4 ways to build a human company in the age of machines | Tim Leberecht

Translator: Napakcha P. Reviewer: Purich Worawarachai

Half of the human workforce is expected to be replaced

มีการคาดการณ์ไว้ว่าแรงงานมนุษย์ กว่าครึ่งหนึ่งจะถูกแทนที่

ด้วยซอฟต์แวร์และหุ่นยนต์ ในอีก 20 ปีข้างหน้า

by software and robots in the next 20 years.

And many corporate leaders welcome that as a chance to increase profits.

และผู้นำองค์กรมากมายต่างก็เปิดรับ โอกาสนั้นเพื่อผลประโยชน์ที่เพิ่มขึ้น

Machines are more efficient;

เครื่องจักรนั้นมีประสิทธิภาพมากกว่า

humans are complicated and difficult to manage.

ในขณะที่มนุษย์เราซับซ้อน และจัดการดูแลได้ยาก

Well, I want our organizations to remain human.

ทว่า ผมก็ยังอยากให้องค์กรต่าง ๆ ของเรา ยังคงความเป็นมนุษย์ไว้อยู่

In fact, I want them to become beautiful.

อันที่จริง ผมอยากให้องค์กรเหล่านั้น ออกมางดงาม

เพราะเมื่อใดที่เครื่องจักรสามารถ ทำงานแทนเราได้ และทำได้ดีกว่าเรา

Because as machines take our jobs and do them more efficiently,

soon the only work left for us humans will be the kind of work

ในไม่ช้างานที่หลงเหลือให้เราทำ ก็จะเป็นงานประเภท

ที่ต้องทำอย่างสวยงามมากกว่ามีประสิทธิภาพ

that must be done beautifully rather than efficiently.

To maintain our humanity in the this second Machine Age,

เพื่อรักษาความเป็นมนุษย์ ให้คงอยู่ในยุคเครื่องจักรยุคที่สองนี้

we may have no other choice than to create beauty.

เราอาจไม่มีทางเลือกใด นอกจากการสร้างสรรค์ความงดงาม

Beauty is an elusive concept.

ความงามเป็นเรื่องยากที่จะอธิบาย

For the writer Stendhal it was the promise of happiness.

สำหรับนักเขียนสแตงทาล มันคือคำสัญญาแห่งความปิติ

For me it's a goal by Lionel Messi.

สำหรับผม มันคือตอนที่ ลิโอเนล เมสซี่ทำประตู

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

So bear with me

ดังนั้น อดทนกับผมหน่อยนะครับ

as I am proposing four admittedly very subjective principles

ในขณะที่ผมนำเสนอหลักการสี่ประการ ที่ต้องขอยอมรับว่าเป็นมุมมองส่วนตัวมาก ๆ

that you can use to build a beautiful organization.

ที่คุณสามารถนำไปใช้ในการ สร้างองค์กรที่สวยงามขึ้นมาได้

First: do the unnecessary.

ประการแรก จงทำเรื่องที่ไม่จำเป็นต้องทำ

[Do the Unnecessary]

(ทำเรื่องที่ไม่จำเป็นต้องทำ)

A few months ago, Hamdi Ulukaya,

เมื่อไม่กี่เดือนก่อน ฮัมดิ อูลูคาย่า

the CEO and founder of the yogurt company Chobani,

ซีอีโอและผู้ก่อตั้ง บริษัทขายโยเกิร์ต โชบานี่

made headlines when he decided to grant stock to all of his 2,000 employees.

เป็นข่าวดังเมื่อเขาตัดสินใจมอบหุ้น ให้แก่พนักงานทั้งหมด 2,000 คนของเขา

Some called it a PR stunt,

บางคนมองว่ามันเป็น การทำโฆษณาอย่างหนึ่ง

others -- a genuine act of giving back.

บางคนมองว่ามันเป็นการคืนกำไรที่จริงใจ

But there is something else that was remarkable about it.

