Jennifer Granholm: A clean energy proposal -- race to the top!

جنیفر گرانهولم: یک راه حل پیشنهادی برای انرژی پاک -- محرک های نوآوری واصلاحات!

Translator: Joseph Geni Reviewer: Morton Bast

Translator: Mohammad Snejad Reviewer: soheila Jafari

Well, I was introduced as

خُب، من با عنوان

the former Governor of Michigan,

فرماندار سابق میشیگان معرفی شدم،

but actually I'm a scientist.

اما در واقع من یک دانشمندم.

All right, a political scientist, it doesn't really count,

باشه، یک دانشمند سیاسی، خیلی مهم نیست

but my laboratory was the laboratory of democracy

اما آزمایشگاه من، آزمایشگاه دموکراسی بود

that is Michigan, and, like any good scientist,

که میشیگان باشه، و مثل هر دانشمند خوبی

I was experimenting with policy

من داشتم با سیاستگذاری

about what would achieve the greatest good

درباره اینکه چه چیزی بهترین نتیجه را

for the greatest number.

برای بیشترین افراد رو میده تحقیق می‌کردم.

But there were three problems, three enigmas

اما سه مشکل وجود داشت، سه معما

that I could not solve,

که من نتونستم حلشون کنم،

and I want to share with you those problems,

و می‌خواهم که آن مشکلات را با شما در میان بگذارم،

but most importantly,

اما مهم تر از همه،

I think I figured out a proposal for a solution.

فکر می‌کنم که یک طرح پیشنهادی برای حل مشکل پیدا کردم.

The first problem

اولین مشکل

that not just Michigan, but every state, faces is,

که نه فقط میشیگان بلکه همه ایالات با آن مواجه اند اینه که،

how do you create good jobs in America

چطور می شه در یک اقتصاد جهانی

in a global economy?

در آمریکا شغل خوب ایجاد کرد؟

So let me share with you some empirical data from my lab.

پس اجاره بدید با شما چند داده تجربی از آزمایشگاهم در میان بگذارم.

I was elected in 2002 and, at the end of my first year in office in 2003,

من ۲۰۰۲ انتخاب شدم و در پایان سال اولم در ۲۰۰۳،

I got a call from one of my staff members, who said,

از یکی از اعضا کابینه ام تماس تلفنی با من گرفت، و گفت،

"Gov, we have a big problem.

"فرماندار، ما یک مشکل بزرگ داریم.

We have a little tiny community called Greenville, Michigan,

یک اجتماع خیلی کوچک داریم به اسم، گرین ویل، میشیگان

population 8,000,

با ۸٫۰۰۰ نفر جمعیت

and they are about to lose their major employer,

و به زودی کارفرمای اصلیشان را از دست می‌دهند،

which is a refrigerator factory that's operated by Electrolux."

که یک کارخانه یخچال‌سازی است که شرکت الکترولوکس اداره اش می‌کند"

And I said, "Well, how many people work at Electrolux?"

من گفتم، "چند نفر در الکترولوکس کار می‌کنند؟"

And he said, "3,000 of the 8,000 people in Greenville."

و گفت "۳،۰۰۰ نفر از ۸٫۰۰۰ نفر مردم گرین ویل."

So it is a one-company town.

پس این یک شهر تک شرکته است.

And Electrolux was going to go to Mexico.

و الکترولوکس قصد داشت که به مکزیک برود.

So I said, "Forget that. I'm the new Governor.

من گفتم، "فراموشش کن، من فراماندار جدیدم.

We can fix this. We're going to go to Greenville

ما می تونیم درستش می کنیم. به گرین ویل میریم

with my whole cabinet and we will just

با همه کابینه ام و ما فقط

make Electrolux an offer they can't refuse."

و به الکترولوکس پیشنهادی می‌دهیم که نتونه رد کنه."

