Ugly History: The U.S. Syphilis Experiment - Susan M. Reverby

Translator: Moe Zaw Oo Reviewer: Sanntint Tint

In the 1930s, the United States was ravaged by syphilis.

၁၉၃၀ ခုနှစ်တွေမှာ အမေရိကန်ဟာ ဆစ်ဖလစ်‌ရောဂါရဲ့ဒဏ် ထိခိုက်ခံစားခဲ့ရပါတယ်။

This sexually transmitted infection afflicted nearly 1 in 10 Americans,

လိင်ကနေတဆင့်ကူးစက်တဲ့ ဒီရောဂါကို အမေရိကန် နိုင်ငံသား ၁၀ယောက်မှာ ၁ ယောက် ခံစားနေရပြီး

producing painful sores and rashes that persisted for roughly two years.

နာကျင်လှတဲ့ အနာတွေနဲ့ အင်ပြင်တွေက အကြမ်းဖျင်း နှစ်နှစ်လောက် အမြစ်တွယ်ပါတယ်။

After these initial symptoms, late-stage syphilis was known to cause organ damage,

ဒီ ကနဦး လက္ခဏာတွေနောက်ပိုင်း နောက်ကျ အဆင့်ဆစ်ဖလစ်က ကိုယ်တွင်းအင်္ဂါတွေပျက်စီးတာ

heart and brain disorders, and even blindness.

နှလုံးနဲ့ ဦးနှောက် ချို့ယွင်းတာနဲ့ မျက်စိကွယ်တာအထိ ဖြစ်တတ်ပါတယ်။

It was incredibly difficult to slow the disease’s spread.

ရောဂါပြန့်ပွားမှု နှေးကွေးအောင်လုပ်ဖို့ မယုံနိုင်လောက်အောင် ခက်ခဲခဲ့ပါတယ်။

Experts cautioned against unprotected sex,

အကာအကွယ်မဲ့ လိင်ဆက်ဆံတာတွေမလုပ်ဖို့ ကျွမ်းကျင်သူတွေက သတိပေးထားပေမဲ့

but the infection could also be passed during childbirth.

ကလေး မွေးဖွားစဉ်မှာလည်း ရောဂါ ကူးစက်နိုင်ပါ‌သေးတယ်။

Worse still, existing treatments like mercury and bismuth

ပိုဆိုးတာက မာကျူရီနဲ့ ဘစ်စမတ်တို့လို့ ရှိပြီးသား ကုသမှုတွေကလည်း

were considered unreliable at best and potentially harmful at worst.

အားကိုးရလောက်အောင် အကောင်းဆုံးမဟုတ်တာမို့ အန္တရာယ်က အဆိုးဆုံးအထိဖြစ်ဖို့ ရှိနေတာပါ။

Today these heavy metals are classified as toxic,

ခုခေတ်မှာ ဒီသတ္တုတွေကို အဆိပ်အတောက်အဖြစ် သတ်မှတ်ထားပေမဲ့ အဲဒီအချိန်တုန်းက

but at the time, doctors were still uncovering their dangerous side effects.

ဆရာဝန်တွေဟာ ဒီဟာတွေရဲ့ အန္တရာယ်များတဲ့ ဘေးထွက်ဆိုးကျိုးတွေကို မသိကြသေးပါဘူး။

Amidst the uncertainty, health care professionals had two key questions.

မရေရာမှုတွေကြားမှာ ကျန်းမာရေးပညာရှင်တွေမှာ အဓိက မေးခွန်းနှစ်ခု ရှိခဲ့ပါတယ်။

Did late-stage syphilis warrant the risks of existing treatments?

‌နောက်ကျအဆင့် ဆစ်ဖလစ်ကိုကုဖို့ ရှိပြီးသား ကုသမှုတွေရဲ့ အန္တရာယ်တွေက တန်ရဲ့လား။

And, did the infected individual’s race change how the disease progressed?

