Jan Chipchase: The anthropology of mobile phones

Jan Chipchase cep telefonlarımız üzerine

Çeviri: Ümitcan Altuğ Gözden geçirme: Sancak Gülgen

I live and work from Tokyo, Japan.

Tokyo, Japonya'da yaşıyorum ve çalışıyorum.

And I specialize in human behavioral research,

Uzmanlık alanım insan davranışı araştırmaları,

and applying what we learn to think about the future in different ways,

ve bugünlerde gelecek hakkında ne düşünmeyi öğrendiğimizi uygulayarak

and to design for that future.

bu gelecek için tasarımlar yapmak.

And you know, to be honest, I've been doing this for seven years,

Ve biliyorsunuz, dürüst olmak gerekirse, bu işi yedi senedir yapıyorum,

and I haven't got a clue what the future is going to be like.

ve geleceğin neye benzediği konusunda ipucum bile yok.

But I've got a pretty good idea

Ama insanların gelecekte nasıl

how people will behave when they get there.

davranacakları konusunda fikirlerim var.

This is my office. It's out there.

Bu benim ofisim. Dışarıda bir yer.

It's not in the lab,

Laboratuvarın içinde değil,

and it's increasingly in places like India, China, Brazil, Africa.

ve giderek artan bir şekilde Hindistan, Çin, Brezilya, Afrika gibi yerlerde.

We live on a planet -- 6.3 billion people.

Bir gezegende yaşıyoruz -- 6.3 milyar kişi.

About three billion people, by the end of this year,

Bu yılın sonuna kadar, üç milyar kişinin

will have cellular connectivity.

cep telefonu olacak.

And it'll take about another two years to connect the next billion after that.

Ve iki yıl daha sonra bir milyar kişi buna sahip olacak.

And I mention this because,

Bunu şunun için söylüyorum,

if we want to design for that future,

eğer bu gelecek için tasarlamak istiyorsak,

we need to figure out what those people are about.

bu kitlenin nasıl insanlar olduklarını anlamamız gerekiyor.

And that's, kind of, where I see what my job is

İşte bu, benim ve takımımızın işi

and what our team's job is.

olarak gördüğü şey.

Our research often starts with a very simple question.

Araştırmamız çoğunlukla çok kolay bir soruyla başlar.

So I'll give you an example. What do you carry?

Size bir örnek vereyim: Neleri taşırsınız ?

If you think of everything in your life that you own,

Eğer hayatınızdaki sahip olduğunuz herşeyi düşünürseniz,

when you walk out that door,

o kapıdan çıkarken,

what do you consider to take with you?

yanınıza neleri almayı düşünürsünüz ?

When you're looking around, what do you consider?

Etrafınıza bakarken, neleri dikkate alırsınız ?

Of that stuff, what do you carry?

Bunlardan, yanınızda neleri taşırsınız ?

And of that stuff, what do you actually use?

Ve bunlardan, gerçekten hangilerini kullanırsınız ?

So this is interesting to us,

Bu bizim için ilginç,

because the conscious and subconscious decision process

çünkü bilinç ve bilinçaltı karar verme işlemi

implies that the stuff that you do take with you and end up using

gösteriyor ki yanınıza aldığınız ve sonunda kullandığınız herşeyin,

has some kind of spiritual, emotional or functional value.

bir çeşit ruhsal, duygusal veya fonksiyonel bir değeri var.

And to put it really bluntly, you know,

Ve açıkça söylersek, biliyorsunuz,

people are willing to pay for stuff that has value, right?

insanlar değeri olan şeyler için para öderler, değil mi ?

So I've probably done about five years' research

Ben insanların ne taşıdığına bakarak bu

looking at what people carry.

araştırmayı beş yıl kadar sürdürdüm.

I go in people's bags. I look in people's pockets, purses.

İnsanların çantalarına bakıyorum.Ceplerine, cüzdanlarına bakıyorum.

