Zahra Al-Mahdi: The infinite alchemy of storytelling | TED Fellows

Translator: Maria Tosa Reviewer: Sakunphat Jirawuthitanant

[SHAPE YOUR FUTURE]

[หล่อหลอมอนาคตของคุณ]

I grew up in Kuwait in the early ’90s,

ฉันเติบโตในคูเวตในช่วงต้นทศวรรษ 90

where I was raised by screens.

ที่ฉันถูกเลี้ยงดูมาโดยหน้าจอ

The main windows to reality for me were television and the internet.

หน้าต่างหลักสู่ความเป็นจริงสำหรับฉัน คือโทรทัศน์และอินเทอร์เน็ต

Not because of their accuracy,

ไม่ใช่เพราะความแม่นยำของมันหรอก

but because there were storytelling machines.

แต่เพราะนั้นคือเครื่องเล่าเรื่อง

These machines told stories that contradict one another,

เครื่องเหล่านี้เล่าเรื่องที่ขัดแย้งกันเอง

but all somehow seem true.

แต่กลับดูเหมือนจริงทั้งหมด

The Arab region knew Kuwait to be one of the leading voices in media,

ภูมิภาคอาหรับรู้ดีว่า คูเวตเป็นหนึ่งในผู้นำด้านสื่อ

specifically for comedy shows and theater.

โดยเฉพาะสำหรับการแสดงตลกและละครเวที

The rest of the world knew Kuwait to be a small country

คนทั้งโลกรู้ว่าคูเวตเป็นเพียงประเทศเล็กๆ

that was located between Saudi Arabia, Iraq and Iran during the Gulf War.

ซึ่งตั้งอยู่ระหว่างซาอุดีอาระเบีย อิรัก และอิหร่านในช่วงสงครามอ่าว

Both stories are true.

ทั้งสองเรื่อง ก็ต่างเป็นเรื่องจริง

These screens that I drive my sense of reality from

หน้าจอเหล่านี้ที่ทำให้ ความรู้สึกแท้จริงของฉันออกมา

told me different and sometimes contradicting stories

บอกฉันถึงความแตกต่าง และ เรื่องราวที่ขัดแย้งบางครั้ง

about who I am and where I come from.

ว่าฉันเป็นใครและมาจากไหน

And that was the only way I understood anything around me:

และนั่นเป็นวิธีเดียวที่ ทำให้ฉันเข้าใจสิ่งรอบตัว:

By placing it into different sets of stories.

โดยจัดวางเป็นเรื่องราวต่างๆ

When social media came around,

เมื่อโซเชียลมีเดียเข้ามา

it changed the way screens worked for me.

มันเปลี่ยนวิธีการทำงานของหน้าจอสำหรับฉัน

It wasn't only a window for observations anymore,

ไม่ใช่แค่หน้าต่างเพื่อสังเกตการณ์อีกต่อไป

but an interactive one,

แต่มันเป็นการโต้ตอบ

one I could use to identify everything around me

ที่ฉันสามารถใช้เพื่อระบุทุกสิ่งรอบตัวฉัน

in even more varied in multiple ways,

หลากหลายยิ่งขึ้นไปอีกในหลายๆ ด้าน

and to know myself better

และรู้จักตัวเองมากขึ้น

and actually participate in the storytelling process.

และได้มีส่วนร่วมในกระบวนการเล่าเรื่องจริงๆ

It started with these drawings,

มันได้เริ่มต้นด้วยภาพวาดเหล่านี้

mostly crosshatched on photographs that I took with my iPhone.

ส่วนใหญ่เป็นภาพตัดขวาง ที่ฉันถ่ายด้วย ไอโฟน

With time, I started to animate them onto videos

เวลาผ่านไป ฉันเริ่มสร้าง การเคลื่อนไหวในวิดีโอ

that told stories from different perspectives

ที่ถูกถ่ายทอดจากมุมมองต่างๆ

in a mocumentary series titled "Bird Watch."

