A project of peace, painted across 50 buildings | eL Seed

Vertaald door: Xander de Vries Nagekeken door: Peter van de Ven

So when I decided to create an art piece in Manshiyat Naser,

Toen ik besloot een kunstwerk te maken in Manshiyat Naser,

the neighborhood of the Cairo garbage collectors in Egypt,

de wijk van de vuilnismannen in Caïro, Egypte,

I never thought this project would be

had ik nooit verwacht dat dit project

the most amazing human experience that I would ever live.

de meest fantastische ervaring zou zijn die ik ooit zou beleven.

As an artist, I had this humanist intention

Als kunstenaar koesterde ik het idee

of beautifying a poor and neglected neighborhood

om een arme en verwaarloosde buurt

by bringing art to it and hopefully shining light on this isolated community.

op te leuken door er kunst naartoe te brengen

en zo een licht te doen schijnen op deze geïsoleerde gemeenschap.

The first time I heard about this Christian Coptic community

De eerste keer dat ik over deze Koptisch-christelijke gemeenschap hoorde

was in 2009 when the Egyptian authorities under the regime of Hosni Mubarak

was in 2009,

toen de Egyptische autoriteiten onder regime van Hosni Mubarak

decided to slaughter 300,000 pigs using the pretext of H1N1 virus.

besloten tot slachting van 300.000 varkens

onder voorwendselen van het H1N1-virus.

Originally, they are pig breeders.

Van oorsprong zijn ze varkenshouders.

Their pigs and other animals are fed with the organic waste

Hun varkens en ander vee worden gevoed

met het organisch afval dat zij dagelijks verzamelen.

that they collect on a daily basis.

This event killed their livelihood.

Deze gebeurtenis betekende het einde van hun inkomstenbron.

The first time I entered Manshiyat Naser, it felt like a maze.

Mijn eerste keer in Manshiyat Naser voelde als een doolhof.

I was looking for the St. Simon Monastery on the top of the Muqattam Mountain.

Ik zocht naar het klooster van St. Simeon,

op de top van de Mokattamberg.

So you go right, then straight, then right again, then left

Eerst moet je naar rechts, dan rechtdoor, weer naar rechts, dan links,

to reach all the way to the top.

om zo de top van de berg te bereiken.

But to reach there, you must dodge between the trucks overpacked with garbage

Om daar te komen

moet je je een weg tussen de overvolle afvalwagens banen,

and slalom between the tuk-tuks,

en om de tuk-tuks heen slalommen,

the fastest vehicle to move around in the neighborhood.

het snelste voertuig om de wijk te doorkruisen.

The smell of the garbage unloaded from those trucks was intense,

De geur van het geloosde afval van de wagens was intens

and the noise of the traffic was loud and overbearing.

en het geluid van het verkeer was luid en opdringerig.

Add to it the din created by the crushers in those warehouses along the way.

Daarbij kwam nog het lawaai van afvalverwerkingsmachines.

From outside it looks chaotic, but everything is perfectly organized.

Van buiten lijkt het chaotisch, maar alles is perfect georganiseerd.

The Zaraeeb, that’s how they call themselves,

De 'Zaraeeb', zoals ze zichzelf noemen,

wat 'de varkenshouders' betekent,

which means the pig breeders,

have been collecting the garbage of Cairo

verzamelen en sorteren al tientallen jaren het afval van Caïro in hun wijk.

and sorting it in their own neighborhood for decades.

They have developed one of the most efficient

Ze hebben een van de meest efficiënte en lucratieve systemen bedacht

and highly profitable systems on a global level.

op wereldwijd niveau.

Still, the place is perceived as dirty, marginalized and segregated

Ondanks dat, wordt de wijk gezien als vies, achtergesteld en afgezonderd,

because of their association with the trash.

vanwege de associatie met het afval.

So my initial idea was to create an anamorphic piece,

Aanvankelijk wilde ik een anamorfisch kunstwerk creëren

a piece that you can only see from one vantage point.

dat alleen te zien zou zijn vanaf één uitkijkpunt.

I wanted to challenge myself artistically by painting over several buildings

Ik wilde mezelf een creatieve uitdaging geven

door op verschillende gebouwen te schilderen

and having it only fully visible from one point on the Muqattam Mountain.

en het geheel vanaf één punt op de Mokattamberg zichtbaar te maken.