So I brought my whole cabinet,

پس همه کابینه ام را بردم

and we met with all of the pooh-bahs of little Greenville --

و با همه کله گنده های گرین ویل کوچک دیدار کردیم--

the mayor, the city manager, the head of the community college --

شهردار، مدیر شهر، رئیس کامیونیتی کالج

and we basically emptied our pockets

و اساسی جیب هایمان را خالی کردیم

and put all of our chips on the table,

و همه مهره هامان را روی میز گذاشتیم.

incentives, you name it, to convince Electrolux to stay,

بسته‌های تشویق کننده، هرچه فکرش را بکنید، که الکترولوکس را برای ماندن متقاعد کند،

and as we made our pile of chips,

و همانطور که از مهرهامون کپه درست می‌کردیم

we slid them across the table to the management of Electrolux.

اونها را آرام به سمت مدیریت الکترولوکس آن طرف میز هل دادیم

And in the pile were things like zero taxes for 20 years,

و تو اون کپه چیزهایی مثل معافیت مالیاتی ۲۰ ساله بود

or that we'd help to build a new factory for the company,

یا اینکه کمکشان می‌کنیم یک کارخانه جدید برای شرکت بسازند

we'd help to finance it. The UAW, who represented the workers,

تامین مالی‌ کارخانه را انجام می‌دیم. اتحادیه‌ای که کارگران را نمایندگی می‌کرد،

said they would offer unprecedented concessions,

گفت که امتیازات بی سابقه‌ای پیشنهاد خواهند داد

sacrifices to just keep those jobs in Greenville.

فداکاری می‌کنند تا فقط آن شغل ها در گرین ویل بماند.

So the management of Electrolux took our pile,

مدیران الکترولوکس کپه پیشنهادی ما را دریافت کردند،

our list of incentives, and they went outside the room

لیست مشوق هایمان،

for 17 minutes,

وبرای ۱۷ دقیقه به بیرون اتاق رفتند،

and they came back in and they said,

و بعد برگشتند و گفتند،

"Wow, this is the most generous

"واو، این سخاوتمندانه ترین پشنهادیه که

any community has ever been to try to keep jobs here.

تا به حال یک اجتماع داده تا شغل ها را اینجا حفظ کند.

But there's nothing you can do

اما شما در مقابل این حقیقت که

to compensate for the fact that we can pay $1.57 an hour

ما می‌تونیم در خوس مکزیک فقط ۱/۵۷ دلار برای هر ساعت

in Juarez, Mexico. So we're leaving."

پرداخت کنیم، پس ما میریم."

And they did. And when they did, it was like

و رفتند. و وقتی رفتند مثل این بود که

a nuclear bomb went off in little Greenville.

یک بمب هسته ای در گرین ویل کوچک منفجر شد.

In fact, they did implode the factory.

در واقع، اونها کارخانه را منهدم کردند.

That's a guy that is walking on his last day of work.

آن مردی است که داره آخرین روز کاریش برمیگرده.

And on the month that the last refrigerator rolled off the assembly line,

و در ماهی که آخرین یخچال از خط مونتاژ بیرون آمد

the employees of Electrolux in Greenville, Michigan,

کارکنان الکترولوکس در گرین ویل میشیگان

had a gathering for themselves that they called the last supper.

گردهمایی داشتند که نامش را شام آخرگذاشته بودند.

It was in a big pavilion in Greenville, an indoor pavilion,

در یک عمارت بزرگ در گرین ویل بود، یک عمارت داخلی

and I went to it because I was so frustrated as Governor

و من رفتم چون به عنوان فرماندار ناکام و مأیوس بودم

that I couldn't stop the outflow of these jobs,

که نتوانستم جلوگیری از بین رفتن این شغل ها کنم،

and I wanted to grieve with them,

و می‌خواستم با آن ها سوگواری کنم،

and as I went into the room-- there's thousands of people there.

و همین که وارد اتاق شدم--هزاران نفر آنجا بودند.

It was a just big thing. People were eating boxed lunches

یک موضوع بزرگی بود. مردم داشتند ناهار می‌خورند

on roundtop tables, and there was a sad band playing music,

روی میزهای گرد، و یک گروه غمگین موسیقی می‌نواختند.

or a band playing sad music, probably both. (Laughter)

یا یک گروه که آهنگ غمناکی می‌نواختند، احتمالا هر دو (خنده حضار)

And this guy comes up to me,

و یک آقایی به سمت من آمد

and he's got tattoos and his ponytail and his baseball cap on,

خالکوبی و موی دم اسبی داشت و کلاه بیس بال به سر داشت،

and he had his two daughters with him,

و دو دخترش هم با او بودند،

and he said, "Gov, these are my two daughters."

