Pankaj Ghemawat: Actually, the world isn't flat

Translator: Joseph Geni Reviewer: Morton Bast

Çeviri: Burak Yildiz Gözden geçirme: Ilayda Gokgoz

Bugün buraya ne kadar küreselleştiğimizi,

ne kadar küreselleşmediğimizi anlatmaya

ve küreselleşme üstüne konuşurken kesin ve doğru olmanın

önemini vurgulamaya geldim.

I'm here to talk to you about how globalized we are,

Bu konudaki görüşlere öncülük eden bakış açısı,

how globalized we aren't,

gerek satılan kitaplalarla, medyada ne kadar konuşulduğuyla

and why it's important to actually be accurate

gerekse de öğrencilerimle veya Dünya Ticaret Örgütü delegeleri ile

in making those kinds of assessments.

yaptığım anketlerle ölçülmesi fark etmeksizin

And the leading point of view on this, whether measured

by number of books sold, mentions in media,

ulusal sınırların

artık bir önemi kalmadığı,

or surveys that I've run with groups ranging from

sınır ötesi bütünleşmenin tamamlandığı

my students to delegates to the World Trade Organization,

ve tek dünyada yaşadığımız görüşüydü.

is this view that national borders

Bu görüş hakkında ilginç bir şey var.

really don't matter very much anymore,

Bu görüş Tom Friedman gibi, ki bu alıntı onun kitabından,

cross-border integration is close to complete,

küreselleşme yanlısı bireyler tarafından kabul görmekle kalmıyor.

and we live in one world.

Aynı zamanda, yaşamımızın devasa bir küreselleşme tsunamisi tarafından

And what's interesting about this view

is, again, it's a view that's held by pro-globalizers

ezilmediyse bile çok yakında ezileceğine inanan küreselleşme karşıtı

like Tom Friedman, from whose book this quote is obviously excerpted,

bireyler tarafından da kabul görüyor.

but it's also held by anti-globalizers, who see this giant

Eklemek isteyebileceğim bir diğer şey ise bu görüşün yeni olmadığı.

globalization tsunami that's about to wreck all our lives

Ben amatör bir tarihçi sayılırım, bu yüzden biraz geriye giderek

bu tür bir şeyden ilk kez bahsedildiğini

if it hasn't already done so.

The other thing I would add is that this is not a new view.

görmeye çalıştım ve bulabildiğim en iyi ve en eski alıntı,

I'm a little bit of an amateur historian, so I've spent

David Livingstone’un 1850′lerde demiryolu,

some time going back, trying to see the first mention

buharlı gemi ve telgrafın Doğu Afrika’yı dünyanın geri kalan kısmıyla

of this kind of thing. And the best, earliest quote

nasıl mükemmel bir biçimde bütünleştirdiği konusunda

that I could find was one from David Livingstone,

yazdığı bir yazıydı.

writing in the 1850s about how the railroad, the steam ship,

David Livingstone’un zamanının

biraz ötesinde olduğu ortada,

and the telegraph were integrating East Africa perfectly

ancak buradan nereye gideceğimizi düşünmeden önce kendimize

with the rest of the world.

″Ne kadar küresel olduğumuzu″

sormamız faydalı olur gibi görünüyor.

Now clearly, David Livingstone

was a little bit ahead of his time,

İnsanların dünyanın düz olmayabileceği,

but it does seem useful to ask ourselves,

hatta düze yakın bile olmayabileceği fikrini dikkate almalarını sağlamanın

"Just how global are we?"

before we think about where we go from here.

en iyi yolunu bazı verilerle elde ettim.

So the best way I've found of trying to get people

Son birkaç yıldır yaptığım şeylerden biri de

to take seriously the idea that the world may not be flat,

ulusal sınırlar içinde ya da ulusal sınırların ötesinde

may not even be close to flat, is with some data.

meydana gelebilecek olaylara ilişkin verileri toplamak

So one of the things I've been doing over the last few years

ve sınır ötesi unsura toplam içindeki

is really compiling data on things that could either happen

yüzde olarak değindim.