I go in their homes. And we do this worldwide,

Evlerine gidiyorum, ve bunu tüm dünyada yapıyoruz,

and we follow them around town with video cameras.

ve onları şehirde video kameralarla izliyoruz.

It's kind of like stalking with permission.

Bir nevi izinli sapıklık yapıyoruz.

And we do all this -- and to go back to the original question,

Ve bunları yapıyoruz -- ve asıl soruya dönersek:

what do people carry?

İnsanlar ne taşıyor ?

And it turns out that people carry a lot of stuff.

Ve görünüyor ki insanlar bir sürü şey taşıyor.

OK, that's fair enough.

Tamam. bu yeterli.

But if you ask people what the three most important things that they carry are --

Ama insanlara taşıdıkları en önemli üç şeyin ne olduğunu sorarsanız --

across cultures and across gender and across contexts --

kültürler, cinsiyet ve bağlam farkı olmaksızın --

most people will say keys, money

çoğu insan anahtarlar, para ve

and, if they own one, a mobile phone.

eğer sahiplerse, bir cep telefonu diyeceklerdir.

And I'm not saying this is a good thing, but this is a thing, right?

Ve ben bunu iyi birşey olduğu için söylemiyorum, ama bir şeydir, değil mi ?

I mean, I couldn't take your phones off you if I wanted to.

Yani, sizi telefonlarınızdan istesem de ayıramam.

You'd probably kick me out, or something.

Siz beni muhtemelen dışarı atar ya da başka birşey yapardınız.

OK, it might seem like an obvious thing

Tamam, bir cep telefonu firmasında çalışan

for someone who works for a mobile phone company to ask.

birinin sorması gereken bariz bir şey gibi görünebilir.

But really, the question is, why? Right?

Ama asıl soru neden ? Değil mi ?

So why are these things so important in our lives?

Bu şeyler neden hayatımızda bu kadar önemli ?

And it turns out, from our research, that it boils down to survival --

Bizim araştırmamızdan ortaya çıkıyor ki, bu hayatta kalma ile alakalı --

survival for us and survival for our loved ones.

bizim hayatta kalmamız ve sevdiklerimizin hayatta kalması.

So, keys provide an access to shelter and warmth --

Yani anahtarlar barınağa ve sıcaklığa erişim sağlıyor --

transport as well, in the U.S. increasingly.

taşımaya da, özellikle A.B.D.'de.

Money is useful for buying food, sustenance,

Para yemek ve temel gereksinimleri almak için gereklidir --

among all its other uses.

diğer kullanımları dışında.

And a mobile phone, it turns out, is a great recovery tool.

Ve bir cep telefonu, ortaya çıkıyor ki, mükemmel bir kurtarma aletidir.

If you prefer this kind of Maslow's hierarchy of needs,

Maslow'un ihtiyaçlar hiyerarşisini tercih ederseniz,

those three objects are very good at supporting

bu üç obje Maslow'un ihtiyaçlar hiyerarşisinin en

the lowest rungs in Maslow's hierarchy of needs.

alttaki basamaklarını desteklemekte çok başarılıdır.

Yes, they do a whole bunch of other stuff,

Evet, bir sürü başka şey de yaparlar, ama

but they're very good at this.

bu konuda çok iyilerdir.

And in particular, it's the mobile phone's ability

Ve özellikle, cep telefonunun yetenekleri sayesinde,

to allow people to transcend space and time.

insanlar uzay ve zamanı aşabiliyorlar.

And what I mean by that is, you know,

Burada söylemek istediğim,

you can transcend space by simply making a voice call, right?

uzayı basit bir sesli görüşme yaparak aşabilirsiniz değil mi ?

And you can transcend time by sending a message at your convenience,

Ve zamanı da müsait olma durumunuza göre bir mesaj atarak aşabilirsiniz,

and someone else can pick it up at their convenience.

ve başka biri o mesajı kendi durumuna göre alabilir.

