Jennifer Granholm: A clean energy proposal -- race to the top!

Translator: Joseph Geni Reviewer: Morton Bast

Translator: yamela areesamarn Reviewer: Kanawat Senanan

Well, I was introduced as

ดิฉันได้รับการแนะนำตัวว่าเป็น

the former Governor of Michigan,

อดีตผู้ว่าการรัฐมิชิแกน

but actually I'm a scientist.

แต่จริงๆแล้ว ดิฉันเป็นนักวิทยาศาสตร์

All right, a political scientist, it doesn't really count,

จริงๆ แล้วฉันเป็นนักรัฐศาสตร์ ซึ่งจริงๆแล้วไม่นับว่าเป็นนักวิทยาศาสตร์

but my laboratory was the laboratory of democracy

แต่ห้องทดลองของฉัน คือ ห้องทดลองของประชาธิปไตย

that is Michigan, and, like any good scientist,

นั่นคือ มิชิแกน และก็เหมือนๆกับนักวิทยาศาสตร์ที่ดีทั่วไป

I was experimenting with policy

ฉันทำการทดลองกับนโยบาย

about what would achieve the greatest good

เกี่ยวกับว่า อะไรจะทำสำเร็จได้ดีสูงสุด

for the greatest number.

ให้กับคนจำนวนมากที่สุด

But there were three problems, three enigmas

แต่มีปัญหาสามเรื่อง หรือปริศนาสามประการ

that I could not solve,

ที่ฉันไม่สามารถแก้ได้

and I want to share with you those problems,

และดิฉันขอเล่าสู่กันฟังกับท่าน ถึงปัญหาเหล่านั้น

but most importantly,

แต่ที่สำคัญที่สุด

I think I figured out a proposal for a solution.

ดิฉันคิดว่า ได้ขบคิดข้อเสนอวิธีแก้ปัญหาได้แล้ว

The first problem

ปัญหาแรก

that not just Michigan, but every state, faces is,

คือ ไม่ใช่แค่มิชิแกน แต่ทุกๆรัฐ กำลังเผชิญกับปัญหาที่ว่า

how do you create good jobs in America

คุณจะสร้างงานดีๆในอเมริกาได้อย่างไร

in a global economy?

ในระดับเศรษฐกิจโลก

So let me share with you some empirical data from my lab.

ขอให้ดิฉันแบ่งปันข้อมูลจากการสังเกต จากห้องทดลองของฉัน

I was elected in 2002 and, at the end of my first year in office in 2003,

ดิฉันได้รับการเลือกตั้งในปี 2002 และ ในปลายปี 2003 ปีแรกที่ทำงาน

I got a call from one of my staff members, who said,

ดิฉันได้รับโทรศัพท์จากทีมงานของฉันคนหนึ่ง ซึ่งบอกว่า

"Gov, we have a big problem.

"ผู้ว่าฯ เรามีปัญหาใหญ่แล้ว

We have a little tiny community called Greenville, Michigan,

เรามีชุมชนเล็กๆ ชื่อว่า กรีนวิลล์ ในมิชิแกน

population 8,000,

ประชากร 8,000 คน

and they are about to lose their major employer,

และพวกเขาใกล้จะสูญเสีย ผู้จ้างงานคนสำคัญของเขา

which is a refrigerator factory that's operated by Electrolux."

คือ โรงงานตู้เย็นที่ดำเนินกิจการ โดยอีเลคโทรลักซ์"

And I said, "Well, how many people work at Electrolux?"

ฉันจึงถามว่า "เอ มีคนกี่คนทำงานที่อีเลคโทรลักซ์หรือคะ"

And he said, "3,000 of the 8,000 people in Greenville."

เขาก็บอกว่า "3,000 คน จากจำนวนคน 8,000 คนที่อยู่ในเมืองกรีนวิลล์"

So it is a one-company town.

มันเป็นเมืองของบริษัทเดียวเลยก็ว่าได้

And Electrolux was going to go to Mexico.

