Zahra Al-Mahdi: The infinite alchemy of storytelling | TED Fellows

Çeviri: Seda Şenocak Gözden geçirme: Nihal Aksakal

[SHAPE YOUR FUTURE]

[GELECEĞİNİZİ ŞEKİLLENDİRİN]

I grew up in Kuwait in the early ’90s,

90′ların başında Kuveyt’te,

where I was raised by screens.

ekranlarla büyüdüm.

The main windows to reality for me were television and the internet.

Benim için gerçekliğe açılan pencereler televizyon ve internetti.

Not because of their accuracy,

Doğru oldukları için değil,

but because there were storytelling machines.

hikâye anlatan makineler oldukları içindi.

These machines told stories that contradict one another,

Birbirleriyle çelişen hikâyeler anlattılar,

but all somehow seem true.

ama hepsi doğru gibi görünüyordu.

The Arab region knew Kuwait to be one of the leading voices in media,

Arap bölgesine göre Kuveyt medyanın önde gelen seslerinden biriydi,

specifically for comedy shows and theater.

özellikle de komedi şovları ve tiyatro açısından.

The rest of the world knew Kuwait to be a small country

Dünyanın geri kalanına göreyse Kuveyt küçük bir ülke,

that was located between Saudi Arabia, Iraq and Iran during the Gulf War.

Körfez Savaşı sırasında Suudi Arabistan, Irak ve İran arasındaki bölgeydi.

Both stories are true.

Her iki hikâye de doğruydu.

These screens that I drive my sense of reality from

Gerçeklik algımı oluşturan bu ekranlar

told me different and sometimes contradicting stories

bana farklı ve bazen de kim ve nereli olduğum

about who I am and where I come from.

hakkında çelişkili hikâyeler anlattı.

And that was the only way I understood anything around me:

Etrafımdaki şeyleri anlamam için tek yol buydu:

By placing it into different sets of stories.

Farklı hikâye kümelerine yerleştirmek.

When social media came around,

Sosyal medya ortaya çıktığında,

it changed the way screens worked for me.

ekranların çalışma şekli değişmişti.

It wasn't only a window for observations anymore,

Artık yalnızca gözlem için pencereler değildi,

but an interactive one,

interaktifti,

one I could use to identify everything around me

etrafımdakileri çok daha çeşitli şekillerde

in even more varied in multiple ways,

tanımlamak için kullanabileceğim,

and to know myself better

kendimi daha iyi tanıyacağım,

and actually participate in the storytelling process.

ve hikâye anlatımında yer alabileceğim bir şeydi.

It started with these drawings,

Bu çizimlerle başladı,

mostly crosshatched on photographs that I took with my iPhone.

çoğunlukla telefonla çekilen fotoğrafların üzerindeki çizgilerle.

With time, I started to animate them onto videos

Zamanla videolarla canlandırmaya başladım,

that told stories from different perspectives

farklı perspektiflerden anlatılan

in a mocumentary series titled "Bird Watch."

“Bird Watch” isimli bir sahte belgesel.

It consists of scripted interviews by imagined minority voices

Hayali azınlığın sesleriyle yazılan röportajlarını

ve genel bir konu ya da ortak noktaların tartışmalarını içeriyor.

discussing a general issue or one of common interests.

The title of the series is meant to ponder the idea,

Serinin başlığı düşünmek anlamındaydı:

What if birds were watching back?

Ya kuşlar bizi izliyorsa ?

What would they think of our obsession with speed and oil?

Hız ve petrole olan takıntımız hakkında ne düşünürlerdi?

Would they think we were dumb for standing under the rain?

Yağmur altında durduğumuz için aptal olduğumuzu düşünürler miydi?

The second episode, for example, is an interview with a little girl

Örneğin ikinci bölüm küçük bir kızın

that tries to explain her definition of health,

kendi sağlık tanımını açıklamaya çalıştığı

where she says she wants to be like her father,

babası gibi güçlü, sigara içen

be strong, smoke and tell children not to.

ve çocuklara yapmamasını söyleyen biri olmak istediği bir röportajdı.

And also like her grandmother,

Aynı zamanda büyükannesi gibi

cook good food, be loved by everyone

iyi yemek yapan, herkesin sevdiği ve diyabeti olan

and have diabetes.

biri olmak istiyordu.

She also introduces us to the stomach animal.

Bizimle mide hayvanını da paylaştı.

It's the head of an animal that's connected to our stomachs

Midemize bağlanan bir hayvan kafası ve amacı

and its objective is to continue eating even after we're full.

biz doyduktan sonra bile yemeye devam etmek.