And this is fairly universally appreciated, it turns out,

Ve bu yetenek herkes tarafından takdir ediliyor, yani

which is why we have three billion plus people who have been connected.

bizim üç milyardan fazla insanın kullanmasının nedeni olarak ortaya çıkıyor.

And they value that connectivity.

İnsanlar bu bağlanabilirliğe değer veriyorlar.

But actually, you can do this kind of stuff with PCs.

Aslında, bu tür birşeyi bilgisayarlarla da yapabilirsiniz.

And you can do them with phone kiosks.

Telefon kulübeleri ile de yapabilirsiniz.

And the mobile phone, in addition, is both personal --

Cep telefonu, bunlara ek olarak, hem kişiseldir --

and so it also gives you a degree of privacy -- and it's convenient.

yani bir derece mahremiyet verir -- hem de kullanılmaya hazırdır.

You don't need to ask permission from anyone,

Hiç kimseden izin istemeniz gerekmez,

you can just go ahead and do it, right?

hemen kullanabilirsiniz değil mi?

However, for these things to help us survive,

Gene de, bu şeylerin hayatta kalmaya yardım etmesi,

it depends on them being carried.

onları taşıyanlara bağlıdır.

But -- and it's a pretty big but -- we forget.

Ama -- ve bu büyük bir ama -- unutuyoruz.

We're human, that's what we do. It's one of our features.

Biz insanız, bu yaptığımız bir şey. Bizim özelliklerimizden biri.

I think, quite a nice feature.

Bence, oldukça iyi bir özellik.

So we forget, but we're also adaptable,

Yani unutuyoruz, ama uyumluyuz,

and we adapt to situations around us pretty well.

ve etrafımızda durumlara çok iyi uyum sağlayabiliyoruz.

And so we have these strategies to remember,

Yani hatırlamamız gereken bazı stratejilerimiz var,

and one of them was mentioned yesterday.

dün bir tanesinden bahsedildi.

And it's, quite simply, the point of reflection.

Ve çok basit, düşünme noktası.

And that's that moment when you're walking out of a space,

Ve bir yerden çıkarken o anda,

and you turn around, and quite often you tap your pockets.

geriye dönüp çoğunlukla ceplerinizi yokluyorsunuz.

Even women who keep stuff in their bags tap their pockets.

Eşyalarını çantalarında taşıyan kadınlar bile ceplerini yokluyorlar.

And you turn around, and you look back into the space,

Ve geriye dönüp, çıktığınız yere bakıyorsunuz,

and some people talk aloud.

ve bazı insanlar yüksek sesle konuşuyor.

And pretty much everyone does it at some point.

Ve herkes bazen bunu yapar.

OK, the next thing is -- most of you, if you have a stable home life,

Tamam bir sonraki şey -- çoğunuz, eğer düzenli bir ev hayatınız varsa,

and what I mean is that you don't travel all the time, and always in hotels,

yani devamlı seyahat etmiyorsanız ve otellerde değilseniz --

but most people have what we call a center of gravity.

çoğu insan bizim ağırlık merkezi dediğimiz şeye sahiptir.

And a center of gravity is where you keep these objects.

Ve ağırlık merkezi bu objeleri tuttuğunuz yerdir.

And these things don't stay in the center of gravity,

Ve bu şeyler ağırlık merkezinde kalmazlar,

but over time, they gravitate there.

ama zamanla, oraya doğru çekilirler.

It's where you expect to find stuff.

Burası bunları bulmayı beklediğiniz yerdir.

And in fact, when you're turning around,

Ve aslında, geri döndüğünüzde ve

and you're looking inside the house,

evin içine baktığınızda

and you're looking for this stuff,

ve bu şeyleri ararken baktığınız

this is where you look first, right?

ilk yer burasıdır, değil mi ?

OK, so when we did this research,

Tamam, bu araştırmayı yaptığımızda,

we found the absolutely, 100 percent, guaranteed way

bir daha hiçbir şey unutmamanın %100 garantili,

to never forget anything ever, ever again.

kesin yolunu bulduk.

