Why you should love statistics | Alan Smith

Çeviri: Alperen Özel Gözden geçirme: Ramazan Şen

Back in 2003,

2003 yılında,

the UK government carried out a survey.

İngiliz hükumeti bir anket gerçekleştirdi.

And it was a survey that measured levels of numeracy

Toplumun sayısal becerilerini ölçen bir anketti bu.

in the population.

And they were shocked to find out

Ve sonuç oldukça şaşırtıcıydı.

that for every 100 working age adults in the country,

Buna göre, ülkede çalışma yaşındaki her 100 kişiden 47’si

47 of them lacked Level 1 numeracy skills.

temel seviye sayısal bilgilerden yoksundu.

Now, Level 1 numeracy skills -- that's low-end GCSE score.

Düşük bir GCSE puanına karşılık gelen bu seviye,

kesirler, yüzdeler ve ondalık sayıları içeren bir eksikliğin göstergesiydi.

It's the ability to deal with fractions, percentages and decimals.

So this figure prompted a lot of hand-wringing in Whitehall.

Ve bu kötü sonuç hükümette ciddi endişelere yol açtı.

Policies were changed,

Politikalar değişti,

investments were made,

yatırımlar yapıldı.

and then they ran the survey again in 2011.

Ve sonra, 2011 yılında anket tekrarlandı.

So can you guess what happened to this number?

Peki tahmin edin sonuç ne oldu?

It went up to 49.

49’a çıktı.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

And in fact, when I reported this figure in the FT,

Doğrusu bu raporu Financial Times’a sunduğumda,

okuyuculardan biri espiriyle şöyle dedi;

one of our readers joked and said,

"This figure is only shocking to 51 percent of the population."

“Anlaşılan bu durum, ülkenin sadece yüzde 51'ini şaşırtıyor.”

(Laughter)

(Gülüşmeler)

But I preferred, actually, the reaction of a schoolchild

Ama en dikkat çeken yanıt ise aslında bir öğrenciden gelmişti.

when I presented at a school this information,

Yaptığım bir sunum esnasında elini kaldırdı ve şöyle dedi;

who raised their hand and said,

"How do we know that the person who made that number

“Bu sonuca ulaşan kişinin de yüzde 49’dan biri olmadığına emin miyiz?"

isn't one of the 49 percent either?"

(Gülüşmeler)

(Laughter)

So clearly, there's a numeracy issue,

Yani bu konuda bazı sıkıntılar yaşadığımız ortada.

because these are important skills for life,

Çünkü bunların yaşantımıza etkileri oldukça fazla ve

and a lot of the changes that we want to introduce in this century

çağımıza kazandırdığımız çoğu değişime

sayılarla olan bağımızı ilerleterek ortak oluyoruz.

involve us becoming more comfortable with numbers.

Bu sorun sadece İngiltere'ye özgü değil.

Now, it's not just an English problem.

OECD this year released some figures looking at numeracy in young people,

OECD bu yıl,

gençlerin sayısal yeteneklerini gösteren bazı sonuçlar yayınladı.

and leading the way, the USA --

Buna göre, ilk sırada Amerika var ve buradaki gençlerin yaklaşık yüzde 40'ı

nearly 40 percent of young people in the US have low numeracy.

sayısal yönden düşük seviyede.

Now, England is there too,

İngiltere de aynı durumda,

but there are seven OECD countries with figures above 20 percent.

hatta bu tabloda, yüzde 20’nin üzerinde bir kitlenin düşük seviyede olduğu

7 OECD ülkesi var.

Bu bir sorun, çünkü bu şekilde olmaması gerekiyor.

That is a problem, because it doesn't have to be that way.

Grafiğin sonuna baktığınızda,

If you look at the far end of this graph,

bu oranı sadece Hollanda ve Kore için tek haneli seviyelerde görürsünüz.

you can see the Netherlands and Korea are in single figures.

Bunları bir takım sayısal sıkıntılara dikkat çekmek için anlattım.

So there's definitely a numeracy problem that we want to address.

Now, as useful as studies like these are,

Aslında bu çalışmalar faydalı olmalarının yanı sıra,

I think we risk herding people inadvertently into one of two categories;

bence istemeden de olsa insanları iki gruba ayırarak, bir anlamda risk taşıyor.

that there are two kinds of people:

Yani ortaya iki grup insan çıkıyor.

those people that are comfortable with numbers, that can do numbers,

Sayılarla arası iyi olup, bu alanda yeteneği olanlar

and the people who can't.

ve olmayanlar.

