How Boredom Can Lead to Your Most Brilliant Ideas | Manoush Zomorodi | TED

Çeviri: Gözde Zülal Solak Gözden geçirme: Figen Ergürbüz

My son and the iPhone were born three weeks apart

Oğlum ve iPhone, üç hafta arayla

in June 2007.

Haziran 2007'de doğdular.

So while those early adopters were lined up outside,

Erkenden benimseyenler bu yeni muhteşem aleti ellerine almayı

waiting to get their hands on this amazing new gadget,

beklemek için dışarıda sıraya girdiklerinde,

I was stuck at home with my hands full of something else

ben ellerimde bana sürekli bildirim gönderen

that was sending out constant notifications --

başka bir şeyle, evde mahsur kalmıştım --

(Laughter)

(Gülüşmeler)

a miserable, colicky baby

yalnızca hareket eden bir pusette

who would only sleep in a moving stroller with complete silence.

ve tamamen sessizlikte uyuyabilen zavallı, sancılı bir bebek.

I literally was walking 10 to 15 miles a day,

Günde gerçekten 10 ila 15 mil yürüyordum

and the baby weight came off.

ve bebeğin verdiği kilo gitmişti.

That part was great.

Bu kısım muhteşemdi.

But man, was I bored.

Fakat, ben sıkılmıştım.

Before motherhood, I had been a journalist

Anne olmadan önce, Concorde kaza yaptığında

who rushed off when the Concorde crashed.

aceleyle oraya giden bir gazeteciydim.

I was one of the first people into Belgrade

Sırbistan'da devrim olduğunda Belgrad'a giden

when there was a revolution in Serbia.

ilk kişilerden birisi bendim.

Now, I was exhausted.

Şimdi bitkinim.

This walking went on for weeks.

Yürüyüş haftalarca devam etti.

It was only until about three months in that something shifted, though.

Üç ay içerisinde bir şeyler değişene dek sürdü.

As I pounded the pavement,

Ben kaldırımları arşınladıkça,

my mind started to wander, too.

zihnim de dolaşmaya başladı.

I began imagining what I would do when I finally did sleep again.

Tekrar uyuduğumda ne yapacağımı hayal etmeye başladım.

So the colic did fade,

Sonra sancı yok oldu

and I finally got an iPhone

ve ben de bir iPhone aldım

and I put all those hours of wandering into action.

ve tüm o saatleri, eyleme geçerek harcadım.

I created my dream job hosting a public radio show.

Hayalimdeki iş olan radyo şovu sunuculuğunu yarattım.

So there was no more rushing off to war zones,

Artık savaş bölgelerine aceleyle gitmek yoktu,

but thanks to my new smartphone,

fakat akıllı telefonum sayesinde

I could be a mother and a journalist.

hem anne hem de gazeteci olabilirdim.

I could be on the playground and on Twitter at the same time.

Aynı anda hem oyun alanında hem de Twitter'da olabilirdim.

Yeah, well, when I thought that,

Evet, pekala, bunu düşündüğümde,

when the technology came in and took over,

teknoloji gelip her şeyi ele geçirdiğinde,

that is when I hit a wall.

bu, iğneyle kuyu kazdığım andı.

So, I want you to picture this:

Bunu şöyle resmetmenizi istiyorum:

you host a podcast, and you have to prove

bir ortam akışı sunuyorsunuz ve değerli radyo

that the investment of precious public radio dollars in you

dolarlarına yaptığınız yatırım,

is worth it.

buna değiyor.

My goal was to increase my audience size tenfold.

Amacım, seyirci miktarını on kat arttırmaktı.

So one day, I sat down to brainstorm,

Bir gün beyin fırtınası yaptım,

as you do,

sizler gibi

and I came up barren.

ve bir faydası olmadı.

This was different than writer's block, right?

Bu, yazarın tıkanmasından farklı, değil mi?

It wasn't like there was something there waiting to be unearthed.

Orada ortaya çıkarılmayı bekleyen bir şeyler varmış gibi değil.

There was just nothing.

Ortada hiçbir şey yoktu.

