Why should you read Virgil's "Aeneid"? - Mark Robinson

Translator: Leila Ataei Reviewer: sadegh zabihi

In 19 B.C., the Roman poet Virgil was traveling from Greece to Rome

در سال ۱۹ پیش از میلاد مسیح، ویرژیل شاعر روم باستان از یونان

with the emperor Augustus.

به روم با امپراطور آگوستوس سفر می‌کرد.

On the way, he stopped to go sightseeing in Megara, a town in Greece.

در راه، برای تماشای دیدنیهای مگار، شهرستانی در یونان توقف کردند.

Out in the sun for too long, he suffered heatstroke

چون مدت طولانی در آفتاب بود، دچار گرمازدگی شد

and died on his journey back to Italy.

و در راه برگشت به ایتالیا درگذشت.

On his deathbed,

در بستر مرگش،

Virgil thought about the manuscript he had been working on for over ten years,

ویرژیل به نوشته‌ای فکر کرد که ده سالی روی آن کار کرده بود.

an epic poem that he called the "Aeneid."

یک منظومه حماسی که آن را «انه‌ئید» نامید.

Unsatisfied with the final edit, he asked his friends to burn it,

ناراضی از ویرایش نهایی آن، از دوستانش تقاضای سوزاندن آن را کرد،

but they refused,

اما آنها از این کار خودداری کردند.

and soon after Virgil's death, Augustus ordered it to be published.

و خیلی زود بعد از مرگ ویرژیل، آگوستوس فرمان انتشار آن را داد.

Why was Augustus so interested in saving Virgil's poem?

چرا آگوستوس انقدر علاقمند به نجات این شعر ویرژیل بود؟

The Romans had little tradition of writing serious literature

رومی‌ها کمتر مبادرت به نوشتن ادبیات جدی می‌کردند

and Virgil wanted to create a poem

و ویرژیل می‌خواست شعری را خلق کند

to rival the "Iliad" and "Odyssey" of Ancient Greece.

که رقیبی برای ایلیاد و اودیسه یونان باستان باشد.

The "Aeneid," a 9,896 line poem, spans twelve separate sections, or books,

«انه ئید»، شعری ۹٫۸۹۶ خطی مشتمل بر ۱۲ کتاب یا بخش مجزاست،

the first six of which mirror the structure of the "Odyssey"

شش بخش اول بازتابی از ساختار «اودیسه» دارد

and the last six echo the "Iliad."

و شش بخش نهایی منعکس کننده «ایلیاد» است.

Also like the Greek epics,

و مثل حماسه‌های یونانی،

The "Aeneid" is written entirely in dactylic hexameter.

«انه‌ئید» تماماً بر اساس شش وزن داکتیل نوشته شده.

In this meter, each line has six syllable groups called feet

در این وزن، هر مصرع گروه‌های شش سیلابی دارد

made up of dactyls which go long, short, short,

که متشکل از یگان شعر مرکب از یک هجای بلند، دو کوتاه،

and spondees which go long, long.

سپس دو هجای بلند است.

So the famous opening line in the original Latin starts,

بنابراین مصرع آغازین معروف در متن اصلی لاتین،

"Arma Virvmqve Cano,"

"Arma Virvmqve Cano,"

which can be translated as "I sing of arms and the man,"

را اینطور می‌توان ترجمه کرد، « من داستان مردان و سلاحها را می‌سرایم.»

arms, meaning battles and warfare, another "Iliad" reference,

سلاحها به معنی نبردها و جنگ افروزی است که اشاره دیگری به «ایلیاد» دارد،

and the man being the hero Aeneas.

و مرد قهرمان آینیاس است.

To understand the "Aeneid,"

برای شناخت «آنه‌ئید،»

it's necessary to examine the unsettled nature of Roman politics

بررسی ماهیت حل نشده سیاستهای رومی

in the second half of the 1st century B.C.

در نیمه دوم قرن اول پیش از میلاد، لازم است.

In 49 B.C., Julius Caesar, Augustus's great uncle,

در سال ۴۹ پیش از میلاد، ژولیوس سزار، عموی پدر آگوستوس،

triggered nearly 20 years of civil war

زمان رهبری ارتش خود علیه جمهوری رومی‌ها

when he led his army against the Roman Republic.

جرقه جنگ داخلی تقریباً ۲۰ ساله‌ای را زد.

After introducing a dictatorship, he was assassinated.

او بعد از روی کار آمدن حکومت دیکتاتوری خود، ترور شد.

Only after Augustus's victory over Marc Antony and Cleopatra in 31 B.C.

تنها بعد از پیروزی آگوستوس بر مارک آنتونی و کلئوپاترا

did peace return to Rome

در سال ۳۱ پیش از میلاد صلح به رم برگشت

and Augustus became the emperor.

و آگوستوس امپراطور شد.

Virgil aimed to capture this sense of a new era

ویرژیل هدفش شکار این مفهوم از عصر جدید

and of the great sacrifices that the Romans had endured.

