Finding happiness in body and soul | Eve Ensler

Eve Ensler: Ruhta ve bedende mutluluk

Çeviri: Ayşe Müge Yüksel Gözden geçirme: Ayşe Demirel

I bet you're worried.

Bahse girerim endişelisiniz.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

I was worried.

Ben endişeliydim. Bu yüzden bu piyese başladım.

That's why I began this piece.

I was worried about vaginas.

Vajinalar konusunda endişeliydim. Vajinalar hakkında düşündüklerimizden

I was worried what we think about vaginas

and even more worried that we don't think about them.

ve vajinalar hakkında hiç düşünmememizden daha çok endişeliydim.

I was worried about my own vagina.

Kendi vajinam hakkında endişeliydim.

It needed a context, a culture, a community of other vaginas.

Bir çevreye, kültüre, başka vajinalara ihtiyacı vardı.

There is so much darkness and secrecy surrounding them.

Bu konu üzerinde öyle bir karanlık ve gizem var ki...

Like the Bermuda Triangle, nobody ever reports back from there.

Bermuda Şeytan Üçgeni gibi, oraya giden kimseden haber alınamıyor.

(Laughter)

In the first place, it's not so easy to even find your vagina.

(Gülüşmeler)

Herşeyden önce, kendi vajinanıza ulaşmak bile pek kolay değildir.

Women go days, weeks, months, without looking at it.

Kadınların günlerce, haftalarca, aylarca vajinalarına bakmadıkları olur.

I interviewed a high-powered businesswoman;

Nüfuzlu bir işkadınıyla röportaj yapmıştım,

she told me she didn't have time.

bunun için zamanının olmadığını söyledi.

"Looking at your vagina," she said, "is a full day's work."

"Vajinanıza bakmak bütün gününüzü alacak bir iştir." dedi.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

"You've got to get down there on your back, in front of a mirror,

"Aynanın karşısında, sırt üstü uzanacaksınız,

full-length preferred.

boylu boyunca. Doğru pozisyonda olmalısınız ve

You've got to get in the perfect position with the perfect light,

doğru ışığı bulmalısınız, açıdan dolayı orası gölgede kalmamalı.

which then becomes shadowed by the angle you're at.

You're twisting your head up, arching your back, it's exhausting."

Başınızı kaldırmalı, sırtınızı bükmelisiniz, bu çok yorucu."

She was busy; she didn't have time.

Meşguldü. Buna zamanı yoktu.

So I decided to talk to women about their vaginas.

Böylece, kadınlarla vajinaları hakkında konuşmaya karar verdim.

They began as casual vagina interviews,

Vajina söyleşileri ile başladı,

and they turned into vagina monologues.

daha sonra Vajina Monologları'na dönüştü.

I talked with over 200 women.

200' den fazla kadınla konuştum. Yaşlı kadınlarla,

I talked to older women, younger women,

married women, lesbians, single women.

genç kadınlarla, evli kadınlarla, lezbiyenlerle, bekar kadınlarla konuştum.

I talked to corporate professionals, college professors, actors, sex workers.

Üst düzey yöneticilerle, üniversite hocalarıyla, oyuncularla, seks işçileriyle konuştum.

I talked to African-American women, Asian-American women,

Afrika ya da Asya kökenli Amerikalılarla,

Native-American women, Caucasian women, Jewish women.

yerli kadınlarıyla, Kafkasyalı kadınlarla, Yahudi kadınlarla konuştum.

OK, at first women were a little shy, a little reluctant to talk.

Tamam, başlangıçta kadınlar biraz utangaçtılar, konuşmaya gönülsüzdüler.

Once they got going, you couldn't stop them.

Ama bir kere başladılar mı onları durduramıyordunuz.

Women love to talk about their vaginas, they do.

Kadınlar vajinaları hakkında konuşmaya bayılıyorlar, gerçekten.

Mainly because no one's ever asked them before.

En çok da daha önce kimse onlara bunu sormadığı için.

(Laughter)

Let's just start with the word "vagina" -- vagina, vagina.

(Gülüşmeler)

Gelin vajina kelimesiyle başlayalım-- vajina, vajina.

It sounds like an infection, at best.

Kulağa en iyi ihtimalle bir enfeksiyon adı gibi geliyor. Ya da tıbbi bir cihaz.

Maybe a medical instrument.

"Hurry, nurse, bring the vagina!"

"Hemşire, vajinayı getir."

(Laughter)

Vagina, vagina, vagina.

(Gülüşmeler)

Vajina, vajina, vajina, kaç defa tekrar ederseniz edin

It doesn't matter how many times you say the word,

it never sounds like a word you want to say.

güzel bir kelime gibi tınlamıyor.

It's a completely ridiculous, totally un-sexy word.

Tamamen gülünç, kesinlikle seksi bir kelime değil.

If you use it during sex, trying to be politically correct,

İlişki sırasında, diplomatik bir dille

"Darling, would you stroke my vagina,"

"Sevgilim, vajinamı okşar mısın" derseniz işin bütün heyecanı kaçar.

you kill the act right there.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

I'm worried what we call them and don't call them.

