How to lead a conversation between people who disagree | Eve Pearlman

Transcriber: Leslie Gauthier Reviewer: Joanna Pietrulewicz

Çeviri: Nevaz Mescioğlu Gözden geçirme: Merve Kılıç

So in the run-up to the 2016 election,

2016 seçim arifesinde

ben de çoğumuz gibi halka açık alanlardaki anlaşmazlık, nefret dolu eleştiri

I was, like most of us, watching the rise in discord and vitriol

and nastiness in our public spaces.

ve terbiyesizliği izliyordum.

It was this crazy uptick in polarization.

Bu, kutuplaşmada bir yükselişti.

It was both disheartening and distressing.

Bu, hem umutsuzluğa düşürücü hem de endişelendiriciydi.

And so I started thinking, with a fellow journalist, Jeremy Hay,

Gazeteci bir arkadaşım Jeremy Hay ile zanaatımızı nasıl farklı şekilde

about how we might practice our craft differently.

icra edebileceğimiz konusunda düşünmeye başladık.

How we might go to the heart of divides,

Gazetecilerin her zaman yaptığı gibi bölünmenin merkezinde olan

to places of conflict,

like journalists always have,

but then, once there, do something really different.

karmaşaya yönelmektense gerçekten farklı bir şeyi nasıl yapabiliriz?

We knew we wanted to take the core tools of our craft --

Zanaatımızın ana araçlarını almak istediğimizi biliyorduk;

careful vetting of information, diligent research, curiosity,

bilginin dikkatlice araştırılması, gayretli araştırma, merak,

kamu yararına hizmete olan bağlılık, demokrasimize bağlılık

a commitment to serving the public good --

to serving our democracy --

and do something new.

ve yeni bir şey yapmak.

And so we mapped out this process,

Bu yüzden sosyal ve politik ayrılıkların merkezine gitmek

what we call dialogue journalism,

for going to the heart of social and political divides,

ve orada kutuplaştırıcı konularda zıt taraftaki insanlar arasında

and then, once there, building journalism-supported conversations

gazetecilik destekli iletişim kurmak için bir süreç planladık.

between people on opposite sides of polarizing issues.

Bu sürece, diyalog gazeteciliği diyoruz.

But how actually to do this in a world that's so divided,

Ama bu, bu kadar derinden bölünmüş bir dünyada gerçekten nasıl yapılabilir?

so deeply divided --

when we live in a world

Kuzen, teyze ve amcaların artık birbiriyle konuşamadığı bir dünyada yaşarken,

in which cousins and aunts and uncles can't talk to one another,

when we often live in separate and distinct news ecosystems,

genellikle farklı ve uzak haber ekosistemlerinde yaşarken

and when we reflexively and habitually malign and dismiss

ve anlaşamadığımız kişileri alışkanlık olarak kötüleyip yok sayarken

those with whom we disagree?

bu plan nasıl gerçekleşebilir?

But we wanted to try.

Ama yine de denemek istedik.

And so right after the 2016 election,

Bu yüzden 2016 seçiminden hemen sonra,

in that time between the election and the inauguration,

seçim ve göreve başlama töreni arasındaki o zaman diliminde,

we partnered with the Alabama Media Group to do something really different.

gerçekten farklı bir şey yapmak için Alabama Medya Grubu ile ortak olduk.

We brought 25 Trump supporters from Alabama together

Alabama'dan yirmi beş Trump destekçisi

in conversation with 25 Clinton supporters from California.

ve Kaliforniya'dan yirmi beş Clinton destekçisini

And we brought them together in a closed, moderated Facebook group

uzlaştırıcının da bulunduğu kapalı bir Facebook grubunda bir araya getirip

that we kept open for a month.

bu grubu bir ay açık tuttuk.

What we wanted to do

Yapmak istediğimiz şey

was to give them a place to engage with genuine curiosity and openness.

onlara gerçek merak ve açık fikirlilikle ilişkide olabilecekleri bir yer vermekti.

And we wanted to support them in building relationships,

Onları, sadece birbirleriyle değil

gazeteciler olarak bizimle de ilişki kurmaları için destekledik.

not just with each other but with us as journalists.

And then we wanted to supply facts and information --

Alıp işleyebilecekleri ve konuşmalarını destekleyecek bilgi akışı sağladık.

facts and information that they could actually receive and process

and use to undergird their conversations.

