Can you survive nuclear fallout? - Brooke Buddemeier and Jessica S. Wieder

Translator: Masood Mousavi Reviewer: Leila Ataei

The full scope of a nuclear detonation is almost unimaginable.

دامنه کامل یک انفجار اتمی تقریباً غیرقابل‌تصور است.

Hopefully, no one will ever experience another of these catastrophic incidents.

امیدواریم کسی چنین اتفاق فاجعه باری را تجربه نکند.

But there is a scientifically supported plan of action

اما یک سری اقدامات علمی وجود دارد

that could save hundreds of thousands of lives

که می‌تواند جان صدها هزار نفر را

in the area surrounding a nuclear explosion.

در مناطقی که اطراف انفجار اتمی هستند نجات دهد.

So what is this plan,

خب، این برنامه چیست،

and what exactly would it protect us from?

دقیقاً ما را در برابر چه‌چیزی محافظت می‌کند؟

To create their destructive blast,

سلاح‌های اتمی برای ایجاد انفجار ویرانگرشان،

these weapons harness the power of nuclear fission–

قدرت همجوشی هسته‌ای را فراهم می‌کنند--

in which an atom’s nucleus is split in two.

که در آن هسته‌اتم به دو بخش تقسیم می‌شود.

This process produces an incredible amount of energy,

این فرآیند، انرژی باورنکردنی آزاد می‌کند.

and in some materials the neutrons produced by one fission

و در برخی از مواد، نوترون‌های حاصل از یک همجوشی هسته‌ای

are absorbed by nearby atoms,

توسط اتم‌های مجاور جذب شده،

splitting additional nuclei.

و فرآیند تقسیم هسته‌ای تکرار می‌شود.

These chain reactions can produce a range of explosive yields,

این واکنش‌های زنجیره‌ای می‌توانند طیف وسیعی از انفجار را تولید کنند،

but let’s consider an explosion equivalent to 10,000 tons of TNT.

اما یک انفجار معادل ۱۰,۰۰۰ تن تی‌اِن‌تی را در نظر بگیریم.

An explosion like this would create

چنین انفجاری یک گلوله آتش به وجود می‌آورد

a fireball capable of decimating a few city blocks

که می‌تواند چندین محله اطراف شهر را با هم نابود کند

and a shockwave damaging buildings several kilometers away.

و موج انفجار آن به ساختمان‌های چندین کیلومتر دورتر هم آسیب می‌رساند.

There is tragically nothing that can be done

متأسفانه برای نجات کسانی که

to save those in the fireball’s radius.

در شعاع انفجار هستند، نمی‌توان کاری کرد.

However, for those in the shockwave and beyond,

اما برای کسانی که در معرض امواج انفجار و مناطق دورتر قرار دارند،

our scientifically supported protocol could be life saving.

پروتکل علمی ما می‌تواند جان‌شان را نجات دهد.

And though it may sound surprising,

و بااینکه ممکن است عجیب به نظر برسد،

the best way to stay protected before, during, and after a nuclear detonation,

اما بهترین راه محافظت از خویش قبل، در حین، و بعد از انفجار اتمی،

is getting inside.

در خانه ماندن است.

Similar to protecting yourself from tornadoes or hurricanes,

دقیقاً مثل وقتی‌که خودمان را از طوفان و گردباد محافظت می‌کنیم،

getting and staying inside a sturdy building would offer protection

باقی ماندن در یک ساختمان محکم می‌تواند از ما

from the explosion’s shockwave, heat, and radiation.

در مقابل ترکش‌ها، گرما و تشعشعات انفجار حفاظت کند.

The shockwave of energy would travel

امواج ناشی از وقوع انفجار اتمی

several kilometers beyond the fireball’s radius in the first few seconds.

در ثانیه‌های ابتدایی آن، تا چندین کیلومتر فراتر از شعاع مرکز انفجار پیشروی می‌کنند.

Sturdy buildings within that range should be able to withstand the shockwave,

ساختمان‌های محکم در این محدوده می‌توانند در برابر امواج انفجار مقاومت کنند،

and staying in the centers and basements of these buildings

همچنین، با پناه گرفتن در مرکز یا زیرزمین این ساختمان‌ها

also helps provide protection from heat and flying objects.

می‌توانیم از گزند گرما و اشیا پرتاب‌شده براثر انفجار در امان باشیم.

Finding shelter is especially important if the fireball occurs close to the earth,

پیدا کردن پناهگاه زمانی که گلوله آتش نزدیک زمین اتفاق می‌افتد اهمیت بیشتری دارد،

as it will pull thousands of tons of dirt and debris

در این حالت گلوله آتش هزاران تن خاک و آوار را

several kilometers into the atmosphere.

کیلومترها به بالا و درون اتمسفر می‌کشد.

As the fireball cools,

همین‌طور که گلوله آتش سرد می‌شود،

unstable atoms created by the nuclear fission mix with the debris

اتم‌های ناپایداری ناشی از شکافت هسته‌ای با آوار ترکیب‌شده

to produce the most dangerous long-term effect of a nuclear detonation:

و خطرناک‌ترین اثر درازمدت انفجار اتمی را به وجود می‌آورند:

radioactive particles called fallout.

ذرات رادیواکتیوی که بارش هسته‌ای نامیده می‌شود.

These sand-sized particles emit ionizing radiation,

این ذرات که به‌اندازه دانه‌های شن هستند از خود تابش یوننده‌ای ساطع می‌کنند،

capable of separating electrons from molecules and atoms.

که قادر است الکترون‌ها را از مولکول‌ها و اتم‌ها جدا کند.

Exposure to massive amounts of this radiation can result in cell damage,

قرار گرفتن در معرض مقدار زیادی از تشعشعات می‌تواند منجر به خطراتی همچون تخریب سلولی،

radiation burns, radiation sickness, cancer, and even death.