แต่ว่าจริง ๆ แล้วมันยังมีอีกสิ่งหนึ่ง ที่โดดเด่นออกมาในเรื่องนี้

มันเกิดขึ้นมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย

It came completely out of the blue.

ก่อนหน้านั้นไม่มีทั้งความกดดัน จากตลาดหรือผู้ถือหุ้น

There had been no market or stakeholder pressure,

and employees were so surprised

และพนักงานทุกคนต่างก็ประหลาดใจมาก

that they burst into tears when they heard the news.

จนกระทั่งพวกเขาร้องไห้ออกมาทันทีที่รู้ข่าว

Actions like Ulukaya's are beautiful because they catch us off guard.

การกระทำอย่างที่อูลูคาย่าทำนั้นงดงาม เพราะมันเกิดขึ้นโดยที่เราไม่ทันตั้งตัว

They create something out of nothing

มันสร้างบางอย่างขึ้นมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย

เพราะว่ามันคือสิ่งที่ไม่จำเป็น ต้องทำเลยแม้แต่น้อย

because they're completely unnecessary.

ครั้งหนึ่ง ผมเคยทำงานให้กับบริษัทแห่งหนึ่ง

I once worked at a company

ที่เกิดมาจากการยุบรวมกิจการ

that was the result of a merger

of a large IT outsourcing firm and a small design firm.

ของบริษัทจัดจ้างด้านไอทียักษ์ใหญ่ กับบริษัทออกแบบขนาดเล็ก

We were merging 9,000 software engineers

เรากำลังรวมวิศวกรซอฟต์แวร์ 9,000 คน

with 1,000 creative types.

ที่มีความคิดสร้างสรรค์กว่า 1,000 รูปแบบ

And to unify these immensely different cultures,

และเพื่อรวมวัฒนธรรมที่แตกต่างกัน อย่างมากเหล่านี้ให้เป็นหนึ่งเดียว

we were going to launch a third, new brand.

เราจึงหาทางเปิดตัว แบรนด์ใหม่แบรนด์ที่สาม

And the new brand color was going to be orange.

และสีที่จะใช้สำหรับแบรนด์ใหม่ก็คือ สีส้ม

แต่เมื่อเราดูงบประมาณที่ต้องใช้ ในการทำแบบนั้นแล้ว

And as we were going through the budget for the rollouts,

we decided last minute

เราจึงตัดสินใจในวินาทีสุดท้าย

to cut the purchase of 10,000 orange balloons,

ว่าจะตัดงบประมาณในการซื้อลูกโป่งสีส้ม จำนวน 10,000 ใบออกไปเสีย

which we had meant to distribute to all staff worldwide.

ซึ่งเราตั้งใจที่จะแจกให้กับพนักงาน ของเราทุกคนทั่วโลก

They just seemed unnecessary and cute in the end.

พวกมันท้ายในที่สุดดูเหมือนเป็นเรื่องที่ ไม่จำเป็นและออกจะหน่อมแน้มไปหน่อย

I didn't know back then

ผมไม่รู้ในตอนนั้น

that our decision marked the beginning of the end --

ว่าการตัดสินใจของเราในวันนั้น จะเป็นจุดเริ่มต้นของจุดจบ

that these two organizations would never become one.

จุดที่ทำให้ทั้งสองบริษัทไม่สามารถ รวมกันเป็นหนึ่งได้อีก

And sure enough, the merger eventually failed.

และแน่นอนว่า การรวมบริษัทนั้น ก็ล้มเหลวในท้ายที่สุด

Now, was it because there weren't any orange balloons?

ทั้งนี้ มันเกิดขึ้นเพราะว่า เราไม่มีลูกโป่งสีส้มเลยหรือเปล่า

No, of course not.

แน่นอนครับ ว่าไม่ใช่

But the kill-the-orange-balloons mentality permeated everything else.

