The inside story of the Paris climate agreement | Christiana Figueres

Translator: Kelwalin Dhanasarnsombut Reviewer: Pairoa Praihirunkit

I have one more reason for optimism:

ฉันมีอีกเหตุผลหนึ่ง ที่จะมองโลกในแง่ดี

climate change.

การเปลี่ยนแปลงของสภาพภูมิอากาศ

Maybe you don't believe it, but here is the fact.

บางทีคุณอาจไม่เชื่อ แต่นี่คือความจริงค่ะ

On December 12, 2015,

ในวันที่ 12 ธันวาคม ค.ศ. 2015

in Paris, under the United Nations,

ในปารีส ภายใต้องค์การสหประชาชาติ

195 governments got together

195 รัฐบาล ได้มารวมตัวกัน

and unanimously --

และมีมติเป็นเอกฉันท์ --

if you've worked with governments, you know how difficult that is --

ถ้าคุณเคยทำงานกับรัฐบาล คุณจะรู้ว่ามันยากแค่ไหน --

unanimously decided

มีมติเป็นเอกฉันท์

to intentionally change the course of the global economy

ในการเปลี่ยนเศรษฐกิจโลก

in order to protect the most vulnerable

เพื่อปกป้องสิ่งที่เปราะบางที่สุด

and improve the life of all of us.

และปรับปรุงคุณภาพชีวิตของเราทุกคน

Now, that is a remarkable achievement.

ค่ะ นี่เป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

But it is even more remarkable

แต่มันจะดูยิ่งใหญ่ยิ่งกว่านั้นอีก

if you consider where we had been just a few years ago.

ถ้าคุณจำได้ว่าเมื่อไม่กี่ปีก่อน มันเคยเป็นอย่างไร

2009, Copenhagen.

ค.ศ. 2009 ที่โคเปนเฮเกน

Who remembers Copenhagen?

มีใครจำโคเปนเฮเกนได้ไหม

Well, after years of working toward a climate agreement,

ค่ะ หลังจากทำงานกันมาหลายปีเพื่อ ความตกลงเรื่องการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ

the same governments convened in Copenhagen

รัฐบาลชุดเดียวกันนี้ก็มาร่วมประชุม ที่โคเปนเฮเกน

and failed miserably.

และมันก็พังไม่เป็นท่า

Why did it fail miserably?

ทำไมมันถึงไม่ได้ผลน่ะหรือคะ

For many different reasons,

ก็ด้วยเหตุผลหลาย ๆ อย่าง

but primarily because of the deeply entrenched divide

แต่หลักๆ แล้วก็เพราะ ความแตกแยกที่ร้าวลึก

between the global North and the global South.

ระหว่างประเทศทางตอนเหนือ และประเทศทางตอนใต้

So now, six months after this failure,

แล้วตอนนี้ หกเดือนหลังจากความล้มเหลวนั้น

I was called in to assume the responsibility

ฉันถูกเรียกกลับเข้าไปทำหน้าที่

of the global climate change negotiations.

ในฐานะผู้เจรจา เรื่อง การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศโลก

You can imagine, the perfect moment to start this new job.

คุณจินตนาการนะ นี่มันวินาที ที่เหมาะเจาะในการเริ่มงานใหม่จริงๆ

The global mood on climate change was in the trash can.

ตอนที่อารมณ์ของคนทั้งโลกกำลังหน่าย เรื่องการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ

No one believed

ไม่มีใครเชื่อ

that a global agreement could ever be possible.

ว่าความตกลงร่วมกันระดับนานาชาติ จะเกิดขึ้นได้จริง ๆ

In fact, neither did I.

อันที่จริง ฉันก็ไม่เชื่อเหมือนกัน

If you promise not to tell anyone outside of this wonderful TED audience,

ถ้าคุณสัญญาว่าจะไม่บอกกับใคร นอกเหนือจากผู้ร่วมฟังบรรยายที่ TED

I'm going to divulge a secret

ฉันจะเผยความลับ

that has been gratefully buried by history.

ที่ถูกกลบฝังไว้สุดลึกโดยประวัติศาสตร์

On my first press conference,

ในงานแถลงข่าวครั้งแรกของฉัน

a journalist asked, "Um, Ms. Figueres,

นักข่าวถามฉันว่า "อืม คุณ ฟิกัวเรส

do you think that a global agreement is ever going to be possible?"

