Mind-blowing, magnified portraits of insects | Levon Biss

Çeviri: Figen Ergürbüz Gözden geçirme: Nihal Aksakal

So, I had been a photographer

"Mikro-heykel Projesi''ne

for 18 years

başlamadan önce

before I began the Microsculpture Project.

18 yıllık bir fotoğrafçıydım.

And in that time, I had shot global ad campaigns,

Ve o zamanlarda, dünya çapında reklam kampanyaları çekmiş,

I had the opportunity to photograph some of my generation's icons,

dönemimin ikonlarından bazılarını fotoğraflama şansı yakalamıştım,

and I was traveling the world.

aynı zamanda dünyayı geziyordum.

I got to a point in my career that I dreamed of getting to,

Kariyerimde hayal ettiğim noktaya ulaşmıştım

and yet, for some reason, I still felt a little bit unfulfilled.

fakat yine de, bir sebepten dolayı tam tatmin olmamıştım.

Despite the extraordinary things I was shooting and experiencing,

Fotoğrafladığım olağanüstü şeyler

ve yaşadığım onca tecrübe, bana biraz sıradan gelmeye başlamıştı.

they'd started to feel a little bit ordinary to me.

I was also getting concerned

Ayrıca dijital çağda fotoğrafçılığın

about how disposable photography had started to feel in the digital world,

nasıl tek kullanımlık bir şey olmaya başladığına dair endişelerim vardı.

and I really wanted to produce images that had a sense of worth again.

Tekrardan değeri olan fotoğraflar üretmek istiyordum.

And I needed a subject that felt extraordinary.

Ve olağanüstü hissettirecek bir konuya ihtiyaç duydum.

Sometimes I wish I had the eyes of a child.

Bazen bir çocuğun bakış açısına sahip olmayı diliyorum.

And by that I mean, I wish I could look at the world

Demek istediğim keşke dünyaya tıpkı küçük bir çocukken

in the same as I did when I was a small boy.

baktığım gibi bakabilseydim.

I think there is a danger, as we get older,

Bence yaşlandıkça şöyle bir tehlike var,

that our curiosity becomes slightly muted or dulled by familiarity.

merakımız aşinalıkla hafifçe susturuluyor ya da donuklaşıyor.

And as a visual creator, one of the challenges for me

Ve görsel bir yaratıcı olarak, benim için zorluklardan biri

is to present the familiar in a new and engaging way.

tanıdık olanı yeni ve ilgi çekici bir yolla sunmaktır.

Fortunately for me, though, I've got two great kids

Şanslıyım ki benim için,

who are still curious about the world.

dünyayı merak eden 2 harika çocuğa sahibim.

Sebastian -- he's still curious about the world, and in 2014, in spring,

Sebastian-- o hâlâ dünyayı merak ediyor ve 2014 yılının baharında

he brought in a ground beetle from the garden.

bahçeden bir karafatma getirdi.

There was nothing particularly special about this insect --

Bu böceğin hiçbir ayırt edici özelliği yoktu.

you know, it was a common species.

Bilirsiniz, sıradan bir türdü.

But he was still curious,

Ama o hâlâ meraklıydı

and he brought it up to my office,

ve onu alıp ofisime getirdi

and we decided to look at it under his microscope.

ve ona mikroskopla bakmaya karar verdik.

He had a little science kit for Christmas.

Noel için küçük bir bilim seti vardı.

And this is what we saw.

Ve gördüğümüz şey buydu.

Now, when I first saw this, it blew me away.

Bunu ilk gördüğümde, beni çok şaşırttı.

Up here -- this is the back of the ground beetle.

Burası-- bu karafatmanın arka tarafıydı.

When I first saw it, it reminded me of a galaxy.

Onu ilk gördüğümde, bana bir galaksiyi hatırlattı.

And all the time, this had just been outside our window.

Sürekli,penceremizin dışındaydı.

You know, I was looking for this extraordinary subject,

Bu olağan dışı konuyu araştırıyordum

and it took Seb's eyes and curiosity to bring it in to me.

ve bu da Sebastian'ın meraklı bakışlarını üzerime çekti.

So I decided to photograph it for him, and this is what I produced.

Ben de onun için bunu fotoğraflamaya karar verdim ve bu da yarattığım şey.

I basically asked myself two simple questions.

Kendime iki basit soru sordum.

The first one:

Birincisi:

Could I take all my knowledge and skill of photographic lighting

Tüm fotografik aydınlatma bilgi ve becerilerimi alıp

and take that onto a subject that's five millimeters long?

beş milimetre uzunluğunda olan bir obje üzerine aktarabilir miydim?

But also: Could I keep creative control over that lighting

Ama ayrıca: Yaratıcı kontrolü bu boyuttaki

on a subject that size?

bir obje üzerinde tutabilir miydim?

So I practiced on some other found specimens,

Ben de başka bulunmuş örnekler üzerinde çalıştım,

and I approached the Oxford University Museum of Natural History

projeyi geliştirmek ve Oxford Üniversitesi Doğal Tarih Müzesi ile

to see if I could have access to their collection,

koleksiyonuna erişmek için,

to progress the project.

iletişime geçtim.