و فداکاری‌های بزرگی بود که رومی‌ها متحمل شده بودند.

He wanted to give the Romans a fresh sense of their origins,

او می‌خواست به رومی‌ها مفهوم تازه‌ای از ریشه‌هایشان،

their past,

گذشته‌شان،

and their potential.

و ظرفیت‌هایشان ببخشد.

By connecting the founding of Rome

با وصل کردن بنیان رم

to the mythological stories that his audience knew so well,

به داستانهای افسانه‌ای که مخاطب بخوبی با آنها آشناست،

Virgil was able to link his hero Aeneas to the character of Augustus.

ویرژیل قادر بود قهرمانش آینیاس را با شخصیت آگوستوس پیوند بزند.

In the epic poem, Aeneas is on a quest to establish a new home for his people.

در این شعر حماسی، آینیاس سودای ساخت وطنی جدید را برای مردمش دارد.

This duty, or pietas as the Romans called it,

این وظیفه، یا به زبان رومی‌ها پیتاس

faces all kinds of obstacles.

با انواع موانع مواجه است.

Aeneas risks destruction in the ruins of Troy,

آینیاس در خرابه های تروی با خطر هلاکت روبروست،

agonizes over love when he meets the beautiful Queen of Carthage, Dido,

هنگام با ملاقات ملکه زیبای کارتاژ دایدو از عشق در عذاب است،

and in one of the most vivid passages in all of ancient literature,

و در یکی از درخشان‌ترین گذرهای ادبیات باستان،

has to pass through the underworld.

باید از دنیای اموات بگذرد.

On top of all that, he must then fight to win a homeland for his people

در راس آنها، او باید بعداً بخاطر داشتن موطنی برای مردمش

around the future sight of Rome.

در روم آینده، جنگ را ببرد.

Virgil presents Aeneas as a sort of model for Augustus,

ویرژیل آینیاس را در قالب الگویی برای آگوستوس ارائه می‌کند

and that's probably one of the reasons the emperor was so eager

و شاید این یکی از دلایلی است که امپراطور انقدر مشتاق بود

to save the poem from destruction.

شعر را از نابودی نجات دهد.

But Virgil didn't stop there.

اما ویرژیل در آنجا متوقف نشد.

In some sections, Aeneas even has visions of Rome's future and of Augustus himself.

در برخی بخشها، آینیاس تصوراتی از آینده رم و خود آگوستوس دارد.

Virgil presents Augustus as a victor, entering Rome in triumph

ویرژیل آگوستوس را به عنوان فاتحی که وارد رم می‌شود

and shows him expanding the Roman Empire.

و امپراطوری روم را گسترش می‌دهد نشان می‌دهد.

Perhaps most importantly, he's hailed as only the third Roman leader in 700 years

شاید مهمتر از همه، او تنها بعنوان سومین رهبر روم در ۷۰۰ سال نامیده شده

to shut the doors of the Temple of Janus signifying the arrival of permanent peace.

که درهای معبد جانوس را می‌بندد، تا اهمیت از راه رسیدن صلح دائمی را نشان دهد.

But there's a twist.

اما در اینجا با چرخشی مواجه هستیم.

Virgil only read Augustus three selected extracts of the story

ویرژیل تنها خلاصه‌های سه گزیده از داستان را برای آگوستوس خواند

and that was Augustus's entire exposure to it.

و این تمامی چیزی بود که آگوستوس از آن شنید.

Some of the other sections could be seen as critical,

اگر تخریبگری نسبت به موفقیتهای امپراطور در کار نبود

if not subtly subversive about the emperor's achievements.

می‌شد برخی دیگر از بخشهای آن را انتقادی تلقی کرد.

Aeneas, again a model for Augustus, struggles with his duty

آینیاس، دوباره الگویی برای آگوستوس است که با وظایفش درگیری دارد

and often seems a reluctant hero.

و اغلب به یک قهرمان بی‌میل می‌ماند.

He doesn't always live up to the behavior expected of a good Roman leader.

او همیشه مطابق با استانداردهای یک رهبر خوب رومی رفتار نمی‌کند.

He struggles to balance mercy and justice.

او در برقراری توازن بین بخشش و عدالت تقلا می‌کند.

By the end, the reader is left wondering about the future of Rome

در آخر، ذهن خواننده درگیر فکر کردن به آینده رم می‌شود

and the new government of Augustus.

و حکومت جدید آگوستوس.

Perhaps in wanting the story published,

شاید در پس درخواست آگوستوس برای انتشار داستان

Augustus had been fooled by his own desire for self-promotion.

تمایل او برای تبلیغ برای خودش نهفته باشد.

As a result, Virgil's story has survived to ask questions

در نتیجه داستان ویرژیل نجات یافت تا سوالاتی

about the nature of power and authority ever since.

درباره ذات قدرت و اختیار پس از آن بپرسد.