From death row to law graduate | Peter Ouko

Translator: Suthanan Traisutcha Reviewer: Sritala Dhanasarnsombut

I want to tell you a story about Manson.

ผมอยากเล่าเรื่องของแมนสันให้คุณฟัง

Manson was this 28-year-old interior designer,

แมนสันเป็นมัณฑนากรอายุ 28 ปี

a father to a loving daughter,

เป็นพ่อของลูกสาว

and a son

และลูกชายที่น่ารัก

who found himself behind bars due to a broken-down judicial system.

ที่ถูกขังคุกเพราะระบบศาลยุติธรรมที่ล้มเหลว

He was framed for a murder he didn't commit

เขาถูกใส่ความในคดีฆาตกรรม ที่เขาไม่ได้เป็นผู้ก่อ

and was sentenced to the gallows.

และถูกตัดสินโทษแขวนคอประหารชีวิต

There were two victims of this murder -- the victim who actually died in the murder

เหยื่อในคดีนี้มี 2 ราย เหยื่อที่เสียชีวิตจากเหตุฆาตกรรม

and Manson, who had been sentenced to prison

และแมนสัน ที่ถูกตัดสินจำคุก

for an offense which he did not commit.

ด้วยความผิดที่เขาไม่ได้ก่อ

He was locked up in a cell, eight by seven,

เขาถูกขังในคุกขนาด 8 คูณ 7 ฟุต

with 13 other grown-up men

ร่วมกับผู้ชายอีก 13 คน

for 23 and a half hours a day.

เป็นเวลา 23 ชั่วโมงครึ่งต่อวัน

Food was not guaranteed that you'd get.

ไม่มีการรับรองว่าคุณจะได้รับอาหารหรือไม่

And I remember yesterday,

และผมจำได้ว่า เมื่อวานนี้

as I walked into the room where I was,

ขณะที่ผมเดินเข้าห้องที่ผมอยู่

I imagined the kind of cell that Manson would have been living in.

ผมจินตนาการสภาพห้องขัง ที่แมนสันถูกจองจำ

Because the toilet --

เพราะห้องน้ำ

The row of the small rooms

เป็นช่องแคบ ๆ

that were there were slightly bigger than the eight-by-seven cell.

กว้างกว่าห้องขังขนาด 8 x 7 ฟุตเล็กน้อย

But being in that cell as he awaited the executioner --

แต่การอยู่ในห้องขังนั่น ขณะรอเพชฌฆาต

because in prison, he did not have a name --

เพราะในคุก เขาไม่มีชื่อ

Manson was known by a number.

แมนสันถูกเรียกเป็นเลขตัวหนึ่ง

He was just a statistic.

เขาเป็นแค่ตัวเลขทางสถิติ

He did not know how long he would wait.

เขาไม่รู้ว่าต้องรอนานแค่ไหน

The wait could have been a minute,

อาจรออีกแค่นาทีเดียว

the executioner could have come the next minute,

เพชฌฆาตอาจมาถึงในนาทีถัดไป

the next day,

วันถัดไป

or it could have taken 30 years.

หรืออาจนานถึง 30 ปี

The wait had no end.

การรอคอยไม่มีที่สิ้นสุด

And in the midst of the excruciating pain,

และท่ามกลางความเจ็บปวดแสนสาหัส

the mental torture,

ความทรมานทางจิตใจ

the many unanswered questions that Manson faced,

และสารพัดคำถามที่ไร้คำตอบ ที่แมนสันต้องเผชิญนั้น

he knew he was not going to play the victim.

เขารู้ชัดว่า เขาจะ ไม่ยอมเล่นบทเหยื่อ

He refused to play the role of the victim.

เขาปฏิเสธการตกเป็นเหยื่อ

He was angry at the justice system that had put him behind bars.

เขาโกรธระบบยุติธรรม ที่ส่งเขาเข้าคุก

But he knew the only way he could change that justice system

แต่เขารู้ดีว่า ทางเดียวที่เขาจะ สามารถเปลี่ยนระบบยุติธรรมนั้น

or help other people get justice

หรือช่วยให้คนอื่นได้รับความยุติธรรม

was not to play the victim.

คือ การไม่ยอมตกเป็นเหยื่อ

Change came to Manson when he decided to embrace forgiveness

การเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นกับแมนสัน เมื่อเขาตัดสินใจที่จะให้อภัย

for those who had put him in prison.

แก่คนที่ส่งเขาเข้าคุก

I speak that as a fact.

ที่ผมพูดเป็นเรื่องจริง

Because I know who Manson is.

เพราะผมรู้จักแมนสันดี

I am Manson.

ผม คือ แมนสัน

My real name is Peter Manson Ouko.

