Frank Gehry: Nice building. Then what?

Frank Gehry soruyor: "Peki sonra?"

Çeviri: Sülün Aykurt Gözden geçirme: Ayşe Demirel

Frank Gehry: I listened to this scientist this morning.

Frank Gehry: Bu sabah bir bilimadamını dinliyordum.

Dr. Mullis was talking about his experiments,

Dr. Mullis yaptığı deneylerden bahsediyordu

and I realized that I almost became a scientist.

ve az daha bilimadamı olacağımı hatırladım.

When I was 14 my parents bought me a chemistry set

14 yaşındayken annemler bana bir kimya seti almıştı.

and I decided to make water.

Ben de su yapmaya karar verdim.

(Laughter)

(Kahkahalar)

So, I made a hydrogen generator and I made an oxygen generator,

Bir hidrojen jeneratörü yaptım, bir de oksijen jeneratörü.

and I had the two pipes leading into a beaker

İki boruyu bir deney tübüne soktum.

and I threw a match in.

İçine de bir kibrit attım.

(Laughter)

(Kahkahalar)

And the glass -- luckily I turned around --

Her yere cam sıçradı - iyi ki arkamı dönmüşüm.

I had it all in my back

Hepsi arkamda oldu.

and I was about 15 feet away.

5 metre kadar mesafedeki

The wall was covered with ...

bütün duvara sıçradı

I had an explosion.

Hepsi patladı.

Richard Saul Wurman: Really?

Richard Saul Wurman: Gerçekten mi?

FG: People on the street came and knocked on the door

Sokaktaki insanlar gelip kapıyı çaldı

to see if I was okay.

İyi misin diye sormaya.

RSW: ... huh. (Laughter)

(Kahkahalar)

I'd like to start

RW: Baştan başlayalım --

this session again.

Bu oturuma baştan başlayalım.

The gentleman to my left is the very famous, perhaps overly famous,

Solumda oturan beyefendi çok meşhur, belki fazlasıyla meşhur birisi,

Frank Gehry.

Frank Gehry.

(Laughter)

(Kahkahalar)

(Applause)

(Alkış)

And Frank, you've come to a place in your life, which is astonishing.

Frank, hayatında geldiğin nokta gerçekten etkileyici.

I mean it is astonishing for an artist, for an architect,

Yani bir sanatçı - bir mimar - olarak hala hayattayken

to become actually an icon and a legend in their own time.

bir sembol ve bir efsane haline gelmek inanılmaz birşey.

I mean you have become, whether you can giggle at it

Yani senin geldiğin nokta, tabii gülüyorsun

because it's a funny ... you know, it's a strange thought,

komik geliyor, evet düşünürsen biraz garip.

but your building is an icon --

Yaptığın bina bir ikona.

you can draw a little picture of that building, it can be used in ads --

O binanın ufak bir resmini çizsen reklamlarda kullanılabilir.

and you've had not rock star status, but celebrity status

Bir rock yıldızı kadar olmasa da, büyük şöhret kazandın

in doing what you wanted to do for most of your life.

ve bunu hayatın boyunca yapmak istediğini yaparak elde ettin.

And I know the road was extremely difficult.

Bunun çok zor bir süreç olduğunu biliyorum.

And it didn't seem, at least, that your sell outs,

Ve bunu yaratıcılığından taviz vermeden yapmayı başardın.

whatever they were, were very big.

verdiyse dahi çok büyük çapta olduğunu düşünmüyorum.

You kept moving ahead in a life where you're dependent

Hayatta hep ilerlemeye devam ettin, başka birisi

on working for somebody.

için çalışmak durumunda kalmana rağmen.

But that's an interesting thing for a creative person.

Fakat bu yaratıcı bir insan için ilginç bir deneyim.

A lot of us work for people;

Bir çoğumuz başkaları için çalışıyoruz.

we're in the hands of other people.

Başkalarına bağlıyız.

And that's one of the great dilemmas -- we're in a creativity session --

Ve bu büyük bir dilema - yaratıcılıkla ilgili bir oturumdayız -

it's one of the great dilemmas in creativity:

Bu yaratıcılığın en büyük dilemalarından biri.

how to do work that's big enough and not sell out.