And that is, quite simply, to have nothing to remember.

Ve bu, hatırlayacak hiçbir şeye sahip olmamaktır.

(Laughter)

(Kahkahalar)

OK, now, that sounds like something you get on a Chinese fortune cookie, right?

Tamam, bu Çin kurabiyesinden çıkan bir deyişe benziyor, değil mi ?

But is, in fact, about the art of delegation.

Ama aslında bu yetki aktarma sanatı hakkında.

And from a design perspective,

Ve tasarım bakış açısından,

it's about understanding what you can delegate to technology

bu teknolojiye neler emanet edebileceğimiz ve diğer kişileri

and what you can delegate to other people.

neyle görevlendirebileceğimizle anlamak ile ilgili.

And it turns out, delegation -- if you want it to be --

Ve görülüyor ki, yetki aktarma -- bunu isterseniz --

can be the solution for pretty much everything,

tuvalete gitmek gibi, vücut işlemleri dışında,

apart from things like bodily functions, going to the toilet.

neredeyse herşeyin çözümü olabiliyor.

You can't ask someone to do that on your behalf.

Bunu birinden sizin yerinize yapmasını isteyemezsiniz.

And apart from things like entertainment,

Ve eğlenmek gibi şeylerin dışında,

you wouldn't pay for someone to go to the cinema for you and have fun on your behalf,

birisine sinemaya gitmesi ve sizin adınıza eğlenmesi için para vermezsiniz.

or, at least, not yet.

Ya da en azından şimdilik.

Maybe sometime in the future, we will.

Belki gelecekte bir zaman bunu yapacağız.

So, let me give you an example of delegation in practice, right.

Öyleyse size pratikte bir yetki aktarma örneği vereyim, tamam mı ?

So this is -- probably the thing I'm most passionate about

Bu -- muhtemelen benim en tutkulu olduğum konu,

is the research that we've been doing on illiteracy

okuma-yazma bilmeyiş ve okuma-yazma bilmeyenlerin

and how people who are illiterate communicate.

nasıl haberleştiği konusunda yaptığım araştırma.

So, the U.N. estimated -- this is 2004 figures --

Birleşmiş Milletler'in tahminine göre -- bunlar 2004 rakamları --

that there are almost 800 million people who can't read and write, worldwide.

tüm dünyada neredeyse 800 milyon kişi okuma yazma bilmiyor.

So, we've been conducting a lot of research.

Biz bu konuda birçok araştırma yapıyoruz.

And one of the things we were looking at is --

Araştırdığımız konulardan biri de --

if you can't read and write,

okuma yazma bilmiyorsanız,

if you want to communicate over distances,

eğer uzaktan haberleşmek isterseniz,

you need to be able to identify the person

haberleşmek istediğiniz kişinin hüviyetini

that you want to communicate with.

tayin etmeniz gerekir.

It could be a phone number, it could be an e-mail address,

Bu bir telefon numarası olabilir, e-posta adresi olabilir,

it could be a postal address.

posta adresi olabilir.

Simple question: if you can't read and write,

Basit soru, okuma yazma bilmiyorsanız,

how do you manage your contact information?

kontakt bilgilerinizi nasıl yönetirsiniz ?

And the fact is that millions of people do it.

Gerçek şu ki milyonlarca insan bunu yapıyor.

Just from a design perspective, we didn't really understand how they did it,

Tasarım bakış açısından, bunu nasıl yaptıklarını anlayamadık,

and so that's just one small example

ve bu ne tür araştırmalar yaptığımıza

of the kind of research that we were doing.

basit bir örnek olabilir.

And it turns out that illiterate people are masters of delegation.

Ve ortaya çıkıyor ki okuma-yazma bilmeyen insanlar yetki aktarma üstatlarıdır.

