Jason McCue: Terrorism is a failed brand

Jason McCue: Terörizm başarısız bir markadır

Translator: Joseph Geni Reviewer: Morton Bast

Çeviri: Polat Kizildag Gözden geçirme: Ahmet Koç

We most certainly do talk to terrorists, no question about it.

Biz kesin surette teröristlerle konuşuyoruz, hiç şüphesiz.

We are at war with a new form of terrorism.

Terörizmin yeni bir türüyle savaştayız.

It's sort of the good old, traditional form of terrorism,

Terörizmin bu türü, bir çeşit eskiden kalma, geleneksel

but it's sort of been packaged for the 21st century.

fakat, 21. yüzyıla uygun hale getirilmiş biçimidir.

One of the big things about countering terrorism

Terörle mücadele hakkındaki en büyük konulardan biri,

is, how do you perceive it?

onu nasıl algıladığınızla ilgilidir.

Because perception leads to your response to it.

Çünkü algılama, sizin ona karşı duruşunuzu şekillendirir.

So if you have a traditional perception of terrorism,

Bu yüzden eğer geleneksel bir terörizm algısına sahipseniz,

it would be that it's one of criminality, one of war.

bu algı onun suç ya da savaş anlamına gelir.

So how are you going to respond to it?

Peki buna karşı nasıl bir karşılık vereceksiniz?

Naturally, it would follow that you meet kind with kind.

Haliyle, nasıl tepki gösterirseniz, aynı karşılığı alırsınız. Savaşırsınız.

You fight it. If you have a more modernist approach,

Eğer daha yenilikçi bir yaklaşıma sahipseniz,

and your perception of terrorism is almost cause-and-effect,

ve terörizm algınız yaklaşık olarak sebep-sonuç ilişkisine dayalıysa,

then naturally from that, the responses that come out of it

bu halde doğal olarak, ortaya çıkan tepkiler

are much more asymmetrical.

çok daha fazla asimetrik olur.

We live in a modern, global world.

Modern ve küresel bir dünyada yaşıyoruz.

Terrorists have actually adapted to it.

Teröristler pekala buna adapte olmuşlardır.

It's something we have to, too, and that means the people

Bu bizim de yapmamız gereken bir şeydir, yani

who are working on counterterrorism responses

terörle mücadele yöntemleri üzerinde çalışan insanlar,

have to start, in effect, putting on

doğrusu Google çerçeveli gözlüklerini

their Google-tinted glasses, or whatever.

ya da her neyse, takmayı bırakmalıdırlar.

For my part, what I wanted us to do was just to look at

Bana gelince, benim istediğim şey sadece

terrorism as though it was a global brand,

terörizme gibi küresel bir markaymış

say, Coca-Cola.

gibi bakmak, diyelim ki Coca-Cola.

Both are fairly bad for your health. (Laughter)

Her ikisi de sağlığınız için yeterince zararlı. (Gülüşmeler)

If you look at it as a brand in those ways,

Terörizme bir marka şeklinde baktığınızda,

what you'll come to realize is, it's a pretty flawed product.

onun oldukça kusurlu bir ürün olduğunu fark edeceksiniz.

As we've said, it's pretty bad for your health,

Dediğimiz gibi, bu sağlığınız için büyük ölçüde zararlıdır,

it's bad for those who it affects,

etkilediği kişiler için kötüdür,

and it's not actually good if you're a suicide bomber either.

ve eğer bir canlı bomba iseniz doğrusu bu da iyi değildir.

It doesn't actually do what it says on the tin.

Aslına bakıldığında vaat ettiklerini de yerine getirmez.

You're not really going to get 72 virgins in heaven.

Gerçekten de cennette 72 bakire elde edemeyeceksiniz.

It's not going to happen, I don't think.

Böyle olacağını düşünmüyorum.

And you're not really going to, in the '80s, end capitalism

Ve gerçekten, 80'lerde bu gruplardan birini destekleyerek

by supporting one of these groups. It's a load of nonsense.

kapitalizmi sona erdirmeniz mümkün değildi. Bu çok anlamsızdı.

But what you realize, it's got an Achilles' heel.

Ancak, fark ettiğiniz şu ki; zayıf tarafları var.

The brand has an Achilles' heel.

Bu markanın zayıf noktaları var.

We've mentioned the health,

Sağlıktan söz ettik,

but it needs consumers to buy into it.

fakat rağbet görmesi için tüketicilere ihtiyacı var.

The consumers it needs are the terrorist constituency.

