Could a drug prevent depression and PTSD? | Rebecca Brachman

Translator: Joseph Geni Reviewer: Joanna Pietrulewicz

Vertaald door: Rik Delaet Nagekeken door: Axel Saffran

This is a tuberculosis ward,

Dit is een tuberculoseafdeling.

and at the time this picture was taken in the late 1800s,

Op het moment dat deze foto werd genomen in de late jaren 1800

one in seven of all people

stierf één op de zeven mensen

died from tuberculosis.

aan tuberculose.

We had no idea what was causing this disease.

We hadden geen idee wat deze ziekte veroorzaakte.

The hypothesis was actually

De hypothese was eigenlijk

it was your constitution that made you susceptible.

dat je eigen constitutie je ervoor gevoelig maakte.

And it was a highly romanticized disease.

Het was een uiterst geromantiseerde ziekte.

It was also called consumption,

Ze werd ook tering genoemd

and it was the disorder of poets

en het was de aandoening van dichters,

and artists and intellectuals.

kunstenaars en intellectuelen.

And some people actually thought it gave you heightened sensitivity

En sommige mensen dachten dat het je een verhoogde gevoeligheid

and conferred creative genius.

en creatief genie verleende.

By the 1950s,

Tegen 1950,

we instead knew that tuberculosis was caused

wisten we echter dat tuberculose veroorzaakt werd

by a highly contagious bacterial infection,

door een zeer besmettelijke bacteriële infectie,

which is slightly less romantic,

iets minder romantisch,

but that had the upside

maar met het voordeel

of us being able to maybe develop drugs to treat it.

dat we nu misschien medicijnen ervoor konden ontwikkelen.

So doctors had discovered a new drug, iproniazid,

Dokters hadden het geneesmiddel iproniazide ontdekt,

that they were optimistic might cure tuberculosis,

waarvan ze erg hoopvol waren dat het tuberculose zou kunnen genezen.

and they gave it to patients,

Ze gaven het aan hun patiënten

and patients were elated.

en de patiënten waren er erg opgetogen over.

They were more social, more energetic.

Ze werden socialer, energieker.

One medical report actually says they were "dancing in the halls."

Eén medisch rapport zegt in feite dat ze "dansten in de zalen".

And unfortunately,

Maar helaas

this was not necessarily because they were getting better.

was dat niet per se omdat ze beter werden.

A lot of them were still dying.

Velen gingen nog steeds dood.

Another medical report describes them as being "inappropriately happy."

Een ander medisch rapport beschrijft ze als "misplaatst gelukkig".

And that is how the first antidepressant was discovered.

Zo werd het eerste antidepressivum ontdekt.

So accidental discovery is not uncommon in science,

Toevallige ontdekking is niet ongewoon in de wetenschap,

but it requires more than just a happy accident.

maar er is meer nodig dan alleen een gelukkig toeval.

You have to be able to recognize it for discovery to occur.

Je moet de ontdekking ook kunnen herkennen.

As a neuroscientist, I'm going to talk to you a little bit

Als neuroloog ga ik het even hebben

about my firsthand experience

over mijn eigen ervaring

with whatever you want to call the opposite of dumb luck --

met wat je het tegenovergestelde van stom geluk zou kunnen noemen --

let's call it smart luck.

laten we het slim geluk noemen.

But first, a bit more background.

Maar eerst wat meer achtergrond.

Thankfully, since the 1950s,

Gelukkig hebben we sinds de jaren 50

we've developed some other drugs and we can actually now cure tuberculosis.

een aantal geneesmiddelen ontwikkeld en kunnen we tuberculose nu genezen.

And at least in the United States, though not necessarily in other countries,

Ten minste in de Verenigde Staten, in andere landen wellicht niet,

we have closed our sanitoriums

hebben we onze sanatoria gesloten

and probably most of you are not too worried about TB.

en de meesten van jullie zullen niet al te bezorgd zijn over tb.

But a lot of what was true in the early 1900s

Maar veel van wat rond 1900 waar was

about infectious disease,

voor infectieziekten,

we can say now about psychiatric disorders.

kunnen we nu zeggen over psychiatrische stoornissen.