Bugün burada elimdeki tüm verileri sunmayacağım,

within national borders or across national borders,

ancak size birkaç veri noktası vermeme izin verin.

and I've looked at the cross-border component

Bir tür bilgi akışı, bir tür insan akışı,

as a percentage of the total.

I'm not going to present all the data that I have here today,

bir tür sermaye akışı ve tabii ki

but let me just give you a few data points.

ürün ile hizmet ticareti konularından biraz bahsedeceğim.

I'm going to talk a little bit about one kind of information flow,

Eski telefon hizmetleriyle başlayalım.

one kind of flow of people, one kind of flow of capital,

Sizce geçen yıl dünyadaki tüm sesli arama

and, of course, trade in products and services.

dakikalarının yüzde kaçını sınır ötesi telefon görüşmeleri

So let's start off with plain old telephone service.

oluşturuyordu?

Of all the voice-calling minutes in the world last year,

Aklınızdan bir yüzde seçin.

what percentage do you think were accounted for

Cevap yüzde iki olarak ortaya çıkıyor.

İnternet telefonlarını da hesaba katarsanız,

by cross-border phone calls?

Pick a percentage in your own mind.

bu rakamı yüzde altı ya da yediye çıkarabilirsiniz,

ancak insanların öngördüğü rakamın yakınından bile geçmiyor.

The answer turns out to be two percent.

If you include Internet telephony, you might be able

Bir de sınırları aşan insanlara bakalım.

to push this number up to six or seven percent,

Uzun vadeli insan akışları bakımından

but it's nowhere near what people tend to estimate.

bakabileceğimiz hususi bir konu da

dünya nüfusunun yüzde kaçının

Or let's turn to people moving across borders.

birinci nesil göçmenlerden oluşması?

One particular thing we might look at, in terms of

Yine, lütfen bir yüzde seçin.

long-term flows of people, is what percentage

Meğer biraz daha fazlaymış.

of the world's population is accounted for

Aslında yaklaşık yüzde üç.

by first-generation immigrants?

Bir de yatırımları düşünün. 2010′da dünyada gerçekleşen

Again, please pick a percentage.

tüm gerçek yatırımları ele alın.

Turns out to be a little bit higher.

Bunun yüzde kaçını

It's actually about three percent.

doğrudan yabancı sermaye yatırımları oluşturuyordu?

Or think of investment. Take all the real investment

Tam olarak yüzde 10 değil.

that went on in the world in 2010.

Nihayet, bu salondaki

What percentage of that was accounted for

pek çok kimsenin gördüğünden kuşku duymadığım bir istatistik:

by foreign direct investment?

ihracatın GSYH’ye oranı.

Not quite ten percent.

Resmi istatistiklere bakarsanız, genellikle yüzde 30′un biraz üzerinde

And then finally, the one statistic

olduğunu görürsünüz.

that I suspect many of the people in this room have seen:

Ancak resmi istatistiklerle ilgili ciddi bir sorun var;

the export-to-GDP ratio.

If you look at the official statistics, they typically indicate

örneğin Japon bir parça tedarikçisi iPod’a yerleştirilmek üzere

a little bit above 30 percent.

Çin’e bir parça gönderiyor

However, there's a big problem with the official statistics,

ve iPod ABD’ye gönderiliyorsa,

bu parça birden fazla kez kayda girmiş oluyor.

in that if, for instance, a Japanese component supplier

Dolayısıyla resmi istatistiklerdeki bu taraflılığın

ships something to China to be put into an iPod,

gerçekte ne kadar vahim olduğunu kimse bilmiyor,

and then the iPod gets shipped to the U.S.,

Bu nedenle, bu konuda veri oluşturma konusunda

that component ends up getting counted multiple times.

