The power of creative constraints - Brandon Rodriguez

قدرت قیدهای خلاق - براندون رودریگز

Imagine you're asked to invent something new.

تصور کنید که از شما خواسته شده است که یک چیز نو اختراع کنید.

It could be whatever you want

می تواند هر چیزی می خواهید باشد

made from anything you choose

ساخته شده از هر جنسی که شما انتخاب می کنید

in any shape or size.

در هر شکل و اندازه.

That kind of creative freedom sounds so liberating, doesn't it?

اینچنین آزادی خلاقانه ای خیلی رهایی بخش بنظر می آید،

Or does it?

یا شایدم نه!

If you're like most people, you'd probably be paralyzed by this task.

اگر شما مثل اکثر افراد باشید، با این تکلیف احتمالا فلج می شوید.

Without more guidance, where would you even begin?

بدون هیچ راهنمایی بیشتری، اصلا از کجا شروع می کنید؟

As it turns out, boundless freedom isn't always helpful.

از قرار معلوم آزادی بدون محدودیت همیشه هم کارساز نیست.

In reality, any project is restricted by many factors,

در واقعیت، هر پروژه با عوامل زیادی محدود می شود،

such as the cost,

مانند هزینه،

what materials you have at your disposal,

مواد و مصالحی که دراختیار دارید،

and unbreakable laws of physics.

و قوانین حتمی فیزیک.

These factors are called creative constraints,

به این عوامل قید های خلاق می گویند،

and they're the requirements and limitations

و ملزومات و محدودیت هایی هستند که

we have to address in order to accomplish a goal.

که ما برای دستیابی به یک هدف باید آنها را در نظر بگیریم.

Creative constraints apply across professions,

محدودیت های خلاق حرفه های گوناگون را در بر می گیرد،

to architects and artists,

چون معماران و هنرمندان،

writers,

نویسندگان،

engineers,

مهندسین،

and scientists.

و داشنمندان.

In many fields, constraints play a special role

در خیلی از حوزه ها، قیدها نقش ویژه ای

as drivers of discovery and invention.

به مثابه محرک های اکتشاف و نوآوری بازی می کنند.

During the scientific process in particular,

در خلال روند علمی خصوصا،

constraints are an essential part of experimental design.

قید های بخش اساسی طراحی آزمایش هستند.

For instance, a scientist studying a new virus would consider,

بعنوان نمونه، ممکن است محققی که روی یک ویروس جدید مطالعه می کند، در نظر بگیرد که

"How can I use the tools and techniques at hand

"چطور می توان ابزار و تکنیک های موجود را بکاربرد

to create an experiment that tells me how this virus infects the body's cells?

تا بتوان آزمایشی ایجاد کرد که بگوید که چگونه این ویروس سلول های بدن را آلوده می کند؟"

And what are the limits of my knowledge that prevent me

و اینکه حد دانش من کجاست که من را

from understanding this new viral pathway?"

از فهمیدن مسیر این ویروس جدید باز می دارد؟"

In engineering, constraints have us apply our scientific discoveries

در مهندسی قیدها ما را وادار به بکارگیری کشفیات علمی

to invent something new and useful.

برای اختراع چیزی جدید و مفید می کنند.

Take, for example, the landers Viking 1 and 2,

بعنوان نمونه اکتشافگر "وایکینگ یک و دو" را در نظر بگیرید.

which relied on thrusters to arrive safely on the surface of Mars.

که برای سالم رسیدن بر سطح مریخ به پیشرانه ها وابسته بودند.

The problem?

مشکل کجا بود؟

Those thrusters left foreign chemicals on the ground,

پیشرانه ها، مواد شیمیایی خارجی روی سطح باقی می گذاشتند،

contaminating soil samples.

که سبب آلودگی نمونه های خاک می شدند.

So a new constraint was introduced.

بنابراین یک قید جدید وارد شد.

How can we land a probe on Mars

چطور می توان یک اکتشافگر را روی مریخ فرود آورد

without introducing chemicals from Earth?

بدون وارد کردن هیچ ماده شیمیایی از زمین؟

The next Pathfinder mission used an airbag system

در ماموریت بعدی "پث فایندر (راه گشا)" از سیستم کیسه هوا استفاده شد

to allow the rover to bounce and roll to a halt

که به کاوشکر امکان می داد با جهش و غلتیدن متوقف شود

without burning contaminating fuel.

بدون سوزاندن سوخت های آلوده کننده.

Years later, we wanted to send a much larger rover: Curiosity.

سالها بعد قصد ارسال یک کاوشکر به مراتب بزرگتر بنام "کیوریاسیتی (کنجکاوی)" را داشتیم.

