The Cambodian myth of lightning, thunder, and rain - Prumsodun Ok

Translator: Niloofar Irani Reviewer: hassan qodusi

Once, a long time ago,

در روز و روزگاری دور،

there was a powerful hermit named Lok Ta Moni Eysei.

زاهد توانایی بود به نام «لُک تا مونی اِی‌سِی».

He had three promising students:

او سه شاگرد نویدبخش داشت:

Moni Mekhala, the brilliant goddess of the seas,

«مونی مکالا»، الهه خردمند دریاها،

Vorachhun, the princely manifestation of the earth,

«وُراچون»، تجلی شاهانه زمین،

and Ream Eyso, a demon whose heart burned with passionate fire.

و «ری‌یِم اِی‌سُو»، شیطانی که قلبش با آتشی شعله‌ور می‌سوخت.

Lok Ta wished to bestow a gift upon his most deserving student.

«لُک تا» خواست هدیه‌ای به شایسته‌ترین شاگردش بدهد.

To determine which of the three that was, he announced a contest:

برای این که شایسته‌ترین را مشخص کند، رقابتی ترتیب داد:

whoever first brought back a glass full of morning dew

هرکدام که صبح، زودتر جامی پر از شبنم صبحگاهی بیاورد

would be master of this mysterious gift.

صاحب این هدیه اسرارآمیز می‌شود.

When dusk came, Vorachhun and Ream Eyso ventured into the forest.

وقتی هوا تاریک و روشن شد، «وُراچون» و «ری‌یِم اِی‌سو» به دل جنگل زدند.

They left not one leaf or blade of grass untouched,

حتی از یک برگ یا ساقه علف نگذشتند،

impatiently shaking the precious fluid into their glasses.

و بی‌صبرانه مایع ارزشمند را در جام‌هایشان ریختند.

When they returned to the hermit’s hut,

وقتی به کلبه زاهد برگشتند،

they found Moni Mekhala sitting patiently with a full glass of morning dew.

دیدند «مونی مکالا» با متانت با جامی پر از شبنم صبحگاهی آنجا نشسته است.

She had left her shawl out overnight

او شب شالش را بیرون گذاشته بود

and won the contest by simply wringing out the fabric over her glass.

و رقابت را با چلاندن پارچه در جام، پیروز شد.

Proud of all his students, and loving them like his own children,

«لُک‌ تا» که به همه شاگردانش افتخار می‌کرد و آن‌ها را چون فرزندان خود دوست داشت،

Lok Ta surprised all three with gifts.

هر سه را با هدیه‌هایی غافلگیر کرد.

He turned the dew Ream Eyso collected into a diamond axe,

او شبنمی که «ری‌یِم اِی‌سو» گرد آورده بود را به تبری از الماس بدل ساخت،

Vorachhun’s into a magic dagger,

شبنم‌های «وُراچون» را به دشنه جادویی تبدیل کرد،

and Moni Mekhala’s into a crystal ball unlike anything ever seen.

و شبنم‌های «مونی مکالا» را به یک گوی بلوری که تا آن زمان کسی مشابهش را ندیده بود.

Soon Ream Eyso grew covetous and decided he must have Mekhala’s prize.

دیری نپایید که «ری‌یِم اِی‌سو» طمع کرد و تصمیم گرفت جایزه مکالا را به چنگ آورد.

He and Vorachhun tried to woo the goddess so they could get the precious gem.

او و «وُراچون» سعی کردند به الهه ابراز عشق کنند تا بتوانند جواهر را به دست آورند.

But after she rejected their advances and flew off,

اما وقتی الهه آن‌ها را پس زد و پرواز کرد و رفت،

Ream Eyso resolved to take the crystal ball by force.

«ری‌یِم اِی‌سو» تصمیم گرفت گوی را به زور به دست بیاورد.

Ream Eyso flew through the air in search of Moni Mekhala,

خشم ناشی از حسادت بر «ری‌یِم اِی‌سو» چیره شد،

propelled on by a jealous rage.

و در صدد یافتن «مونی مکالا» به پرواز درآمد.

On his way, he encountered Vorachhun and attacked him,

در راه به «وراچون» برخورد و چون می‌دانست شاهزاده درستکار،

knowing that the righteous prince would never allow him to steal the crystal.

هرگز اجازه دزدیدن گوی را به او نمی‌دهد، به «وراچون» حمله کرد.