öncülük eden kişiye, Dünya Ticaret Örgütü Direktörü Pascal Lamy’ye,

So nobody knows how bad this bias

ikili ve üçlü hesaplamalar olmaksızın

with the official statistics actually is, so I thought I would

ihracatın GSYH’ye oranına ilişkin

en iyi öngörüsünün ne olduğunu

ask the person who's spearheading the effort

to generate data on this, Pascal Lamy,

sormak istedim ve aslında bahsettiğimiz

yüzde 30′un üzerindeki rakamlardan ziyade

the Director of the World Trade Organization,

what his best guess would be

muhtemelen yüzde 20′nin biraz altında.

of exports as a percentage of GDP,

Dolayısıyla, bu rakamlara veya ″Dünya 3.0″ adlı kitabımda

without the double- and triple-counting,

and it's actually probably a bit under 20 percent, rather than

bahsettiğim diğer tüm verilere bakarsanız,

the 30 percent-plus numbers that we're talking about.

yüzde 85, 90, 95 gibi uluslararasılaşma düzeylerini

So it's very clear that if you look at these numbers

gösteren sınır tanımayan

or all the other numbers that I talk about in my book,

etki kriterinden çok ama çok uzaktayız.

"World 3.0," that we're very, very far from

the no-border effect benchmark, which would imply

Açıkçası, felaket tellalı yazarlar

durumu olduğundan fazla abarttılar.

internationalization levels of the order of 85, 90, 95 percent.

Ancak bu tür abartılara meyilli olanlar, benim düşündüğüm gibi

sadece felaket tellalları değil.

So clearly, apocalyptically-minded authors

Ayrıca dünyanın farklı bölgelerindeki kitlelere bu verileri gerçekte

have overstated the case.

ne olarak tahmin ettiklerine dair

But it's not just the apocalyptics, as I think of them,

bir anket yapmak için biraz zaman harcadım.

who are prone to this kind of overstatement.

Harvard Business Review’un okuyucularıyla yaptığı

I've also spent some time surveying audiences

ve insanların bu boyutlara ilişkin

in different parts of the world

tahminlerinin gerçekte ne olduğuna dair

on what they actually guess these numbers to be.

bir anketin sonuçlarını sizlerle paylaşayım.

Let me share with you the results of a survey

Bu slaytta benim için birkaç gözlem dikkat çekiliyor.

that Harvard Business Review was kind enough to run

of its readership as to what people's guesses

Öncelikle, birkaç hata olduğuna dair bir izlenim var.

along these dimensions actually were.

Tamam. (Gülüşmeler)

So a couple of observations stand out for me from this slide.

İkincisi, bunlar oldukça büyük hatalar. Ortalama değeri yüzde 10′dan düşük olan

First of all, there is a suggestion of some error.

dört miktar üzerinden, bu seviyenin üç,

dört katını tahmin eden insanlar var.

Okay. (Laughter)

Second, these are pretty large errors. For four quantities

Bir ekonomist olmama rağmen, bunu oldukça

büyük bir hata olarak görüyorum.

whose average value is less than 10 percent,

Üçüncüsü, bu sadece Harvard Business Review

you have people guessing three, four times that level.

okuyucularıyla sınırlı değil.

Even though I'm an economist, I find that

Dünyanın farklı yerlerinde bu türden

a pretty large error.

birkaç düzine anket yaptım ve bir grubun ticaretin GSYİH’ye oranını

And third, this is not just confined to the readers

gerçekte olduğundan düşük gösterdiği

bir durum haricindeki tüm durumlarda,

of the Harvard Business Review.

I've run several dozen such surveys in different parts

insanlar bu fazla tahmine yönelik eğilime sahipler, bu yüzden buna bir isim vermenin

of the world, and in all cases except one,

where a group actually underestimated

önemli olduğunu düşündüm

ve küresel zırva olarak adlandırdığım şey, koyu mavi çubuklar ile

the trade-to-GDP ratio, people have this tendency

açık gri çubuklar arasındaki farkı ifade ediyor.

towards overestimation, and so I thought it important

Bilhassa bazılarınızın iddialara hala şüpheyle yaklaştığını düşününce,

to give a name to this, and that's what I refer to

as globaloney, the difference between the dark blue bars

neden küresel zırvaya yatkın olabileceğimizi

düşünmeye biraz zaman ayırmanın

and the light gray bars.