And so as a prelude to this conversation,

Böylece konuşmanın başlaması için diyalog gazeteciliğinin ilk adımı olarak

the first step in what we call dialogue journalism,

we asked what they thought the other side thought of them.

onlara diğer grubun kendileri hakkında ne düşünüyor olabileceğini sorduk.

So when we asked the Trump supporters from Alabama

Kaliforniya'daki Clinton destekçilerinin onlar hakkında ne düşündüklerini

what they thought the Clinton supporters in California thought of them,

Alabama'daki Trump destekçilerine sorduğumuzda söyledikleri şey şuydu:

this is some of what they said.

"They think we are religious Bible thumpers."

"Dindar, dinci tipler olduğumuzu;

"That we're backwards and hickish, and stupid."

geri kafalı, taşralı ve aptal olduğumuzu;

"They think that we all have Confederate flags in our yards,

hepimizin bahçesinde müteffik bayrakları olduğunu;

ırkçı, cinsiyetçi ve eğitimsiz olduğumuzu;

that we're racist and sexist and uneducated."

"They think we're barefoot and pregnant, with dirt driveways."

toprak yolu olan evimizde kocamızın emri altında olduğumuzu;

"And they think we're all prissy butts

bağnaz olduğumuzu

ve arka bahçemizdeki pamuk tarlasında kabarık etekle yürüdüğümüzü düşünüyordur."

and that we walk around in hoop skirts with cotton fields in the background."

And then we asked that same question of the Californians:

Sonra aynı soruyu Kaliforniyalılara sorduk.

"What do you think the Alabamians think about you?"

"Alabamalılar sizin hakkınızda ne düşünüyordur?"

And they said this: "That we're crazy, liberal Californians."

Cevapları şöyleydi:

"Çılgın, liberal Kaliforniyalılar olduğumuzu;

"That we're not patriotic."

vatansever olmadığımızı;

"We're snobby and we're elitist."

züppe ve elit olduğumuzu;

"We're godless and we're permissive with our children."

tanrısız ve çocuklarımıza karşı aşırı hoşgörülü olduğumuzu;

"And that we're focused on our careers, not our family."

aile değil kariyer odaklı olduğumuzu;

elit ve boş vaatlerle dolu entelektüeller olduğumuzu;

"That we're elitist, pie-in-the-sky intellectuals,

rich people, Whole Foods-eating,

az işlemden geçmiş şeyler yediğimizi;

zengin ve dünyadan bihaber olduğumuzu düşünüyorlardır."

very out of touch."

So by asking questions like this at the start of every conversation

Her konuşmanın başlangıcında böyle sorular sorarak

and by identifying and sharing stereotypes,

ve stereotipleri tanımlayıp paylaşarak keşfettik ki

we find that people -- people on all sides --

iki taraftaki kişiler de

begin to see the simplistic and often mean-spirited caricatures they carry.

taşıdıkları basitleştirilmiş ve genellikle kötü niyetli karikatürleri

görmeye başladılar.

And in that --

Bundan sonra, gerçek bir iletişim sürecine doğru ilerleyebildik.

after that, we can move into a process of genuine conversation.

So in the two years since that launch -- California/Alabama Project --

Kaliforniya-Alabama Projesi'nin başlamasından sonraki iki yılda

we've gone on to host dialogues and partnerships

ülke çapında medya organizasyonlarıyla

with media organizations across the country.

diyalog ve ortaklıklara ev sahipliği yapmaya devam ettik

And they've been about some of our most contentious issues:

ve bu diyaloglar günümüz sorunlarıyla ilgiliydi:

guns, immigration, race, education.

silahlar, göç, ırk, eğitim.

And what we found,

Bulduğumuz şey önemliydi;

remarkably,

is that real dialogue is in fact possible.

gerçek bir iletişim mümkündü.

And that when given a chance and structure around doing so,

Bir şans verildiğinde ve işler yolunda gittiğinde

many, not all, but many of our fellow citizens

hepsi olmasa da çoğu vatandaşımız birbiriyle bağ kurmaya razıydı.

are eager to engage with the other.

Too often journalists have sharpened divides

Drama, okuyucu sayısı veya kendi görüşlerini yaymak için

in the name of drama or readership or in service to our own views.

gazetecilerin sık sık görüş ayrılıkları olur.

And too often we've gone to each side quoting a partisan voice on one side

Çoğu zaman her iki kesimin de partizanlarından alıntı yapar

and a partisan voice on the other

ve çıkarılan anekdot eşliğinde yazıyı acınası şekilde bitiririz,

with a telling anecdotal lead and a pithy final quote,

çünkü okuyucular ön yargıda bulunulmasını severler.

all of which readers are keen to mine for bias.