และอีเลคโทรลักซ์ก็กำลังจะย้ายไปเม็กซิโก

So I said, "Forget that. I'm the new Governor.

ฉันจึงบอกว่า "อย่ากังวลไปเลยคะ ดิฉันเป็นผู้ว่าฯคนใหม่

We can fix this. We're going to go to Greenville

เราแก้ไขปัญหานี้ได้ เราจะไปที่เมืองกรีนวิลล์

with my whole cabinet and we will just

พร้อมกับที่ปรึกษาทั้งคณะ และเราจะเพียงแค่

make Electrolux an offer they can't refuse."

ยื่นข้อเสนอแก่อีเลคโทรลักซ์ ที่พวกเขาจะปฏิเสธไม่ได้"

So I brought my whole cabinet,

ดิฉันจึงนำที่ปรึกษาทั้งคณะไป

and we met with all of the pooh-bahs of little Greenville --

และเราก็ได้พบกับผู้มีตำแหน่งหน้าที่ ของเมืองกรีนวิลล์เล็กๆนี้

the mayor, the city manager, the head of the community college --

นายกเทศมนตรี เทศมนตรี หัวหน้าวิทยาลัยชุมชน

and we basically emptied our pockets

ง่ายๆก็คือ เราเทกระเป๋า

and put all of our chips on the table,

และวางเบี้ยพนันทั้งหมดลงไปบนโต๊ะ

incentives, you name it, to convince Electrolux to stay,

ให้รางวัลจูงใจ อะไรก็ตามบอกมาเถอะ เพื่อจูงใจให้อีเลคโทรลักซ์อยู่

and as we made our pile of chips,

และในขณะที่เรากองเบี้ยเดิมพันของเรา

we slid them across the table to the management of Electrolux.

เราได้ไสเดิมพันพวกนั้นข้ามโต๊ะ ไปยังคณะผู้บริหารของอิเล็คโทรลักซ์

And in the pile were things like zero taxes for 20 years,

ในกองเบี้ยเดิมพันนั้น เป็นของเช่น ภาษีศูนย์เปอร์เซ็นต์นาน20 ปี

or that we'd help to build a new factory for the company,

หรือ เราจะช่วยสร้างโรงงานใหม่ให้กับบริษัท

we'd help to finance it. The UAW, who represented the workers,

เราจะช่วยบริษัทด้านการเงิน ส่วนสหภาพแรงงานที่เป็นตัวแทนของคนงาน

said they would offer unprecedented concessions,

กล่าวว่า พวกเขาเสนอ จะยอมอ่อนข้อให้ อย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

sacrifices to just keep those jobs in Greenville.

จะยอมเสียสละ เพียงเพื่อให้งานนั้นยังอยู่ในกรีนวิลล์

So the management of Electrolux took our pile,

ฝ่ายบริหารของอีเล็กโทรลักซ์ รับฟังข้อเสนอของเรา

our list of incentives, and they went outside the room

ซึ่งก็คือ รายการรางวัลจูงใจที่เราจะให้ และพวกเขาก็ออกจากห้องไป

for 17 minutes,

นาน 17 นาที

and they came back in and they said,

พวกเขากลับเข้ามาแล้วพูดว่า

"Wow, this is the most generous

"ว้าว นี่คือข้อเสนอที่เอื้อเฟื้อที่สุด

any community has ever been to try to keep jobs here.

ที่ชุมชนใดๆเคยพยายามทำ เพื่อรักษางานไว้ที่นี่

But there's nothing you can do

แต่คุณไม่สามารถทำอะไร

to compensate for the fact that we can pay $1.57 an hour

เพื่อมาชดเชยกับข้อเท็จจริงที่ว่า เราสามารถจ่ายค่าแรง 1.57 ดอลลาร์ต่อชั่วโมง

in Juarez, Mexico. So we're leaving."