ในซีรีส์จำลองเรื่อง “เบิร์ดวอช”

It consists of scripted interviews by imagined minority voices

ประกอบด้วยบทสัมภาษณ์ โดยมีรูปเสียงของคนกลุ่มเล็กๆ

discussing a general issue or one of common interests.

อภิปรายประเด็นทั่วไป หรือ เรื่องที่สนใจร่วมกันอย่างใดอย่างหนึ่ง

The title of the series is meant to ponder the idea,

ชื่อซีรีส์มีไว้เพื่อให้ใช้ความคิด

What if birds were watching back?

เกิดอะไรขึ้นถ้านกกำลังเฝ้าดูอยู่?

What would they think of our obsession with speed and oil?

พวกเขาจะคิดอย่างไรกับความหลงใหล ในความเร็วและน้ำมันของเรา?

Would they think we were dumb for standing under the rain?

พวกเขาจะคิดว่าเราเป็นใบ้ ที่ยืนอยู่ใต้สายฝนหรือไม่?

The second episode, for example, is an interview with a little girl

ตัวอย่างตอนที่ 2 เป็นบทสัมภาษณ์สาวน้อย

that tries to explain her definition of health,

ที่พยายามอธิบายนิยามสุขภาพของเธอ

where she says she wants to be like her father,

ที่เธอบอกว่าอยากจะเป็นเหมือนพ่อของเธอ

be strong, smoke and tell children not to.

ที่เข้มแข็ง สูบบุหรี่ และบอกเด็กว่าอย่าทำ

And also like her grandmother,

และเหมือนกับคุณยายของเธอด้วย

cook good food, be loved by everyone

ทำอาหารอร่อยๆ เป็นที่รักของทุกคน

and have diabetes.

และก็เป็นเบาหวานด้วย

She also introduces us to the stomach animal.

เธอยังแนะนำให้เรารู้จักกับท้องของสัตว์

It's the head of an animal that's connected to our stomachs

มันคือหัวของสัตว์ที่เชื่อมต่อกับท้องของเรา

and its objective is to continue eating even after we're full.

และมีเป้าหมายคือกินต่อไปแม้อิ่มแล้ว

You see, Kuwait has one of the highest rates of childhood obesity.

คุณเห็นไหมว่าคูเวตมีอัตราโรคอ้วน ในวัยเด็กสูงที่สุด

Presenting it in an amusing story

การนำเสนอที่น่าขบขัน

while pointing out that children are themselves a minor voice

พร้อมชี้ว่าเด็กเองเป็นเสียงรอง

is a great way to really put the statistic into perspective.

เป็นวิธีที่ยอดเยี่ยมในการนำสถิติ มาสู่มุมมองอย่างแท้จริง

Another episode is an interview with a horse breeder

อีกตอน เป็นบทสัมภาษณ์ของคนเลี้ยงม้า

who talks about the rules of making sure your well-bred horse

ที่พูดถึงกฎเกณฑ์เพื่อให้ แน่ใจว่าม้าของคุณเป็นพันธุ์ดี

is taken care of.

ที่ได้รับการดูแล

She, the horse, must not be seen by others,

เธอผู้เป็นม้า ต้องไม่ถูกปรากฎต่อผู้อื่น

must only mate with the same breed,

ต้องผสมพันธุ์กับพันธุ์เดียวกันเท่านั้น

must not be ridden by other men

ห้ามขี่โดยผู้ชายคนอื่น

and must be veiled.

และต้องปิดบัง

Making a story about a parameter of repression towards women funny,

ทำให้เรื่องพารามิเตอร์ของ การปราบปรามต่อผู้หญิงเป็นเรื่องตลก

especially when it has animation or live action,

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมี แอนิเมชั่นหรือการแสดงสด

is a great way to walk clear through walls

เป็นทางที่ดีในการเดินข้ามปัญหาอย่างชัดเจน

of censorship, intolerance and political correctness.

ของการเซ็นเซอร์, การไม่ยอมรับ และความถูกต้องทางการเมือง

I tried to implement the ideas behind these two episodes

ฉันพยายามใช้ความคิดเบื้องหลังสองเรื่องนี้

before or during my first art solo in 2014,

ก่อนหรือระหว่างครั้งแรก ของศิลปะแสดงเดี่ยวของฉันในปี 2014,

but I still had to put it into a story to both be understood and accepted.