We are in the middle of an epidemic of mood disorders

We bevinden ons in een epidemie van stemmingsstoornissen

like depression and post-traumatic stress disorder, or PTSD.

zoals depressie en post-traumatische stress-stoornis of PTSS.

One in four of all adults in the United States

Een kwart van alle volwassenen in de Verenigde Staten

suffers from mental illness,

lijdt aan een psychische aandoening,

which means that if you haven't experienced it personally

wat betekent dat als je het niet zelf hebt,

or someone in your family hasn't,

of iemand in je familie,

it's still very likely that someone you know has,

je hoogstwaarschijnlijk wel iemand kent die het heeft,

though they may not talk about it.

hoewel ze er misschien niet over praten.

Depression has actually now surpassed

Depressie is nu hiv/aids, malaria,

HIV/AIDS, malaria, diabetes and war

diabetes en oorlog wereldwijd voorbijgestoken

as the leading cause of disability worldwide.

als belangrijkste oorzaak van invaliditeit.

And also, like tuberculosis in the 1950s,

Net zoals met tuberculose in de jaren 50

we don't know what causes it.

weten we niet wat de oorzaak is.

Once it's developed, it's chronic,

Eenmaal ontwikkeld, wordt het chronisch,

lasts a lifetime,

duurt het een leven lang

and there are no known cures.

en zijn er geen bekende behandelingen.

The second antidepressant we discovered,

Het tweede antidepressivum ontdekten we,

also by accident, in the 1950s,

ook bij toeval en in de jaren 50,

from an antihistamine that was making people manic,

door een antihistaminicum dat mensen manisch maakte:

imipramine.

imipramine.

Bij zowel de tuberculoseafdeling als bij het antihistaminicum,

And in both the case of the tuberculosis ward and the antihistamine,

someone had to be able to recognize

moest iemand kunnen herkennen

that a drug that was designed to do one thing --

dat een geneesmiddel dat voor één ​​ding was ontwikkeld --

treat tuberculosis or suppress allergies --

tuberculose behandelen of allergieën onderdrukken --

could be used to do something very different --

zou kunnen worden gebruikt om iets heel anders te doen --

treat depression.

depressie behandelen.

And this sort of repurposing is actually quite challenging.

Dit soort herbestemming is eigenlijk heel uitdagend.

When doctors first saw this mood-enhancing effect of iproniazid,

Toen de artsen voor het eerst

dit stemmingsverbeterende effect van iproniazide opmerkten,

they didn't really recognize what they saw.

herkenden ze niet echt wat ze zagen.

They were so used to thinking about it

Ze zaten zo vast in het denkraam

from the framework of being a tuberculosis drug

van een tuberculosegeneesmiddel

that they actually just listed it

dat ze het alleen maar vermeldden

as a side effect, an adverse side effect.

als een bijwerking, een negatief neveneffect.

As you can see here,

Zoals je hier kunt zien,

a lot of these patients in 1954 are experiencing severe euphoria.

ondervinden veel van deze patiënten in 1954 "ernstige euforie".

And they were worried that this might somehow interfere

Ze waren bezorgd dat dit

hun herstel van tuberculose in de weg zou kunnen staan.

with their recovering from tuberculosis.

So they recommended that iproniazid only be used in cases of extreme TB

Dus ze bevalen ze iproniazide alleen aan in geval van extreme tb

and in patients that were highly emotionally stable,

en bij patiënten die emotioneel zeer stabiel waren,

natuurlijk precies tegenovergesteld

which is of course the exact opposite of how we use it as an antidepressant.

aan hoe we het gebruiken als een antidepressivum.

They were so used to looking at it from the perspective of this one disease,

Ze zagen het zozeer vanuit het perspectief van de ene ziekte,

dat ze de grotere implicaties voor een andere ziekte niet zagen.

they could not see the larger implications for another disease.

And to be fair, it's not entirely their fault.

Om eerlijk te zijn, is het niet helemaal hun schuld.

Functionele gefixeerdheid

Functional fixedness is a bias that affects all of us.

is een vooroordeel dat we allemaal hebben.