İhtiyacı olan tüketiciler ise, terör destekçileridir.

They're the people who buy into the brand, support them,

Bu destekçiler, bu markayı benimseyen, onlara destek olan,

facilitate them, and they're the people

onlara yardım eden ve

we've got to reach out to.

bizim yardım elini uzatmamız gereken insanlardır.

We've got to attack that brand in front of them.

Bu markaya onların gözü önünde saldırmalıyız.

There's two essential ways of doing that, if we carry on this brand theme.

Bu marka bahsine devam edecek olursak, bunu yapmanın iki temel yolu var.

One is reducing their market. What I mean is,

Birincisi pazar alanlarını daraltmak.

it's their brand against our brand. We've got to compete.

Yani, onların markası bizim markamıza karşı. Rekabet etmemiz lazım.

We've got to show we're a better product.

Bizim daha iyi bir ürün olduğumuzu göstermeliyiz.

If I'm trying to show we're a better product,

Eğer bizim daha iyi bir ürün olduğumuzu göstermeyi denersem,

I probably wouldn't do things like Guantanamo Bay.

muhtemelen Guantanamo körfezinde olanlar gibi şeyler yapmazdım.

We've talked there about curtailing the underlying need

Daha önce, ürünün kendisi için temel ihtiyaçları

for the product itself. You could be looking there at

kısmaktan bahsettik. Orada, yoksulluk ve adaletsizlik

poverty, injustice, all those sorts of things

gibi terörizmi besleyen tüm bu tür konuları

which feed terrorism.

bulmaya çalışmış olabilirsiniz.

The other thing to do is to knock the product,

Yapılması gereken diğer şey ise ürüne darbe vurmaktır,

attack the brand myth, as we've said.

söylediğimiz gibi, marka efsanesine saldırmak.

You know, there's nothing heroic about killing a young kid.

Bilirsiniz, küçük bir çocuğu öldürmenin kahramanlıkla hiç bir ilgisi yoktur.

Perhaps we need to focus on that and get that message back across.

Belki de, bu duruma odaklanmalı ve bu durumun anlaşılmasını sağlamalıyız.

We've got to reveal the dangers in the product.

Üründeki tehlikeleri su yüzüne çıkarmalıyız.

Our target audience, it's not just the producers of terrorism,

Bizim hedef kitlemiz, sadece terörizmi sahneye koyanlar değil,

as I've said, the terrorists.

daha önce de dediğim gibi, teröristlerdir.

It's not just the marketeers of terrorism,

Sadece terörizmi finanse eden, ona yardım eden

which is those who finance, those who facilitate it,

pazarlamacıların yanı sıra, aynı zamanda

but it's the consumers of terrorism.

terörizm tüketicileri de hedef kitlemizdir.

We've got to get in to those homelands.

Barındıkları bu yerlerin içlerine girmeliyiz.

That's where they recruit from. That's where they get their power and strength.

Bu yerler taraftar topladıkları, güçlerini ve kuvvetlerini kazandıkları yerlerdir.

That's where their consumers come from.

Bu yerler tüketicilerinin geldikleri yerlerdir.

And we have to get our messaging in there.

Ve biz mesajlarımızı tam da bu yerlere iletmeliyiz.

So the essentials are, we've got to have interaction

Bu yüzden, teröristlerle, yardımcılarıyla vb. bu alanlarda

in those areas, with the terrorists, the facilitators, etc.

karşılıklı etkileşim içinde olmalıyız.

We've got to engage, we've got to educate,

İletişim içinde olmalıyız, eğitmeliyiz,

and we've got to have dialogue.

ve diyalog kurmalıyız.

Now, staying on this brand thing for just a few more seconds,

Şimdi, bu marka konusu üzerinde kalarak birkaç saniye daha düşünün,

think about delivery mechanisms.

sevk mekanizmaları hakkında düşünün.

How are we going to do these attacks?

Bahsettiğimiz saldırıları nasıl gerçekleştireceğiz?

Well, reducing the market is really one for governments

Pekala, pazar payını azaltmak gerçekten hükümetlere ve

and civil society. We've got to show we're better.

sivil topluma yöneliktir. Daha iyi olduğumuzu göstermeliyiz.

We've got to show our values.

Değerlerimizi göstermeliyiz.

We've got to practice what we preach.

Neyi öğütleyeceğimize çalışmalıyız.