önemli olduğunu düşünüyorum.

Especially because, I suspect, some of you may still be

Aklıma birkaç farklı neden geliyor.

a little bit skeptical of the claims, I think it's important

Her şeyden önce, bu tartışmada gerçekten veri eksikliği var.

to just spend a little bit of time thinking about

Size bir örnek vereyim. Bu verilerin bazılarını

why we might be prone to globaloney.

birkaç yıl önce ″Dış Politika″ adlı bir dergide

A couple of different reasons come to mind.

ilk kez yayımladığımda,

First of all, there's a real dearth of data in the debate.

tam olarak aynı fikirde olmasa da

Let me give you an example. When I first published

bana yazanlardan biri Tom Friedman’dı. Makalemin başlığı

some of these data a few years ago

″Dünya Neden Düz Değil″ olduğundan, bu çok da şaşırtıcı değildi. (Gülüşmeler)

in a magazine called Foreign Policy,

one of the people who wrote in, not entirely in agreement,

Benim için çok şaşırtıcı olan Tom’un

was Tom Friedman. And since my article was titled

″Ghemawat’ın verileri sınırlı″ şeklindeki eleştirisiydi.

"Why the World Isn't Flat," that wasn't too surprising. (Laughter)

Bu durum başımın etini yememe neden oldu,

What was very surprising to me was Tom's critique,

çünkü yüzlerce sayfalık kitabını gözden geçirirken

tek bir şekil, grafik, tablo, referans

which was, "Ghemawat's data are narrow."

veya dipnot bulamadım.

And this caused me to scratch my head, because

Yani söylemek istediğim, burada sizi haklı olduğuma

as I went back through his several-hundred-page book,

I couldn't find a single figure, chart, table,

ikna edecek çok fazla veri sunmadım, ancak sizi, bombardımana maruz kaldığımız

bu el altından verilen görüşlerden

reference or footnote.

bazılarının gerçekten doğru olup olmadığını

So my point is, I haven't presented a lot of data here

değerlendirmek amacıyla gidip kendi verilerinizi aramaya

to convince you that I'm right, but I would urge you

teşvik ediyorum.

to go away and look for your own data

Dolayısıyla tartışmadaki veri eksikliği bir neden.

to try and actually assess whether some of these

İkinci bir neden ise akran baskısıyla alakalı.

hand-me-down insights that we've been bombarded with

″Dünya Neden Düz Değil″ makalemi

actually are correct.

yazmaya karar verdiğimi hatırlıyorum,

So dearth of data in the debate is one reason.

çünkü Mumbai’de televizyonda bir röportaj yapıyordum

A second reason has to do with peer pressure.

ve röportajı yapan kişinin bana ilk sorusu

I remember, I decided to write my

″Profesör Ghemawat, neden hala dünyanın yuvarlak olduğuna

"Why the World Isn't Flat" article, because

inanıyorsunuz?″ oldu. Gülmeye başladım,

I was being interviewed on TV in Mumbai,

and the interviewer's first question to me was,

çünkü bu ifadeye daha önce hiç rastlamamıştım. (Gülüşmeler)

"Professor Ghemawat, why do you still believe

Güldüğüm sırada, bilhassa ulusal televizyonda

daha tutarlı bir yanıt vermem gerektiğini

that the world is round?" And I started laughing,

düşünüyordum. Bu konuda bir şeyler yazsam iyi olacak. (Gülüşmeler)

because I hadn't come across that formulation before. (Laughter)

Ancak sizin için tam olarak yansıtamadığım husus,

And as I was laughing, I was thinking,

röportajı yapan kişinin sorduğu soruya

I really need a more coherent response, especially

duyduğu alaycı ve güvensiz yaklaşımdı.

on national TV. I'd better write something about this. (Laughter)

Bakış açısı şuydu: İşte bu acınası profesör.

But what I can't quite capture for you

Belli ki son 20,000 yıldır bir mağaradaymış.

was the pity and disbelief

with which the interviewer asked her question.