And what I'm trying to talk about here today

Bugün söylemeye çalıştığım şey,

ben bu ayrımın yanlış olduğuna inanıyorum.

is to say that I believe that is a false dichotomy.

It's not an immutable pairing.

Yani bir sınıflandırma şart değil.

I think you don't have to have tremendously high levels of numeracy

Bana göre sayılarla harikalar yaratacak düzeyde bir

sayısal yeteneğiniz olmak zorunda değil.

to be inspired by numbers,

and that should be the starting point to the journey ahead.

Ve şimdi anlatacaklarımın çıkış noktası da aslında bu konu.

And one of the ways in which we can begin that journey, for me,

Bunu biraz daha açmak istersek,

bence istatistiklere göz atmamız gerekir.

is looking at statistics.

Now, I am the first to acknowledge that statistics has got somewhat

Öncelikle şunu kabul ediyorum,

istatistikler zihninizde canlanmakta biraz direniyor olabilir.

of an image problem.

(Gülüşmeler)

(Laughter)

It's the part of mathematics

İstatistik matematiğin bir parçası olsa da matematikçiler tam anlamıyla sevmezler.

that even mathematicians don't particularly like,

because whereas the rest of maths is all about precision and certainty,

Çünkü matematiğin kalanı tamamen hassasiyet ve kesinlik üzerinedir.

statistics is almost the reverse of that.

İstatistik ise çoğunlukla buna terstir.

But actually, I was a late convert to the world of statistics myself.

Buna rağmen aslında ben istatistik dünyasına biraz geç katıldım.

If you'd asked my undergraduate professors

Eğer lisans hocalarıma okuldan sonra hangi iki konuda ilerleyeceğimi sorsaydınız

what two subjects would I be least likely to excel in after university,

istatistik ve bilgisayar programcılığını size muhtemelen en son sayacaklardı.

they'd have told you statistics and computer programming,

and yet here I am, about to show you some statistical graphics

Ama birazdan size kendi programladığım bazı istatistiksel verileri göstereceğim.

that I programmed.

So what inspired that change in me?

Peki beni bu değişime sürükleyen neydi?

What made me think that statistics was actually an interesting thing?

İstatistiğin aslında ilginç bir şey olduğunu bana ne düşündürdü?

Aslında nedeni istatistiğin bizi konu almasıydı.

It's really because statistics are about us.

If you look at the etymology of the word statistics,

İstatistiğin kökenine bakarsak,

it's the science of dealing with data

yaşadığımız ülkenin veya toplumun verileriyle ilgilenen

about the state or the community that we live in.

ve onları konu alan bir bilim olduğunu görürüz.

So statistics are about us as a group,

Yani istatistik bizi bir grup olarak ele alır,

not us as individuals.

kişisel değil.

And I think as social animals,

Ve sosyal varlıklar olarak,

we share this fascination about how we as individuals relate to our groups,

bireysellikten toplum hayatına uzanan bu ilişkinin büyüsünü beraber yaşıyoruz.

to our peers.

And statistics in this way are at their most powerful

Bu anlamda istatistik bilimi,

asıl gücünü bizi şaşırttığı anda göstermiş oluyor.

when they surprise us.

And there's been some really wonderful surveys carried out recently

Ipsos MORI organizasyonu, son birkaç yılda gerçekten harika anketler gerçekleştirdi.

by Ipsos MORI in the last few years.

They did a survey of over 1,000 adults in the UK,

Britanya’da 1000'den fazla katılımcıyla bir anket yaptılar

and said, for every 100 people in England and Wales,

ve bu kişilere İngiltere ve Galler’de yaşayan her 100 kişiden kaçı

how many of them are Muslim?

müslümandır diye sordular.

Now the average answer from this survey,

Buradan çıkacak sonucun da,

which was supposed to be representative of the total population, was 24.

toplumun bu konudaki düşüncesini yansıtması bekleniyordu.

That's what people thought.

Ve sonuç 24 çıktı.

İnsanlar böyle düşünüyordu.

British people think 24 out of every 100 people in the country are Muslim.

