Ugly History: The U.S. Syphilis Experiment - Susan M. Reverby

Translator: lavin Azwar omar Reviewer: Daban Q. Jaff

In the 1930s, the United States was ravaged by syphilis.

لە ساڵی ١٩٣٠ دا، ولایەتە یەکگرتووەکانی ئەمریکا تووشی نەخۆشی سیفلیس بوو بوون.

This sexually transmitted infection afflicted nearly 1 in 10 Americans,

نەخۆشیەکە لە ڕێگەی پەیوەندی سێکسی گواسترا- وەتەوە، کەسێک لە ١٠ کەسدا تووشی دەبوو،

producing painful sores and rashes that persisted for roughly two years.

دەبێتە هۆی ئازار و هەوکەوکردنی پێست کە ئەمەش بە تەواوی دوو ساڵ دەخاێنێت.

After these initial symptoms, late-stage syphilis was known to cause organ damage,

دوای ئەم نیشانە سەرەتایانە سیفلیس لە قۆناغ ی کۆتاییدا دەبێتە هۆی لە ناوچوونی

heart and brain disorders, and even blindness.

ئەندامەکانی وەکو مێشک و دڵ، تەنانەت کوێڕبوونیش.

It was incredibly difficult to slow the disease’s spread.

لەڕاستیدا ڕێگەگرتن لە بەڵاوبوونەوەی ئەم نەخۆشیە شتێکی مەحاڵ بووە.

Experts cautioned against unprotected sex,

زاناکان هۆشداریان داوە لەسەر پەیوەندی سێکسی نایاسایی،

but the infection could also be passed during childbirth.

بەڵام نەخۆشیەکە لەوانەیە لەکاتی مناڵبوونیشدا بگوازرێتەوە.

Worse still, existing treatments like mercury and bismuth

لەوەش خڕاپتر، چارەسەرەکانی وەکو ماکێری و بیزمەس

were considered unreliable at best and potentially harmful at worst.

لە کاتی باشدا سوودیان نییە بگڕە لە حاڵەتی خڕاپدا زیانبەخشیشن.

Today these heavy metals are classified as toxic,

ئەمڕۆ ئەم دەرمانە قورسانە وەکو ژەهر ناسێندراون،

but at the time, doctors were still uncovering their dangerous side effects.

بەڵام هێشتاش، دکتۆڕەکان دان بە کاریگەریە خڕاپەکانی نانێن.

Amidst the uncertainty, health care professionals had two key questions.

لە ئەنجامی ئەمە، دکتۆرەکان دوو پرسیاری گرینگیان لا دروست بوو.

Did late-stage syphilis warrant the risks of existing treatments?

ئایا قۆناغی کۆتایی نەخۆشی فیلیس بەهۆی چارەسەرەکانەوە ڕوودەدات؟

And, did the infected individual’s race change how the disease progressed?

ئایا نەژادی کەسە تووشبووەکە کاریگەری لەسەر بەروپێشچوونی نەخۆشیەکەوە هەیە؟

Many physicians were convinced syphilis affected

زۆڕینەی دکتۆرەکان گەیشتۆتنە ئەو باوڕەی کە فیلیس کاردەکاتە

the neurological systems of white patients

سەر کۆئەندامی دەماری تووشبووە سپی پێستەکان

and the cardiovascular systems of Black patients.

و کاریش دەکاتە سەر دەمارەکانی دڵ لە تووشبووە ڕەش پێستەکاندا.

There was little evidence for this theory,

بەڵام بەڵگەی زۆڕ نییە لەسەر ئەم بیردۆزە،

but the U.S. Public Health Service was determined to investigate further.

بەڵام خزمەتگوزاری گشتی تەندروستی ئەمریکی بڕیاری ڵێکۆڵینەوەی زیاتری داوە لەسەر ئەمە.

In 1932 they launched a massive experiment in Tuskegee, Alabama.

لە ساڵی ١٩٣٢ دەستیان کرد بە ئەنجامدانی تاقیکردنەوە لە تەسکیدیۆ وئەلابامە.

The town had already possessed a small hospital,

کە شارەکە نەخۆشخانەیەکی زۆڕ بچووکی هەبوو،

and the area was home to a large population of potential participants.

کە ئەمەش بووە شوێنی ژمارەیەکی زۆڕ لە بەشداربووەکان.

The PHS collaborated with local doctors and nurses

(PHS) یارمەتی دکتۆر و پەرستارەکانی شارەکەی دەدا

to recruit roughly 400 Black men presumed to have noncontagious late-stage syphilis,

ئەویش بە دامەزراندنی ٤٠٠ پیاوی ڕەش پێست کە نەخۆشی فیلیسی نەگوازراوەیان نەبوو،

as well as 200 non-syphilitic Black men for their control group.

٢٠٠ پیاوی ڕەش پێستی تووش نەبوو بۆ گرووپە تاقیکردنەوەکان دەویست.

But their recruitment plan centered on a lie.

