Noah Feldman: Politics and religion are technologies

Noah Feldman: Politika ve din birer teknolojidir

Çeviri: Emin Pala Gözden geçirme: Sinan Özgün

I want to argue to you that in fact, politics and religion,

Sizinle tartışmak istediğim konu şu; gerçekten politika ve din

which are the two primary factors --

yaklaşmakta ve kaçınılması

not the sole, but overwhelmingly, the primary factors --

güç olan bir savaşın,

which are driving towards a war which looks extremely likely --

tek etkeni olmasada,

bordering on the inevitable at this point,

en önemli etkenidir

whether one is in favor of that or not --

savunulsa veya savunulmasa da

that politics and religion are, in fact, themselves

politika ve din, gerçekten her ikiside

better conceptualized as kinds of technology,

en iyi bir teknoloji türü olarak kavramsallaştırıldı

and subject to kinds of questions that we regularly consider

ve normal olarak ikisinide kavramsal dizayn alanındaki

in the space of conceptual design.

soruların bir muhatabı olarak değerlendiririz.

Here's what I mean. Politics and --

Şunu demek istiyorum. Politika ve ...

let's focus on the political system in particular question here,

isterseniz önce politik sisteme özellikle odaklaşalim:

which is the system of democracy.

politika bir demokrasi sistemidir.

Democracy, as a type of politics, is a technology

Demokrasi, bir politika türü olarak, gücün kullanılması ve

for the control and deployment of power.

kontrol edilmesi için kullanılınan, bir teknolijidir.

You can deploy power in a wide range of ways.

Gücü çok değişik biçimlerde uygulayabilirsiniz.

The famous ones -- despotism is a good one;

Despotizm bunların meşhurlarından biri.

anarchy is a way to not deploy the power in any organized way,

Anarşi, gücün organize olmaması için

to do it in a radically diffused fashion;

kullanılan radikal bir yöntemdir.

and democracy is a set of technologies,

Ve, demokrasi ise değişik teknolojilerden oluşur

which have the effect of, in principle,

ki bunlar, esas olarak

diffusing the power source to a large number of people

gücün kaynağını geniş bir insan kitlesine yaymaktır

and then re-concentrating it in a smaller group of people who govern,

ve sonra bu gücü idareci olan küçük bir gruba verir,

and who themselves are, in principle, authorized to govern

ve, temelde, geniş kitlenin vermiş olduğu karar doğrultusunda

by virtue of what the broader public has done.

bu küçük grup, yönetim için yetkilidirilir.

Now, consider religion -- in this case Islam,

Şimdi ise, dini ele alalım, bizim konumuz olarak İslam'ı...

which is the religion that, in some direct sense,

ki bu din için, bir anlamda

can be said to be precipitating what we're about to enter.

içine girmek üzere olduğumuz yağışlı ortam da denilebilir.

Let me say parenthetically why I think that's the case,

Parantez içinde niçin böyle düşündüğümü söyleyeyim

because I think it's a potentially controversial statement.

çünkü bu, muhtemelen tartışmalı bir tabirdir.

I would put it in the following equation: no 9/11, no war.

Şöyle bir denklem kurardım: 11 Eylül ve savaş yok

At the beginning of the Bush administration,

Bush yönetiminin başlarında

when President Bush, now President Bush, was running for president,

Şuanda başkan olan, Başkan Bush'un başkanlık için yarıştığı sıralarda

he made it very clear that he was not interested in intervening broadly in the world.

açık ve net olarak, dünyaya müdahale etmek taraftarı olmadığını belirtmişti.

In fact, the trend was for disengagement with the rest of the world.

Gerçekten de, gidişat dünyanın kalan kısmıyla bağlantının kesilmesi yönündeydi.

That's why we heard about the backing away from the Kyoto protocol, for example.

Örneğin, bunun için Kyoto protokolunden çekilme konusunu duyduk.

After 9/11, the tables were turned.

11 Eylül'den sonra tablo değişti.

And the president decided, with his advisors,

Ve başkan danişmanlarıyla, etrafımızdaki dünya ile

to undertake some kind of an active intervention in the world around us.

aktif olarak, müdahale etme görevini üstlendi.