Dünyada gerçekte

The perspective was, here is this poor professor.

neler olup bittiğine dair hiçbir fikri yok.

İsterseniz bunu arkadaşlarınızla ve yakınlarınızla

He's clearly been in a cave for the last 20,000 years.

deneyin. Dünyanın bütünlüğü vs. hakkında konuşmanın

He really has no idea

çok keyifli olduğunu göreceksiniz.

as to what's actually going on in the world.

Bu ifade biçimi üzerine soru sorarsanız,

So try this out with your friends and acquaintances,

gerçekten biraz demode sayılırsınız.

if you like. You'll find that it's very cool

Son neden ise, bilhassa TED izleyicilerine

to talk about the world being one, etc.

biraz çekinerek bahsettiğim,

If you raise questions about that formulation,

benim ″tekno-translar″ dediğim şeyle alakalı.

you really are considered a bit of an antique.

Eğer uzun süre tekno müzik dinlerseniz,

And then the final reason, which I mention,

beyin dalgalarınız üzerinde birtakım etkiler yaratır. (Gülüşmeler)

especially to a TED audience, with some trepidation,

Benzer bir durum, teknolojinin

has to do with what I call "techno-trances."

çok kısa vadede tüm kültürel bariyerleri, tüm siyasi bariyerleri,

If you listen to techno music for long periods of time,

it does things to your brainwave activity. (Laughter)

tüm coğrafi bariyerleri nasıl aşacağına dair

Something similar seems to happen

abartılı kavramlarda da

with exaggerated conceptions of how technology

yaşanıyor gibi duruyor, çünkü bu noktada bana

soru sorma hakkınız olmadığını biliyorum,

is going to overpower in the very immediate run

ama öğrencilerime verdiğim derste bu noktaya geldiğimde

all cultural barriers, all political barriers,

eller havaya kalkıyor ve insanlar bana

all geographic barriers, because at this point

″Evet, ama Facebook ne olacak?″ diye soruyor.

I know you aren't allowed to ask me questions,

Bu soruyla o denli sık karşılaşıyorum ki

but when I get to this point in my lecture with my students,

Facebook’ta biraz araştırma yapmam gerektiğini düşündüm.

Çünkü bu, bir anlamda, üzerinde düşünülmesi gereken

hands go up, and people ask me,

"Yeah, but what about Facebook?"

ideal bir teknoloji türü. Teorik açıdan,

And I got this question often enough that I thought

dünyanın öbür ucunda arkadaşlık kurmayı hemen yanı başımızdaki kadar

I'd better do some research on Facebook.

kolay hale getiriyor.

Because, in some sense, it's the ideal kind of technology

İnsanların Facebook’taki arkadaşlarının

to think about. Theoretically, it makes it

as easy to form friendships halfway around the world

yüzde kaçı, analiz ettiğimiz kişilerin

as opposed to right next door.

bulunduğu ülkelerden başka ülkelerde bulunuyor?

What percentage of people's friends on Facebook

Cevap muhtemelen yüzde 10 ila 15 arasında

bir yerde.

are actually located in countries other than where

Göz ardı edilemez, yani tamamen yerel veya ulusal bir dünyada

people we're analyzing are based?

yaşamıyoruz, ancak beklediğiniz yüzde 95 düzeyinden çok ama çok uzak

The answer is probably somewhere between

10 to 15 percent.

ve bunun nedeni çok basit.

Non-negligible, so we don't live in an entirely local

Facebook’ta rastgele arkadaşlıklar kurmuyoruz veya umarım kurmuyoruz.

or national world, but very, very far from the 95 percent level

Teknoloji, önceden mevcut olan

that you would expect, and the reason's very simple.

bir ilişkiler matrisinin üzerine inşa edildi.

