Is there any truth to the King Arthur legends? - Alan Lupack

Μετάφραση: Sophia Angelopoulou Επιμέλεια: Vasiliki Soultani

«Εδώ, κείτεται ο Αρθούρος, βασιλιάς ήταν, και βασιλιάς θα είναι».

“Here lies Arthur, king who was, and king who will be.”

So reads the inscription on King Arthur’s gravestone

Έτσι γράφει στην επιγραφή της ταφόπλακας του Βασιλιά Αρθούρου

in Thomas Malory’s Le Morte d’Arthur.

στο ο Θάνατος του Αρθούρου του Τόμας Μάλορυ.

Writing in the 15th century,

Γραμμένο τον 15ο αιώνα,

Malory couldn’t have known how prophetic this inscription would turn out to be.

ο Μάλορυ δεν μπορούσε να φανταστεί πόσο προφητική θα ήταν αυτή η επιγραφή.

King Arthur has risen again and again in our collective imagination,

Ο Βασιλιάς Αρθούρος αναστήθηκε ξανά και ξανά στη συλλογική μας φαντασία,

along with his retinue of knights,

μαζί με την ακολουθία των ιπποτών του,

Guinevere,

την Γκουίνεβιρ,

the Round Table,

τη Στρογγυλή Τράπεζα,

Camelot,

το Κάμελοτ,

and of course, Excalibur.

και φυσικά το Εξκάλιμπερ.

But where do these stories come from, and is there any truth to them?

Όμως από πού ήρθαν αυτές οι ιστορίες και υπάρχει κάποια αλήθεια σ' αυτές;

King Arthur as we know him is a creation of the later Middle Ages,

Ο Βασιλιάς Αρθούρος όπως τον ξέρουμε είναι δημιουργία του ύστερου Μεσαίωνα,

but his legend actually has its roots in Celtic poetry from an earlier time:

όμως ο θρύλος του έχει τις ρίζες του στην Κελτική ποίηση σε προγενέστερη εποχή:

the Saxon invasions of Britain.

στις Σαξονικές εισβολές της Βρετανίας.

After the Romans left Britain in 410 CE,

Αφού οι Ρωμαίοι άφησαν τη Βρετανία το 410 μ.Χ,

Saxon invaders from what’s now Germany and Denmark

οι Σάξονες επιδρομείς από τη σύγχρονη Γερμανία και Δανία

quickly capitalized on the vulnerability of the abandoned territory.

γρήγορα εκμεταλλέυτηκαν την αδυναμία της εγκαταλελειμένης επικράτειας.

The inhabitants of Britain fought fiercely against the invaders

Οι κάτοικοι της Βρετανίας πολέμησαν μανιασμένα κατά των εισβολέων

through several centuries of turmoil.

κατά τη διάρκεια πολλών αιώνων αναταραχής.

There are hardly any written records from this time,

Δεν υπάρχει σχεδόν καμία γραπτή καταγραφή από αυτή την εποχή,

so it’s difficult to reconstruct an accurate history.

έτσι είναι δύσκολο ν' αναπαραστήσουμε μια ακριβή ιστορία.

However, surviving poetry from the era gives us some clues.

Όμως, η σωζόμενη ποίηση από αυτή την εποχή, μας δίνει κάποια στοιχεία.

One of the poems, The Gododdin, contains the very first reference to Arthur,

Ένα από τα ποιήματα, ο Γκοντόντιν, περιέχει την πρώτη αναφορά του Αρθούρου,

though Arthur himself doesn’t actually appear in it.

αν και ο ίδιος ο Αρθούρος δεν παρουσιάζεται σ' αυτό.

It says a different warrior, named Gwawrddur,

Μιλάει για έναν διαφορετικό πολεμιστή ονόματι Γκουόρντουρ,

was skilled at slaying his enemies, but was no Arthur.

ικανός να σφαγιάζει τους εχθρούς του, όμως δεν ήταν ο Αρθούρος.

Δεν είναι αρκετό για να συνεχίσουμε,

That’s not much to go on,

but whoever this Arthur was,

όμως όποιος και να ήταν αυτός ο Αρθούρος,

he must’ve been the gold standard of warriors.

πρέπει να ήταν το χρυσό πρότυπο των πολεμιστών.

Whether he ruled anyone, or even lived at all is, unfortunately, less clear.