And so I started to think back:

Geriye dönük düşünmeye başladım:

When was the last time I actually had a good idea?

En son ne zaman gerçekten iyi bir fikir bulmuştum?

Yeah, it was when I was pushing that damn stroller.

Evet, bu lanet bebek arabasını iterken bulmuştum.

Now all the cracks in my day were filled with phone time.

Artık gün içerisindeki tüm çatlaklar, telefonla doluyordu.

I checked the headlines while I waited for my latte.

Kahvemi beklerken manşetleri kontrol ediyordum.

I updated my calendar while I was sitting on the couch.

Koltukta otururken takvimimi düzenliyordum.

Texting turned every spare moment

Mesajlaşma her anımı, iş arkadaşlarıma

into a chance to show to my coworkers and my dear husband

ve sevgili kocama ne kadar duyarlı bir insan olduğumu gösterme

what a responsive person I was,

şansına çevirmişti

or at least it was a chance to find another perfect couch

veya en azından Pinterest'teki sayfam için diğer mükemmel

for my page on Pinterest.

koltuğu bulma şansı elimdeydi.

I realized that I was never bored.

Hiç sıkılmadığımı fark ettim.

And anyway, don't only boring people get bored?

Her neyse, zaten yalnızca sıkıcı insanlar sıkılmazlar mı?

But then I started to wonder:

Sonra merak etmeye başladım:

What actually happens to us when we get bored?

Sıkıldığımız zaman bize aslında ne olur?

Or, more importantly: What happens to us if we never get bored?

Daha da önemlisi: Hiç sıkılmazsak bize ne olur?

And what could happen if we got rid of this human emotion entirely?

Peki bu insani duygulardan tamamen kurtulabilsek ne olurdu?

I started talking to neuroscientists and cognitive psychologists,

Nörologlarla ve bilişim psikologlarıyla konuşmaya başladım ve bana

and what they told me was fascinating.

söyledikleri şey, büyüleyiciydi.

It turns out that when you get bored,

Görünen o ki, sıkıldığınız zaman,

you ignite a network in your brain called the "default mode."

beyninizde "varsayılan mod" adında bir ağı yakıyorsunuz.

So our body, it goes on autopilot while we're folding the laundry

Yani vücudumuz, biz çamaşırları katlarken veya işe doğru yürürken

or we're walking to work,

oto-pilota geçiyor,

but actually that is when our brain gets really busy.

fakat aslında beynimiz bu anda gerçekten meşgul oluyor.

Here's boredom researcher Dr. Sandi Mann.

Karşınızda sıkıntı araştırmacısı Dr. Sandi Mann.

(Audio) Dr. Sandi Mann: Once you start daydreaming

(Ses) Dr. Sandi Mann: Hayal kurmaya başladığınızda

and allow your mind to really wander,

ve zihninizi gezinmeye bıraktığınızda,

you start thinking a little bit beyond the conscious,

bilincin biraz ötesinde, biraz bilinçaltına doğru

a little bit into the subconscious,

düşünmeye başlarsınız

which allows sort of different connections to take place.

ve bu da bir takım farklı bağlantıların oluşmasına yol açar.

It's really awesome, actually.

Bu aslında gerçekten muhteşem.

Manoush Zomorodi: Totally awesome, right?

Manoush Zomorodi: Çok muhteşem, değil mi?

So this is my brain in an fMRI,

Bu benim fMRI'daki beynim

and I learned that in the default mode is when we connect disparate ideas,

ve öğrendim ki, varsayılan mod, farklı fikirleri birleştirdiğimizde,

we solve some of our most nagging problems,

en rahatsız edici sorunlarımızı çözdüğümüzde ve

and we do something called "autobiographical planning."

"otobiyografik planlama" adlı şeyi yaptığımızda gerçekleşiyor.

This is when we look back at our lives,

Bu, yaşamda geçmişe doğru baktığımız,

we take note of the big moments, we create a personal narrative,

büyük anları not ettiğimiz, kişisel bir anlatı oluşturduğumuz

and then we set goals

ve amaçlar oluşturduğumuz,

and we figure out what steps we need to take to reach them.

onlara ulaşmak için atacağımız adımları belirlediğimiz andır.

