Is there a disease that makes us love cats? - Jaap de Roode

آیا بیماری ای وجود دارد که سبب شود ما عاشق گربه ها شویم؟

Translator: Ali Fatemi Reviewer: zahra moghaddam

Is there a disease that makes us love cats,

آیاا بیماری ای وجود داره که باعث بشه ما عاشق گربه ها بشیم،

and do you have it?

و آیا شما این بیماری رو دارید؟

Maybe,

شاید،

and it's more likely than you'd think.

و احتمالش بیشتر از اونیه که فکرش رو بکنید.

We're talking about toxoplasmosis,

ما در مورد تاکسوپلاسموسیس صحبت می کنیم،

a disease caused by toxoplasma gondii.

یک بیماری ناشی از تاکسوپلاسما گوندی.

Like all parasites, toxoplasma lives at the expense of its host,

مانند همه انگل ها، تاکسوپلاسما با استفاده از میزبانش زندگی می کند،

and needs its host to produce offspring.

و برای فرزند آوری به میزبانش احتیاج دارد.

To do that, toxo orchestrates a brain manipulation scheme

برای انجام آن، تاکسو یک برنامه دستکاری مغزی تدارک می بیند،

involving cats,

که شامل گربه ها،

their rodent prey,

جوندگان طعمه آنها،

and virtually all other birds and mammals,

و بصورت مجازی تمام پرندگان و پستانداران،

including humans.

شامل انسان ها، می شود.

Documented human infections go as far back as ancient Egypt.

موارد مستند سرایت به انسان ها به مصر باستان باز می گردد.

We found samples in mummies.

ما نمونه هایی در مومیایی ها یافته ایم.

Today, about a third of the world's population is infected,

امروزه به حدود یک سوم جمعیت دنیا سرایت کرده است.

and most of them never even know it.

و بیشتر آنها به هیچ عنوان از این خبر ندارند.

In healthy people, symptoms often don't show up at all.

در افراد سالم، اغلب نشانه ها اصلا مشاهده نمی شوند.

When they do, they're mild and flu-like.

اما وقتی مشاهده شوند، آنها ملایم هستند و شبیه آنفلوانزا می باشند.

But those are just the physical symptoms.

اما اینها فقط نشانه های فیزیکی هستند.

Toxoplasma also nestles into our brains

تاکسوپلاسما در مغز ما هم اسکان می یابد

and meddles with our behavior behind the scenes.

و در پشت صحنه در رفتار ما مداخله می کند.

To understand why, let's take a look at the parasite's life cycle.

برای درک علت آن بیایید نگاهی به چرخه زندگی انگل بیاندازیم.

While the parasite can multiply in practically any host,

در حالی که انگل عملا در هر میزبانی می تواند تکثیر شود،

it can only reproduce sexually in the intestines of cats.

بصورت جنسی فقط می تواند در روده گربه ها تولید مثل نماید.

The offspring, called oocysts, are shed in the cat's feces.

اولاد زاده شده، که اووسیست، نامیده می شوند در مدفوع گربه تجمع می یابند.

A single cat can shed up to a hundred million oocysts.

یک تگ گربه می تواند تجمعی از صد میلیون اووسیست ایجاد کند.

If another animal, like a mouse, accidentally ingests them,

اگر حیوان دیگری مانند موش بصورت تصادفی آنها را فرو دهد،

they'll invade the mouse's tissues and mature to form tissue cysts.

آنها به بافت های موش حمله کرده و بالغ می شوند تا کیست های بافتی را تشکیل دهند.

If the mouse gets eaten by a cat,

اگر موش توسط گربه خورده شود،

the tissue cysts become active and release offspring

کیست های بافتی فعال شده و اولاد را رها می کنند

that mate to form new oocysts,

که برای ایجاد اووسیت های جدید جفت گیری می کنند،

completing the cycle.

که سبب تکمیل چرخه می شود.

But there's a problem.

اما مشکلی وجود دارد.

A mouse's natural desire to avoid a cat makes it tough to close this loop.

میل طبیعی موش دوری از گربه است و این تکمیل چرخه را مشکل می کند.

Toxoplasma has a solution for that.

تاکسوپلاسما راه حلی برای آن دارد.

The parasites invade white blood cells to hitch a ride to the brain

انگل ها گلبول های سفید را تسخیر می کنند تا به سمت مغزسواری کنند

where they seem to override the innate fear of predators.

جایی که آنها ترس ذاتی از شکارچی ها را از بین می برند.

Infected rodents are more reckless and have slower reaction times.

جوندگان ناقل بی پروا تر هستند و زمان عکس العمل کند تری دارند.

Strangest of all, they're actually attracted to feline urine,

عجیب تر از همه، آنها در حقیقت به ادرار گربه ای تمایل پیدا می کنند،

which probably makes them more likely to cross paths with a cat

که احتمالا باعث می شود آنها تمایل بیشتری برای هم مسیری با گربه ها داشته باشند

and help the parasite complete its life cycle.