Yani İngilizlere göre, ülkelerindeki her 100 kişiden 24’ü Müslümandı.

Now, official figures reveal that figure to be about five.

Ama resmi sonuçlar,

bu rakamın yüzde 5 olduğunu gösteriyor.

So there's this big variation between what we think, our perception,

Bu da gösteriyor ki, algılarımız sonucu oluşan düşünce ile

istatistiklerin ortaya koyduğu gerçekler arasında büyük farklılıklar var.

and the reality as given by statistics.

And I think that's interesting.

Ve bu çok ilginç.

Peki bizdeki bu yanlış algıya sebep olan şey ne olabilir?

What could possibly be causing that misperception?

Bu beni oldukça heyecanlandırmıştı.

And I was so thrilled with this study,

I started to take questions out in presentations. I was referring to it.

Bu sebeple sunumlarda bazı sorulara cevaplar aramaya başladım.

Now, I did a presentation

Hammersmith’te bulunan St.Paul kız lisesinde bir sunum yaptım.

at St. Paul's School for Girls in Hammersmith,

and I had an audience rather like this,

Buna benzer bir izleyici grubu vardı fakat tamamıyla kız öğrencilerden oluşuyordu.

except it was comprised entirely of sixth-form girls.

And I said, "Girls,

Ve kızlara şöyle dedim,

how many teenage girls do you think the British public think

"Sizce İngiliz Toplumu, her yıl kaç genç kızın hamile kaldığını düşünüyordur? "

get pregnant every year?"

And the girls were apoplectic when I said

Cevabı duyan kızların suratı asıldı.

the British public think that 15 out of every 100 teenage girls

İngilizler her yıl bu kızların yaklaşık %15'inin hamile kaldığını düşünüyordu.

get pregnant in the year.

And they had every right to be angry,

Kızlar bu duruma kızmakta sonuna kadar haklıydılar.

because in fact, I'd have to have closer to 200 dots

Çünkü resmi sonuçlara göre bu rakam yalnızca yüzde 0.6.

before I could color one in,

Yani tek bir nokta bile tam dolu olmuyor bu sonuca göre.

in terms of what the official figures tell us.

And rather like numeracy, this is not just an English problem.

Sayısal sıkıntılarda olduğu gibi, bu da yine İngilizlere özgü değildi.

Ipsos MORI expanded the survey in recent years to go across the world.

Ipsos MORI son yıllarda bu anketlerini dünya çapında genişletti.

And so, they asked Saudi Arabians,

Böylece Suudi Arabistanlılara şunu sordular;

for every 100 adults in your country,

Ülkenizdeki her 100 kişiden

how many of them are overweight or obese?

kaçı aşırı kilolu veya obezdir?

And the average answer from the Saudis was just over a quarter.

Bu soruya karşılık, Suudilerden gelen cevap

yüzde 25’in biraz üstüydü.

Öyle sanıyorlardı.

That's what they thought.

Yani obeziteyi yüzde 25 seviyesinde görüyorlardı.

Just over a quarter of adults are overweight or obese.

Ama resmi rakamlar gerçek sonucun aslında,

The official figures show, actually, it's nearer to three-quarters.

tahminlerinin yaklaşık 3 katı olduğunu gösteriyor.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

So again, a big variation.

Yani yine büyük bir fark var.

And I love this one: they asked in Japan, they asked the Japanese,

Şu da ilginç bir örnek.

Japonya’da soruluyor bu kez,

for every 100 Japanese people,

Japonlara ülkelerindeki kırsal kesim nüfusu yüzde kaçtır diye sorulmuş.

how many of them live in rural areas?

The average was about a 50-50 split, just over halfway.

Ve bu soruya verdikleri cevap yüzde 50’nin biraz üzerinde.

Yani Japonlar yüzde 56’lık bir kesimin kırsal bölgede yaşadığını düşünüyordu.

They thought 56 out of every 100 Japanese people lived in rural areas.

The official figure is seven.

Oysaki resmi sonuç yüzde 7.

So extraordinary variations, and surprising to some,

Aradaki beklenmeyen bu fark,

bazıları için şaşırtıcı olurken, bazıları için değildir.

but not surprising to people who have read the work

of Daniel Kahneman, for example, the Nobel-winning economist.

Daniel Kahneman’ın çalışmasını okuyanlar bunu normal karşılıyor.