แต่ก็ยังต้องเอามาลงเรื่องราว ให้ต่างฝ่ายเข้าใจและยอมรับ

By speaking in someone else's voice,

โดยการพูดเฉกเช่นเสียงของคนคนนึง

I was experimenting with detachment from ideas

ฉันได้เริ่มกำลังทดลองแยกตัวออกจากความคิด

I grew up thinking where axioms.

ฉันโตมากับความคิดว่า สัจธรรมอยู่ที่ไหน

We're in a strange place

เราอยู่ในสถานที่แปลก ๆ

where our problem is the abundance of information,

ที่ปัญหาของเราคือความอุดมสมบูรณ์ของข้อมูล

where the majority of people have a platform to be heard,

ที่ซึ่งคนส่วนใหญ่มีเวทีให้รับฟัง

but representation is still an issue.

แต่การเป็นตัวแทนยังคงเป็นปัญหา

Representing a certain group, giving them justice.

เป็นตัวแทนของบางกลุ่มเพื่อ ให้ความยุติธรรมแก่พวกเขา

All of these stories can naturally contradict,

เรื่องราวทั้งหมดนี้ ขัดแย้งกันโดยธรรมชาติได้

even if they differ slightly.

แม้จะแตกต่างกันเพียงเล็กน้อย

We as humans are not merely the shape of body that we occupy

เราในฐานะมนุษย์ไม่ได้เป็นเพียง รูปร่างของร่างกายที่เราครอบครอง

or the specific description of behavior.

หรือลักษณะเฉพาะของพฤติกรรม

We're a multiplicity of stories,

เราต่างมีเรื่องราวมากมาย

stories that often come in repetitive patterns

เรื่องที่มักมาในรูปแบบซ้ำๆ

that can be rewritten and reread.

ที่สามารถเขียนซ้ำๆ และอ่านซ้ำได้

Having been raised by screens

การที่เติบโตมากับหน้าจอ

that told me different stories about who I am and where I come from

ที่เล่าเรื่องต่างๆให้ฉันฟัง ว่าฉันเป็นใครและมาจากไหน

confused me in the best way possible.

ทำให้ฉันสับสนในทางที่ดีที่สุด

I saw that history is not as static as we thought,

ฉันเห็นประวัติศาสตร์นั้นแล้ว มันไม่คงที่อย่างที่เราคิด

that stories can be told, retold,

ที่เรื่องราวสามารถบอกเล่าซ้ำได้

read and reread.

อ่าน และ อ่านอีกครั้ง

A change of context,

บริบทที่เปลี่ยนไป

change of perspective in hindsight

เปลี่ยนมุมมองเมื่อมองย้อนกลับไป

can assign different values to everything and everyone around us.

สามารถกำหนดค่าต่าง ๆ ให้กับทุกสิ่ง และทุกคนรอบตัวเราได้

The way I see it,

นั้นคือทางที่ฉันมองเห็น

that's where artists are most important.

ที่ศิลปินมีความสำคัญมากที่สุด

To present metadocumentations of our history,

เพื่อนำเสนอ เอกสารเมตา ของประวัติศาสตร์ของเรา

to give villains their origin story.

เพื่อบอกเล่าที่มาของเหล่าวายร้าย

Nothing and no one can be said to be good or bad

ไม่มีอะไร และไม่มีใครพูดได้ว่า มันจะดีหรือไม่ดี

in isolation of the story around it.

แยกจากเรื่องราวรอบตัว

It's much like learning a new word.

มันเหมือนกับการเรียนรู้คำศัพท์ใหม่

You have to use it in a sentence for it to make sense.

คุณต้องใช้มันในประโยค เพื่อให้มันสมเหตุสมผล

And then to challenge its meaning,

แล้วมาท้าทายความหมายของมัน

you begin to use it in an infinite amount of stories.

คุณเริ่มใช้มันในเรื่องราวมากมาย

Thank you.

ขอบคุณค่ะ