We don't, or I hope we don't, form friendships at random

Bu ilişkiler teknolojinin tam olarak yerinden edemediği

on Facebook. The technology is overlaid

şeyler ve bu tür ilişkiler, arkadaşlarımızın

yüzde 95′inden çok daha azının bulunduğumuz yerden

on a pre-existing matrix of relationships that we have,

başka ülkelerde bulunmasının nedeni.

and those relationships are what the technology

Peki tüm bunlar önemli mi? Yoksa küresel zırva,

doesn't quite displace. Those relationships are why

we get far fewer than 95 percent of our friends

insanların küreselleşmeyle alakalı konulara daha fazla dikkat etmelerini

being located in countries other than where we are.

sağlamanın zararsız bir yolu mu?

So does all this matter? Or is globaloney

Aslında küresel zırvanın sağlığınıza

çok zararlı olabileceğini öne sürmek istiyorum.

just a harmless way of getting people to pay more attention

Hepsinden önce, bardağın sadece

to globalization-related issues?

yüzde 10 ila 20′sinin dolu olduğunu idrak etmek,

I want to suggest that actually,

globaloney can be very harmful to your health.

ek entegrasyondan ek kazançlar elde etme potansiyeli olabileceğini

görmek açısından kritik önem taşıyor;

First of all, recognizing that the glass

oysaki zaten orada olduğumuzu düşünseydik,

is only 10 to 20 percent full is critical to seeing

daha fazla bastırmanın belirli bir manası kalmazdı.

Bu konferansta konuşulan her türlü etkiye tamamen açık olduğumuzu

that there might be potential for additional gains

from additional integration,

düşünseydik, bu durum biraz da, radikal açıklık üzerine

whereas if we thought we were already there,

bir konferans düzenlemeyeceğimize

there would be no particular point to pushing harder.

benziyor.

It's a little bit like, we wouldn't be having a conference

Dolasıyla, küreselleşme seviyelerinin ne kadar sınırlı olduğu konusunda

on radical openness if we already thought we were totally open

doğru olmak, daha fazlası için,

to all the kinds of influences that are being talked about

küresel refaha daha fazla katkıda bulunacak bir şey için

at this conference.

So being accurate about how limited globalization levels are

yer olabileceğini fark edebilmek için bile kritik öneme sahip olur.

Bu da beni ikinci noktaya getiriyor.

is critical to even being able to notice

Abartılı ifadelerden kaçınmak da çok yardımcı olur,

that there might be room for something more,

çünkü insanların küreselleşmeyle alakalı korkularını azaltıyor

something that would contribute further to global welfare.

Which brings me to my second point.

ve hatta bazı durumlarda bunları tersine çeviriyor.

Avoiding overstatement is also very helpful

Aslında ″Dünya 3.0″ kitabımın büyük bir bölümünü

because it reduces and in some cases even reverses

bir bölümünü insanların küreselleşmenin daha da kötü hale getireceğinden

some of the fears that people have about globalization.

endişe duydukları piyasa aksaklıkları ve korkuları üzerinde durarak geçirdim.

So I actually spend most of my "World 3.0" book

Açıkçası bugün bunu size yapamayacağım,

working through a litany of market failures and fears

bu nedenle size aklımdan geçenleri

that people have that they worry globalization is going to exacerbate.

örneklemek üzere iki başlık sunayım.

Fransa’yı ve göç konusundaki güncel tartışmaları düşünün.

I'm obviously not going to be able to do that for you today,

Fransa’da insanlara Fransız nüfusunun

so let me just present to you two headlines

yüzde kaçının göçmen olduğunu sorduğunuzda,

as an illustration of what I have in mind.

cevap yaklaşık yüzde 24 olur. Bu onların tahmini.

Think of France and the current debate about immigration.

Belki de bu verinin sadece yüzde sekiz olduğunun anlaşılması,

When you ask people in France what percentage

of the French population is immigrants,

göçmenlik meselesi etrafında gördüğümüz aşırı hararetli söylemlerin

the answer is about 24 percent. That's their guess.

bir kısmının soğumasına katkıda bulunabilir.