คุณคิดว่าความตกลงระดับนานาชาติเนี่ย จะเกิดขึ้นได้จริง ๆ งั้นหรือ"

And without engaging brain, I heard me utter,

และฉันก็ตอบออกไปโดยไม่ต้องคิดเลยว่า

"Not in my lifetime."

"ไม่สำเร็จหรอกชาตินี้"

Well, you can imagine the faces of my press team

ค่ะ คุณคงนึกภาพออกว่า สีหน้าของทีมข่าวของฉันจะเป็นอย่างไร

who were horrified at this crazy Costa Rican woman

พวกเขาสะพรึงกับคำตอบ ของผู้หญิงชาวคอสตาริกาเพี้ยน ๆ คนนี้

who was their new boss.

ที่เป็นนายใหม่ของพวกเขา

And I was horrified, too.

และฉันก็สะพรึงไม่ต่างกันหรอก

Now, I wasn't horrified at me, because I'm kind of used to myself.

แต่ว่า ฉันไม่ได้สะพรึงเพราะตัวฉันเองหรอกค่ะ เพราะฉันก็ชินกับตัวเองแล้ว

I was actually horrified

ที่ฉันสะพรึงจริง ๆ ก็คือ

at the consequences of what I had just said,

ผลพวงที่ตามมาจากสิ่งที่ฉันเพิ่งพูดออกไป

at the consequences for the world

ผลพวงที่จะเกิดขึ้นกับโลก

in which all our children are going to have to live.

ที่ซึ่งลูกหลานของพวกเราทุกคน จะต้องใช้เป็นบ้านต่อไป

It was frankly a horrible moment for me,

เอาจริง ๆ มันเป็นวินาทีที่แย่มาก ๆ สำหรับฉัน

and I thought, well, no, hang on,

และฉันก็คิดว่า แต่เดี๋ยวนะ

hang on.

เดี๋ยวก่อน

Impossible is not a fact,

ความเป็นไปไม่ได้ ไม่ใช่ข้อเท็จจริง

it's an attitude.

มันคือทัศนคติต่างหาก

It's only an attitude.

แค่ทัศนคติเท่านั้น

And I decided right then and there that I was going to change my attitude

และฉันก็ตัดสินใจเลยว่า ฉันจะต้องเปลี่ยนทัศนคติของฉัน

and I was going to help the world change its attitude on climate change.

และฉันจะช่วยโลกเปลี่ยนทัศนคติ ที่มีต่อการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ

So I don't know --

ฉันไม่รู้หรอกนะคะ

No, just this? Thanks.

ไม่ แค่นี้หรือคะ ขอบคุณค่ะ

I don't know --

ฉันไม่รู้หรอก

what you would do

คุณจะทำอย่างไร

if you were told your job is to save the planet.

ถ้ามีคนมาบอกคุณว่า หน้าที่ของคุณคือการช่วยโลกใบนี้

Put that on the job description.

ใส่ไว้ในภาระงานตามตำแหน่ง

And you have full responsibility,

และคุณมีความรับผิดชอบเต็มที่ ต่องานในหน้าที่นี้

but you have absolutely no authority,

แต่คุณไม่มีอำนาจใด ๆ เลย

because governments are sovereign in every decision that they take.

เพราะว่ารัฐบาลทั้งหลายมีอำนาจสูงสุด ในทุกการตัดสินใจของพวกเขา

Well, I would really love to know

ค่ะ ฉันอยากจะรู้ว่า

what you would do on the first Monday morning,

เป็นคุณจะทำอะไร ตอนเช้าวันจันทร์แรกที่ไปทำงาน

but here's what I did: I panicked.

แต่นี่คือสิ่งที่ฉันทำ ฉันสติแตกค่ะ

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

And then I panicked again,

และจากนั้นฉันก็สติแตกอีก

because I realized I have no idea how we're going to solve this problem.

เพราะฉันรู้ตัวแล้วว่า ฉันไม่รู้เลย ว่าจะแก้ปัญหานี้ได้อย่างไร

And then I realized I have no idea how we're going to solve this problem,

และจากนั้นฉันก็ตระหนักว่าฉันคิดไม่ออกเลย ว่าเราจะแก้ปัญหานี้ได้อย่างไร

but I do know one thing:

แต่ฉันรู้อยู่อย่างหนึ่ง

we have got to change the tone of this conversation.