The Muqattam Mountain is the pride of the community.

De Mokattamberg is de trots van de gemeenschap.

This is where they built the St. Simon Monastery,

Het is waar zij het klooster van St. Simon hebben gebouwd,

a 10,000-seat cave church that they carved into the mountain itself.

een kerk die plaats biedt aan 10.000 mensen,

in een grot die zij zelf uit de berg hebben gehakt.

So, the first time I stood on top of the mountain

De eerste keer dat ik op de top van de berg stond en naar de wijk keek,

and I looked at the neighborhood,

I asked myself, how on earth will I convince all those owners

vroeg ik mezelf af hoe ik in hemelsnaam

de bewoners zover zou krijgen dat ik op hun huis mocht schilderen.

to let me paint on their buildings?

And then Magd came.

Maar toen kwam Magd.

Magd is a guide from the Church.

Magd is een gids van de kerk.

He told me the only person I needed to convince was Father Samaan,

Hij vertelde me dat ik alleen maar Vader Samaan moest zien over te halen:

who is the leader of the community.

de leider van de gemeenschap.

But to convince Father Samaan, I needed to convince Mario,

Maar om hem over te halen, moest ik eerst Mario overhalen,

who is a Polish artist who moved to Cairo 20 years ago

een Poolse kunstenaar die 20 jaar geleden naar Cairo is verhuisd

and who created all the artwork of the Cave Church.

en alle kunst in de grottenkerk heeft gemaakt.

I am really grateful to Mario. He was the key of the project.

Ik ben Mario zeer dankbaar. Hij was de sleutel van mijn project.

He managed to get me a meeting with Father Samaan,

Hij regelde een ontmoeting tussen mij en Vader Samaan,

and surprisingly, he loved the idea.

en hij vond het een geweldig idee.

He asked me about where I painted before

Hij vroeg me waar ik voorheen geschilderd had

and how I will make it happen.

en hoe ik dit project wilde aanpakken.

And he was mainly concerned by what I was going to write.

En hij wilde met name eerst weten wat ik dan wilde gaan schrijven.

In every work that I create, I write messages

In mijn kunstwerken stop ik altijd een boodschap,

with my style of Arabic calligraphy.

in Arabische kalligrafie.

I make sure those messages are relevant to the place where I am painting

Ik zorg ervoor dat die boodschappen relevant zijn voor die plaats,

maar tegelijkertijd een breder element bevatten,

but have this universal dimension,

so anybody around the world can relate to it.

zodat iedereen, waar dan ook, zich er in kan vinden.

So for Manshiyat Naser,

Dus voor Mashiyat Naser besloot ik in het Arabisch

I decided to write in Arabic the words of St. Athanasius of Alexandria,

de woorden van Sint-Athanasius van Alexandrië te schrijven,

a Coptic bishop from the third century,

een Koptisch bisschop uit de derde eeuw n.C., die zei:

who said: (Arabic),

(Arabisch)

which means in English,

wat zoveel betekent als:

"Anyone who wants to see the sunlight clearly

'Iedereen die het zonlicht duidelijk wil zien,

needs to wipe his eyes first."

zal zich eerst in de ogen moeten wrijven.'

It was really important for me

Het was erg belangrijk voor mij

that the community felt connected to the words.

dat de gemeenschap zich verbonden zou voelen met deze woorden.

And for me this quote was perfectly reflecting the spirit of the project.

Deze quote weerspiegelde precies de geest van het project.

So Father Samaan blessed the project,

Vader Samaan gaf het project zijn zegen,

and his approval brought all the residents on board.

wat ervoor zorgde dat alle bewoners meededen aan het project.

Hundreds of liters of paint, a dozen blue manual lifts,

Honderden liters verf, een dozijn blauwe verfliften,

several trips back and forth to Cairo,

meerdere trips op en neer naar Caïro,

a strong and solid team from France, North Africa, Middle East and the US,

een sterk en hecht team uit Frankrijk, Noord-Afrika, het Midden-Oosten en de VS,

en na een jaar plannen en logistieke operaties, stonden we er eindelijk:

and after a year of planning and logistics, there we are,

my team and some members from the local community

mijn team en een aantal leden van de lokale gemeenschap,

creating a piece that will spread over 50 buildings,

om een kunstwerk te bouwen, verspreid over 50 gebouwen,

some filling up the space of the calligraphy

waarvan sommige dienden als plek voor de kalligrafie

that I trace with colors.

die ik met gekleurde omlijningen benadruk.