It's a tendency to only be able to think of an object

Het is de neiging om aan een object alleen te denken

in terms of its traditional use or function.

in termen van zijn traditionele gebruik of functie.

And mental set is another thing. Right?

Een denkraam is iets anders. Niet?

That's sort of this preconceived framework

Dat is een soort vooropgezet kader

with which we approach problems.

waarmee we problemen benaderen.

And that actually makes repurposing pretty hard for all of us,

Dat maakt herbestemming eigenlijk vrij moeilijk voor ons allemaal.

which is, I guess, why they gave a TV show to the guy who was,

Ik denk dat ze daarom deze man een eigen tv-show gaven

like, really great at repurposing.

omdat hij echt geweldig was in het herbestemmen.

(Laughter)

(Gelach)

So the effects in both the case of iproniazid and imipramine,

De effecten waren zowel bij iproniazide en imipramine zeer sterk --

they were so strong --

there was mania, or people dancing in the halls.

mensen werden manisch, dansten in de zalen.

It's actually not that surprising they were caught.

Het is eigenlijk niet zo verwonderlijk dat ze werden opgemerkt.

But it does make you wonder what else we've missed.

Maar je vraagt je af wat we hebben gemist.

So iproniazid and imipramine,

Iproniazide en imipramine

zijn meer dan slechts een casestudy van herbestemming.

they're more than just a case study in repurposing.

They have two other things in common that are really important.

Ze hebben nog twee andere belangrijke dingen met elkaar gemeen.

One, they have terrible side effects.

Ten eerste hebben ze vreselijke bijwerkingen.

That includes liver toxicity,

Waaronder levertoxiciteit,

weight gain of over 50 pounds,

gewichtstoename van meer dan 25 kilogram,

suicidality.

en suïcidaliteit.

And two, they both increase levels of serotonin,

Ten tweede verhogen beiden het serotonineniveau.

which is a chemical signal in the brain,

Dat is een chemisch signaal in de hersenen,

or a neurotransmitter.

een neurotransmitter.

And those two things together, right, one or the two,

Die twee dingen samen --

los van elkaar waren ze misschien niet zo belangrijk --

may not have been that important,

but the two together meant that we had to develop safer drugs,

maar bij elkaar betekende het

dat we veiligere geneesmiddelen moesten ontwikkelen,

and that serotonin seemed like a pretty good place to start.

en dat serotonine een goede startplek leek.

So we developed drugs to more specifically focus on serotonin,

Zo ontwikkelden we geneesmiddelen vooral gericht op serotonine,

the selective serotonin reuptake inhibitors, so the SSRIs,

selectieve serotonineheropnameremmers, de SSRI's,

the most famous of which is Prozac.

met als meest bekende Prozac.

Dat was 30 jaar geleden,

And that was 30 years ago,

Sindsdien hebben we meestal gewoon gewerkt

and since then we have mostly just worked on optimizing those drugs.

aan het optimaliseren van deze geneesmiddelen.

And the SSRIs, they are better than the drugs that came before them,

De SSRI's zijn beter dan de geneesmiddelen ervoor,

but they still have a lot of side effects,

maar ze hebben nog steeds veel bijwerkingen,

including weight gain, insomnia,

zoals gewichtstoename, slapeloosheid,

suicidality --

suïcidaliteit --

and they take a really long time to work,

en het duurt lang voor ze werken,

something like four to six weeks in a lot of patients.

zowat vier tot zes weken voor veel patiënten.

En dat is bij de patiënten, waar ze werken.

And that's in the patients where they do work.

Er zijn veel patiënten waarbij ze niet werken.

There are a lot of patients where these drugs don't work.

And that means now, in 2016,

Dat betekent dat we nu in 2016

we still have no cures for any mood disorders,

nog steeds geen genezing hebben voor stemmingsstoornissen,

just drugs that suppress symptoms,

alleen medicijnen die de symptomen onderdrukken,

which is kind of the difference between taking a painkiller for an infection

wat een beetje is als het nemen van een pijnstiller voor een infectie

versus an antibiotic.

in plaats van een antibioticum.