Onu nasıl adlandırdığımızdan ya da adlandırmadığımızdan endişeliyim.

In Great Neck, New York, they call it a Pussycat.

Great Neck, New York'ta ona 'pisi pisi' diyorlar.

A woman told me there her mother used to tell her,

Oradaki bir kadın bana, annesinin ona eskiden

"Don't wear panties, dear, underneath your pajamas.

"Pijamanın altına külot giyme ki

You need to air out your Pussycat."

pisi pisi hava alsın" dediğini söylemişti.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

In Westchester, they call it a Pooki,

Westchester'de ayıcık, New Jersey'de ahmak diyorlar.

in New Jersey, a twat.

There's Powderbox, derriere, a Pooky, a Poochi, a Poopi,

Pudra kutusu, arka, ayıcık, puçi, pupi

a Poopelu, a Pooninana, a Padepachetchki, a Pal, and a Piche.

pupalo, puninana, padepaçetski, tutsak ve şeftali de var.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

There's Toadie, Dee Dee, Nishi, Dignity, Coochi Snorcher,

Dalkavuk, didi, nişi, kıymetli, kuçi snorçır, kaplumbağa,

Cooter, Labbe, Gladys Seagelman, VA,

dudak, gladis siegelman, va, çiş, fahişe noktası, bezli oyuk,

Wee wee, Horsespot, Nappy Dugout,

Mongo, Ghoulie, Powderbox, a Mimi in Miami,

kaba kumaş, gulyabani, pudra kutusu da var. Miami' de mimi

a Split Knish in Philadelphia ...

Philedelphia' da yarık börek, Bronx'ta şimende.

(Laughter)

and a Schmende in the Bronx.

(Laughter)

I am worried about vaginas.

(Gülüşmeler)

Vajinalar hakkında endişeliyim.

This is how the "Vagina Monologues" begins.

Vajina Monologları işte böyle başladı.

But it really didn't begin there.

Aslında tam olarak orada başlamadı. Bir kadınla sohbet ederken başladı.

It began with a conversation with a woman.

We were having a conversation about menopause,

Menopoz hakkında konuşuyorduk

and we got onto the subject of her vagina,

ve konu onun vajinasına geldi

which you'll do if you're talking about menopause.

tabi ki, çünkü menapoz hakkında konuşurken konu hep oraya gelir.

And she said things that really shocked me about her vagina --

Vajinası hakkında beni şoke eden şeyler söyledi.

that it was dried-up and finished and dead --

Vajinası kurumuş, bitmiş, ölmüş. Ben şoke olmuştum.

and I was kind of shocked.

So I said to a friend casually,

Sonra bir arkadaşıma sohbet sırasında "Vajinan hakkında ne düşünüyorsun?" diye sordum.

"Well, what do you think about your vagina?"

And that woman said something more amazing,

O kadın bana daha hayret verici bir şey anlattı,

and then the next woman said something more amazing,

onun ardından konuştuğum kadın daha hayret verici bir şey anlattı.

and before I knew it, every woman was telling me

Ben farkında olmadan, her kadın bana

I had to talk to somebody about their vagina

vajinası hakkında şaşırtıcı bir hikayesi olan birinden bahsediyordu

because they had an amazing story,

ve ben vajinaların peşinden iz sürmeye başladım.

and I was sucked down the vagina trail.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

And I really haven't gotten off of it.

Ve bu işten paçamı kurtaramadım. Bir gün

I think if you had told me when I was younger

bir ayakkabı mağazasına girdiğimde insanların

that I was going to grow up, and be in shoe stores,

and people would scream out, "There she is, the Vagina Lady!"

" Bakın vajinacı kadın burda!" diye çığlık atacaklarını önceden bilseydim

I don't know that that would have been my life ambition.

böyle bir tutkuya kapılır mıydım, emin değilim.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

But I want to talk a little bit about happiness,

Biraz mutluluktan ve onun bütün bu vajina yolculuğu

and the relationship to this whole vagina journey,

ile ilişkisinden bahsetmek istiyorum, çünkü

because it has been an extraordinary journey

bu sekiz yıl önce başlayan sıradışı bir yolculuk.

that began eight years ago.

I think before I did the "Vagina Monologues,"

Vajina Monologları' ndan önce

I didn't really believe in happiness.

mutluluğa gerçekten inanmıyordum.

I thought that only idiots were happy, to be honest.

Açıkçası sadece aptallar mutludur sanıyordum.

I remember when I started practicing Buddhism 14 years ago,

On dört yıl önce Budizm pratiklerini yerine getirirken,

and I was told that the end of this practice was to be happy,

bana bu pratiklerin sonunda mutlu olunduğunu söylemişlerdi.

I said, "How could you be happy and live in this world of suffering

Dedim ki " Izdırap içindeki bu dünyada yaşarken

and live in this world of pain?"

nasıl mutlu olabilirsiniz? ". Mutluluğu pek çok diğer şeyle karıştırmıştım

I mistook happiness for a lot of other things,

like numbness or decadence or selfishness.

duygusuzluk, yozlaşma ve bencillik gibi.

