Gary Greenberg: The beautiful nano details of our world

Translator: Joseph Geni Reviewer: Morton Bast

Translator: Pat Likitswat Reviewer: Kelwalin Dhanasarnsombut

So I want to talk a little bit about seeing the world

ผมอยากคุยเรื่องวิธีที่เรามองโลกให้ฟัง

from a totally unique point of view,

วิธีมองโลกจากมุมมองที่พิเศษมากๆ

and this world I'm going to talk about is the micro world.

และโลกที่จะพูดถึงนี้ เป็นโลกใบจิ๋วขนาดไม่กี่ไมโครเมตร

I've found, after doing this for many, many years,

หลังจากผมเฝ้าดูโลกใบนี้มาหลายต่อหลายปี ผมค้นพบว่า

that there's a magical world behind reality.

มีสิ่งมหัศจรรย์ซ่อนอยู่ หลังภาพความจริงที่เรามองเห็น

And that can be seen directly through a microscope,

และเราจะเห็นได้ต่อเมื่อมองผ่านกล้องจุลทรรศน์

and I'm going to show you some of this today.

ลองดูตัวอย่างนะครับ

So let's start off looking at something rather not-so-small,

เริ่มจากสิ่งที่ไม่ได้เล็กกระจิ๋วหลิวเสียก่อน

something that we can see with our naked eye,

สิ่งที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า

and that's a bee. So when you look at this bee,

อย่างผึ้งนี่

it's about this size here, it's about a centimeter.

ขนาดตัวของมันประมาณหนึ่งเซนติเมตร

But to really see the details of the bee, and really

แต่ถ้าต้องการดูรายละเอียด

appreciate what it is, you have to look a little bit closer.

และชื่นชมมันจริงๆ เราต้องมองให้ใกล้ขึ้น

So that's just the eye of the bee with a microscope,

รูปนี้เห็นแค่ตาของผึ้ง ที่ถ่ายผ่านกล้องจุลทรรศน์

and now all of a sudden you can see that the bee has

คราวนี้เราสามารถเห็นว่า

thousands of individual eyes called ommatidia,

ผึ้งมีตาเล็กๆ เป็นพันๆ ดวง หรือที่เรียกว่า โอมาทิเดีย (ommatidia)

and they actually have sensory hairs in their eyes

และจริงๆ แล้วตาของมันมีขนเอาไว้รับสัมผัส

so they know when they're right up close to something,

เพื่อเตือนให้รู้เวลาบินเข้าใกล้บางสิ่ง

because they can't see in stereo.

เพราะพวกมันไม่ได้รับรู้เป็นภาพสามมิติ

As we go smaller, here is a human hair.

คราวนี้ลองดูของที่เล็กกว่านี้ อย่างเส้นผมของมนุษย์

A human hair is about the smallest thing that the eye can see.

เส้นผมเกือบเป็นสิ่งที่เล็กที่สุด ที่เราสามารถเห็นได้ด้วยตาเปล่า

It's about a tenth of a millimeter.

ขนาดประมาณหนึ่งในสิบของมิลลิเมตร

And as we go smaller again,

ถ้าหากเราขยายเข้าไปอีก

about ten times smaller than that, is a cell.

เพิ่มขึ้นจากเดิมประมาณสิบเท่า เราจะเห็นเซลล์

So you could fit 10 human cells

เรียกได้ว่าเราสามารถบรรจุเซลล์สิบเซลล์ลงไป

across the diameter of a human hair.

ในหน้าตัดของเส้นผมได้

So when we would look at cells, this is how I really got

ผมมาเริ่มหลงใหลในวิทยาศาสตร์ และชีววิทยา

involved in biology and science is by looking

ตอนได้เห็นเซลล์ของสิ่งมีชีวิต

at living cells in the microscope.

ที่ยังมีชีวิตอยู่ผ่านกล้องจุลทรรศน์

When I first saw living cells in a microscope, I was

ตอนที่ผมได้เห็นครั้งแรก

absolutely enthralled and amazed at what they looked like.