That began with Afghanistan,

Bu Afganistan ile başladı

and when Afghanistan went extremely smoothly and quickly,

ve Afganistan kolay ve hızlı bir şekilde gittikten sonra,

a decision was made through the technology of democracy --

karar demokrasi teknolojisi yöntemi ile verildi --

again, notice, not a perfect technology --

tekrar, not edin, kusursuz bir teknoloji değil --

but through the technology of democracy

fakat, demokrasi teknolojisi yöntemiyle

that this administration was going to push in the direction of another war --

bu yönetim, başka bir savaşa doğru bastıracaktı.

this time, a war in Iraq.

Bu sefer, Irak'ta bir savaş.

Now, the reason I begin by saying "no 9/11, no war"

Şimdi, 11 Eylül ve Savaş olmadan dememin nedeni ise şu:

is that we have to acknowledge that Islam,

kabul etmemiz gerekirki İslam

as interpreted by a very, very small, extremely radical group of people,

oldukça küşük, radikal bir grup tarafından açıklanmış olması ve

was a precipitating cause of the 9/11 attacks --

11 Eylül ün fırtınasının bir etkisiydi

the precipitating cause of the 9/11 attacks --

ki bu fırtınanın ve yine yaklaşan

and as a consequence, at one degree of remove,

yeni yaklaşan savaşın etkileri ve nedenleriyle

the precipitating cause of the coming war that we're about to be engaged in.

bir derece daha gerçekleri silinmiş oldu.

And I would add that bin Laden and his followers

Şunu da eklemek isterdim ki, Bin Ladin ve onun takipçileri

are consciously devoted to the goal of creating a conflict between democracy,

bilinçli olarak demokrasi ile

or at least capitalist democracy, on the one hand,

veya en azından kapitalist demokrasi ile

and the world of Islam as they see and define it.

görmekte ve tanımlamakta oldukları islamı, çatıştırma hedefine adanmışlardır.

Now, how is Islam a technology in this conceptual apparatus?

Şimdi, nasıl olurda İslam, bu konseptsel ortamda bir teknolojidir?

Well, it's a technology for, first, salvation in its most basic sense.

Evet, ilk önce o, en temel anlamında, bir kurtuluş teknolojisidir.

It's meant to be a mechanism for construing the universe

O, kainata bir anlam verme anlamında bir mekanızmadır.

in a way that will bring about the salvation of the individual believer,

bir anlamda da, inanan bireylere kurtuluş getirir

but it's also meant by the Islamists --

fakat, aynı zamanda o, İslamistlere göre şu manalarada gelir --

and I use that term to mean people who believe that Islam --

(ve bu terimi İslam'ı bir slogan olarak takip edenler için kullanıyorum)

they follow the slogan, Islam is the answer to a wide range of questions,

İslam geniş bir alandaki bir çok sorunun cevabıdır,

whether they're social, or political, or personal, or spiritual.

bunlar, sosyal, politikal, kişisel, veya manevi alanda olabilir.

Within the sphere of people who have that view,

Bu görüşe açısında olan insanlara göre

and it's a large number of people in the Muslim world

(ve bu görüşe sahip olanlar, islam dünyasında çok kalabalık bir kitledir)

who disagree with bin Laden in his application,

ki bu insanlar, Bin Ladin in uygulamalarını kabullenmezler

but agree that Islam is the answer.

fakat, İslamın bir çozüm olduğunu kabul ederler.

Islam represents a way of engaging the world

İslam, dünya ile temasın yollarını temsil eder.

through which one can achieve certain desirable goals.

bu yöntemle, kişi istenilen belli hedeflere ulaşır.

And the goals from the perspective of Muslims are, in principle,

Ve müslümanların bakışında bu hedefler, temelde

peace, justice and equality,

barış, adalet, ve eşitliktir,

but on terms that correspond to traditional Muslim teachings.

geleneksel müslüman eğitilerinde, hedefler bunlardan başkası değildir.