And what happened through the course of the "Vagina Monologues"

Vajina Monologları ve bu yolculuk sırasında

and this journey is, I think I have come to understand

mutluluk hakkında biraz daha fazla şey

a little bit more about happiness.

anlamış oldum.

There are three qualities I want to talk about.

Size üç nitelikten bahsetmek istiyorum.

One is seeing what's right in front of you,

birincisi önümüzdeki şeyi görmek, onun hakkında konuşmak,

and talking about it, and stating it.

onu ifade etmek. Vajinadan bahsederken,

I think what I learned from talking about the vagina

and speaking about the vagina, is it was the most obvious thing --

vajina hakkında konuşurken şunu öğrendim: O apaçık ortadaydı

it was right in the center of my body and the center of the world --

- vücudumun merkezindeydi, dünyanın merkezindeydi-

and yet it was the one thing nobody talked about.

ama kimse ondan bahsetmiyordu.

The second thing is that what talking about the vagina did

İkinci olarak, vajinalar hakkında konuşmak bana şunu kazandırdı:

is it opened this door which allowed me to see

Dünyayı daha iyi hale getirmeye hizmet etmenin

that there was a way to serve the world to make it better.

mümkün olduğunu gösteren bir kapı açtı önümde.

And that's where the deepest happiness has actually come from.

En derin mutluluk işte oradan geliyor.

And the third principle of happiness, which I've realized recently:

Ve mutluluğun üçüncü prensibi, ben de bunu yakın zamanda fark ettim.

Eight years ago, this momentum and this energy, this "V-wave" started --

Sekiz yıl önce, bu ivme ve bu enerji, bu V-dalgası başladı.

and I can only describe it as a "V-wave" because, to be honest,

Ben onu sadece bir 'V- dalgası' olarak tanımlıyorum, çünkü açıkçası

I really don't understand it completely; I feel at the service of it.

ben onu tamamen anlayamadım. Ben ona hizmet ediyorum.

But this wave started, and if I question the wave,

Eğer bu dalgayı sorgularsam

or try to stop the wave or look back at the wave,

veya durdurmaya çalışırsam ya da geri dönüp bakacak olursam

I often have the experience of whiplash

omurgam hasar görebilir

or the potential of my neck breaking.

ya da boynum kırılabilir. Ama eğer dalgayla birlikte gidersem,

But if I go with the wave,

and I trust the wave and I move with the wave,

ona inanırsam ve onunla birlikte hareket edersem bir sonraki yere varıyorum.

I go to the next place, and it happens logically and organically and truthfully.

Büyük bir tutarlılıkla, doğallıkla ve açıkyüreklilikle oluyor bu.

And I started this piece, particularly with stories and narratives,

Ben bu piyese öykü ve anlatılarla başladım.

and I was talking to one woman and that led to another woman

Bir kadınla konuşuyordum, o konuşma beni başka bir kadına yönlendirdi.

and that led to another woman.

O kadın da bir başka kadına. Sonra ben tüm bu hikayeleri oturup yazdım

And then I wrote those stories down,

and I put them out in front of other people.

ve insanların önüne koydum.

And every single time I did the show at the beginning,

Başlangıçta her gösteriden sonra

women would literally line up after the show,

kadınlar kendi hikayelerini anlatmak için

because they wanted to tell me their stories.

kapıda sıra oluyorlardı.

And at first I thought, "Oh great, I'll hear about wonderful orgasms,

Ben de dedim ki "Harika, muhteşem orgazmlarını,

süper cinsel hayatlarını ve vajinalarını ne kadar sevdiklerini anlatacaklar".

and great sex lives, and how women love their vaginas."

But in fact, that's not what women lined up to tell me.

Ama aslında kadınlar bunları anlatmak için sıraya girmemişti.

What women lined up to tell me was how they were raped,

Nasıl hırpalandıklarını, dövüldüklerini,

and how they were battered, and how they were beaten,

otoparkta tecavüze uğradıklarını,

and how they were gang-raped in parking lots,

amcalarının onlarla nasıl

and how they were incested by their uncles.

ensest ilişkiye girdiğini anlatacaklardı.

And I wanted to stop doing the "Vagina Monologues,"

Vajina Monologları'nı durdurmak istedim

because it felt too daunting.

çünkü gözüm korkmuştu. Kendimi korkunç şeylerin resmini çeken

I felt like a war photographer who takes pictures of terrible events,

ama düzeltmek için müdahale etmeyen bir savaş fotoğrafçısı gibi hissettim.

but doesn't intervene on their behalf.

And so in 1997, I said, "Let's get women together.

Böylece 1997'de dedim ki "Kadınları bir araya getirelim.

What could we do with this information

Tüm bu kadınların saldırıya uğramış olduğu bilgisiyle neler yapabiliriz?"

that all these women are being violated?"

And it turned out, after thinking and investigating,

Düşündükten ve araştırdıktan sonra

that I discovered -- and the UN has actually said this recently --

fark ettim ki - BM de bunu geçenlerde açıkladı-

that one out of every three women on this planet

bu gezegendeki her üç kadından biri

will be beaten or raped in her lifetime.

dayak yiyecek ya da tecavüze uğrayacak.

