The most devastating asteroid to hit Earth - Sean P. S. Gulick

Translator: shirin etebar Reviewer: Mahshid Moballegh Nasery

66 million years ago, near what’s now the Yucatán Peninsula,

۶۶ میلیون سال پیش، نزدیک به شبه جزیره یوکاتان فعلی،

a juvenile sauropod feasted on horsetail plants on a riverbank.

یک ساروپود جوان که با گیاهان دم اسبی در حاشیه رودخانه جشن می‌گرفت.

Earth was a tropical planet.

زمین سیاره‌ای استوایی بود.

Behemoth and tiny dinosaurs alike roamed its lands,

بهیموث و دایناسورهای مشابه کوچک در سرزمین‌های آن پرسه می‌زدند،

while reptiles and tentacled ammonites swept its seas.

درحالی‌که خزندگان و آمونیت‌های شاخک‌دار دریاهای آن را در می‌نوردیدند.

But, in an instant, everything would change.

اما، در یک چشم برهم زدن، همه چیز تغییر می‌کند.

A roughly 12-kilometer-wide asteroid was careening toward Earth

مسیر یک سیارک به عرض تقریبا ۱۲ کیلومتر با سرعتی در حدود ۲۰ کیلومتر در ثانیه

at around 20 kilometers per second.

به سمت زمین منحرف می‌شود.

From where the sauropod stood,

از جایی که ساروپود ایستاده بود،

there would have been no early warning signs.

هیچ علامت هشدار اولیه‌ای وجود نداشت.

The asteroid barreled through Earth's atmosphere in a matter of seconds

این سیارک در عرض چند ثانیه از جو زمین عبور کرد

and struck the Yucatán’s submerged continental shelf.

و به فلات قاره یوکاتان برخورد کرد.

It exploded upon impact,

سیارک بر اثر این برخورد منفجر شد

instantaneously creating a 100-kilometer-wide hole

و فوراً حفره‌ای به وسعت ۱۰۰ کیلومتر ایجاد کرد

and ejecting sedimentary and crystalline rocks.

و سنگ‌های رسوبی و کریستالی را به بیرون پرتاب کرد.

Within minutes, the impact crater, known today as Chicxulub,

در عرض چند دقیقه، دهانه برخوردی که امروزه به نام چیکشلوب شناخته می‌شود،

began collapsing inwards.

شروع به فروپاشی به سمت داخل کرد.

Meanwhile, the base rebounded some 20 kilometers above the Earth’s surface,

در همین حین، کف آن حدود ۲۰ کیلومتر بالاتر از سطح زمین برگشت،

then fell back down and moved outwards, creating a ring of mountains.

سپس به پایین سقوط و به سمت خارج حرکت کرد و حلقه‌ای از کوه‌ها را ساخت.

The energy released from the asteroid’s impact is estimated to have been

انرژی آزاد شده از برخورد این سیارک

several billion times that of a nuclear bomb.

چندین میلیارد برابر انرژیِ یک بمب هسته‌ای تخمین زده می‌شود.

The force sent seismic energy across the planet

این نیرو انرژی لرزه‌ای را به سراسر سیاره فرستاد

at a much greater magnitude than any earthquake

با بزرگی بسیار بیشتر از هر زمین لرزه‌ای

a tectonic fault could ever produce.

که یک گسل تکتونیکی می‌تواند ایجاد کند.

Massive landslides ensued.

زمین لغزش‌های عظیمی رخ داد.

And a tsunami sped from the newly formed crater,

و یک سونامی از دهانه‌ی تازه تشکیل شده سرعت گرفت

potentially reaching 1,500 meters high.

و به طور بالقوه به ارتفاع ۱,۵۰۰ متری رسید.

Countless lives were extinguished.

زندگی‌های بی‌شماری منقرض شد.

Some instantly: all life within 1,500 kilometers of the impact site

برخی فورا: تمام حیات در ۱,۵۰۰ کیلومتری محل برخورد

was incinerated;

سوزانده شد؛

others right after: by colossal waves, landslides, and hurricane force winds.

دیگران بلافاصله پس از آن: با امواج عظیم، رانش زمین و بادهای طوفانی قوی.

But many organisms across the planet survived.

اما بسیاری از ارگانیسم‌ها در سراسر این سیاره زنده ماندند.

It was what came next that would bring about the end for many species,

چیزی که بعداً رخ داد، پایان حیات بسیاری از گونه‌ها،

including almost all dinosaurs.

از جمله تقریباً همه دایناسورها بود.

This was just the beginning of one of the most devastating periods

این رویداد تنها آغاز یکی از ویرانگرترین دوره‌ها

in the history of life on Earth.

در تاریخ حیات روی زمین بود.

When the asteroid struck, it sent hundreds of gigatons

هنگامی که سیارک برخورد کرد، صدها میلیارد تن سنگ آهک

of carbon-dioxide-rich limestone and sulfur-saturated-sediments

غنی از کربن دی‌اکسید و رسوبات اشباع از گوگرد را

into the atmosphere.