Here some blue, there some yellow, there some orange.

Hier wat blauw, daar wat geel, daar wat oranje.

Some others carrying some sand bags

Anderen brachten zandzakken naar boven

and putting them on the top of the buildings

om die verfliften te verankeren.

to hold those manual lifts,

and some others assembling and disassembling those same lifts

Anderen monteerden diezelfde liften en haalden ze weer uit elkaar,

and moving them around the different buildings.

om ze naar andere gebouwen te brengen.

At the beginning of the project,

Aan het begin van het project

I numbered all those buildings on my sketch,

gaf ik alle gebouwen op mijn schets een nummer

and there was no real interaction with the community.

en was er geen echt samenspel met de gemeenschap.

People didn’t get the point of all this.

De mensen zagen het nut van het project niet.

But fast enough, those building numbers became family names.

Maar al snel genoeg werden de nummers van de gebouwen familienamen.

The first building was the house of Uncle Ibrahim.

Het eerste gebouw was het huis van Oom Ibrahim.

Oom Ibrahim is een geweldig enthousiast mens.

Uncle Ibrahim is such an enthusiastic person.

He was always singing and making jokes,

Hij zong continu en maakte altijd grapjes,

and his daughters and sons saved me from his bull

en zijn dochters en zonen hebben me gered van zijn stier,

who wanted to attack me on the fourth floor.

die me op de derde verdieping wilde aanvallen.

(Laughter)

(Gelach)

Actually, the bull saw me from the window and came out on the balcony.

Die stier zag me vanuit het raam en kwam toen naar het balkon.

(Laughter)

(Gelach)

Yeah.

Tja.

Uncle Ibrahim was always hanging out on the balcony

Oom Ibrahim was altijd te vinden op het balkon

and talking to me while I was painting.

en praatte met me terwijl ik schilderde.

I remember him saying that he didn’t go to the mountain for 10 years,

Ik herinner me dat hij me vertelde

dat hij in geen 10 jaar bij de berg was geweest

and that he never takes a day off.

en dat hij nooit een dag vrij neemt.

He said that if he stopped working, who will stop the garbage?

Wie ruimt immers het afval op als hij zou stoppen met werken?

But surprisingly, at the end of the project,

Maar verrassend genoeg is hij aan het einde van het project

he came all the way to the mountain to look at the piece.

naar de berg gekomen om naar het kunstwerk te kijken.

He was really proud to see his house painted,

Hij was apetrots op zijn geschilderde huis

and he said that this project was a project of peace and --

en zei dat dit een project was van vrede en --

sorry --

Pardon..

(Applause)

(Applaus)

Thank you.

Bedankt.

He said that it was a project of peace and unity

Hij zei dat dit een project was van vrede en eenheid,

and that it brought people together.

en dat het mensen samenbracht.

So his perception towards the project changed,

Op deze manier veranderden zijn gedachten over het project

and my perception towards the community changed also,

en evenzo veranderden mijn gedachten over de gemeenschap

and towards what they do.

en over wat zij doen.

All the garbage that everybody is disgusted by is not theirs.

De afval die iedereen verafschuwt is eigenlijk niet van hun.

They just work out of it.

Zij leven er slechts in.

Actually, they don’t live in the garbage. They live from the garbage.

Eigenlijk leven ze niet in het afval. Ze leven ervan.

So I started doubting myself and wondering

Dus ik begon te twijfelen en vroeg me af

what was the real purpose of this whole project?

wat nu het werkelijke doel van het project was?

It was not about beautifying a place by bringing art to it.

Het ging er niet om

om een plek op te leuken door er kunst naartoe te brengen.

It was about switching perception and opening a dialogue

Het ging om het veranderen van gedachten en het gesprek aanknopen

on the connection that we have with communities that we don’t know.

over de band die we hebben met onbekende gemeenschappen.

So day after day,

Stukje bij beetje

the calligraphy circle was taking shape,

kreeg de kalligrafie meer vorm,

and we were always excited to go back on the mountain to look at the piece.

en waren we opgewonden om het werk vanaf de berg te bekijken.