Now, I don't want to leave a misimpression

Şimdi, demokrasi ve islamı tanımlarken

by identifying either of these propositions --

bir yanlış anlaşılmaya sebep olmak istemiyorum; bunun yerine

rather, either of these phenomena, democracy or Islam -- as technologies.

bu iki olgunun, yani demokrasi ve islamın birer teknoloji olduğu göstermek istiyorum.

I don't want to suggest that they are a single thing that you can point to.

Bu olguların, tamamen aynı şey olduklarını da söylemiyorum.

And I think a good way to prove this

Ve bunu en iyi şöyle ispat etmenin en kolay yöntemi ise

is simply to demonstrate to you what my thought process was

konuşmamda arkamdaki duvara neler koyacağımı karar verirken

when deciding what to put on the wall behind me when I spoke.

düşünce aşamalarımın neler olduğunu sizlere göstermek.

And I ran immediately into a conceptual problem:

Ve, hemence şu terimsel problemle karşılaştım:

you can't show a picture of democracy.

demokrasinin bir resmini gösteremezsiniz.

You can show a slogan, or a symbol, or a sign that stands for democracy.

Demokrasi adına bir slogan, sembol veya bir işaret gösterebilirsiniz.

You can show the Capitol --

Beyaz Sarayı gösterebilirsiniz--

I had the same problem when I was designing the cover

Aynı problemle, çıkmak üzere olan kitabımın kapağını

of my forthcoming book, in fact --

dizayn ederken karşılaştım, gerçektende--

what do you put on the cover to show democracy?

demokrasiyi göstermek için kapak sayfasına ne koyarsınız?

And the same problem with respect to Islam.

Ve aynı problem İslam'a saygı.

You can show a mosque, or you can show worshippers,

Bir cami, veya ibadet eden birini gösterebilirsiniz,

but there's not a straightforward way of depicting Islam.

fakat, İslam'ı tam anlamıyla tasvir etmenin bir yolu yok.

That's because these are the kinds of concepts

Çünkü, bunlar birer konsepttir.

that are not susceptible to easy representation.

ki bunlar kolay tasvir etmeye elverişli değillerdir.

Now, it follows from that, that they're deeply contestable.

Ve bundan dolayıda, bu tasvirler, derinlemesine tartışılınabilirler.

It follows from that that all of the people in the world

Burdan yola çıkarak; dünyadaki, müslüman olduğunu söyleyen

who say that they are Muslims can, in principle,

tüm insanlar, temelde, gerçekten islamın ne olduğu konusundaki

subscribe to a wide range of different interpretations

değişik tanımlamaları destekleyebilirler.

of what Islam really is, and the same is true of democracy.

Aynı şey demokrasi içinde geçerlidir.

In other words, unlike the word hope,

Bir diğer değişle, sözlüğe bakıp kaynığını bulabileciğiniz

which one could look up in a dictionary and derive origins for,

kelime "ümit etmek" gibi, muhtemelen bir analizle

and, perhaps, reach some kind of a consensual use analysis,

karşılıklı anlaşılınabilecek bir kelime gibi değillerdir,

these are essentially contested concepts.

bunlar, esas itibariyle tartışmalı kavramlardır.

They're ideas about which people disagree in the deepest possible sense.

Bunlar insanların en derin anlamda anlaşamadıkları birer fikirlerdir.

And as a consequence of this disagreement,

Ve bu anlaşamamazlığın neticesinde

it's very, very difficult for anyone to say,

"Ben gerçek islami modele sahibim"

"I have the right version of Islam."

demek, her hangi biri için gerşekten çok zordur.

You know, post-9/11, we were treated to the amazing phenomenon

Bildiğiniz gibi, 11 Eylül sonrası, hayret verici bir olayla karşılaştık

of George W. Bush saying, "Islam means peace."

George W. Bush, "İslam barış demektir" dedi.

Well, so says George W. Bush.

Peki, George W. Bush bunu dedi.

Other people would say it means something else.

Diğer insanlarsa, başka bir anlama geldiğini söyleyebilirlerdi.