Yaratıcılıktan taviz vermeden büyük işler yapmak mümkün mü?

And you've achieved that

Ve sen bunu başardın.

and that makes your win doubly big, triply big.

Bu senin başarını ikiyle, üçle katlıyor.

It's not quite a question but you can comment on it.

Bu aslında bir soru değil, ama belki yorum yapabilirsin.

It's a big issue.

Önemli bir konu.

FG: Well, I've always just ...

FG: Yani aslında ben hep --

I've never really gone out looking for work.

Ben hiç iş aramadım.

I always waited for it to sort of hit me on the head.

Hep birşeyin başımın tepesine düşmesini bekledim.

And when I started out,

İlk başlarda

I thought that architecture was a service business

Mimarinin bir hizmet işi olduğunu düşünürdüm.

and that you had to please the clients and stuff.

Müşterilerin hoşuna gitmek gerektiğini falan sanırdım.

And I realized when I'd come into the meetings

Sonra farkettim ki, toplantılarda

with these corrugated metal and chain link stuff,

dalgalı metal ve zincir bağlantısı gibi laflar ettiğimde

and people would just look at me

insanlar boş boş bakıyordu

like I'd just landed from Mars.

sanki Mars'tan gelmişim gibi.

But I couldn't do anything else.

Halbuki başka birşey yapmasını bilmiyordum.

That was my response to the people in the time.

O dönemde insanlara tepkim buydu.

And actually, it was responding to clients that I had

Ve aslında bu tepkim

who didn't have very much money, so they couldn't afford very much.

çok parası olmayan müşterilereydi.

I think it was circumstantial.

Sanırım koşullara bağlıydı.

Until I got to my house, where the client was my wife.

Sonunda kendi evim sözkonusu oldu. Burada müşteri eşimdi.

We bought this tiny little bungalow in Santa Monica

Santa Monica'da ufacık bir kulübe aldık.

and for like 50 grand I built a house around it.

50 bin dolara falan etrafına bir ev inşa ettim.

And a few people got excited about it.

Birkaç kişi pek bir heyecanlandı.

I was visiting with an artist, Michael Heizer,

Sanatçı Michael Heizer ile

out in the desert near Las Vegas somewhere.

Las Vegas civarlarında çölde dolaşıyorduk.

He's building this huge concrete place.

O kocaman bir beton bina inşa ediyordu.

And it was late in the evening. We'd had a lot to drink.

Geç olmuştu, bayağı da içmiştik,

We were standing out in the desert all alone and,

Çölün ortasında yalnız başımıza oturuyorduk ve dedi ki -

thinking about my house, he said,

evimi düşünerek - dedi ki,

"Did it ever occur to you if you built stuff more permanent,

"Hiç aklına geldi mi, daha dayanıklı birşey inşa etsen,

somewhere in 2000 years somebody's going to like it?"

2000 yıl sonra birisinin hoşuna gidebilir."

(Laughter)

(Kahkahalar)

So, I thought, "Yeah, that's probably a good idea."

Ben de evet, herhalde iyi fikir, diye düşündüm.

Luckily I started to get some clients that had a little more money,

Şansıma, biraz daha fazla parası olan müşterilerim olmaya başladı.

so the stuff was a little more permanent.

Bu sayede daha dayanıklı birşeyler yaptım.

But I just found out the world ain't going to last that long,

Ama farkına vardım ki, dünya o kadar uzun sürmeyecek.

this guy was telling us the other day.

Geçenlerde bir adam soruyordu,

So where do we go now?

Şimdi nereye gideceğiz?

Back to -- everything's so temporary.

Geri döneceğiz - herşey fani.

I don't see it the way you characterized it.

Duruma senin dediğin açıdan bakmıyorum.

For me, every day is a new thing.

Bence her gün yeni bir şey.

I approach each project with a new insecurity,

Her projeye yeniden güvensiz şekilde yaklaşıyorum.

almost like the first project I ever did,

hayatımın ilk projesiymiş gibi.

and I get the sweats,

Ter döküyorum.