Kendisi Nobel Ödüllü bir ekonomist.

He and his colleague, Amos Tversky, spent years researching this disjoint

Kahneman ve arkadaşı Amos Tversky,

uzun yıllarını algılarımız ve gerçekler arasındaki bu farkı araştırmakla harcadı.

between what people perceive and the reality,

the fact that people are actually pretty poor intuitive statisticians.

Ve gerçek şu ki, aslında istatistiksel konulardaki sezgilerimiz oldukça zayıf.

And there are many reasons for this.

Bunun bir çok sebebi var.

Kişisel deneyimler şüphesiz ki gerçekler üzerindeki algılarımızı etkileyebiliyor,

Individual experiences, certainly, can influence our perceptions,

but so, too, can things like the media reporting things by exception,

hatta bazı durumlarda bunu, medya üzerinde bile görebiliyoruz.

rather than what's normal.

Kahneman had a nice way of referring to that.

Kahneman bu durumu, şöyle açıklıyor;

He said, "We can be blind to the obvious" --

“Gerçeği göremediğimizden yanlış sonuçlara ulaşabiliriz.

so we've got the numbers wrong --

Ama aynı zamanda bunun farkında da değiliz."

"but we can be blind to our blindness about it."

And that has enormous repercussions for decision making.

Ve bu durum kararlarımız üzerinde büyük sonuçlar doğuruyor.

So at the statistics office while this was all going on,

İstatistik ofisinde oturup tüm bunları düşünürken,

aklıma ilginç bir şey geldi.

I thought this was really interesting.

Bunun dünya çapında bir problem olduğu kesindi,

I said, this is clearly a global problem,

ama belki de sorun yaşadığımız coğrafyadaydı.

but maybe geography is the issue here.

These were questions that were all about, how well do you know your country?

Tüm bunlar akıllara şunu getiriyor; Ülkenizi ne kadar iyi tanıyorsunuz?

So in this case, it's how well do you know 64 million people?

Peki bu durumda, 64 milyon insanı ne kadar tanıyabilirsiniz?

Not very well, it turns out. I can't do that.

Çok fazla değildi elbette.

Ben yapamazdım.

So I had an idea,

Ve sonra aklıma bu yaklaşım tarzını daha yerel bir biçimde düşünme fikri geldi.

which was to think about this same sort of approach

but to think about it in a very local sense.

Is this a local?

Şunu yapsak peki?

Soruyu düzenleyip şöyle soralım;

If we reframe the questions and say,

Bulunduğunuz çevreyi ne kadar tanıyorsunuz?

how well do you know your local area,

would your answers be any more accurate?

Bu şekilde cevabınız daha gerçekçi olur muydu?

So I devised a quiz:

Bunun için bir test hazırladım.

How well do you know your area?

Çevrenizi ne kadar tanıyorsunuz?

It's a simple Web app.

Basit bir web uygulaması.

You put in a post code

Posta kodununuzu girdikten sonra size bulunduğunuz yer hakkında,

and then it will ask you questions based on census data

nüfus verilerini baz alarak sorular soruyor.

for your local area.

And I was very conscious in designing this.

Bu testi çok dikkatle hazırladım.

I wanted to make it open to the widest possible range of people,

Çünkü mümkün olan en geniş insan kitlesine ulaşmasını istiyordum.

not just the 49 percent who can get the numbers.

Yani sadece yüzde 49'un değil, herkesin uğraşmasını istedim.

I wanted everyone to engage with it.

Ve bu testi tasarlarken,

So for the design of the quiz,

I was inspired by the isotypes

Şunu kullandım.

1920’lerden 1930’lara Otto Neurath’ın izotiplerinden esinlendim.

of Otto Neurath from the 1920s and '30s.

Now, these are methods for representing numbers

Bu yönteme göre sayılar, ard arda gelen tekrarlı şekillerle temsil ediliyordu.

using repeating icons.

And the numbers are there, but they sit in the background.

Böylece sayılar işlevlerini geri planda kalarak sürdürecekti.

So it's a great way of representing quantity

Yani miktar göstermeniz gerektiğinde yüzde kesir veya oran kavramına ihtiyaç duymayan

without resorting to using terms like "percentage,"

harika bir yöntem kullanmış olacaktınız.

"fractions" and "ratios."

So here's the quiz.