ที่เมืองฮัวเรส ในเม็กซิโก ดังนั้นเราจะย้ายโรงงาน

And they did. And when they did, it was like

และพวกเขาก็ย้ายไป ตอนที่พวกเขาย้ายไป มันเหมือนกับว่า

a nuclear bomb went off in little Greenville.

ระเบิดปรมาณูลงที่เมืองกรีนวิลล์เล็กๆนี้

In fact, they did implode the factory.

อันที่จริง พวกเขาระเบิดทำลายโรงงานทิ้ง

That's a guy that is walking on his last day of work.

นั่นคือชายที่กำลังเดินอยู่ ในวันสุดท้ายของการทำงาน

And on the month that the last refrigerator rolled off the assembly line,

และในเดือนที่ตู้เย็นตู้สุดท้าย ออกมาจากสายพานผลิต

the employees of Electrolux in Greenville, Michigan,

คนงานของอิเล็คโทรลักซ์ในเมืองกรีนวิลล์ มิชิแกน

had a gathering for themselves that they called the last supper.

ก็มาชุมนุมกันเพื่อสิ่งที่พวกเขาเรียกว่า อาหารเย็นมื้อสุดท้าย

It was in a big pavilion in Greenville, an indoor pavilion,

จัดขึ้นที่ศาลาใหญ่ในเมือง เป็นพลับพลาภายในอาคาร

and I went to it because I was so frustrated as Governor

ดิฉันไปที่นั่น ก็เพราะว่ารู้สึกท้อแท้ใจมาก ในฐานะเป็นผู้ว่าการรัฐ

that I couldn't stop the outflow of these jobs,

ที่ไม่สามารถหยุดยั้ง การไหลออกไปของงานเหล่านี้

and I wanted to grieve with them,

และดิฉันอยากจะร่วมเสียใจกับพวกเขาด้วย

and as I went into the room-- there's thousands of people there.

เมื่อดิฉันเข้าไปในห้อง มีคนอยู่ที่นั่นหลายพันคน

It was a just big thing. People were eating boxed lunches

มันเป็นงานที่ใหญ่โต แต่คนกำลังทานอาหารจากกล่องอาหารกลางวัน

on roundtop tables, and there was a sad band playing music,

บนโต๊ะกลม และก็มีวงดนตรีเศร้าๆ กำลังเล่นดนตรีอยู่

or a band playing sad music, probably both. (Laughter)

หรือเป็นวงดนตรีเล่นเพลงเศร้าๆอยู่ อาจจะเป็นทั้งสองอย่างเลยก็ได้

And this guy comes up to me,

และชายคนหนึ่งเดินเข้ามาหาดิฉัน

and he's got tattoos and his ponytail and his baseball cap on,

เขามีรอยสัก และไว้ผมหางม้า และใส่หมวกเบสบอล

and he had his two daughters with him,

และเขาก็มากับลูกสาวสองคน

and he said, "Gov, these are my two daughters."

และพูดว่า "ผู้ว่าฯ ครับ นี่ลูกสาวสองคนของผม"

He said, "I'm 48 years old,

เขากล่าวว่า "ผมอายุ 48 ปี"

and I have worked at this factory for 30 years.

และผมทำงานที่โรงงานนี้มาได้ 30 ปีแล้ว

I went from high school to factory.

พอจบมัธยม ผมก็มาเข้าโรงงานเลย

My father worked at this factory," he said.

พ่อผมก็ทำงานที่โรงงานนี้" เขาบอก

"My grandfather worked at this factory.

"ปู่ผมก็ทำงานที่โรงงานนี้

All I know is how to make refrigerators."

ทุกเรื่องที่ผมรู้ก็คือ จะทำตู้เย็นอย่างไร"

And he looked at his daughters,

แล้วเขาก็มองดูลูกสาวของเขา

and he puts his hand on his chest,

และก็เอามือไปวางบนทรวงอก

and he says, "So, Gov, tell me,

และกล่าวว่า "แล้วผู้ว่าฯ ครับ ช่วยบอกผมหน่อย

who is ever going to hire me?