ผมตื่นเต้นมากๆ น่าทึ่งเหลือเกิน

So if you look at the cell like that from the immune system,

อย่างเซลล์ในระบบภูมิคุ้มกันพวกนี้

they're actually moving all over the place.

สังเกตว่าว่ามันเคลื่อนที่ไปไม่หยุด

This cell is looking for foreign objects,

ขณะกำลังทำงานตรวจหาสิ่งแปลกปลอม

bacteria, things that it can find.

อย่างแบคทีเรีย หรืออะไรอย่างอื่น

And it's looking around, and when it finds something,

มันวิ่งตรวจไปรอบๆ จนเจออะไรบางอย่าง

and recognizes it being foreign,

ที่มันจำได้ว่าเป็นสิ่งแปลกปลอม

it will actually engulf it and eat it.

แล้วแล้วจึงเข้าล้อม และกลืนกินสิ่งนั้นให้หายไป

So if you look right there, it finds that little bacterium,

อย่างในภาพนี้ เซลล์เม็ดเลือดขาวตรวจจับแบคทีเรียได้

and it engulfs it and eats it.

เข้าโอบล้อม และกลืนมันเข้าไป

If you take some heart cells from an animal,

ถ้าเราเอาเซลล์หัวใจสัตว์มาไว้ในถาด

and put it in a dish, they'll just sit there and beat.

พวกมันจะตั้งอยู่ตรงนั้น พร้อมเต้นเป็นจังหวะ

That's their job. Every cell has a mission in life,

เพราะนั่นคือหน้าที่ของมัน เซลล์ทุกเซลล์เกิดมาพร้อมหน้าที่บางอย่าง

and these cells, the mission is

และสำหรับเซลล์พวกนี้ หน้าที่ของพวกมัน

to move blood around our body.

คือ ขนส่งเลือดไปตามส่วนต่างๆของร่างกาย

These next cells are nerve cells, and right now,

ถัดมาเป็นเซลล์ประสาท อันที่จริง ตอนนี้

as we see and understand what we're looking at,

เรากำลังนั่งดู และทำความเข้าใจกับสิ่งที่เห็น

our brains and our nerve cells are actually doing this

สมอง และเซลล์ประสาทของเรากำลังทำสิ่งเดียวกันนี้อยู่

right now. They're not just static. They're moving around

พวกมันไม่ได้อยู่นิ่งๆ มันเคลื่อนที่ไปรอบๆ

making new connections, and that's what happens when we learn.

สร้างการเชื่อมต่อใหม่ๆ นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้นเวลาเราเรียนรู้

As you go farther down this scale here,

ถ้าเรายิ่งขยายให้ใกล้เข้าไปอีก

that's a micron, or a micrometer, and we go

ใกล้เข้าไปถึงขนาดหนึ่งไมครอน หรือหนึ่งไมโครเมตร

all the way down to here to a nanometer

ใกล้เข้าไปถึงขนาดหนึ่งนาโนเมตร

and an angstrom. Now, an angstrom is the size

และขนาดหนึ่งอังสตรอม ที่เป็นขนาดของ

of the diameter of a hydrogen atom.

เส้นผ่าศูนย์กลางอะตอมไฮโดรเจน

That's how small that is.

ไฮโดรเจนขนาดแค่นั้นเอง

And microscopes that we have today can actually see

และกล้องจุลทรรศน์ที่เรามีอยู่ทุกวันนี้ สามารถทำให้มองเห็น

individual atoms. So these are some pictures

อะตอม ทีละอะตอม

of individual atoms. Each bump here is an individual atom.

อย่างในภาพนี้ที่เห็นเป็นปุ่มๆ คืออะตอมแต่ละอัน

This is a ring of cobalt atoms.