But our dialogue-based process has a slower pace and a different center.

Ama bizim diyaloğa dayalı sürecimiz daha yavaş işliyor ve merkezi farklı.

And our work is guided by the principle

Çalışmamız şu kurala dayanıyor:

that dialogue across difference is essential to a functioning democracy,

Farklılıklar arası diyalog, işleyen bir demokrasi için gereklidir

and that journalism and journalists have a multifaceted role to play

ve gazetecilik ve gazetecilerin bunu sağlamakta çok yönlü rolleri vardır.

in supporting that.

So how do we work?

Peki nasıl çalışıyoruz?

At every stage, we're as transparent as possible

Her adımda yöntem ve yönlendirmeler hakkında olabildiğince şeffafız.

about our methods and our motives.

At every stage, we take time to answer people's questions --

Her adımda insanların sorularını cevaplamaya zaman ayırıyoruz,

explain why we're doing what we're doing.

yaptığımız şeyi neden yaptığımızı açıklıyoruz.

We tell people that it's not a trap:

İnsanlara bunun bir tuzak olmadığını

no one's there to tell you you're stupid,

ve orada onlara aptal diyecek

no one's there to tell you your experience doesn't matter.

ya da tecrübelerinin önemsiz olduğunu söyleyecek kimsenin olmadığını söylüyoruz.

And we always ask for a really different sort of behavior,

Hep farklı bir davranış bekliyoruz,

refleks hâline gelmiş kötüleme alışkanlığından uzaklaşmalarını istiyoruz.

a repatterning away from the reflexive name-calling,

so entrenched in our discourse

Ama konuşmaya o kadar dalmış oluyoruz ki çoğumuz artık bunu fark etmiyor bile.

that most of us, on all sides, don't even notice it anymore.

So people often come into our conversations a bit angrily.

İnsanlar sıklıkla konuşmaya biraz sinirli katılıyorlar.

They say things like, "How can you believe X?"

Şöyle şeyler söylüyorlar, "X'e nasıl inanırsın?"

and "How can you read Y?"

ve "Y'yi nasıl görüyorsun?"

and "Can you believe that this happened?"

veya "Olanlara inanabiliyor musun?"

But generally, in this miracle that delights us every time,

Ama genellikle bize her defasında haz veren bu mucizede

people begin to introduce themselves.

insanlar kendilerini tanıtmaya başlıyor.

And they begin to explain who they are and where they come from,

Kim olduklarını, nereden geldiklerini açıklamaya

and they begin to ask questions of one another.

ve diğerlerine de sorular sormaya başlıyorlar.

And slowly, over time, people circle back again and again to difficult topics,

Yavaşça, zamanla, tekrar tekrar zor konulara geliyor,

each time with a little more empathy, a little more nuance,

her seferinde biraz daha empati, biraz daha küçük fark

a little more curiosity.

ve biraz daha merakla toplanıyorlar.

And our journalists and moderators work really hard to support this

Gazetecilerimiz ve uzlaştırıcılarımız bunu desteklemek için çok çalışıyor

because it's not a debate, it's not a battle,

çünkü bu bir münazara ya da bir savaş değil.

it's not a Sunday morning talk show.

Bir pazar sabahı programı değil.

It's not the flinging of talking points.

Konuşma konusu saçmak değil.

It's not the stacking of memes and gifs

Bir fikri destekleyen caps ve gif

or articles with headlines that prove a point.

veya makale başlığı oluşturmak değil.

And it's not about scoring political victories with question traps.

Soru tuzaklarıyla politik zafer elde etmekle de ilgili değil.

So what we've learned is that our state of discord is bad for everyone.

Öğrenmiş oldum ki fikir ayrılığı durumumuz herkesi kötü etkiliyor,

It is a deeply unhappy state of being.

fazlasıyla mutsuz hissettiriyor.

And people tell us this again and again.

İnsanlar bunu tekrar tekrar dile getiriyor.

They say they appreciate the chance to engage respectfully,

Saygı, merak ve açık fikirlilikle iletişim kurabilme olanağının

with curiosity and with openness,

kıymetini bildiklerini söylüyor.

and that they're glad and relieved for a chance to put down their arms.

Kollarını indirme olanakları olduğu için

memnun ve rahatlamış olduklarını söylüyorlar.