That's essentially a gender;

Gezegenin yaşam kaynağı olan cins, yani kadın.

that's essentially the resource of the planet, which is women.

So in 1997 we got all these incredible women together and we said,

Böylece 1997' de tüm bu olağanüstü kadınları topladık dedik ki

"How can we use the play, this energy, to stop violence against women?"

"Bu tiyatro oyununu ve bu enerjiyi, kadınlara yönelik şiddeti durdurmak için nasıl kullanabiliriz?"

And we put on one event in New York City, in the theater,

New York'ta bir etkinlik düzenledik, tiyatroda

and all these great actors came -- from Susan Sarandon,

ve tüm o büyük oyuncular geldiler - Susan Sarandon' dan

to Glenn Close, to Whoopi Goldberg --

Glenn Close' a, Whoopi Goldberg' e - ve bir akşamda

and we did one performance on one evening,

bir performans sunduk. Bu dalgayı iyice tetikledi.

and that catalyzed this wave, this energy.

And within five years,

Beş yıl içinde, bu olağanüstü şey olmaya başladı.

this extraordinary thing began to happen.

One woman took that energy and she said, "I want to bring this wave,

Bir kadın bu enerjiyi aldı ve dedi ki " Bu dalgayı, bu enerjiyi

this energy, to college campuses,"

üniversite kampüslerine taşımak istiyorum" ve oyunu aldı

and so she took the play and she said,

"Let's use the play and have performances once a year,

ve dedi ki " Oyunu kullanalım, yılda bir sahneleyelim

where we can raise money to stop violence against women

ve dünyanın dört bir yanında yaşayan

in local communities all around the world."

kadınlara yönelik şiddeti durdurmak için para toplayalım."

And in one year, it went to 50 colleges, and then it expanded.

Bir yıl içinde 50 üniversiteye gitti, sonra daha da genişledi.

And over the course of the last six years,

Son altı yıl içinde yayıldı, yayıldı

it's spread and it's spread and it's spread around the world.

ve dünya çapında yayıldı.

What I have learned is two things:

İki şey öğrendim. Kadınlara yönelik şiddet

one, that the epidemic of violence towards women is shocking; it's global;

salgın boyutunda, dünya çapında,

it is so profound and it is so devastating,

çok büyük, çok yıkıcı,

and it is so in every little pocket of every little crater,

bütün küçük toplumlarda,

of every little society that we don't even recognize it,

her taşın altından çıkıyor ve biz fark etmiyoruz bile

because it's become ordinary.

çünkü artık sıradan hale geldi. Bu yolculuk beni Afganistan' a götürdü.

This journey has taken me to Afghanistan,

where I had the extraordinary honor and privilege

Orada Afganistan' ın Taliban rejimi altındaki kısmına girme şerefi

to go into parts of Afghanistan under the Taliban.

ve ayrıcalığına sahip oldum - burka giymiştim -

I was dressed in a burqa and I went in with an extraordinary group,

ve Afganistan Devrimci Kadın Birliği

called the Revolutionary Association of the Women of Afghanistan.

denilen olağanüstü grupla birlikteydim.

And I saw firsthand how women had been stripped

Kadınların mümkün olan her türlü haktan

of every single right that was possible to strip women of --

nasıl mahrum bırakıldıklarını gözlerimle gördüm.

from being educated, to being employed,

Eğitim almaktan, çalışmaktan,

to being actually allowed to eat ice cream.

hatta dondurma yemekten mahrum edilmişlerdi.

For those of you who don't know,

Bilmeyenler için, Taliban rejiminde dondurma yemek yasaktı.

it was illegal to eat ice cream under the Taliban.

And I actually saw and met women who had been flogged

Vanilyalı dondurma yerken yakalandığı için kırbaçlanan

for being caught eating vanilla ice cream.

kadınlar gördüm ve onlarla tanıştım.

I was taken to the secret ice cream-eating place in a little town,

Beni küçük bir şehirdeki gizli dondurma yeme yerine götürdüler.

where we went to a back room, and women were seated

Arka odaya geçtik ve kadınlar oturdu.

and a curtain was pulled around us, and they were served vanilla ice cream.

Etrafımıza perde çekildi ve vanilyalı dondurma servisi yapıldı.

And women lifted their burqas and ate this ice cream.

Kadınlar burkalarını kaldırıp bu dondurmayı yediler.

And I don't think I ever understood pleasure until that moment,

O ana kadar hazzın ne olduğunu anlamış olduğumu sanmıyorum,

and how women have found a way to keep their pleasure alive.

ya da kadınların hazlarından vazgeçmemek için nasıl yollar bulduğunu.

It has taken me, this journey, to Islamabad,

Bu yolculuk beni İslamabad'a götürdü. Orada

where I have witnessed and met women with their faces melted off.

yüzleri erimiş kadınlar gördüm.