I go in and start working, I'm not sure where I'm going --

İşe başlıyorum. Nereye doğru gittiğimden emin olmadan.

if I knew where I was going, I wouldn't do it.

Nereye gittiğimi bilirsem o işi yapmam.

When I can predict or plan it, I don't do it.

Öngörebiliyor veya planlayabiliyorsam, yapmıyorum.

I discard it.

Çöpe atıyorum.

So I approach it with the same trepidation.

Hep aynı korkuyla yaklaşıyorum.

Obviously, over time I have a lot more confidence

Tabii ki zamanla kendime olan güvenim arttı

that it's going to be OK.

herşeyin yoluna gireceğini biliyorum.

I do run a kind of a business --

Bir iş kurdum.

I've got 120 people

120 kişi çalıştırıyorum.

and you've got to pay them,

Onlara da para vermek gerek.

so there's a lot of responsibility involved --

Büyük sorumluluklar girdi işin içine.

but the actual work on the project is with,

Fakat projenin kendisi üzerinde yapılan iş

I think, a healthy insecurity.

bence sağlıklı bir güvensizlik duygusuyla yapılıyor.

And like the playwright said the other day -- I could relate to him:

Geçenlerde tiyatro yazarının dediği gibi - ona katılıyorum -

you're not sure.

emin değilsin.

When Bilbao was finished and I looked at it,

Bilbao bittiğinde baktım ve

I saw all the mistakes, I saw ...

bütün hataları gördüm.

They weren't mistakes;

Aslında hata değildi.

I saw everything that I would have changed

Değiştirebileceğim herşeyi gördüm.

and I was embarrassed by it.

Ve utandım.

I felt an embarrassment -- "How could I have done that?

Utanç duydum - nasıl bunu yapabildim diye.

How could I have made shapes like that or done stuff like that?"

Nasıl böyle şekiller yapabildim, veya şunu şöyle yapabildim?

It's taken several years to now look at it detached and say --

Belli bir mesafeyle bakabilmem yıllar aldı ve

as you walk around the corner and a piece of it works with the road

bir yerde köşeyi dönüp binanın bir parçasının o yola yakıştığını görünce

and the street, and it appears to have a relationship --

ve sokakla uyum içinde olduğunu görünce

that I started to like it.

sevmeye başladım.

RSW: What's the status of the New York project?

RW: New York projesinin durumu nedir?

FG: I don't really know.

FG: Tam olarak bilmiyorum.

Tom Krens came to me with Bilbao and explained it all to me,

Tom Krens Bilbao'da beni ziyaret edip herşeyi anlattı.

and I thought he was nuts.

Ben deli olduğunu düşündüm,

I didn't think he knew what he was doing,

ne yaptığının farkında değil dedim.

and he pulled it off.

Ve becerdi.

So, I think he's Icarus and Phoenix all in one guy.

Yani bence bu adam İkarus ile Anka kuşunun tek bir insanda birleşmiş hali.

(Laughter)

(Kahkaha)

He gets up there and then he ... comes back up.

Havalanıyor -- tekrar yukarı çıkıyor.

They're still talking about it.

Hala bundan bahsediyorlar.

September 11 generated some interest

11 Eylül'den sonra birileri

in moving it over to Ground Zero,

projeyi Ground Zero'ya taşımaktan bahsetti.

and I'm totally against that.

Ben buna tamamen karşıyım.

I just feel uncomfortable talking about or building anything on Ground Zero

Ground Zero'dan bahsetmek veya oraya herhangi birşey inşa etmek beni rahatsız ediyor.

I think for a long time.

Bence uzun süre böyle olacak.

RSW: The picture on the screen,

RW: Ekrandaki resim,

is that Disney?

Disney mi?

FG: Yeah.

FG: Evet

RSW: How much further along is it than that,

Bunun daha ne kadar işi var,

and when will that be finished?

ne zaman bitecek?

FG: That will be finished in 2003 -- September, October --

FG: 2003'te bitecek, Eylül - Ekim gibi.

and I'm hoping Kyu, and Herbie, and Yo-Yo and all those guys

Umarım Kyu, Herbie, Yo Yo ve diğerleri

come play with us at that place.