ใครจะมาจ้างงานผมอีก?

Who is ever going to hire me?"

ใครจะมาจ้างงานผมอีก?"

And that was asked not just by that guy

และนั่นไม่ได้ถูกถาม โดยชายคนนี้เท่านั้น

but by everyone in the pavilion,

แต่โดยทุกๆคนในศาลานั้น

and frankly, by every worker at one of the 50,000 factories

พูดตรงๆ คือถูกถามโดยคนงานทุกคน ที่ทำงานในโรงงานหนึ่งใน 50,000 โรง

that closed in the first decade of this century.

ที่ได้ปิดตัวลงในทศวรรษแรกของศตวรรษนี้

Enigma number one: How do you create jobs

ปริศนาข้อหที่นึ่ง เราจะสร้างงาน

in America in a global economy?

ในอเมริกาได้อย่างไรในเศรษฐกิจระดับโลก?

Number two, very quickly:

ข้อสอง ไปอย่างเร็วนะคะ

How do you solve global climate change

คุณจะแก้ปัญหา การเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศโลกได้อย่างไร

when we don't even have a national energy policy in this country

เมื่อเราไม่มีแม้แต่นโยบายพลังงานระดับชาติ ในประเทศนี้

and when gridlock in Congress seems to be the norm?

และเมื่อการชะงักงันในสภาคองเกรส เกิดบ่อยจนเรื่องปกติ

In fact, there was a poll that was done recently

ตามจริงแล้ว มีโพลที่ทำเมื่อไม่นานมานี้

and the pollster compared Congress's approval ratings

และผู้ทำโพลได้เปรียบเทียบการจัดอันดับ การยอมรับของสภาคองเกรส

to a number of other unpleasant things,

กับสิ่งที่ไม่น่าพอใจหลายอย่าง

and it was found, in fact, that Congress's approval rating

และความจริงได้พบว่า การจัดอันดับของสภาคองเกรส

is worse than cockroaches,

เลวร้ายยิ่งกว่าแมลงสาบ

lice, Nickelback the band, root canals and Donald Trump. (Laughter)

เหา วงดนตรีนิเคิลแบ็ก โรคคลองรากฟัน และ โดแนล ทรัมพ์ (เสียงหัวเราะ)

But wait, the good news is it's at least better

แต่เดี๋ยวก่อน ข่าวดีคือ อย่างน้อยก็ยังดีกว่า

than meth labs and gonorrhea. (Laughter)

ห้องแล็บทำยาไอซ์ และโรคหนองใน (เสียงหัวเราะ)

We got a problem, folks.

เรามีปัญหาแล้ว เพื่อนเอ๋ย

So it got me thinking, what is it?

ดังนั้น มันทำให้ฉันต้องมาคิด ว่ามันคืออะไรหรือ

What in the laboratory that I see out there,

อะไรในห้องแล็บ ที่ฉันเห็นอยู่ข้างนอกนั้น

the laboratories of democracy, what has happened?

ห้องแล็บของประชาธิปไตย มันเกิดอะไรขึ้น

What policy prescriptions have happened

นโยบายไหนที่เราเคยวางไว้

that actually cause changes to occur

แล้วสามารถก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลง

and that have been accepted in a bipartisan way?

และได้รับการยอมรับจากทั้งฝ่ายค้านและรัฐบาล?

So if I asked you, for example,

ตัวอย่างเช่น ถ้าดิฉันถามคุณว่า

what was the Obama Administration policy

นโยบายอะไรของคณะบริหารโอบามา

that caused massive changes across the country,

ที่ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ขึ้นทั่วประเทศ

what would you say?

คุณจะบอกว่าอะไร

You might say Obamacare, except for those were not voluntary changes.

คุณอาจจะบอกว่า นโยบายโอบามาแคร์ ยกเว้นพวกที่เลือกไม่ยอมเปลี่ยน

As we know, only half the states have opted in.

