What can we learn from shortcuts? | Tom Hulme

Translator: jinal panchal Reviewer: Arvind Patil

When we're designing new products,

જ્યારે આપણે નવા ઉત્પાદનો ડિઝાઇન કરીએ છીએ,

services or businesses,

સેવાઓ અથવા વ્યવસાયો,

the only time you'll know if they're any good,

માત્ર ત્યારે જ તમે જાણશો જો તેઓ કોઈ સારા છે,

if the designs are good,

જો ડિઝાઇન સારી હોય,

is to see how they're used in the real world, in context.

I'm reminded of that every time I walk past Highbury Fields

મને તે દર વખતે યાદ આવે છે હું હાઇબરી ક્ષેત્રોમાંથી પસાર

in north London.

ઉત્તર લંડનમાં.

It's absolutely beautiful.

There's a big open green space.

ત્યાં એક મોટી ખુલ્લી લીલી જગ્યા છે.

There's Georgian buildings around the side.

ત્યાં જ્યોર્જિઅન ઇમારતો છે બાજુ આસપાસ.

But then there's this mud trap that cuts across the middle.

પરંતુ તે પછી આ કાદવની જાળ છે કે મધ્યમાં કાપી.

People clearly don't want to walk all the way around the edge.

લોકો સ્પષ્ટ રીતે ચાલવા માંગતા નથી ધાર ની આસપાસ બધી રીતે.

Instead, they want to take the shortcut,

તેના બદલે, તેઓ શોર્ટકટ લેવા માગે છે,

and that shortcut is self-reinforcing.

અને તે શોર્ટકટ સ્વ-પ્રબલિત છે.

Now, this shortcut is called a desire path,

હવે, આ શોર્ટકટ ઇચ્છા માર્ગ કહેવામાં આવે છે,

and it's often the path of least resistance.

અને તે ઘણી વાર માર્ગ છે ઓછામાં ઓછું પ્રતિકાર.

I find them fascinating,

because they're often the point where design and user experience diverge.

કારણ કે તેઓ ઘણી વાર બિંદુ હોય છે જ્યાં ડિઝાઇન અને વપરાશકર્તા અનુભવ જુદી પડે છે.

Now at this point, I should apologize,

હવે આ ક્ષણે મારે માફી માંગવી જોઈએ,

because you guys are going to start seeing these everywhere.

કારણ કે તમે લોકો શરૂ કરવા જઇ રહ્યા છો આ બધે જોઈ.

But today, I'm going to pick three I find interesting

પરંતુ આજે, હું પસંદ કરવા જઇ રહ્યો છું ત્રણ મને રસપ્રદ લાગે છે

and share what actually it reminds me

about launching new products and services.

નવા ઉત્પાદનો અને સેવાઓ શરૂ કરવા વિશે.

The first is in the capital city of Brazil -- Brasilia.

And it reminds me that sometimes,

અને તે મને યાદ અપાવે છે કે કેટલીકવાર,

you have to just focus on designing for a real need

at low friction.

ઓછી ઘર્ષણ પર.

Now, Brasilia is fascinating.

હવે, બ્રાઝિલિયા આકર્ષક છે.

It was designed by Niemeyer in the '50s.

તે નીમીયર દ્વારા 50 ના દાયકામાં ડિઝાઇન કરવામાં આવ્યું હતું.

It was the golden age of flying,

તે ઉડાનનો સુવર્ણ યુગ હતો,

so he laid it out like a plane, as you can see there.

Slightly worryingly,

સહેજ ચિંતાજનક રીતે,

he put most of the important government buildings in the cockpit.

તેમણે સૌથી મહત્વપૂર્ણ મૂકી આ કોકપિટ માં સરકારી ઇમારતો.

But if you zoom in, in the very center of Brasilia,

પરંતુ જો તમે ઝૂમ ઇન કરો, બ્રાઝિલિયાના ખૂબ કેન્દ્રમાં,

just where the point is there,

ફક્ત ત્યાં જ બિંદુ છે,

you see it's littered with desire paths.