နောက်ပြီးတော့ ရောဂါပိုးရှိသူရဲ့ လူမျိုးက ရောဂါအခြေအနေကို ဘယ်လို ပြောင်းလဲသွားစေသလဲ။

Many physicians were convinced syphilis affected

ဆစ်ဖလစ်ရောဂါက လူဖြူတွေမှာ အာရုံကြောစနစ်တွေကို ထိခိုက်စေပြီး

လူမည်းတွေမှာ နှလုံးသွေးကြောစနစ်တွေကို ထိခိုက်စေတယ်လို့

the neurological systems of white patients

and the cardiovascular systems of Black patients.

သမားတော် အများအပြားက ယုံကြည်ခဲ့ကြပါတယ်။

There was little evidence for this theory,

ဒီသီအိုရီအတွက် သက်သေအနည်းငယ်သာ ရှိခဲ့ပေမဲ့

but the U.S. Public Health Service was determined to investigate further.

US ပြည်သူ့ကျန်းမာရေး ဝန်ဆောင်မှု (PHS) က ဆက်လက် လေ့လာဖော်ထုတ်ဖို့ ဆုံးဖြတ်ခဲ့ပါတယ်။

In 1932 they launched a massive experiment in Tuskegee, Alabama.

၁၉၃၂ တွင် Alabama ပြည်နယ် Tuskegee မှာ ကြီးမားတဲ့ သုတေသနတစ်ခုကို စတင်ခဲ့ပါတယ်။

The town had already possessed a small hospital,

မြို့မှာ ဆေးရုံငယ်လေးတစ်ခုလည်း ရှိနေပြီး

and the area was home to a large population of potential participants.

ဒီဒေသမှာ လူဦးရေ များတာမို့ သုတေသနမှာ ပါဝင်သူလည်း များနိုင်ပါတယ်။

The PHS collaborated with local doctors and nurses

PHS က ဒေသခံဆရာဝန်တွေ သူနာပြုတွေနဲ့ ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်ခဲ့ပြီး

to recruit roughly 400 Black men presumed to have noncontagious late-stage syphilis,

မကူးစက်နိုင်တဲ့ နောက်ကျအဆင့် ဆစ်ဖလစ်ရှိသူ အကြမ်းဖျင်း လူမည်းအမျိုးသား ၄၀၀ လောက်နဲ့

as well as 200 non-syphilitic Black men for their control group.

နှိုုင်းယှဉ်အုပ်စုအတွက် ဆစ်ဖလစ်မရှိသူ လူမည်းအမျိုးသား ၂၀၀ လည်း စုဆောင်းခဲ့ပါတယ်။

ဒါပေမဲ့ သူတို့ရဲ့စုဆောင်းရေးအစီအစဉ်က လိမ်ညာမှုကို ဗဟိုပြုခဲ့တာပါ။

But their recruitment plan centered on a lie.

While the researchers planned to observe how syphilis

သုတေသီတွေရဲ့အစီအစဉ်က ကုသမှုုအနည်းဆုံးနဲ့ဆို

ဆစ်ဖလစ်ရောဂါ ဘယ်လိုရှေ့ဆက်ဖြစ်လာမလဲ စောင့်ကြည့်လေ့လာဖို့ ဖြစ်ပေမဲ့

would progress with minimal treatment,

participants were told they would receive free drugs and care for their condition.

ပါဝင်သူတွေကို အခမဲ့ဆေးဝါးတွေနဲ့ ကျန်းမာရေး စောင့်ရှောက်မှု ရရှိမှာလို့ပဲ ပြောခဲ့တာပါ။

At first, researchers gave the men existing treatments,

ပထမတော့ သုတေသီတွေက အမျိုးသားတွေကို ရှိဆဲကုသမှုတွေ ပေးခဲ့ကြပေမဲ့

မကြာခင်မှာ placebo ခေါ် အာနိသင်မရှိတဲ့ ဆေဝါးတွေ အစားထိုးပေးခဲ့ပါတယ်။

but these were soon replaced with placebos.