Είτε βασίλευσε, είτε έζησε ποτέ είναι, δυστυχώς, λιγότερο σαφές.

Despite this uncertainty,

Παρά αυτήν την αμφιβολία,

references to Arthur caught the attention of an aspiring historian

αναφορές για τον Αρθούρο τράβηξαν την προσοχή ενός επίδοξου ιστορικού

hundreds of years later.

εκατοντάδες χρόνια αργότερα.

In 1130, Geoffrey of Monmouth was a lowly cleric with grand ambitions.

Το 1130, ο Τζόφρι του Μόνμαουθ ήταν ένας ταπεινός κληρικός με μεγάλες φιλοδοξίες.

Using Celtic and Latin sources,

Χρησιμοποιώντας κελτικές και λατινικές πηγές,

he spent years creating a lengthy chronicle

ξόδεψε χρόνια δημιουργώντας ένα εκτενές χρονικό

titled, "The History of the Kings of Britain."

με τίτλο, «Η Ιστορία των Βασιλιάδων της Βρετανίας».

The centerpiece of this tome was King Arthur.

Το κεντρικό κομμάτι του τόμου ήταν ο Βασιλιάς Αρθούρος.

History is a generous term for Geoffrey’s account.

Ιστορία είναι ένας δοτικός όρος για την καταγραφή του Τζόφρι.

Writing six hundred years after the Saxon invasions,

Γραμμένο 600 χρόνια μετά τις Σαξονικές εισβολές,

he cobbled together fragments of myth and poetry

ένωσε μαζί τα θραύσματα του μύθου και της ποίησης

to compensate for the almost complete lack of official records.

για να αντισταθμίσει τη σχετική έλλειψη των επίσημων καταγραφών.

A few of his sources contained mentions of Arthur,

Μερικές από τις πηγές του περιείχαν αναφορές γα τον Αρθούρο,

and some others were realistic accounts of battles and places.

και μερικές άλλες ήταν ρεαλιστικές αναφορές μαχών και περιοχών.

But many featured mythic heroes fighting long odds

Όμως πολλοί από τους γνωστούς μυθικούς ήρωες πολεμούν με μεγάλη απόδοση

with the help of magical swords and sorcery.

χάρη στη βοήθεια μαγικών σπαθιών και μαγείας.

Geoffrey blended them all:

Ο Τζόφρι τα ανέμειξε όλα:

A magical sword called Caledfwlch

Ένα μαγικό σπαθί ονόματι Καλεντβούλχ

and a Roman fortress called Caerleon appeared in his source material,

κι ένα Ρωμαϊκό οχυρό ονόματι Καρλέον εμφανίστηκε στο υλικό των πηγών του,

so Geoffrey’s Arthur ruled from Caerleon and wielded Caliburnus,

έτσι ο Αρθούρος του Τζόφρι βασίλευε από το Καρλέον και εξουσίαζε το Καλίμπουρνους,

the Latin translation of Caledfwlch.

στη λατινική μετάφραση του Καλεντβούλχ.

Geoffrey even added a wise counselor named Merlin,

Ο Τζόφρι ακόμη πρόσθεσε έναν σοφό σύμβουλο ονόματι Μέρλιν,

based on the Celtic bard Myrrdin, to Arthur’s story.

βασισμένο στον Κέλτη βάρδο Μύρδην, στην ιστορία του Αρθούρου.

If Arthur did live, he would likely have been a military leader,

Αν ο Αρθούρος όντως ζούσε, θα μπορούσε πιθανόν να είναι στρατιωτικός ηγέτης,

but a castle-bound king better fit Geoffrey’s regal history.

όμως ένας καστροβασιλιάς ταίριαζε καλύτερα στην μεγαλοπρεπή ιστορία του Τζόφρι.

Geoffrey’s chronicle got the attention he’d hoped for,

Το χρονικό του Τζόφρι τράβηξε την προσοχή που ήλπιζε,

and was soon translated from Latin into French

και σύντομα μεταφράστηκε από τα Λατινικά στα Γαλλικά

by the poet Wace around 1155 CE.

από τον ποιητή Γουέις περίπου το 1155 μ.Χ.

Wace added another centerpiece of Arthurian lore to Geoffrey’s sword,

Ο Γουέις έβαλε ακόμη ένα κεντρικό τμήμα στον Αρθούριο μύθο το σπαθί του Τζόφρι,

castle,

and wizard:

το κάστρο,

και τον μάγο:

the Round Table.