So they delegate that part of the task process to other people,

Yani kendi yapamayacakları şeyleri, işin o kısmını

the stuff that they can't do themselves.

diğer insanlara emanet ediyorlar.

Let me give you another example of delegation.

Size yetki aktarmayla ilgili bir örnek daha vereyim.

This one's a little bit more sophisticated,

Bu örnek Uganda'da yaptığımız bir çalışmadan,

and this is from a study that we did in Uganda

haberleşme cihazlarını ortak kullanan insanların

about how people who are sharing devices, use those devices.

bu cihazları nasıl kullandığı hakkında daha karmaşık bir örnek.

Sente is a word in Uganda that means money.

"Sente" Uganda dilinde para anlamına gelen bir kelime.

It has a second meaning, which is to send money as airtime. OK?

İkinci bir anlamı da var, o da konuşma dakikası olarak para göndermek.Tamam mı ?

And it works like this.

Şu şekilde oluyor.

So let's say, June, you're in a village, rural village.

Diyelim, June sen bir köydesin, kırsal kesimdeki bir köyde.

I'm in Kampala and I'm the wage earner.

Ben de Kampala'dayım ve para kazanan benim.

I'm sending money back, and it works like this.

Sana para gönderiyorum ve şu şekilde oluyor.

So, in your village, there's one person in the village with a phone,

Senin köyünde, telefonu olan bir kişi var,

and that's the phone kiosk operator.

ve bu telefon kulübesi işletmecisi oluyor.

And it's quite likely that they'd have a quite simple mobile phone as a phone kiosk.

Ve büyük ihtimalle telefon kulübesi içerisinde basit bir cep telefonu var.

So what I do is, I buy a prepaid card like this.

Benim yaptığım ise, bunun gibi bir kontör kartı alıyorum.

And instead of using that money to top up my own phone,

Ve kendi telefonuma kontör yüklemek yerine,

I call up the local village operator.

köydeki telefon işletmecisini arıyorum.

And I read out that number to them, and they use it to top up their phone.

Ve numarayı onlara okuyorum, onlar da bunu kontör yüklemek için kullanıyorlar.

So, they're topping up the value from Kampala,

Yani Kampala'da yüklenmek yerine,

and it's now being topped up in the village.

köyde kontör yükleniyor.

You take a 10 or 20 percent commission, and then you --

Telefon kulübesi işletmecisi

the kiosk operator takes 10 or 20 percent commission,

yüzde 10-20 komisyon alıyor.

and passes the rest over to you in cash.

ve kalan parayı nakit olarak size iletiyor.

OK, there's two things I like about this.

Bu konuyla ilgili iki şey var.

So the first is, it turns anyone who has access to a mobile phone --

Birincisi, cep telefonuna erişimi olan herkesi,

anyone who has a mobile phone --

cep telefonu olan herkesi,

essentially into an ATM machine.

bir bankamatiğe çeviriyor.

It brings rudimentary banking services to places

Bankacılık altyapısı olmayan yerlere,

where there's no banking infrastructure.

temel bankacılık hizmetlerini götürüyor.

And even if they could have access to the banking infrastructure,

Bankacılık alt yapısına erişimleri olsa bile,

they wouldn't necessarily be considered viable customers,

onlar banka hesapları olacak kadar zengin olmadıklarından

because they're not wealthy enough to have bank accounts.

uygun müşteriler olarak değerlendirilmeyeceklerdi.

There's a second thing I like about this.

Bununla ilgili hoşuma giden birşey daha var.

And that is that despite all the resources at my disposal,

Kullanımımdaki tüm kaynaklara ve

and despite all our kind of apparent sophistication,

tüm çok bilmişliğimize rağmen,

I know I could never have designed something as elegant

biliyorum ki ben bu kadar zarif ve yerel şartlarla tamamen

and as totally in tune with the local conditions as this. OK?

uyumlu bir şeyi kesinlikle tasarlayamazdım.

And, yes, there are things like Grameen Bank and micro-lending.