But when it comes to knocking the brand,

Ne var ki, iş o markaya darbe vurmaya geldiğinde,

if the terrorists are Coca-Cola and we're Pepsi,

varsayalım teröristler Coca-Cola olsun ve biz de Pepsi,

I don't think, being Pepsi, anything we say about Coca-Cola,

bizim Pepsi olarak Coca-Cola hakkında söyleyeceklerimize

anyone's going to believe us.

kimsenin inanacağını sanmıyorum.

So we've got to find a different mechanism,

Bu yüzden daha farklı bir yöntem bulmalıyız,

and one of the best mechanisms I've ever come across

ve benim şu ana kadar arayıp bulduğum en iyi yöntem

is the victims of terrorism.

terörizmin mağdurlarıdır.

They are somebody who can actually stand there and say,

Onlar orada dikilip aslında size;

"This product's crap. I had it and I was sick for days.

"Bu ürün berbat. Aldım ve günlerce hasta oldum.

It burnt my hand, whatever." You believe them.

Elimi yaktı." vb. şeyler söyleyebilirler. Ve onlara inanırsınız.

You can see their scars. You trust them.

Onların yaralarını görebilirsiniz. Onlara güvenirsiniz.

But whether it's victims, whether it's governments,

Fakat ister mağdur olalım, ister hükümet veya sivil toplum örgütü

NGOs, or even the Queen yesterday, in Northern Ireland,

ve hatta dün Kuzey İrlandayı ziyaret eden İngiltere Kraliçesi,

we have to interact and engage with those different

biz hepimiz, terörizmin bu farklı katmanlarıyla

layers of terrorism, and, in effect,

etkileşim ve iletişim içinde olmalıyız.

we do have to have a little dance with the devil.

Doğrusu birazcık şeytanla dans etmeliyiz.

This is my favorite part of my speech.

Konuşmamın bu bölümü benim en sevdiğim kısım.

I wanted to blow you all up to try and make a point,

Ben sizin hepinizi havaya uçurmak ve bir noktaya dikkat çekmek istedim,

but — (Laughter) —

fakat - (Gülüşmeler) -

TED, for health and safety reasons, have told me

TED, sağlık ve güvenlik gerekçeleriyle,

I've got to do a countdown, so

önce geriye doğru saymam gerektiğini söyledi.

I feel like a bit of an Irish or Jewish terrorist,

İçimden bir parça İrlandalı ya da Yahudi bir terörist olmak geçiyor,

sort of a health and safety terrorist, and I — (Laughter) —

fakat bir tür sağlıklı ve güvenli terörist. - (Gülüşmeler) -

I've got to count 3, 2, 1, and

Şimdi 3, 2, 1, diye geriye sayacağım ve

it's a bit alarming, so thinking of what my motto would be,

bu biraz korkutucu olabilir, ve sloganımın ne olacağını düşünürken,

and it would be, "Body parts, not heart attacks."

bu, "Kalp krizi değil, vücut parçaları." olabilir.

So 3, 2, 1. (Explosion sound)

Evet 3, 2, 1. (Patlama sesi)

Very good. (Laughter)

Çok güzel. (Gülüşmeler)

Now, lady in 15J was a suicide bomber amongst us all.

Şimdi, 15J de oturan bayan aramızdaki canlı bomba olsun.

We're all victims of terrorism.

Hepimiz terörizm mağduruyuz.

There's 625 of us in this room. We're going to be scarred for life.

Burada toplam 625 kişiyiz ve hepimiz ömür boyu bu yarayı taşıyacağız.

There was a father and a son who sat in that seat over there.

Oradaki koltukta oturan bir baba oğul vardı.

The son's dead. The father lives.

Çocuk öldü fakat baba hayatta kaldı.

The father will probably kick himself for years to come

Baba büyük bir ihtimalle, oğlunun yerine o koltuğa kendisi

that he didn't take that seat instead of his kid.

oturmadığından dolayı yıllarca pişmanlık duyacak.

He's going to take to alcohol, and he's probably

Alkol kullanmaya başlayacak ve muhtemelen

going to kill himself in three years. That's the stats.

üç yıl içinde intihar edecek. Durum bu şekilde.

There's a very young, attractive lady over here,

Hemen şurada çok genç ve çekici bir bayan var,

and she has something which I think's the worst form

ve o, benim bir intihar saldırısından sonra şimdiye kadar

of psychological, physical injury I've ever seen

gördüğüm en kötü psikolojik ve fiziksel bir

out of a suicide bombing: It's human shrapnel.

yaraya sahip: İnsan şarapneli.