Some people would say that Islam means submission.

Bazıları ise şunu söyleyebilirledi: İslam teslim olmaktır.

Other people would say it means an acknowledgement

Diğerleri ise, onun anlamının kabul etmek olduğunu söyleyebilirlerdi

or recognition of God's sovereignty.

veya Allah'ın hakimiyetini tanımak.

There are a wide range of different things that Islam can mean.

İslam geniş bir alanda bir çok değişik anlama gelebilir.

And ostensibly, the same is true of democracy.

Görünüşte, aynısı demokrasi içinde geçerli.

Some people say that democracy consists basically in elections.

Bazıları, demokrasi esasen seçim demektir.

Other people say no, that's not enough,

Diğerleri ise, hayır, bu yeterli değil,

there have to be basic liberal rights: free speech, free press, equality of citizens.

temel hakların hürlüğü, konuşma özgürlüğü, özgür basın, eşitlik.

These are contested points, and it's impossible to answer them by saying,

Bunlar tartışmalı maddelerdir, ve şunu söylerek cevaplamak imkansızdır:

"Ah ha, I looked in the right place, and I found out what these concepts mean."

"Ah ha, doğru yere baktım, ve bu terimlerin ne anlama geldiğini buldum."

Now, if Islam and democracy are at present

Peki, eğer İslam ve demokrasi

in a moment of great confrontation,

büyük bir yüzleşme anında mevcutsa

what does that mean?

bu ne demektir?

Well, you could fit it into a range of different interpretative frameworks.

Peki, bunu bir takım açıklayıcı çerçeveler içine sığdırabilirdiniz.

You could begin with the one that we began with a couple of days ago,

Bir kaç gün önce bizim başladığımız gibi, sizde başlayabilirdiniz,

which was fear.

ki bu korku idi.

Fear is not an implausible reaction with a war just around the corner

Yakınınızdaki bir savaş için, korku mantıksız bir tepki değildir

and with a very, very high likelihood that many, many people are going to die

ve bu karşılaşmanın neticesin, çok ve çok yüksek bir ihtimal,

as a consequence of this confrontation --

çok fazla sayıda insan ölecektir --

a confrontation which many, many people

Ki bu karşılaşma, İslam dünyasındaki

in the Muslim world do not want,

bir çok insan tarafından istenmemekte,

many, many people in the American democracy do not want,

Amerikan demokrasisindeki bir çok insan tarafından istenmemekte,

many people elsewhere in the world do not want,

dünyanın diğer yerlerindeki bir çok insan tarafından istenmemekte,

but which nonetheless is favored by a large enough number of people --

fakat, bununla beraber, bu yeteri kadar bir geniş bir kitle tarafından desteklendi

at least in the relevant space, which is the United States --

en azından, ABD,deki bu işle ilgili bölümlerdekiler tarafından.

to actually go forward. So fear is not a crazy response at all.

Bu yüzden, korku hiç te aptalca bir tepki değil.

And I think that that's, in fact, probably the first appropriate response.

Ve muhtemelen, bence, gerçektende en uygun tepki.

What I want to suggest to you, though, in the next couple of minutes

Böyle olmasına rağmen, önümüzdeki bir kaç dakika için size tavsiyem şu:

is that there's also a hopeful response to this.

buna ümit verici bir tepki de vardır.

And the hopeful response derives from recognizing

Ve, ümit verici tepki, İslam ve demokrasiyi

that Islam and democracy are technologies.

birer teknoloji olarak tanımaktan geçer.

And by virtue of being technologies, they're manipulable.

Ve, teknoloji olmalari avantajiondan dolayi, değiştirilebilirler.

And they're manipulable in ways

Değiştirilebilir olmaları ise

that can produce some extremely positive outcomes.

çok olumlu sonuçlar verme şeklinde olabilir.

What do I have in mind?

Aklımda neler var?