It has taken me to Juarez, Mexico, where I was a week ago,

Beni Juarez, Meksika' ya götürdü, bir hafta önce oradaydım,

where I have literally been there in parking lots,

kadınların kemiklerinin temizlenip

where bones of women have washed up

Coca Cola şişelerinin yanına atıldığı

and been dumped next to Coca-Cola bottles.

park yerlerine götürdü.

It has taken me to universities all over this country,

Beni bu ülkenin pek çok yerindeki, kızların uyuşturucu ilaç verilerek

where girls are date-raped and drugged.

erkek arkadaşlarının tecavüzüne uğradığı üniversitelere götürdü.

I have seen terrible, terrible, terrible violence.

Korkunç, çok korkunç şiddete tanık oldum.

But I have also recognized, in the course of seeing that violence,

Ama şiddete tanık olurken fark ettim ki

that being in the face of things and seeing actually what's in front of us

birşeylerle yüzleşmek,

gözümüzün önünde duran şeyleri görmek, depresyona

is the antidote to depression,

and to a feeling that one is worthless and has no value.

ve kendini değersiz hissetmeye birebir.

Because before the "Vagina Monologues,"

Çünkü Vajina Monogları'ndan önce

I will say that 80 percent of my consciousness was closed off

bilincimin yüzde sekseni

to what was really going on in this reality,

gerçekte olup bitenlere kapalıydı.

and that closing-off closed off my vitality and my life energy.

Bu da benim yaşam enerjimi, canlılığımı azaltıyordu.

What has also happened is in the course of these travels --

Bu yolculuklar sırasında bir de şu oldu-

and it's been an extraordinary thing --

ki çok olağandışı birşey- yeni bir canlı türüyle

is that every single place that I have gone to in the world,

dünyanın neresine gittiysem karşılaştım.

I have met a new species.

And I really love hearing about all these species at the bottom of the sea.

Sualtında yaşayan birsürü canlı türüyle ilgili şeyler öğrenmeye bayılıyorum.

And I was thinking about how being with these extraordinary people

Bu özel panelde bu olağanüstü insanlarla

birlikte olmanın nasıl olduğunu düşünüyordum.

on this particular panel,

that it's beneath, beyond and between,

Birşeylerin altında, ötesinde ve arasında,

and the vagina kind of fits into all those categories.

ve vajina bu kategorilerin hepsine giriyor.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

But one of the things I've seen is this species --

Gördüğüm şeylerden biri bu yeni canlı türü--

and it is a species, and it is a new paradigm,

bu yeni bir tür, yeni bir paradigma

and it doesn't get reported in the press or in the media

basına veya medyaya yansımıyor

because I don't think good news ever is news,

çünkü iyi bir haber asla haber sayılmaz,

and I don't think people who are transforming the planet

ve dünyayı değiştiren insanlar

are what gets the ratings on TV shows.

TV şovlarında bol reyting alanlar değiller.

But every single country I have been to --

Gittiğim her bir ülkede- ki son 6 yılda yaklaşık 45 farklı ülkeye

and in the last six years, I've been to about 45 countries,

pek çok şehre ve küçücük köylere gittim-

and many tiny little villages and cities and towns --

I have seen something what I've come to call "vagina warriors."

'Vajina savaşçısı' dediğim birşey gördüm.

A "vagina warrior" is a woman, or a vagina-friendly man,

Vajina savaşçıları, inanılmaz boyutta şiddete

who has witnessed incredible violence or suffered it,

tanık olmuş veya maruz kalmış,

and rather than getting an AK-47 or a weapon of mass destruction

ve bir AK-47, kitle imha silahı ya da büyük bir bıçak edinmek yerine

or a machete,

şiddeti vücutlarında tutmuş, onun yüzünden üzülmüş

they hold the violence in their bodies;

they grieve it; they experience it; and then they go out

onu yaşamış ve başka kimseye aynı şeylerin olmasına izin vermemeye

and devote their lives to making sure it doesn't happen to anybody else.

hayatını adamış kadınlar veya vajina-dostu erkekler.

I have met these women everywhere on the planet,

Bu kadınlara gezgenin her köşesinde rastladım.

and I want to tell a few stories,

Birkaç hikaye anlatmak istiyorum, çünkü bence

because I believe that stories are the way that we transmit information,

bilginin iletimi ve vücudumuza girişi

where it goes into our bodies.

hikayeler yoluyla oluyor. TED' de bulunmanın

And I think one of the things about being at TED that's been very interesting

ilginç yanlarından biri de şu: Ben daha çok

is that I live in my body a lot,

bedenimin içinde yaşıyorum, artık pek fazla kafamın içinde yaşamıyorum.

and I don't live in my head very much anymore.

And this is a very heady place.

Ve burası çok entellektüel bir ortam.

And it's been really interesting to be in my head

Kafamın içinde olmak çok ilginç.

for the last two days; I've been very disoriented --

Son iki gündür yönüm şaştı-

(Laughter)

(Gülüşmeler)

because I think the world, the V-world, is very much in your body.

çünkü bence dünya, V-dünyası bedenin içinde.

It's a body world, and the species really exists in the body.

