What can you learn from ancient skeletons? - Farnaz Khatibi

از اسکلت‌های باستانی چه می‌توان فهمید؟ - فرناز خطیبی

Translator: sadegh zabihi Reviewer: Leila Ataei

Between 2008 and 2012,

بین سال‌های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۲،

archeologists excavated the rubble of an ancient hospital in England.

باستان شناسان ویرانه‌های یک بیمارستان باستانی را در انگلستان حفاری کردند.

In the process, they uncovered a number of skeletons.

آنها در طول حفاری تعدادی اسکلت کشف کردند.

One in particular belonged to a wealthy male

بخصوص یکی از آنها به مردی ثروتمند تعلق داشت

who lived in the 11th or 12th century

که قرن ۱۱ام یا ۱۲ ام زندگی کرده

and died of leprosy between the ages of 18 and 25.

و بر اثر بیماری جذام بین سن ۱۸ تا ۲۵ سالگی درگذشته بود.

How do we know all this?

این همه را از کجا می‌دانیم؟

Simply by examining some old, soil-caked bones?

به سادگی با آزمایش چند استخوان قدیمی و خاک خورده؟

Even centuries after death,

حتی قرن‌ها بعد از مرگ،

skeletons carry unique features that tell us about their identities.

اسکلت‌ها ویژگی‌های خاصی دارند که هویت آنها را نشان می‌دهند.

And using modern tools and techniques, we can read those features as clues.

و با استفاده از ابزارها و روش‌های مدرن آن ویژگی‌ها را مثل سرنخ دنبال می‌کنیم.

This is a branch of science known as biological anthropology.

این شاخه‌ای از دانش است که مردم شناسی بیولوژیکی نام دارد.

It allows researchers to piece together details about ancient individuals

و دانشمندان می‌توانند اطلاعات مربوط به به انسان‌های باستان را کنار هم بگذارند

and identify historical events that affected whole populations.

و وقایع تاریخی که همه جامعه را تحت تاثیر قرار داده را شناسایی کنند.

When researchers uncover a skeleton,

وقتی محققان یک اسکلت را کشف می‌کنند،

some of the first clues they gather, like age and gender,

بعضی از اولین چیزهایی که می‌فهمند، مثل سن و جنسیت،

lie in its morphology,

در ریخت شناسی آن نهفته است،

which is the structure, appearance, and size of a skeleton.

که یعنی ساختار، ظاهر، و ابعاد اسکلت.

Bones, like the clavicle, stop growing at age 25,

رشد استخوان‌ها، مثل استخوان ترقوه، در ۲۵ سالگی متوقف می‌شود،

so a skeleton with a clavicle that hasn't fully formed

پس اسکلتی که ترقوه‌اش هنوز کامل شکل نگرفته

must be younger than that.

باید از آن جوان‌تر باشد.

Similarly, the plates in the cranium can continue fusing up to age 40,

به طور مشابه، صفحات جمجمه می‌توانند تا ۴۰ سالگی و گاهی بیش از آن،

and sometimes beyond.

به در هم آمیختن ادامه دهند.

By combining these with some microscopic skeletal clues,

با ترکیب این‌ها و بعضی اطلاعات میکروسکوپی از اسکلت،

physical anthropologists can estimate an approximate age of death.

انسان شناسان فیزیکی می‌توانند سن مرگ را تخمین بزنند.

Meanwhile, pelvic bones reveal gender.

در همین حال، استخوان لگن جنسیت را نشان می دهد.

Biologically, female pelvises are wider, allowing women to give birth,

از نظر بیولوژیکی استخوان لگن در زن‌ها پهن‌تر است تا بتوانند زایمان کنند،

where as males are narrower.

و در مردها باریک‌تر.

Bones also betray the signs of ancient disease.

استخوان‌ها همچنین علائم بیماری‌های باستانی را فاش می‌کنند.

Disorders like anemia leave their traces on the bones.

نارسایی‌هایی مثل کم خونی آثار خود را روی استخوان می‌گذارد.

And the condition of teeth can reveal clues

و وضعیت دندان‌ها می‌تواند سرنخ‌هایی

to factors like diet and malnutrition,

درباره رژیم غذایی و سوء تغذیه نشان دهد،

which sometimes correlate with wealth or poverty.

که گاهی با ثروت و فقر مرتبط هستند.

A protein called collagen can give us even more profound details.

پروتئینی به نام کولاژن حتی می‌تواند اطلاعات عمیق‌تری در اختیار ما بگذارد.

The air we breathe,

هوایی که تنفس می‌کنیم،

water we drink,

آبی که می‌نوشیم،

and food we eat

و غذایی که می‌خوریم

leaves permanent traces in our bones and teeth

علامت‌هایی دائمی روی استخوان‌ها و دندان‌های ما می‌گذارد

in the form of chemical compounds.