Well, all over the Muslim world there are people

pekala, dünyanın her yerinde müslümanlar var

who take Islam deeply seriously, people who care about Islam,

bu müslümanlar, İslamı çok ciddiye alırlar, ve ilgilenirler,

for whom it's a source either of faith, or of civilization, or of deep values,

bunlar için, o inanç, medeniyet veya içten değerler kaynağıdır,

or just a source of powerful personal identity,

veya sadece güçlü kişisel bir kimliktir,

who think and are saying loudly that Islam and democracy

Bunlar kişiler; İslam ve demokrasinin bir çatışma içinde olmadığını

are in fact not in conflict, but are in fact deeply compatible.

hatta derin bir uyumluluk içinde olduğunu düşünür ve sesli olarak ifade ederler.

And these Muslims -- and it's the vast majority of Muslims --

Ve bu Müslimanlar ve müslümanların bir çoğu,

disagree profoundly with bin Laden's approach, profoundly.

Bin Ladin'ın yaklaşımına son derece karşıdırlar.

And they furthermore think overwhelmingly --

Ve ayrıca, kuvvetli bir şekilde bir kişinin

again one can't speak of every person, but overwhelmingly,

herkes adına konuşamayacağını düşünüler, yine bunu

and one can find this by reading any of the sources

herhangi biri, bu kişilerin oluşturduğu kaynakları okuyarak bulabilir

that they have produced, and they're all over the Internet

ve internet bunlarla doludur.

and in all sorts of languages -- one can see that they're saying

Ve, kişi bir çok dilde görebilirki,

that their concern in their own countries is primarily to free up themselves

onların temel kaygısı, kendi ülkelerinde kendilerinin özgürlüğü,

to have choice in the spheres of personal life,

kişisel hayatlarındaki tercihler konusunda,

in the sphere of economics, in the sphere of politics,

ekonomi alanında, politika alanında,

and, yes, in the sphere of religion,

ve, evet, din alanında

which is itself closely regulated in most of the Muslim world.

ki bu, Islam alaminin çoğunluğunda, sıkı bir şekilde kısıtlanmıştır.

And many of these Muslims further say

Bu müslümanların bir çoğu hatta şöyle söylerler

that their disagreement with the United States

onların ABD ile olan anlaşmazlıkları

is that it, in the past and still in the present,

geçmişte ve hala bugün,

has sided with autocratic rulers in the Muslim world

islam alemindeki despot idarecilerin

in order to promote America's short-term interests.

Amerika'nın kısa vadeli menfaatlerini destekledikleri içindir.

Now, during the Cold War, that may have been

Şimdi, soğuk savaş esnasında, ABD nin

a defensible position for the United States to take.

hak verilir bir konumu olmuş olabilir.

That's an academic question.

Bu akademik bir sorudur.

It may be that there was a great war to be fought between West and East,

Belkide, doğu ile batı arasında karşılaşılacak büyük bir savaş vardı,

and it was necessary on the axis of democracy against communism.

ve o, demokrasi adına, kominizme karşı gerekliydi.

And it was necessary in some way for these to contradict each other,

Ve bu, birinin diğerinin karşısında olması açısında gerekliydi,

and as a consequence you have to make friends wherever you can get them.

ve bunun sonucu olarakta, her nerede bulabilirseniz, dost edinmek zorundasınız.

But now that the Cold War is over,

Fakar şuan, Soğuk Savaş sona erdi,

there's nearly universal consensus in the Muslim world --

Neredeyse, İslam alemınde, evrensel bir fikir birliği var -

and pretty close to the same here in the United States,

ve bu, burada, ABD dekine oldukça yakın,

if you talk to people and ask them --

eğer, insanlarla konuşur ve onlara sorarsanız

that in principle, there's no reason that democracy and Islam cannot co-exist.

temelde, İslam'ın ve demokrasinin birlikte var olmamaları için bir neden yok.