And I went up there for a meeting,

Ve görüşmek için oraya gittim

and I showed them some of the images that I'd been shooting,

ve onlara çekmiş olduğum bazı görüntüleri gösterdim

and they could see the kind of detail I was able to get.

ve benim gözlemleyebildiğim detayları onlar da görebildi.

I don't think they'd ever really seen anything quite like it before,

Onların daha önce böyle bir şey gördüğünü zannetmiyorum

and from that point forward, they gave me open access

ve o andan itibaren,

to their entire collection

tüm koleksiyona açık erişimine

and the assistance of Dr. James Hogan, their entomologist.

ve Entomolojist Dr. James Hogan'ın yardımına izin verdiler.

Now, over the next two-and-a-half years,

Sonraki iki buçuk sene

I shot 37 insects from their collection.

onların koleksiyonundan 37 tane böcek fotoğrafladım.

And the way I work

Ve benim çalışma tarzıma göre,

is that I essentially split the insect up into multiple sections,

aslında ben böceği birden fazla bölüme ayırıyorum

and I treat each one of those sections like a small still life.

ve her bir bölüme küçük bir natürmort gibi davranıyorum.

So for example, if I was photographing the eye of the insect,

Yani örneğin, böceğin gözünü fotoğrafladığımda,

which is normally quite smooth and dome-shaped,

ki bu normalde epey pürüzsüz ve kubbelidir,

then I'd use a light source that is large and soft and diffuse,

büyük, yumuşak ve yaygın olan bir ışık kaynağı kullanırdım,

so I don't get any harsh hot spots on that surface.

böylece o yüzeyde herhangi bir parlak nokta elde etmiyorum.

But once my attention turns over to a hairy leg,

Ama bir kez ilgim tüylü bir bacağa döndü mü,

that lighting setup will change completely.

o ışıklandırma tamamıyla değişir.

And so I make that one tiny section look as beautiful as I possibly can,

Ve bu yüzden o küçük bölgeyi elimden geldiğince güzel göstermeye çalışırım,

and I work my way across the insect

20 ile 25 arasında farklı bölmeler elde edene kadar

until I have about 20 or 25 different sections.

böceklerle olan işime devam ediyorum.

The issue with photography at high magnification

Yüksek büyütme fotoğrafçılığındaki sorun

is that there is inherently a very shallow depth of field.

şu ki; doğal olarak çok sığ bir alan derinliği olmasıdır.

So to get around that, what I do is,

Bu yüzden bunu aşmak için yaptığım şey,

I put my camera on a rail

kameramı her çekim arasında 10 mikron kımıldatıp

that I can automate to move 10 microns in between each shot.

otomatikleştirebileciğim bir raya yerleştirmektir.

That's about one-seventh the width of a human hair.

Bu tam olarak insan saçının genişliğinin 7'de 1'i.

And then that provides me with a deep stack of images.

Ve sonra bu bana derin bir görüntü yığını sağlıyor.

Each has a tiny sliver of focus all the way through.

Her birinin içinden tamamıyla geçen küçük şeritli bir odağı vardır.

And I can squash that down

Ve önden arkaya doğru odaklanmış bir görüntü elde etmek için

to produce one image that is fully focused from front to back.

tamamen sıkıştırabiliyorum.

So essentially, that gives me 25 sections that are fully focused

Ve bu da bana tamamen odaklanmış ve güzel aydınlatılmış

and beautifully lit.

25 bölüm veriyor.

Now, each one of my images

Her bir görüntü

is made up of anywhere between 8- and 10,000 separate shots.

8 ila 10.000 ayrı görüntüden oluşuyor.

They take about three-and-a-half weeks to create,

Bunları oluşturmak üç buçuk haftayı buluyor.

and the file sizes on average are about four gigabytes.

Ve dosya boyutları da ortalama olarak 4 gigabaytı buluyor.

So I've got plenty of information to play with when I'm printing.

Baskıyı yaparken ilgilenecek bir sürü bilgim var.

And the prints at the exhibition are around the three-meter mark.

Ve sergideki baskılar da yaklaşık üç metre boyunda.

In fact, I had a show in Milan two weeks ago,

Bu arada,iki hafta önce Milano'da bir sergim vardı.

and we had some prints there that were nine meters long.

Ve o sergide dokuz metrelik baskılarımız vardı.

Biliyorsunuz ki, bu görüntüler üzerinde

But, you know, I realize

that these images still have to work in the digital world.

halen daha dijital dünyada çalışılması gerektiğini anladım.

There's no point in me putting all my blood, sweat and tears

Eğer bu görüntüler ekranda sadece 500 piksel göstereceklerse

into these pictures

bu resimlere bütün alın terimi dökmenin

if they're only going to be showing 500 pixels on a screen.

benim için hiçbir anlamı yok.

So with the help of Rob Chandler and Will Cookson,

Rob Chanler ve Will Cookson'ın yardımlarıyla

we developed a website

bir internet sitesi geliştirdik.

that enables the viewer to immerse themselves

Site, ziyaretçilerin tamamı dört gigabayt olan dosyalara

into the full four-gigabyte files,

erişmelerine imkân veriyor.

and they can explore all that microscopic detail.