ชื่อจริงของผมคือ ปีเตอร์ แมนสัน โอโค่

And after my conviction,

และหลังจากที่ผมรับโทษ

after that awakening of forgiveness,

หลังจากที่ผมตาสว่างจากการให้อภัย

I had this move

ผมเริ่มเดินหน้า

to help change the system.

เพื่อช่วยเปลี่ยนแปลงตัวระบบ

I already decided I was not going to be a victim anymore.

ผมตัดสินใจแล้วว่า ผมจะไม่ตกเป็นเหยื่ออีกต่อไป

But how was I going to help change a system

แต่ผมจะช่วยเปลี่ยนระบบได้อย่างไร

that was bringing in younger inmates every day

ในเมื่อระบบคอยจับ นักโทษอายุน้อยเข้ามาทุกวัน

who deserve to be with their families?

ทั้งที่ควรได้อยู่กับครอบครัวตัวเอง

So I started mobilizing my colleagues in prison, my fellow inmates,

ดังนั้น ผมจึงเริ่มระดมเพื่อนร่วมงาน ในคุก เพื่อนนักโทษของผม

to write letters and memoranda to the justice system,

มาร่วมเขียนจดหมายและบันทึกข้อตกลง ไปยังระบบยุติธรรม

to the Judicial Service Commission,

ไปยังคณะกรรมการตุลาการ

the numerous task forces that had been set up

คณะทำงานเฉพาะกิจหลายหน่วยที่จัดตั้งขึ้น

in our country, Kenya,

ในประเทศเคนยาของเรา

to help change the constitution.

เพื่อช่วยเปลี่ยนแปลงรัฐธรรมนูญ

And we decided to grasp at those --

เราตัดสินใจคว้า

to clutch at those straws, if I may use that word --

กระเสือกกระสน คว้าโอกาสเท่าที่จะหาได้

if only to make the justice system work,

เพียงเพื่อให้ระบบยุติธรรมกลับมาใช้การได้

and work for all.

และได้ผลดีกับทุกฝ่าย

Just about the same time,

ช่วงเดียวกันนั้น

I met a young university graduate from the UK,

ผมได้พบกับบัณฑิตหนุ่มจากประเทศอังกฤษ

called Alexander McLean.

ชื่อ อเล็กซานเดอร์ แม็คลีน

Alexander had come in with three or four of his colleagues from university

อเล็กซานเดอร์มาพร้อมเพื่อน จากมหาวิทยาลัย 3-4 คน

in their gap year,

ช่วงหาประสบการณ์

and they wanted to help assist,

พวกเขาอยากเข้ามาช่วย

set up a library in Kamiti Maximum Prison,

จัดตั้งห้องสมุดขึ้น ในเรือนจำความมั่นคงสูงสุดคามิตี

which if you Google,

ซึ่งถ้าคุณลองหาใน Google

you will see is written as one of the 15 worst prisons in the world.

จะพบว่า มันเป็น 1 ใน 15 เรือนจำที่เลวร้ายที่สุดโลก

That was then.

นั่นคือเมื่อก่อน

But when Alexander came in,

ทว่า ตอนที่อเล็กซานเดอร์เข้ามา

he was a young 20-year-old boy.

เขาเป็นอายุเพียง 20 ปี

And I was on death row at that time.

และผมยังต้องโทษประหารชีวิตอยู่ขณะนั้น

And we took him under our wing.

และเรารับเขามาในทีม

It was an honest trust issue.

มันเป็นความไว้วางใจอย่างสัตย์จริง

He trusted us, even though we were on death row.

เขาเชื่อใจเรา แม้เราจะต้องโทษประหารก็ตาม

And through that trust,

และด้วยความเชื่อใจนั้น

we saw him and his colleagues from the university

เราเห็นเขาและเพื่อนมหาวิทยาลัยของเขา

refurbish the library with the latest technology

ตกแต่งห้องสมุดด้วยเทคโนโลยีล่าสุด

and set up the infirmary to very good standards

และจัดตั้งสถานพยาบาลที่ได้มาตรฐานดีเยี่ยม

so that those of us falling sick in prison

เพื่อให้พวกเราที่เกิดล้มป่วยในคุก

would not necessarily have to die in indignity.

ไม่ต้องตายไปอย่างอดสู

Having met Alexander,

เพราะได้เจอกับอเล็กซานเดอร์

I had a chance,

ผมจึงมีโอกาส

and he gave me the opportunity and the support,

เขามอบโอกาสแก่ผม พร้อมทั้งสนับสนุน...

to enroll for a university degree at the University of London.