And we see this among activist, practical Muslims,

Ve bunu, aktiv ve islam'ı yaşayan müslümanlarda görüyoruz,

like the Muslims who are presently the elected,

daha yeni, Türkiye'nin demokratik hükümeti olarak

parliamentary, democratic government of Turkey,

parlementoya seçilen, müslümanlar gibi,

who are behaving pragmatically, not ideologically,

onlar, şartlara uygun bir şekilde davranıyorlar, ideolojik olarak değil,

who are promoting their own religious values,

onlar, kendini dini değerlerini destekliyorlar,

who are elected by their own people

onlar, kendi halkı tarafından seçildi

because they were perceived as honest and sincere

çünkü onlar, dini değerlerinden dolayı

because of their religious values,

dürüst ve samimi olarak algılandılar,

but who do not think that Islam and a democratic system of governance

fakat onlar, islamın ve demokratik bir yönetim sisteminin

are fundamentally incompatible.

temelde uyumsuz olduğunu düşünmüyorlar.

Now, you may say, but surely, what we've seen on television about Saudi Islam

Şimdi, diyebilirsinizki, fakat gerçekte, Suudi Arabistan la alakalı televizyonda gördüklerimiz,

convinces us that it can't possibly be compatible

bizi, demokrasinin temeli olarak nitelendirdiklerimizle

with what we consider the core of democracy --

uyumlu olmalarının bir ihtimal olmadığına ikna ediyor,

namely, free political choice, basic liberty and basic equality.

yani, özgür politik tercihler, temel özgürlikler ve eşitlik.

But I'm here to tell you that technologies

Fakat, teknolojiler bundan daha fazla şekillendirilebilirler

are more malleable than that.

diye demek için burdayım.

I'm here to tell you that many, many Muslims believe --

hatta bir çok müslüman inanıyor ki, hatta çoğunluk,

the vast majority, in fact -- in fact I think I would go so far as to say

biraz daha ileri giderek söyleyebilirim ki

that many Muslims in Saudi Arabia believe that the core values of Islam,

Suudi Arabistan'daki bir çok müslümanda inanıyorki, islam'ın temel değerleri

namely acknowledgement of God's sovereignty

yani, Allah'ın hakimiyetinin kabullenilmesi

and basic human equality before God,

ve Allah'ın önünde, insanların eşitliği

are themselves compatible with liberty, equality and free political choice.

hürriyet, eşitlik, ve özgür politik tercihler ile uyumludur.

And there are Muslims, many Muslims out there, who are saying precisely this.

Ve bir çok müslüman vardır ki, özellikle bunu söylüyorlar,

And they're making this argument wherever they're permitted to make it.

ve her nerede izin verilirse bunun tartışmasını yapıyorlar.

But their governments, needless to say, are relatively threatened by this.

Fakat onların hükümetleri, söylemeye bile gerek yok, bundan kormuşlardır.

And for the most part try to stop them from making this argument.

Ve çoğu zaman, onları bu tartışmayı yapmamak için durdurmaya çalışıyorlar.

So, for example, a group of young activists in Egypt

Bu yüzden, örneğin, Mısır daki bir grup aktivist,

try to form a party known as the Center Party,

Merkez Partisi olarak bilinen bir parti kurmaya çalıştılar,

which advocated the compatibility of Islam and democracy.

bu parti, İslam ve demokrasinin uyumlu olduğunu savundu,

They weren't even allowed to form a party.

Bir parti kurmalarına bile izin verilmedi.

They were actually blocked from even forming a party

Hatta, oradaki mevcut politik sistemde, parti kurmaktan

under the political system there. Why?

men edildiler. Niye?

Because they would have done extraordinarily well.

Çünkü, fevkalade iyi bir şekilde başarılı olurlardı.

In the most recent elections in the Muslim world --

İslam dünyasındaki en yeni seçimlerde -

which are those in Pakistan, those in Morocco

ki bunlar Pakistan ve Fas'ta

and those in Turkey -- in each case,

ve Türkiye'de; bunlarin her birinde,

people who present themselves to the electorate as Islamic democrats

kendisini müslüman demokrat olarak seçmene tanıtanlar

were far and away the most successful vote-getters

özgür olarak seçim kampanyası yapabildikleri her yerde

every place they were allowed to run freely.

büyük bir farkla, en başarılı oyları toplayanlardı.

