In on a secret? That's dramatic irony - Christopher Warner

Translator: Andrea McDonough Reviewer: Bedirhan Cinar

Translator: soheila Jafari Reviewer: sadegh zabihi

What do horror movies and comedies have in common?

چه چیز مشترکی بین فلیم‌های ترسناک و کمدی هست؟

The two genres might seem totally different,

شاید این دو دسته فیلم کاملا متفاوت به نظر بیایند،

but the reason they're both so popular

اما دلیل اینکه هر دو خیلی خواهان دارند

is perhaps because what they have in common:

شاید به خاطر چیزی است که هر دو آنها دارند:

their use of dramatic irony.

آنها از تناقض‌های نمایشی استفاده می‌کنند.

First, let's clarify.

ابتدا، بگذارید روشن کنیم.

There are three types of irony out there.

سه نوع تناقض در این فیلم‌‌ها وجود دارد.

Situational irony is when you expect one thing,

موقعیت متناقض ، هنگامی که شما انتظار چیزی را دارید،

but get the opposite.

اما متناقض آن را دریافت می‌کنید.

Verbal irony is when someone says something,

تناقض کلامی، هنگامی که شخصی چیزی را می‌گوید،

but truly means the opposite.

اما کاملا منظورش متناقض آن است.

Dramatic irony, though,

تناقض نمایشی،

is what we will be looking at right now.

آنچه که الان آن را تماشا می‌کنیم.

Dramatic irony is when the audience

تناقض نمایشی ، هنگامی که به نظر می‌رسد که تماشاگر

seems to know more about an event,

درباره یک ماجرا،

a situation,

یک موقعیت،

or a conversation

یا یک گفتگو بیشتر

than the characters in the movie,

از شخصیت فیلم،

on the show,

یا نمایش،

or in the book do.

یا شخصیت کتاب می‌داند.

The audience is in on a secret

تماشاگران رازهایی را می‌دانند

that the characters have missed.

که شخصیت‌های فیلم آن را نمی‌دانند.

This is a great story-telling device

این شیوه بسیار خوبی برای گفتن داستان است

that creates tremendous emotion within that text.

که باعث ایجاد احساسات فوق العاده‌ای از میان متن داستان می‌شود

Think about it for a moment.

برای یک لحظه در این مورد فکر کنید.

How does it feel when, in a horror film,

در فیلم ترسناک، این چه احساسی را ایجاد می‌کند،

you know that the scary villain is hiding

هنگامی که شما می‌دانید که یک تبهکار وحشتناک

behind that door in the darkened room.

در آن اتاق تاریک پشت در پنهان شده است.

The music becomes eerie,

the lighting creates complete shadows,

موسیقی وهم‌آور می‌شود،

نور سایه های کاملی را به وجود می‌آورد،

this has to be bad for the hero!

اینها برای قهرمان داستان بسیار بد هستند!

Of course, though, that hero must enter the room

البته، گرچه که قهرمان داستان باید وارد اتاق شود

to find the villain.

تا تبهکار را پیدا کند.

You feel tremendous tension and the suspense

تنش بسیار زیادی را احساس می‌کنید و از اینکه می‌دانید که یک نفر

of knowing that someone will jump out and be scary,

بیرون خواهد پرید و ترسناک خواهد بود بین زمین و هوا هستید

but you just don't know when.

اما تنها شما نمی‌دانید کِی این اتفاق می‌افتد.

That tension is dramatic irony:

تنش ایجاد شده تناقض نمایشی است:

you know something more than the characters in the film.

شما چیزی را بیشتر از شخصیت فیلم می‌دانید.

Now, take the typical comedy.

حالا فیلم های کمدی معمول را در نظر بگیرید.

There will probably be some type of "misunderstanding".

احتمالا یک نوع « سوءتفاهم» در فیلم خواهد بود.

Again, we know more of what is going on

دوباره، ما بیشتر از شخصیت داستان

than the characters do.

می‌دانیم که چه خواهد شد.

Picture two characters making a plan

تصور کنید که دو شخصیت فیلم برنامه‌ای

for a birthday surprise for their roommate

برای مهمانی غافلگیر کننده برای تولد هم اتاقیشان می چینند

while that roommate overhears

در حالی که هم اتاقیشان

the entire conversation from the hallway.

تمامی گفتگوی آنها را از راهرو می‌شنود.

From there, confusion and misunderstanding occur,

از آنجا، سردرگمی و سوء تفاهم رخ می دهد،

and the tension builds.

و تنش در داستان ساخته می‌شود.

This isn't the same tension as the horror film

این تنش مشابه تنشی که در فیلم ترسناک دیدیم نیست

since it is probably pretty funny

چونکه این احتملا خیلی خنده دار است

as the character tries to figure out the whos and the whats,

چون شخصیت تلاش می کند که بفهمد چی بود و کی بود

but it serves as a great example

و این به عنوان مثال بزرگی

of the tension and suspense of dramatic irony.

از تنش و تعلیق از تناقض نمایشی به کار گرفته می‌شود.

This tension or suspense in both genres

این تنش و پا در هوایی در هر دو نوع فیلم‌ها

drives the story and keeps the plot progressing.

داستان را به حرکت درآورده و آن را پیش می‌برد.

The audience wants, no, needs,

تماشاگران می‌خواهند که تنش

to see the tension of the dramatic irony broken

این تناقض نمایشی شکسته شود

either by the scary person jumping out of the shadows

چه توسط فرد ترسناکی که از سایه به بیرون بپرد

or by someone finally revealing someone's true identity

یا فردی که در نهایت هویت واقعی اش هویدا می‌شود

and clearing up the confusion.

و از سردرگمی رهایی پیدا می‌کنند

So, when you feel like you are in on a secret,

پس هنگامی که فکر می‌کنید که در یک راز و پنهانکاری هستید،

that is dramatic irony,

این تناقض نمایشی است،

a hallmark of all the great writers,

یک مشخصه از تمامی نویسندگان بزرگ،

from Shakespeare to Hitchcock.

از شکسپیر تا آلفرد هیچکاک.