ให้สมัครเรียนต่อระดับมหาวิทยาลัย ณ มหาวิทยาลัยลอนดอน

Just like Mandela studied from South Africa,

เช่นเดียวกับที่แมนเดลาเรียนจากแอฟริกาใต้

I had a chance to study at Kamiti Maximum Security Prison.

ผมเองก็ได้รับโอกาสทางการศึกษา ณ เรือนจำความมั่นคงสูงสุดคามิตี

And two years later,

และ 2 ปีต่อมา

I became the first graduate of the program

ผมเป็นผู้สำเร็จการศึกษาคนแรกของหลักสูตร

from the University of London from within the prison system.

จากมหาวิทยาลัยลอนดอน ขณะยังอยู่ภายในเรือนจำ

Having graduated, what happened next --

เมื่อสำเร็จการศึกษาแล้ว สิ่งที่เกิดขึ้น

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

Thank you.

ขอบคุณครับ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

Having graduated,

เมื่อสำเร็จการศึกษาแล้ว

now I felt empowered.

ผมมีพลังเต็มเปี่ยม

I was not going to play the helpless victim.

ผมจะไม่ยอมเล่นบทเหยื่อผู้เคราะห์ร้าย

But I felt empowered not only to assist myself,

ผมไม่เพียงรู้สึกมีพลังที่จะช่วยเหลือตัวเอง

to prosecute my own case,

ในการต่อสู้คดีของผมเท่านั้น

but also to assist the other inmates

แต่เพื่อช่วยเหลือนักโทษรายอื่น ๆ

who are suffering the similar injustices that have just been spoken about here.

ที่ต้องทุกข์ทรมานจากความอยุติธรรม เช่นเดียวที่ผมเล่าไปเมื่อสักครู่

So I started writing legal briefs for them.

ฉะนั้น ผมจึงเริ่มเขียนสรุปคำร้องให้พวกเขา

With my other colleagues in prison, we did as much as we could.

แต่เพราะผู้ร่วมงานอื่นของผมยังถูกจำคุกอยู่ เราจึงทำเท่าที่ทำได้

That wasn't enough.

แค่นั้นยังไม่พอ

Alexander McLean

อเล็กซานเดอร์ แม็คลีน

and his team at the African Prisons Project

และทีมของเขาใน โครงการ The African Prisons Project

decided to support more inmates.

ตัดสินใจสนับสนุนผู้ต้องขังเพิ่มขึ้นอีก

And as I'm speaking to you today,

และขณะที่ผมกำลังพูดกับคุณ วันนี้

there are 63 inmates and staff in the Kenya Prison Service

ผู้ต้องขังและทีมงานที่ยังถูกจองจำ ในเรือนจำเคนยา 63 ราย

studying law at the University of London through distance learning.

กำลังศึกษากฎหมายที่มหาวิทยาลัยลอนดอน ผ่านการศึกษาทางไกล

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

These are changemakers who are being motivated

พวกเขาเป็นผู้สร้างความเปลี่ยนแปลง ที่พร้อมจะผลักดัน

not only to assist the most indolent in society,

ช่วยไม่เพียงแต่ ส่วนที่เฉื่อยชาที่สุดในสังคม

but also to help the inmates and others get access to justice.

แต่ยังช่วยให้ผู้ต้องขัง และคนอื่น ๆ สามารถเข้าถึงความยุติธรรม

Down there in my prison cell, something kept stirring me.

ในห้องขังของผมที่อยู่ลึกลงไป บางอย่างวนเวียนในหัวผม

The words of Martin Luther King kept hitting me.

คำพูดของ มาร์ติน ลูเธอร์ คิง ดังก้องในหัวผมซ้ำ ๆ

And he was always telling me, "Pete, if you can't fly,

เขาบอกผมตลอดว่า "พีท ถ้านายบินไม่ได้...

you can run.

นายสามารถวิ่งได้นี่

And if you can't run,

และถ้านายวิ่งไม่ได้...

you can walk.

นายก็เดินไปสิ

But if you can't walk,

แต่ถ้านายไม่สามารถเดินได้อีก

then you can crawl.

นายก็คลานไปสิ

But whatever it is, whatever it takes,

แต่ไม่ว่าอย่างไร ไม่ว่าจะต้องแลกกับอะไร

just keep on moving."

จงอย่าหยุดอยู่กับที่"

And so I had this urge to keep moving.

มันเป็นแรงกระตุ้นให้ผมเดินหน้าต่อไป

I still have this urge to keep moving in whatever I do.