แต่การคิดกำจัดลูกโป่งสีส้มออกไปนั้น ได้ส่งผลกระทบต่อทุกสิ่งที่เหลือด้วย

คุณอาจไม่ได้ตระหนักถึงเรื่องนั้นอยู่ตลอด แต่เมื่อใดที่คุณตัดสิ่งที่ไม่จำเป็นออก

You might not always realize it, but when you cut the unnecessary,

you cut everything.

เท่ากับคุณตัดทุกอย่างออกด้วย

Leading with beauty means rising above what is merely necessary.

การนำด้วยความงดงามหมายถึง การคิดไปไกลกว่าแค่สิ่งที่จำเป็น

So do not kill your orange balloons.

ดังนั้น จงอย่ากำจัดลูกโป่งสีส้มนั้นออกไป

หลักการข้อที่สอง

The second principle:

create intimacy.

จงสร้างความใกล้ชิดผูกพัน

(สร้างความใกล้ชิดผูกพัน)

[Create Intimacy]

Studies show that how we feel about our workplace

จากการศึกษาพบว่า ความรู้สึกที่เรามีต่อที่ทำงาน

very much depends on the relationships with our coworkers.

ส่วนใหญ่แล้วขึ้นอยู่กับ ความสัมพันธ์กับเพื่อนร่วมงาน

And what are relationships other than a string of microinteractions?

ว่าแต่มีความสัมพันธ์แบบไหนอีกนอกเหนือ ไปจากการปฏิสัมพันธ์แบบผิวเผินล่ะ

ความสัมพันธ์เหล่านี้เกิดขึ้นอยู่มากมาย ในองค์กรของเราทุกวัน

There are hundreds of these every day in our organizations

that have the potential to distinguish a good life from a beautiful one.

ซึ่งสามารถแยกให้เห็นความแตกต่าง ระหว่างชีวิตที่ดีและชีวิตที่สวยงามได้

The marriage researcher John Gottman says

นักวิจัยชีวิตสมรส จอห์น กอตแมน กล่าวว่า

that the secret of a healthy relationship

เคล็ดลับในการสรัางความสัมพันธ์ที่ดีนั้น

ไม่ใช่การกระทำที่ยิ่งใหญ่ หรือคำสัญญาอันสูงส่ง

is not the great gesture or the lofty promise,

it's small moments of attachment.

แต่กลับเป็นช่วงเวลาเล็ก ๆ ที่มีความผูกพันทางใจ

In other words, intimacy.

พูดอีกอย่างก็คือความใกล้ชิดผูกพัน

ในองค์กรแบบเครือข่ายของเรานั้น

In our networked organizations,

we tout the strength of weak ties

เราต่างให้ความสำคัญกับพลัง ของความสัมพันธ์แบบผิวเผิน

but we underestimate the strength of strong ones.

แต่เรากลับประเมินพลังของความสัมพันธ์ ที่แน่นแฟ้นต่ำเกินไป

We forget the words of the writer Richard Bach who once said,

เราลืมคำพูดของนักเขียนที่ชื่อ ริชาร์ด บาค ผู้ที่เคยกล่าวไว้ว่า

"ความใกล้ชิดผูกพัน

"Intimacy --

not connectedness --

ซึ่งต่างจากความสนิทสนม

intimacy is the opposite of loneliness."

ความใกล้ชิดผูกพันนั้นตรงข้าม กับความเดียวดาย

So how do we design for organizational intimacy?

ถ้าอย่างนั้น เราจะสร้างความใกล้ชิดผูกพัน ในองค์กรได้อย่างไร

The humanitarian organization CARE

องค์กรเคลื่อนไหวด้านมนุษยธรรม หรือ CARE

wanted to launch a campaign on gender equality

เคยอยากเริ่มรณรงค์ในเรื่อง สิทธิความเท่าเทียมทางเพศ

in villages in northern India.

ตามชนบทต่าง ๆ ในประเทศอินเดีย

ทว่า องค์กรนี้ทราบในทันทีว่า

But it realized quickly

that it had to have this conversation first with its own staff.