นี่คือวงแหวนของอะตอมของโคบอลท์

So this whole world, the nano world, this area in here

สิ่งต่างๆ ที่เราเห็นอยู่ในภาพนี้

is called the nano world, and the nano world,

คือโลกระดับนาโน

the whole micro world that we see,

โลกระดับไมโครที่เราเคยเห็น

there's a nano world that is wrapped up within that, and

กลับมีโลกอีกใบซ่อนอยู่ข้างใน

the whole -- and that is the world of molecules and atoms.

คือโลกระดับนาโน ซึ่งเป็นโลกของโมเลกุลและอะตอม

But I want to talk about this larger world,

แต่ที่ผมจะพูดถึง คือโลกทีี่ใหญ่กว่านั้นหน่อย

the world of the micro world.

โลกระดับไมโคร

So if you were a little tiny bug living in a flower,

สมมติว่าคุณเป็นแมลงตัวน้อยที่อาศัยอยู่บนดอกไม้

what would that flower look like, if the flower was this big?

ดอกไม้ดอกนั้นจะหน้าตาเป็นอย่างไร ถ้าหากมันดูใหญ่ขนาดนี้

It wouldn't look or feel like anything that we see

มันจะดูไม่เหมือนอะไรที่เราคุ้นชินอีกต่อไป

when we look at a flower. So if you look at this flower here,

เวลาเรามองดอกไม้ อย่างดอกไม้ดอกนี้

and you're a little bug, if you're on that surface

และคุณเป็นแมลงที่อยู่บนดอกไม้นั้น

of that flower, that's what the terrain would look like.

พื้นที่คุณยืนอยู่คงหน้าตาแบบนี้

The petal of that flower looks like that, so the ant

เพราะกลีบดอกไม้ที่ยืนอยู่หน้าตาแบบนี้

is kind of crawling over these objects, and if you look

พวกมดคงต้องคลานข้ามสิ่งกีดขวางพวกนี้

a little bit closer at this stigma and the stamen here,

และถ้าดูให้ใกล้ขึ้นอีกหน่อย ที่เกสรตัวผู้และเกสรตัวเมีย

this is the style of that flower, and you notice

อย่างก้านเกสรตัวเมียนี้ จะเห็นว่า

that it's got these little -- these are like little jelly-like things

มีกระเปาะวุ้นเหนียวๆ อยู่หลายอัน

that are what are called spurs. These are nectar spurs.

กระเปาะพวกนี้มีชื่อเรียกว่า สเปอร์ (spur) พวกมันเป็นกระเปาะเก็บน้ำหวาน

So this little ant that's crawling here, it's like

เพราะฉะนั้น มดตัวน้อยที่คลานอยู่ที่นี่

it's in a little Willy Wonka land.

คงคิดว่ามันอยู่ในโรงงานลูกกวาดของวิลลี วองก้า

It's like a little Disneyland for them. It's not like what we see.

หรืออยู่ในดิสนี่แลนด์ มันไม่เหมือนกับที่เราเห็น

These are little bits of individual grain of pollen

ตรงนี้มีละอองเกสรตัวผู้อยู่นิดหน่อย

there and there, and here is a --

ตรงนั้น และก็ตรงนั้น ส่วนนี่...

what you see as one little yellow dot of pollen,

ที่ปกติคุณเห็นว่าเป็นปุ่มเกสรสีเหลืองๆ อันเล็กอันเดียว

when you look in a microscope, it's actually made

พอมองผ่านกล้องจุลทรรศน์ กลับกลายเป็น

of thousands of little grains of pollen.

ละอองเกสรเล็กๆ นับพันอัน

So this, for example, when you see bees flying around

ทีนี้เพื่อเป็นตัวอย่าง เวลาคุณเห็นผึ้งบินไปรอบๆ ดอกไม้พวกนี้

these little plants, and they're collecting pollen,

พวกมันกำลังรวบรวมละอองเกสร

those pollen grains that they're collecting, they pack

และละอองเกสรที่พวกมันเก็บได้ ที่ติดอยู่ตามขา

into their legs and they take it back to the hive,

พวกมันเก็บกลับไปที่รัง

and that's what makes the beehive,

และนำไปใช้สร้างรัง ใช้ทำขี้ผึ้งในรังผึ้ง

the wax in the beehive. And they're also collecting nectar,

พวกมันยังคอยสะสมน้ำหวาน

and that's what makes the honey that we eat.