Under the false pretense of providing a special remedy,

အထူးဆေးကုသမှုပေးတယ်ဆိုပြီး ဟန်ဆောင်ကာ

researchers performed painful and invasive spinal taps

အာရုံကြောဆိုင်ရာ အကျိုးဆက်တွေကို လေ့လာဖော်ထုတ်ဖို့ သုတေသီတွေဟာ

to investigate the disease’s neurological consequences.

နာကျင်တဲ့ ကျောရိုးဆစ်ကြားအပ်ထိုးပြီး အရည်စုပ်ယူတာတွေ လုပ်ဆောင်ခဲ့ပါတယ်။

When patients died, the PHS would swoop in to study the body

လူနာတွေ သေဆုံးသွားတဲ့အခါ PHS က ခန္ဓာကိုယ်ကို ခရေစေ့တွင်းကျလေ့လာဖို့

by funding funerals in exchange for autopsies.

အလဲအလှယ်အနေနဲ့ ဈာပနရံပုံငွေထောက်ပံ့ပြီး အလောင်းခွဲစိတ်တာတွေ လုပ်ဆောင်ခဲ့ပါတယ်။

၎င်းတို့ထုတ်ဝေတဲ့ စာတမ်းတွေမှာတော့ သူတို့ စုဆောင်းခံရတဲ့ အခြေအနေတွေကို ဖုံးကွယ်ဖို့

In their published studies, they listed the men as volunteers

to obscure the circumstances under which they’d been recruited.

အမျိုးသားတွေကို ဆန္ဒအရပါဝင်သူတွေအဖြစ် ဖော်ပြထားပါတယ်။

Outside Alabama, syphilis treatment was advancing.

Alabama ပြည်နယ်ရဲ့ ပြင်ပမှာ ဆစ်ဖလစ်ကုထုံးက တိုးတက်လာခဲ့ပါတယ်။

A decade after the study began,

လေ့လာမှုစတင်ပြီး ဆယ်စုနှစ်တစ်ခုအကြာမှာ

clinical trials confirmed that penicillin effectively cured the disease

ဆစ်ဖလစ်ရောဂါရဲ့ အစောပိုင်းအဆင့်တွေမှာ ပင်နီဆီလင်နဲ့ ရောဂါကိုထိရောက်အောင်

in its early stages.

ကုသနိုင်ပြီလို့ လက်တွေ့စမ်းသပ်မှုတွေက အတည်ပြုခဲ့ပါတယ်။

But in Tuskegee, researchers were determined to keep pursuing

ဒါပေမဲ့ Tuskegee မှာ သုတေသီတွေက သူတို့အရေးကြီးတယ်ဆိုတဲ့ သုတေသနကို

what they considered vital research.

ဆက်လက်လုပ်ဆောင်ဖို့ ဆုံးဖြတ်ခဲ့ပါတယ်။။

They had yet to confirm their theories about racial difference,

လူမျိုးရေးကွဲပြားမှုတွေအကြောင်း သူတို့ရဲ့သီအိုရီတွေကို အတည်မပြုရသေးသလို

and they believed they would never have another opportunity

ကုသမှုမရတဲ့ ဆစ်ဖလစ်ရောဂါရဲ့ ရေရှည်သက်ရောက်မှုကို စောင့်ကြည့်ဖို့

to observe the long-term effects of untreated syphilis.

နောက်ထပ်အခွင့်အရေး မရနိုင်ဘူးလို့ ယုံကြည်ခဲ့ကြပါတယ်။

The study’s leadership decided to withhold knowledge of new treatments

လူနာတွေကို ကုထုံးအသစ်တွေနဲ့ပတ်သက်တဲ့ ဗဟုသုတတွေ ထိန်ချန်ထားဖို့

from their subjects.