สิ่งแรกที่ต้องทำคือการพูดคุย กับเจ้าหน้าที่ของพวกเขาเองเสียก่อน

So it invited all 36 team members and their partners

ดังนั้น พวกเขาจึงได้เชิญสมาชิกทีม ทั้ง 36 คน รวมถึงคู่ชีวิตของพวกเขา

มายังศาสนสถานแห่งหนึ่งในเมืองคาจูราโฮ

to one of the Khajuraho Temples,

known for their famous erotic sculptures.

ซึ่งเป็นที่รู้จักกันในแง่ของ รูปปั้นอีโรติกอันโด่งดัง

And there they openly discussed their personal relationships --

และที่นั่น พวกเขาก็ได้พูดคุยกันอย่างเปิดอก ถึงเรื่องความสัมพันธ์ส่วนตัว

รวมถึงประสบการณ์ของพวกเขา ในแง่ของความเท่าเทียมทางเพศ

their own experiences of gender equality

with the coworkers and the partners.

กับเพื่อนร่วมงานและคู่ชีวิต

มันเปิดโลกทัศน์ให้กับทุกคนที่เข้าร่วม

It was eye-opening for the participants.

Not only did it allow them to relate to the communities they serve,

มันไม่เพียงแต่ทำให้พวกเขากลายเป็น ส่วนหนึ่งของชุมชนที่พวกเขาทำงานให้

it also broke down invisible barriers

แต่ยังช่วยทลายกำแพงที่มองไม่เห็นออกไป

and created a lasting bond amongst themselves.

และสร้างความสัมพันธ์ที่ ยั่งยืนในบรรดาพวกเขาเองด้วย

Not a single team member quit in the next four years.

ตลอดเวลาสี่ปีหลังจากนั้น ไม่มีคนลาออกแม้แต่คนเดียว

So this is how you create intimacy.

และนี่ก็คือวิธีการสร้างความใกล้ชิดผูกพัน

No masks ...

ไม่ต้องมีหน้ากาก

or lots of masks.

แต่ก็มีหน้ากากมากมาย

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

When Danone, the food company,

เมื่อบริษัทด้านอาหารดาน่อน

wanted to translate its new company manifesto into product initiatives,

ต้องการทำให้แถลงการณ์นโยบายของพวกเขา ให้ออกมาเป็นสินค้าตัวใหม่ ๆ

it gathered the management team

พวกเขาจึงได้รวบรวมทีมผู้บริหาร

and 100 employees from across different departments,

และพนักงานทั้ง 100 คน จากแผนกต่าง ๆ

seniority levels and regions

ทั้งระดับหัวหน้าและระดับภาค

ให้มาประชุมพูดคุยกลยุทธ์กันเป็นเวลาสามวัน

for a three-day strategy retreat.

And it asked everybody to wear costumes for the entire meeting:

และพวกเขาก็ขอให้ทุกคนแต่ง ชุดแฟนซีต่าง ๆ ตลอดการประชุมนั้น

wigs, crazy hats, feather boas,

ทั้งวิกผม หมวกประหลาด ๆ ขนนกเส้น

huge glasses and so on.

แว่นตาอันใหญ่ เป็นต้น

And they left with concrete outcomes

แล้วพวกเขาก็แสดงออกมา ด้วยผลลัพธ์ที่เป็นรูปธรรม

and full of enthusiasm.

และเต็มไปด้วยความกระตือรือร้น

เมื่อผมถามผู้หญิงคนที่ เป็นต้นคิดในเรื่องนี้

And when I asked the woman who had designed this experience

ว่าทำไมมันถึงได้ผล

why it worked,

she simply said, "Never underestimate the power of a ridiculous wig."

เธอตอบง่าย ๆ ว่า "จงอย่าดูถูก พลังวิกผมสุดเฉิ่ม"

(เสียงหัวเราะ)

(Laughter)

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

Because wigs erase hierarchy,

เพราะว่าวิกผมนั้นช่วยลบชนชั้นออกไป

และชนชั้นเองก็ทำลายความใกล้ชิดผูกพัน

and hierarchy kills intimacy --

both ways,

จากทั้งสองฝั่ง

for the CEO and the intern.