که از جنس ترکیبات شیمیایی هستند.

These compounds contain measurable quantities called isotopes.

این ترکیبات حاوی مقادیر قابل اندازه گیری به نام ایزوتوپ هستند.

Stable isotopes in bone collagen and tooth enamel varies among mammals

ایزوتوپ‌های پایدار موجود در کولاژن استخوان‌ها و مینای دندان بین پستانداران

dependent on where they lived and what they ate.

بسته به مکان زندگی و رژیم غذایی متفاوت است.

So by analyzing these isotopes,

پس با تحلیل این ایزوتوپ‌ها،

we can draw direct inferences regarding the diet and location of historic people.

می‌توانیم مستقیماً درباره رژیم غذایی و محل زندگی مردم باستان نتیجه‌گیری کنیم.

Not only that, but during life,

نه تنها آن، بلکه در طول زندگی،

bones undergo a constant cycle of remodeling.

استخوان‌ها دستخوش چرخه ثابتی از نوسازی می‌شوند.

So if someone moves from one place to another,

پس اگر کسی از جایی به جای دیگر نقل مکان کند،

bones synthesized after that move

ترکیب استخوان‌ها بعد از آن جابجایی

will also reflect the new isotopic signatures of the surrounding environment.

امضای ایزوتوپی محیط اطراف را بازتاب خواهد داد.

That means that skeletons can be used like migratory maps.

این یعنی می‌توان از اسکلت‌ها به عنوان نقشه مهاجرت استفاده کرد.

For instance, between 1-650 AD,

به طور مثال، بین سالهای ۱ تا ۶۵۰ پس از میلاد،

the great city of Teotihuacan in Mexico bustled with thousands of people.

شهر بزرگ تئوتیئوهاکان در مکزیک هزاران نفر جمعیت داشت.

Researchers examined the isotope ratios in skeletons' tooth enamel,

محققان نسبت‌های ایزوتوپ را در مینای دندان اسکلت‌ها آزمایش کردند،

which held details of their diets when they were young.

که حاوی اطلاعاتی درباره رژیم غذایی آنها در زمان کودکی بود.

They found evidence for significant migration into the city.

آنها شواهدی درباره مهاجرت عمده به شهر پیدا کردند.

A majority of the individuals were born elsewhere.

عده کثیری از افراد جای دیگری متولد شده بودند.

With further geological and skeletal analysis,

با تحلیل‌های جغرافیایی و اسکلتی بیشتر،

they may be able to map where those people came from.

می‌توان فهمید آن مردم از کجا آمده بودند.

That work in Teotihuacan is also an example of how bio-anthropologists

آن کار در تئوتیئوهاکان همچنین مثالی از چگونگی

مطالعه اسکلت‌ها در قبرستان‌ها و گورهای جمعی توسط زیست انسان شناسان

study skeletons in cemeteries and mass graves,

then analyze their similarities and differences.

و سپس تحلیل شباهت‌ها و تقاوت‌های آنها است.

From that information, they can learn about cultural beliefs,

از آن اطلاعات می‌توانیم به باورهای فرهنگی،

social norms,

هنجارهای اجتماعی،

wars,

جنگ‌ها،

and what caused their deaths.

و عوامل مرگ آنها پی ببریم.

Today, we use these tools to answer big questions about how forces,

امروزه از این ابزارها استفاده می‌کنیم تا پاسخ پرسش‌های بزرگ درباره

like migration and disease,

تأثیر نیروهایی مانند مهاجرت و بیماری

shape the modern world.

در شکل گیری جهان امروز را پیدا کنیم.

DNA analysis is even possible in some relatively well-preserved ancient remains.

حتی تحلیل DNA هم درباره بعضی اسکلت‌ها که نسبتاًخوب باقی مانده‌اند امکان پذیراست.

That's helping us understand how diseases like tuberculosis

این به ما کمک می‌کند بفهمیم بیماری‌هایی مثل سل

have evolved over the centuries

چطور در طی قرون تکامل یافته‌اند

so we can build better treatments for people today.

تا امروز بتوانیم درما‌ن‌های بهتری برای آن پیدا کنیم.

Ancient skeletons can tell us a surprisingly great deal about the past.

اسکلت‌های باستانی به شکلی غیر منتظره اطلاعات زیادی درباره گذشته به ما می‌دهند.

So if your remains are someday buried intact,

پس اگر بقایای شما روزی سالم دفن شده باشد،

what might archeologists of the distant future learn from them?

باستان شناسان آیندهٔ دور از آنها چه خواهند فهمید؟