Evet, Graemen Bankası ve mikro-kredi tarzı şeyler var.

But the difference between this and that

Ama bunlarla arasındaki fark şu ki,

is, there's no central authority trying to control this.

burada bu olayı kontrol eden merkezi bir otorite yok.

This is just street-up innovation.

Bu sadece sokaktan gelen bir ilerleme.

So, it turns out the street is a never-ending source of

Yani, öyle görülüyor ki, sokaklar bizim için hiç bitmeyen

inspiration for us.

bir ilham kaynağıdır.

And OK, if you break one of these things here, you return it to the carrier.

Tamam, eğer bunlardan birini burada kırarsanız, bunu telefon şirketine verirsiniz.

They'll give you a new one.

Onlar da size yeni bir tane verirler.

They'll probably give you three new ones, right?

Hatta muhtemelen size 3 tane yeni verirler, değil mi?

I mean, that's buy three, get one free. That kind of thing.

Yani 3 tane alana 1 tane bedava tarzı şeyleri kastediyorum.

If you go on the streets of India and China, you see this kind of stuff.

Eğer Hindistan ve Çin'in sokaklarına giderseniz, bu tip şeyler görürsünüz.

And this is where they take the stuff that breaks,

Ve burası kırılan şeyleri götürdükleri yerdir,

and they fix it, and they put it back into circulation.

onları tamir ederler ve tekrar dolaşıma sokarlar.

This is from a workbench in Jilin City, in China,

Bu Jilin City, Çin'deki bir atölyeden,

and you can see people taking down a phone

ve insanların bir telefonu parçalayıp

and putting it back together.

topladıklarını görebilirsiniz.

They reverse-engineer manuals.

Onlar kullanma kılavuzlarını tersine çeviriyorlar.

This is a kind of hacker's manual,

Bu bir çeşit kırıcının kılavuzu ve

and it's written in Chinese and English.

Çince ve İngilizce'de yazılmış.

They also write them in Hindi.

Bunları Hinduca olarak ta yazıyorlar.

You can subscribe to these.

Bunlara üye olabiliyorsunuz.

There are training institutes where they're churning out people

Bunları ve tamir etmeyi insanlara öğretmek için

for fixing these things as well.

eğitim enstitüleri bile var.

But what I like about this is,

Bu konuda hoşuma giden ise,

it boils down to someone on the street with a small, flat surface,

herşey sonunda sokaktaki düz bir yüzeye, bir tornavidaya

a screwdriver, a toothbrush for cleaning the contact heads --

ve kontak başlarını temizlemek için bir diş fırçasına -- çünkü kontak başlarında çoğunlukla toz olur --

because they often get dust on the contact heads -- and knowledge.

sahip olan bir adama ve bilgiye geliyor

And it's all about the social network of the knowledge, floating around.

Ve bu konu bilginin sosyal ağı ve onun dolaşımı hakkında.

And I like this because it challenges the way that we design stuff,

Bu hoşuma gidiyor çünkü bu bizim tasarımımıza,

and build stuff, and potentially distribute stuff.

üretimimize ve hatta dağıtımımıza meydan okuyor.

It challenges the norms.

Normlara meydan okuyor.

OK, for me the street just raises so many different questions.

Tamam, benim için sokaklar bir çok farklı soru ortaya çıkarıyor.

Like, this is Viagra that I bought from a backstreet sex shop in China.

Mesela, Çin'deki arka sokaktaki bir seks dükkanından aldığım bu Viagra gibi.

And China is a country where you get a lot of fakes.

Ve Çin bir çok taklidin olduğu bir ülke.

And I know what you're asking -- did I test it?

Ve sorduğunuzu biliyorum, bunu denedin mi ?

I'm not going to answer that, OK.

Buna cevap vermeyeceğim, tamam mı.