นั่นก็คือ เราจะต้องเปลี่ยนน้ำเสียง ของการสนทนานี้

Because there is no way you can deliver victory

เพราะว่ามันไม่มีทางเลย ที่คุณจะได้มาซึ่งชัยชนะ

without optimism.

โดยปราศจากการมองโลกในแง่ดี

And here,

และในที่นี้

I use optimism as a very simple word,

ฉันใช้คำง่ายๆ ว่าการมองโลกในแง่ดี

but let's understand it in its broader sense.

แต่ฉันอยากให้คุณเข้าใจมัน ในเชิงกว้างกว่านี้

Let's understand it as courage,

ลองมองมันในฐานะความกล้าหาญ

hope, trust, solidarity,

ความหวัง ความเชื่อมั่น ความสามัคคี

the fundamental belief that we humans can come together

ความเชื่อพื้นฐาน ที่ทำให้มนุษย์เรา สามารถมาอยู่ร่วมกันได้

and can help each other to better the fate of mankind.

และสามารถช่วยเหลือกันและกัน เพื่อชะตากรรมที่ดีกว่าของมนุษยชาติ

Well, you can imagine that I thought that without that,

ค่ะ คุณคงนึกออกว่า ฉันคิดว่าเมื่อปราศจากมันแล้ว

there was no way we were going to get out of the paralysis of Copenhagen.

คงไม่มีทางที่เราจะออกจากสภาวะอัมพาต แบบที่โคเปนเฮเกน

And for six years,

และเป็นเวลาหกปี

I have stubbornly, relentlessly injected optimism into the system,

ที่ฉันเพียรผลักดันการมองโลกในแง่ดี เข้าไปในระบบ

no matter what the questions from the press --

ไม่ว่าสื่อจะถามคำถามอะไรมา

and I have gotten better at those --

ฉันเก่งขึ้นในการรับมือกับมัน

and no matter what the evidence to the contrary.

และไม่ว่าจะมีหลักฐาน มาขัดแย้งอย่างไรก็ตาม

And believe you me, there has been a lot of contrary evidence.

และเชื่อฉันเถอะค่ะ มันมีหลักฐานมาขัดแย้งมากมาย

But relentless optimism into the system.

แต่ฉันก็ใส่การมองโลกในแง่ดี เข้าสู่ระบบอย่างไม่หยุดหย่อน

And pretty soon,

และไม่นานนัก

we began to see changes happening in many areas,

เราก็เริ่มเห็นความเปลี่ยนแปลง เกิดขึ้นในหลาย ๆ สาขา

precipitated by thousands of people,

ผลักดันโดยคนหลายพัน

including many of you here today,

รวมไปถึงพวกคุณหลาย ๆ คนในที่นี้ด้วย

and I thank you.

ซึ่งฉันก็ต้องขอขอบคุณมาก

And this TED community will not be surprised

และสังคมชาว TED นี้คงไม่แปลกใจ

if I tell you the first area

ถ้าฉันจะบอกคุณว่า สาขาแรก

in which we saw remarkable change

ที่เราเห็นความเปลี่ยนแปลงอย่างชัดเจน

was ...

ก็คือ ...

technology.

เทคโนโลยี

We began to see that clean technologies,

เราเริ่มเห็นเทคโนโลยีสะอาด

in particular renewable energy technologies,

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เทคโนโลยีพลังงานหมุนเวียน

began to drop price and increase in capacity,

เริ่มมีราคาลดลง และมีความสามารถในการผลิตสูงขึ้น

to the point where today we are already building

จนถึงจุดที่ทุกวันนี้เราได้สร้าง

concentrated solar power plants

โรงไฟฟ้าพลังงานแสงอาทิตย์มากมาย

that have the capacity to power entire cities,

ที่มีกำลังการผลิต มากพอสำหรับเมืองทั้งเมือง

to say nothing of the fact of what we are doing on mobility

จนไปถึงจุดที่ เรากำลังพัฒนามันสำหรับการขนส่ง

and intelligent buildings.