Bizimle oynamaya gelirler.

Luckily, today most of the people I'm working with are people I really like.

Şansıma, halen birlikte çalıştığım herkesi çok seviyorum.

Richard Koshalek is probably one of the main reasons

Richard büyük ölçüde

that Disney Hall came to me.

Disney Hall'ın bana verilmesini sağladı.

He's been a cheerleader for quite a long time.

Uzun süredir beni destekliyor.

There aren't many people around that are really involved

Ortalıkta müşteri olarak mimariyle gerçek anlamda uğraşan

with architecture as clients.

çok fazla insan yok.

If you think about the world,

Biliyor musun, dünyayı düşününce,

and even just in this audience,

hatta sırf buradaki dinleyiciler bile,

most of us are involved with buildings.

çoğunluğumuz binalarla bağlantılıyız.

Nothing that you would call architecture, right?

Ama tam anlamıyla mimari sayılmaz.

And so to find one, a guy like that,

O yüzden böyle bir adam bulduğunda

you hang on to him.

fırsatı kaçırmıyorsun.

He's become the head of Art Center,

Sanat Merkezinin başkanı oldu

and there's a building by Craig Ellwood there.

ve orada Craig Ellwood'un bir binası var.

I knew Craig and respected him.

Craig'i tanır ve sayardım.

They want to add to it

Oraya ilaveler yapmak istiyorlar.

and it's hard to add to a building like that --

Böyle bir binaya ekleme yapmak çok zor.

it's a beautiful, minimalist, black steel building --

Çok güzel, minimalist, siyah çelikten inşa edilmiş bir bina.

and Richard wants to add a library and more student stuff

ve Richard bir kütüphane ve öğrenciler için birşeyler istiyor.

and it's a lot of acreage.

Çok büyük bir arazi.

I convinced him to let me bring in another architect

Ben de onu başka bir mimar bulmaya ikna ettim

from Portugal: Alvaro Siza.

Portekizli Alvaro Siza.

RSW: Why did you want that?

RW: Neden bunu istedin?

FG: I knew you'd ask that question.

FG: Bunu soracağını biliyordum.

It was intuitive.

Hissetmiştim.

(Laughter)

(Kahkahalar)

Alvaro Siza grew up and lived in Portugal

FG: Alvaro Siza Portekiz'de büyümüş, yaşamış.

and is probably considered the Portuguese main guy in architecture.

Portekiz'in en önemli mimarı sayılıyor.

I visited with him a few years ago

Onu birkaç yıl önce ziyaret ettim

and he showed me his early work,

ve bana ilk başlarda yaptıklarını gösterdi.

and his early work had a resemblance to my early work.

İlk çalışmaları benim ilk çalışmalarıma benziyor.

When I came out of college,

Üniversiteden mezun olduğumda

I started to try to do things contextually in Southern California,

Güney Kaliforniya'da çevreye uygun şeyler yapmaya başladım.

and you got into the logic of Spanish colonial tile roofs

İspanyol tarzı kiremit çatı mantığıyla

and things like that.

bu tür şeyler.

I tried to understand that language as a beginning,

O ifade tarzını bir başlangıç olarak algıladım,

as a place to jump off,

bir sıçrama tahtası olarak.

and there was so much of it being done by spec builders

Fakat emlak spekülatörleri o tarz binalardan o kadar çok yapmaya başladı ki,

and it was trivialized so much that it wasn't ...

O kadar basite indirgenmişti ki -

I just stopped.

Bıraktım.

I mean, Charlie Moore did a bunch of it,

Yani Charlie Moore böyle şeyler yapmaya devam etti.

but it didn't feel good to me.

ama ben rahatsız oldum.

Siza, on the other hand, continued in Portugal

Siza ise Portekiz'de devam etmiş,

where the real stuff was

daha otantik bir yerde.

and evolved a modern language that relates to that historic language.

tarihi dokuya bağlı modern bir ifade ortaya çıkarmış.