بەڵام دەمەزراندنەکەیان تەنها دڕۆیەک بوو.

While the researchers planned to observe how syphilis

چونکە ڵێکۆڵەرەوەکان دەیانویست تاقیکردنەوە لەسەر ئەمە بکەن کە چۆن فیلیس

would progress with minimal treatment,

بە پێدانی دەرمانێکی کەمیشەوە چاک دەبێتەوە،

participants were told they would receive free drugs and care for their condition.

بە بەشداربووەکان گووترا بوو کە دەرمان و چارەسەری بەخۆڕایی وەڕدەگرن.

At first, researchers gave the men existing treatments,

سەرەتا، ڵێکۆلەرەوەکان دەرمانە کۆنەکانیان بە پیاوەکان دا،

but these were soon replaced with placebos.

بەڵام زوو تەنها دەرمانە دڵخۆشکەرەکانیان پێدەدان.

Under the false pretense of providing a special remedy,

لە ژێڕ شانۆیەکی ساختەوە بەناوی دروستکردنی دەرمانێکی باشەوە،

researchers performed painful and invasive spinal taps

ڵێکۆلەرەوەکان دەرزی بە ئازار و کوشوندەیان لە بڕبڕەی پشتیان دەدا

to investigate the disease’s neurological consequences.

ئەمەش بۆئەوەی بزانن چ کاریگەرییەکیلن لەسەر کۆئىندامی دەمار هەیە.

When patients died, the PHS would swoop in to study the body

کاتێکیش نەخۆشەکە دەمرد، PHS دەستیان بە ڵێکۆڵینەوەی جەستەکە دەکرد

by funding funerals in exchange for autopsies.

بەوەی پارەیان بە کەسو کاری پرسەکە دەدا هەتا توژینەوە لەسەر جەستەکە بکەن.

In their published studies, they listed the men as volunteers

لە ڵیکۆڵینەوەکانیشیاندا، ناوی پیاوەکانیان بە خۆبەخش تۆمار دەکرد

to obscure the circumstances under which they’d been recruited.

ئەوەش بۆ داپۆشینی ئەوەی کە ئەوان بە کڕێکیراوەک بۆتن.

Outside Alabama, syphilis treatment was advancing.

لە دەرەوەی ئەلابامە، چارەسەری فیلیس لە بەرەوپێشچوون دابوو.

A decade after the study began,

دوای چەند ساڵێک لە تاقیکردنەوەکە،

clinical trials confirmed that penicillin effectively cured the disease

تاقیگە پزیشکیەکان ئەوەیان دۆزیەوە کە دەرمانی پەنسلین چارەسەری نەخۆشیەکە دەکات

in its early stages.

ئەگەر لە قۆناغێکی زوودا بێت.

But in Tuskegee, researchers were determined to keep pursuing

بەڵام لە تەسکیکی دا، ڵێکۆڵەرەوەکان هەر بەردەوام بوون لە ڕازیکردنی خەڵکی

what they considered vital research.

بۆ ڵێکۆڵینەوە کوشندەکەیان.

They had yet to confirm their theories about racial difference,

بەردەوام بوون بە مەبەستی پشت ڕاستکردنەوەی بیردۆزەکەیان لەسەر جیاوازی نەژادەکەوە،

and they believed they would never have another opportunity

پێشیان وابوو کە ئەوان هەرگیز هەڵێکی بەم شێوەیان نابێت

to observe the long-term effects of untreated syphilis.

بۆ تاقیکردنەوە و چاودێڕیکردنی نەخۆشی فیلیسی کوشندە و چارەسەر نەکراو.

The study’s leadership decided to withhold knowledge of new treatments

سەرپەرشتی ڵێکۆڵینەوەکە پاشگەست بووە لە ڕاگەیاندنی دەرمانە نوێیەکەیان

from their subjects.

During World War II, researchers convinced the local draft board

ئەمەش لەبەر خۆدی خۆیان.

لە جەنگی جیهانی دووەمدا، ڵێکۆڵەوەکان لە هەوڵی قایلکردنی دەستەی یاسا داناندا بوون

to exempt men from their study,

تا بە مەبەستی تاقیکردنەوە پیاویان بۆ بنێرن،

preventing them from enlisting and potentially accessing penicillin.

ڕێگەشیان بە ئەوان نەدەدا کە دەرمانی (پەنسلین) بەکاربهێنن.

The study even continued through the 1950s

تەنانەت تاقیکردنەوەکە هەتا ساڵی ١٩٥٠ بەردەوام بوو

when penicillin was shown to help manage late-stage syphilis.

هەتا ئەو کاتەی پەنسلین بە چارەسەری قۆناغە خڕاپەکانی فیلیس دانرا.

By today’s bioethical standards,

بە پێ ڕێکارە ڕەوشتیەکانی ئەمڕۆ بێت،

withholding treatment in a research study without a patient’s informed consent

ئەنچامدانی تاقیکردنەوەی چارەسەری بەبێ وەرگڕتنی ڕەزامەندی لە نەخۆشەکە

is morally abhorrent.