But now we chill out on the couch also while updating a Google Doc

Fakat artık koltuğa uzanıyoruz ve bir Google dökümanı güncelliyoruz veya

or replying to email.

e-postaya cevap veriyoruz.

We call it "getting shit done,"

Buna "işleri halletmek" diyoruz,

but here's what neuroscientist Dr. Daniel Levitin says

fakat nörolog Dr. Daniel Levitin, aslında yaptığımız bu şeyi

we're actually doing.

şöyle tanımlıyor.

(Audio) Dr. Daniel Levitin: Every time you shift your attention

(Ses) Dr. Daniel Levitin: Dikkatinizi ne zaman bir yerden

from one thing to another,

başka bir yere çekseniz,

the brain has to engage a neurochemical switch

beyniniz, bunu başarmak için beyindeki besinleri kullanan

that uses up nutrients in the brain to accomplish that.

bir nörokimyasal şalteri çalıştırmak zorundadır.

So if you're attempting to multitask,

Yani eğer çoklu bir göreve girişiyorsanız,

you know, doing four or five things at once,

bir kerede dört veya beş şey yapmak gibi,

you're not actually doing four or five things at once,

aslında aynı anda dört, beş şey yapıyor olmazsınız,

because the brain doesn't work that way.

çünkü beyin böyle çalışmaz.

Instead, you're rapidly shifting from one thing to the next,

Aksine, bir şeyden diğerine hızlıca geçiş yapıyor olursunuz,

depleting neural resources as you go.

her seferinde sinirsel kaynak tüketirsiniz.

(Audio) MZ: So switch, switch, switch, you're using glucose, glucose, glucose.

(Ses) MZ: Değiştir, değiştir, değiştir, glikoz kullanıyorsun, glikoz, glikoz.

(Audio) DL: Exactly right, and we have a limited supply of that stuff.

(Ses) DL: Kesinlikle doğru ve kısıtlı bir glikoz desteğimiz var.

MZ: A decade ago, we shifted our attention at work

MZ: On yıl önce, çalışırken dikkatimizi üç dakikada

every three minutes.

bir değiştirirdik.

Now we do it every 45 seconds,

Artık 45 saniyede bir yapıyoruz

and we do it all day long.

ve tüm gün yapıyoruz.

The average person checks email 74 times a day,

Ortalama bir insan, günde 74 kez e-posta kontrolü yapıyor

and switches tasks on their computer

ve günde 566 kez bilgisayardaki

566 times a day.

görevlerini değiştiriyor.

I discovered all this talking to professor of informatics,

Bunları bilişim profesörü Dr. Gloria Mark ile konuşarak

Dr. Gloria Mark.

keşfettim.

(Audio) Dr. Gloria Mark: So we find that when people are stressed,

(Ses) Dr. Gloria Mark: Görüyoruz ki insanlar stresliyken,

they tend to shift their attention more rapidly.

dikkatlerini daha hızlı değiştirme eğilimine sahipler.

We also found, strangely enough,

Ayrıca, oldukça ilginç bir şey bulduk,

that the shorter the amount of sleep that a person gets,

bir insan ne kadar az uyku alırsa, Facebook'u kontrol etme

the more likely they are to check Facebook.

eğilimleri de o kadar artıyor.

So we're in this vicious, habitual cycle.

Yani bu kısır, alışılmış döngüdeyiz.

MZ: But could this cycle be broken?

MZ: Peki bu döngü kırılabilir mi?

What would happen if we broke this vicious cycle?

Bu kısır döngüyü kırarsak ne olur?

Maybe my listeners could help me find out.

Belki dinleyicilerim bana yardımcı olabilir.

What if we reclaimed those cracks in our day?

Gün içerisindeki bu çatlakları kurtarsak ne olurdu?

Could it help us jump-start our creativity?

Yaratıcılığımızı hızla başlatmamıza yardımcı olabilir mi?