And I always felt that he should come to Southern California

Ben hep onun Güney Kaliforniya'ya gelip

and do a building.

bir bina yapması gerektiğini düşündüm.

I tried to get him a couple of jobs and they didn't pan out.

Ona birkaç iş bulmaya çalıştım ama olmadı.

I like the idea of collaboration with people like that

Böyle insanlarla işbirliği yapma fikri hoşuma gidiyor

because it pushes you.

çünkü seni teşvik ediyor.

I've done it with Claes Oldenburg and with Richard Serra,

Bunu Claes Oldenburg ve Richard Serra ile yaptım.

who doesn't think architecture is art.

O mimarinin sanat olmadığını düşünüyor.

Did you see that thing?

Gördün mü?

RSW: No. What did he say?

RW: Ne dedi?

FG: He calls architecture "plumbing."

FG: Mimariye "tesisat" diyor.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

FG: Anyway, the Siza thing.

Neyse, Siza konusu

It's a richer experience.

Daha zengin bir tecrübe

It must be like that for Kyu doing things with musicians --

Mesela Kyu müzisyenlerle çalıştığında böyle oluyordur.

it's similar to that I would imagine --

Tahmin ediyorum benzer birşey.

where you ... huh?

Sen - efendim?

Audience: Liquid architecture.

Dinleyici: Sıvı mimari

FG: Liquid architecture.

FG: Sıvı mimari

(Laughter)

(Kahkahalar)

Where you ... It's like jazz: you improvise, you work together,

Caz gibi birşey - doğaçlama yapıyorsun, birlikte çalışıyorsun

you play off each other, you make something,

Diğeriyle oynuyorsun, birşeyler çıkarıyorsun.

they make something.

birşeyler yapıyorlar.

And I think

Bence bu bir tür -

for me, it's a way of trying to understand the city

şehri anlamanın bir yolu

and what might happen in the city.

ve şehirde neler olabileceğini.

RSW: Is it going to be near the current campus?

RW: Mevcut kampüse yakın mı olacak?

Or is it going to be down near ...

Yoksa aşağılarda mı?

FG: No, it's near the current campus.

FG: Yok, kampüse yakın.

Anyway, he's that kind of patron.

Neyse, o bu tür bir hami.

It's not his money, of course.

Kendi parası değil tabii.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

RSW: What's his schedule on that?

RW: Bu işin zaman çizelgesi nedir?

FG: I don't know.

FG: Bilmiyorum.

What's the schedule, Richard?

Takvim nedir Richard?

Richard Koshalek: [Unclear] starts from 2004.

Richard: 2004'te başlıyor.

FG: 2004.

FG: 2004.

You can come to the opening. I'll invite you.

Açılışa gelebilirsin, davet ederim.

No, but the issue of city building in democracy is interesting

Bak, aslında demokrasilerde şehircilik ilginç bir konu

because it creates chaos, right?

çünkü kaos yaratıyor, öyle değil mi?

Everybody doing their thing makes a very chaotic environment,

Herkes kendi işini yapınca kaotik bir ortam oluyor

and if you can figure out how to work off each other --

ve diğerlerinin yaptıklarının üzerine iş yapmanın yolunu bulursan

if you can get a bunch of people

Yani o da değil - eğer birbirlerinin işine saygılı

who respect each other's work and play off each other,

bir grup insan bulursan

you might be able to create models for

modeller yaratabilirsin

how to build sections of the city without resorting to the one architect.

tek bir mimara bağlı kalmadan şehrin bir bölümünü inşa etmek için.

Like the Rockefeller Center model,

Rockefeller Center örneğinde olduğu gibi,

which is kind of from another era.

ki bu geçmiş bir döneme ait.

RSW: I found the most remarkable thing.

RW: Çok ilginç birşey buldum.

My preconception of Bilbao was this wonderful building,

Bilbao için önyargım şahane bir binaydı,

you go inside and there'd be extraordinary spaces.

içeriye girince de muhteşem mekanların olacağı biryer.

I'd seen drawings you had presented here at TED.

Burada TED'de sunduğun resimleri görmüştüm.

The surprise of Bilbao was in its context to the city.