A painkiller will make you feel better,

Met een pijnstiller zal je je beter te voelen,

but is not going to do anything to treat that underlying disease.

maar hij doet niets om de ziekte te behandelen.

And it was this flexibility in our thinking

Het was door deze flexibiliteit in ons denken

that let us recognize that iproniazid and imipramine

dat we erkenden dat iproniazide en imipramine

could be repurposed in this way,

zo hergebruikt konden worden.

which led us to the serotonin hypothesis,

Dat leidde ons naar de serotoninehypothese

which we then, ironically, fixated on.

waar we ons vervolgens, ironisch genoeg, op fixeerden.

This is brain signaling, serotonin,

Dit zijn hersenensignalen, serotonine,

from an SSRI commercial.

van een SSRI-reclame.

In case you're not clear, this is a dramatization.

Voor alle duidelijkheid: dit is een dramatisering.

And in science, we try and remove our bias, right,

In de wetenschap proberen we van onze vooroordelen te omzeilen,

by running double-blinded experiments

door middel van dubbel-blinde experimenten

or being statistically agnostic as to what our results will be.

of statistisch agnostisch voor onze resultaten te zijn.

But bias creeps in more insidiously in what we choose to study

Maar vooroordelen sluipen weer ongemerkt terug

in onze keuze van wat we willen bestuderen

and how we choose to study it.

en welke methode we daarvoor kiezen.

So we've focused on serotonin now for the past 30 years,

We richten ons nu al 30 jaar op serotonine,

often to the exclusion of other things.

vaak met uitsluiting van andere dingen.

We still have no cures,

We hebben nog steeds geen behandeling

en wat als serotonine nu eens niet allesbepalend is voor depressie?

and what if serotonin isn't all there is to depression?

What if it's not even the key part of it?

Wat als het niet eens het sleutelonderdeel ervan is?

That means no matter how much time

Dat betekent dat het niet uitmaakt hoeveel tijd,

or money or effort we put into it,

geld of moeite we erin stoppen,

it will never lead to a cure.

het nooit zal leiden tot een remedie.

In the past few years, doctors have discovered

In de afgelopen jaren hebben de artsen ontdekt

probably what is the first truly new antidepressant since the SSRIs,

wat waarschijnlijk het eerste echte nieuwe antidepressivum sinds de SSRI's,

Calypsol,

Calypsol,

and this drug works very quickly, within a few hours or a day,

en dit medicijn werkt zeer snel, binnen enkele uren of dagen,

and it doesn't work on serotonin.

en het werkt niet op serotonine.

It works on glutamate, which is another neurotransmitter.

Het werkt op glutamaat, een andere neurotransmitter.

And it's also repurposed.

Het is ook herbestemd.

It was traditionally used as anesthesia in surgery.

Traditioneel werd het voor anesthesie in de chirurgie gebruikt.

But unlike those other drugs,

Maar anders dan die andere geneesmiddelen,

which were recognized pretty quickly,

die vrij snel werden herkend,

it took us 20 years

kostte het ons 20 jaar

to realize that Calypsol was an antidepressant,

om te beseffen dat Calypsol een antidepressivum was,

despite the fact that it's actually a better antidepressant,

ondanks het feit dat het waarschijnlijk een beter antidepressivum is

probably, than those other drugs.

dan die andere geneesmiddelen.

It's actually probably because of the fact that it's a better antidepressant

Waarschijnlijk maakte het feit dat het een beter antidepressivum was,

het voor ons moeilijker om het te herkennen.

that it was harder for us to recognize.

There was no mania to signal its effects.

Er was geen manie om de werking ervan te signaleren.

So in 2013, up at Columbia University,

In 2013 werkte ik aan de Columbia Universiteit,

I was working with my colleague,

met mijn collega, dr. Christine Ann Denny.

Dr. Christine Ann Denny,

and we were studying Calypsol as an antidepressant in mice.

We bestudeerden Calypsol als een antidepressivum in muizen.

And Calypsol has, like, a really short half-life,

Calypsol heeft een zeer korte halfwaardetijd,

which means it's out of your body within a few hours.

wat betekent dat het binnen een paar uur uit je lichaam is.