Ve işte test.

The layout of the quiz is,

Ana hatlarıyla ele alırsak,

you have your repeating icons on the left-hand side there,

sol tarafınızda tekrar eden şekiller bulunuyor.

and a map showing you the area we're asking you questions about

Sağ tarafınızda ise bir harita var ve size soru sorulan bölgeyi gösteriyor.

on the right-hand side.

There are seven questions.

7 soru var.

Each question, there's a possible answer between zero and a hundred,

Her soru için 0-100 aralığında tek bir cevap var.

and at the end of the quiz,

Testin sonunda ise toplamda 0-100 aralığında bir puan kazanıyorsunuz.

you get an overall score between zero and a hundred.

And so because this is TEDxExeter,

Şuanda TEDx Exeter'da olduğumuzdan,

I thought we would have a quick look at the quiz

Exeter için, testimizdeki ilk birkaç soruya hızlıca bakabiliriz diye düşündüm.

for the first few questions of Exeter.

And so the first question is:

İlk soru şöyle, buradaki her 100 kişiden kaçı 16 yaşın altındadır?

For every 100 people, how many are aged under 16?

Now, I don't know Exeter very well at all, so I had a guess at this,

Ben aslında Exeter’i çok bilmiyorum,

ama bir tahminim var.

but it gives you an idea of how this quiz works.

Tabi bu size test hakkında fikir verecektir.

You drag the slider to highlight your icons,

Şekilleri aktifleştirmek için kaydıracı sürüklüyorsunuz.

and then just click "Submit" to answer,

Cevabınız için ise “Onay” a basmanız yeterli.

and we animate away the difference between your answer and reality.

Böylece verdiğiniz yanıt ile gerçek sonuç arasındaki fark ortaya çıkıyor.

And it turns out, I was a pretty terrible guess: five.

Ve işte sonuç.

Ben baya kötü tahmin etmişim,

cevap beş.

How about the next question?

Sıradakine bakalım.

Bu seferki soru ise yaş ortalaması kaçtır diye soruyor.

This is asking about what the average age is,

so the age at which half the population are younger

Buna göre nüfusu yarısı genç, yarısı yaşlı olarak düşündüm

and half the population are older.

And I thought 35 -- that sounds middle-aged to me.

ve 35 gibi geldi bana.

Biraz orta yaş gibi düşünmüşüm.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

Aslında Exeter'in nüfusu baya genç,

Actually, in Exeter, it's incredibly young,

ben bu bölgede Üniversitenin buna etkisini yeterince dikkate almamışım.

and I had underestimated the impact of the university in this area.

The questions get harder as you go through.

Devam ettikçe sorular zorlaşıyor.

So this one's now asking about homeownership:

Bu soru ise ev sahipleri ile ilgili.

For every 100 households, how many are owned with a mortgage or loan?

Kredi veya Mortgage ile ev sahibi olanların oranı yüzde kaçtır?

And I hedged my bets here,

Ama burada iyi düşündüm,

because I didn't want to be more than 50 out on the answer.

çünkü bu kez sonuçla aramdaki farkın 50'yi geçmesini istemiyordum.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

And actually, these get harder, these questions,

Gördüğünüz gibi sorular zorlaşıyor.

because when you're in an area, when you're in a community,

Çünkü bir çevrede yaşıyor ve o toplumun bir parçasıysanız,

things like age -- there are clues to whether a population is old or young.

bu gibi konularda,

yani bir nüfusun yaşlı veya genç olup olmadığı konusunda ipuçları vardır.

Just by looking around the area, you can see it.

Sadece çevrenize bakarak bunu görebilirsiniz.

Something like homeownership is much more difficult to see,

Ama ev sahiplerinin oranı gibi konularda tahminde bulunmak daha zor olduğundan,

so we revert to our own heuristics,

sezgilerimize ve öngörülerimize ihtiyaç duyarız.

Yani ev sahibi olabilecek insan sayısı hakkında zihnimizi yoklarız.

our own biases about how many people we think own their own homes.

Now the truth is, when we published this quiz,

Doğrusu bu testi insanlara sunduğumuzda, dayandığı veriler birkaç yıl öncesinindi.

the census data that it's based on was already a few years old.

We've had online applications that allow you to put in a post code

Yıllarca bir posta kodu girdiğimizde bize sadece istatistiksel veriler sunan

and get statistics back for years.

internet uygulamaları kullandık.