What it means is, when she sat in a restaurant

Bunun anlamı, o ileride, gelecek 10 yılda ya da 15 yılda

in years to come, 10 years to come, 15 years to come,

ne zaman bir restorana gitse,

or she's on the beach, every so often she's going to start

veya plajdayken, sürekli cildini oğuşturacak ve

rubbing her skin, and out of there will come

oradan çıkacak olan tek şey ise

a piece of that shrapnel.

bir şarapnel parçası olacak.

And that is a hard thing for the head to take.

Ve bu başa çıkılması zor bir durum.

There's a lady over there as well who lost her legs

Orada, bu saldırıda bacaklarını kaybetmiş

in this bombing.

bir bayan daha var.

She's going to find out that she gets a pitiful amount

O da, başına gelenlerden sonra bakımı için

of money off our government

hükümet tarafından verilen acınacak miktarda bir

for looking after what's happened to her.

para alacağını öğrenecek.

She had a daughter who was going to go to one of the best

Onun bir de en iyi üniversitelerden birine giden bir kızı var.

universities. She's going to give up university

Kızı da, annesiyle ilgilenebilmek için,

to look after Mum.

üniversite eğitimini yarıda bırakacak.

We're all here, and all of those who watch it

Buradaki herkes ve bu olayı izleyen kişilerin

are going to be traumatized by this event,

hepsi bu olay yüzünden travma geçirecekler,

but all of you here who are victims are going to learn

fakat burada bulunan siz terör mağdurları

some hard truths.

bazı acı gerçekleri öğreneceksiniz.

That is, our society, we sympathize, but after a while,

Bu bizim aynı duyguları paylaştığımız toplumumuz, fakat bir süre sonra

we start to ignore. We don't do enough as a society.

görmezden gelmeye başlıyoruz. Toplum olarak yeterince rol üstlenmiyoruz.

We do not look after our victims, and we do not enable them,

Mağdurlarla ilgilenmiyoruz ve onlara olanak sağlamıyoruz,

and what I'm going to try and show is that actually,

ve aslında benim belirtmeye çalıştığım şey şu ki;

victims are the best weapon we have

mağdurlar, daha fazla terörizme karşı

against more terrorism.

bizim en iyi silahımızdır.

How would the government at the turn of the millennium

Peki devlet yönetimi bugün milenyum başlarında nasıl bir

approach today? Well, we all know.

yaklaşım sergilerdi? Aslında hepimiz biliyoruz.

What they'd have done then is an invasion.

Şu halde yapacakları şey bir saldırı olurdu.

If the suicide bomber was from Wales,

Eğer canlı bomba Galler vatandaşı olsaydı,

good luck to Wales, I'd say.

Galler'e iyi şanslar derdim.

Knee-jerk legislation, emergency provision legislation --

Hepimizin bildiği gibi, toplumumuzun temelini sarsan --

which hits at the very basis of our society, as we all know --

düşünülmeden alınmış etkisiz kanunlar ve olağanüstü hal hükümleri --

it's a mistake.

bir hatadır.

We're going to drive prejudice throughout Edinburgh,

Edinburgh'un tamamına, Birleşik Krallığın tamamına,

throughout the U.K., for Welsh people.

Gallerli insanlar hakkında ön yargı pompalayacağız.

Today's approach, governments have learned from their mistakes.

Zamanımızın yaklaşımıyla, hükümetler hatalarından ders almış durumdalar.

They are looking at what I've started off on,

Benim daha önce sözünü ettiğim, terörizme karşı

on these more asymmetrical approaches to it,

daha asimetrik yaklaşımları ve sebep sonuç ilişkisine dayalı

more modernist views, cause and effect.

daha yenilikçi görüşleri tetkik ediyorlar.

But mistakes of the past are inevitable.

Fakat geçmişin hataları kaçınılmazdır.

It's human nature.

Bu insanoğlunun doğasıdır.

The fear and the pressure to do something on them

Bir şey yapmanın insanlar üzerindeki korku ve baskısı

is going to be immense. They are going to make mistakes.

çok büyüktür ve bu yüzden hata yaparlar.

They're not just going to be smart.

Sadece zeki olamıyorlar.

There was a famous Irish terrorist who once summed up

Meşhur bir İrlandalı terörist, bir keresinde konuyu

the point very beautifully. He said,

çok güzel bir şekilde özetlemişti. Demişti ki;

"The thing is, about the British government, is, is that it's got

"İngiliz hükümeti hakkındaki şey şu ki, onlar her zaman şanslı

to be lucky all the time, and we only have to be lucky once."

olmak zorundalar, biz ise sadece bir kere şanslı olmalıyız."