And we were just piloting.

We deden de eerste waarnemingen.

So we would give an injection to mice,

We gaven de muizen een injectie,

and then we'd wait a week,

wachtten een week

and then we'd run another experiment to save money.

en deden dan een ander experiment om geld uit te sparen.

And one of the experiments I was running,

Bij een van die experimenten

we would stress the mice,

stelden we muizen bloot aan stress

and we used that as a model of depression.

en gebruikten we dat als model voor een depressie.

And at first it kind of just looked like it didn't really work at all.

Op het eerste gezicht leek het niet te werken.

So we could have stopped there.

Het had daar kunnen stoppen.

But I have run this model of depression for years,

Maar ik gebruikte dit model van depressie al jaren,

and the data just looked kind of weird.

en de gegevens leken een beetje raar.

It didn't really look right to me.

Het klopte ergens niet.

So I went back,

Dus ging ik terug,

and we reanalyzed it

en we analyseerden het opnieuw

based on whether or not they had gotten that one injection of Calypsol

en keken of ze al dan niet een Calypsolinjectie hadden gekregen

a week beforehand.

een week tevoren.

And it looked kind of like this.

Zo zag het eruit.

So if you look at the far left,

Uiterst links,

if you put a mouse in a new space,

als je een muis in een nieuwe ruimte brengt,

this is the box, it's very exciting,

-- dit is de doos, erg spannend --

a mouse will walk around and explore,

zal de muis rondlopen en verkennen,

and you can see that pink line is actually the measure of them walking.

De paarse lijn geeft het loopgedrag weer.

And we also give it another mouse in a pencil cup

We plaatsen er ook een andere muis in een potloodhouder

that it can decide to interact with.

waarmee ze kan beslissen om te interageren.

This is also a dramatization, in case that's not clear.

Dit is ook een dramatisering, mocht het niet duidelijk zijn.

And a normal mouse will explore.

Een normale muis zal onderzoeken.

It will be social.

sociaal zijn.

Check out what's going on.

Kijk maar eens wat er gebeurt.

If you stress a mouse in this depression model,

Als je een muis stresseert in dit depressiemodel,

which is the middle box,

-- dat is het middelste vak --

they aren't social, they don't explore.

dan is ze niet sociaal en verkent ze niet.

They mostly just kind of hide in that back corner, behind a cup.

Ze verbergt zich meestal in die achterste hoek, achter dat kopje.

Yet the mice that had gotten that one injection of Calypsol,

Maar de muizen die één injectie Calypsol hadden gekregen,

here on your right,

hier rechts,

they were exploring, they were social.

verkenden en waren sociaal.

They looked like they had never been stressed at all,

Ze zagen eruit alsof ze nooit gestrest waren geweest,

wat onmogelijk is.

which is impossible.

So we could have just stopped there,

Daar hadden we kunnen stoppen,

but Christine had also used Calypsol before as anesthesia,

maar Christine had Calypsol daarvóór ook als anesthesie gebruikt,

en een paar jaar geleden

and a few years ago she had seen

that it seemed to have some weird effects on cells

had ze wat rare effecten op cellen opgemerkt

en wat andere gedragingen

and some other behavior

die ook lang leken voort te duren na het toedienen van het medicijn,

that also seemed to last long after the drug,

maybe a few weeks.

misschien een paar weken.

So we were like, OK,

Dus zeiden we: "Oké,

maybe this is not completely impossible,

misschien is dit niet geheel onmogelijk."

Maar we waren toch erg sceptisch.

but we were really skeptical.

So we did what you do in science when you're not sure,

Dus deden we wat je doet als je in de wetenschap niet zeker bent:

and we ran it again.

we herhaalden de proef.

And I remember being in the animal room,

Ik herinner me dat we in de dierenruimte

moving mice from box to box to test them,

muizen van box naar box verplaatsten om ze te testen.

Christine zat op de grond met de computer op schoot

and Christine was actually sitting on the floor with the computer in her lap

so the mice couldn't see her,

zodat de muizen haar niet konden zien.

and she was analyzing the data in real time.

Ze analyseerde de gegevens in real time.

