How women in rural India turned courage into capital | Chetna Gala Sinha

Çeviri: Nihal Aksakal Gözden geçirme: Merve Kılıç

I'm here to tell you not just my story

Burada sadece kendi hikayemi değil

but stories of exceptional women from India whom I've met.

Hindistan'da tanıştığım istisnai kadınların hikayelerini anlatacağım.

They continue to inspire me,

Onlar, hayat yolculuğumda bana ilham vermeye,

teach me, guide me in my journey of my life.

bir şeyler öğretmeye, yol göstermeye devam ediyorlar.

These are incredible women.

Bunlar inanılmaz kadınlar.

They never had an opportunity to go to school,

Onların okula gitme fırsatları olmadı,

they had no degrees,

lisansları yoktu,

no travel, no exposure.

hiç seyahat etmediler, keşfetmediler.

Ordinary women who did extraordinary things

Onlar harika bir cesaretle, bilgelik ve tevazu ile

with the greatest of their courage,

olağandışı şeyler yapan

wisdom and humility.

sıradan kadınlar.

These are my teachers.

Onlar benim öğretmenlerim.

For the last three decades,

Son 30 yıldır

I've been working, staying and living in India

Hindistan kırsalında kadınlar ile birlikte kalıyor, çalışıyor ve

and working with women in rural India.

yaşıyorum.

I was born and brought up in Mumbai.

Mumbai'de doğdum ve büyüdüm.

When I was in college,

Üniversiteye giderken,

I met Jayaprakash Narayan,

gençleri Hindistan kırsalında

famous Gandhian leader

çalışmaya teşvik eden Gandi lider

who inspired youth to work in rural India.

Jayaprakash Narayan ile tanıştım.

I went into the villages to work in rural India.

Hindistan kırsalında çalışmak için köylere gittim.

I was part of land rights movement,

Toprak hakları hareketinin,

farmers' movement

çiftçiler hareketinin ve kadın hakları

and women's movement.

hareketinin bir parçasıydım.

On the same line,

Aynı zamanda,

I ended up in a very small village,

küçük bir köye gitmiş,

fell in love with a young, handsome, dynamic young farmer-leader

çok eğitimli olmayan fakat kalabalıktan sıyrılmış,

who was not very educated,

yakışıklı, çalışkan bir genç çiftçi liderine

but he could pull the crowd.

aşık olmuştum.

And so in the passion of youth,

Ve gençlik hevesi ile

I married him

onunla evlendim

and left Mumbai,

ve Mumbai'yi terk ettim,

and went to a small village which did not have running water

akan suyu veya tuvaleti olmayan

and no toilet.

bir köye gittim.

Honestly, my family and friends were horrified.

Açıkça söylemek gerekirse, ailem ve arkadaşlarım dehşete düşmüştü.

(Laughter)

(Kahkahalar)

I was staying with my family,

Köyde üç çocuğum ile

with my three children in the village,

birlikte ailemle yaşıyordum,

and one day,

birkaç yıl sonra

a few years later one day,

bir gün

a woman called Kantabai came to me.

Kantabai adında bir kadın yanıma geldi.

Kantabai said, "I want to open a saving account.

Kantabai, "Birikim hesabı açtırmak ve para biriktirmek

I want to save."

istiyorum." dedi.

I asked Kantabai:

Ona, "Demircilik işi yapıyor,

"You are doing business of blacksmith.

sokaklarda kalıyorsun.

Do you have enough money to save?

Biriktirebilecek kadar paran var mı?"

You are staying on the street.

ve "Biriktirebilir misin?"

Can you save?"

diye sordum.

Kantabai was insistent.

Kantabai ısrar etti.

She said, "I want to save because I want to buy a plastic sheet

"Muson yağmurları gelmeden plastik çarşaf alacak parayı

before the monsoons arrive.

biriktirmek, ailemi yağmurdan

I want to save my family from rain."

korumak istiyorum." dedi.

I went with Kantabai to the bank.

Kantabai ile bankaya gittim.

Kantabai wanted to save 10 rupees a day --

Kantabai her gün 10 rupi koymak istiyordu,

less than 15 cents.

15 sentten daha az.

Bank manager refused to open the account of Kantabai.

Banka müdürü Kantabai'nin hesabını açmayı reddetti.

He said Kantabai's amount is too small

Kaantabai'nin söylediği miktarın çok az olduğunu

and it's not worth his time.

ve zamanına bile değmediğini söyledi.