So what we need to do is we have to effect it.

Bu yüzden yapmamız gereken şey etkili olmaktır.

We've got to start thinking about being more proactive.

Daha proaktif olabilmek için düşünmeye başlamalıyız.

We need to build an arsenal of noncombative weapons

Terörizmle olan bu savaşta, öldürücü olmayan silahlarla

in this war on terrorism.

dolu bir cephane inşa etmeliyiz.

But of course, it's ideas -- is not something that governments do very well.

Tabi ki bu fikirler, hükümetlerin çok da başarılı olduğu konular değil.

I want to go back just to before the bang, to this idea of

Ben şimdi patlamadan önceki konuya, marka fikrine,

brand, and I was talking about Coke and Pepsi, etc.

geri dönmek istiyorum. Cola ve Pepsi hakkında konuşuyordum.

We see it as terrorism versus democracy in that brand war.

Bu konuyu marka savaşlarında terörizm demokrasi karşıtlığı olarak görüyoruz.

They'll see it as freedom fighters and truth

Onlar ise, adaletsizliğe ve emperyalizme vb. karşı,

against injustice, imperialism, etc.

özgürlük savaşçıları ve gerçeklik olarak görüyorlar.

We do have to see this as a deadly battlefield.

Biz bu durumu, ölümcül bir savaş alanı olarak görmeliyiz.

It's not just [our] flesh and blood they want.

Teröristlerin istediği şey sadece bizim insanlığımız değil.

They actually want our cultural souls, and that's why

Onlar aslında bizim kültürel ruhlarımızı istiyorlar, ve bu yüzden

the brand analogy is a very interesting way of looking at this.

marka benzetmesi konuya ilginç bir bakış açısı getirmektedir.

If we look at al Qaeda. Al Qaeda was essentially

El-Kaide'ye baktığımız zaman, El-Kaide esasen

a product on a shelf in a souk somewhere

pazar yerinde bir kenara atılmış ve

which not many people had heard of.

çoğu insanın duymadığı bir üründü.

9/11 launched it. It was its big marketing day,

9/11 bu örgütü piyasaya sürmüştür. O gün büyük bir pazarlama

and it was packaged for the 21st century. They knew what they were doing.

günüydü ve 21. yüzyıl için montajlanmıştı. Ne yaptıklarının farkındaydılar.

They were effectively [doing] something in this brand image

Onlar, dünyanın her yerinde nerede yoksulluk, eğitimsizlik ve adaletsizlik varsa,

of creating a brand which can be franchised around

bu yerlerde bayiliklerini oluşturacak bir marka yaratmak

the world, where there's poverty, ignorance and injustice.

için etkili bir şekilde çalışıyorlardı.

We, as I've said, have got to hit that market,

Dediğim gibi, bizler bu pazar alanına saldırmalıyız,

but we've got to use our heads rather than our might.

fakat gücümüz yerine aklımızı kullanmalıyız.

If we perceive it in this way as a brand, or other ways of thinking at it like this,

Onu bir markaymış gibi bu şekilde görürsek veya düşünürsek

we will not resolve or counter terrorism.

terörle mücadele etmiş veya onu çözüme kavuşturmuş olmayacağız.

What I'd like to do is just briefly go through a few examples

Yapmak istediğim şey, farklı bir şekilde yaklaştığımız ve uğraştığımız

from my work on areas where we try and approach these things differently.

çalışma alanlarımdan kısaca birkaç örnek sunmak.

The first one has been dubbed "lawfare,"

Bunlardan birincisine, daha iyi bir kelime bulunamadığından dolayı,

for want of a better word.

"hukuk eylemi" ünvanı verildi.

When we originally looked at bringing civil actions against terrorists,

Başlangıçta terörizme karşı sivil bir eylem tarzı getirmeye çalıştığımızda,

everyone thought we were a bit mad and mavericks

herkes bizim biraz çılgın, aykırı ve çatlak olduğumuzu

and crackpots. Now it's got a title. Everyone's doing it.

düşünmüştü. Şimdi bir başlığı bile var. Herkes bunu yapıyor.

There's a bomb, people start suing.

İnsanların dava ettikleri bir bombalı eylem var.

But one of the first early cases on this was the Omagh Bombing.

Fakat bu konudaki ilk davalardan biri Omagh saldırısıdır.

A civil action was brought from 1998.

1998'deki bu saldırı sivil eylemi gündeme getirdi.