τη Στρογγυλή Τράπεζα.

He wrote that Arthur had the table constructed

Έγραψε ότι ο Αρθούρος έβαλε να κατασκευάσουν το τραπέζι

so that all guests in his court would be equally placed,

έτσι ώστε όλοι οι καλεσμένοι στην αυλή του θα μπορούσαν εξίσου να κάτσουν,

and none could boast that he had the highest position at the table.

και κανείς δεν θα μπορούσε να παραπονεθεί ότι έχει υψηλότερη θέση στο τραπέζι.

After reading Wace’s translation, another French poet, Chrétien de Troyes,

Αφού διάβασε τη μετάφραση του Γουέις ένας Γάλλος ποιητής, ο Κρετιέν ντε Τρουά,

wrote a series of romances that catapulted Arthur’s story to fame.

έγραψε σειρά από ρομάντζα που εκτόξευσαν τη φήμη της ιστορίας του Αρθούρου.

He introduced tales of individual knights like Lancelot and Gawain,

Εισήγαγε μεμονωμένες ιστορίες ιπποτών όπως ο Λάνσελοτ και ο Γκοουέην,

and mixed elements of romance in with the adventures.

κι ανέμειξε τα στοιχεία του ρομαντισμού με τις περιπέτειες.

He conceived Arthur,

Επινόησε τον Αρθούρο,

Lancelot,

τον Λάνσελοτ,

and Guinevere’s love triangle.

και το ερωτικό τους τρίγωνο με την Γκουίνεβιρ.

In addition to interpersonal intrigue, he also introduced the Holy Grail.

Σε αντίθεση με τη διαπροσωπική πλοκή επίσης εισήγαγε και το Ιερό Δισκοπότηρο.

Chrétien probably based his Grail’s powers on magical objects in Celtic mythology.

Ο Κρετιέν έθεσε την ισχύ του Δισκοπότηρου

σε μαγικά αντικείμενα της κελτικής μυθολογίας.

He lived in the middle of the Crusades,

Έζησε στα μέσα των Σταυροφοριών,

and others imposed the preoccupations of the time on the Grail,

άλλοι επέβαλαν τις εμμονές για την εποχή του Δισκοπότηρου,

casting it as a powerful relic from the crucifixion.

επιλέγοντάς το σαν ένα πανίσχυρο κειμήλιο από την σταύρωση.

Numerous adaptations in French and other languages

Πολυάριθμες προσαρμογές στα Γαλλικά και σε άλλες γλώσσες

followed from Chrétien’s work.

ακολούθησαν το έργο του Κρετιέν.

In the course of these retellings, Caerleon became Camelot,

Στα πλαίσια αυτών των επαναδιατυπώσεων το Καρλέον έγινε Κάμελοτ,

το Καλίμπουρνους ξαναβαπτίστηκε σε Εξκάλιμπερ.

and Caliburnus was rechristened Excalibur.

In the 15th century,

Τον δέκατο πέμπτο αιώνα,

Sir Thomas Malory synthesized these stories in Le Morte D’arthur,

ο Σερ Τόμας Μάλορυ συνέθεσε αυτές τις ιστορίες στο ο Θάνατος του Αρθούρου,

the basis of many modern accounts of King Arthur.

την βάση πολλών σύγχρονων ιστοριών για τον Βασιλιά Αρθούρο.

In the thousand years since Arthur first appeared in a Celtic poem,

Στα χιλιάδες χρόνια από την πρώτη εμφάνιση του Βασιλιά Αρθούρου στο κέλτικο ποίημα,

his story has transformed over and over

η ιστορία του μεταμορφώθηκε ξανά και ξανά

to reflect the concerns of his chroniclers and their audiences.

για να αντικατοπτρίσει τις ανησυχίες των χρονογράφων και των ακροατηρίων τους.

And we’re still rewriting and adapting the legend today.

Ακόμη ξαναγράφουμε και προσαρμόζουμε τον θρύλο σήμερα.

Whether or not the man ever lived,

Ανεξάρτητα του αν ο άνθρωπος έζησε ποτέ,

loved,

reigned,

αγάπησε,

βασίλεψε,

or adventured,

ή εξερεύνησε,

it’s undeniable that the character has achieved immortality.

είναι αδιαμφισβήτητο ότι ο χαρακτήρας του έχει επιτύχει την αθανασία.