Kantabai was not asking any loan from the bank.

Kantabai bankadan borç istemiyordu.

She was not asking any subsidy or grant from the government.

Hükümetten yardım veya hibe istemiyordu.

What she was asking was to have a safe place

İstediği şey, binbir zorlukla kazandığı parasını biriktirmek için

to save her hard-earned money.

güvenilir bir yerdi.

And that was her right.

Ve bu onun hakkıydı.

And I went --

Ve gittim,

I said if banks are not opening the account of Kantabai,

eğer banka Kantabai'nin hesabını açmıyora neden Kantabai gibi

why not start the bank

para biriktirmek isteyen kadınlara

which will give an opportunity for women like Kantabai to save?

yardım edecek bir banka açılmadığını düşündüm.

And I applied for the banking license to Reserve Bank of India.

Hindistan Rezerv Bankası'na bankacılık lisansı için başvurdum.

(Applause)

(Alkış)

No, it was not an easy task.

Hayır, kolay bir görev değildi.

Our license was rejected --

Lisansımız reddedildi,

(Laughter)

(Kahkahalar)

on the grounds --

şu gerekçeyle;

Reserve Bank said that we cannot issue a license

Rezerv Bankası, okuryazar olmayan üyeleri teşvik eden bankaya

to the bank whose promoting members who are nonliterate.

lisans veremeyeceğini söyledi.

I was terrified.

Dehşete kapılmıştım.

I was crying.

Ağlıyordum.

And by coming back home,

Ve eve giderken,

I was continuously crying.

devamlı ağlıyordum.

I told Kantabai and other women

Kantabai ve diğer kadınlara, kadınlarımız

that we couldn't get the license because our women are nonliterate.

okuma yazma bilmediği için lisans alamadığımızı söyledim.

Our women said, "Stop crying.

Kadınlarımız ağlamamamı söyledi.

We will learn to read and write

''Okuma ve yazma öğreniriz, ve sonra tekrar

and apply again, so what?"

başvururuz, ne olmuş yani?'' dediler.

(Applause)

(Alkış)

We started our literacy classes.

Okuma yazma derslerine başladık.

Every day our women would come.

Kadınlarımız her gün gelirlerdi.

They were so determined that after working the whole day,

Bütün gün işte çalıştıktan sonra okuma yazma öğrenmek için

they would come to the class and learn to read and write.

gelmekte kararlıydılar.

After five months,

Beş ay sonra

we applied again,

tekrar başvurduk,

but this time I didn't go alone.

fakat bu sefer yalnız değildim.

Fifteen women accompanied me to Reserve Bank of India.

Hindistan Rezerv Bankasına giderken onbeş kadın bana eşlik etti.

Our women told the officer of Reserve Bank,

Kadınlarımız, Hindistan Rezerv Bankası çalışanına

"You rejected the license because we cannot read and write.

''Okuyup yazamıyoruz diye lisansı reddettiniz.

You rejected the license because we are nonliterate."

Okuma yazmamız yok diye lisansı reddettiniz.'' dediler.

But they said, "There were no schools when we were growing,

''Biz büyürken okul yoktu,

so we are not responsible for our noneducation."

yani eğitimsiz olmamızın sorumlusu biz değiliz.'' dediler.

And they said, "We cannot read and write,

Ve ''Okuyup yazamayabiliriz

but we can count."

fakat sayabiliriz.'' dediler.

(Laughter)

(Kahkahalar)

(Applause)

(Alkış)

And they challenged the officer.

Ve çalışana meydan okudular.

"Then tell us to calculate the interest of any principal amount."

''O zaman, herhangi bir para tutarının faizini hesaplamamızı söyle.''

(Laughter)

(Kahkahalar)

"If we are unable to do it,

''Eğer hesaplayamıyorsak

don't give us license.

lisansı verme.

Tell your officers to do it without a calculator

Çalışanlarına hesap makinesi kullanmadan hesap

and see who can calculate faster."

yapmalarını söyle ve kim daha hızlı bak.''

(Applause)

(Alkış)

Needless to say,

Söylemeye gerek duymuyorum ama

we got the banking license.

bankacılık lisansını aldık.

(Laughter)

(Kahkahalar)

(Applause)

(Alkış)

Today, more than 100,000 women are banking with us

Bugün, 100 binden fazla kadın bizimle çalışıyor ve 20 milyon

and we have more than 20 million dollars of capital.

dolardan daha fazla sermayeye sahibiz.