และตึกอัจฉริยะ

And with this shift in technologies,

และด้วยการเปลี่ยนแปลงในเทคโนโลยี

we were able to begin to understand

เราสามารถที่จะเริ่มเข้าใจ

that there was a shift in the economic equation,

ว่ามันเกิดการเปลี่ยนแปลง ในสมการเชิงเศรษฐกิจ

because we were able to recognize

เพราะว่าเราสามารถเห็น

that yes, there are huge costs to climate change,

ว่า ใช่แล้ว การเปลี่ยนแปลง สภาวะอากาศมีค่าใช้จ่ายสูง

and yes, there are compounded risks.

และใช่แล้ว มันมีความเสี่ยงมากมาย

But there also are economic advantages

แต่มันยังมีข้อได้เปรียบเชิงเศรษฐกิจ

and intrinsic benefits,

และผลประโยชน์ที่มากับมันอีกด้วย

because the dissemination of the clean technologies

เพราะการที่เทคโนโลยีสะอาดกระจายออกไป

is going to bring us cleaner air,

กำลังนำอากาศสะอาดกว่ามาให้เรา

better health,

สุขภาพที่ดีกว่า

better transportation, more livable cities,

การคมนาคมที่ดีกว่า เมืองที่น่าอยู่กว่า

more energy security,

พลังงานที่ยั่งยืนกว่า

more energy access to the developing world.

การเข้าถึงพลังงานได้มากกว่า สำหรับประเทศที่กำลังพัฒนา

In sum, a better world than what we have now.

โดยสรุปก็คือ นำมาซึ่งโลก ที่ดีกว่าโลกที่เราอยู่กันตอนนี้

And with that understanding,

และด้วยความเข้าใจนี้เอง

you should have witnessed, in fact, part of you were,

เราควรจะได้เป็นประจักษ์พยาน ซึ่งพวกคุณบางคนเคยเป็นแล้ว

the spread of ingenuity and excitement

พยานของการแผ่ขยายความช่างคิด และความตื่นเต้นที่เกิดขึ้น

that went through, first through nonnational governments,

ในบรรดาองค์กรที่ไม่ใช่ภาครัฐบาล

the private sector, captains of industry, insurance companies,

ในภาคเอกชน หัวหอกทางอุตสาหกรรม บริษัทประกัน

investors, city leaders, faith communities,

นักลงทุน พ่อเมือง ชุมชนทางศาสนา

because they all began to understand, this actually can be in their interest.

เพราะพวกเขาเริ่มเข้าใจ ว่าจริงๆ สิ่งนี้เป็นประโยชน์ต่อเขา

This can actually improve their bottom line.

มันสามารถเพิ่มพูน ผลประกอบการของเขาได้จริงๆ

And it wasn't just the usual suspects.

และไม่ใช่แค่คนที่เราคาดคิดมาก่อน

I have to tell you I had the CEO of a major, major oil and gas company

ฉันขอบอกว่า มี CEO ของบริษัทน้ำมันและก๊าซขนาดยักษ์

come to me at the beginning of last year

มาพบฉันเมื่อต้นปีที่แล้ว

and say --

และบอกกับฉัน

privately, of course --

เป็นการส่วนตัวว่า

he did not know how he was going to change his company,

เขาไม่รู้หรอกว่าจะเปลี่ยนแปลง บริษัทของเขาอย่างไรดี

but he is going to change it,

แต่เขาก็จะเปลี่ยนแปลงมัน

because he's interested in long-term viability.

เพราะว่าเขาสนใจใน การอยู่รอดระยะยาว

Well, now we have a shift in the economic equation,

ค่ะ ตอนนี้เรามีความเปลี่ยนแปลง ในสมการเศรษฐกิจ

and with that, with broader support from everyone,

และด้วยสิ่งนั้น ด้วยความร่วมมือ ของทุกคนที่ขยายออกไปมากขึ้น

it did not take very long before we saw that national governments

ใช้เวลาไม่นานเลย เราก็ได้เห็นรัฐบาลชาติต่าง ๆ

woke up to the fact that this is in their national interest.