તમે જોશો કે તે ઇચ્છા માર્ગોથી ભરેલું છે.

They're absolutely everywhere.

Now, they thought that they had future-proofed this design.

હવે, તેઓએ વિચાર્યું કે તેઓ આ ડિઝાઇન ભાવિ પ્રુફ હતી.

They thought in the future we wouldn't need to walk anywhere --

તેઓએ ભવિષ્યમાં વિચાર્યું આપણે ક્યાંય ચાલવાની જરૂર નહીં પડે -

we'd be able to drive --

so there was little need for walkways or pavements.

But as you can see, there's a real need.

પરંતુ તમે જોઈ શકો છો, ત્યાં એક વાસ્તવિક જરૂરિયાત છે.

These are very dangerous desire paths.

આ ખૂબ જ જોખમી ઇચ્છા પાથ છે.

If we just pick one, in the middle,

જો આપણે મધ્યમાં એક જ પસંદ કરીશું,

you can see it crosses 15 lanes of traffic.

It won't surprise you guys

that Brasilia has five times the pedestrian accident rate

કે બ્રાઝિલિયા પાસે પાંચ વખત છે રાહદારી અકસ્માત દર

of your average US city.

તમારા સરેરાશ યુ.એસ. શહેરનું.

People are resourceful.

They'll always find the low-friction route

to save money, save time.

પૈસા બચાવવા માટે, સમય બચાવવા માટે.

Not all these desire paths are dangerous,

I was reminded flying here when I was in Heathrow.

મને અહીં ઉડતી યાદ આવી જ્યારે હું હિથ્રોમાં હતો.

Many of us get frustrated when we're confronted

આપણામાંથી ઘણા નિરાશ થઈ જાય છે જ્યારે આપણે સામનો કરીશું

with the obligatory walk through duty-free.

ફરજિયાત વકથ્રૂ ફરજ મુક્ત સાથે.

તે મારા માટે આશ્ચર્યજનક હતું

It was amazing to me

how many people refused to take the long, meandering path to the left,

કેટલા લોકોએ લેવાની ના પાડી ડાબી તરફ લાંબી, મેન્ડેરીંગ પાથ,

and just cut through to the right,

અને માત્ર જમણી બાજુ કાપી,

cut through the desire path.

ઇચ્છા પાથ દ્વારા કાપી.

The question that's interesting is:

જે પ્રશ્ન રસિક છે તે છે:

What do designers think when they see our behavior here?

ડિઝાઇનર્સ શું વિચારે છે જ્યારે તેઓ અહીં આપણું વર્તન જુએ છે?

Do they think we're stupid?

શું તેમને લાગે છે કે આપણે મૂર્ખ છીએ?

Do they think we're lazy?

Or do they accept that this is the only truth?

આ તેમનું ઉત્પાદન છે.

This is their product.

અમે અસરકારક છીએ તેમના ઉત્પાદનની સહ-ડિઝાઇનિંગ.

We're effectively co-designing their product.

So our job is to design for real needs at low friction,

કારણ કે જો તમે નહીં કરો, ગ્રાહક, કોઈપણ રીતે કરશે.

because if you don't, the customer will, anyway.

બીજી ઇચ્છા પાથ હું શેર કરવા માંગતો હતો

The second desire path I wanted to share

is at the University of California.

અને તે મને યાદ અપાવે છે

And it reminds me

કે ક્યારેક શ્રેષ્ઠ માર્ગ એક મહાન ડિઝાઇન સાથે આવે છે

that sometimes the best way to come up with a great design

માત્ર તેને શરૂ કરવા માટે છે.

is just to launch it.

ઇચ્છા પાથ શોધવા માટે મને લાગે છે કે તે એટલા માટે છે.

Now, university campuses are fantastic for spotting desire paths.

કારણ કે વિદ્યાર્થીઓ હંમેશા અંતમાં હોય છે અને તેઓ ખૂબ સ્માર્ટ હોય છે.