และทำเป็นน้ำผึ้งให้เรากิน

Here's a close-up picture, or this is actually a regular picture

ภาพนี้เป็นถ่านระยะใกล้ อันที่จริงเป็นภาพขนาดปกติ

of a water hyacinth, and if you had really, really good vision,

ของดอกผักตบชวา ถ้าคุณมีตาที่ดีมากๆ

with your naked eye, you'd see it about that well.

คุณจะเห็นทั้งหมดนี่ได้ด้วยตาเปล่า

There's the stamen and the pistil. But look what the stamen

เกสรตัวผู้อยู่ตรงนั้น นั่นเกสรตัวเมีย

and the pistil look like in a microscope. That's the stamen.

แต่ถ้าลองดูจากกล้องจุลทรรศน์ ลองดูที่เกสรตัวผู้นี่

So that's thousands of little grains of pollen there,

คุณเห็นละอองเกสรเล็กๆ ได้อีกเป็นพันๆ

and there's the pistil there, and these are the little things

และที่เกสรตัวเมียนี่ มีขนเล็กๆคลุมอยู่ เจ้าสิ่งนี้เรียกว่าไทรโคม (trichome)

called trichomes. And that's what makes the flower give

และสิ่งนี้แหละที่เป็นส่วนที่ทำให้ดอกไม้มีกลิ่นหอม

a fragrance, and plants actually communicate

เป็นส่วนที่ทำให้พืชสามารถสื่อสารกันได้

with one another through their fragrances.

ผ่านสัญญาณที่ส่งผ่านกลิ่น

I want to talk about something really ordinary,

ผมอยากพูดถึงอะไรธรรมดาๆ

just ordinary sand.

ทรายธรรมดาๆ

I became interested in sand about 10 years ago,

ผมหันมาสนใจทรายเมื่อประมาณสิบปีก่อน

when I first saw sand from Maui,

ตอนที่ผมได้เห็นทรายจากเกาะเมาอิ

and in fact, this is a little bit of sand from Maui.

อย่างที่เห็นอยู่ในรูปนี้ ก็เป็นทรายจากเกาะเมาอิ เช่นกัน

So sand is about a tenth of a millimeter in size.

เม็ดทรายมีขนาดประมาณหนึ่งในสิบของมิลลิเมตร

Each sand grain is about a tenth of a millimeter in size.

แต่ละเม็ดมีขนาดประมาณกัน

But when you look closer at this, look at what's there.

แต่ถ้าคุณมองให้ใกล้เข้าไปอีก ลองมองว่ามีอะไรอยู่บ้าง

It's really quite amazing. You have microshells there.

เป็นเรื่องน่ามหัศจรรย์ทีเดียว คุณจะเศษเปลือกหอยเล็กๆ

You have things like coral.

เห็นอะไรบางอย่างที่เหมือนกับปะการัง

You have fragments of other shells. You have olivine.

เห็นเศษเปลือกหอยชนิดอื่น เห็นแร่โอลิวีน

You have bits of a volcano. There's a little bit

เห็นเศษหินจากภูเขาไฟ อย่างอันนั้น

of a volcano there. You have tube worms.

เห็นหนอนท่อ (tube worm)

An amazing array of incredible things exist in sand.

มีสิ่งน่ามหัศจรรย์หลายอย่างอยู่ในทราย

And the reason that is, is because in a place like this island,

และนั่นเป็นเพราะ ที่เกาะแบบนี้

a lot of the sand is made of biological material

ทรายปริมาณมากมาจากวัสดุทางชีวภาพ

because the reefs provide a place where all these

เนื่องจากแนวปะการังเป็นที่อยู่อาศัย

microscopic animals or macroscopic animals grow,

ของสิ่งมีชีวิตเล็กๆเหล่านี้

and when they die, their shells and their teeth

แต่พอพวกมันตายไป เปลือก ฟัน หรือกระดูกของพวกมัน

and their bones break up and they make grains of sand,

ค่อยๆ แตกสลายกลายเป็นเม็ดทราย

things like coral and so forth.