و گفت، "فرماندار، اینها دو تا دختر من هستند."

He said, "I'm 48 years old,

گفت، "من ۴۸ سالم است،

and I have worked at this factory for 30 years.

و ۳۰ سال در این کارخانه کار کرده ام.

I went from high school to factory.

از دبیرستان به این کارخانه رفتم

My father worked at this factory," he said.

پدرم در این کارخانه کار کرده،

"My grandfather worked at this factory.

پدربزرگم در این کارخانه کار کرده.

All I know is how to make refrigerators."

تنها چیزی که بلدم یخچال ساختنه."

And he looked at his daughters,

و به دخترانش نگاه کرد،

and he puts his hand on his chest,

و دستش را روی سینه گذاشت،

and he says, "So, Gov, tell me,

و گفت، "خب فرماندار، به من بگو،

who is ever going to hire me?

کی دیگه من را استخدام می‌کنه؟

Who is ever going to hire me?"

کی دیگه من را استخدام می‌کنه؟"

And that was asked not just by that guy

و نه فقط آن آقا این سؤال را پرسید

but by everyone in the pavilion,

بلکه همه افراد در آن عمارت پرسیدند،

and frankly, by every worker at one of the 50,000 factories

و در واقع همه‌ی کارکنان ۵۰٫۰۰۰ کارخانه ای

that closed in the first decade of this century.

که در دهه اول این قرن تعطیل شدند پرسیدند.

Enigma number one: How do you create jobs

معمای شماره ۱: چطور میشه شغل ایجاد کرد

in America in a global economy?

در آمریکا در یک اقتصاد جهانی؟

Number two, very quickly:

شماره ۲، خیلی سریع:

How do you solve global climate change

چطور تغییر آب و هوای جهانی را حل می‌کنید

when we don't even have a national energy policy in this country

وقتی حتی یک سیاست ملی انرژی در این کشور نداریم

and when gridlock in Congress seems to be the norm?

و وقتی به نظرمی‌رسد که تضاد آراء در کنگره عادی شده؟

In fact, there was a poll that was done recently

درحقیقت، یک نظرسنجی اخیراً برگزار شده

and the pollster compared Congress's approval ratings

و نرخ مقبولیت کنگره را مقایسه کرده بود با

to a number of other unpleasant things,

یک سری چیزهای نامطلوب دیگه،

and it was found, in fact, that Congress's approval rating

و معلوم شد، نرخ مقبولیت کنگره

is worse than cockroaches,

بدتر از سوسک ها،

lice, Nickelback the band, root canals and Donald Trump. (Laughter)

شپش، گروه موسیقی نیکل بک، عصب کشی دندان و دونالد ترامپ است. (خنده حضار)

But wait, the good news is it's at least better

اما صبر کنید، خبر خوب اینه که، آمارشان حداقل

than meth labs and gonorrhea. (Laughter)

از کارگاه تولید مواد مخدر و سوزاک بهتره. (خنده حضار)

We got a problem, folks.

ما یه مشکل داریم، دوستان.

So it got me thinking, what is it?

من را به فکر وادار کرد، که این چیه؟

What in the laboratory that I see out there,

چه چیزی در آزمایشگاهی که من آن بیرون دیدم،

the laboratories of democracy, what has happened?

آزمایشگاه دموکراسی، چه اتفاقی افتاده؟

What policy prescriptions have happened

چه دستورالعمل سیاسی رخ داده

that actually cause changes to occur

که موجب رخ دادن تغییرات شده

and that have been accepted in a bipartisan way?

و دو حزب تأییدش کرده اند؟

So if I asked you, for example,

خب اگر به عنوان مثال از شما بپرسم،

what was the Obama Administration policy

کدام سیاست گذاری مدیریت اوباما بوده

that caused massive changes across the country,

که موجب تغییرات گسترده در سرار کشور شد،

what would you say?

چه می‌گویید؟

You might say Obamacare, except for those were not voluntary changes.