And so we do our work in direct challenge

Bu yüzden işimizi, ülkedeki politik duruma direkt meydan okuyarak yapıyoruz.

to the political climate in our country right now,

and we do it knowing that it is difficult, challenging work

Bu işi, karşıt geçmişlere sahip insanları iletişime geçirip

to hold and support people in opposing backgrounds in conversation.

iletişimde kalmalarını sağlamanın zor bir iş olduğunu bilerek yapıyoruz.

And we do it knowing democracy depends on our ability

Bu işi, demokrasinin, ortak sorunlarımızı

birlikte dile getirme yeteneğimize bağlı olduğunu bilerek yapıyoruz.

to address our shared problems together.

And we do this work by putting community at the heart of our journalistic process,

Bu işi, toplumu gazetecilik sürecinin merkezine koyarak,

by putting our egos to the side to listen first, to listen deeply,

egolarımızı kenara itip karşımızdakini gerçekten dinleyerek,

to listen around and through our own biases,

ön yargıları ve düşünme alışkanlığımızı baştan aşağı gözden geçirerek

our own habits of thought,

ve başkalarını da aynısını yapmaları için teşvik ederek yapıyoruz.

and to support others in doing the same.

And we do this work

Bu işi, gazeteciliğin meslek olarak zor olduğunu

knowing that journalism as an institution is struggling,

and that it has always had a role to play and will continue to have a role to play

ve fikir ve görüşlerin tartışılmasını desteklemede hep rolü olduğunu

in supporting the exchange of ideas and views.

ve her zaman da olacağını bilerek yapıyoruz.

For many of the participants in our groups,

Grupta yer alanların birçoğu kalıcı olarak yakınlaştı,

there are lasting reverberations.

Many people have become Facebook friends and in-real-life friends too,

politik ayrılığa rağmen Facebook'ta ve hatta gerçek hayatta arkadaş oldu.

across political lines.

After we closed that first Trump/Clinton project,

İlk Trump-Clinton projesini bitirdikten sonra

about two-thirds of the women went on to form their own Facebook group

kadınların üçte ikisi kendi aralarında bir Facebook grubu oluşturdu,

and they chose a moderator from each state

her eyaletten bir uzlaştırıcı seçti

and they continue to talk about difficult and challenging issues.

ve zorlu, düşündürücü konular hakkında konuşmaya devam etti.

People tell us again and again that they're grateful for the opportunity

İnsanlar, bu çalışmanın bir parçası olma şansları olduğu,

to be a part of this work,

karşıt görüşteki insanların çılgın olmadıklarını gördükleri

grateful to know that people on the other side aren't crazy,

ve bu çalışma olmasa konuşmayacakları kişilerle iletişim kurabildikleri için

grateful that they've had a chance to connect with people

minnettarlar ve bunu tekrar tekrar dile getiriyorlar.

they wouldn't have otherwise talked to.

A lot of what we've seen and learned,

Gördüğümüz ve duyduğumuz şeylerin hiçbiri,

despite the fact that we call ourselves Spaceship Media,

kuruluşumuzun isminin Spaceship Media olması dışında,

is not at all rocket science.

roket bilimi değil, anlaması zor değil.

If you call people names, if you label them, if you insult them,

İnsanlara lakap takıp hakaret eder ve onları sınıflandırırsanız

they are not inclined to listen to you.

kimse sizi dinlemez.

Snark doesn't help, shame doesn't help,

İğneleyici söz, ayıplamak veya küçümsemek işe yaramaz.

condescension doesn't help.

Genuine communication takes practice and effort

Samimi bir iletişim için

alıştırma, çaba, kendini tutma ve kendini bilme gereklidir.

and restraint and self-awareness.

There isn't an algorithm to solve where we are.

Nerede olduğumuzu çözecek bir algoritma yok

Because real human connection is in fact real human connection.

çünkü gerçek insan ilişkisi gerçekten de gerçek insan ilişkisi.

So lead with curiosity,

Bu yüzden merakla hareket edin,

münakaşaya değil müzakereye önem verin

emphasize discussion not debate,

get out of your silo,

ve çevrenize at gözlüğüyle bakmaya son verin;

because real connection across difference ...

çünkü farklılığa rağmen gerçek bir ilişki,

this is a salve that our democracy sorely needs.

demokrasimizin şiddetle ihtiyaç duyduğu bir kurtuluş.

Thank you.

Teşekkür ederim.

(Applause)

(Alkışlar)