ก็คือทั้งซีอีโอตลอดจนเด็กฝึกงาน

Wigs allow us to use the disguise of the false

วิกผมช่วยให้เราสามารถใช้ ภาพลักษณ์ที่หลอกตา

to show something true about ourselves.

เพื่อเผยตัวตนที่แท้จริง บางอย่างของเราออกมาได้

และนั่นก็ไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ ในชีวิตการทำงานของเรา

And that's not easy in our everyday work lives,

because the relationship with our organizations

เพราะว่าความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้น กับองค์กรของเรานั้น

is often like that of a married couple that has grown apart,

มักจะเหมือนกับคู่รักที่เริ่มห่างเหินต่อกัน

suffered betrayals and disappointments,

เพราะเป็นทุกข์จากการถูกทรยศและความผิดหวัง

and is now desperate to be beautiful for one another once again.

แล้วในตอนนี้ก็อยากจะดูหล่อสวย ในสายตาของอีกคนหนึ่งจนใจจะขาด

And for either of us the first step towards beauty involves a huge risk.

และสำหรับเราคนใดคนหนึ่งก้าวแรกสู่ ความสวยงามนั้นมาพร้อมกับความเสี่ยงที่สูง

The risk to be ugly.

ความเสี่ยงที่จะอัปลักษณ์

[Be Ugly]

(ความอัปลักษณ์)

หลาย ๆ องค์กรในทุกวันนี้ต่างกระตือรือร้น ที่จะออกแบบที่ทำงานที่สวยงาม

So many organizations these days are keen on designing beautiful workplaces

that look like anything but work:

ที่เป็นแบบไหนก็ได้ที่ไม่เหมือนงาน

ไม่ว่าจะเป็นรีสอร์ทวันหยุด ร้านกาแฟ สนามเด็กเล่น หรือมหาวิทยาลัย

vacation resorts, coffee shops, playgrounds or college campuses --

(เสียงหัวเราะ)

(Laughter)

Based on the promises of positive psychology,

เมื่ออ้างอิงทฤษฎีทางจิตวิทยาเชิงบวก

we speak of play and gamification,

เรามักพูดถึงการเล่นและ การทำสิ่งต่าง ๆ ให้เป็นเกม

and one start-up even says that when someone gets fired,

ธุรกิจสตาร์ทอัพแห่งหนึ่งถึงกับพูดว่า ถ้ามีใครสักคนถูกไล่ออก

they have graduated.

นั่นแสดงว่าพวกเขาเรียนจบแล้ว

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

That kind of beautiful language only goes "skin deep,

ภาษาที่สวยงามแบบนั้น สุดอยู่แค่ "ที่ผิว

but ugly cuts clean to the bone,"

แต่ความอัปลักษณ์กัดกินเข้าไปจนถึงกระดูก"

as the writer Dorothy Parker once put it.

อย่างที่นักเขียนโดโรธี พาร์คเกอร์เคยพูดไว้

To be authentic is to be ugly.

ความอัปลักษณ์นั้นคือของจริง

It doesn't mean that you can't have fun or must give in to the vulgar or cynical,

นั่นไม่ได้หมายความว่าคุณจะหาความสนุกไม่ได้ หรือต้องหันเข้าหาความหยาบคายและมุมมองลบ ๆ

but it does mean that you speak the actual ugly truth.

แต่มันหมายความว่าคุณสามารถพูดถึง ความจริงอันอัปลักษณ์ได้

Like this manufacturer

เหมือนกับผู้ผลิตรายนี้

ที่ต้องการปรับเปลี่ยนหนึ่งในหน่วยธุรกิจ ที่กำลังตกที่นั่งลำบากของพวกเขา

that wanted to transform one of its struggling business units.