ممکنه بگید، طرح درمان اوباما ، به جز اونها که داوطلبانه تغییر پیدا نکردند.

As we know, only half the states have opted in.

همانطور که میدونیم، فقط نصف ایالت‌ها انتخابش کرده اند.

We might say the Recovery Act, but those didn't require policy changes.

ممکنه بگید بازیابی قانون، اما آن نیازی به تغییر سیاستگذاری نداشت.

The thing that caused massive policy changes to occur

چیزی که موجب تغییر عمده سیاست گذاری شد

was Race to the Top for education.

سرعت دادن به محرک های نوآوری واصلاحات برای آموزش و پرورش بود.

Why? The government put a $4.5 billion pot

چرا؟ دولت ۴/۵ میلیارد دلار گذاشت وسط

and said to the governors across the country, compete for it.

و گفت که فرمانداران سراسر کشور، برای گرفتنش رقابت کنند

Forty-eight governors competed,

۴۸ فرماندار رقابت کردند،

convincing 48 state legislatures to essentially

۴۸ قانون گذار متقاعد شدند که باید

raise standards for high schoolers

استاندارد ها برای دبیرستانی ها را افزایش دهند

so that they all take a college prep curriculum.

که همه برنامه آموزشی آمادگی برای کالج ایجاد کردند

Forty-eight states opted in, creating a national [education] policy from the bottom up.

۴۸ ایالت انتخابش کردند، خلق یک سیاست ملی [آموزش و پرورش] از پایین تا بالا

So I thought, well, why can't we do something like that

خب من فکر کردم، چرا ما نتوانیم کار مشابهی انجام دهیم

and create a clean energy jobs race to the top?

و رقابت ایجاد شغل در انرژی‌های پاک راه بندازیم؟

Because after all, if you look at the context,

چون در نهایت، اگر به سابقه اش نگاه کنید،

1.6 trillion dollars has been invested in the past eight years

۱/۶ تریلیون دلار در ۸ سال اخیر سرمایه گذاری شده

from the private sector globally,

درکل از طرف بخش خصوصی،

and every dollar represents a job,

و هر دلار نشان دهنده یک شغل است

and where are those jobs going?

و آن شغل ها دارند کجا می‌روند؟

Well, they're going to places that have policy, like China.

آنها به جاهایی می‌روند که سیاستگذاری دارند، مثل چین

In fact, I was in China to see what they were doing,

من در چین بودم که دیدم چکار داشتند می‌کردند،

and they were putting on a dog-and-pony show for the group that I was with,

یک نمایش سگ و پونی برای گروهی که باهاشان بودم داشتند اجرا می‌کردند،

and I was standing in the back of the room during one of the demonstrations

و من در طول یکی از نمایش‌ها ته سالن ایستاده بودم

and standing next to one of the Chinese officials,

کنار یکی از مقامات چینی،

and we were watching, and he says,

و داشتیم تماشا می‌کردیم که گفت،

"So, Gov, when do you think the U.S. is going to get national energy policy?"

"خب، فرماندار فکر میکنی آمریکا کی یک سیاست ملی انرژی خواهد داشت؟"

And I said, "Oh my God -- Congress, gridlock, who knows?"

و من گفتم، "خدای من -- کنگره، تضاد آراء، کی میدونه؟"

And this is what he did, he goes, he says,

و این کاری بود که کرد، اون اینجوری کرد و گفت،

"Take your time."

"از وقتتون کامل استفاده کنید."

Because they see our passivity as their opportunity.

چون انفعال ما را به عنوان فرصت خودشان می‌بینید.

So what if we decided to create

چی میشه اگر تصمیم بگیریم که

a challenge to the governors of the country,

یک چالش برای فرمانداران کشور ایجاد کنیم،

and the price to entry into this competition

و هزینه وارد شدن به این رقابت،

used the same amount that the bipartisan group approved in Congress

همان باشد که دو حزب در کنگره

for the Race to the Top for education, 4.5 billion,

برای محرک های نوآوری واصلاحات برای آموزش و پرورش قبول کردند، ۴/۵ میلیارد،

which sounds like a lot, but actually it's less than

که خیلی به نظر میاد، اما در واقع کمتر از

one tenth of one percent of federal spending.