Bilbao'ya gidince binanın şehirdeki yeri şaşırtıcı geldi.

That was the surprise of going across the river,

Nehri geçip

of going on the highway around it,

otoyoldan gidip

of walking down the street and finding it.

sokaktan inince binayı bulmak.

That was the real surprise of Bilbao.

Bilbao'nun asıl sürprizi buydu.

FG: But you know, Richard,

FG: Richard biliyor musun

most architects when they present their work --

çoğu mimar işini gösterdiğinde -

most of the people we know,

insanların çoğu

you get up and you talk about your work,

kalkıp işi hakkında konuşur

and it's almost like you tell everybody you're a good guy

sanki herkese iyi bir insan olduğunu anlatıyormuşsun gibi

by saying, "Look, I'm worried about the context,

"Bak çevreyi düşündüm,

I'm worried about the city,

şehri düşündüm,

I'm worried about my client,

müşteriyi düşündüm,

I worry about budget, that I'm on time."

bütçe ve zaman sıkıntısını düşündüm" der.

Blah, blah, blah and all that stuff.

Bu tür laflar.

And it's like cleansing yourself so that you can ...

Kendini aklamak gibi, sanki

by saying all that, it means your work is good somehow.

bütün bunları anlatınca işinin iyi olduğu anlaşılacakmış gibi.

And I think everybody --

Bence herkes

I mean that should be a matter of fact, like gravity.

bunun somut bir şey olması gerekir, yer çekimi gibi.

You're not going to defy gravity.

Yerçekimine karşı koyamazsın.

You've got to work with the building department.

İnşaat bölümüyle çalışmalısın.

If you don't meet the budgets, you're not going to get much work.

Bütçeye uymazsan fazla bir iş çıkaramazsın.

If it leaks --

Sızıntı olursa

Bilbao did not leak.

Bilbao sızmadı.

I was so proud.

Çok gurur duydum.

(Laughter)

(Kahkahalar)

The MIT project -- they were interviewing me for MIT

MIT projesi - beni bu proje için mülakata aldılar

and they sent their facilities people to Bilbao.

ve tesisat görevilerini Bilbao'ya gönderdiler

I met them in Bilbao.

Onlarla Bilbao'da buluştum.

They came for three days.

Üç günlüğüne geldiler.

RSW: This is the computer building?

RW: Bu bilgisayar binası mı?

FG: Yeah, the computer building.

FG: Evet.

They were there three days and it rained every day

Üç gün kaldılar, üç gün de yağmur yağdı.

and they kept walking around --

Sürekli yürüdüler.

I noticed they were looking under things

Herşeyin altına baktıklarını farkettim.

and looking for things,

Birşeyler arar gibi.

and they wanted to know where the buckets were hidden, you know?

Kovaları nereye sakladığımızı merak ediyorlardı.

People put buckets out ...

İnsanlar kovaları çıkardı.

I was clean. There wasn't a bloody leak in the place,

Hepsi temizdi! Tek bir yer bile akmamıştı.

it was just fantastic.

Harikaydı.

But you've got to --

Ama

yeah, well up until then every building leaked, so this ...

o zamana kadar bütün binalar akmıştı.

(Laughter)

(Kahkahalar)

RSW: Frank had a sort of ...

RW: Frank

FG: Ask Miriam!

FG: Miriam'a sor!

RW: ... sort of had a fame. His fame was built on that in L.A. for a while.

RW: -- bayağı bir ünlü olmuştu bu yüzden Los Angeles'ta.

(Laughter)

(Kahkahalar)

FG: You've all heard the Frank Lloyd Wright story,

FG: Hepiniz Frank Lloyd Wright hikayesini duymuşsunuzdur.

when the woman called and said,

Kadın aramış ve demiş ki

"Mr. Wright, I'm sitting on the couch

"Bay Wright, koltukta oturuyorum,

and the water's pouring in on my head."

ve başıma sular akıyor."

And he said, "Madam, move your chair."

O da demiş ki "Hanımefendi, koltuğu başka yere çekin."