But I look at something like this, and I consider the implications

Ama ben bunun gibi birşeye bakıyorum ve satın alma sürecindeki

of trust and confidence in the purchase process.

güven ve gizlilik çıkarımlarını değerlendiriyorum,

And we look at this and we think, well, how does that apply,

ve buna bakıyor ve düşünüyoruz, bundan çıkarılan dersler,

for example, for the design of -- the lessons from this --

bu pazarlardaki gelecek canlı servislerin tasarımına

apply to the design of online services, future services in these markets?

nasıl uygulanabilir ?

This is a pair of underpants from --

Bu bir külot --

(Laughter) --

(Kahkahalar)

from Tibet.

Tibet'ten.

And I look at something like this, and honestly, you know,

Ve bunun gibi bir şeye bakıyorum, ve dürüstçe, bilirsiniz

why would someone design underpants with a pocket, right?

neden birisi cebi olan bir külot tasarlasın, değil mi ?

And I look at something like this and it makes me question,

Ve bunun gibi bir şeye bakıyorum, ve bu bana şu soruyu sorduruyor,

if we were to take all the functionality in things like this,

bu tip şeylerdeki tüm işlevselliği alsaydık ve

and redistribute them around the body

bunları kişisel alan ağının

in some kind of personal area network,

tüm vücuduna dağıtsaydık, bu şeyleri

how would we prioritize where to put stuff?

nereye koymak için nasıl önceliklendirirdik?

And yes, this is quite trivial, but actually the lessons from this can apply to that

Evet, bu oldukça basit ama gerçekten bundan alınan dersler kişisel alan ağları

kind of personal area networks.

konusunda uygulanabilir.

And what you see here is a couple of phone numbers

Ve burada gördüğünüz ise Uganda kırsallarında

written above the shack in rural Uganda.

bir kulübenin üzerine yazılmış bir çift telefon numarası.

This doesn't have house numbers. This has phone numbers.

Bunda ev numaraları yok, telefon numaraları var.

So what does it mean when people's identity is mobile?

Bir kişinin kimliğinin taşınabilir olması ne demektir?

When those extra three billion people's identity is mobile, it isn't fixed?

Diğer 3 milyar kişinin de kimliği taşınabilirdir, sabit değildir di mi?

Your notion of identity is out-of-date already, OK,

Sizin kimlik kavramınız şimdiden zamanın gerisinde, tamam,

for those extra three billion people.

bu diğer 3 milyar kişi için de öyle.

This is how it's shifting.

İşte bu şekilde kayıyor.

And then I go to this picture here, which is the one that I started with.

Ve sonra bu resme gidiyorum, bu başladığım resim.

And this is from Delhi.

Bu -- Delhi'den.

It's from a study we did into illiteracy,

Okuma-yazma bilmeyiş hakkında yaptığımız araştırmadan,

and it's a guy in a teashop.

ve bu bir çayhanedeki bir adam.

You can see the chai being poured in the background.

Arka planda çay konduğunu görebilirsiniz.

And he's a, you know, incredibly poor teashop worker,

Ve bilirsiniz, bu adam çok fakir bir çayhane çalışanı,

on the lowest rungs in the society.

toplumun en alt basamaklarında.

And he, somehow, has the appreciation

Ve o bir şekilde LiveStrong (kanser kampanyası)

of the values of Livestrong.

değerlerini takdir ediyor.

And it's not necessarily the same values,

Tam anlamıyla aynı değerler olmayabilir,

but some kind of values of Livestrong,

ama LiveStrong değerlerine yakın değerler ki

to actually go out and purchase them,

gidip onları alıyor ve

and actually display them.

onları gösteriyor.

For me, this kind of personifies this connected world,

Benim için, bu bir şekilde bağlanmış dünyayı cisimleştiriyor,

where everything is intertwined, and the dots are --

öyle ki herşey birbirine sarmalanmış ve noktalar --

it's all about the dots joining together.

herşey noktaları birleştirmekle alakalı.