So in Morocco, for example, they finished third in the political race

Fas'ta örneğin, seçimleri üçüncü olarak bitirdiler

but they were only allowed to contest half the seats.

fakat, sadece koltukların yarısı için yarışmalarına izin verilmişti.

So had they contested a larger number of the seats,

Eğer, tim koltuklar için mücadele vermiş olsa idiler,

they would have done even better.

daha da iyi sonuç alırlardı.

Now what I want to suggest to you is that the reason for hope in this case

Şimdi size tavsiye etmek istediğim şu: bu örnekteki umut,

is that we are on the edge of a real transformation in the Muslim world.

İslam dünyasında, gerçek bir dönüm noktasındayız.

And that's a transformation in which many sincerely believing Muslims --

Ve bu dönüşüm çerçevesinde, samimi inançlı,

who care very, very deeply about their traditions,

geleneklerine derinden bağlı,

who do not want to compromise those values --

ve bu değerlerden ödün vermek istemeyen müslümanlar,

believe, through the malleability of the technology of democracy

inanıyorlar ki, demokrasinin şekillendirilebilir teknolojisi

and the malleability and synthetic capability of the technology of Islam,

ve islam'ın sentezlenebilir ve şekillendirilebilirliği teknolojisi,

that these two ideas can work together.

birlikte işleyebilir.

Now what would that look like?

Şimdi bu nasıl görünürdü?

What does it mean to say that there's an Islamic democracy?

Bir İslami Demokrasi vardır demek ne anlama gelirdi?

Well, one thing is, it's not going to look identical

Tamam, şu var ki, o, bizim ABD de bildiğimiz

to democracy as we know it in the United States.

demokrasi ile tamamen aynı gözükmeyecek.

That may be a good thing, in light of some of the criticisms we've heard today --

Belkide bu iyi bir şeydir, bugun duyduğumuz kritiklerin ışığında,

for example, in the regulatory context -- of what democracy produces.

örneğin, demokrasinin düzenleyiciliği bağlamında ürettikleri.

It will also not look exactly the way either the people in this room,

Bu odada bulunanların,

or Muslims out in the rest of the world --

veya dünyadaki diğer müslümanların

I don't mean to imply there aren't Muslims here, there probably are --

(Burada müslüman olmadığını ima etmiyorum, muhtemenlen vardır)

conceptualize Islam.

canlandırdığı İslam'a benzemeyecek.

It will be transformative of Islam as well.

O, İslam'ında bir dönüşümü olacaktır aynı zamanda.

And as a result of this convergence,

Bu birleşmenin (veya ortada buluşmanın) bir neticesi olarak,

this synthetic attempt to make sense of these two ideas together,

Bu iki fikrin birlikte bir anlam oluşturmaları için yapılan bu girişim,

there's a real possibility that, instead of a clash

bir çarpışma yerine,

of Islamic civilization -- if there is such a thing --

İslam medeniyeti (eğer böyle bir şey var ise)

and democratic civilization -- if there is such a thing --

ve demokratik medeniyet (eğer böyle bir şey var ise)

we'll in fact have close compatibility.

arasında gerçekten muhtemel bir uyumluluk var olacaktır.

Now, I began with the war because it's the elephant in the room,

Şimdi, savaş ile başladım, çünkü o odada duran file benzer,

and you can't pretend that there isn't about to be a war

eğer bu konuyla alakalı konuşuyorsanı

if you're talking about these issues.

ve bir savaş yokmuş gibi davranamazsınız.

The war has tremendous risks for the model that I'm describing

Savaş, bahsettiğim model için çok büyük bir risk

because it's very possible that as a consequence of a war,

çünkü, büyük bir ihtimal, savaş neticesinde

many Muslims will conclude that the United States

bir çok müslüman, Amerika Birleşik Devlet'lerinin

is not the kind of place that they want to emulate

politik devlet yapısı bakımından

with respect to its forms of political government.

özenilecek bir yer olmadığı sonucuna varacak.