In Omagh, bomb went off, Real IRA,

Omagh'da bomba 'Gerçek IRA' tarafından

middle of a peace process.

barış sürecinin orta yerinde infilak ettirildi.

That meant that the culprits couldn't really be prosecuted

Bunun anlamı; birçok sebepten dolayı, muhtemelen barış

for lots of reasons, mostly to do with the peace process

süreci ile alakalı olarak, suçlular gerçekten yargılanamadı,

and what was going on, the greater good.

ve olup bitenler birçok insanın iyiliğine oldu.

It also meant, then, if you can imagine this,

Bu durum ayrıca, eğer hayalinizde canlandırabilirseniz,

that the people who bombed your children

çocuklarınızı ve eşlerinizi bombalayan insanların

and your husbands were walking around the supermarket

yaşadığınız yerdeki süpermarket etrafında gezebildiği

that you lived in.

anlamına da gelmekteydi.

Some of those victims said enough is enough.

Bu mağdurlardan bazıları için bu kadarı da fazla oldu.

We brought a private action, and thank God, 10 years later,

Biz de kişisel bir eylem geliştirdik ve çok şükür 10 yıl sonra

we actually won it. There is a slight appeal on

sahiden de kazandık. Bu konuda önemsiz bir temyiz devam

at the moment so I have to be a bit careful,

ediyor, bu yüzden birazda olsa dikkatli olmalıyım,

but I'm fairly confident.

ama oldukça eminim.

Why was it effective?

Peki neden bu etkili oldu?

It was effective not just because justice was seen to be done

Bu, sadece büyük bir boşluğun olduğu adaletin tecelli

where there was a huge void.

ettiğinin görülmesinden dolayı etkili olmadı.

It was because the Real IRA and other terrorist groups,

Etkiliydi çünkü Gerçek IRA ve diğer terör örgütlerinin bütün

their whole strength is from the fact that they are

gücü onların mazlum olduğu gerçeğine dayanıyordu.

an underdog. When we put the victims as the underdog

Ne zaman biz mağdurları mazlum konumuna koyduk ve

and flipped it, they didn't know what to do.

olayı tersine çevirdik, ne yapacaklarını bilemez hale geldiler.

They were embarrassed. Their recruitment went down.

Utandılar ve taraftar toplama oranları düştü.

The bombs actually stopped -- fact -- because of this action.

Bombalar bu eylem yüzünden -mevcut durumu- bitirdi.

We became, or those victims became, more importantly,

Daha da önemlisi, biz veya mağdurlar, adeta

a ghost that haunted the terrorist organization.

terör örgütlerine karşı hortlayan bir hayalet haline geldik.

There's other examples. We have a case called Almog

Başka örnekler de var. Almog adında bir davamız var.

which is to do with a bank that was,

Bu dava, bizim iddiamıza göre,

allegedly, from our point of view,

canlı bombalara ödenek sağlayan

giving rewards to suicide bombers.

bir banka ile ilgili yürütülüyor.

Just by bringing the very action,

Sadece aleyhine dava açmamızla birlikte,

that bank has stopped doing it, and indeed,

banka bu işi yapmayı durdurdu, ve gerçeği söylemek gerekirse,

the powers that be around the world, which for real politic

dünya üzerindeki güçler, siyasi sebeplerden dolayı,

reasons before, couldn't actually deal with this issue,

aslında bu meselenin üstesinden gelemedi.

because there was lots of competing interests,

Çünkü rekabet halinde olan birçok çıkar vardı.

have actually closed down those loopholes in the banking system.

Bu dava bankacılık sistemindeki yasal boşluklara son verdi.

There's another case called the McDonald case,

Bir başka dava ise McDonald davasıdır.

where some victims of Semtex, of the Provisional IRA bombings,

Bu dava, Geçici IRA'nın bombalı eylemi sonucu, bazı Semteks mağdurları ile ilgilidir,

which were supplied by Gaddafi, sued,

ve Kaddafi tarafından desteklenerek açıldı.

and that action has led to amazing things for new Libya.

Bu hareket, yeni Libya için inanılmaz şeylere öncülük etti.

New Libya has been compassionate towards those victims,

Yeni Lİbya terör mağdurlarına karşı merhametli olmaya başladı,

and started taking it -- so it started a whole new dialogue there.

ve bunu üstlenmesi sonucunda orada yeni bir diyalog oluştu.

But the problem is, we need more and more support

Fakat esas sorun, bizim bu tarz düşünceler ve davalar için

for these ideas and cases.

daha da fazla desteğe ihtiyacımız var.

Civil affairs and civil society initiatives.

