoka,

Ze had haar middelbare schooldiploma gehaald in Minidoka,

and with the aid of an anti-racist Quaker organization,

en met de hulp van een antiracistische Quaker organisatie

she was able to enroll at Friends University in Kansas.

was ze in staat zich in te schrijven op de Friends Universiteit in Kansas.

For Aki’s family however, things wouldn’t begin to change until late 1944.

Voor haar familie kwam er pas eind 1944 verandering in de situatie.

A landmark Supreme Court case

Het Hooggerechtshof besliste in een belangrijke zaak

ruled that continued detention of American citizens without charges

dat onnodige opsluiting van Amerikaanse burgers zonder aanklacht

was unconstitutional.

ongrondwettelijk was.

In the fall of 1945,

In de herfst van 1945

the war ended and the camps closed down.

kwam de oorlog ten einde en werden de kampen gesloten.

Remaining incarcerees were given a mere $25

De geïnterneerden kregen een karige 25 dollar

and a train ticket to their pre-war address,

en een treinkaartje naar hun vooroorlogse adres.

but many no longer had a home or job to return to.

Velen hadden geen huis of baan om naar terug te keren.

Aki’s family had been able to keep their apartment,

Aki's familie had nog steeds haar woning

and Aki eventually returned to Seattle after college.

en Aki keerde na haar afstuderen terug naar Seattle.

However, post-war prejudice made finding work difficult.

Maar het vinden van werk was moeilijk met de naoorlogse vooroordelen.

Incarcarees faced discrimination and resentment

Geïnterneerden werden gediscrimineerd en ze riepen weerstand op

from workers and tenants who replaced them.

bij arbeiders en bewoners die hun plek in hadden genomen.

Fortunately, Japanese Americans weren’t alone

Japanse Amerikanen stonden gelukkig niet alleen

in the fight against racial discrimination.

in hun strijd tegen rassendiscriminatie.

Aki found work with one of Seattle’s first interracial labor unions

Aki vond werk bij een van de eerste interraciale vakbonden in Seattle

and joined the Congress of Racial Equality.

en sloot zich aan bij het 'Congres van Rassengelijkheid'.

She became a teacher, and over the next several decades,

Ze werd docent en in de decennia die volgden,

her advocacy for multicultural, socially conscious education

zouden haar inspanningen voor multicultureel, sociaal bewust onderwijs

would impact thousands of students.

z'n weerslag hebben op duizenden leerlingen.

However, many ex-incarcerees, particularly members of older generations,

Veel ex-geïnterneerden, vooral de oudere generatie,

were unable to rebuild their lives after the war.

wisten na de oorlog hun leven niet weer op te bouwen.

Children of incarcerees began a movement

Hun kinderen richtten een beweging op

calling for the United States to atone for this historic injustice.

die de VS opriep deze historische ongerechtigheid goed te maken.

In 1988, the US government officially apologized for the wartime incarceration–

In 1988 bood de regering excuses aan voor de gevangenzetting in de oorlog

admitting it was the catastrophic result of racism, hysteria,

en gaf toe dat dit te wijten was aan racisme, hysterie

and failed political leadership.

en een falen van politiek leiderschap.

Three years after this apology,

Drie jaar daarna

Aki Kurose was awarded the Human Rights Award

ontving Aki Kurose de Mensenrechten Onderscheiding

from the Seattle Chapter of the United Nations,

van de Seattle alliantie van de Verenigde Naties

celebrating her vision of peace and respect for people of all backgrounds.

uit eerbetoon voor haar visie op vrede en respect voor mensen van alle culturen.