The dark history of bananas - John Soluri

Translator: shirin etebar Reviewer: Leila Ataei

On a December night in 1910, the exiled former leader of Honduras,

در یک شب دسامبر سال ۱۹۱۰، رهبر تبعید شده سابق هندوراس،

Manuel Bonilla, boarded a borrowed yacht in New Orleans.

مانوئل بونیلا، سوار یک قایق تفریحی عاریه در نیواورلئان شد.

With a group of heavily armed accomplices,

وی با گروهی از همدستان به شدت مسلح،

he set sail for Honduras in hopes of reclaiming power

به امید بازپس‌گیری قدرت به هر طریق لازم،

by whatever means necessary.

راهیِ هندوراس شد.

Bonilla had a powerful backer,

بونیلا از حامی قدرتمندی برخوردار بود،

the future leader of a notorious organization

رهبر آینده سازمانی بدنام

known throughout Latin America as El Pulpo, or "the Octopus,"

که در سراسر آمریکای لاتین با نام ال پولپو یا «هشت پا»

for its long reach.

شناخته می‌شود.

The infamous El Pulpo was a U.S. corporation

ال پولپوی بدنام یک شرکت آمریکایی بود

trafficking in, of all things, bananas.

که از همه چیز، موز قاچاق می‌کرد.

It was officially known as United Fruit Company—

این شرکت به طور رسمی به عنوان شرکت یونایتد فروت -

or Chiquita Brands International today.

یا با نشان بین المللی چیکیتا شناخته می‌شد.

First cultivated in Southeast Asia thousands of years ago,

موز که برای اولین بار در هزاران سال پیش در جنوب شرقی آسیا کشت می‌شد،

bananas reached the Americas in the early 1500s,

در اوایل دهه ۱۵۰۰ به قاره آمریکا رسید،

where enslaved Africans cultivated them in plots alongside sugar plantations.

در آنجا برده‌های آفریقایی‌ آنها را در مزارع در کنار مزارع شکر کشت کردند.

There were many different bananas,

موزهای مختلفی وجود داشت،

most of which looked nothing like the bananas in supermarket aisles today.

که بیشتر آنها هیچ شباهتی به موزهای موجود در راهروهای سوپرمارکت‌های امروزه ندارند.

In the 1800s, captains from New Orleans and New England

در دهه ۱۸۰۰، کاپیتان‌های نیواورلئان و نیوانگلند

ventured to the Caribbean in search of coconuts and other goods.

برای جستجوی نارگیل و کالاهای دیگر به کارائیب رفتند.

They began to experiment with bananas, purchasing one kind,

آنها شروع به آزمایش موز کردند، و یک نوع محصول به نام گروس میشل را

called Gros Michel, from Afro-Caribbean farmers in Jamaica, Cuba, and Honduras.

از کشاورزان آفریقایی-کارائیب در جامائیکا، کوبا و هندوراس خریداری کردند.

Gros Michel bananas produced large bunches of relatively thick-skinned fruit—

موز گروس میشل خوشه‌های زیادی میوه با پوست نسبتا ضخیم تولید می‌کرد -

ideal for shipping.

که برای جا به جایی ایده‌آل است.

By the end of the 1800s, bananas were a hit in the US.

با پایان دهه ۱۸۰۰، موز در ایالات متحده مورد توجه قرار گرفت.

They were affordable, available year-round,

آنها مقرون به صرفه، در طول سال در دسترس بودند،

and endorsed by medical doctors.

و مورد تأیید پزشکان پزشکی قرار گرفتند.

As bananas became big business,

با تبدیل شدن موز به تجارت بزرگ،

U.S. fruit companies wanted to grow their own bananas.

شرکت‌های میوه ایالات متحده آمریکا می‌خواستند موزهای خود را پرورش دهند.

In order to secure access to land,

به منظور اطمینان از دسترسی به زمین،

banana moguls lobbied and bribed government officials in Central America,

افراد بانفوذ در صنعت موز با لابی و دادنِ رشوه به مقامات دولتی در آمریکای مرکزی،

and even funded coups to ensure they had allies in power.

و حتی برای اطمینان از داشتنِ متحدان با قدرت، بودجه‌هایی را تأمین مالی کردند.

In Honduras, Manuel Bonilla repaid the banana man

در هندوراس، منوئل بونیلا به مرد موزی مبلغی باز پرداخت

who had financed his return to power with land concessions.

کسی که بازگشت خود به قدرت را با امتیازات زمینی تأمین کرده بود.

By the 1930s, one company dominated the region: United Fruit,

در دهه ۱۹۳۰، یك شركت بر منطقه سلطه داشت: یونایتد فروت،

who owned over 40% of Guatemala’s arable land at one point.

كه یک باره مالک بیش از ۴۰ درصد از زمین‌های قابل کشت گواتمالا بود.

They cleared rainforest in Costa Rica, Colombia, Guatemala, Honduras,

آنها جنگلهای بارانی در کاستاریکا، کلمبیا، گواتمالا، هندوراس

and Panama to build plantations,

و پاناما را برای ساخت مزارع،

along with railroads, ports, and towns to house workers.

همراه با راه‌آهن، بنادر و شهرها برای اسکان کارگران، پاکسازی کردند.

Lured by relatively high-paying jobs, people migrated to banana zones.

مردم که با مشاغل نسبتاً پردرآمد اغوا شده بودند، به مناطق موز مهاجرت کردند.

From Guatemala to Colombia,

از گواتمالا تا کلمبیا،

United Fruit’s plantations grew exclusively Gros Michel bananas.

مزارع یونایتد فروت به طور انحصاری موز گروس میشل را رویاندند.