And I remember us yelling,

Ik herinner me dat we het uitschreeuwden,

which you're not supposed to do in an animal room where you're testing,

-- wat je niet moet doen in de dierenruimte waar je test --

because it had worked.

want het had gewerkt.

It seemed like these mice were protected against stress,

Het leek alsof deze muizen beschermd waren tegen stress,

ofwel waren ze 'ongepast blij', hoe je het ook wil noemen.

or they were inappropriately happy, however you want to call it.

And we were really excited.

We waren echt enthousiast.

And then we were really skeptical, because it was too good to be true.

Maar ook heel sceptisch, want het was te mooi om waar te zijn.

So we ran it again.

Dus deden we het opnieuw.

And then we ran it again in a PTSD model,

En daarna weer in een PTSS-model,

and we ran it again in a physiological model,

en weer in een fysiologisch model,

where all we did was give stress hormones.

waarin we alleen stresshormonen gaven.

And we had our undergrads run it.

We lieten het uitvoeren door onze studenten.

And then we had our collaborators halfway across the world in France run it.

Daarna onze collega's aan de andere kant van de wereld in Frankrijk.

And every time someone ran it, they confirmed the same thing.

Een telkens bevestigden ze hetzelfde.

It seemed like this one injection of Calypsol

Het leek alsof één injectie van Calypsol

was somehow protecting against stress for weeks.

op een of andere manier weken tegen stress beschermde.

We publiceerden dit pas een jaar geleden,

And we only published this a year ago,

maar andere labs hebben dit sindsdien

but since then other labs have independently confirmed this effect.

onafhankelijk van elkaar bevestigd.

So we don't know what causes depression,

We weten niet wat de oorzaak is van depressie,

but we do know that stress is the initial trigger

maar we weten wel dat stress de eerste aanleiding is

in 80 percent of cases,

in 80 procent van de gevallen.

and depression and PTSD are different diseases,

Depressie en PTSS zijn verschillende ziekten,

but this is something they share in common.

maar dit is iets wat ze gemeen hebben.

Right? It is traumatic stress

Toch? Traumatische stress

like active combat or natural disasters

zoals gevechtssituaties, natuurrampen,

or community violence or sexual assault

gemeenschapsgeweld of aanranding

that causes post-traumatic stress disorder,

veroorzaken posttraumatische stressstoornis.

and not everyone that is exposed to stress develops a mood disorder.

Maar niet iedereen die wordt blootgesteld aan spanning krijgt stemmingsstoornissen.

And this ability to experience stress and be resilient

Dit vermogen om stress te ervaren en toch veerkrachtig

and bounce back and not develop depression or PTSD

terug te veren en geen depressie of PTSD te ontwikkelen,

is known as stress resilience,

heet stressbestendigheid.

and it varies between people.

Het varieert van mens tot mens.

And we have always thought of it as just sort of this passive property.

We hebben het altijd gezien als een passieve eigenschap.

It's the absence of susceptibility factors

Het is het ontbreken van ontvankelijkheidsfactoren

and risk factors for these disorders.

en risicofactoren voor deze aandoeningen.

But what if it were active?

Maar wat als het nu eens actief was?

Maybe we could enhance it,

Misschien kunnen we het dan verbeteren,

sort of akin to putting on armor.

een beetje zoals een harnas aantrekken.

We had accidentally discovered the first resilience-enhancing drug.

We hadden bij toeval

het eerste veerkrachtverbeterende geneesmiddel ontdekt.

And like I said, we only gave a tiny amount of the drug,

Ik zei al dat we slechts een klein beetje geneesmiddel gaven

and it lasted for weeks,

en het effect duurde weken.

and that's not like anything you see with antidepressants.

Dat is niet wat je ziet bij antidepressiva.

But it is actually kind of similar to what you see in immune vaccines.

Maar het is eigenlijk eerder zoals bij immuunvaccins.

So in immune vaccines, you'll get your shots,

Bij immuunsysteemvaccins krijg je je injecties,

and then weeks, months, years later,

en dan weken, maanden, jaren later,

when you're actually exposed to bacteria,

wanneer je blootgesteld bent aan bacteriën,

it's not the vaccine in your body that protects you.

is het niet het vaccin in je lichaam dat je beschermt.