You see, Kuwait has one of the highest rates of childhood obesity.

Kuveyt çocuk obezitesinde çok yüksek oranlara sahip.

Presenting it in an amusing story

Bunu eğlenceli hikâyelerle anlatmak,

while pointing out that children are themselves a minor voice

çocukların kendilerinin iç sesi olduğuna işaret etmek

is a great way to really put the statistic into perspective.

istatistiği perspektife sokmanın harika bir yolu.

Another episode is an interview with a horse breeder

Diğer bölüm bir at yetiştiricisi ile röportajdı.

who talks about the rules of making sure your well-bred horse

İyi yetiştirilmiş atlarınızın iyi bakıldığından emin olma

is taken care of.

yolları hakkında konuştu.

She, the horse, must not be seen by others,

At başkaları tarafından bakılmamalı,

must only mate with the same breed,

aynı cinsle çiftleşmeli,

must not be ridden by other men

başka birisi binmemeli

and must be veiled.

ve örtülü olmalı.

Making a story about a parameter of repression towards women funny,

Komik kadınlardaki baskı parametresi hakkında bir hikâye yapmak,

especially when it has animation or live action,

özellikle de animasyon ya da canlı çekim varsa,

is a great way to walk clear through walls

sansür, anlayışsızlık ve politik doğruculuk

of censorship, intolerance and political correctness.

üzerine açıkça konuşmanın harika bir yolu.

I tried to implement the ideas behind these two episodes

Bu iki bölümün arkasındaki fikirleri

before or during my first art solo in 2014,

2014′teki ilk çıkışım öncesi ya da o süreçte uygulamaya çalıştım ancak

but I still had to put it into a story to both be understood and accepted.

hem anlaşılması hem de kabul görmesi için bir hikâye gerekiyordu.

By speaking in someone else's voice,

Başkasının sesiyle konuşarak,

I was experimenting with detachment from ideas

aksinomları düşünerek büyüdüğüm

I grew up thinking where axioms.

fikirlerden kopmayı deniyordum.

We're in a strange place

Garip bir yerdeyiz,

where our problem is the abundance of information,

problemimiz bilgi çokluğu,

where the majority of people have a platform to be heard,

insanların çoğu sesini duyuracak bir platforma sahip,

but representation is still an issue.

ancak temsil hala bir sorun.

Representing a certain group, giving them justice.

Bir grubu temsil etmek, onlara adalet sağlamak.

All of these stories can naturally contradict,

Tüm bu hikâyeler çelişkili olabilir,

even if they differ slightly.

biraz farklı olsalar da.

We as humans are not merely the shape of body that we occupy

Biz insanlar sadece vücutlarının şeklinden

or the specific description of behavior.

ya da davranış şekillerinden ibaret değiliz.

We're a multiplicity of stories,

Bizler çok sayıda hikâyeyiz,

stories that often come in repetitive patterns

genellikle tekrarlayan kalıplarla gelen,

that can be rewritten and reread.

tekrar yazılan ve okunan hikâyeler.

Having been raised by screens

Bana kim olduğum ve nereden geldiğim hakkında

that told me different stories about who I am and where I come from

hikâyeler anlatan ekranlarla büyümek

confused me in the best way possible.

en iyi şekilde aklımı karıştırdı.

I saw that history is not as static as we thought,

Tarihin sandığımız kadar değişmez olmadığını

that stories can be told, retold,

hikayelerin tekrar anlatılabildiğini

read and reread.

ve yazılabildiğini gördüm.

A change of context,

Bağlamda bir değişiklik,

change of perspective in hindsight

görüşte bakış açısı değişikliği,

can assign different values to everything and everyone around us.

etrafımızdaki her şey ve herkese farklı değerler katabilir.

The way I see it,

Bakış açıma göre

that's where artists are most important.

sanatçılar en önemlisi.

To present metadocumentations of our history,

Tarihimizin sahte belgesellerinin sunumu,

to give villains their origin story.

kötülere gerçek hikâyelerini vermek.

Nothing and no one can be said to be good or bad

Hiçbir şey ve hiç kimse tek taraflı anlatımla

in isolation of the story around it.

iyi ya da kötü olarak görülemez.

It's much like learning a new word.

Bu yeni bir kelime öğrenmek gibi.

You have to use it in a sentence for it to make sense.

Anlamlı olması için cümle içinde kullanmalısın.

And then to challenge its meaning,

Sonra anlamını değiştirmek için de

you begin to use it in an infinite amount of stories.

onu sonsuz sayıda hikâyede kullanmaya başlamalısınız.

Thank you.

Teşekkürler.