These densely packed farms had little biological diversity,

این مزارع پرتراکم تنوع بیولوژیکی کمی داشتند،

making them ripe for disease epidemics.

که آنها را برای اپیدمی‌های بیماری آماده‌ی مصرف کرده است.

The infrastructure connecting these vulnerable farms

زیرساخت اتصال دهنده این مزارع آسیب‌پذیر

could quickly spread disease:

می‌تواند به سرعت باعث شیوع بیماری شود:

pathogens could hitch a ride from one farm to another on workers’ boots,

عوامل بیماری‌زا می‌توانند بر روی چکمه‌های کارگران، اتومبیل‌های راه‌آهن،

railroad cars, and steamships.

و کشتی‌های بخار از یک مزرعه به مزرعه دیگر بروند.

That’s exactly what happened in the 1910s,

این دقیقاً همان اتفاقی است که در دهه ۱۹۱۰ رخ داد،

when a fungus began to level Gros Michel banana plantations,

هنگامی که یک قارچ شروع به نشانه گرفتن مزارع موزِ گروس میشل کرد،

first in Panama, and later throughout Central America,

ابتدا در پاناما و بعداً در سراسر آمریکای مرکزی،

spreading quickly via the same system that had enabled big profits and cheap bananas.

به سرعت توسط همان سیستم پخش شد که سودهای کلان و موز ارزان قیمت را فراهم کرده بود.

In a race against “Panama Disease,”

در رقابت علیه «بیماری پاناما»،

banana companies abandoned infected plantations

شرکت‌های موز مزارع آلوده را

in Costa Rica, Honduras, and Guatemala,

در کاستاریکا، هندوراس و گواتمالا رها کردند،

leaving thousands of farmers and workers jobless.

و هزاران کشاورز و کارگر را بیکار گذاشتند.

The companies then felled extensive tracts of rainforests

سپس این شرکت‌ها قطعات وسیعی از جنگل‌های بارانی را

in order to establish new plantations.

برای ایجاد مزارع جدید قطع کردند.

After World War II,

پس از جنگ جهانی دوم،

the dictatorships with which United Fruit had partnered in Guatemala and Honduras

دیکتاتوری‌هایی که یونایتد فروت با آنها در گواتمالا و هندوراس همکاری کرده بود،

yielded to democratically elected governments that called for land reform.

تسلیم دولت‌های منتخب دمکراتیک که خواستار اصلاحات ارضی بودند، شدند.

In Guatemala, President Jacobo Arbenz tried to buy back land from United Fruit

در گواتمالا، رئیس جمهور جاکوبو آربنز تلاش کرد زمین را از یونایتد فروت خریداری کند

and redistribute it to landless farmers.

و دوباره آن را در بین کشاورزان بی‌زمین تقسیم کند.

The Arbenz government offered to pay a price based on tax records—

دولت آربنز پیشنهاد پرداخت هزینه‌ای را براساس سوابق مالیاتی داد -

where United Fruit had underreported the value of the land.

جایی که یونایتد فروت ارزش زمین را کمتر گزارش داده بود.

El Pulpo was not happy.

ال پولپو خوشحال نبود.

The company launched propaganda campaigns against Arbenz

این شرکت مبارزات تبلیغاتی را علیه آربنز آغاز کرد

and called on its deep connections in the US Government for help.

و از روابط عمیق خود در دولت ایالات متحده کمک گرفت.

Citing fears of communism, the CIA orchestrated the overthrow

CIA با استناد به ترس از کمونیسم، سرنگونی آربنز را

of the democratically elected Arbenz in 1954.

که به طور دموکراتیک انتخاب شده بود، در سال ۱۹۵۴ ترتیب داد.

That same year in Honduras, thousands of United Fruit workers went on strike

در همان سال در هندوراس، هزاران کارگر یونایتد فروت اعتصاب کردند

until the company agreed to recognize a new labor union.

تا اینکه شرکت با به رسمیت شناختنِ اتحادیه کارگری جدید موافقت کرد.

With the political and economic costs of running from Panama Disease escalating,

با بالا رفتن هزینه‌های سیاسی و اقتصادیِ فرار از بیماری پاناما،

United Fruit finally switched from Gros Michel

یونایتد فروت سرانجام در اوایل دهه ۱۹۶۰

to Panama disease-resistant Cavendish bananas in the early 1960s.

از گروس میشل به موز کاوندیش مقاوم در برابر بیماری پاناما تغییر یافت.

Today, bananas are no longer as economically vital in Central America,

امروز، موز از نظر اقتصادی دیگر در آمریکای مرکزی حیاتی نیست،

and United Fruit Company, rechristened Chiquita,

و شرکت یونایتد فروت، که مجدداً به چیکیتا تغییر نام داده،

has lost its stranglehold on Latin American politics.

کنترل شدید خود را در سیاست‌های آمریکای لاتین از دست داده است.

But the modern banana industry isn’t without problems.

اما صنعت مدرن موز هم بدون مشکل نیست.

Cavendish bananas require frequent applications of pesticides

موز کاوندیش به استفاده‌های مکرر سموم دفع آفات نیاز دارد

that create hazards for farmworkers and ecosystems.

که خطراتی برای کارگران مزرعه و اکوسیستم‌ها ایجاد می‌کند.

And though they’re resistant to the particular pathogen

و اگرچه آنها در برابر پاتوژن خاصی که موزهای گروس میشل را

that affected Gros Michel bananas,

تحت تأثیر قرار داد مقاوم هستند،

Cavendish farms also lack biological diversity,

مزارع کاوندیش تنوع بیولوژیکی ندارند،

leaving the banana trade ripe for another pandemic.

و تجارت موز را برای یک بیماری همه گیر دیگر ترک می‌کند.