We called the project "Bored and Brilliant."

Projeye "Sıkkın ve Zeki" adını verdik.

And I expected, you know, a couple hundred people to play along,

Ben yüzlerce insanın katılmasını beklemiştim, bilirsiniz,

but thousands of people started signing up.

fakat binlerce insan başvurmaya başladı.

And they told me the reason they were doing it

Telefonlarıyla ilişkileri bir tür "eş-bağımlı"

was because they were worried that their relationship with their phone

ilişkiye dönüştüğünden endişe duydukları için de bunu

had grown kind of ... "codependent," shall we say.

yaptıklarını söylediler.

(Audio) Man: The relationship between a baby and its teddy bear

(Ses) Adam: Bir bebek ve ayıcığı veya bir bebek ve emziği

or a baby and its binky

arasındaki ilişki

or a baby that wants its mother's cradle

ya da bir yabancının kucağından sıkılmış

when it's done with being held by a stranger --

annesini isteyen bir bebek --

(Laughs)

(Gülüşmeler)

that's the relationship between me and my phone.

benim telefonumla aramdaki ilişki de bu.

(Audio) Woman: I think of my phone like a power tool:

(Ses) Kadın: Telefonumu bir güç aracı olarak görüyorum:

extremely useful, but dangerous if I'm not handling it properly.

inanılmaz kullanışlı, fakat düzgün kullanmıyorsan da tehlikeli.

(Audio) Woman 2: If I don't pay close attention,

(Ses) Kadın 2: Eğer yeterince dikkat etmezsem,

I'll suddenly realize that I've lost an hour of time

birdenbire bir saattir çok saçma bir şeyler yapıyor

doing something totally mindless.

olduğumu fark ediyorum.

MZ: OK, but to really measure any improvement,

MZ: Tamam, ama bir gelişmeyi ölçmek için verilere

we needed data, right?

ihtiyacımız var, değil mi?

Because that's what we do these days.

Çünkü son zamanlarda böyle yapıyoruz.

So we partnered with some apps that would measure how much time

Biz de telefonumuzda ne kadar zaman harcadığımızı ölçebilecek

we were spending every day on our phone.

birkaç uygulama ile işbirliği yaptık.

If you're thinking it's ironic

Eğer insanlardan telefonlarında

that I asked people to download another app

daha az vakit geçirmeleri için başka bir

so that they would spend less time on their phones:

uygulama indirmelerini istemem ironik geliyorsa:

yeah, but you gotta meet people where they are.

evet, insanlarla oldukları yerde buluşmalısınız.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

So before challenge week,

Mücadele haftasından önce

we were averaging two hours a day on our phones

telefonlarımızda günde iki saat ortalama alıyorduk

and 60 pickups,

ve 60 kontrol,

you know, like, a quick check, did I get a new email?

bilirsiniz, hızlı kontrol gibi, yeni bir postam var mı?

Here's what Tina, a student at Bard College,

Bard Kolejinden Tina'nın kendisiyle ilgili

discovered about herself.

keşfettiği şey şöyle;

(Audio) Tina: So far, I've been spending

(Ses) Tina: Bu zamana dek

between 150 and 200 minutes on my phone per day,

telefonumda günde ortala 150, 200 dakika geçiriyordum

and I've been picking up my phone 70 to 100 times per day.

ve telefonumu günde 70 ila 100 kez elime alıyordum.

And it's really concerning,

Bu konuyla alakalı,

because that's so much time that I could have spent

çünkü bu, daha yaratıcı, daha kendime dönük bir

doing something more productive, more creative, more towards myself,

şeylere harcayabileceğim kadar uzun bir zaman,

because when I'm on my phone, I'm not doing anything important.

çünkü telefon elimdeyken önemli bir şey yapmıyorum.

MZ: Like Tina, people were starting to observe their own behavior.

MZ: İnsanlar da tıpkı Tina gibi kendilerini gözlemlemeye başladılar.

They were getting ready for challenge week.

Mücadele haftasına hazırlanıyorlardı.