OK, the title of this presentation is "Connections and Consequences,"

Tamam, bu sunumun başlığı "bağlantılar ve sonuçlar",

and it's really a kind of summary of five years of trying to figure out

ve aslında bu sunum, gezegendeki herkes zaman ve uzayı

what it's going to be like when everyone on the planet

kendine özgü bir şekilde aşabilirse

has the ability to transcend space and time

dünyanın nasıl bir yer olacağını anlamaya

in a personal and convenient manner, right?

çalışarak geçen 5 yılın bir özeti.

When everyone's connected.

Herkes bağlı olduğunda.

And there are four things.

Ve dört şey var.

So, the first thing is the immediacy of ideas,

Birincisi fikirlerin vasıtasızlığı,

the speed at which ideas go around.

fikirlerin dolaşım hızı.

And I know TED is about big ideas,

TED'in büyük fikirler hakkında olduğunu biliyorum,

but actually, the benchmark for a big idea is changing.

ama büyük bir fikir için kıyaslama değişiyor.

If you want a big idea, you need to embrace everyone on the planet,

Eğer büyük bir fikir istiyorsanız dünyadaki herkesi kucaklamanız gerekir,

that's the first thing.

bu birinci şey.

The second thing is the immediacy of objects.

İkinci şey ise nesnelerin vasıtasızlığı.

And what I mean by that is, as these become smaller,

Bundan kastettiğim şey ise, bunlar küçüldükçe,

as the functionality that you can access through this becomes greater --

ve ulaşabildiğiniz işlevsellik arttıkça --

things like banking, identity --

bankacılık, kimlik vb gibi --

these things quite simply move very quickly around the world.

bu şeyler, dünya etrafında çok çabuk yayılyorlar.

And so the speed of the adoption of things

Yani bu şeylerin benimsenmesi

is just going to become that much more rapid,

6.3 milyar kişiye sunulursa ve .

in a way that we just totally cannot conceive,

dünya nüfusunun artışını da katarsak,

when you get it to 6.3 billion

bizim tahayyül edemeyeceğimiz bir şekilde

and the growth in the world's population.

çok daha hızlı bir hale gelecek.

The next thing is that, however we design this stuff --

Bir sonraki şey ise nasıl tasarım yaparsak yapalım --

carefully design this stuff --

ne kadar dikkatli bir şekilde tasarlasak ta --

the street will take it, and will figure out ways to innovate,

tasarım temel ihtiyaçları karşıladığı sürece,

as long as it meets base needs --

sokak bunu alacak ve geliştirmenin yollarını bulacaktır.

the ability to transcend space and time, for example.

Zaman ve uzayı aşma yeteneği, örneğin.

And it will innovate in ways that we cannot anticipate.

Tahmin edemeyeceğimiz yollarla gelişecek.

In ways that, despite our resources, they can do it better than us.

Öyle yollar ki, bizim kaynaklarımıza rağmen bizden iyisini yapabilirler.

That's my feeling.

Bu benim hissim.

And if we're smart, we'll look at this stuff that's going on,

Ve eğer akıllıysak, şimdi devam eden gelişime bakıp,

and we'll figure out a way to enable it to inform and infuse

bunun ne tasarladığımızı ve nasıl tasarladığımızı bilgilendirme

both what we design and how we design.

ve ilham etmesinin bir yolunu bulacağız.

And the last thing is that -- actually, the direction of the conversation.

Ve son olarak ta -- gerçekte görüşmenin yolu.

With another three billion people connected,

3 milyar daha insan bağlı olduğunda,

they want to be part of the conversation.

onlar görüşmenin bir parçası olmak istiyorlar.

And I think our relevance and TED's relevance

Bence bizim ve TED'in alakası,

is really about embracing that and learning how to listen, essentially.

aslında bunu kabul etmek ve esas olarak dinlemeyi öğrenmektir.

And we need to learn how to listen.

Ve nasıl dinleyeceğimizi öğrenmemiz gerekiyor.

So thank you very, very much.

Çok çok teşekkür ederim.

(Applause)

(Alkış)