It identified, named and pinned on large boards all the issues --

พวกเขาระบุ ตั้งชื่อ และปักหมุด ปัญหาทุกอย่างไว้บนกระดาน

and there were hundreds of them --

ซึ่งมีอยู่นับร้อยอย่าง

that had become obstacles to better performance.

ที่ได้กลายเป็นอุปสรรค ต่อการดำเนินงานที่ดีขึ้น

They put them on boards, moved them all into one room,

พวกเขาติดปัญหาทั้งหมดไว้บนกระดาน แล้วนำไปรวมไว้ในห้อง ๆ หนึ่ง

which they called "the ugly room."

ที่พวกเขาเรียกว่า "ห้องอัปลักษณ์"

ความอัปลักษณ์นี้ได้เผยออก ให้ทุกคนได้เห็น

The ugly became visible for everyone to see --

it was celebrated.

และผู้คนต่างก็ยืนชื่นชมพวกมัน

And the ugly room served as a mix of mirror exhibition and operating room --

และห้องอัปลักษณ์นั้นก็เป็นเหมือนงานแสดง ภาพสะท้อนและห้องผ่าตัดในคราวเดียวกัน

a biopsy on the living flesh to cut out all the bureaucracy.

ซึ่งเป็นการตัดชิ้นเนื้อสด ๆ ไปตรวจ เพื่อตัดทอนความยืดยาดออกไป

The ugliest part of our body is our brain.

ส่วนที่น่าเกลียดที่สุดใน ร่างกายของเราคือสมอง

Literally and neurologically.

ทั้งในทางตรงและทางประสาทวิทยา

Our brain renders ugly what is unfamiliar ...

สมองของเรามองว่าสิ่งที่ไม่คุ้นเคย คือความอัปลักษณ์ ไม่ว่าจะเป็น

modern art, atonal music,

ศิลปะร่วมสมัย ดนตรีที่ไม่มีโน้ตสำคัญ

jazz, maybe --

หรืออาจเป็นเพลงแจ๊ส

VR goggles for that matter --

หรือไม่ก็แว่นตาสามมิติ

strange objects, sounds and people.

วัตถุประหลาดต่าง ๆ เสียงและผู้คน

But we've all been ugly once.

แต่พวกเราทุกคนล้วนเคยอัปลักษณ์มาก่อน

We were a weird-looking baby,

เราเคยเป็นเด็กหน้าตาประหลาด ๆ

a new kid on the block, a foreigner.

เป็นเด็กหน้าใหม่ในละแวกบ้าน เป็นชาวต่างชาติ

And we will be ugly again when we don't belong.

และเราก็จะอัปลักษณ์อีกครั้ง เมื่อเราไม่เข้าพวก

The Center for Political Beauty,

ศูนย์กลางความสวยงามทางการเมือง

an activist collective in Berlin,

ซึ่งเป็นศูนย์รวมนักกิจกรรมในเบอร์ลิน

recently staged an extreme artistic intervention.

ได้ริเริ่มการแทรกแซงทางศิลปะ ที่สุดโต่งเมื่อไม่นานมานี้

With the permission of relatives,

หลังจากที่ได้รับการอนุญาตจากเหล่าญาติ ๆ

พวกเขาได้ทำการกู้ศพของผู้ลี้ภัย ที่จมอยู่ตามชายแดนของยุโรป

it exhumed the corpses of refugees who had drowned at Europe's borders,

transported them all the way to Berlin,

แล้วส่งข้ามน้ำข้ามทะเลไปยังกรุงเบอร์ลิน

and then reburied them at the heart of the German capital.

แล้วจากนั้นก็ฝังศพพวกเขาใหม่ ณ ใจกลางเมืองหลวงของเยอรมัน

The idea was to allow them to reach their desired destination,

แนวคิดก็คือการทำให้พวกเขา ไปถึงจุดหมายปลายทางที่วาดฝันไว้

หลังจากที่เสียชีวิตไปแล้ว

if only after their death.