And that Monday,

O Pazartesi,

they started to wake up to instructions in their inbox,

mesaj kutularındaki talimatlara ve denenecek bir deneye

an experiment to try.

uyandılar.

Day one:

Gün bir:

"Put it in your pocket."

"Onu cebine koy."

Take that phone out of your hand.

Telefonu elinden bırak.

See if you can eliminate the reflex to check it all day long,

Tüm gün kontrol etme refleksini yok edip edemediğini gör,

just for a day.

sadece bir gün için.

And if this sounds easy,

Kolay geliyor olabilir,

you haven't tried it.

henüz denemediniz.

Here's listener Amanda Itzko.

İşte dinleyicimiz Amanda Itzko.

(Audio) Amanda Itzko: I am absolutely itching.

(Ses) Amanda Itzko: Kesinlikle sinirlerim bozuluyor.

I feel a little bit crazy,

Biraz çılgın gibi hissediyorum,

because I have noticed that I pick up my phone

çünkü bir odadan diğer odaya geçerken bile telefonumu

when I'm just walking from one room to another,

elime aldığımı fark ettim,

getting on the elevator,

asansöre binerken,

and even -- and this is the part that I am really embarrassed

ve hatta -- bu gerçekten sesli söylemekten en çok

to actually say out loud --

utandığım kısım --

in the car.

arabadayken.

MZ: Yikes.

MZ: Hadi be.

Yeah, well, but as Amanda learned,

Evet, fakat Amanda öğrendi ki,

this itching feeling is not actually her fault.

bu sinirlenme hissi onun hatası değil.

That is exactly the behavior that the technology is built to trigger.

Teknoloji, bu davranışı tetiklemek için oluşturuldu.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

I mean, right?

Yani, değil mi?

Here's former Google designer, Tristan Harris.

Karşınızda, eski Google tasarımcısı, Tristan Harris.

(Audio) Tristan Harris: If I'm Facebook or I'm Netflix or I'm Snapchat,

(Ses) Tristan Harris: Eğer ben Facebook, Netflix veya Snapchat isem,

I have literally a thousand engineers

işi sizin ilginizi çekmek olan

whose job is to get more attention from you.

binlerce mühendisim var demektir.

I'm very good at this,

Bunda çok iyiyim

and I don't want you to ever stop.

ve hiç durmanı istemiyorum.

And you know, the CEO of Netflix recently said,

Netflix'in başkanı geçenlerde şöyle söyledi,

"Our biggest competitors are Facebook, YouTube and sleep."

"En büyük rakiplerimiz Facebook, YouTube ve uyku."

I mean, so there's a million places to spend your attention,

Yani dikkatinizi harcayabileceğiniz milyonlarca yer var

but there's a war going on to get it.

ama bunun için bir savaş sürüyor.

MZ: I mean, you know the feeling:

MZ: Yani, o hissi bilirsiniz:

that amazing episode of "Transparent" ends,

"Transparent" dizisinin o muhteşem son bölümü

and then the next one starts playing

ve bir sonraki oynamaya başlar,

so you're like, eh, OK fine, I'll just stay up and watch it.

siz de tamam dersiniz, uyumayıp izleyeceğim.

Or the LinkedIn progress bar says you are this close

LinkedIn ilerleme çubuğu size mükemmel bir profile ne kadar

to having the perfect profile,

yaklaştığınızı gösterir,

so you add a little more personal information.

siz de biraz daha kişisel bilgi eklersiniz.

As one UX designer told me,

Bir UX tasarımcısının söylediği gibi,

the only people who refer to their customers as "users"

müşterilerine "kullanıcı" adıyla hitap eden tek insanlar, uyuşturucu

are drug dealers and technologists.

satıcıları ve teknoloji uzmanlarıdır.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

(Applause)

(Alkış)

And users, as we know, are worth a lot of money.

Kullanıcılar da, bildiğimiz gibi, çok fazla para ederler.

Here's former Facebook product manager and author,

Karşınızda, eski Facebook üretim müdürü

Antonio García Martínez.

ve yazarı, Antonio García Martínez.