به اتمسفر فرستاد.

The sulfur combined with water vapor to create sulfate aerosols.

گوگرد با بخار آب ترکیب شده و ذرات معلق سولفات ایجاد می‌کند.

This plume of limestone dust, soot, and sulfate aerosols

این توده غبار سنگ آهک، دوده و آئروسل‌های سولفات

spread from the impact site at several kilometers per second,

از محل برخورد با سرعت چند کیلومتر در ثانیه پخش می‌شود

blanketing the globe in a matter of hours.

و در عرض چند ساعت کره زمین را می‌پوشاند.

It’s thought to have blocked the Sun,

تصور می‌شود که با مسدودسازی خورشید،

plunging Earth into an extended period of darkness

زمین را در یک دوره طولانی تاریکی فرو برده

and dropping the temperature in many places by at least 25°C.

و دما را در بسیاری از نقاط حداقل تا ۲۵ درجه سانتی‌گراد کاهش داده است.

The asteroid’s immediate impact was devastating,

تاثیر فوری برخورد سیارک ویرانگر بود،

but it seems to have been the rapid climate change it triggered

اما به نظر می‌رسد که علتش تغییرات آب و هواییِ سریعی بود

that ended the roughly 165-million-year reign of the dinosaurs.

که باعث شد به حکومت تقریبا ۱۶۵ میلیون ساله‌ی دایناسورها پایان دهد.

Plants and plankton rapidly died,

گیاهان و پلانکتون‌ها به سرعت از بین رفتند

causing the collapse of food webs worldwide.

و باعث فروپاشی شبکه‌های غذایی در سراسر جهان شدند.

An estimated 75% of life on Earth went extinct,

تخمین زده می‌شود که ۷۵ درصد از حیات روی زمین منقرض شده است،

including almost all dinosaurs.

از جمله تقریبا تمام دایناسورها.

Small birds were the only kinds that remained,

پرندگان کوچک تنها گونه‌هایی بودند که زنده ماندند،

perhaps because they relied on hardy seeds that weathered the catastrophe.

شاید به این دلیل که تغذیه‌شان دانه‌های مقاومی بود که در طی این فاجعه سالم ماندند.

It's unclear why exactly the lifeforms that survived the extinction did.

مشخص نیست که چرا بعضی از شکل‌های حیاتی توانستند از انقراض جان سالم به در ببرند.

Many smaller organisms, like insects, persisted.

بسیاری از موجودات کوچکتر، مانند حشرات، باقی ماندند.

So did early mammals— perhaps because of their ability to burrow and hibernate.

پستانداران اولیه هم همینطور - شاید به علت توانایی‌شان در نقب زدن و خواب زمستانی.

And photosynthetic lifeforms like algae,

و شکل‌های حیات فتوسنتزی مانند جلبک‌ها

that had ways of withstanding low-light conditions,

که روش‌هایی برای مقاومت در شرایط نور کم داشتند،

also survived.

آن‌ها هم زنده ماندند.

Traces of the asteroid scattered worldwide and the scar of the Chicxulub crater

آثاری از سیارک پراکنده در سراسر جهان و دهانه چیکشلوب

attest to this period of monumental destruction.

گواه این دوره از ویرانی‌های تاریخی است.

So, what are the chances of another Chicxulub happening?

پس احتمال وقوع یک چیکشلوب دیگر چقدر است؟

Space programs are continuously identifying and tracking

برنامه‌های فضایی به طور مداوم سیارک‌های نزدیک به زمین را

near-Earth asteroids.

شناسایی و ردیابی می‌کنند.

Fortunately, the likelihood of one as large and cataclysmic

خوشبختانه، به نظر می‌رسد که احتمال وقوع یک حادثه بزرگ و فاجعه‌آمیز

striking in the next thousand or so years seems to be small—

در هزار یا چند سال آینده کم است –

something like a 7 in a million chance.

چیزی در حدود ۷ در میلیون.

However, we are facing the consequences of another kind of rapid climate change,

با این حال، ما با پیامدهای نوع دیگری از تغییر سریع آب و هوا روبرو هستیم،

this time because of humanity's own emissions.

این بار به دلیل انتشار گازهای گلخانه‌ایِ خود بشر.

Animals are going extinct faster than ever in our history,

حیوانات سریع‌تر از همیشه در تاریخ ما در حال انقراض هستند

and people are being displaced from their homes.

و مردم از خانه‌های خود آواره می‌شوند.

But, unlike the dinosaurs,

اما، بر خلاف دایناسورها،

we have the opportunity to avoid the large-scale devastation that will come

ما این فرصت را داریم که از ویرانی در مقیاس بزرگی اجتناب کنیم

if governments continue with the status quo.

که در صورت ادامه کار دولت‌ها به وضعیت موجود رخ خواهد داد.