It's your own immune system

Het is je eigen immuunsysteem

that's developed resistance and resilience to this bacteria that fights it off,

dat weerstand en veerkracht

tegen deze bacteriën ontwikkelde, dat je beschermt,

and you actually never get the infection,

en krijg je eigenlijk nooit de infectie,

which is very different from, say, our treatments. Right?

wat wel erg verschilt van een behandeling, toch?

In that case, you get the infection, you're exposed to the bacteria,

In dat geval krijg je de infectie, je bent blootgesteld aan de bacteriën,

you're sick, and then you take, say, an antibiotic which cures it,

je bent ziek, en dan neem je een antibioticum dat je geneest.

and those drugs are actually working to kill the bacteria.

Die geneesmiddelen zijn daadwerkelijk de bacteriën aan het doden.

Or similar to as I said before, with this palliative,

Of zoals ik al zei, met dit palliatief,

you'll take something that will suppress the symptoms,

neem je iets dat de symptomen onderdrukt,

but it won't treat the underlying infection,

maar het behandelt de onderliggende infectie niet.

and you'll only feel better during the time in which you're taking it,

Je zult je alleen maar beter voelen zolang je het inneemt

which is why you have to keep taking it.

Daarom moet je het blijven gebruiken.

And in depression and PTSD --

Bij depressie en PTSD --

here we have your stress exposure --

hier is je stressblootstelling --

we only have palliative care.

hebben we alleen maar palliatieve zorg.

Antidepressants only suppress symptoms,

Antidepressiva onderdrukken alleen maar de symptomen,

and that is why you basically have to keep taking them

en daarom moet je ze blijven innemen

for the life of the disease,

zolang de ziekte duurt,

which is often the length of your own life.

vaak je hele leven.

So we're calling our resilience-enhancing drugs "paravaccines,"

We noemen onze veerkrachtverhogende geneesmiddelen 'paravaccins'

which means vaccine-like,

wat vaccin-achtig betekent,

because it seems like they might have the potential

omdat het lijkt alsof ze

potentieel tegen stress kunnen beschermen

to protect against stress

and prevent mice from developing

en voorkomen dat 'muizen' depressie

depression and post-traumatic stress disorder.

en posttraumatische stressstoornis ontwikkelen.

Also, not all antidepressants are also paravaccines.

Trouwens: niet alle antidepressiva zijn ook paravaccins.

We tried Prozac as well,

We hebben Prozac ook geprobeerd

and that had no effect.

en dat had geen effect.

So if this were to translate into humans,

Als dit ook bij mensen zou werken

we might be able to protect people

dan zouden we mensen kunnen beschermen

who are predictably at risk

die een voorspelbaar risico lopen

against stress-induced disorders like depression and PTSD.

op stress-geïnduceerde stoornissen zoals depressie en PTSS.

So that's first responders and firefighters,

Zoals ehbo-ers en brandweer,

refugees, prisoners and prison guards,

vluchtelingen, gevangenen en gevangenisbewakers,

soldiers, you name it.

soldaten, noem maar op.

And to give you a sense of the scale of these diseases,

Om jullie een gevoel van de omvang van deze ziekten te geven,

in 2010, the global burden of disease

in 2010 werd de wereldwijde ziektelast

was estimated at 2.5 trillion dollars,

geraamd op 2,5 biljoen dollar,

and since they are chronic,

en omdat ze chronisch zijn,

that cost is compounding and is therefore expected to rise

stapelen die kosten zich op en zullen naar verwachting stijgen

up to six trillion dollars in just the next 15 years.

tot zes biljoen dollar alleen al in de komende 15 jaar.

As I mentioned before,

Zoals ik eerder aangaf,

repurposing can be challenging because of our prior biases.

kan herbestemming lastig zijn vanwege onze eerdere vooroordelen.

Calypsol has another name,

Calypsol heeft een andere naam:

ketamine,

ketamine,

which also goes by another name,

ook bekend onder nog een andere naam,

Special K,

Special K,

which is a club drug and drug of abuse.

dat is een clubdrug of kortweg een drug.