سوختگی شدید، مسمومیت پرتوی، سرطان، و حتی مرگ برای افراد شود.

Created several kilometers up,

در ارتفاع چند کیلومتری زمین

dangerous concentrations of this material

توده‌هایی از این مواد خطرناک تشکیل می‌شود

would be driven by upper atmospheric winds,

و توسط بادهای اتمسفری جابه‌جا می‌شوند،

potentially leading to hazardous levels of fallout

این روند می‌تواند باعث سطوح خطرناکی از بارش هسته‌ای

in areas up to tens of kilometers downwind.

ده‌ها کیلومتر دورتر از مکان وقوع انفجار اتمی شود.

Thankfully, the same buildings that offer protection from the blast

خوشبختانه، ساختمان‌ها علاوه بر آنکه در برابر موج انفجار از ما محافظت می‌کنند

are even better at guarding against fallout.

حتی پناهگاه‌های بهتری در برابر بارش هسته‌ای هستند.

Radiation is reduced as it travels through space and mass.

تأثیر مواد رادیواکتیو در اثر حرکت در فضا و جرم کاهش می‌یابد.

So while a broken window and sealed window

بنابراین با اینکه یک پنجره شکسته یا سالم

both have the same minimal effect on radiation,

از ما در مقابل این ذرات محافظت چندانی نمی‌کنند،

thick layers of steel, concrete, and packed earth

اما در مقابل لایه‌های ضخیم فولاد، بتن و خاک فشرده

can offer serious protection.

سطح بالایی از محافظت را ایجاد می‌کنند.

And since fallout gives off half of its energy in the first hour

و چون بارش هسته‌ای نیمی از انرژی‌اش را در ساعت اول

and 80% in the first day,

و ۸۰ درصد انرژی‌اش را در روز اول از دست می‌دهد،

staying inside for 24 hours could dramatically improve the odds

ماندن در یک محیط دربسته در ۲۴ ساعت اول شانس دور ماندن از

of avoiding the most serious effects of radiation.

تأثیرات منفی تشعشعات هسته‌ای را بشدت افزایش می‌دهد.

Following the blast there would be at least 15 minutes to find shelter

بلافاصله پس از انفجار، حداقل ۱۵ دقیقه وقت دارید

تا قبل از شروع بارش هسته‌ای پناهگاهی پیدا کنید.

before the fallout begins.

Since the most hazardous fallout particles are the heaviest,

ازآنجایی‌که خطرناک‌ترین ذرات در بارش هسته‌ای سنگین‌تر هستند،

they sink through the air

در هوا پایین آمده

and collect on streets and rooftops,

و بر روی خیابان‌ها و بام‌ها جمع می‌شوند،

making ideal shelters underground or in the middle of high-rise buildings.

به همین دلیل بهترین پناهگاه‌ در زیرزمین یا طبقات میانی ساختمان‌های بلند است.

But if someone were to get caught in the fallout,

اما حتی اگر فردی در میان بارش هسته‌ای گیر افتاد،

there are still measures they could take.

هنوز راهکارهایی برای حفاظت از خود وجود دارد.

After finding a safe space,

آن‌ها باید بعد از پیدا کردن یک مکان امن،

they should remove their shoes and outer layers,

کفش‌ها و لباس‌های خود را در بیاورند،

wash any exposed skin,

پوست‌هایی که در معرض هوا قرار داشته بشویند،

and store the contaminated clothing far away.

و لباس‌های آلوده خود را درجایی دور از دسترس انبار کنید.

Once inside,

وقتی به پناهگاه می‌روید،

plan on staying there for at least 24 hours.

برای حداقل ۲۴ ساعت اقامت در پناهگاه برنامه‌ریزی کنید.

If the shelter is poor, or someone inside needs urgent medical attention,

اگر پناهگاه در وضعیت بدی قرار دارد یا کسی در آن به مراقبت‌های فوری پزشکی نیاز دارد،

try seeking outside help after an hour.

سعی کنید بعد از یک ساعت برای درخواست کمک از پناهگاه خارج شوید.

اما در حالت ایده آل،

But ideally,

stay inside and stay tuned for more information from first responders.

داخل پناهگاه بمانید و منتظر پیام‌رسانی و دریافت اطلاعات از نیروهای امدادگر بمانید.

While electric power, cell service, and Internet would be down,

بااینکه ممکن است برق، خدمات تلفن همراه و اینترنت قطع شود،

most radios would likely survive.

احتمالاً سرویس‌های رادیویی به کار خود ادامه می‌دهند.

So listen in for emergency responders

با گوش دادن به رادیو منتظر پیام‌ نیروهای امدادی بمانید

to determine the safest course forward.

تا از بهترین کاری که می‌توانید انجام دهید اطلاع پیدا کنید.

Nuclear weapons are some of the most powerful tools of destruction on Earth,

سلاح‌های اتمی از قدرتمندترین ابزارهای ویرانگر موجود بر روی زمین هستند،

and it may seem naive to put faith in these straightforward protective measures.

و شاید تکیه کردن به اقدامات حفاظتی ساده‌ای که مطرح شد ساده‌لوحانه به نظر برسد.

But studies and simulations have repeatedly shown the benefits

اما تحقیقات و شبیه‌سازی‌های متعدد فواید رفتن به محیط‌های دربسته

of getting inside.

و پناهگاه‌ها را نشان داده‌اند.

So while we’ll hopefully never need to,

پس بااینکه امیدواریم هرگز با آن روبرو نشوید،

remember to Get Inside, Stay Inside, and Stay Tuned.

به یاد داشته باشید که به جایی دربسته بروید همانجا بمانید و منتظر پیام‌ها باشید.