Ve mikroskobik detayları görüp inceleyebiliyorlar.

So if you have the time, and I encourage you,

Eğer zamanınız varsa microsculpture.net adresini

please visit microsculpture.net

ziyaret etmenizi şiddetle tavsiye ediyorum.

and go and have a play.

It's good fun.

Girin ve eğlenin.

Gerçekten eğlenceli.

I first showed the work at Oxford,

İlk gösterim Oxford'da idi.

and since then, it's moved on to the Middle East.

Oradan sonra, Orta Doğu'ya taşındı.

It's now back in Europe and goes to Copenhagen this month.

Şuan tekrardan Avrupa'da ve bu ay Kopenhag'a gidiyor.

And the feedback has been great.

Ve geri dönüşler gerçekten muhteşemdi.

You know, I get emails, actually, from all over the world --

Bilirsiniz, bir çok e-posta alıyorum özellikle dünya genelinden,

from teachers, at the moment, who are using the website in school.

şu anda, okullarda internet sitemizi kullanan öğretmenlerden.

The kids are using them on the tablet.

Çocuklar da tablet üzerinden kullanıyorlar.

They're zooming into the pictures

Resimlere zoom yaparak

and using it for art class, biology class.

sanat ve biyoloji derslerinde kullanıyorlar.

And that's not something I planned.

Bu benim planladığım bir şey değildi.

That's just a beautiful offshoot of the project.

Bu sadece çok güzel bir yan proje oldu.

In fact, one of the things I like to do at the exhibitions

Aslında, sergilerde yapmayı sevdiğim şeylerden biri de

is actually look at the kiddies' reactions.

çocukların verdikleri tepkileri gözlemlemek.

And, you know, standing in front of a three-meter insect,

Bilirsiniz, üç metrelik bir böceğin önünde durmak...

they could have been horrified.

Dehşete kapılmış gözüküyorlar.

But they're not. They look in wonder.

Fakat öyle değil. Aslında merak içinde bakıyorlar.

This little chap here, he stood there for five minutes, motionless.

Bu küçük adam, beş dakika boyunca hareketsizce durdu.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

And at the end of the day, actually, at the end of the day at the exhibitions,

Ve sergi gününün sonunda,

we have to wipe down the lower third of the big prints --

üç büyük baskının da alt kısımlarını silmek zorunda kaldık.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

just to remove all those sticky handprints,

Yapış yapış el izleri yüzünden,

because all they want to do is touch those big bugs.

çünkü hepsi o kocaman böceklere dokunmak istiyorlardı.

I do want to leave you with one final image, if that's OK.

Eğer uygunsa, sizlere son bir resim ile veda etmek istiyorum.

This has to do with Charles Darwin.

Bu tabii ki de Charles Darwin olmalıydı.

One of the recent images that I photographed

Son fotoğrafladığım görüntülerden biri

was this one here.

buradaki.

I'm talking about the creature in the box, not my cat.

Kutunun içindeki yaratıktan söz ediyorum, kedimden değil.

And this is a shield bug

Bu Charles Darwin'in

that Charles Darwin brought back from Australia

Avustralya'dan 1836'da HMS Beagle'da getirdiği

on the HMS Beagle in 1836.

bir kabuklu böcek.

And when I got it home,

Eve vardığımda,

I stood in my kitchen and stared at it for about 20 minutes.

mutfakta durup 20 dakika kadar bakakaldım.

I couldn't believe I was in possession of this beautiful creature.

Bu güzel varlığa sahip olduğuma inanamadım

And at that moment, I kind of realized

ve o an farkettim ki

that this validated the project for me.

bu benim için onaylanmış bir projeydi.

The fact that the museum was willing to risk me playing with this

Müzenin, beni oynadığım için riske atmaya hevesli olması

kind of showed me that my images had worth --

bu resimlerin değerli olduğunu gösterdi.

you know, they weren't disposable.

Bilirsiniz, ürettiğim resimler

That's the image that I produced.

tek kullanımlık değillerdi.

I often wonder, still, when I look at this:

Sık sık hâlâ merak ederim

What would Charles Darwin make of these images?

Charles Darwin bu resimlerle ne yapardı?

Do you think he'd like his picture of his shield bug? I hope so.

Sizce kabuklu böcek resmini beğenir miydi? Umarım.

So --

Yani...

(Applause)

(Alkış)

You know, I think it's strange in a way.

Bence bu bir bakıma garip.

I'm a visual person, I'm a creative person,

Ben görsel bir insanım. Ben yaratıcı biriyim.

but I still needed the eyes of a child to find my extraordinary subject.

Ama hâlâ olağan dışı konuları bulmak için bir çocuğun bakış açısına ihtiyacım var.

That's the way it was.

Bu şekilde oldu.

So all I can say is, thank you very much, Sebastian;

Söyleyebileceğim tek şey çok teşekkür ederim Sebastian,

I am very, very grateful.

ben çok ama çok minnettarım.

Thank you.

Teşekkürler.

(Applause)

(Alkış)