ผมยังมีแรงกระตุ้นให้เดินหน้าเสมอ กับทุกสิ่งที่ผมทำอยู่

Because I feel the only way we can change our society,

เพราะผมรู้สึกว่า วิธีเดียวที่ สามารถเปลี่ยนแปลงสังคมเราได้

the only way we can change the justice system --

วิธีเดียวที่เราสามารถเปลี่ยน ระบบความยุติธรรม

which has really improved in our country --

ที่นับว่าพัฒนาขึ้นมากแล้วในประเทศของเรา

is to help get the systems right.

คือการช่วยปรับระบบให้ถูกต้องเสีย

So, on 26th October last year, after 18 years in prison,

เมื่อ 26 ตุลาคม ปีที่แล้ว หลังจาก 18 ปีในเรือนจำ

I walked out of prison on presidential pardon.

ผมเดินออกจากเรือนจำเพราะ ได้รับอภัยโทษจากประธานาธิบดี

I'm now focused on helping APP -- the African Prisons Project --

ตอนนี้ ผมมุ่งช่วย APP หรือโครงการ The African Prisons Project

achieve its mandate of training and setting up

ให้บรรลุวัตถุประสงค์ในการอบรมและก่อตั้ง

the first law school and legal college behind bars.

โรงเรียนและวิทยาลัยกฎหมายแห่งแรกในเรือนจำ

Where we are going to train --

ที่เราจะทำการอบรม

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

Where we are going to train inmates and staff

ที่เราจะทำการอบรมผู้ต้องขังและเจ้าหน้าที่

not only to assist their fellow inmates,

ไม่เพียงเพื่อช่วยผู้ร่วมขังของพวกเขา

but to assist the entire wider society of the poor

แต่ยังช่วยสังคมในวงกว้างทั้งหมด ของผู้ยากไร้

who cannot access legal justice.

ที่ไม่สามารถเข้าถึงความยุติธรรมทางกฎหมาย

So as I speak before you today,

ดังนั้น การที่ผมยืนพูดต่อหน้าทุกท่านวันนี้

I stand here in the full knowledge that we can all reexamine ourselves,

ผมมาพร้อมความรู้เต็มเปี่ยมว่า เราทุกคนสามารถทบทวนตัวเองใหม่ได้

we can all reexamine our situations,

เราทุกคนสามารถทบทวน "สถานการณ์" ของเราได้

we can all reexamine our circumstances

เราทุกคนสามารถทบทวน "สภาวะการณ์" ของเราได้

and not play the victim narrative.

และไม่รับบทผู้ตกเป็นเหยื่อ

The victim narrative will not take us anywhere.

การรับบทเหยื่อจะไม่ทำให้อะไรดีขึ้น

I was behind bars, yeah.

ผมถูกขังคุก ใช่ครับ

But I never felt and I was not a prisoner.

แต่ผมไม่เคยรู้สึกและผมไม่เคยเป็นผู้ต้องขัง

The basic thing I got to learn

สิ่งสำคัญที่ผมได้เรียนรู้

was that if I thought,

คือ ถ้าผมคิด

and if you think, you can,

และถ้าคุณคิดว่า คุณสามารถทำได้

you will.

คุณก็จะทำได้

But if you sit thinking that you can't,

แต่ ถ้าคุณมัวนั่งคิดว่าคุณทำไม่ได้

you won't.

คุณไม่มีทางทำได้หรอก

It's as simple as that.

มันง่ายแค่นั้นเลย

And so I'm encouraged by the peaceful revolutionaries

และผมได้รับกำลังใจจากนักปฏิวัติสันติ

I've heard on this stage.

ที่ผมได้ฟังจากเวทีนี้

The world needs you now, the world needs you today.

โลกต้องการคุณตอนนี้ โลกต้องการคุณวันนี้

And as I finish my talk,

และก่อนที่ผมจะจบการพูดของผม

I'd just like to ask each and every single one of you here,

ผมอยากจะขอให้แต่ละท่าน ณ ที่แห่งนี้

wonderful thinkers, changemakers, innovators,

สุดยอดนักคิด นักสร้างความเปลี่ยนแปลง นักนวัตกรรม

the wonderful global citizens we have at TED,

สุดยอดพลเมืองโลกใน TED ทุกท่าน

just remember the words of Martin Luther King.

จำคำพูดของ มาร์ติน ลูเธอร์ คิง ไว้ให้ดี

Let them continue ringing in your heart and your life.

ให้มันคงดังกึกก้องในหัวใจและในชีวิตของคุณ

Whatever it is,

ไม่ว่าต้องเจออะไร

wherever you are,

ไม่ว่าคุณจะอยู่ที่ไหน

whatever it takes,

ไม่ว่าจะต้องแลกด้วยอะไรก็ตาม

keep on moving.

จงเดินหน้าต่อไป

Thank you.

ขอบคุณครับ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

Thank you.

ขอบคุณครับ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)