လေ့လာမှုကို ဦးဆောင်သူတွေက ဆုံးဖြတ်ခဲ့ကြပါတယ်။

During World War II, researchers convinced the local draft board

ဒုတိယကမ္ဘာစစ်အတွင်း သူတို့လေ့လာမှုမှာ ပါဝင်သူတွေ စစ်မှုထမ်းထဲမပါဖို့နဲ့

to exempt men from their study,

ပင်နီဆီလင်သုံးစွဲခွင့် မရရှိစေဖို့

preventing them from enlisting and potentially accessing penicillin.

သုတေသီတွေက ပြည်တွင်းမူကြမ်းဘုတ်အဖွဲ့ကို စည််းရုံးသိမ်းသွင်းခဲ့ပါတယ်။

ပင်နီဆီလင်က နောက်ကျအဆင့် ဆစ်ဖလစ်ရောဂါကို ကုသနိုင်ပြီဖြစ်တဲ့

The study even continued through the 1950s

when penicillin was shown to help manage late-stage syphilis.

၁၉၅၀ ခုနှစ်များတစ်လျှောက် လေ့လာမှု ဆက်လက်လုပ်ဆောင်ခဲ့ပါတယ်။

By today’s bioethical standards,

ယနေ့ခေတ် ဇီဝကျင့်ဝတ်စံနှုန်းတွေနဲ့ဆိုရင်

withholding treatment in a research study without a patient’s informed consent

သုတေသနတစ်ခုမှာ လူနာတစ်ဦးရဲ့အသိပေး သဘောတူညီချက် မပါဘဲ ကုသမှုကို ရပ်ဆိုင််းတာက

is morally abhorrent.

ကိုယ်ကျင့်တရား ပျက်ပြားရာကျပါတယ်။

But for a large part of the 20th century, this practice was not uncommon.

ဒါပေမြ့ ၂၀ ရာစုကာလ တစ်လျှောက်မှာတော့ ခုလိုလုပ်ဆောင်တာက အဆန်းတော့ မဟုတ်ပါဘူး။

In the 1940s, US led studies in Guatemala infected

၁၉၄၀ ခုနှစ်တွေမှာ ကုထုံးအသစ်တွေ လေ့လာဖို့ US မှ ဦးဆောင်တဲ့ သုတေသနအဖွဲ့တွေဟာ

numerous prisoners, sex workers, soldiers, and mental health patients

ကာလသားရောဂါတွေ ကူးစက်ခံထားရတဲ့ ဂွာတီမာလာက များစွာသော အကျဉ်းသားတွေ၊

with sexually transmitted infections to study potential treatments.

လိင်လုပ်သားတွေ၊ စစ်သားတွေနဲ့စိတ်ကျန်းမာရေး လူနာတွေကို လေ့လာမှုပြုလုပ်ခဲ့ပါတယ်။

၅၀ နှင့် ၆၀ နှစ်များတလျှောက် အခြားလေ့လာမှု တွေအရ လူနာတွေ ဗိုင်းရပ်စ်အသည်းရောင်ရောဂါ

And other studies throughout the 50s and 60s

saw doctors secretly infecting patients with viral hepatitis or even cancer cells.

ဒါမှမဟုတ် ကင်ဆာဆဲလ်တွေ ကူးစက်အောင် ဆရာဝန်တွေက တိတ်တဆိတ်လုပ်ခဲ့တာတွေရှိပါတယ်။

Eventually, researchers began objecting to these unjust experiments.

နောက်ဆုံးမှာ ဒီလိုမတရားတဲ့စမ်းသပ်မှုတွေကို သုတေသီတွေက ကန့်ကွက်လာပါတယ်။

In the late 1960s, an STI contact tracer named Peter Buxtun

၁၉၆၀ ခုလွန် နှစ်တွေမှာ Peter Buxtun လို့ခေါ်တဲ့ STI ထိတွေ့မှု ခြေရာခံသူ တစ်ဦးက

convinced the PHS to consider ending the study.