و به انگل کمک می کند که چرخه زندگی اش را تکمیل کند.

How does the parasite pull this off?

چطور انگل این عمل را انجام می دهد؟

Although the exact mechanism isn't known, toxo appears to increase dopamine,

گرچه مکانیزم دقیق آن مشخص نیست، به نظر می رسد که تاکسو دوپامین را زیاد می کند

a brain neurotransmitter that is involved in novelty-seeking behavior.

یک انتقال دهنده مغزی که در رفتار جستجوی چیزهای جدید درگیر است.

Thus, one idea is that toxo tinkers with neurotransmitters,

بنابراین یک ایده این است که تاکسو به انتقال دهنده های عصبی، سیگنال های شیمیایی

the chemical signals that modulate emotions.

که احساسات را تنظیم می کنند، متصل می شود.

The result?

نتیجه؟

Fatal attraction.

جاذبه کشنده.

But mice aren't the only animals that end up with these parasites,

اما موش ها تنها حیواناتی نیستند که درگیر این انگل ها می شوند،

and that's where humans, and all of toxo's other hosts, come in.

و اینجا جایی است که پای انسان ها، و تمام دیگر میزبان های تاکسو به میان می آید.

We can accidentally ingest oocysts in contaminated water,

ما می توانیم بصورت تصادفی اووسیست ها را در آب آلوده،

or unwashed produce,

یا میوه های نشسته،

or from playing in sandboxes,

یا با بازی با جعبه های شن،

or cleaning out litter boxes.

یا تمیز کاری جعبه های حیوانات، فرو دهیم.

This is behind the common recommendation that pregnant women not change cat litter.

این پشت توصیه عمومی اینکه، زنان باردار جعبه گربه را عوض نکنند است.

Toxo can cause serious birth defects.

تاکسو می تواند سبب عوارض تولد جدی گردد.

We can also get toxo from eating undercooked meat

ما همچنین می توانیم تاکسو را از گوشت کم پخته دیگر حیواناتی

from other animals that picked up some oocysts.

که مقداری اووسیست جذب کرده اند بگیریم.

And it turns out that toxo can mess with our brains, too.

و مثل اینکه تاکسو می تواند با مغز ما نیز خرابکاری کند.

Studies have found connections between toxo and schizophrenia,

مطالعات ارتباطاتی بین تاکسو و اسکیزوفرنی،

biopolar disorder,

اختلال دوقطبی،

obsessive compulsive disorder,

اختلال وسواس فکری

and aggression.

و پرخاشگری، یافته اند.

It also slows reactions and decreases concentration,

آن همچنین عکس العمل ها را کند کرده و تمرکز را کاهش می دهد،

which may be why one study found that people involved in traffic accidents

که ممکن است دلیل اینکه تحقیقات نشان داده افراد درگیر در تصادفات رانندگی

were almost three times more likely to have toxoplasma.

اغلب سه برابر احتمال داشتن تاکسوپلاسما در آنها بیشتر است را مشخص می کند.

So is toxo manipulating our brains as an evolutionary strategy

بنابراین، آیا تاکسو مغز ما را بعنوان یک استراتژی تکامل کنترل می کند

to get predatory cats to eat us?

تا سبب شود که گربه سانان شکارچی ما را بخورند؟

Or are our brains just similar enough to a rodent's

یا آیا مغز ما به اندازه کافی شبیه مغز یک جونده است

that the same neurological tricks that lure them in catch us in the net, too?

که حقه های عصب شناختی که آنها را گول می زند بصورت عمومی ما را هم درگیر می کند؟

And is toxo the reason so many people love cats and keep them as pets?

و آیا تاکسو علت این است که این همه مردم گربه ها را دوست دارند و آنها را نگه می دارند؟

Well, the jury's still out on that one.

خوب، هنوز این مورد کامل مشخص نشده.

Some recent studies even contradict the idea.

بعضی تحقیقات جدید حتی این ایده را رد می کنند.

Regardless, toxoplasma has definitely benefited from humans

با این وجود، تاکسوپلاسما قطعا از انسان ها بهره برده است

to become one of the world's most successful parasites.

تا به یکی از موفقترین انگل های دنیا تبدیل شود.

It's not just our willingness to let cats on our dining room tables

این فقط تمایل ما به اینکه اجازه دهیم گربه ها روی میز ناهارخوری ما

or in our beds.

یا در رختخواب ما باشند، نیست.

Raising livestock and building cities which attract rodents

پرورش احشام و ایجاد شهرهایی که جوندگان را جذب می کنند

has provided billions of new hosts,

سبب ایجاد میلیاردها میزبان جدید شده است،

and you and your cat may be two of them.

و شما و گربه تان ممکن است دو تا از آنها باشید.