This is all women's savings,

Bu, kadınların birikimleri,

women capital,

kadınların sermayesi;

no outside investors asking for a business plan.

bir iş planı isteyen dış yatırımcının değil.

No.

Hayır.

It's our own rural women's savings.

Bu, bizim kendi kırsal kadınlarımızın birikimi.

(Applause)

(Alkış)

I also want to say that yes,

Ve şunu da söylemek istiyorum,

after we got the license,

lisansı aldıktan sonra,

today Kantabai has her own house

bugün Kantabai kendi evine sahip

and is staying with her family

ve kendi evinde ailesi ile

in her own house for herself and her family.

birlikte kalıyor.

(Applause)

(Alkış)

When we started our banking operations,

Bankacılık operasyonlarımıza başladığımız zaman,

I could see that our women were not able to come to the bank

kadınlarımızın çalıştığı için

because they used to lose the working day.

bankaya gelemediklerini gördüm.

I thought if women are not coming to the bank,

Eğer kadınlar bankaya gidemiyorsa

bank will go to them,

banka onlara gider diye düşündüm

and we started doorstep banking.

ve kapı kapı bankacılığa başladık.

Recently, we starting digital banking.

Son zamanlarda, dijital bankacılığa başladık.

Digital banking required to remember a PIN number.

Dijital bankacılık PIN numarasını hatırlamayı gerektiriyor.

Our women said, "We don't want a PIN number.

Kadınlarımız ''PIN numarası istemiyoruz.

That's not a good idea."

İyi bir fikir değil.'' dedi.

And we tried to explain to them

Onlara PIN numarasını hatırlamaları gerektiğini

that maybe you should remember the PIN number;

ve yardım edeceğimizi

we will help you to remember the PIN number.

anlatmaya çalıştık.

They were firm.

Çok katıydılar.

They said, "suggest something else,"

Farklı bir şey önermemizi istediler

and they --

ve onlar

(Laughter)

(Kahkahalar)

and they said, "What about thumb?"

dediler ki ''Baş parmağa ne dersiniz?''

I thought that's a great idea.

Harika bir fikir olduğunu düşündüm.

We'll link that digital banking with biometric,

Dijital bankacılık ile biyometriği birleştirdik,

and now women use the digital financial transaction

ve şimdi kadınlarımız dijital finansal aktarımlarını

by using the thumb.

baş parmaklarını kullanarak yapıyorlar.

And you know what they said?

Ve ne söylediklerini biliyor musunuz?

They said, "Anybody can steal my PIN number

''Herhangi biri PIN numaramı çalıp binbir zorlukla

and take away my hard-earned money,

kazandığım paramı çalabilir fakat

but nobody can steal my thumb."

kimse baş parmağımı çalamaz.'' dediler.

(Applause)

(Alkış)

That reinforced the teaching which I have always learned from women:

Kadınlardan daima öğrendiğim şey şu oldu:

never provide poor solutions to poor people.

Fakir insanlara asla kötü çözümler sunma.

They are smart.

Zekiler.

(Applause)

(Alkış)

A few months later,

Birkaç ay sonra

another woman came to the bank --

bir başka kadın bankaya geldi,

Kerabai.

Kerabai.

She mortgaged her gold and took the loan.

Altınını ipotek etmiş ve kredi almış.

I asked Kerabai, "Why are you mortgaging your precious jewelry

Neden değerli takılarını ipotek ettirdiğini

and taking a loan?"

ve kredi çektiğini sordum.

Kerabai said, "Don't you realize that it's a terrible drought?

Kerabai ''Kuraklığın farkında değil misin? Hayvanlar için

There's no food or fodder for the animals.

yemek veya yem yok.

No water.

Su yok.

I'm mortgaging gold to buy food and fodder for my animals."

Altınlarımı hayvanlarıma yem ve yemek almak için ipotek ettirdim.''

And then she asks me, "Can I mortgage gold and get water?"

Ve sonra bana "Altınları ipotek ettirip su alabilir miyim?" diye sordu.

I had no answer.

Cevabım yoktu.

Kerabai challenged me: "You're working in the village

Kerabai bana meydan okudu: ''Köyde, kadınlar ile

with women and finance,

finans ile alakalı çalışıyorsun,

but what if one day there's no water?

ya bir gün su olmazsa?

If you leave this village,

Eğer bu köyü terkedersek

with whom are you going to do banking?"

kime bankacılık yapacaksın?''