یک دهم درصد هزینه های فدرالی است.

It's a rounding error on the federal side.

این یک خطای بزرگ از سوی فدرال است.

But price to entry into that competition would be,

اما هزینه وارد شدن به آن رقابت،

you could just, say, use the President's goal.

می‌تونید بگید، از هدف ریئس جمهور دنبال کنید.

He wants Congress to adopt a clean energy standard

او می‌خواهد که کنگره یک استاندارد انرژی پاک را قبول کند

of 80 percent by 2030,

از ۸۰ درصد تا ۲۰۳۰

in other words, that you'd have to get 80 percent

به عبارت دیگر یعنی شما ۸۰ درصد

of your energy from clean sources by the year 2030.

انرژی تان را تا ۲۰۳۰ از منابع پاک بگیرید.

Why not ask all of the states to do that instead?

چرا به جای آن از همه ایالت ها نخواهیم که این کار را بکنند؟

And imagine what might happen,

و تصور کنید چه اتفاقی ممکنه می افته،

because every region has something to offer.

چون هر منطقه چیزی برای ارائه دارد

You might take states like Iowa and Ohio --

ممکنه ایلاتی مثل آبوا و اوهایو را در نظر بگیرید --

two very important political states, by the way --

دو ایالت خیلی مهم سیاسی ضمناٌ --

those two governors, and they would say,

آن دو فرماندار، و ممکن است بگویند

we're going to lead the nation in producing

ما می‌خواهیم ملت را در تولید

the wind turbines and the wind energy.

توربین بادی و انرژی بادی رهبری کنیم

You might say the solar states, the sun belt,

شما ممکن است بگویید که ایالت های خورشیدی، کمربند خورشیدی،

we're going to be the states that produce solar energy for the country,

ما می‌خواهیم ایالاتی باشیم که انرژی خورشیدی برای کشور تولید می‌کنند،

and maybe Jerry Brown says, "Well, I'm going to create

و شاید جری براون بگه، "خب من می‌خواهم

an industry cluster in California

یک خوشه صنعتی در کالیفرنیا درست کنم

to be able to produce the solar panels

که بتونه صفحات خورشیدی تولید کنه

so that we're not buying them from China

که از چین نمی خریم

but we're buying them from the U.S."

بلکه داریم از آمریکا می‌خریمشون."

In fact, every region of the country could do this.

در واقع، هر منطقه درکشور می‌تونه این کار را بکنه.

You see, you've got solar and wind opportunity all across the nation.

می‌بینید، شما فرصتهای خورشیدی و بادی در سراسر کشور دارید.

In fact, if you look just at the upper and northern states

در واقع اگر فقط به ایالات بالایی و شمالی نگاه کنید

in the West, they could do geothermal,

در غرب، می‌تونند زمین گرمایی راه بیاندازند

or you could look at Texas and say,

و می‌تونید به تگزاس نگاه کنید و بگید،

we could lead the nation in the solutions to smart grid.

می‌تونیم ملت را به سمت راه حل شبکه هوشمند رهبری کنیم.

In the middle eastern states which have access to forests

در ایالت های نیمه شرقی که به جنگل ها دسترسی دارند

and to agricultural waste, they might say,

و به ضایعات کشاوزی، ممکنه بگید

we're going to lead the nation in biofuels.

ما می‌خواهیم ملت را به سمت سوخت زیستی هدایت کنیم

In the upper northeast, we're going to lead the nation

در شمال شرقی، ما خواهیم که ملت را

in energy efficiency solutions.

به بهره وری بالا انرژی هدایت کنیم.

Along the eastern seaboard, we're going to lead the nation

در راستای کرانه شرقی دریا، ما می‌خواهیم ملت را

in offshore wind.

به باد ساحلی هدایت کنیم.

You might look at Michigan and say, we're going to lead the nation

ممکنه به میشیگان نگاه کنید و بگید، ما می‌خواهیم ملت را

in producing the guts for the electric vehicle, like the lithium ion battery.