And standing exactly at this point every day made my realize

Iedere dag op dit punt staan, deed me realiseren

the symbolism behind this anamorphic piece.

wat de symboliek achter dit anamorfisch kunstwerk is.

If you want to see the real image of somebody,

Als je het werkelijke beeld van iemand wil zien,

maybe you should change your angle.

moet je misschien je standpunt veranderen.

There was doubts and difficulties,

Er waren twijfels en moeilijkheden, zoals angst en stress.

like fears and stress.

It wasn't simple to work in such environments,

De omgeving was niet makkelijk om in te werken,

sometimes having pigs under you while you paint

soms tussen de varkens in moeten schilderen

or climbing a stack of garbage to reach a lift.

of een stapel afval beklimmen om een verflift te bereiken.

But we all got over the fear of the heights, the swinging lifts,

Maar uiteindelijk overwonnen we toch

onze angst voor de hoogtes en de bungelende liften,

the strength of the smell

de penetrante geuren en zelfs de stress van de tijdsdruk.

and also the stress of not finishing on time.

But the kindness of all those people made us forget everything.

De vriendelijkheid van alle mensen deed onze zorgen verdwijnen.

The building number 3 was the house of Uncle Bakheet and Aunty Fareeda.

Gebouw nummer 3 was het huis van Oom Bakheet en Tante Fareeda.

In Egyptian, they have this expression that says, "Ahsen Nas,"

In het Egyptisch bestaat er een uitdrukking die luidt: 'Ahsen Nas',

which means "the best people."

wat 'de beste mensen' betekent.

They were the best people.

Zij waren de beste mensen.

We used to take our break in front of their houses,

We hielden onze pauzes vaak voor hun huizen

and all the kids of the neighborhood

en alle kinderen uit de buurt kwamen dan bij ons zitten.

used to join us.

I was impressed and amazed by the kids of Manshiyat Naser.

Ik was onder de indruk van de kinderen uit Manshiyat Naser.

For the first few days, they were always refusing anything we were offering them,

De eerste dagen weigerden ze alles wat we hen probeerden te geven,

even a snack or a drink.

zelfs een snack of een blikje frisdrank.

So I asked Aunty Fareeda, "Why is that?"

Dus ik vroeg Tante Fareeda: "Waarom doen ze dat?"

And she told me they teach their kids to refuse anything

Zij vertelde me dat ze hun kinderen leren alles te weigeren

from somebody that they don't know

van iemand die ze niet kennen,

because maybe this person needs it more than they do.

want misschien heeft deze persoon het harder nodig dan zij zelf.

So at this exact point I realized actually

Op dit moment besefte ik

the Zaraeeb community was the ideal context

dat de Zaraeebgemeenschap de ideale context was

to raise the topic of perception.

voor het onderwerp 'perceptie'.

We need to question our level of misconception

We moeten vraagtekens zetten

bij het aantal verkeerde opvattingen en vooroordelen

and judgment we can have as a society

dat wij als maatschappij over andere gemeenschappen hebben

upon communities based on their differences.

op grond van hoe anders ze zijn.

I remember how we got delayed on Uncle Ibrahim's house

Ik herinner me hoe we vertraging opliepen bij Oom Ibrahim,

toen de varkens die hij op het dak fokt

when his pigs that are bred on the rooftop

were eating the sand bags that hold the lifts.

de zandzakken begonnen te eten die de verfliften omhoog hielden.

(Laughter)

(Gelach)

The house of Uncle Bakheet and Aunty Fareeda

Het huis van Oom Bakheet en Tante Fareeda

was this kind of meeting point.

deed dienst als ontmoetingspunt.

Everybody used to gather there.

Iedereen verzamelde zich daar.

I think this is what Uncle Ibrahim meant

Ik denk dat Oom Ibrahim dat bedoelde

when he said that was a project of peace and unity,

met 'een project van vrede en eenheid',

because I really felt that people were coming together.

want het voelde echt alsof mensen dichterbij elkaar kwamen.

Everyone was greeting us with a smile, offering us a drink

Iedereen groette ons met een lach, bood ons wat te drinken aan

or inviting us into their own house for lunch.

of nodigde ons bij hen thuis uit voor de lunch.