Kerabai had a valid question,

Kerabai'nin haklı bir sorusu vardı;

so in this drought,

bu kuraklıkta,

we decided to start the cattle camp in the area.

bölgede büyükbaş hayvan kampı kurmaya karar verdik.

It's where farmers can bring their animals to one place

Burası çiftçilerin hayvanlarını bir yere getirip

and get fodder and water.

su ve yiyecek aldıkları bir yerdi.

It didn't rain.

Yağmur yağmadı.

Cattle camp was extended for 18 months.

Büyükbaş hayvan kampı 18 ay daha devam etti.

Kerabai used to move around in the cattle camp

Kerabai kampta dolaşır ve

and sing the songs of encouragement.

cesaretlendirici bir şarkı söylerdi.

Kerabai became very popular.

Kerabai çok ünlendi.

It rained and cattle camp was ended,

Yağmur yağdı ve kamp sona erdi,

but after cattle camp ended,

fakat kamp bittikten sonra

Kerabai came to our radio --

Kerabai radyoda çıktı,

we have community radio

100 binden fazla dinleyicisi olan

which has more than 100,000 listeners.

yerel bir radyomuz vardı.

She said, "I want to have a regular show on the radio."

''Radyoda normal bir programım olsun istiyorum.'' dedi.

Our radio manager said, "Kerabai, you cannot read and write.

Radyo müdürümüz, ''Kerabai sen okuyup yazamıyorsun.

How will you write the script?"

Metni nasıl yazacaksın?'' dedi.

You know what she replied?

Ne cevap verdi biliyor musunuz?

"I cannot read and write,

''Okuyup yazamam,

but I can sing.

fakat şarkı söyleyebilirim.

What's the big deal?"

Bu kadar önemli ne var?''

(Laughter)

(Kahkahalar)

And today,

Ve bugün,

Kerabai is doing a regular radio program,

Kerabai normal bir program yapıyor

and not only that,

ve sadece bu da değil,

she's become a famous radio jockey

ünlü bir radyo jokeyi

and she has been invited by all of the radios,

ve bütün radyolar onu davet etti,

even from Mumbai.

Mumbai'den bile.

She gets the invitation and she does the show.

Davet edilir ve programı yapar.

(Applause)

(Alkış)

Kerabai has become a local celebrity.

Kerabai yerel bir ünlü oldu.

One day I asked Kerabai,

Bir gün Kerabai'ye sordum;

"How did you end up singing?"

''Nasıl şarkı söylemeye başladın?''

She said, "Shall I tell you the real fact?

''Sana gerçeği söyleyeyim mi?

When I was pregnant with my first child,

İlk çocuğuma hamileyken

I was always hungry.

sürekli açtım.

I did not have enough food to eat.

Yiyecek yemeğim yoktu.

I did not have enough money to buy food,

Yemek alacak param yoktu,

and so to forget my hunger, I started singing."

o yüzden açlığımı unutmak için şarkı söylemeye başladım.''

So strong and wise, no?

Çok güçlü ve akıllı değil mi?

I always think that our women overcome so many obstacles --

Her zaman kadınlarımızın kültürel, sosyal, ekonomik çok fazla

cultural, social, financial --

zorluğu aştığını ve kendi yollarını

and they find out their ways.

bulduklarını düşündüm.

I would like to share another story:

Bir başka hikaye daha paylaşmak istiyorum:

Sunita Kamble.

Sunita Kamble.

She has taken a course in a business school,

Ticaret okulunda ders aldı

and she has become a veterinary doctor.

ve veteriner oldu.

She's Dalit;

O bir Dalit;

she comes from an untouchable caste,

dokunulmaz bir kasttan geliyor,

but she does artificial insemination in goats.

fakat keçilerde suni tohumlama yapıyor.

It is a very male-dominated profession

Bu meslek erkek egemenliği altında

and it is all the more difficult for Sunita

ve Sunita için çok daha zor çünkü

because Sunita comes from an untouchable caste.

o dokunulmaz bir kasttan geliyor.

But she worked very hard.

Ama çok çalıştı.

She did successful goat deliveries in the region

Bölgede başarılı keçi teslimatları yaptı

and she became a famous goat doctor.

ve ünlü bir keçi doktoru oldu.

Recently, she got a national award.

Son zamanlarda ulusal bir ödül aldı.

I went to Sunita's house to celebrate --

Onu kutlamak, tebrik etmek için

to congratulate her.