ก็อย่างที่เรารู้ เพียงครึ่งเดียวของรัฐต่างๆ เลือกที่จะยอมเปลี่ยน

We might say the Recovery Act, but those didn't require policy changes.

เราอาจบอกว่าเป็นเพราะ พรบ.ฟื้นฟู (Recovery Act) แต่นั่นไม่จำเป็นต้องเปลี่ยนนโยบาย

The thing that caused massive policy changes to occur

สิ่งที่ทำให้การเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นได้อย่างกว้างขวาง

was Race to the Top for education.

ก็คือ การแข่งไปให้ถึงยอดสุด (Race to the Top) ในเรื่องการศึกษา

Why? The government put a $4.5 billion pot

ทำไมหรือ? รัฐบาลทุ่มเงินถึง 45,000 ล้านดอลลาร์

and said to the governors across the country, compete for it.

และบอกผู้ว่าการรัฐทั้งประเทศให้แข่งขันกัน

Forty-eight governors competed,

ให้ผู้ว่าการรัฐสี่สิบแปดคนแข่งกัน

convincing 48 state legislatures to essentially

โน้มน้าวให้สภานิติบัญญัติของรัฐทั้ง 48 แห่ง

raise standards for high schoolers

ยกมาตรฐานของนักเรียนมันธยมให้สูงขึ้น

so that they all take a college prep curriculum.

เพื่อให้พวกเขาทุกคน เข้าเรียนหลักสูตรเตรียมอุดมศึกษา

Forty-eight states opted in, creating a national [education] policy from the bottom up.

สี่สิบแปดรัฐเข้าร่วมด้วย สร้างนโยบายการศึกษาระดับชาติ จากล่างขึ้นบน

So I thought, well, why can't we do something like that

ดังนั้น ดิฉันจึงคิดว่า ทำไมเราไม่ทำแบบเดียวกันนี้บ้าง

and create a clean energy jobs race to the top?

และสร้างงานด้านพลังงานที่สะอาด แข่งไปให้ถึงยอดสุด

Because after all, if you look at the context,

เพราะจะอย่างไรก็ตาม ถ้าเราดูที่เนื้อหาสาระ

1.6 trillion dollars has been invested in the past eight years

1.6 ล้านล้านดอลลาร์ ได้ถูกนำไปใช้ลงทุนในช่วงแปดปีที่ผ่านมา

from the private sector globally,

จากภาคเอกชนทั่วโลก

and every dollar represents a job,

และทุกๆดออลลาร์ก็หมายถึงงาน

and where are those jobs going?

และงานเหล่านั้นไปไหนเล่า

Well, they're going to places that have policy, like China.

อ๋อ มันก็ไปยังที่ที่มีนโยบาย อย่างเช่น จีน

In fact, I was in China to see what they were doing,

ตามจริงแล้ว ดิฉันไปเยือนจีน เพื่อไปดูว่าพวกเขาทำอะไรกัน

and they were putting on a dog-and-pony show for the group that I was with,

พวกเขาแสดงการสาธิตให้ดู กลุ่มดิฉันก็ดูอยู่ด้วย

and I was standing in the back of the room during one of the demonstrations

ฉันยืนดูอยู่ด้านหลังห้อง ในช่วงการแสดงสาธิตนั้น

and standing next to one of the Chinese officials,

และยืนถัดจากข้าราชการจีนคนหนึ่ง

and we were watching, and he says,

และขณะที่เรากำลังดูอยู่นั้น เขาก็ถามว่า

"So, Gov, when do you think the U.S. is going to get national energy policy?"

"คุณผู้ว่าฯ คุณคิดว่าเมื่อไหร่ สหรัฐฯจะมีนโยบายระดับชาติเรื่องพลังงาน"

And I said, "Oh my God -- Congress, gridlock, who knows?"

ดิฉันตอบว่า "โอ้ พระเจ้า สภาคองเกรสตอนนี้ ติดขัดไปหมด ใครจะไปทราบได้คะ"

And this is what he did, he goes, he says,

และนี่คือสิ่งที่เขาทำ เขาทำแบบนี้แล้วพูดว่า

"Take your time."