The demon gained the upper hand in the heat of battle,

این شریر، در مبارزه سَرتَر بود،

and hurled Vorachhun against the side of a mountain.

و «وراچون» را به دیواره کوه کوباند.

Sure of Vorachhun’s death,

وقتی که از مرگ «وراچون» مطمئن شد،

Ream Eyso continued his search until he finally found Moni Mekhala.

«ری‌یِم اِی‌سو» به جستجو ادامه داد تا بالاخره «مونی مکالا» را پیدا کرد.

He demanded that she and her friends either submit to him,

او از «مونی مکالا» و دوستانش خواست که

the most brilliant of Lok Ta’s students and rightful master of the crystal ball,

یا باهوشترین شاگرد «لُک تا» و صاحب برحق گوی بلوری را به او تسلیم کنند،

or die like Vorachhun.

و یا مانند «وراچون» بمیرند.

Mekhala, without fear, refused and flew off into the clouds,

«مکالا» بدون این که بترسد، نه گفت و به سوی ابرها پرواز کرد،

hoping to draw the demon away from her friends.

تا شرور را از دوستانش دور سازد.

Ream Eyso took the bait, ripping through nimbus after nimbus in his crazed pursuit.

«ری‌یِم ای‌سو» با قلابش ابرها را یکی پس از دیگری می‌شکافت و به دنبالش پرواز می‌کرد.

Once far enough away, Mekhala confronted her pursuer.

«مکالا» وقتی به قدر کافی دور شد، با تعقیب‌کننده‌اش رو‌به‌رو گشت.

Ream Eyso made one last demand but the goddess remained unfazed.

«ری‌یِم ای‌سو» برای آخرین بار خواسته‌اش را گفت اما «مکالا» نپذیرفت.

Enraged, he began to swing his diamond axe.

«ری‌یِم ای‌سو» که عصبانی شده بود، شروع به تاب دادن تبر الماسی‌اش در هوا کرد.

Before he could hurl the weapon, Mekhala threw her crystal into the air.

قبل از این که بتواند تبرش را پرتاب کند، «مکالا» گوی را به هوا پرتاب کرد.

As it climbed the height of the sky,

همچنان که گوی به آسمان می‌رفت،

it emitted powerful flashes of lightning that blinded the demon.

جرقه‌هایی چنان قدرتمند از آذرخش زد که شرور را کور کردند.

Ream Eyso let his axe loose in wild desperation.

«ری‌یِم ای‌سو» از فرط یاس تبرش را رها کرد.

As the weapon flew through the air it cut through clouds,

همچنان که تبر در حرکت بود، ابرها را می‌شکافت،

creating deep, rolling peals of thunder.

و تندر‌هایی در هم پیچیده خلق می‌کرد.

And when the lightning and thunder mixed,

و آنگاه که تندر و آذرخش ترکیب شدند،

precious seeds of water fell from heaven: rain.

دانه‌های ارزشمند آب از آسمان باریدن گرفتند: باران.

Mekhala drew close to Ream Eyso, now blind and impotent without his axe.

«مکالا» به «ری‌یِم اِی‌سو» که حالا نابینا و بدون تبرش ناتوان شده بود نزدیک شد.

She pondered what she should do to the murderer.

اندیشید باید با یک قاتل چه کند.

Remembering the kindness and love of her teacher,

مهربانی و عشق استادش را به یاد آورد،

Moni Mekhala chose compassion and flew into the sky.

شفقت را برگزید و به آسمان پرواز کرد.

Shortly later, Ream Eyso regained his strength, found his axe, and followed her.

کمی بعد، «ری‌یِم اِی‌سو» توانش را به دست آورد، تبرش را یافت و به دنبال «مکالا» رفت.

Thunder, lightning, and rain continued to dance across the earth.

رقص تندر، آذرخش و باران بر فراز زمین ادامه یافت.

Some drops fell on Vorachhun and revived him,

قطراتی بر «وُراچون» چکید و او را دوباره زنده کرد،

his skin golden like a rice field ready for harvest.

پوستش مانند شالیزارِ آماده برداشت، طلایی شده بود.

Grabbing his magic dagger,

دشنه جادویی‌اش را برداشت،

he flew into the sky in search of Ream Eyso and Moni Mekhala.

و برای یافتن «ری‌یِم ای‌سو» و «مونی مکالا» به آسمان پرواز کرد.