Sivil ilişkiler ve sivil toplum girişimleri.

A good one is in Somalia. There's a war on piracy.

Somali buna güzel bir örnektir. Orada korsanlığa karşı bir savaş var.

If anyone thinks you can have a war on piracy

Eğer biri, terörizmle savaşıldığı gibi korsanlıkla da

like a war on terrorism and beat it, you're wrong.

savaşıp kazanabileceğini düşünüyorsa, yanılıyor.

What we're trying to do there is turn pirates to fisherman.

Bizim orada yapmaya çalıştığımız, korsanları balıkçılığa döndürmek oldu.

They used to be fisherman, of course,

Onlar tabi ki önceden balıkçılık yapıyorlardı,

but we stole their fish and dumped a load of toxic waste

fakat biz onların balıklarını çaldık ve zehirli atık dolu sularına boşalttık.

in their water, so what we're trying to do is create

Dolayısıyla yapmaya çalıştığımız şey, balıkçılık endrüstrisinde

security and employment by bringing a coastguard

bir sahil korumaya sebebiyet vererek, güvenlik ve

along with the fisheries industry, and I can guarantee you,

istihdam yaratmaktı. Ve sizi temin ederim ki,

as that builds, al Shabaab and such likes will not have

bu durum geliştikçe, al Shabaab ve diğerleri, insanları kendi

the poverty and injustice any longer to prey on those people.

ağlarına düşürmek için kullandıkları yoksulluğu ve adaletsizliği kullanamayacaklar.

These initiatives cost less than a missile,

Bu girişim bir füzeden daha az maliyetlidir,

and certainly less than any soldier's life,

ve kesinlikle herhangi bir askerin hayatından da.

but more importantly, it takes the war to their homelands,

Fakat daha da önemlisi bu, savaşı onların sahasına

and not onto our shore,

taşımaktadır, bizim kıyılarımızın üstüne değil.

and we're looking at the causes.

Biz nedenlerle ilgileniyoruz.

The last one I wanted to talk about was dialogue.

Son olarak bahsetmek istediğim konu diyalog.

The advantages of dialogue are obvious.

Diyalog kurmanın avantajları gayet açık ve net.

It self-educates both sides, enables a better understanding,

Her iki tarafı da eğitir, daha iyi anlamayı sağlar,

reveals the strengths and weaknesses,

güçlü ve zayıf yönleri ortaya çıkarır,

and yes, like some of the speakers before,

ve evet daha önceki bazı konuşmacılar gibi,

the shared vulnerability does lead to trust, and

paylaşılan hassasiyetler güvene vesile olur, ve

it does then become, that process, part of normalization.

bu süreç daha sonra normalleşmenin bir parçası haline gelir.

But it's not an easy road. After the bomb,

Ne var ki, bu kolay bir yol değildir. Bombadan sonra,

the victims are not into this.

mağdurlar bu sürecin içinde olmazlar.

There's practical problems.

Uygulamada problem vardır.

It's politically risky for the protagonists

Bu durum baştakiler ve muhatapları açısından

and for the interlocutors. On one occasion

siyasi riskler içerir.

I was doing it, every time I did a point that they didn't like,

Ne zaman hoşlanmadıkları bir konuya dikkatleri çeksem,

they actually threw stones at me,

aslında beni taşa tuttular.

and when I did a point they liked,

Ve ne zaman hoşlandıkları bir konuya dikkat çeksem,

they starting shooting in the air, equally not great. (Laughter)

sevinçten havalara uçtular. Bu hiç de adil değil. (Gülüşmeler)

Whatever the point, it gets to the heart of the problem,

Konu ne olursa olsun, o bizi problemin kalbine götürür.

you're doing it, you're talking to them.

Konuyla uğraşırsınız ve ilgililerle konuşursunuz.

Now, I just want to end with saying, if we follow reason,

Artık şunu belirterek bitirmek isterim ki, eğer sebepleri takip edersek,

we realize that I think we'd all say that we want to

bence hepimiz, terörizmi sırf askeri açıdan değerlendirmeyen

have a perception of terrorism which is not just a pure

bir bakış açısına sahip olmak istediğimizi

military perception of it.

söyleyeceğimizin farkına varacağız.

We need to foster more

Terörizme karşı daha modern ve asimetrik

modern and asymmetrical responses to it.

yöntemleri teşvik etmeliyiz.

This isn't about being soft on terrorism.

Bu terörizm konusunda yumuşak olmak anlamına gelmez.

It's about fighting them on contemporary battlefields.