"ไม่ต้องรีบหรอกครับ ตามสบาย"

Because they see our passivity as their opportunity.

เพราะว่าเขาเห็นการอยู่เฉยๆของเรา เป็นโอกาสของพวกเขา

So what if we decided to create

ดังนั้น ถ้าเราตัดสินใจสร้าง

a challenge to the governors of the country,

ความท้าทายให้เกิดกับผู้ว่าการรัฐต่างๆของประเทศ

and the price to entry into this competition

และค่าใช้จ่ายสำหรับการเข้าแข่งขันนี้

used the same amount that the bipartisan group approved in Congress

ก็เท่ากับจำนวนเงินที่ กลุ่มสมาชิกสภาคองเกรสทั้งสองพรรค อนุมัติเห็นชอบ

for the Race to the Top for education, 4.5 billion,

สำหรับการแข่งให้ไปถึงยอดสุด ในเรื่องของการศึกษา คือ 45,000 ล้านดอลลาร์

which sounds like a lot, but actually it's less than

ซึ่งฟังดูเหมือนจะเป็นเงินจำนวนมาก แต่จริงๆแล้วน้อยกว่า

one tenth of one percent of federal spending.

0.1 เปอร์เซ็นต์ของงบประมาณของรัฐบาลกลาง

It's a rounding error on the federal side.

มันแทบเป็นเลขปัดเศษทิ้งในมุมมองของรัฐบาลกลาง

But price to entry into that competition would be,

แต่ค่าตอบแทนที่จะเข้าไปร่วมการแข่งขันนั้นน่าจะเป็น

you could just, say, use the President's goal.

คุณแค่ใช้ เป้าหมายของประธานาธิบดี

He wants Congress to adopt a clean energy standard

ท่านต้องการให้สภาคองเกรสเปลี่ยนมาใช้ มาตรฐานพลังงานที่สะอาด

of 80 percent by 2030,

ให้ได้ 80 เปอร์เซ็น ก่อนปี 2030

in other words, that you'd have to get 80 percent

พูดอีกอย่างหนึ่งก็คือ คุณต้องให้ได้ 80 เปอร์เซ็นต์

of your energy from clean sources by the year 2030.

ของพลังงานที่ได้จากแหล่งที่สะอาด ก่อนปี 2030

Why not ask all of the states to do that instead?

ทำไมไม่ขอให้รัฐต่างๆทำ แทนที่จะทำเองเล่า

And imagine what might happen,

ลองจินตนาการดูซิว่า อาจจะเกิดอะไรขึ้น

because every region has something to offer.

เพราะว่าแต่ละภูมิภาค ล้วนมีบางอย่างที่จะนำเสนอให้พิจารณา

You might take states like Iowa and Ohio --

คุณอาจจะเอารัฐไอโอวาและโอไฮโอ เป็นตัวอย่าง

two very important political states, by the way --

อ้อ สองรัฐนี้เป็นรัฐทางการเมืองที่สำคัญมากนะคะ

those two governors, and they would say,

ผู้ว่าการรัฐทั้งสอง ก็อาจจะบอกว่า

we're going to lead the nation in producing

เราจะนำประเทศในเรื่องของการผลิต

the wind turbines and the wind energy.

กังหันลม และพลังงานจากลม

You might say the solar states, the sun belt,

คุณอาจจะพูดถึงรัฐที่ใช้แสงอาทิตย์ ในแนวเข็มขัดตะวัน ทางตอนใต้ที่มีแดดจัด

we're going to be the states that produce solar energy for the country,

เราจะเป็นรัฐที่ผลิตพลังงานจากแสงอาทิตย์ ให้กับประเทศ

and maybe Jerry Brown says, "Well, I'm going to create

บางที เจอร์รี่ บราวน์ จะบอกว่า "เอาละ ผมจะสร้าง

an industry cluster in California

กลุ่มอุตสาหกรรมในแคลิฟอร์เนีย

to be able to produce the solar panels

เพื่อให้สามารถผลิตแผงพลังงานแสงอาทิตย์

so that we're not buying them from China

เพื่อที่ว่าเราจะไม่ต้องซื้อจากจีน

but we're buying them from the U.S."