Bu bir beden dünyası ve bu yeni tür bedeni içinde var,

And I think there's a real significance in us attaching our bodies to our heads,

ve bence bedenimizle beynimizi nasıl birleştirdiğimiz

çok önemli- bu ayrım

that that separation has created a divide

amacı niyetten ayıran bir fark ortaya çıkardı.

that is often separating purpose from intent.

And the connection between body and head

Beden ve beyin arasındaki bağlantı, bu ikisinin birliğini sağlıyor.

often brings those things into union.

I want to talk about three particular people that I've met,

Birer vajina kahramanı olan,

vagina warriors, who really transformed my understanding

bu prensip ve bu türe dair anlayışımı değiştiren

of this whole principle and species,

üç özel insandan bahsetmek istiyorum,

and one is a woman named Marsha Lopez.

bunlardan biri Marsha Lopez adında bir kadın.

Marsha Lopez was a woman I met in Guatemala.

Marsha Lopez Guatemala' da tanıştığım bir kadın.

She was 14 years old, and she was in a marriage

14 yaşındaydı, evliydi,

and her husband was beating her on a regular basis.

kocası onu sürekli dövüyordu

And she couldn't get out,

ve kaçamıyordu çünkü bu ilişkiye bağımlıydı

because she was addicted to the relationship,

and she had no money.

ve parası yoktu. Kardeşi ondan daha küçüktü

Her sister was younger than her, and she applied --

we had a "Stop Rape" contest a few years ago in New York --

ve başvurdu - bir kaç yıl önce New York'ta "Tecavüzü durdurun" yarışması düzenlemiştik-

and she applied, hoping that she would become a finalist

başvurdu. Finale kalmayı ve kardeşini

and she could bring her sister.

getirebilmeyi umuyordu.

She did become a finalist; she brought Marsha to New York.

Finale kaldı, Marsha 'yı New York'a getirdi.

And at that time,

O zaman Madison Square Garden'da

we did this extraordinary V-Day at Madison Square Garden,

bu olağanüstü V- gününü düzenledik, testesteron dolu bu kubbedeki tüm biletler satıldı,

where we sold out the entire testosterone-filled dome --

18,000 people standing up to say "Yes" to vaginas,

18,000 kişi ayağa kalkıp vajinalara "evet" dediler,

bu inanılmaz bir dönüşüm.

which was really a pretty incredible transformation.

And she came, and she witnessed this,

O geldi, buna şahit oldu, ve geri dönüp

and she decided that she would go back and leave her husband,

kocasını terk etmeye ve V- gününü

and that she would bring V-Day to Guatemala.

Guatemala'ya götürmeye karar verdi.

She was 21 years old.

Yirmi bir yaşındaydı. Guatemala'ya gittim, Guatemala Ulusal Tiyatro Binasındaki

I went to Guatemala and she had sold out the National Theater of Guatemala.

tüm yerleri doldurmuştu.

And I watched her walk up on stage in her red short dress and high heels,

Kırmızı mini elbisesi ve yüksek topuklularıyla sahneye çıkışını izledim,

and she stood there and said, "My name is Marsha.

orda durdu ve dedi ki, " Ben Marsha.

Beş yıl boyunca eşimden dayak yedim.

I was beaten by my husband for five years. He almost murdered me.

Beni neredeyse öldürecekti. Onu terk ettim. Siz de yapabilirsiniz."

I left and you can, too."

And the entire 2,000 people went absolutely crazy.

Tüm 2000 kişi buna tam anlamıyla deli oldu.

There's a woman named Esther Chávez who I met in Juarez, Mexico.

Esther Chavez adında bir kadın vardı

Juarez, Meksika 'da tanışmıştım. Esther Chavez

And Esther Chávez was a brilliant accountant in Mexico City.

Mexico City'de çalışan çok zeki bir muhasebeciydi, 72 yaşındaydı,

She was 72 years old and she was planning to retire.

emekli olmayı planlıyordu.

She went to Juarez to take care of an ailing aunt,

Hasta halasına bakmak için Juarez'e gitti, bu sırada

and in the course of it, she began to discover what was happening

Juarez'in öldürülen ve kaybolan kadınlarına

to the murdered and disappeared women of Juarez.

neler olduğunu öğrendi.

She gave up her life; she moved to Juarez.

İşini gücünü bıraktı, Juarez'e taşındı

She started to write the stories which documented the disappeared women.

kaybolan kadınları belgeleyen hikayeler yazmaya başladı.

300 women have disappeared in a border town because they're brown and poor.

Bir sınır kasabasında 300 kadın

kaybolmuştu, çünkü yoksul ve esmerdiler.

There has been no response to the disappearance,

Kaybolmalarına hiç bir tepki gelmedi,

and not one person has been held accountable.

hiç kimse bundan sorumlu tutulmadı.

She began to document it.

O, bunları belgelemeye başladı, Casa Amiga adında bir merkez açtı,

She opened a center called Casa Amiga, and in six years,

she has literally brought this to the consciousness of the world.

altı yıl içinde tam anlamıyla dünyanın

bunu fark etmesini sağladı.