(Laughter)

(Kahkahalar)

So, some years later I was doing a building,

Ben de yıllar sonra bir bina yapıyordum.

a little house on the beach for Norton Simon,

Norton Simon için plajda küçük bir ev.

and his secretary, who was kind of a hell on wheels type lady,

Sekreteri, biraz heyecanlı türden bir kadındı,

called me and said,

beni aradı ve dedi ki

"Mr. Simon's sitting at his desk

"Bay Simon masasında oturuyor

and the water's coming in on his head."

ve başına su akıyor."

And I told her the Frank Lloyd Wright story.

Ben de ona Frank Lloyd Wright hikayesini anlattım.

RSW: Didn't get a laugh.

RW: Gülmedi.

FG: No. Not now either.

FG: Hayır.

(Laughter)

(Kahkahalar)

But my point is that ... and I call it the "then what?"

Şunu söylemek istiyorum -- ben buna "Peki sonra?" diyorum

OK, you solved all the problems,

Tamam bütün sorunları çözdün.

you did all the stuff, you made nice,

Herşeyi yaptın. Güzel oldu.

you loved your clients,

Müşterilerini de çok sevdin.

you loved the city,

Şehri de çok sevdin.

you're a good guy, you're a good person ...

İyi bir insansın

and then what?

E peki sonra?

What do you bring to it?

Sen buna ne kattın?

And I think that's what I've always been interested in,

Sanırım ben hep bunu aradım

is that -- which is a personal kind of expression.

kişisel bir ifade

Bilbao, I think, shows that you can have

Bilbao bana göre şunu gösteriyor

that kind of personal expression

kişisel bir ifade ortaya çıkarıp

and still touch all the bases that are necessary

yine de gereken bütün noktalara parmak basarak

of fitting into the city.

şehre uyum sağlayabilirsin.

That's what reminded me of it.

Buradan hatırladım.

And I think that's the issue, you know;

Ve bence asıl sorun bu.

it's the "then what" that most clients who hire architects --

Mimar tutan müşteriler bu "peki sonra" için--

most clients aren't hiring architects for that.

müşterilerin çoğu bunun için mimar tutmuyor.

They're hiring them to get it done, get it on budget,

İşleri yaptırmak ve bütçeye bağlı kalmak için tutuyor

be polite,

Kibarlıktan.

and they're missing out on the real value of an architect.

Mimarın asıl değerini gözden kaçırıyorlar.

RSW: At a certain point a number of years ago, people --

RW: Yıllar önce bir ara insanlar -

when Michael Graves was a fashion, before teapots ...

Michael Graves moda iken - çaydanlıklardan önce

FG: I did a teapot and nobody bought it.

FG: Ben bir çaydanlık yaptım ama kimse almadı.

(Laughter)

(Kahkahalar)

RSW: Did it leak?

RW: Su mu sızdırıyordu?

FG: No.

FG: Hayır.

(Laughter)

(Kahkahalar)

RSW: ... people wanted a Michael Graves building.

RW: Insanlar Michael Graves binası istiyordu.

Is that a curse, that people want a Bilbao building?

İnsanların Bilbao binası talep etmeleri bir lanet mi?

FG: Yeah.

FG: Evet....

Since Bilbao opened, which is now four, five years,

Bilbao açıldığından beri - dört beş yıl oldu - bilmiyorum --

both Krens and I have been called

Krens ve bana belki

with at least 100 opportunities --

yüzlerce teklif sunuldu.

China, Brazil, other parts of Spain --

Çin, Brezilya, İspanya'nın diğer bölgeleri

to come in and do the Bilbao effect.

Gelip Bilbao etkisini yaratmam için.

And I've met with some of these people.

Bu insanların bir kısmıyla tanıştım.

Usually I say no right away,

Genellikle doğrudan hayır derim

but some of them come with pedigree

ama bazılarının belli referansları vardı

and they sound well-intentioned

ve iyi niyetli görünüyorlardı.

and they get you for at least one or two meetings.