On the other hand, there's a further possibility that many Americans,

Diğer taraftan, muhtemel bir olasılıkla, savaşla ateşlenmiş bir çok Amerika'lı,

swept up in the fever of a war, will say, and feel, and think

İslam düşmandır diye söyleyecek ve hissedeceklerdir.

that Islam is the enemy somehow --

ve böylelikle

that Islam ought to be construed as the enemy.

İslam düşman olarak nitelendirilendirilecek.

And even though, for political tactical reasons,

Her ne kadar, politik ve taktiksel nedenlerden,

the president has been very, very good about saying that Islam is not the enemy,

Başkan, İslam düşman değildir demekte gayet iyi olmuş olmasına rağmen,

nonetheless, there's a natural impulse when one enters war

yinede, savaşa girmiş birisinin, karşı tarafı

to think of the other side as an enemy.

düşman olarak görmesi doğaldır.

And one furthermore has the impulse to generalize, as much as possible,

Ve kişi, düşmanın kim olduğu konusunda

in defining who that enemy is.

genelleme yapma dürtüsüne sahiptir.

So the risks are very great.

İşte böylelikle, risk çok büyüktür.

On the other hand, the capacities for positive results in the aftermath of a war

Diğer taraftan, bir savaşın neticeleride

are also not to be underestimated,

hafife alınmamalı,

even by, and I would say especially by, people

özelliklede,

who are deeply skeptical about whether we should go to war in the first place.

savaşa girilip girilmemesi konusunda şüphesi olanlar tarafından.

Those who oppose the war ought to realize that if a war happens,

Savaşa karşı olanlarında, eğer bir savaş çıkarsa, farkına varmaları gereken,

it cannot be the right strategy,

"Biz ilk savaşa karşı çıkmıştık, şimdi bırakın bu nasıl olacak

either pragmatically, or spiritually, or morally, to say after the war,

ve sonuçlanacaksa sonuçlansın" demek,

"Well, let's let it all run itself out, and play out however it wants to play out,

pragmatik olarak, ruhsal veya ahlaki olarak,

because we opposed the war in the first place."

doğru bir strateji değildir.

That's not the way human circumstances operate.

İnsani şartlar bu şekilde idare edilmez.

You face the circumstances you have in front of you

Önündeki şartlarla karşılaşır

and you go forward.

ve devam edersiniz.

Well, what I'm here to say then is,

Burda şunu demek istiyorum,

for people who are skeptical about the war,

savaş konusunda şüphesi olanlar için,

it's especially important to recognize that in the aftermath of the war

özellikle savaş sonrası hesabın algılanması önemlidir:

there is a possibility for the government of the United States

Amerika Birleşik Devletleri hükümeti

and the Muslim peoples with whom it interacts

ve bunların iletişimde olduğu müslümanlar tarafından,

to create real forms of government that are truly democratic

gerçek demokratik ve tam anlamıyla İslami bir hükümetin

and also truly Islamic.

oluşturulması yüksek bir olasılıktır.

And it is crucial -- it is crucial in a practical, activist way --

Bu neticeyi desteklemek için,

for people who care about these issues to make sure

aktivist ve uygulama açısından

that within the technology of democracy, in this system,

demokrasi teknolojisinin içinde bulunan, ve bu konuları önemseyenlerin

they exercise their preferences, their choices and their voices

tercihlerini uygulamaları ve seslerini çıkarmaları,

to encourage that outcome.

çok önemlidir.

That's a hopeful message,

Bu ümit verici bir mesajdır,

but it's a message that's hopeful only if you understand it

tabi, sadece bunu anlayabilirseniz ümit verici olan bir mesaj

as incurring serious obligation for all of us.

ki bu mesaj hepimize ciddi vazifeler veriyor.

And I think that we are capable of taking on that obligation,

Ve, ben bu vazifeyi yerine getirmeye gücümüzün yeteceğini düşünüyorum,

but only if we put what we can into it.

yeterki elimizden gelen herşeyi yapalım.

And if we do, then I don't think that the hope will be unwarranted altogether.

Ve eğer bunu yaparsak, sanmıyorumki bu ümit yersiz bir ümit olacaktır.

Thanks.

Teşekkürler.