สิ่งมีชีวิตอย่างปะการัง และอื่นๆ อีกมากมาย

So here's, for example, a picture of sand from Maui.

เพื่อเป็นตัวอย่าง ลองดูภาพของเม็ดทรายจากเกาะเมาอิ

This is from Lahaina,

จากหาดในลาไฮน่า (Lahaina)

and when we're walking along a beach, we're actually

เวลาที่เราเดินไปตามหาด ความจริงเรากำลังเดินอยู่

walking along millions of years of biological and geological history.

บนกองประวัติศาสตร์ชีววิทยา และธรณีวิทยา อายุนับล้านปี

We don't realize it, but it's actually a record

เราไม่ได้ตระหนักบ่อยนัก ว่าที่จริง..

of that entire ecology.

บันทึกของประวัติระบบนิเวศทั้งหมด อยู่ใต้ฝ่าเท้านี่เอง

So here we see, for example, a sponge spicule,

อย่างเช่นตรงนี้ มีเสี้ยนของฟองน้ำ (sponge spicule)

two bits of coral here,

เศษปะการังสองชิ้น

that's a sea urchin spine. Really some amazing stuff.

หนามของเม่นทะเล มีแต่สิ่งน่ามหัศจรรย์ทั้งนั้น

So when I first looked at this, I was -- I thought,

ตอนผมเห็นมันครั้งแรก คือ.. ผมคิดว่า..

gee, this is like a little treasure trove here.

โห.. นี่มันขุมสมบัติชัดๆ

I couldn't believe it, and I'd go around dissecting

ผมแทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง ผมเริ่มคัดเลือกชิ้นส่วนต่างๆ ออกมา

the little bits out and making photographs of them.

ถ่ายรูปพวกมันเก็นไว้

Here's what most of the sand in our world looks like.

ภาพนี้เป็นภาพขยายของทรายที่พบทั่วๆ ไป

These are quartz crystals and feldspar,

พวกนี้เป็นผลึกแร่ควอร์ซ กับหินฟันม้า

so most sand in the world on the mainland

และทรายส่วนมากบนแผ่นดินใหญ่

is made of quartz crystal and feldspar. It's the erosion of granite rock.

ทำจากผลึกแร่ควอร์ซ กับหินฟันม้า ที่มาจากการสึกกร่อนของหินแกรนิต

So mountains are built up, and they erode away by water

ภูเขายกตัวสูงขึ้นมา

and rain and ice and so forth,

ถูกสายน้ำ เม็ดฝน ก้อนน้ำแข็ง และสิ่งอื่นๆ กัดเซาะ

and they become grains of sand.

จนมันผุพังและกลายเป็นเม็ดทราย

There's some sand that's really much more colorful.

ทรายบางแห่งมีสีสันสวยงามกว่าที่อื่น

These are sand from near the Great Lakes,

นี่เป็นทรายจากบริเวณใกล้ทะเลสาบทั้ง 5

and you can see that it's filled with minerals

เห็นได้ชัดว่ามีแร่ธรรมชาติอยู่หลายชนิด

like pink garnet and green epidote, all kinds of amazing stuff,

อย่างพลอยสีชมพู แร่แอปิโดทสีเขียว (epidote) และสิ่งน่าทึ่งอีกหลายๆอย่าง

and if you look at different sands from different places,

และถ้าคุณลองดูทรายจากที่ต่างๆกัน

every single beach, every single place you look at sand,

ทรายในทุกๆ หาด ทุกๆ ที่ ล้วนแตกต่างกัน

it's different. Here's from Big Sur, like they're little jewels.