Bu, onunla günümüze ait savaş alanlarında savaşmak demektir.

We must foster innovation, as I've said.

Söylediğim gibi, yenilenmeyi teşvik etmeliyiz.

Governments are receptive. It won't come from those dusty corridors.

Hükümetler yeniliğe açık olmalılar. Yoksa tozlu koridorlardan yenilik çıkmaz.

The private sector has a role.

Özel sektörün bir görevi var.

The role we could do right now is going away

Bizim şu anda gerçekleştirebileceğimiz rol uzaklaşıyor

and looking at how we can support victims around the world

ve bizim dünyadaki tüm mağdurları yeni bir başlangıç için

to bring initiatives.

nasıl destekleyebileceğimizi seyrediyor.

If I was to leave you with some big questions here which

Şimdi sizi algınızı değiştirebilecek birkaç büyük soru ile

may change one's perception to it, and who knows what

baş başa bıraksam, ve benim terörist grubumun

thoughts and responses will come out of it,

bizim harekete geçebilmemiz için, sizi yeteri kadar

but did myself and my terrorist group actually need

öfkelendirmesi gerekli olduğunu söylesem,

to blow you up to make our point?

hangi düşünce ve tepkilerin ortaya çıkacağını kim bilebilir?

We have to ask ourselves these questions, however unpalatable.

Her ne kadar hoş olmasa da, bizim bu soruları kendimize sormamız gerekiyor.

Have we been ignoring an injustice or a humanitarian

Dünyanın herhangi bir yerinde bir haksızlık veya

struggle somewhere in the world?

insani bir mücadele olduğunu görmezden mi geliyoruz?

What if, actually, engagement on poverty and injustice

Ya gerçekten de yoksulluk ve adaletsizliğe angaje olmamız

is exactly what the terrorists wanted us to do?

tam da teröristlerin yapmamızı istediği şey ise?

What if the bombs are just simply wake-up calls for us?

Ya eğer bombalar sadece bizim için basit bir uyarı ikazı ise?

What happens if that bomb went off

Eğer bomba, bizim, diyaloğun etkileşim ve bu tarz şeylerle

because we didn't have any thoughts and things in place

başa çıkmasını sağlayacak hiçbir düşüncemiz

to allow dialogue to deal with these things and interaction?

olmadığı için bu yerde patlasaydı, ne olurdu?

What is definitely uncontroversial

Kesinlikle tartışmasız olan şey şu ki;

is that, as I've said, we've got to stop being reactive,

Söylediğim gibi, tepkili ve daha da proaktif olmaktan

and more proactive, and I just want to leave you

vazgeçmemiz lazım, böylece sizi üzerinde düşünmeniz

with one idea, which is that

için biraz provokatif bir düşünce ile

it's a provocative question for you to think about,

baş başa bırakmak istiyorum.

and the answer will require sympathy with the devil.

Cevap için şeytanın avukatlığını yapmak gerekecek.

It's a question that's been tackled by many great thinkers

Bu soru, birçok önemli yazar ve düşünce adamı tarafından ele alındı:

and writers: What if society actually needs crisis to change?

Ya eğer toplumun, değişim için krizlere ihtiyacı varsa?

What if society actually needs terrorism

Ya eğer aslında toplumun değişim ve daha iyiye

to change and adapt for the better?

ulaşmak için terörizme ihtiyacı varsa?

It's those Bulgakov themes, it's that picture of Jesus

Bu Bulgakov konseptinden Hz İsa ve şeytanın

and the Devil hand in hand in Gethsemane

Gethsemane'de mehtaba doğru el ele

walking into the moonlight.

yürüdükleri o resimdir.

What it would mean is that humans,

Bunun anlamı şu ki;

in order to survive in development,

insanlar gelişmeler karşısında hayatta kalabilmek adına,

quite Darwinian spirit here,

oldukça Darvinci bir ruh oldu,

inherently must dance with the devil.

tabiatı gereği şeytanla dans etmek zorundadır.

A lot of people say that communism was defeated

Pek çok kişiye göre komünizm Rolling Stones

by the Rolling Stones. It's a good theory.

tarafından bozguna uğratıldı. Bu iyi bir teori.

Maybe the Rolling Stones has a place in this.

Belki de Rolling Stones'un bu noktada önemli bir yeri vardır.

Thank you.

Teşekkürler.

(Music) (Applause)

(Müzik) (Alkışlar)

Bruno Giussani: Thank you. (Applause)

Bruno Giussani: Teşekkür ederim. (Alkışlar)