Sunita'nın evine gittim.

When I entered the village,

Köye girdiğimde,

I saw a big cutout of Sunita.

Sunita'nın silüetini gördüm.

Sunita was smiling on that picture.

Sunita o fotoğrafta gülümsüyordu.

I was really surprised to see an untouchable,

Köyden gelen bir dokunulmazın

coming from the village,

köyün girişinde büyük bir fotoğrafını

having a big cutout at the entrance of the village.

görünce çok şaşırmıştım.

When I went to her house,

Evine gittiğimde

I was even more amazed

daha fazla şaşırdım,

because upper caste leaders --

çünkü üst sınıf liderleri

men -- were sitting in the house, in her house,

-erkekler, evinde oturuyor,

and having chai and water,

çay ve su içiyorlardı

which is very rare in India.

ki bu Hindistan'da çok nadir olur.

Upper caste leaders do not go to an untouchable's house

Üst sınıf liderleri, dokunulmazlardan birinin

and have chai or water.

evine gidip çay veya su içmez.

And they were requesting her

Ve Sunita'nın gelip köydekilere

to come and address the gathering of the village.

bir konuşma yapmasını istediler.

Sunita broke centuries-old caste conditioning in India.

Sunita, yüzyıllardır süregelen kast durumunu kırmıştı.

(Applause)

(Alkış)

Let me come to what the younger generations do.

Yeni neslin neler yaptığına bakalım.

As I'm standing here --

Ben burada bulunurken,

I'm so proud as I stand here,

-burada bulunmaktan çok gurur duyuyorum,

from Mhaswad to Vancouver.

Mhaswad'tan Vancouver'a.

Back home, Sarita Bhise --

Sarita Bhise,

she's not even 16 years old.

16 yaşında bile değil.

She's preparing herself --

Kendini, spor programımızın

she's a part of our sports program,

bir parçası olan Şampiyonlar programına

Champions' program.

hazırlıyor.

She's preparing herself to represent India in field hockey.

Hindistan'ı çim hokeyinde temsil etmek için hazırlanıyor.

And you know where she's going?

Ve nereye gittiğini biliyor musunuz?

She's going to represent in 2020 Olympics, Tokyo.

2020 Olimpiyatları'nda Tokyo'da temsil edecek.

(Applause)

(Alkış)

Sarita comes from a very poor shepherd community.

Sarita, çok fakir bir çoban topluluğundan geliyor.

I am just -- I couldn't be more proud of her.

Onunla daha fazla gurur duyamazdım.

There are millions of women like Sarita, Kerabai, Sunita,

Sizin de etrafınızda Sarita, Kerabai, Sunita

who can be around you also.

gibi milyonlarca kadın var.

They can be all over the world,

Dünyanın her yerinde olabilirler,

but at first glance you may think that they do not have anything to say,

fakat ilk bakışta söyleyecek veya paylaşacak

they do not have anything to share.

bir şeyleri yokmuş gibi düşünebilirsiniz.

You would be so wrong.

Yanılıyor olursunuz.

I am so lucky that I'm working with these women.

Bu kadınlarla çalıştığım için çok şanslıyım.

They are sharing their stories with me,

Hikayelerini, bilgeliklerini

they are sharing their wisdom with me,

benimle paylaşıyorlar

and I'm just lucky to be with them.

ve ben sadece onlarla olduğum için şanslıyım.

20 years before --

Yirmi yıl önce

and I'm so proud --

Hindistan Rezerv Bankası'na

we went to Reserve Bank of India

giderek ilk kırsal kadınların bankasını

and we set up the first rural women's bank.

kurduğumuz için çok gururluyum.

Today they are pushing me to go to National Stock Exchange

Bugün beni, mikro kırsal kadın girişimcilere adanmış ilk fonu

to set up the first fund dedicated to micro rural women entrepreneurs.

kurmam için Ulusal Borsa'ya gitmeye zorluyorlar.

They are pushing me to set up

Beni, küçük ekonomili kadınların bankasını

the first small finance women's bank in the world.

kurmam için zorluyorlar.

And as one of them said,

Ve birinin dediğine göre,

"My courage is my capital."

''Cesaretim, benim sermayem.''

And I say here,

Burada söylüyorum,

their courage is my capital.

onların cesareti benim sermayem.

And if you want,

Ve eğer isterseniz,

it can be yours also.

sizin de olabilir.

Thank you.

Teşekkür ederim.

(Applause)

(Alkış)