So in some senses,

Aslında bunlar bir bakıma biraz eskiydi,

this was all a little bit old and not necessarily new.

ya da pek yeni sayılmazdı.

But I was interested to see what reaction we might get

Ama ben burada şunu istedim,

verileri bu şekilde eğlenceli bir hale dönüştürüp, animasyonlar kullandığımızda

by gamifying the data in the way that we have,

by using animation

ve bu şekliyle insanlara sunduğumuzda toplumun ilgisi nasıl olacaktı.

and playing on the fact that people have their own preconceptions.

It turns out, the reaction was, um ...

Şöyle ki,

aslında bu ilgi--

was more than I could have hoped for.

Beklentimin çok üstünde oldu.

Bir istatistik sitesinin yoğun ilgi nedeniyle çökmesini çok beklemiştim.

It was a long-held ambition of mine to bring down a statistics website

due to public demand.

(Gülüşmeler)

(Laughter)

This URL contains the words "statistics," "gov" and "UK,"

Üstelik bu URL adresi “İstatistik”, “gov” ve “UK” kelimelerini içeriyordu

which are three of people's least favorite words in a URL.

ve bunlar internette en az ilgi duyulabilecek 3 kelimeydi.

And the amazing thing about this was that the website came down

İşin ilginç yanı ise sitemiz çöktüğünde saat,

at quarter to 10 at night,

gece 9:44 gibiydi.

because people were actually engaging with this data

Çünkü insanlar kendi fikirlerini ifade edebildikleri bu teste

of their own free will,

ancak gece boş zamanlarında bakabiliyorlardı.

using their own personal time.

I was very interested to see

48 saatlik bir zaman dilimi içerisinde,

bu teste katılan çeyrek milyon insana ulaşmış olmak

that we got something like a quarter of a million people

playing the quiz within the space of 48 hours of launching it.

beni fazlasıyla heyecanlandırdı.

Ve üstüne bu durum İnternette ve sosyal medyada büyük ses getirdi.

And it sparked an enormous discussion online, on social media,

which was largely dominated

Yanlış cevaplar üzerine eğlence yaratan birçok insan büyük bir akım başlattı.

by people having fun with their misconceptions,

Sanırım benim için de bundan iyisi olamazdı.

which is something that I couldn't have hoped for any better,

in some respects.

Bir başka eğlenceli yanı ise insanlar bunu politikacılara göndermeye başladı.

I also liked the fact that people started sending it to politicians.

How well do you know the area you claim to represent?

Seçim bölgeni ne kadar tanıyorsun?

(Gülüşmeler)

(Laughter)

And then just to finish,

Ve son olarak,

going back to the two kinds of people,

insanları ikiye ayırmıştık hatırlarsanız.

Peki bu testte sayılarla arası iyi olanlar ne kadar iyiydi, biraz da onlara bakalım.

I thought it would be really interesting to see

how people who are good with numbers would do on this quiz.

İngiltere ve Galler'den ulusal istatistikçi, John Pullinger

The national statistician of England and Wales, John Pullinger,

kendisinden oldukça iyi bir sonuç bekliyorsunuzdur.

you would expect he would be pretty good.

He got 44 for his own area.

Ama 44 aldı,

üstelik kendi çevresi içinde.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

Jeremy Paxman -- admittedly, after a glass of wine -- 36.

Jeremy Paxman,

muhtemelen bir kadeh şarap ve ardından sonuç,

36.

Even worse.

Hatta daha kötü.

It just shows you that the numbers can inspire us all.

Bu sadece şunu gösteriyor, sayılar hepimize ilham verebilirler.

They can surprise us all.

Ve hepimizi şaşırtabilirler.

So very often, we talk about statistics

İstatistiklerden belirsizlikler bilimi diyerek sık sık bahsediyoruz.

as being the science of uncertainty.

My parting thought for today is:

Bugün dikkat çekmeye çalıştığım şey,

actually, statistics is the science of us.

istatistiğin aslında hepimizin, yani insanlığın bilimi olması.

And that's why we should be fascinated by numbers.

Ve sayılara hayranlık duymamızın nedeni de, işte tam olarak bu.

Thank you very much.

Çok teşekkürler.

(Applause)

(Alkışlar)