Such acts of beautification may not be pretty,

การกระทำแห่งความงามเหล่านั้น อาจไม่ได้สวยงามก็จริง

แต่ว่าพวกมันเป็นเรื่องจำเป็นมาก

but they are much needed.

Because things tend to get ugly when there's only one meaning, one truth,

เพราะสิ่งต่าง ๆ จะเริ่มอัปลักษณ์ เมื่อความหมาย และความจริงมีหนึ่งเดียว

only answers and no questions.

เมื่อมีแต่คำตอบ แต่ไม่มีคำถาม

Beautiful organizations keep asking questions.

องค์กรที่สวยงามต่าง ๆ นั้น จะคอยถามคำถามเสมอ

They remain incomplete,

พวกเขายังไม่สมบูรณ์ดี

which is the fourth and the last of the principles.

ซึ่งเป็นหลักการข้อที่สี่ และเป็นข้อสุดท้าย

[Remain Incomplete]

[ยังคงไม่สมบูรณ์แบบ]

Recently I was in Paris,

เมื่อไม่นานมานี้ ผมอยู่ที่ปารีส

and a friend of mine took me to Nuit Debout,

และเพื่อนคนหนึ่งของผม ก็พาผมไปที่ Nuit Debout

which stands for "up all night,"

ที่หมายถึง "ตื่นทั้งคืน"

the self-organized protest movement

ซึ่งเป็นการเคลื่อนไหว ประท้วงที่จัดขึ้นกันเอง

that had formed in response to the proposed labor laws in France.

ที่ก่อตัวขึ้นเพื่อตอบโต้ข้อเสนอ กฏหมายแรงงานของประเทศฝรั่งเศส

Every night, hundreds gathered at the Place de la République.

ในทุก ๆ คืน คนหลายร้อยคนจะมารวมตัวกันที่ ลานจัตุรัส Place de la République

Every night they set up a small, temporary village

ทุก ๆ คืน พวกเขาจะตั้ง หมู่บ้านเล็ก ๆ ชั่วคราว

to deliberate their own vision of the French Republic.

เพื่อแสดงวิสัยทัศน์ของตน ที่มีต่อสาธารณรัฐฝรั่งเศส

และหัวใจขององค์กรเฉพาะกิจนี้

And at the core of this adhocracy

was a general assembly where anybody could speak

ก็คือการรวมตัวทั่วไป ที่ทุกคนสามารถออกความเห็น

โดยใช้ภาษาใบ้ที่ออกแบบมาโดยเฉพาะ

using a specially designed sign language.

Like Occupy Wall Street and other protest movements,

เฉกเช่นเดียวกับการประท้วงยึดวอลล์สตรีท และการเคลื่อนไหวอื่น ๆ

Nuit Debout was born in the face of crisis.

Nuit Debout เกิดขึ้นมาในสภาวะวิกฤต

มันวุ่นวาย

It was messy --

full of controversies and contradictions.

เต็มไปด้วยข้อโต้เถียงและความขัดแย้ง

But whether you agreed with the movement's goals or not,

แต่ไม่ว่าคุณจะเห็นด้วยกับจุดมุ่งหมายของ การเคลื่อนไหวนั้นหรือไม่

every gathering was a beautiful lesson in raw humanity.

การรวมตัวทุกครั้งถือเป็นบทเรียนที่งดงาม ที่ได้จากธาตุแท้ของความเป็นมนุษย์

And how fitting that Paris --

และสิ่งที่ทำให้ปารีสเป็นเมืองที่ลงตัว

the city of ideals, the city of beauty --

เมืองแห่งอุดมคติ เมืองแห่งความงดงาม

was it's stage.

ก็คือเวที

It reminds us that like great cities,

มันเตือนเราว่า เช่นเดียวกับ เมืองที่ยิ่งใหญ่ทั้งหลาย

the most beautiful organizations are ideas worth fighting for --

องค์กรที่งดงามมากที่สุดคือแนวความคิด ที่ควรค่าแก่การต่อสู้เพื่อให้ได้มา

even and especially when their outcome is uncertain.