ตื่นขึ้นมาพบความจริง ว่านี่คือผลประโยชน์ของชาติเขา

And when we asked countries to begin to identify

และเมื่อเราถามประเทศต่าง ๆ ให้เริ่มระบุออกมา

how they could contribute to global efforts

ว่าพวกเขาจะร่วมมือกับความพยายาม ระดับนานาชาตินี้อย่างไร

but based on their national interest,

โดยเริ่มจากสิ่งที่เป็นประโยชน์ ต่อประเทศของเขา

189 countries out of 195,

189 ประเทศ จาก 195 ประเทศ

189 countries sent their comprehensive climate change plans,

189 ประเทศส่งแผนสมบูรณ์ที่เกี่ยวกับ การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ

based on their national interest,

ซึ่งตั้งอยู่บนผลประโยชน์ของประเทศ

concurrent with their priorities,

สอดคล้องกับความสำคัญก่อนหลังในประเทศ

consistent with their national sustainable development plans.

และเป็นไปตามแนวทาง แผนการพัฒนาที่ยั่งยืนของประเทศ

Well,

ค่ะ

once you protect the core interests of nations,

เมื่อคุณปกป้อง ผลประโยชน์หลักของชาติแล้ว

then you can understand that nations were ready

คุณจะเข้าใจว่าประเทศนั้นพร้อมแล้ว

to begin to converge onto a common path,

ที่จะเริ่มเปลี่ยนมาเข้าสู่เส้นทางเดียวกัน

onto a common direction of travel

มุ่งเดินทางไปในทิศทางเดียวกัน

that is going to take us probably several decades,

ที่อาจต้องใช้เวลาไปอีกสองสามทศวรรษ

but over those several decades is going to take us

แต่เวลาสองสามทศวรรษนั้น

มันจะนำมาซึ่งเศรษฐกิจแบบใหม่

into the new economy,

into a decarbonized, highly resilient economy,

การกำจัดคาร์บอน และเศรษฐกิจที่ยืดหยุ่นสูง

And the national contributions that are currently on the table

ความร่วมมือระดับชาติ ที่กำลังเกิดขึ้นอยู่ตอนนี้

on behalf of national governments

ในนามของรัฐบาลต่าง ๆ

are insufficient to get us to a stabilized climate,

ไม่ได้มีประสิทธิภาพพอในการทำให้ สภาวะแวดล้อมมีเสถียรภาพ

but they are only the first step,

แต่นั่นเป็นเพียงก้าวแรก

and they will improve over time.

และมันจะดีขึ้นและดีขึ้นเมื่อเวลาผ่านไป

And the measurement, reporting and verification of all of those efforts

และการวัด การรายงาน และการประเมิน ความพยายามทั้งหมดนั้น

is legally binding.

มีพันธะผูกพันในทางกฎหมาย

And the checkpoints that we're going to have every five years

และการตรวจสอบที่เราจะมีกันทุก ๆ ห้าปี

to assess collective progress towards our goal are legally binding,

เพื่อประเมินความก้าวหน้าของเป้าหมายนั้น ก็มีข้อผูกพันทางกฎหมาย

and the path itself toward a decarbonized and more resilient economy

แผนแนวทางการลดคาร์บอน และการสร้างเศรษฐกิจที่ยืดหยุ่นมากขึ้นนั้น

is legally binding.

ก็มีข้อผูกพันทางกฎหมาย

And here's the more important part:

และนี่คือส่วนสำคัญยิ่งกว่า

What did we have before?

ก่อนหน้านี้เรามีอะไรบ้าง

A very small handful of countries

มีอยู่ไม่กี่ประเทศ

who had undertaken very reduced,

ที่ลงมือทำจริง

short-term emission reduction commitments

เรื่องลดการปล่อยคาร์บอนในระยะสั้น

that were completely insufficient

ที่ไม่เพียงพอเลยโดยสิ้นเชิง

and furthermore, largely perceived as a burden.

และยิ่งไปกว่านั้น ส่วนใหญ่ยังถูกมองว่าเป็นภาระ

Now what do we have?

แล้วตอนนี้ เรามีอะไรบ้าง

Now we have all countries of the world contributing with different intensities

ตอนนี้ ทุกประเทศในโลก ให้ความร่วมมือในระดับที่ต่างกันไป

from different approaches in different sectors,

จากแนวทางที่แตกต่างกัน ในภาคส่วนต่าง ๆ

but all of them contributing to a common goal

แต่พวกเขาทั้งหลายมีจุดประสงค์เดียวกัน

and along a path

และมันก็คู่ขนานกันไป

with environmental integrity.