I think it's because students are always late and they're pretty smart.

તેથી તેઓ વ્યાખ્યાનોમાં આડંબર પાડી રહ્યાં છે.

So they're dashing to lectures.

તેમને હંમેશાં શોર્ટકટ મળશે.

They'll always find the shortcut.

અને અહીંના ડિઝાઇનર્સ તે જાણતા હતા.

And the designers here knew that.

So they built the buildings

અને પછી તેઓએ થોડા મહિના રાહ જોવી રસ્તો રચવા માટે.

and then they waited a few months for the paths to form.

પછી તેઓએ તેમને મોકળો કર્યો.

They then paved them.

(Laughter)

આશ્ચર્યજનક સ્માર્ટ અભિગમ.

Incredibly smart approach.

In fact, often, just launching the straw man of a service

લોકોને ખરેખર શું જોઈએ છે તે તમે શીખવી શકો છો.

can teach you what people really want.

ઉદાહરણ તરીકે, બોસ્ટનમાં આયર મુર તે જાણતો હતો કે તે એક રેસ્ટોરન્ટ ખોલવા માંગતો હતો.

For example, Ayr Muir in Boston knew he wanted to open a restaurant.

પરંતુ તે ક્યાં હોવું જોઈએ?

But where should it be?

મેનુ શું હોવું જોઈએ?

What should the menu be?

તેમણે એક સેવા શરૂ કરી,

He launched a service,

આ કિસ્સામાં ફૂડ ટ્રક,

in this case a food truck,

અને તેણે દરરોજ સ્થાન બદલી નાખ્યું.

and he changed the location each day.

તે એક અલગ મેનૂ લખી લેતો બાજુ પર વ્હાઇટબોર્ડ માર્કર

He'd write a different menu on the side in a whiteboard marker

લોકો શું ઇચ્છે છે

to figure out what people wanted.

He now has a chain of restaurants.

So it can be incredibly efficient

to launch something to spot the desire paths.

ત્રીજી અને અંતિમ ઇચ્છા પાથ હું તમારી સાથે શેર કરવા માંગતો હતો

The third and final desire path I wanted to share with you

UNIH છે.

is the UNIH.

તે મને યાદ અપાવે છે કે વિશ્વના પ્રવાહમાં,

It reminds me that the world's in flux,

અને આપણે તે ફેરફારોનો જવાબ આપવો પડશે.

and we have to respond to those changes.

So as you'll guess, this is a hospital.

મેં તમારા માટે ડાબી બાજુ ચિહ્નિત કર્યું છે ઓન્કોલોજી વિભાગ.

I've marked for you on the left the Oncology Department.

The patients would usually stay in the hotels down on the bottom right.

This was a patient-centered organization,

તેથી તેઓએ તેમના દર્દીઓ માટે કાર મૂકી.

so they laid on cars for their patients.

પરંતુ જ્યારે તેઓએ શરૂઆત કરી ત્યારે તેમને શું સમજાયું કીમોથેરાપી ઓફર કરે છે

But what they realized when they started offering chemotherapy

ભાગ્યે જ દર્દીઓ છે કારમાં જવા માગતો હતો.

is the patients rarely wanted to get in cars.

તેઓ ખૂબ ઉબકા હતા,તેથી તેઓ પાછા તેમની હોટલો પર ચાલવા માંગતા હો.

They were too nauseous, so they'd walk back to their hotels.

આ ઇચ્છા પાથ જે તમે જુઓ છો ત્રાંસા, રચના.

This desire path that you see diagonally, formed.

દર્દીઓએ તેને બોલાવ્યો પણ "ધ કીમો ટ્રેઇલ."

The patients even called it "The Chemo Trail."

હવે, જ્યારે હોસ્પિટલ મૂળરૂપે આ જોયું,

Now, when the hospital saw this originally,

તેઓ જડિયાંવાળી જમીન મૂકવા પ્રયાસ કર્યો તેના પર પાછા, તેને અવગણો.

they tried to lay turf back over it, ignore it.