Sometime, you are at the first level of a building,

Soms was je op de begane grond van een gebouw aan het werk

and somebody opens his window and offers you some tea.

en opende iemand het raam om een kopje thee aan te bieden.

And then the same thing happens on the second floor.

Hetzelfde gebeurde op de eerste verdieping.

And you keep going all the way to the top.

En zo ging dat door, helemaal naar boven.

(Laughter)

(Gelach)

(Applause)

(Applaus)

I think I never drink as much tea as I did in Egypt.

Ik geloof dat ik nog nooit zoveel thee heb gedronken als toen.

(Laughter)

(Gelach)

And to be honest with you, we could have finished earlier,

We hadden eigenlijk best sneller klaar kunnen zijn,

but I think it took us three weeks because of all those tea breaks.

maar door die theepauzes kostte het ons drie weken.

(Laughter)

(Gelach)

In Egypt, they have another expression, which is "Nawartouna,"

In Egypte bestaat er nog een andere uitdrukking: 'Nawartouna',

which means, "You brought light to us."

wat 'jij bracht ons licht' betekent.

In Manshiyat Naser they were always telling us this.

In Manshiyat Naser bleven ze dit tegen ons zeggen.

The calligraphy, actually --

De kalligrafie, eigenlijk --

I used a white glow-in-the-dark paint for the calligraphy

heb ik witte glow-in-the-dark verf voor de kalligrafie gebruikt,

so at the end of the project, we rented some black light projectors

dus aan het einde van het project huurden we een paar blacklightprojectors

and lit up the whole neighborhood,

en belichtten we als een verassing de hele wijk.

surprising everybody around.

We wanted to tell them

We wilden ze zeggen

that they are the ones who brought light to us.

dat zij degenen zijn die ons licht hebben gebracht.

(Applause)

(Applaus)

The Zaraeeb community are strong, honest, hard workers,

De Zaraeebgemeenschap zijn sterke, eerlijke, harde werkers,

and they know their value.

en zij kennen hun waarde.

The people of Cairo call them "the Zabaleen,"

De inwoners van Caïro noemen ze de 'Zabaleen';

which means "the people of the garbage,"

'de mensen van het afval'.

but ironically, the people of Manshiyat Naser

Ironisch genoeg, noemen de bewoners van Manshiyat Naser,

call the people of Cairo the Zabaleen.

de bewoners van Caïro de Zabaleen.

They say, they are the ones who produce the garbage, not them.

Daar wordt tenslotte het afval geproduceerd en niet bij ons, zeggen ze.

(Laughter)

(Applause)

(Gelach)

(Applaus)

The goal was to leave something to this community,

Ons doel was om daar iets achter te laten

but I feel that they are the ones who left something in our lives.

maar het voelt alsof zij ons iets hebben achtergelaten.

Weet je, eigenlijk was dit project een smoes

You know, the art project was just a pretext

for this amazing human experience.

voor deze geweldige menselijke ervaring.

The art piece at some point will disappear, vanish,

Het kunstwerk zal ooit verdwijnen, vervagen --

and actually there is somebody who is building a second floor

op dit moment bouwt de buurman van Oom Ibrahim een tweede verdieping

in front of Uncle Ibrahim's house,

so it's covering part of the painting,

waardoor het schilderwerk deels wordt bedekt,

so I might need to go back and paint over it.

dus misschien moet ik nog terug, om eroverheen te schilderen.

(Laughter)

It was about the experience,

Het ging om de ervaring,

about the story,

om het verhaal,

about the moment.

om het moment.

From the streets of the neighborhood,

Vanuit de straten van de wijk

the painting appears in fragments,

zie je het kunstwerk slechts in delen,

isolated from one another,

afgezonderd van elkaar,

standing alone.

op zichzelf staand.

But connected with the sign of calligraphy

Maar door de kalligrafie is ze verbonden

that today reveals the powerful message that we should all think about

die vandaag de krachtige boodschap overbrengt

waar we over na moeten denken voordat we over iemand oordelen.

before we want to judge somebody.

Anyone who wants to see the sunlight clearly

Iedereen die het zonlicht duidelijk wil zien,

needs to wipe his eyes first.

zal zich eerst in de ogen moeten wrijven.

Thank you.

Bedankt.

(Applause)

(Applaus)