(Audio) Antonio García Martínez: The saying is, if any product is free

(Ses) Antonio García Martínez: Söylenen şu, eğer bir ürün ücretsizse,

then you're the product; your attention is the product.

o zaman ürün sizsinizdir; ilginiz, üründür.

But what is your attention worth?

Peki ilginizin değeri nedir?

That's why literally every time you load a page,

Sadece Facebook'ta veya bir uygulamada değil,

not just on Facebook or any app,

bir yerde bir sayfa açtığınızda

there's an auction being held instantly, billions of times a day,

bir reklam etkisinin ederini ölçmek için günde milyarlarca kez,

for exactly how much that one ad impression cost.

anında bir açık artırma yapılıyor.

MZ: By the way, the average person will spend two years of their life

MZ: Bu arada, ortalama bir insan yaşamının iki senesini Facebook'ta

on Facebook.

geçirmiş olacak.

So, back to challenge week.

Mücadele haftasına dönelim.

Immediately, we saw some creativity kick in.

Birdenbire, bir yaratıcılık doğduğunu gördük.

Here's New Yorker Lisa Alpert.

İşte New York'tan Lisa Alpert.

(Audio) Lisa Alpert: I was bored, I guess.

(Ses) Lisa Alpert: Sanırım sıkılmıştım.

So I suddenly looked at the stairway that went up to the top of the station,

Birden, istasyonun yukarısına çıkan merdivenlere baktım ve

and I thought, you know,

şöyle düşündüm, bilirsiniz,

I had just come down that stairway, but I could go back up

az önce o merdivenlerden indim, fakat tekrar çıkabilirim

and then come back down and get a little cardio.

ve sonra tekrar inebilirim ve spor yapmış olabilirim.

So I did,

Ben de yaptım,

and then I had a little more time, so I did it again and I did it again,

sonra biraz daha zamanım vardı, tekrar ve tekrar yaptım,

and I did it 10 times.

10 kez yapmıştım.

And I had a complete cardio workout.

Bir spor çalışmasını tamamlamış oldum.

I got on that R train feeling kind of exhausted,

R trenine bitkin bir şekilde bindim,

but, like, wow, that had never occurred to me.

ama, vay, bu bana daha önce hiç olmamıştı.

How is that possible?

Bu nasıl oldu?

(Laughter)

(Gülüşmeler)

MZ: So creativity, I learned, means different things to different people.

MZ: Yani öğrendim ki, yaratıcılık herkes için farklı bir anlama geliyor.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

But everyone found day three's challenge the hardest.

Fakat herkes üçüncü gün mücadelesinin en zor olduğunu düşündü.

It was called "Delete that app."

Adı "O uygulamayı sil".

Take that app -- you know the one;

O uygulamayı -- hangisi olduğunu

that one that always gets you, it sucks you in --

biliyorsun; seni hep elinde tutan, seni içine çeken --

take it off your phone,

telefonundan sil,

even if just for the day.

en azından o gün için.

I deleted the game Two Dots and nearly cried.

Ben Two Dots adlı oyunu sildim ve neredeyse ağlayacaktım.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

Yeah, Two Dots players know what I'm talking about.

Evet, Two Dots oyuncuları beni anlıyorlar.

But my misery had good company.

Fakat, mutsuzluğum yalnız değildi.

(Audio) Man 2: This is Liam in Los Angeles,

(Ses) Adam 2: Ben Los Angeles'tan Liam ve

and I deleted Twitter, Facebook, Instagram, Tumblr, Snapchat and Vine

telefonumdan Twitter, Facebook, Instagram, Tumblr, Snapchat ve Vine'ı

from my phone

bir hamlede

in one fell swoop.

sildim.

And it was kind of an embarrassingly emotional experience at first.

İlk başta bu utandırıcı bir şekilde duygusal bir tecrübeydi.

It felt weirdly lonely to look at that lock screen

Hiçbir bildirim olmayan kilit ekranına bakmak, garip şekilde

with no new notifications on it.

yalnız hissettirdi.