It's still used across the world as an anesthetic.

Het wordt overal nog steeds gebruikt als verdovingsmiddel.

It's used in children. We use it on the battlefield.

We gebruiken het voor kinderen en op het slagveld.

It's actually the drug of choice in a lot of developing nations,

Het is het favoriete middel in veel ontwikkelingslanden,

because it doesn't affect breathing.

omdat het de ademhaling niet beïnvloedt.

It is on the World Health Organization list of most essential medicines.

De Wereldgezondheidsorganisatie

heeft het op hun lijst van meest essentiële geneesmiddelen.

If we had discovered ketamine as a paravaccine first,

Als we ketamine eerst als paravaccin hadden ontdekt,

it'd be pretty easy for us to develop it,

zou het vrij gemakkelijk voor ons zijn om het te ontwikkelen,

but as is, we have to compete with our functional fixedness

maar nu moeten we concurreren met onze functionele gefixeerdheid

and mental set that kind of interfere.

en het bestaande denkraam, die nogal storend werken.

Fortunately, it's not the only compound we have discovered

Gelukkig is het niet de enige verbinding die we hebben ontdekt

that has these prophylactic, paravaccine qualities,

met deze profylactische paravaccin-eigenschappen,

but all of the other drugs we've discovered,

maar alle andere geneesmiddelen die we hebben ontdekt,

or compounds if you will, they're totally new,

of verbindingen als je wil, zijn totaal nieuw.

they have to go through the entire FDA approval process --

Ze moeten [in de VS] het hele FDA-goedkeuringsproces doorlopen --

if they make it before they can ever be used in humans.

voordat ze ooit voor mensen kunnen worden gebruikt, als ze het al halen.

And that will be years.

En dat zal nog jaren duren.

So if we wanted something sooner,

Als we het iets eerder willen,

ketamine is already FDA-approved.

dan is ketamine al FDA-goedgekeurd.

It's generic, it's available.

Het is generisch en beschikbaar.

We could develop it for a fraction of the price and a fraction of the time.

We kunnen het ontwikkelen

voor een fractie van de prijs en de tijd.

But actually, beyond functional fixedness and mental set,

Maar voorbij functionele gefixeerdheid en denkraam,

there's a real other challenge to repurposing drugs,

is er nog een echte, andere uitdaging voor de herbestemming van geneesmiddelen,

which is policy.

namelijk beleid.

There are no incentives in place

Er zijn geen prikkels eens een drug generisch is

once a drug is generic and off patent and no longer exclusive

zonder octrooi en dus niet langer exclusief,

om farmaceutische bedrijven aan te moedigen om ze te ontwikkelen,

to encourage pharma companies to develop them,

because they don't make money.

omdat ze er geen geld aan verdienen.

And that's not true for just ketamine. That is true for all drugs.

Dat is niet alleen waar voor ketamine. Dat geldt voor alle geneesmiddelen.

Regardless, the idea itself is completely novel in psychiatry,

Hoe dan ook, het idee zelf is volledig nieuw in de psychiatrie,

to use drugs to prevent mental illness

om geneesmiddelen te gebruiken om ​​psychische aandoeningen te voorkomen

as opposed to just treat it.

in tegenstelling tot alleen behandelen.

It is possible that 20, 50, 100 years from now,

Het is mogelijk dat 20, 50, 100 jaar na nu,

we will look back now at depression and PTSD

we op depressie en PTSS zullen terugkijken

the way we look back at tuberculosis sanitoriums

zoals nu naar tuberculosesanatoria,

as a thing of the past.

als iets uit het verleden.

This could be the beginning of the end of the mental health epidemic.

Dit zou het begin van het einde van de psychische epidemie kunnen zijn.

But as a great scientist once said,

Maar zoals een groot wetenschapper ooit zei:

"Only a fool is sure of anything.

"Alleen een dwaas is zeker van iets.

A wise man keeps on guessing."

Een wijs man blijft gissen."

Thank you, guys.

Bedankt.

(Applause)

(Applaus)