We were there a week ago,

Bir hafta önce oradaydık, sokakta 7000 kişi toplanmıştı

when there were 7,000 people in the street, and it was truly a miracle.

bu bi mucizeydi, çok tehlikeli olduğu için normalde

And as we walked through the streets,

the people of Juarez, who normally don't even come into the streets,

pek sokağa çıkmayan Juarez halkı, biz sokaklarda yürüdükçe

because the streets are so dangerous,

orada durdu ve dünyanın başka bir ucundan insanların

literally stood there and wept,

to see that other people from the world had showed up

bu özel topluluk için

for that particular community.

geldiğini görüp ağladı.

There's another woman, named Agnes.

Agnes adında bir başka kadın daha var. Agnes bence

And Agnes, for me, epitomizes what a vagina warrior is.

tam anlamıyla bir vajina savaşçısı.

I met her three years ago in Kenya.

Onunla üç yıl önce Kenya' da tanıştım. Agnes küçük bir kızken zarar görmüştü,

And Agnes was mutilated as a little girl;

she was circumcised against her will when she was 10 years old,

rızası olmadan sünnet edilmişti

10 yaşındayken ciddi bir karar verdi,

and she really made a decision

that she didn't want this practice to continue anymore in her community.

kendi toplumunda bu adetin son bulmasını istiyordu.

So when she got older, she created this incredible thing:

Büyüdüğünde bu inanılmaz şeyi yarattı,

it's an anatomical sculpture of a woman's body, half a woman's body.

bu kadın bedeninin anatomik bir maketi, yarım bir kadın vücuduydu,

And she walked through the Rift Valley,

onunla Rift Vadisi' ni dolaştı, vajina ve

and she had vagina and vagina replacement parts,

çıkarılıp takılabilen parçalarıyla, kızlara, erkeklere, anne- babalara

where she would teach girls and parents and boys and girls

sağlıklı bir vajinanın ve sünnetli bir vajinanın neye benzediğini

what a healthy vagina looks like, and what a mutilated vagina looks like.

anlatıp durdu. Yolculuğu süresince,

And in the course of her travel --

she walked literally for eight years through the Rift Valley,

tam yedi yıl, Rift vadisi boyunca yürüdü,

through dust, through sleeping on the ground,

tozun içinde, yerde uyuyuyarak - çünkü Masailer göçebe bir topluluk,

because the Maasai are nomads,

and she would have to find them, and they would move,

onları önce bulması gerekiyor, sonra yine hareket ediyorlar,

and she would find them again --

onları tekrar buluyor- 1500 kadının vajinasını kesilmekten kurtardı.

she saved 1,500 girls from being cut.

And in that time, she created an alternative ritual,

O zaman yaşı gelip de vajinası kesilmeyen kızlar için

which involved girls coming of age without the cut.

alternatif bir ritüel oluşturdu.

When we met her three years ago,

Üç yıl önce tanıştığımızda ona sorduk

we said, "What could V-Day do for you?"

" V- günü senin için ne yapabilir?"

And she said, "Well, if you got me a jeep, I could get around a lot faster."

O da dedi ki "Eğer bana bir jeep alırsanız daha hızlı dolaşabilirim."

(Laughter)

(Gülüşmeler)

So we bought her a jeep.

Biz de ona bir jeep aldık. Jeep' i olduğu yıl 4500 kızın

And in the year that she had the jeep, she saved 4,500 girls from being cut.

vajinasının kesilmesini engelledi. O zaman ona sorduk,

So we said to her, "What else could we do for you?"

"Agnes, senin için başka ne yapabiliriz?" O da dedi ki,

She said, "Well, Eve, if you gave me some money,

"Yani Eve bilirsin, bana biraz para verirseniz,

I could open a house and girls could run away,

kızların evden kaçıp sığınabileceği bir ev açabilirim."

and they could be saved."

And I want to tell this little story about my own beginnings,

Kendi başlangıcımla ilgili küçük bir hikaye anlatmak istiyorum

because it's very interrelated to happiness and Agnes.

çünkü mutlulukla ve Agnes' le çok ilgisi var.

When I was a little girl -- I grew up in a wealthy community;

Ben küçük bir kızken - ve ben varlıklı

bir zümrede büyüdüm, üst orta-sınıf beyaz bir zümre -

it was an upper-middle class white community,

and it had all the trappings and the looks

herşey tuzaklarla doluydu

ve harika, muhteşem bir hayat gibi görünüyordu.

of a perfectly nice, wonderful, great life.

And everyone was supposed to be happy in that community,

O zümrede herkesin mutlu olması bekleniyordu. Oysa

and, in fact, my life was hell.

hayatım cehennem gibiydi. Beni döven ve bana her şekilde

I lived with an alcoholic father

who beat me and molested me, and it was all inside that.

saldıran alkolik bir babayla yaşıyordum.

And always as a child I had this fantasy that somebody would come and rescue me.

Bir çocuk olarak hep birinin gelip beni kurtaracağını hayal ederdim.

And I actually made up a little character whose name was Mr. Alligator.