But after a while, they realized it was an important need

તેઓ તેમના દર્દીઓ માટે મળતા હતા,

they were meeting for their patients,

તેથી તેઓએ મોકળો કર્યો.

so they paved it.

અને મને લાગે છે કે અમારી નોકરી ઘણીવાર હોય છે આ ઉભરતી ઇચ્છા પાથને મોકળો કરવા.

And I think our job is often to pave these emerging desire paths.

જો આપણે એક તરફ નજર કરીએ ઉત્તર લંડનમાં ફરી,

If we look back at the one in North London again,

તે ઇચ્છા પાથ હંમેશા ત્યાં રહ્યો નથી.

that desire path hasn't always been there.

તે ઉભર્યું તેનું કારણ

The reason it sprung up

લોકો શકિતશાળીની મુસાફરી કરતા હતા આર્સેનલ ફૂટબ .લ ક્લબ સ્ટેડિયમ

is people were traveling to the mighty Arsenal Football Club stadium

રમતના દિવસો પર,

on game days,

from the Underground station you see on the bottom right.

So you see the desire path.

થોડા વર્ષો પહેલા,જો આપણે ફક્ત ઘડિયાળને પવન કરીએ

If we just wind the clock back a few years,

જ્યારે સ્ટેડિયમ બનાવવામાં આવી રહ્યું હતું,

when the stadium was being constructed,

there is no desire path.

So our job is to watch for these desire paths emerging,

અને જ્યાં યોગ્ય હોય ત્યાં તેમને મોકલો,

and, where appropriate, pave them,

જેમકે કોઈએ અહીં કર્યું હતું.

as someone did here.

કોઈકે અવરોધ સ્થાપિત કર્યો,

લોકો આજુબાજુ ચાલવા લાગ્યા અને તમે જુઓ છો તેમ તળિયે ગોળ લગાડો,

Someone installed a barrier,

people started walking across and round the bottom as you see,

and they paved it.

(Laughter)

But I think this is a wonderful reminder as well,

that, actually, the world is in flux.

તે સતત બદલાતું રહે છે,

It's constantly changing,

કારણ કે જો તમે જુઓ આ છબીની ટોચ પર,

because if you look at the top of this image,

ત્યાં બીજી ઇચ્છા પાથ રચાય છે.

there's another desire path forming.

તેથી આ ત્રણ ઇચ્છા માર્ગ મને યાદ અપાવે છે

આપણે વાસ્તવિક માનવ જરૂરિયાતો માટે ડિઝાઇન કરવાની જરૂર છે.

So these three desire paths remind me

we need to design for real human needs.

હું શું માટે સહાનુભૂતિ લાગે છે તમારા ગ્રાહકો ઇચ્છે છે

I think empathy for what your customers want

is probably the biggest leading indicator of business success.

વાસ્તવિક જરૂરિયાતો માટે ડિઝાઇન

Design for real needs

અને તેમને નીચા ઘર્ષણમાં ડિઝાઇન કરો,

and design them in low friction,

because if you don't offer them in low friction,

કોઈ બીજા કરશે, ઘણીવાર ગ્રાહક.

someone else will, often the customer.

બીજું, ઘણીવાર શ્રેષ્ઠ માર્ગ લોકોને ખરેખર શું જોઈએ છે તે શીખવા માટે

Secondly, often the best way to learn what people really want

is to launch your service.

The answer is rarely inside the building.

Get out there and see what people really want.

અને છેવટે, અંશમાં તકનીકીને લીધે,

And finally, in part because of technology,

the world is incredibly flux at the moment.

It's changing constantly.

આ ઇચ્છા માર્ગ છે પહેલાં કરતાં વધુ ઝડપથી ઝરણું.

These desire paths are going to spring up faster than ever.

અમારું કામ યોગ્ય લોકોને પસંદ કરવાનું છે

Our job is to pick the appropriate ones

અને તેમના પર મોકળો.

and pave over them.

Thank you very much.

(Applause)