เช่น ภาพนี้เป็นทรายจาก บิ๊กเซอร์ แคลิฟอร์เนีย ทรายพวกนี้เป็นเหมือนอัญมณี

There are places in Africa where they do the mining

อย่างที่เหมืองอัญมณีในแอฟริกาบางแห่ง

of jewels, and you go to the sand where the rivers have

ถ้าลองดูทรายที่ถูกพัดพาตามกระแสน้ำ

the sand go down to the ocean, and it's like literally looking

จากแม่น้ำ ไหลลงสู่มหาสมุทร

at tiny jewels through the microscope.

ดูแล้วเหมือนส่องอัญมณีผ่านกล้องจุลทรรศน์อย่างไรอย่างงั้น

So every grain of sand is unique. Every beach is different.

ทรายในทุกหาด ทุกเม็ดมีลักษณะเฉพาะตัว

Every single grain is different. There are no two grains

ทุกเม็ดล้วนแตกต่างกัน

of sand alike in the world.

ไม่มีทรายสองเม็ดในโลกเหมือนกัน

Every grain of sand is coming somewhere and going somewhere.

ทรายทุกๆ เม็ดมาจากที่ที่หนึ่ง และกำลังไปสู่อีกที่หนึ่ง

They're like a snapshot in time.

พวกมันเป็นเหมือนภาพถ่ายที่หยุดเวลาไว้ชั่วครู่

Now sand is not only on Earth, but sand is

และทรายก็ไม่ได้มีอยู่แค่บนโลก

ubiquitous throughout the universe. In fact, outer space

แต่มีอยู่ทุกหนทุกแห่งในจักรวาล ในอวกาศมีทรายอยู่เต็มไปหมด

is filled with sand, and that sand comes together

และเมื่อเม็ดทรายเหล่านั้นมารวมตัวกัน

to make our planets and the Moon.

ก็เกิดเป็นดาวเคราะ และดารบริวารต่างๆขึ้น

And you can see those in micrometeorites.

ลองดูอุกกาบาตขนาดเล็กพวกนี้

This is some micrometeorites that the Army gave me,

ทางกองทัพให้ผมมา

and they get these out of the drinking wells in the South Pole.

พวกเขาได้มาจากบ่อขุดหาน้ำดื่มที่ขั้วโลกใต้

And they're quite amazing-looking, and these are the

ดูสิครับ น่าทึ่งแค่ไหน

tiny constituents that make up the world that we live in --

ส่วนประกอบเล็กๆ พวกนี้มีส่วนสร้างโลกที่เราอาศัยอยู่..

the planets and the Moon.

รวมถึงสร้างดาวเคราะ และดารบริวารอื่นๆ

So NASA wanted me to take some pictures of Moon sand,

ทางนาซ่าขอให้ผมบันทึกภาพเม็ดทรายจากดวงจันทร์

so they sent me sand from all the different landings

พวกเขาส่งตัวอย่างทรายจากจุดจอดยานต่างๆ

of the Apollo missions that happened 40 years ago.

ของโครงการอพอลโล เมื่อสี่สิบปีก่อน

And I started taking pictures with my three-dimensional microscopes.

ผมจึงได้บันทึกภาพเหล่านี้ด้วยกล้องจุลทรรศน์สามมิติ

This was the first picture I took. It was kind of amazing.

นี่เป็นภาพแรกที่ผมถ่าย ค่อนข้างน่าทึ่งเลยครับ

I thought it looked kind of a little bit like the Moon, which is sort of interesting.