But I really liked deciding for myself

Fakat telefonumun benim adıma

when to think about or access my social networks,

karar verme gücüne sahip olması yerine, sosyal ağlarıma ne zaman

not giving my phone the power to decide that for me.

erişeceğim konusunda kendi kararımı vermeyi çok sevdim.

So thank you.

O yüzden teşekkürler.

(Audio) Woman 3: Deleting the Twitter app was very sad,

(Ses) Kadın 3: Twitter uygulamasını silmek çok üzücüydü

and I feel I maybe, over the last year when I've been on Twitter,

ve Twitter'da geçirdiğim son bir yılda ona karşı bir bağımlılık

have developed an addiction to it,

geliştirdiğimi hissettim

and this "Bored and Brilliant" challenge has really made me realize it.

ve bu "Sıkkın ve Zeki" mücadelesi bunu fark etmemi sağladı.

After a brief period of really horrible withdrawal feeling,

Berbat bir geri çekilme hissi süreci sonrasında, tıpkı kafein

like lack-of-caffeine headache,

eksikliğinin baş ağrısı gibi,

I now feel lovely.

artık hoş hissediyorum.

I had a lovely dinner with my family,

Ailemle hoş bir akşam yemeği yedim

and I hope to continue this structured use of these powerful tools.

ve umarım bu güçlü araçları bu şekilde kullanmaya devam ederim.

(Audio) Woman 4: I don't have that guilty gut feeling

(Ses) Kadın 4: Telefonumda boşa vaktimi harcadığımda

I have when I know I'm wasting time on my phone.

hissettiğim suçluluk hissini şu an hissetmiyorum.

Maybe I'll have to start giving myself challenges and reminders like this

Belki de kendime her sabah bu tür mücadeleler ve hatırlatıcılar

every morning.

yaratmalıyım.

MZ: I mean, yes, this was progress.

MZ: Yani, evet, bu bir süreçtir.

I could not wait to see what the numbers said

Hafta sonunda rakamların ne söylediğini görmek için

at the end of that week.

sabırsızlanıyorum.

But when the data came in,

Fakat veriler geldiğinde gördük ki,

it turned out that we had cut down,

ortalamada bir eksiğimiz

on average,

vardı,

just six minutes --

yalnızca altı dakika --

from 120 minutes a day on our phones

günde 120 dakika telefondan,

to 114.

114 dakikaya.

Yeah. Whoop-de-do.

Evet. Yaşasın.

So I went back to the scientists feeling kind of low,

Biraz sıkkın hissederek bilim adamlarına gittim

and they just laughed at me,

ve bana güldüler, dediler ki,

and they said, you know, changing people's behavior

bu kadar kısa sürede insanların davranışlarını

in such a short time period

değiştirmek, saçma bir şekilde

was ridiculously ambitious,

hırslıydı ve başardığın şey,

and actually what you've achieved is far beyond what we thought possible.

mümkün olduğunu düşündüğümüzün ötesinde bir şeydi.

Because more important than the numbers, were the people's stories.

Çünkü insanların hikayeleri, rakamlardan daha önemlidir.

They felt empowered.

Güçlenmiş hissettiler.

Their phones had been transformed

Telefonları bir başkan olmaktan

from taskmasters

çıkıp, bir araca

back into tools.

dönüştü.

And actually, I found what the young people said most intriguing.

Aslında, genç insanların söylediklerini daha şaşırtıcı buldum.

Some of them told me

Bazıları bana, mücadele

that they didn't recognize some of the emotions

haftasında hissettikleri duyguların bazılarını

that they felt during challenge week,

daha önce fark etmediklerini söyledi,

because, if you think about it,

çünkü, düşünürseniz,

if you have never known life without connectivity,

bağlantısız bir hayatın ne demek olduğunu bilmiyor olsaydınız,

you may never have experienced boredom.

sıkkınlığı hiç tecrübe etmeyebilirdiniz.

And there could be consequences.

Bunun sonuçları da olabilir.