กับความมั่นคงทางสิ่งแวดล้อม

Well, once you have all of this in place

ค่ะ เมื่อทุกสิ่งทุกอย่างนี้เข้าที่เข้าทาง

and you have shifted this understanding,

และคุณได้เปลี่ยนความเข้าใจนี้แล้ว

then you see that governments were able to go to Paris

คุณจะเห็นว่ารัฐบาลทั้งหลาย สามารถไปที่ปารีส

and adopt the Paris agreement.

และยอมรับข้อตกลงปารีสได้

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

So,

ค่ะ

as I look back

เมื่อฉันมองย้อนกลับไป

over the past six years,

ตลอดระยะเวลาหกปีที่ผ่านมา

first I remember

สิ่งแรกที่ฉันจดจำได้

the day the Paris agreement was adopted.

คือวันที่เกิดข้อตกลงปารีส

I cannot tell you the euphoria in the room.

ฉันไม่อาจบรรยายเป็นคำพูด ถึงความสุขล้นที่เกิดขึ้นในห้องนั้น

5,000 people jumping out of their seats,

คน 5,000 คน นั่งไม่ติด

crying, clapping, screaming, yelling,

ส่งเสียง ปรบมือ กรีดร้อง ตะโกน

torn between euphoria and still disbelief at what they had just seen,

บอกไม่ถูกว่ารู้สึกอย่างไรกับสิ่งที่เกิดขึ้น ระหว่างสุขล้น กับ ไม่อยากเชื่อ

because so many people

เพราะว่าคนมากมายเหลือเกิน

had worked for years towards this, and this was finally their reality.

ได้ทำงานมาตลอดหลายปีเพื่อสิ่งนี้ และในที่สุดมันก็กลายเป็นความจริง

And it wasn't just those who had participated directly.

และมันไม่ใช่แค่ผู้ให้ความร่วมมือโดยตรง

A few weeks ago, I was with a colleague

สองสามสัปดาห์ก่อน ฉันอยู่กับเพื่อนร่วมงาน

who was trying to decide

ซึ่งกำลังพยายามจะตัดสินใจ

on a Tahitian pearl that he wanted to give to his wonderful wife Natasha.

เลือกไข่มุกตาฮิติให้นาตาชา ภรรยาแสนสวยของเขา

And once he had finally decided what he was going to buy,

และเมื่อเขาตัดสินใจได้แล้วว่าเขาจะซื้ออะไร

the jeweler said to him,

นักค้าอัญมณีก็บอกกับเขาว่า

"You know, you're very lucky that you're buying this now,

"คุณรู้อะไรไหม คุณโชคดีมากเลยนะ ที่คุณจะซื้อไข่มุกตอนนี้

because these pearls could go extinct very soon because of climate change."

เพราะไข่มุกพวกนี้อาจจะสูญพันธุ์ในอีกไม่ช้า จากการเปลี่ยนแปลงสภาวะอากาศ"

"But," the jeweler said, "have you heard,

"แต่" นักค้าอัญมณีกล่าว "คุณรู้ไหมว่า

the governments have just come to a decision,

รัฐบาลประเทศต่าง ๆ เพิ่งจะมีข้อสรุป

and Tahiti could have a chance."

และตาฮิติก็น่าจะมีโอกาสรอด"

Well, what a fantastic confirmation

ค่ะ มันเป็นการยืนยันที่ยอดเยี่ยม

that perhaps, perhaps here is hope,

ว่า บางทีนะคะ บางที นี่คือความหวัง

here is a possible chance.

นี่คือโอกาสที่จะเป็นไปได้

I'm the first one to recognize that we have a lot of work still to do.

ฉันเป็นบุคคลแรกที่รู้ว่า เรายังมีงานมากมายที่จะต้องทำ

We've only just started our work on climate change.

เราเพิ่งจะเริ่มต้นกับงาน ด้านการเปลี่ยนแปลงสภาวะอากาศ

And in fact, we need to make sure that we redouble our efforts

และอันที่จริง เราต้องแน่ใจว่า เราจะใช้ความพยายามเป็นสองเท่า

over the next five years that are the urgent five years.