လေ့လာမှုကို ရပ်တန့်ရန် စဉ်းစားဖို့ PHS ကို စည်းရုံးခဲ့ပါသေးတယ်။

But after leadership decided against it, Buxtun sent his concerns to the press.

အဖွဲ့က ဆန့်ကျင်ဆုံးဖြတ်ပြီးနောက်် Buxtun က စိုးရိမ်မှုတွေကို စာနယ်ဇင်းဆီပို့ခဲ့ပါတယ်။

In July of 1972, an exposé of the Tuskegee study made headlines across the country.

၁၉၇၂ ခုနှစ် ဇူလိုင်လမှာ Tuskegee လေ့လာမှုက နိုင်ငံတဝှမ်း ခေါင်းကြီးသတင်း ဖြစ်လာပါတယ်။

Following public outcry, a federal investigation, and a lawsuit,

လူထုရဲ့အော်သံ၊ ဖက်ဒရယ် စုံစမ်းစစ်ဆေးမှုနဲ့ တရားစွဲဆိုမှုခံရပြီးနောက် ၊

the study was finally shut down in 1972— 40 years after it began

၁၉၇၂ ခုနှစ်၊ စတင်ပြီးနောက် အနှစ် ၄၀ အကြာ၊ ဆစ်ဖလစ်ကုထုံးရှာတွေ့ပြီးနောက် နှစ် ၃၀ အကြာ

and 30 after a treatment for syphilis had been found.

လေ့လာမှုဟာ အဆုံးသတ်သွားခဲ့ပါတယ်။

No evidence of any racial difference was discovered.

လူမျိုးရေးကွဲပြားမှုအပေါ် ရောဂါရဲ့ သက်ရောက်မှု အထောက်အထားရှာမတွေ့ခဲ့ပါဘူး။

When the study ended, only 74 of the original 600 men were alive.

လေ့လာမှု ပြီးဆုံးချိန်မှာတော့ မူလပါဝင်သူ အမျိုးသား ၆၀၀ အနက် ၇၄ ဦးပဲ အသက်ရှင်ခဲ့တယ်။

40 of their wives and 19 of their children had contracted syphilis,

ဇနီး ၄၀ နဲ့ သားသမီး ၁၉ ဦး ဆစ်ဖလစ်ရောဂါ ကူးစက်ခံရပြီး၊

ခင်ပွန်းဖြစ်သူနဲ့ ဖခင်ဖြစ်သူဆီကနေ ကူးစက်ခံရတာလို့ ယူဆရပါတယ်။

presumably from their husbands and fathers.

In the wake of this tragedy, and concerns about similar experiments,

ဒီအဖြစ်ဆိုးကြီးနောက်ပိုင်းမှာ အလားတူ စမ်းသပ်မှုတွေကို စိုးရိမ်မှုတွေရှိလာလို့

Congress passed new regulations for ethical research and informed consent.

ကျင့်ဝတ်ဆိုင်ရာသုတေသနနဲ့ အသိပေးသဘောတူချက် စည်းမျဉ်းသစ်တွေ ကွန်ဂရက်က အတည်ပြုခဲ့ပါတယ်။

But systemic racism continues to permeate medical care and research

ဒါပေမဲ့ ကျန်းမာရေး စောင့်ရှောက်မှုနဲ့ သုတေသနမှာ စနစ်တကျ လူမျိုးရေးခွဲခြားမှုတွေ

throughout the US.

US အနှံ့ ဆက်လက် စိမ့်ဝင်နေဆဲပါ။

To truly address these issues,

ဒီပြဿနာတွေကို အမှန်တကယ်ဖြေရှင်းဖို့

the need for structural change, better access to care,

ဖွဲ့စည်းပုံအပြောင်းအလဲ၊ ပိုကောင်းမွန်တဲ့စောင့်ရှောက်မှုနဲ့

and transparency in research remains urgent.

သုတေသနလုပ်ငန်းမှာပွင့်လင်းမြင်သာရှိမှုတို့ အရေးတကြီး လိုအပ်နေပါသေးတယ်။