แต่เราจะซื้อแผงเหล่านี้จากสหรัฐฯ"

In fact, every region of the country could do this.

ตามความจริงแล้ว ทุกภูมิภาคของประเทศสามารถทำสิ่งนี้ได้

You see, you've got solar and wind opportunity all across the nation.

จริงไหม คุณมีแสงอาทิตย์ และลม เป็นโอกาสอยู่แล้วทั่วประเทศ

In fact, if you look just at the upper and northern states

ความจริงแล้ว ถ้าคุณมองดูแค่รัฐทางตอนบนและทางเหนือ

in the West, they could do geothermal,

ทางตะวันตก พวกเขาสามารถผลิตพลังงาน จากความร้อนใต้พิภพได้

or you could look at Texas and say,

หรือคุณอาจดูรัฐเท็กซัส และบอกว่า

we could lead the nation in the solutions to smart grid.

เราจะเป็นผู้นำของประเทศในเรื่อง การใช้โครงข่ายไฟฟ้าอัจฉริยะ (smart grid)

In the middle eastern states which have access to forests

รัฐทางตะวันออกตอนกลาง ซึ่งสามารถเข้าถึงป่าไม้

and to agricultural waste, they might say,

และเข้าถึงของเสียจากการเกษตรกรรมอาจจะบอกว่า

we're going to lead the nation in biofuels.

เราจะนำประเทศในเรื่องของเชื้อเพลิงชีวภาพ

In the upper northeast, we're going to lead the nation

สำหรับรัฐทางตะวันออกเฉียงเหนือตอนบน เราจะนำประเทศ

in energy efficiency solutions.

ในเรื่องการแก้ปัญหาประสิทธิภาพพลังงาน

Along the eastern seaboard, we're going to lead the nation

ตามชายฝั่งทะเลด้านตะวันออก เราจะนำประเทศ

in offshore wind.

ในเรื่องลมจากทะเล

You might look at Michigan and say, we're going to lead the nation

คุณอาจดู มิชิแกน และบอกว่า เราจะนำประเทศ

in producing the guts for the electric vehicle, like the lithium ion battery.

ในการผลิตชิ้นส่วนรถไฟฟ้า อย่างเช่น แบตเตอรีลิเธียมไอออน

Every region has something to offer,

ทุกภูมิภาคมีบางอย่างที่เสนอมาให้พิจารณา

and if you created a competition,

และถ้าคุณก่อให้เกิดการแข่งขัน

it respects the states and it respects federalism.

นั่นเป็นการเคารพรัฐทั้งหลาย และเคารพระบอบสหพันธรัฐ

It's opt-in. You might even get Texas and South Carolina,

นั่นการเลือกที่จะเข้าร่วม คุณอาจได้แม้กระทั่งเท็กซัส และเซาธ์แคโรไลนา

who didn't opt into the education Race to the Top,

ซึ่งเป็นรัฐไม่ได้เข้าร่วมใน โครงการแข่งไปให้ถึงยอดสุดทางการศึกษา

you might even get them to opt in. Why?

คุณก็อาจได้พวกเขาเข้ามาร่วมด้วย ทำไมหรือ?

Because Republican and Democratic governors

เพราะว่าผู้ว่าการรัฐจากทั้งพรรครีพับลิกันและเดโมแครต

love to cut ribbons.

ชอบตัดริบบิ้น

We want to bring jobs. I'm just saying.

เราต้องการให้มีงานเข้ามา พูดเฉยๆนะคะ

And it fosters innovation at the state level

และมันจะส่งเสริมนวตกรรมในระดับของรัฐ

in these laboratories of democracy.