Hatta kafamda küçük bir karakter yaratmıştım, adı da Bay Timsah'tı,

I would call him up when things got really bad,

birşeyler kötü gitmeye başladığında onu arıyordum,

and say it was time to come and pick me up.

gelip beni almasının zamanı geldiğini söylüyordum.

And I would pack a little bag and wait for Mr. Alligator to come.

Gidip küçük bir çanta hazırlıyordum ve Bay Timsah' ın gelmesini bekliyordum.

Now, Mr. Alligator never did come,

Bay Timsah, hiç gelmedi,

but the idea of Mr. Alligator coming actually saved my sanity

ama Bay Timsah'ın gelip beni kurtaracağı fikri çıldırmamı engelledi

and made it OK for me to keep going,

devam etmemi sağladı, çünkü uzakta bir yerde, gelip beni

because I believed, in the distance,

kurtaracak birinin olduğuna inanıyordum.

there would be someone coming to rescue me.

Cut to 40-some odd years later,

Şimdi 40 küsür yıl sonrasına gelelim, Kenya' ya gittik

we go to Kenya, and we're walking,

yürüyoruz, evin açılışına vardık -

we arrive at the opening of this house.

And Agnes hadn't let me come to the house for days,

Agnes günlerdir beni eve yaklaştırmıyordu -

because they were preparing this whole ritual.

çünkü tüm bu ritüellerini hazırlıyorlardı.

Size müthiş bi hikaye anlatmak istiyorum, Agnes kendi toplumunda

I want to tell you a great story.

When Agnes first started fighting

kadın sünnetini durdurmak için mücadeleye yeni başladığında,

to stop female genital mutilation in her community,

she had become an outcast, and she was exiled and slandered,

dışlanmıştı, kovulmuştu, kötülenmişti,

and the whole community turned against her.

tüm toplum ona sırtını dönmüştü.

But being a vagina warrior, she kept going,

Ama o, bir vajina kahramanı olarak, yoluna devam etti.

and she kept committing herself to transforming consciousness.

Hayatını insanları bilinçlendirmeye adadı.

And in the Maasai community,

Masai toplumunda keçiler ve inekler en değerli mal varlığıdır.

goats and cows are the most valued possession.

They're like the Mercedes-Benz of the Rift Valley.

Rift Vadisinde Mercedes-Benz gibi birşey bunlar.

And she said two days before the house opened,

Dedi ki, evin açılmasından iki gün önce, iki farklı kişi

two different people arrived to give her a goat each,

gelip ona birer keçi getirmiş, ve dedi ki

and she said to me,

"I knew then that female genital mutilation would end one day in Africa."

"Afrika' da kadın sünnetinin bir gün sona ereceğini biliyordum."

Anyway, we arrived, and when we arrived,

Neyse, eve vardık, vardığımızda,

there were hundreds of girls dressed in red homemade dresses --

kırmızı el yapımı elbiseler giymiş yüzlerce kız vardı -

which is the color of the Maasai and the color of V-Day --

kırmızı Masailer'in ve V gününün rengi -

and they greeted us.

bizi selamladılar, bizimle birlikte yürürken

They had made up these songs that they were singing,

acının bitişi, kadın sünnetinin bitişi ile ilgili

about the end of suffering and the end of mutilation,

kendi yazdıkları şarkıları söylüyorlardı.

and they walked us down the path.

It was a gorgeous day in the African sun,

Afrika güneşi altında harikulade bir gündü,

and the dust was flying and the girls were dancing,

tozlar uçuşuyordu, kızlar dans ediyordu,

and there was this house, and it said, "V-Day Safe House for the Girls."

ve bu ev vardı, üzerinde 'V günü Kadın sığınma evi' yazıyordu.

And it hit me in that moment that it had taken 47 years,

O anda anladım ki 47 yıl almıştı bu,

but that Mr. Alligator had finally shown up.

ama Bay Timsah sonunda gelmişti.

And he had shown up, obviously,

Öyle bir kılıkta gelmişti ki, anlamam çok zaman aldı

in a form that it took me a long time to understand,

which is that when we give in the world what we want the most,

en çok istediğimiz şeyi

dünyaya verirsek eğer, içimizdeki kırık parça iyileşiyor.

we heal the broken part inside each of us.

And I feel, in the last eight years,

Son sekiz yılda

that this journey -- this miraculous vagina journey --

bu yolculuk, bu mucizevi vajina yolculuğu,

has taught me this really simple thing,

bana şu gerçekten basit şeyi öğretti: mutluluk eylemde mevcuttur,

which is that happiness exists in action;

it exists in telling the truth and saying what your truth is;

doğruyu söylemekte ve kendi doğrularının ne olduğunu söylemekte,

and it exists in giving away what you want the most.

ve en çok istediğin şeyi başkalarına vermekte mevcut.

And I feel that knowledge and that journey

Bu bilgi ve bu yolculuk

has been an extraordinary privilege,

benim için olağanüstü bir ayrıcalık,

and I feel really blessed

bugün burada olup sizlerle bunları paylaşabildiğim için mutluyum.

to have been here today to communicate that to you.

Thank you very much.

Çok teşekkürler

(Applause)

(Alkış)