En az bir veya iki toplantı yapıyorsun

In one case, I flew all the way to Malaga with a team

Bir keresinde ta Malaga'ya uçtum bir ekiple beraber

because the thing was signed with seals and various

çünkü belgeler imzalı ve mühürlü falandı

very official seals from the city,

hani şehrin resmi mühürleriyle.

and that they wanted me to come and do a building in their port.

Oraya gidip limanda bir bina yapmamı istiyorlardı.

I asked them what kind of building it was.

Ne tür bir bina olduğunu sordum.

"When you get here we'll explain it." Blah, blah, blah.

"Geldiğinde anlatırız" falan dediler

So four of us went.

Dördümüz gittik.

And they took us -- they put us up in a great hotel

Bizi aldılar, çok güzel bir otele yerleştirdiler

and we were looking over the bay,

Deniz manzaralı.

and then they took us in a boat out in the water

Tekne turuna çıkardılar

and showed us all these sights in the harbor.

... güzel yerleri gösterdiler.

Each one was more beautiful than the other.

Hepsi birbirinden güzel.

And then we were going to have lunch with the mayor

Sonra belediye başkanıyla yemek yiyecektik

and we were going to have dinner with

akşam yemeğinde de

the most important people in Malaga.

Malaga'nın önde gelenleriyle yemek yiyecektik.

Just before going to lunch with the mayor,

Belediye Başkanının yemeğinden hemen önce

we went to the harbor commissioner.

Liman müdürünü ziyaret ettik

It was a table as long as this carpet

Halıyla aynı uzunlukta bir masada otuyorduk

and the harbor commissioner was here,

liman müdürü oradaydı

and I was here, and my guys.

ben ve arkadaşlarım da burada.

We sat down, and we had a drink of water

Oturduk, bir su içtik,

and everybody was quiet.

kimse konuşmuyor.

And the guy looked at me and said,

Adam bana baktı,

"Now what can I do for you, Mr. Gehry?"

"Sizin için ne yapabilirim Bay Gehry?" dedi

(Laughter)

(Kahkahalar)

RSW: Oh, my God.

RW: Aman tanrım.

FG: So, I got up.

FG: Ben de kalktım.

I said to my team,

Ekibime

"Let's get out of here."

"Kalkın gidelim" dedim.

We stood up, we walked out.

Kalktık odadan çıktık.

They followed -- the guy that dragged us there followed us and he said,

Peşimizden geldiler -- bizi oraya getirten adam bizi takip etti ve dedi ki

"You mean you're not going to have lunch with the mayor?"

"Yani Belediye Başkanıyle yemek yemeyecek misiniz?"

I said, "Nope."

Hayır dedim.

"You're not going to have dinner at all?"

"Akşam yemeğine de mi gelmeyeceksiniz?"

They just brought us there to hustle this group,

Bizi bu adamları ayartmak için getirtmişler --

you know, to create a project.

projeyi yaratmak için.

And we get a lot of that.

Böyle şeyler sık sık oluyor.

Luckily, I'm old enough that

İyi ki artık belli bir yaşa geldim de

I can complain I can't travel.

seyahat edemediğimi bahane edebiliyorum.

(Laughter)

(Kahkahalar)

I don't have my own plane yet.

Henüz kendi uçağım yok.

RSW: Well, I'm going to wind this up and wind up the meeting

RW: Tamam, burada kesmem gerekecek,

because it's been very long.

çünkü çok uzun sürdü.

But let me just say a couple words.

Fakat şunları söylememe izin verin.

FG: Can I say something?

FG: Birşey söyleyebilir miyim?

Are you going to talk about me or you?

Kendinden mi bahsedeceksin, benden mi?

(Laughter)

(Kahkahalar)

(Applause)

(Alkış)

RSW: Once a shit, always a shit!

RW: Bir defa olan yine oluyor!

FG: Because I want to get a standing ovation like everybody, so ...

FR: Herkes gibi ayakta alkışlanmak istiyorum.

RSW: You're going to get one! You're going to get one!

RW: Alkışlanacaksın tabii ki!

(Laughter)

(Kahkahalar)

I'm going to make it for you!

RW: Ben alkışlatacağım!

FG: No, no. Wait a minute!

FG: Dur dur bir dakika!

(Applause)

(Alkış)