Maybe realizing that the number is just eight percent

Veyahut daha çarpıcı bir örnek vermek gerekirse,

might help cool some of the superheated rhetoric

Chicago Dış İlişkiler Konseyi Amerikalılarla

bir anket yaparak federal bütçenin yüzde kaçının

that we see around the immigration issue.

dış yardımlara gittiğini bilmelerini istediğinde,

Or to take an even more striking example,

tahmin yüzde 30′du ki, bu da ABD hükümetinin

when the Chicago Council on Foreign Relations

federal yardım taahhütlerinin gerçek seviyesinin biraz üzerindeydi —

did a survey of Americans, asking them to guess

what percentage of the federal budget went to foreign aid,

(“aslında yaklaşık ... %1”). (Gülüşmeler)

the guess was 30 percent, which is

Bu anketle ilgili güven verici olan şey,

slightly in excess of the actual level — ("actually about ... 1%") (Laughter) —

insanlara tahminlerinin gerçek verilerden

ne kadar uzak olduğu gösterildiğinde ortaya çıkmıştır,

of U.S. governmental commitments to federal aid.

Bazıları — hepsi değil — dış yardımların artırılması konusunda

The reassuring thing about this particular survey was,

daha istekli görünmekte.

when it was pointed out to people how far

Yani dış yardım aslında

their estimates were from the actual data,

burada bir tür tamamlamanın büyük bir yolu,

some of them — not all of them — seemed to become

çünkü düşünürseniz, bugün bahsettiğim şey

more willing to consider increases in foreign aid.

şu kavram -- ekonomistler arasında pek tartışılmayan bir konu,

So foreign aid is actually a great way

çoğu şeyin temel yargı olduğu.

of sort of wrapping up here, because

“Dış yardım, yoksul insanlara yapılan en büyük yardım” sözü,

if you think about it, what I've been talking about today

bulabileceğiniz en temel yargı söz olur.

is this notion -- very uncontroversial amongst economists --

OECD ülkelerine ve bu ülkelerin yurt içinde

that most things are very home-biased.

yoksul kişi başına ne kadar harcama yaptıklarına bakarsanız

"Foreign aid is the most aid to poor people,"

ve bunu yoksul ülkelerde yoksul kişi başına

is about the most home-biased thing you can find.

ne kadar harcama yaptıklarıyla karşılaştırırsanız,

If you look at the OECD countries and how much

Bu oran — Dünya Bankası’ndan Branko Milanovic hesaplamaları yaptı —

they spend per domestic poor person,

yaklaşık 30.000′e bir olarak ortaya çıkıyor.

and compare it with how much they spend

per poor person in poor countries,

Elbette bazılarımız, gerçekten kozmopolit isek,

the ratio — Branko Milanovic at the World Bank did the calculations —

turns out to be about 30,000 to one.

bu oranın bire bire düşürüldüğünü

görmek isteriz.

Now of course, some of us, if we truly are cosmopolitan,

Bulunduğumuz noktadan önemli bir ilerleme kaydetmek için

bunu hedeflememize gerek olmadığı önerisinde bulunmak istiyorum.

would like to see that ratio being brought down

Eğer bu oranı 15.000′e 1′e düşürürsek,

to one-is-to-one.

I'd like to make the suggestion that we don't need to aim

Rio Zirvesi’nde 20 yıl önce kabul edilen

for that to make substantial progress from where we are.

ve geçen hafta sona eren zirvede daha fazla ilerleme kaydedilemeyen

If we simply brought that ratio down to 15,000 to one,

yardım hedeflerine ulaşmış olacağız.

Özetle, radikal seviyede açıklık büyük olmasına rağmen,

we would be meeting those aid targets that were agreed

ne kadar kapalı olduğumuz

at the Rio Summit 20 years ago that the summit

göz önüne alındığında, artan açıklık bile işleri

that ended last week made no further progress on.

önemli ölçüde daha iyi hale getirebilir. Çok teşekkür ederim. (Alkış)

So in summary, while radical openness is great,

(Alkış)

given how closed we are,

even incremental openness could make things

dramatically better. Thank you very much. (Applause)

(Applause)