به تولید اجزاء اصلی برای خودرو‌های الکتریکی، مثل باتری لیتیوم-یون هدایت کنیم

Every region has something to offer,

هر منطقه ای چیزی برای ارائه دارد

and if you created a competition,

و اگر رقابتی ایجاد کردید

it respects the states and it respects federalism.

هم به ایالت ها و هم به فدرالیسم احترام گذاشته اید.

It's opt-in. You might even get Texas and South Carolina,

این یک اختیار انتخاب است. ممکنه حتی تگزاس و کارولینای جنوبی را همراه کنید

who didn't opt into the education Race to the Top,

کی وارد محرک های نوآوری واصلاحات برای آموزش و پرورش نشد،

you might even get them to opt in. Why?

ممکنه حتی اونها رو هم وادار به شرکت کردن کنید، چرا؟

Because Republican and Democratic governors

چون فرمانداران جمهوری خواه و دموکرات

love to cut ribbons.

عاشق بریدن ربان هستند.

We want to bring jobs. I'm just saying.

ما می خواهیم که شغل ایجاد کنیم. صرفا دارم میگم.

And it fosters innovation at the state level

و این نوآوری را در حد ایالت ها رشد می‌دهد

in these laboratories of democracy.

در این آزمایشگاه‌های دموکراسی.

Now, any of you who are watching anything about politics lately

حالا، هر کدام از شما که اخیرا هرچیزی در مورد سیاست مطالعه کرده اید

might say, "Okay, great idea, but really?

ممکنه بگید، "باشه، ایده عالیه، اما واقعا میشه؟

Congress putting four and a half billion dollars on the table?

کنگره ۴/۵ میلیارد دلار روی میز بگذاره؟

They can't agree to anything."

اونها روی هیچ چیز به توافق نمی‌رسند."

So you could wait and go through Congress,

خب شما میتونید صبر کنید و برید داخل کنگره،

although you should be very impatient.

اگرچه باید خیلی بی‌تاب باشد.

Or, you renegades, we could go around Congress.

یا شما پشت کرده ها [به کنگره]، می‌تونیم کنگره را دور بزنیم.

Go around Congress.

کنگره را دور بزنید.

What if we created a private sector challenge to the governors?

چی میشه اگر ما یک بخش خصوصی ایجاد کنیم که فرمانداران را به چالش بکشند؟

What if several of the high-net worth companies

چی میشه اگر بسیاری از شرکتهای بزرگ

and individuals who are here at TED decided

و افرادی که اینجا در TED هستند تصمیم بگیرند

that they would create, band together, just a couple of them,

که با هم یک گروه تشکیل دهند، فقط یکی دوتایشان

and create a national competition to the governors

و یک رقابت ملی بین فرمانداران ایجاد کنند

to have a race to the top

تا یک محرک های نوآوری واصلاحات داشته باشند

and see how the governors respond?

و ببینید که فرمانداران چطور پاسخ خواهند داد؟

What if it all started here at TED?

چی میشه اگر همه اش از اینجا درTEDشروع شود؟

What if you were here

چی میشه اگر شما که اینجا بودید

when we figured out how to crack the code

وقتی فهمیدیم که چطور

to create good paying jobs in America -- (Applause) --

شغل هایی با درآمد خوب در آمریکا ایجاد کنیم -- (تشویق)

and get national energy policy

و سیاست ملی انرژی پیدا کنیم

and we created a national energy strategy from the bottom up?

و یک استراتژی ملی انرژی از پایین تا بالا بسازیم؟

Because, dear TEDsters,

دوستان عزیز ،

if you are impatient like I am,

اگر شما مثل من بی تاب هستید،

you know that our economic competitors,

می‌دونید که رقبای اقتصادی ما،

our other nations, are in the game

دیگر ملت ها، در این بازی هستند

and are eating us for lunch.

و دارند ما را برای ناهار می خورند.

And we can get in the game or not.

و ما می‌تونیم وارد بازی یا بشیم یا که نه

We can be at the table or we can be on the table.

و می‌تونیم روی میز باشیم یا سر میز

And I don't know about you,

و در مورد شما نمی‌دونم،

but I prefer to dine.

اما من ترجیح میدم غذا خورنده باشم.

Thank you all so much. (Applause)

خیلی ممنون از همه شما. (تشویق)