ตลอดห้าปีข้างหน้า ที่เป็นห้าปีแห่งความเร่งด่วน

But I do believe

แต่ฉันเชื่อจริง ๆ ว่า

that we have come over the past six years

ว่าเราได้ผ่านช่วงเวลาหกปี

from the impossible

จากคำว่าเป็นไปไม่ได้

to the now unstoppable.

เป็นคำว่าไม่มีอะไรจะฉุดรั้งไว้ได้

And how did we do that? By injecting transformational optimism

และเราทำแบบนั้นได้อย่างไรหรือคะ ก็ด้วยการป้อนการมองโลกในแง่ดี

that allowed us to go from confrontation to collaboration,

ที่จะทำให้เราเปลี่ยนจากการเผชิญหน้ากัน เป็นการหันหน้าเข้าหากัน

that allowed us to understand that national and local interests

ที่ทำให้เราเข้าใจว่า ประโยชน์ของชาติและคนในท้องถิ่น

are not necessarily at odds with global needs,

ไม่จำเป็นจะต้องเป็นอุปสรรค กับความต้องการในระดับนานาชาติ

and that if we understand that, we can bring them together

หากเราเข้าใจได้อย่างนี้ เราก็สามารถนำมันเข้ามารวมกัน

and we can merge them harmoniously.

และหลอมรวมพวกมันได้อย่างสมดุล

And as I look forward to other global issues

และในขณะที่ฉันตั้งตารอ ประเด็นใหม่ในระดับนานาชาติ

that will require our attention this century --

ที่จะต้องการความใส่ใจจากเรา ในศตวรรษนี้ เช่น

food security, water security, home security, forced migration --

ความยั่งยืนด้านอาหาร น้ำ ที่อยู่อาศัย การถูกบังคับให้ย้ายถิ่น

I see that we certainly do not know

ฉันคิดว่าเราคงไม่รู้จริง ๆ หรอก

how we are going to solve those problems yet.

ว่าเราจะแก้ปัญหาเหล่านี้ได้อย่างไรในตอนนี้

But we can take a page out of what we have done on climate change

แต่เราสามารถถอดบทเรียนจากสิ่งที่เราทำ กับเรื่องการเปลี่ยนแปลงของสภาพภูมิอากาศ

and we can understand

และเราสามารถเข้าใจได้ว่า

that we have got to reinterpret the zero-sum mentality.

เราต้องตีความแนวคิด เรื่องการแพ้-ชนะเสียใหม่

Because we were trained to believe that there always are winners and losers,

เพราะเราถูกสอนมาให้เชื่อว่า มันจะมีผู้แพ้และผู้ชนะเสมอ

and that your loss is my gain.

ความพ่ายแพ้ของคุณ ก็คือชัยชนะของฉัน

Well, now that we're in a world

แต่ตอนนี้เราอยู่ในโลก

in which we have reached planetary boundaries

ที่เราได้เดินทางไปทั่วทุกทิศ

and that we are not just so interconnected,

และเราไม่เพียงแต่เชื่อมต่อถึงกัน

but increasingly interdependent on each other,

แต่ยังพึ่งพากันและกันมากขึ้นด้วย

your loss is no longer my gain.

ความพ่ายแพ้ของคุณ ไม่ใช่ชัยชนะของฉันอีกต่อไป

We're either all losers

เราทุกคนจะเป็นผู้แพ้ด้วยกัน

or we all can be winners.

หรือไม่ก็เป็นผู้ชนะด้วยกันทั้งหมด

But we are going to have to decide

แต่เรากำลังต้องตัดสินใจ

between zero and sum.

ว่าจะเลือกแพ้ หรือ ชนะ

We're going to have to decide between zero benefit for all

เรากำลังต้องตัดสินใจ ระหว่าง การที่ทุกคนไม่ได้อะไรเลย

or living life as the sum of all of us.

กับการใช้ชีวิตโดย ทุกคนได้ประโยชน์ร่วมกัน

We've done it once. We can do it again.

ถ้าเราทำได้ครั้งหนึ่ง ทำไมเราจะทำอีกครั้งไม่ได้

Thanks.

ขอบคุณค่ะ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)