However, it was too large for the airbag design,

منتهی برای طراحی کیسه هوا خیلی بزرگ بود،

so another constraint was defined.

بنابراین یک قید دیگر تعریف شد.

How can we land a large rover while still keeping rocket fuel

چطور یک کاوشگر بزگتر را فرود بیاوریم

away from the Martian soil?

و همچنین سوخت راکت را از خاک مریخ دور نگهداریم؟

In response, engineers had a wild idea.

در پاسخ، مهندسان یک ایده محیر العقول داشتند.

They designed a skycrane.

آنها یک جرثقیل فضایی طراحی کردند.

Similar to the claw machine at toy stores,

مشابه دستگاه های چنگکی در فروشگاه اسباب بازی،

it would lower the rover from high above the surface.

کاوشگر را از بالای سطح به پایین می آورد.

With each invention, the engineers demonstrated an essential habit

با هر نوآوری، مهندسان یک خوی ذاتی

of scientific thinking -

تفکر علمی را نمایش می دهند.

that solutions must recognize the limitations of current technology

آنکه راه حل باید قادر بشناسایی محدویدت های فن آوری موجود باشد

in order to advance it.

تا اینکه بتنواند آنرا پیشرفت دهد.

Sometimes this progress is iterative,

بعضی اوقات این پیشرفت چرخه ای است،

as in, "How can I make a better parachute to land my rover?"

نظیر اینکه "چطور یک چتر بهتر بسازیم تا کاوشگرمان را فرود آوریم؟"

And sometimes, it's innovative,

و بعضی اوقات مبتکرانه است،

like how to reach our goal

مانند اینکه چطور به مقصود برسیم

when the best possible parachute isn't going to work.

وقتیکه بهترین چتر ممکن هم کارساز نیست.

In both cases, the constraints guide decision-making

در هر دو حالت قید ها مسیر تصمیم گیری را هدایت می کنند

to ensure we reach each objective.

تا تضمین کنند که به هر بک از اهداف می رسیم.

Here's another Mars problem yet to be solved.

حالا یک مسئله مریخی دیگر که هنوز باید حل شود.

Say we want to send astronauts who will need water.

اگر بخواهیم فضانوردانی را بفرستیم، که به آب احتیاج خواهند داشت.

They'd rely on a filtration system that keeps the water very clean

آنها به سیستم تصفیه ای نیاز دارند که آب را خیلی پاکیزه نگه دارد

and enables 100% recovery.

و ۱۰۰% بازگشت داشته باشد.

Those are some pretty tough constraints,

اینها قیدها مشکلی برای خود هستند،

and we may not have the technology for it now.

که ممکن است ما هنوز تکنولوژی برای آن نداشته باشیم.

But in the process of trying to meet these objectives,

ولی در روند تلاش برای نائل شدن بدین اهداف،

we might discover other applications of any inventions that result.

ممکن است کابردهای دیگری از ابداعاتی که ناشی می شود، بیابیم.

Building an innovative water filtration system

ساخت یک سیستم تصفیه آب نوآورانه

could provide a solution for farmers working in drought-stricken regions,

ممکن است بتواند راه حلی برای کشاورزان در مناطق دچار خشکسالی باشد،

or a way to clean municipal water in polluted cities.

یا شیوه ای بسوی آب شهری تمیز در شهر های آلوده.

In fact, many scientific advances

در واقع، خیلی از پیشرفت های علمی

have occurred when serendipitous failures in one field

وفتی رخ داده اند که یک شکست غیر مترقبه در یک زمینه

address the constraints of another.

مشکل زمینه دیگری را پاسخ می دهد.

When scientist Alexander Fleming mistakenly contaminated

وقتیکه دانشمند "الکساندر فلمینگ" سهواً یک

a Petri dish in the lab,

ظرف آزمایشگاهی را آلوده کرد،

it led to the discovery of the first antibiotic, penicillin.

منجر به کشف اولین آنتی بیوتیک یعنی پنیسیلین شد.

The same is true of synthetic dye,

همین قضیه برای رنگ مصنوعی،

plastic,

پلاستیک،

and gunpowder.

و باروت نیز صحیح است.

All were created mistakenly,

همگی اشتباهاً ساخته شدند،

but went on to address the constraints of other problems.

ولی برای پاسخ به قید های مسائل دیگر بکار رفتند.

Understanding constraints guides scientific progress,

درک قید ها راهنمای پیشرفت علمی است،

and what's true in science is also true in many other fields.

و آنچه در علم صحیح است در خیلی از زمینه های دیگر نیز صحت دارد.

Constraints aren't the boundaries of creativity, but the foundation of it.

قید ها مرزهای خلاقیت که نه، بلکه پایه آن هستند.