ผมคิดว่ามันดูเหมือนดวงจันทร์อยู่หน่อยๆ ซึ่งน่าสนใจดี

Now, the way my microscopes work is, normally

ที่นี้ โดยทั่วไปภาพจากกล้องจุลทรรศน์จะชัดเพียงไม่กี่ส่วน

in a microscope you can see very little at one time,

ผมจึงต้องทำงานโดย

so what you have to do is you have to refocus the microscope,

ค่อยๆ ปรับโฟกัสกล้องไปทีละระยะ

keep taking pictures, and then I have a computer program

ค่อยๆ เก็บภาพไปทีละส่วน แล้วนำมาประมวลผลด้วยโปรแกรมคอมพิวเตอร์

that puts all those pictures together

ที่ต่อภาพแต่ละส่วนเข้าด้วยกัน

into one picture so you can see actually what it looks like,

กลายเป็นภาพเดียวที่เก็บรายละเอียดของภาพทั้งหมด

and I do that in 3D. So there, you can see,

เป็นภาพสามมิติ นี่ครับ..

is a left-eye view. There's a right-eye view.

ภาพจากตาซ้าย และนี่เป็นภาพจากตาขวา

So sort of left-eye view, right-eye view.

ตาซ้าย.. ตาขวา..

Now something's interesting here. This looks very different

และสิ่งที่น่าสนใจคือ ทรายเม็ดนี้ดูแตกต่าง

than any sand on Earth that I've ever seen, and I've

จากทรายเม็ดอื่นๆ บนโลกที่ผมเคยเห็นมา

seen a lot of sand on Earth, believe me. (Laughter)

เชื่อเถอะครับ ผมเห็นเห็นทรายบนโลกมาเยอะมากจริงๆ (เสียงหัวเราะ)

Look at this hole in the middle. That hole was caused

ดูอย่างรูตรงกลางนี่

by a micrometeorite hitting the Moon.

น่าจะเกิดจากเวลาที่อุกาบาตขนาดเล็กๆ พุ่งเข้าชนดวงจันทร์

Now, the Moon has no atmosphere, so micrometeorites

แล้วเนื่องจากดวงจันทร์ไม่มีชั้นบรรยากาศ

come in continuously, and the whole surface of the Moon

อุกกาบาตเล็กๆ หล่นมาอย่างต่อเนื่อง

is covered with powder now, because for four billion years

ปกคลุมพื้นผิวดวงจันทร์ไปด้วยฝุ่นผง เหมือนในทุกวันนี้

it's been bombarded by micrometeorites,

เพราะฝนอุกกาบาตตกมาถล่มพื้นผิวดวงจันทร์มาแล้วสี่สิบล้านกว่าปี

and when micrometeorites come in at about

ตกลงมาด้วยความเร็วประมาณ 20 ถึง 60,000 ไมล์ต่อชั่วโมง

20 to 60,000 miles an hour, they vaporize on contact.

มันจะกลายเป็นไอไปทันทีที่ตกถึงพื้น

And you can see here that that is --

ลองสังเกตดูดีๆ

that's sort of vaporized, and that material is holding this

และการที่มันระเหยไปอย่างนั้น และวัสดุที่เกาะพวกมันไว้ด้วยกัน

little clump of little sand grains together.

ป็นก้อนส่วนที่เชื่อมเม็ดทรายเล็กๆ นี้ไว้

This is a very small grain of sand, this whole thing.

ลักษณะเฉพาะของเม็ดทรายแบบนี้

And that's called a ring agglutinate.

มีชื่อเรียกเฉพาะว่า การเกาะตัวแบบ "วงแหวน"

And many of the grains of sand on the Moon look like that,

เม็ดทรายจำนวนมากบนดวงจันทร์มีลักษณะเช่นนี้

and you'd never find that on Earth.

ลักษณะที่จะไม่พบบนโลก

Most of the sand on the Moon,

ลักษณะของทรายส่วนมากบนดวงจันทร์

especially -- and you know when you look at the Moon,

คล้ายกับเวลาคุณมองดวงจันทร์

there's the dark areas and the light areas. The dark areas

แล้วเห็นส่วนที่สีเข้ม และส่วนที่สีอ่อนกว่า

are lava flows. They're basaltic lava flows,

ส่วนที่สีเข้มคือสายลาวาของหินบะซอลท์

and that's what this sand looks like, very similar

ทรายส่วนใหญ่บนดวงจันทร์หน้าตาเป็นแบบนี้

to the sand that you would see in Haleakala.