ในห้องทดลองประชาธิปไตยนี้

Now, any of you who are watching anything about politics lately

ทีนี้ ใครที่กำลังเฝ้าดูเรื่องอะไรก็ตาม ที่เกี่ยวกับการเมืองเร็วๆนี้อยู่บ้าง

might say, "Okay, great idea, but really?

อาจจะบอกว่า "ใช่ เป็นความคิดที่เยี่ยม แต่จริงๆหรือ

Congress putting four and a half billion dollars on the table?

สภาคองเกรสทุ่มเงินสี่หมื่นห้าพันล้านดอลลาร์ วางเป็นเดิมพันบนโต๊ะหรือ

They can't agree to anything."

พวกเขาไม่เห็นจะตกลงกันได้สักเรื่อง"

So you could wait and go through Congress,

ดังนั้นคุณอาจคอยให้มันผ่านสภาคองเกรส

although you should be very impatient.

แต่คุณอาจจะต้องแทบหมดความอดทน

Or, you renegades, we could go around Congress.

หรือไม่คุณก็เปลี่ยนแนวทาง เราสามารถเลี่ยงสภาคองเกรสไป

Go around Congress.

เลี่ยงสภาคองเกรสไปเสีย

What if we created a private sector challenge to the governors?

ถ้าหากว่า เราสร้างความท้าทายจากภาคเอกชน ให้กับผู้ว่าการรัฐทั้งหลาย?

What if several of the high-net worth companies

ถ้าหากว่าบริษัทมูลค่าสูงหลายบริษัท

and individuals who are here at TED decided

และบุคคลต่างๆใน TED นี้ตัดสินใจ

that they would create, band together, just a couple of them,

ว่าพวกเขาจะร่วมกันเป็นกลุ่ม แค่สองคนก็พอคะ

and create a national competition to the governors

และสร้างการแข่งขันขึ้นในระดับชาติ กับผู้ว่าการรัฐ

to have a race to the top

เพื่อให้มีการแข่งไปให้ถึงยอดสุด

and see how the governors respond?

และดูซิว่า ผู้ว่าการรัฐจะตอบรับอย่างไร

What if it all started here at TED?

ถ้าเผื่อทุกอย่างเริ่มต้นขึ้นที่ TED ตรงนี้

What if you were here

ถ้าเผื่อคุณอยู่ที่นี่

when we figured out how to crack the code

เมื่อเราคิดออกว่า จะถอดรหัสนี้ได้อย่างไร

to create good paying jobs in America -- (Applause) --

เพื่อสร้างงานที่จ่ายเงินดีในอเมริกา (เสียงปรบมือ)

and get national energy policy

และได้นโยบายพลังงานระดับชาติ

and we created a national energy strategy from the bottom up?

และเราสร้างกลยุทธ์ทางพลังงานชาติ จากล่างขึ้นบน

Because, dear TEDsters,

เพราะว่า ชาว TED ที่รัก

if you are impatient like I am,

ถ้าคุณใจร้อนเหมือนกับดิฉัน

you know that our economic competitors,

คุณก็จะทราบว่าคู่แข่งทางเศรษฐกิจของเรา

our other nations, are in the game

ประเทศอื่นๆของเรา ก็ยู่ในเกมแข่งขันนี้ด้วย

and are eating us for lunch.

และกำลังรุมกินโต๊ะเราอยู่

And we can get in the game or not.

และเราจะเข้าไปอยู่ในเกมนี้ได้หรือไม่

We can be at the table or we can be on the table.

เราจะอยู่ที่โต๊ะก็ได้ หรือเราจะอยู่บนโต๊ะก็ได้

And I don't know about you,

ดิฉันไม่รู้ว่าคุณจะคิดอย่างไร

but I prefer to dine.

แต่ฉันชอบจะรับประทานมากกว่า

Thank you all so much. (Applause)

ขอบคุณทุกท่านอย่างสูง (เสียงปรบมือ)