โดยเฉพาะเวลาที่ผลลัพท์นั้นไม่แน่นอน

They are movements;

พวกเขาขยับเขยื้อนตลอดเวลา

they are always imperfect, never fully organized,

พวกเขาไม่เคยสมบูรณ์แบบ ไม่เคยจัดการได้อย่างลงตัว

ดังนั้นพวกเขาจึงหลีกเลี่ยงการทำอะไรที่จำเจ

so they avoid ever becoming banal.

They have something but we don't know what it is.

พวกเขามีบางอย่าง ที่เราไม่รู้ว่ามันคืออะไร

They remain mysterious; we can't take our eyes off them.

พวกเขายังคงลึกลับ และเราเองก็ไม่อาจละสายตาได้

We find them beautiful.

เราพบว่าพวกเขานั้นงดงาม

So to do the unnecessary,

ดังนั้น เพื่อทำเรื่องที่ไม่จำเป็น

เพื่อสร้างความใกล้ชิดผูกพัน

to create intimacy,

to be ugly,

เพื่อความอัปลักษณ์

to remain incomplete --

และเพื่อให้ยังคงไม่สมบูรณ์พร้อม

these are not only the qualities of beautiful organizations,

คุณสมบัติเหล่านี้ไม่ใช่แค่คุณสมบัติ ขององค์กรที่งดงาม

these are inherently human characteristics.

พวกมันโดยแท้จริงแล้วคือ ลักษณะเฉพาะของมนุษย์

And these are also the qualities of what we call home.

และสิ่งเหล่านี้ยังเป็นคุณสมบัติ ของสิ่งที่เราเรียกกันว่าบ้าน

And as we disrupt, and are disrupted,

เมื่อเราแตกแยก หรือถูกทำให้แตกแยก

the least we can do is to ensure

อย่างน้อยที่สุดที่เราทำได้คือการดูให้แน่ใจ

that we still feel at home in our organizations,

ว่าเรายังรู้สึกเหมือนว่าองค์กร เป็นบ้านหลังที่สองของเรา

and that we use our organizations to create that feeling for others.

ว่าเราใช้องค์กรของเราในการ สร้างความรู้สึกนั้นให้กับคนอื่น ๆ

Beauty can save the world when we embrace these principles

ความสวยงามจะปกป้องโลกนี้ไว้ได้ เมื่อเราโอบอุ้มหลักการเหล่านี้เอาไว้

and design for them.

และออกแบบเพื่อพวกมัน

ในยุคของปัญญาประดิษฐ์ และการเรียนรู้ของเครื่องจักร

In the face of artificial intelligence and machine learning,

we need a new radical humanism.

เราต้องหารากฐานแนวคิดทางมนุษยนิยมแบบใหม่

We must acquire and promote a new aesthetic and sentimental education.

เราต้องน้อมรับและสนับสนุนการเรียนการสอน ทางด้านอารมณ์และสุนทรียศาสตร์แบบใหม่

Because if we don't,

เพราะหากเราไม่ทำแบบนั้น

we might end up feeling like aliens

เราอาจลงเอยด้วยการรู้สึก เหมือนเป็นคนที่แปลกแยก

in organizations and societies that are full of smart machines

ในองค์กรและสังคมที่เต็มไปด้วย จักรกลอัจฉริยะ

that have no appreciation whatsoever

ที่ไม่ได้มีความตระหนักถึง อะไรก็ตาม ไม่ว่าจะเป็น

for the unnecessary,

การทำเรื่องที่ไม่จำเป็น

the intimate,

การสร้างความใกล้ชิดผูกพัน

the incomplete

ความไม่สมบูรณ์แบบ

and definitely not for the ugly.

และแน่นอนว่ารวมถึง การยอมรับความอัปลักษณ์

Thank you.

ขอบคุณครับ

(เสียงปรบมือ)

(Applause)