คล้ายกับทรายจากฮาเลียกาลา

Other sands, when these micrometeorites come in,

ทรายอื่นๆ เวลาถูกอุกกาบาตเล็กๆ เข้าชน

they vaporize and they make these fountains,

จะระเหยเป็นไอ แล้วพุ่งขึ้นไปเป็นน้ำพุ

these microscopic fountains that go up into the --

น้ำพุขนาดจิ๋วที่พุ่งขึ้นไปใน...

I was going to say "up into the air," but there is no air --

ผมเกือบจะพูดว่า "อากาศ" แต่นึกขึ้นมาได้ว่ามันไม่มี "อากาศ"

goes sort of up, and these microscopic glass beads

มันพุ่งขึ้นไป และสร้างเม็ดแก้วกลมๆ ขนาดจิ๋ว

are formed instantly, and they harden, and by the time

ที่แข็งตัวลงแทบจะทันที

they fall down back to the surface of the Moon,

ก่อนมันตกถึงพื้นดวงจันทร์เสียอีก

they have these beautiful colored glass spherules.

พวกมันกลายเป็นเม็ดแก้วทรงกลมสีสันสดใส

And these are actually microscopic;

ที่มีขนาดเล็กกว่าเส้นผม

you need a microscope to see these.

มองเห็นผ่านกล้องจุลทรรศน์เท่านั้น

Now here's a grain of sand that is from the Moon,

ภาพนี้เป็นเม็ดทรายจากดวงจันทร์เช่นเดียวกัน

and you can see that the entire

สังเกตได้ว่า

crystal structure is still there.

โครงสร้างผลึกยังอยู่ครบถ้วน

This grain of sand is probably about

ทรายเม็ดนี้น่าจะอยู่มาประมาณ

three and a half or four billion years old,

3.5 ถึง 4 พันล้านปี

and it's never eroded away like the way we have sand

โดยไม่ผุกร่อน ไม่เหมือนเม็ดทรายทั่วๆไปบนโลก

on Earth erodes away because of water and tumbling,

ซึ่งถูกน้ำ อากาศ สิ่งอื่นๆ กัดเซาะ หรือกลิ้งไปมาจนแตกหัก

air, and so forth. All you can see is a little bit of erosion

เราสังเกตได้แต่การกัดกร่อนเพียงเล็กน้อยเท่านั้น

down here by the Sun, has these solar storms,

ที่ข้างล่างนี้เป็นการกัดกร่อนที่เกิดจากดวงอาทิตย์

and that's erosion by solar radiation.

พายุสุริยะพัดเอารังสีจากดวงอาทิตย์มากัดกร่อน

So what I've been trying to tell you today is

โดยสรุป สิ่งที่ผมพยายามเล่าวันนี้

things even as ordinary as a grain of sand

สิ่งที่ธรรมดาๆ อย่างเม็ดทรายเม็ดหนึ่ง

can be truly extraordinary if you look closely

อาจกลายเป็นสิ่งมหัศจรรย์ถ้ามองให้ใกล้เข้าไป

and if you look from a different and a new point of view.

หรือลองมองจากมุมมองที่ต่างออกไป

I think that this was best put by William Blake when he said,

ผมคิดว่าคำพูดของ วิลเลียม เบลค ถ่ายทอดได้เป็นอย่างดี

"To see a world in a grain of sand

"เราเห็นโลกทั้งใบในทรายเพียงเม็ดเดียว

and a heaven in a wild flower,

เห็นสรวงสวรรค์ในดอกไม้ป่า

hold infinity in the palm of your hand,

กำอนันตภาพไว้เพียงอุ้งมือ

and eternity in an hour."

และสัมผัสนิรันดรในเพียงชั่วโมง"

Thank you. (Applause)

ขอบคุณมากครับ (เสียงปรบมือ)