ئاکارێکی زۆڕ ناشیرینە.

But for a large part of the 20th century, this practice was not uncommon.

بەڵام بە دڕێژایی سەدەی ٢٠ دا، ئەم تافیکردنەوە شتێکی سەیر و سەمەرە نەبوو.

In the 1940s, US led studies in Guatemala infected

لە ساڵی ١٩٤٠ دا، ئەمریکا هەستا بە ئەنجامدانی تاقیکردنەوە لە گواتیمالا لەسەر

numerous prisoners, sex workers, soldiers, and mental health patients

کۆمەلێک لە زیندانیەکان، سۆزانیەکان، سەربازەکان و نەخۆشە دەروونیەکان

with sexually transmitted infections to study potential treatments.

کە لە ڕێگەی پەیوەندی سێکسیەوە تووشی هات بوون ئەمەش بۆ دۆزینەوەی چارەسەرێک بوو.

لە ساڵانی ٥٠ و ٦٠ دا ئەوانتر تاقیکردنەوەیان بەم شێوەیە دەکرد

And other studies throughout the 50s and 60s

saw doctors secretly infecting patients with viral hepatitis or even cancer cells.

کە نەخۆشە تووشبووەکان بە ڤایرۆسی جگەڕی و ژێڕپەنجە بەنهێنی چاویان بە دکتۆر دەکەوت

Eventually, researchers began objecting to these unjust experiments.

لە کۆتایدا، ڵێکۆڵەرەوەکان لە دژی ئەم تاقیکردنەوە ناداتپەروەرانە وەستانەوە.

In the late 1960s, an STI contact tracer named Peter Buxtun

لە کۆتایەکانی ساڵی ١٩٦٠ دا، ڵێکۆڵەرەوەی نەخۆشیە گواستراوەکان بە ناوی پیتەر باکستین

convinced the PHS to consider ending the study.

توانای (PHS) ڕازی بکات تا واز لەم تاقیکردنەوانە بهێنن.

But after leadership decided against it, Buxtun sent his concerns to the press.

بەڵام سەرپەشتارەکەیان ڕازی نەبوو بۆیە باک- ستین نیگەڕانیەکانی بە ڕۆژنامەکان گەیاند.

In July of 1972, an exposé of the Tuskegee study made headlines across the country.

لە مانگی حەوتی ١٩٧٢، ئاشکراکردنی تاقیکردن- ەوەی تیسکیکی بەوە هەواڵی سەرەکی وڵاتەکە.

Following public outcry, a federal investigation, and a lawsuit,

دوای گلەیی خەڵکەکە، ڵێکۆڵینەوەی یاسایی و دادگا،

the study was finally shut down in 1972— 40 years after it began

لە کۆتایدا تاقیکردنەوەکە لە ساڵی ١٩٧٢ دا دوای ٤٠ ساڵ لە دەست پێکردن

and 30 after a treatment for syphilis had been found.

و ٣٠ ساڵیش دوای دۆزینەوەی چارەسەری نەخۆشی فیلیس کۆتایی پێ هات.

No evidence of any racial difference was discovered.

هیچ زانیارییەکیش لەسەر جیاوازی نەژادیش نەدۆزرایەوە.

When the study ended, only 74 of the original 600 men were alive.

کە تاقیکردنەوەکەش کۆتایی پێ هات، تەنها ٧٤ کەس لەو ٦٠٠ پیاوە بە زیندووی مابونەوە.

40 of their wives and 19 of their children had contracted syphilis,

٤٠ لە ژنەکانیان و ١٩ لە مناڵەکانیشیان ڕێکەوتنامەی فیلیسیان،

presumably from their husbands and fathers.

بە زۆڕەملێ لەلایەن باوک و هاوسەرەکانیانەوە واژۆ کرد بوو.

In the wake of this tragedy, and concerns about similar experiments,

بە هۆی ئاشکرابوونی ئەم چیڕۆکە خەمبارە و لە ترسی هەبوونی تاقیکردنەوەی بەم شێوەیە،

Congress passed new regulations for ethical research and informed consent.

ئەنجومەن ڕێکاری نوێی بۆ ئەنجامدانی تاقیکردنەوە و وەرگرتنی ڕەزامەندی دەرکرد.

But systemic racism continues to permeate medical care and research

بەڵام بەهۆی هەبوونی ڕەگەزپەرستی و لایەنی تەندروستیەوە تاقیکردنەوە

throughout the US.

هەر لە بەردەوامیدا بوو لە ئەمریکا.

To truly address these issues,

بۆ نەهێشتنی ئەم کێشانەش،

the need for structural change, better access to care,

پێویستمان بە گۆڕینی ڕێکارەکان و خزمەتگوزاری تەندروستی باشتر هەیە،

and transparency in research remains urgent.

و ڕاستگۆیش لە ئەنجامدانی تاقیکردنەوە بە شتێکی پێویست دادەنرێت.