Researchers at USC have found -- they're studying teenagers

Güney Kaliforniya Üniversitesindeki araştırmacılar şunu buldular --

who are on social media while they're talking to their friends

sohbet ederken veya ödev yaparken sosyal medyada gezen gençler

or they're doing homework,

üzerinde çalışıyorlar

and two years down the road, they are less creative and imaginative

ve bu yolda geçen iki yıl sonunda, kişisel gelecekleri ve etraflarındaki,

about their own personal futures

şiddet gibi sosyal sorunları çözme

and about solving societal problems, like violence in their neighborhoods.

konusunda hayal güçleri ve yaratıcılıkları zayıflamış durumda.

And we really need this next generation

Sonraki neslin bazı büyük sorunlara

to be able to focus on some big problems:

odaklanabilmesine ihtiyacımız var:

climate change, economic disparity,

iklim değişikliği, ekonomik eşitsizlik,

massive cultural differences.

devasa kültürel farklılıklar.

No wonder CEOs in an IBM survey

Bir IBM anketindeki müdürlerin

identified creativity as the number one leadership competency.

yaratıcılığı bir numaralı liderlik gücü olarak tanımlaması şaşırtıcı değil.

OK, here's the good news, though:

Ancak, işte güzel haberler:

In the end, 20,000 people did "Bored and Brilliant" that week.

Sonucunda, o hafta 20,000 kişi "Sıkkın ve Zeki"ye katılmıştı.

Ninety percent cut down on their minutes.

Yüzde doksanı dakikalarını azalttı.

Seventy percent got more time to think.

Yüzde yetmişinin düşünmek için hala zamanı var.

People told me that they slept better.

İnsanlar daha iyi uyuduklarını söylediler.

They felt happier.

Daha mutluydular.

My favorite note was from a guy who said he felt like he was waking up

En sevdiğim notta bir adam, ruhsal bir kış uykusundan

from a mental hibernation.

uyanmış gibi hissettiğini söylüyordu.

Some personal data and some neuroscience

Biraz kişisel veri ve biraz nöroloji

gave us permission to be offline a little bit more,

bizlere biraz daha çevrimdışı olma iznini verdi ve

and a little bit of boredom gave us some clarity

biraz sıkkınlık da bizlere berraklık verdi ve bazılarımızın

and helped some of us set some goals.

hedefler koymasına yardımcı oldu.

I mean, maybe constant connectivity

Yani, belki de daimi bağlantı birkaç yıl

won't be cool in a couple of years.

içerisinde karizma bir şey olmayacak.

But meanwhile, teaching people, especially kids,

Ama bu esnada insanlara, özellikle çocuklara, teknolojinin yaşamlarını

how to use technology to improve their lives

geliştirmek için nasıl kullanılacağını öğretmek ve öz-düzenleme,

and to self-regulate

dijital okur yazarlığın

needs to be part of digital literacy.

bir parçası olmalıdır.

So the next time you go to check your phone,

Telefonunuzu baktığınızda, teknolojiyi nasıl

remember that if you don't decide how you're going to use the technology,

kullanacağınıza kendiniz karar vermezseniz, platformların sizin adınıza

the platforms will decide for you.

karar vereceğini unutmayın.

And ask yourself:

Kendinize sorun:

What am I really looking for?

Gerçekten neye bakıyorum?

Because if it's to check email, that's fine -- do it and be done.

Eğer e-posta kontrolü ise, güzel -- kontrol edin, bitsin.

But if it's to distract yourself from doing the hard work

Ama eğer derin düşünme gerektiren zor işten kendinizi

that comes with deeper thinking,

uzaklaştırmak içinse,

take a break,

ara verin,

stare out the window

pencereden bakın

and know that by doing nothing

ve hiçbir şey yapmayarak

you are actually being your most productive and creative self.

aslında en üretken ve en yaratıcı özünüze döndüğünüzü unutmayın.

It might feel weird and uncomfortable at first,

İlk başta garip ve huzursuz hissettirebilir,

but boredom truly can lead to brilliance.

fakat sıkkınlık, gerçekten dahiliğe neden olabilir.

Thank you.

Teşekkürler.

(Applause)

(Alkış)